Ας πει κανείς εκεί στον μόνιμα συννεφιασμένο Περισσό
Στις περίκλειστες πόρτες του
Ότι ο "υποκειμενικός παράγοντας" δεν είναι μόνο ώριμος, όσο ποτέ,
αλλά έχει κιόλας σαπίσει!
Αυτοί φαίνεται είναι ανίκανοι για να το ειδούν!!!
Αφοσιωμένοι στις ευλύγιστές τους ίντριγκες
Έχουνε από καιρό ξεχαστεί σε αυλικές συνήθειες…
Γλοιώδεις μεταξύ τους κι εχθρικοί στον έξω κόσμο
«Να πεθάνει ο σκατόγερος και βλέπουμε»…
Ε, εμείς τον Χαρίλαο, τον είχαμε σε μεγαλύτερην υπόληψη.
(κρίμα η υποκρίσία με τα παράσημα...)
Ένα σωρό άστεγοι ανθρώποι περιμένουν
μάταια από αυτούς ένα σήμα!
Σαν ας πούμε, να΄ ρθει το πρωτάθλημα στην Τούμπα!
Κόσμος ανυποψίαστος για δαύτους,
όπου μεγαλώνουνε παιδιά και τα βαφτίζουμε,
ερήμην της κομματικής ιεραρχίας
Και μόνοι μας -υπόψιν-μες την ανελέητη μπόρα
Και χωρίς κανέναν στο πλευρό μας απ΄ αυτούς.
Κι ας μας λέγαν τα τσογλάνια μπολσεβίκους.
ΚΚΕ, Καζαντζίδη και ΠΑΟΚ αγαπήσαμε.
Κι απ΄ τα τρία χαμένοι…
Φρόντισε ο Στέλλιος και μας ύψωσε. Γιατί άμα περιμέναμε απο τους Τσολάκηδες, ακόμα θα μας έδερνε η ΔΕξιά!..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζοντας το γράμμα σου αγαπημένε μου Γιώργο, η σκέψη "έτρεξε" στον Υπαρκτό... Ετρεξε και σ' εκείνους τους "διαδρόμους" όπου κλείστηκε η συμφωνία "για να τελειώνουμε με τον Τσε"... Ετρεξε σε μαύρα μονοπάτια της Ιστορίας, όπου πρόλαβαν τότε και δεν άφησαν τον "υποκειμενικό παράγοντα" να σαπίσει... Εκεί, λοιπόν, προσεκτικά περπατώντας, θα έβλεπε κανείς τους ανθρώπους, τη ζωή και την αξιοπρέπειά τους να σαπίζει. Ε, λοιπόν, χίλιες φορές να βλέπω έτσι τον "υποκειμενικό"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο για τις ίντριγκες και τις αυλικές συνήθειες, ας μην παραπονιέσαι... (Σας) Τα έλεγε πολλά χρόνια πριν ο μπαρμπα-Μπακούνιν. Δεν τον ακούσανε ποτέ. Κι εκείνου οι παρατηρήσεις -ευτυχώς!- δεν σάπισαν, όσο κι αν το προσπάθησαν "της γης οι Στεγασμένοι" (αυτοί συνειδητά...) και οι "άστεγοι" (εκείνοι χωρίς να το επιδιώξουν - είχαν άλλα να σκεφτούν!). 'Η οι κόκκινοι, αλλά κι εκείνοι που κρύψανε τη γύμνια τους πίσω απ' τη μιζέρια του κόσμου, αναζητώντας, οι υποκριτές, μια άλλη ιεραρχία: Εκείνη της τυφλής βίας που εκτονώνει...
Και δυό λόγια για τους Αστεγους, που λες: όσο περιμένουν από τους σπιτωμένους "σήμα", τόσο η βροχή θα τους τρώει... Εκτός αν τους βολεύει έτσι, αφού οι σταγόνες της στο πρόσωπό τους, θα αποτελεί άλλοθι για τα δάκρυά τους...
Υ.Γ. Το νου σου: Το πρωτάθλημα μπορεί κάποια στιγμή να έρθει στην Ντούμπα. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα έχεις φτιάξει ομάδα. Δεν βλέπεις τί γίνεται με τον Γαύρο? Τόσα πρωταθλήματα κι ο μόνος που φτιάχτηκε είναι διαχρονικά ο πρόεδρός του.
Τα σέβη μου
Δεν είναι λοιπόν ν' απορεί κανείς που είναι τόσο ελκυστική η "διαχείριση μιας όποιας νίκης"..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα έλεγε κι η Ρόζα Λούξεμπουργκ. Τα έλεγε κι ο αποστάτης Κάουτσκι.
ΑπάντησηΔιαγραφή...Όμως εμείς, κατά προτεραιότητα, ήπρεπε να αποκαταστήσουμε τον Στάλιν. Δε με χαλάει η θεωρία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα΄χω όμως μ΄ αυτά τα επαγγελματικά στελέχη των "χιλίων".
Τα΄ χω με όλους αυτούς και με μένα τον ίδιο ακόμα. Ν΄ ακούγανε ποτέ τι σημαίνει το τραγούδι του Άκη Πάνου που λέει "Για έλα κάθησε με μας/ εδώ που δε χαράζει/ να μάθεις τι΄ ναι θάνατος/ και ποιος τον λογαριάζει".
Να μπορούσανε ποτέ ν΄ ακούσουνε το ζεστό στήθος του Ηλία μου που μπήκα τώρα στο δωμάτιό του και τον αφουγκράστηκα...
Χεσμένους τους έχω! Μ αγάπη και μ απόγνωση1 Γιατί υπάρχω ερήμην τους...
Ή Τούμπα- και όχι Ντούμπα- Ινσταντράντε, για μας τους ΠΑΟΚτζήδες, είναι σαν ένα ζύγι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλοτε μια μέρα βροχερή που μας νοτίζει μέσα μας
Κι ύστερα μια λιακάδα
που φορτώνεται όλες τις αμαρτίες αυτού του ψεύτικου κόσμου.
Λεπίδι και ελπίδα. Αλλά βρες μου εσύ κάτι καλύτερο...
Η "Τούμπα" δεν σε διώχνει Ινσάιντερ. Πές του ρε Γιώργη..
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ Το κρίμα είναι να μην έχεις "Τούμπα" να διαβείς..