Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

"Που έχω χρόνια για να σε δώ"...

Ακούω τη Σωτηρία να άδει δωρικά τον "Απόκληρο" και σκέφτομαι χαμογελώντας οτι εμείς τα κουμμούνια οι διεθνιστές που μας έλειψε χρόνια πολλά και πικρά η μαννούλα μας, πήγαμε στις ερημιές του Έβρου και φυλάξαμε τα σύνορα αυτού του τόπου, ποτέ απο το χρέος μη κινούντες.
Κι αυτά τα ΛΑΙτζίδικα εθνικιστικά τσόφλια-όσα δεν εξαγοράσαν τη θητεία τους- πουλάνε κάλπηκο πατριωτισμό χύμα και ζητάνε-ακόμα!- τα θρασσύμια πιστοποιητικά απο μας που φυλάξαμε τα σύνορα και μας έστελνε αυτή η μητριά εκεί όπου δεν είχε φως, αλλά για μας ήτονε χρέος και τιμή, σε αντίθεση με αυτούς- τα πουσταρριά!
Στη μεριά τους, είμαι βέβαιος!, είναι αυτοί που σκοτώσανε τον Καραΐσκάκη.
Κι είναι οι ίδιοι που εκλιπαρούσανε τον οίκτο του Άρη μέχρι να ξεθαρρέψουν όταν είδανε την σεπτή του κεφαλή στον φανοστάτη...Επιτήδειοι και κωλοτούμπες, όπως ο αρχηγός τους που δίνει το σήμα.
Κρίμα, παρά τις αμαρτίες του, που δεν υπάρχει ένας Χαρίλαος τώρα στα έδρανα να τους ειπεί μεταφέροντας την συλλογική αηδία και χωρίς δισταγμό, "α, να χαθείτε, ζαγάρια!"
Να τους ξεβρακώσει λίγο- άλλο που δε θέλουνε δηλαδή...- και να τους χτυπήσει πρόστυχα το λαστιχάκι της κιλοτίτσας στα τρυφερά μπουτάκια τους και να τους ειπεί ξανά με αηδία πάλι "στο βουνό εμείς απο ευγένεια θα σας τη χαρίζαμε ατιμασμένοι φλώροι..."!
Κι έπειτα θα φωνάζαμε με ενουισαμό:
Γαμώ την τραβεστί Δημοκρατία σας!

Δεν υπάρχουν σχόλια: