Το βλέμμα σου σαν βότκα
χυμένη στο πάτωμα
Σε ποιον να πω πως σε είχα
Μια νύχτα υγρή
Στο παληό «Χάνομακ» ;
Γυμνή και ανάστροφα
Έξω απ΄ τα Γρεβενά σε είχα
Θερίζαν τα στάχυα τότε
Στη μεριά του Μπαμίχα!
Ξημέρωνε κι εσύ, μόνη κι αμέτοχη
Προς τα Χάσια κοιτούσες
Σαν να ήσουν πλασμένη γι΄ αλλού
Μιαν άλλη μοίρα θρηνούσες
Έρχομαι σου είπα εντυπωσιακά,
από τα μαύρα δάση
Κι αν είναι να χαθούμε κι οι δυό
Η απώλεια, από δω θα περάσει.
Στάθηκες τότες μπροστά μου,
θερινή ικεσία
«μη φύγεις» μου είπες
Είμαι κι εγώ πράκτωρ της CIA.
Τις προάλλες που το άκουγα, μου λέει θαυμαστικά ο Ηλιάκος "τι ωραίο τραγούδι αυτό ρε μπαμπά!" Μπείτε στο Γιουτούμπ κι ακούστε Θύμιο Στουραΐτη! στο τραγούδι "θ΄ανάβω με τσιγάρα...". Εγώ δεν ξέρω να το αναρετήσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποιος μπει στο Γιουτούμπ θα δει την ιερή μανία αυτού του μπουζουκτζή που χτυπάει τα τέλια με μοναδικό τρόπο. Είναι σπάνιο να παίζεις πίσω σχεδόν απ΄ τον "καβαλάρη" και να βγάζεις χρώμα. Ακούστε τον στο τραγούδι του Χιώτη ¨Το Μπουζπούκι που κρατάω" και μτά τα λέμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή