Ας πούμε οτι με είδες και σε είδα...

Τι να λυπούνται άραγε οι Μακεδόνες
Όταν μονάχοι κατεβαίνουνε στο κέντρο
Κανείς δε μας συντρέχει στην ψυχή μας
μόνοι και παραστρατημένοι
και πάλε μόνοι
Αυτός ο πυρετός που μας βαράει
αίμα σε ξένο βλέμα.
Δεν έχουμε σπίτια εμείς
"Γυαλιά χρωματιστά"
είν΄ τα πικρά μας βάθη
Γυρνάμε στα σκοτάδια άσωτοι
Έχοντας φάει σούπες στου "Ασλανίδη" και στις
"24 Ώρες".
Να είχαμε, λέει, τώρα ένα αμάξι για Σαλονίκη και τι στον κόσμο...