Αν εξαιρέσω τον σεμνό Γιάννη Αγγέλη και κα΄ναν δυό ακόμα, έχω πλέον πειστεί πως αυτός ο θίασος σκιών που παριστάνει ότι συσκέπτεται για να (μην) βγει προεδρείο στην ΕΣΗΕΑ, το σωματείο των δημοσιογράφων, είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία!
Την ώρα που η εργοδοσία μας περνάει, έναν- έναν από τον πάγκο του χασάπη για να υπογράφουμε ατομικές συμβάσεις, αυτοί οι ανεκδιήγητοι, αδυνατούνε, τάχα, να συγκροτηθούνε σε προεδρείο, ώστε να υπογράψουνε συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Ώστε, συμπεραίνω, να μην μπει, ο κλάδος υπό την σκέπη του Σωματείου. Και να μην μοιραστούμε λέω, το ηθικό βάρος, όσοι από μας τουλάχιστον, νοιώθουμε ότι υπογράφουμε μια ατομική και συλλογική Βάρκιζα. Δεν έχω ηθικές αξιώσεις από άτομα σαν τη Νταουντάκη, τον Τσαλαπάτη, τον Κυρίτση και την Αντωνιάδου.
Αλλά το ΚΚΕ κι ο ΣΥΡΙΖΑς δε ντρέπονται λίγο για τούτο το χάλι;
Είναι τόσο κυνικοί, ώστε για μια ακόμη φορά, ποντάρουνε στην εξαθλίωση των ανθρώπων;
Και δεν ξέρουνε οτι παρ΄ όλα αυτά η εκλογική τους επιρροή θα μείνει στα ίδια;
'Οταν και ο τελευταίος δημοσιογράφος συρθεί στην ταπεινωτική υπογραφή ιδιωτικού συμφωνητικού, ή εξωθηθεί στην απόλυση, φοβάμαι πως θα βγει προεδρείο. Αλλά τότε θα είναι αργά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου