Μας φτιάχνουν οι ιστορίες των φίλων μας. Αυτών που ταξιδεύουν για Κέρκυρα και γι΄ αλλού.
Και έχουμε να λέμε, όταν περνάμε τα Τένμπη.Φύσει συναισθηματικοί, "Λυπόμαστε γιατί δεν μπορούμε ν΄ αντέξουμε στον χωρισμό/
και κάθε απόγευμα θλιμμένο σας θυμούμαστε/
μας παίρνουνε τα δάκρυα/
οι καϋμοί και τα παράπονα/ και νοιώθουμε τη ζωή μας να τελειώνει"
Ναι! Αυτοί είμαστε εμείς οι ΠΑΟΚτζήδες!..
Νομίζεις ότι θα μου ξεφύγεις; Σε παρακολουθώ και απο την Κέρκυρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜονάχα εσένα έχω! Κάτι μαλάκες απο κούνια με χαλάνε. Κάτι Πετσεφρίγκοι φουριόζοι. Ούτε τα κορδόνια δε μπορούν να μας δέσουνε. Χάνουμε απο αυτούς όμως γιατί είναι γλυκό το γαμημένο το χρήμα
ΑπάντησηΔιαγραφή@Λασκαρίνα: Θεωρώ τουλάχιστον ανεπίτρεπτα βασανιστικό προς ημάς και ουδόλως συναδελφικό (σκέφτομαι σοβαρά να σας πάω κυρία μου στο Πειθαρχικό) το να μας υπενθυμίζετε ότι βρίσκεστε στο νησί των Φαιάκων, ατενίζοντας τη θάλασσα, ενώ εμείς έχουμε "θέα" τον Γρηγόρη Τζιοβάρα και μοναδικό - άρα ανεπαρκές ... υποκατάστατο, τον "συντοπίτη" σας Χαράλαμπον Χαραλάμπουνς.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Χατζη: "Ούτε τα κορδόνια δε μπορούν να μας δέσουνε"... Το καλοκαίρι σας ... ξεφεύγουν αποκτώντας άλλοθι: Παντοφλέ παπουτσάκια και πέδιλα, στερούνται...κορδονίων!
Πολλά φιλιά και πάντα να χαμογελάτε!
Παπούτσι απο τον τόπο μας κι ας είναι με κορδόνι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε παιδιά ωραία η Κέρκυρα αλλά απόψε δεν μπορώ να αναπνεύσω απο την υγρασία. Βοήθειαααααα..........
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά να πάθετε κυρία μου που αφήσατε τις χάρες της Αθήνας τέτοιαν ωραία εποχή!..
ΑπάντησηΔιαγραφή