Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Σαν βενζινάκατος που τρέχει μεσ΄ τα λόγια

Σ΄ αυτήν την κοιμισμένη χώρα
είναι βαρύς του ψευτομπλόγκερ ο καϋμός
Να ξέρεις ότι γράφεις
χωρίς αντίκρυσμα
Ποιος σ΄ αγαπά σ΄ αυτόν τον κόσμο
και τι να σε κεράσει.
Ερχόνται κάτι ωραίες εκφράσεις που μιλάνε για το "φέγγος των πραγμάτων" και "ομορφιές συνταρακτικές"
Κι εσύ θυμάσαι την αμέτοχη άσφαλτο την εθνικής
Πάνω στην αερογέφυρα του Βελεστίνου
Με τον παππού τον Παναγιώτη
περιμένοντας
να φανεί το λεωφορείο από τις ανηφόρες του Αλμυρού
Σίφουνας τ΄ αυτοκίνητα. Κονιορτός αδιαφορίας
«Να μας δίνανε από ένα μισόφραγκο όλοι αυτοί, λέει…» Τι να μας κάνει ρε παππού, και πάλε μόνοι θα΄ μαστε.
Το αίσθημα πρέπει να καταργηθεί
Να μείνω εγώ με τον παππού μου στην εθνική.
Περιμένοντας να φανεί το λεωφορείο από τις κατηφόρες της Αγχιάλου για Καστοριά.
Να πάμε για μια ζεστή σούπα
Και μετά βλέπουμε…

Δεν υπάρχουν σχόλια: