Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

Το κλουβί...

Από νωρίς το πρωί, μέχρι αργά το βράδυ... Στον ίδιο μικρό χώρο... Σε ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα - εκατοστά... Χωρίς επαρκή εξαερισμό... Με εντατικούς ρυθμούς δουλειάς...
Αν υπάρχουν και χειρότερα; Ασφαλώς! Απλά, δεν (μας) έχουν έρθει ακόμα...

3 σχόλια:

  1. Έχεις καταντήσει πια μονοθεματικός, καταγγέλλοντας πληκτικά τις βαρειές συνθήκες εργασίας μας, όταν δεν σε απασχολεί η πείνα της Αφρικής. Αφού το ξέρεις οτι δε γίνεται τίποτε γιατί επιμένεις;
    Έμαθα μάλιστα εσχάτως, κάτι που επιτείνει το δράμα σου, οτι, δηλαδή, στη γειτονιά σου κάποιοι "αερίζονται" κιόλας!
    Εμείς απο αυτά γλυτώσαμε...Κάντε τώρα κουμάντο στη μέσα αίθουσα εσείς, όπου είσαστε μαζωμένοι οι μισοί στον προθάλαμο της σύνταξης κι οι υπόλοιποι μισοί όπου το΄ χετε γυρίσει στο καλαμποκίσιο και σας "ξεφεύγουν"!..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι εξαιρετικό, σχεδόν συγκλονιστικό θα έλεγα εσύ ειδικά να με ... κατηγορείς για "μονοθεματικότητα"! Χε χε χε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Αφού το ξέρεις οτι δε γίνεται τίποτε γιατί επιμένεις;"...
    Μα γι' αυτό ακριβώς επιμένω, Γιώργη. Διότι γι' αυτά αξίζει κανείς να επιμένει!
    Αλλά και γιατί είναι ακόμα έντονα τα γράμματα στον ... τοίχο: "Να είστε ρεαλιστές: Να ζητάτε το αδύνατο"!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή