Ο Κόσμος έχει δουλειές και "δουλειές"...

Είχε βγει μια φορά εκδρομή με τους μαθητές της Σχολής του αυτός ο κορυφαίος Θεατράνθρωπος Βασίλης Παπαβασιλείου στη Μύκονο. Και μια μαθήτρια για να τον εντυπωσιάσει με τις γενικές της γνώσεις , του λέει κάποια στιγμή: "Κι από δω, βλέπουμε τώρα το σπίτι της Βάνας Μπάρμπα, Δάσκαλε! Το απέκτησε με τη δουλειά της...".
Κοντοστάθηκε προβληματισμένος ο Παπαβασιλείου και λέει: "Ε, μα προφανώς απ΄ την δουλειά της. Γίνονται τέτοια σπίτια απ΄ το Θέατρο;"... 

Ίσα ρε ξενέρωτοι γραμματικοί...

Άνθρωπος που δεν έχει ακούσει και δεν έχει γουστάρει με τον Στέλιο, είναι σαν να σου λέει ότι είναι φίλος του Βαγγέλη Βενιζέλου. Κοιτάει τη ζωή μέσα από ψυχώσεις.
Τα λεφτά δεν χτίζουνε όμως σχέσεις αυθεντικές. (κι αυτός μοίρασε...) Στην υποτέλεια υπάρχουνε όλοι αυτοί. Στην εκδούλευση και στην συναλλαγή.
Αφήστε μας ήσυχους λέω. Εσείς στις μικρές σας διευθετήσεις κι εμείς στα αυτοκαταστροφικά μας ελαττώματα. Μαλάκες! Άντε λαδοπόντικες μαλάκες! 

Καλά τα καταφέρατε!.. 

Αν δεν εργαζόντουσαν ορισμένοι καλοί και φίλεργοι Δημοσιογράφοι στο Βήμα και στα Νέα, δεν θα στεναχωριόμουν καν αν έκλειναν αύριο αυτές οι δύο ιστορικές εφημερίδες, έτσι που τις κατάντησε σαν τα μούτρα του αυτός ο Noor-Μαρινάκης...
Το θέμα πάντα είναι, τι βάζεις στη θέση τους. Τον... "Πρωταθλητή"  ας πούμε; Οι καλοί επαγγελματίες που βρίσκονται ακόμα εκεί, συνεχίζουν να κάνουν συνειδητά τη δουλειά τους.
Αλλά, δίνουν τον τόνο τα αναίσχυντα κωλόπαιδα της νέας εποχής που αντλούν την (τιποτένια) εγκυρότητά τους από την εύνοια του γελοίου ιδιοκτήτη.

Με το συμπάθειο μάγκες, αλλά εγώ εφημερίδα του "φαταούλα" και του Ολυμπιακού δεν αγοράζω! Ας τα βλέπει αυτά ο Νίκος Παππάς και κυρίως ο Τσίπρας που με τους ερασιτεχνισμούς, την εμπάθεια, την άγνοια και την μνησικακία τους και άλλα τόσα που ξεχνάω, άνοιξαν τον δρόμο ώστε να΄ χουμε σήμερα αυτό το καταθλιπτικό τοπίο στην ενημέρωση...
(Διαμαρτύρονται σήμερα ότι τους αποκλείουν και τους έχουν χεσμένους. Ε, προφανώς είναι πρόβλημα. Και μάλιστα βαρύ. Δεν λέω χαιρέκακα ας πρόσεχαν. Αλλά, δεν έχουν μάθει τίποτε. Και δεν είναι δουλειά μας να τους πούμε εμείς που κάνουν λάθος)  

Αυτοί οι Θάνατοι θα πάρουν τον ύπνο του φασίστα Ερντογάν! Κι ας ελπίσουμε να ξυπνήσουν όλους εμάς...

Έφυγε από τη ζωή, στα 28 χρόνια του, μετά από 297 μέρες απεργίας πείνας στα κάτεργα της Τουρκίας ο Mustafa Koçak, μέλος του συγκροτήματος  Grup Yorum λιγότερο από έναν μήνα μετά τον θάνατο, επίσης από απεργία πείνας, της τραγουδίστριας του ίδιου συγκροτήματος, Helin Bolek στις 3 Απριλίου. Στο μεταξύ στα πρόθυρα του θανάτου βρίσκεται και ο κιθαρίστας του συγκροτήματος İbrahim Gökçek ο οποίος διεξάγει και αυτός πολύμηνη απεργία πείνας μέχρι θανάτου.

Πριν μερικές εβδομάδες, η δικηγόρος του φυλακισμένου απεργού πείνας είχε καταγγείλει ότι ο Μουσταφά υποβαλλόταν σε υποχρεωτική σίτιση δεμένος με οχτώ χειροπέδες στα χέρια και στα πόδια καθώς και με σχοινιά από το σώμα και το κεφάλι.

Αυτήν την Τουρκία στηρίζουν η Μέρκελ και οι Αμερικανοί

Απλά πράγματα...

"Μπράβο στον Κυριάκο!" βροντοφωνάζει στεντόρεια και η Βάνα Μπάρμπα.
Ξέρουν οι βίζιτες που είναι κάθε φορά το συμφέρον τους.

(Θα άξιζε σε όλα αυτά τα σκουπίδια ένας εξονυχιστικός έλεγχος μιας κανονικής Εφορίας, σε ένα Κανονικό Κράτος. Αλλά, ούτε κανονική εφορία έχουμε,ούτε κανονικό κράτος είμαστε. Γι΄αυτό και η πάσα μία βίζιτα γίνεται θέμα με τις παπαριές που λέει χωρίς συνέπειες...). 

Να μπορούσα (ως) στα σύννεφα να΄ χα τις καταθέσεις μου 

Δεν το λέω στωικά, αλλά, στην Τέχνη και ειδικά στις ανθυποκατηγορίες της, όπου ανήκει αυτή η βρωμιάρα Άλκηστις Πρωτοψάλτη, πάντα θα υπάρχουν αυτοί που μπουκώνονται με χρήμα ή και σε είδος για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά της εξουσίας.

Δεν προξενεί εντύπωση ότι ο Μητσοτάκης επέλεξε την συγκεκριμένη "τσιρίδα"- όποιος θεωρεί ότι η Πρωτοψάλτη είναι ερμηνεύτρια, πάσο...-  για να στήσει Σάββατο απομεσήμερο ένα φτηνό πανηγυράκι έξω από το Μαξίμου για τους ίδιους και την παρεούλα τους...

Ποιο ήταν το μήνυμα που θέλανε να στείλουν κι εμείς η πλέμπα δεν το καταλάβαμε;
Ολούρμου ρε χαμούρες... 

Τα ακούει αυτά το Golden Boy των Αμερικανών ο υπουργός Προ-Πο Χρυσοχοΐδης; 

Ο Βασίλης Δημάκης κρατούμενος των Φυλακών του Αγίου Στεφάνου Πάτρας και αριστούχος φοιτητής, στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Νομικής βρίσκεται ξανά σε απεργία πείνας και η υγεία του βρίσκεται σε κίνδυνο αφού είναι ήδη επιβαρυμένη από την προηγούμενη διαμαρτυρία του που διήρκεσε 32 ημέρες.

Όπως καταγγέλλει το Δίκτυο Αλληλεγγύης Κρατουμένων, ο Βασίλης Δημάκης μετήχθη παράνομα από τις φυλακές Κορυδαλλού στο Κατάστημα Κράτησης των Γρεβενών και συγκεκριμένα στα κελιά πειθαρχικής απομόνωσης, χωρίς να έχει κατηγορηθεί για κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα. Σύμφωνα με το Δίκτυο, ο πραγματικός λόγος για τη μεταγωγή του είναι η συμμετοχή του στους ειρηνικούς αγώνες των κρατουμένων ενάντια στην απραξία της κυβέρνησης και με αίτημα να πάρει μέτρα για να προστατέψει την ζωή των κρατουμένων από την επιδημία του κοροναϊού.

Η μεταγωγή σημαίνει μεταξύ άλλων ότι θα βρίσκεται μακριά από τις φυλακές Κορυδαλλού από όπου, όντας κοντά στη σχολή του, μπορούσε να παρακολουθεί τα μαθήματα του κάνοντας χρήση του θεσμού των εκπαιδευτικών αδειών. Ο Βασίλης Δημάκης ξεκίνησε την απεργία πείνας με αίτημα την επιστροφή του στις φυλακές Κορυδαλλού και αν το αίτημά του δεν δικαιωθεί έως την Κυριακή θα προχωρήσει και σε απεργία δίψας.

Η πρώτη απεργία πείνας

Ο Βασίλης Δημάκης όντας κρατούμενος συνέχισε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του και αποφοίτησε με 19,9 ως αριστούχος μαθητής. Έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις και πέτυχε την εισαγωγή του στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) και μάλιστα δεύτερος σε κατάταξη ανάμεσα σε όλους τους μαθητές των εσπερινών λυκείων της χώρας. Μεσολάβησε η εκπαιδευτική μεταγωγή του, όπως προβλέπει ο νόμος, από τις φυλακές του Αγίου Στεφάνου Πάτρας στον Κορυδαλλό, ώστε να ξεκινήσει τη φοίτησή του την οποία και συνέχισε πετυχαίνοντας ιδιαίτερα υψηλούς βαθμούς.

Μετά από αιτήματά του που απορρίφθηκαν επανειλλημένα προχώρησε σε απεργία πείνας και τελικά δίψας προκειμένου να του επιτραπεί να παρακολουθεί τα μαθήματά του με «βραχιολάκι». Κατά τη διάρκεια της απεργίας του βρήκε στήριξη τόσο από φορείς όσο και από τους καθηγητές του και τελικά δικαιώθηκε μετά από 31 ημέρες και μπόρεσε με ειδικές εκπαιδευτικές άδειες να παρακολουθεί τα μαθήματά του και πάλι με άριστες επιδόσεις.

Η μεταγωγή

Κατά δήλωση του ίδιου του Βασίλη Δημάκη την οποία κοινοποιεί στο υπ. Προστασίας του Πολίτη, στο υπ. Δικαιοσύνης και στην Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής πολιτικής, «Την Παρασκευή 18/04 περί τις 21:30 μ.μ. εισέβαλλαν στο κελί μου πάνοπλοι άντρες των Ε.ΚΑ.Μ και φωνάζοντας ψηλά τα χέρια και ένα σωρό άλλα με έσυραν εκτός του κελιού, με κόλλησαν στον τοίχο, με έδεσαν πισθάγκωνα παρότι έβλεπαν ότι κούτσαινα εμφανώς και ότι το δεξί μου πόδι ήταν πρησμένο από έλλειψη μαγνησίου, απότοκο της προηγούμενης απεργίας πείνας και δίψας πριν δυο έτη ακριβώς. Τότε που προάσπιζα τα εκπαιδευτικά μου δικαιώματα ζητώντας την μη εξαίρεσή μου από το θεσμό της ηλεκτρονικής επιτήρησης τον οποίο μέχρι σήμερα απολαμβάνω και τηρώ μέχρι κεραίας. Παρεμπιπτόντως με βρήκαν να διαβάζω ένα από τα 5 μαθήματα του 60υ εξαμήνου (ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ). Με πήραν φορώντας παπούτσι στο πόδι το αριστερό και παντόφλα στο δεξί και ενώ εγώ σφάδαζα από τους πόνους στο δεξί μου πόδι οδηγήθηκα στη Π. Ράλλη όπου παρέμεινα για ένα βράδυ και το πρωί χαράματα με ειδική μεταγωγή και συνοδεία δύο περιπολικών οδηγήθηκα στη φυλακή Γρεβενών, ρίχνοντάς με σε ένα κελί των πειθαρχείων όπου δεν χρειάζεται περαιτέρω περιγραφή».

«Βρίσκομαι στο κελί 6 των πειθαρχείων Γρεβενών, υποτίθεται σε καραντίνα και η φυλακή των Γρεβενών μπορεί να σας επιβεβαιώσει το γεγονός ότι απ’ την ημέρα που βρίσκομαι εδώ ο δίσκος με το φαγητό όπως έρχεται έτσι φεύγει, το σώμα μου αρνείται να τραφεί με εμφανή την απώλεια αρκετών κιλών απ’ το κορμί μου, εμφανή είναι επίσης και τα σημάδια αφυδάτωσης πριν ακόμα ξεκινήσω επίσημα τον αγώνα μου για τα αυτονόητα. Από Τρίτη λοιπόν (22/04) και έχοντας σώας τας φρένας και με εμφανή την σωματική μου καταπόνηση κατέρχομαι σε απεργία πείνας έως την Κυριακή (27/4) διεκδικώντας ο,τι μου ανήκει, την επαναμεταγωγή μου στον κοιτώνα μου στον Κορυδαλλό, όπου έχω και όλες τις σημειώσεις που αφορούν τις επικείμενες εξετάσεις για το 6ο εξάμηνο. Εάν μέχρι τότε δεν γίνει η επαναμεταγωγή μου από Δευτέρα κατέρχομαι σε λευκή απεργία, αρνούμενος και το νερό». 

Όταν φτάνουμε στην κατάντια να ομιλεί περί Δημοσιογραφίας ο Πρετεντεράκος... 

Σε μια χώρα με Κανόνες λειτουργικούς όπου καθένας κατεργάρης θα πάγαινε στον πάγκο του, δεν θα είχαν θέση στην Δημοσιογραφία άνθρωποι σαν τους Πρετεντεράκους που παίρναν μέρος σε πρωϊνούς καφέδες στο Μαξίμου- με πόσα άραγε;- και θεωρούν ότι το θράσος τους περνάει άναυλα στην αποσβολωμένη κοινωνία, ώστε να υψώνουν με αναίδεια και ηθικό δείκτη.
Θα λεγόντουσαν αυτοί, συνεργάτες, λογογράφοι, ιμάντες μεταφοράς της κυβερνητικής προπαγάνδας, ακόμα και "περιβάλλον", διότι αυτό στην πραγματικότητα υποτιμητικά είναι για να εξασφαλίζουν το παντεσπάνι τους, αλλά, σίγουρα όχι Δημοσιογράφοι.

Ο Γιάννης ο V(r)oucher

Γυρνάει απελπισμένος τώρα ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης και ρωτάει όποιον (άτυχο...) βρει μπροστά του: "Γιατί να παραιτηθώ; Πες μου! Επειδή υπέγραψα ό,τι μου δώσανε;"! Ποιοι του τα δώσανε;
Ε, το φοβερό και τρομερό "Επιτελικό Κράτος" του Μαξίμου, όπου ο Μητσοτάκης έβαλε τους ανθρώπους του, όπως και σε άλλα νευραλγικά πόστα, ώστε να ελέγχεται η ροή του χρήματος.
Θα έχει ενδιαφέρον-και θα το μάθουμε διότι τα πρόθυμα στόματα είναι πολλά...- ο τρόπος που θα παζαρέψει την πολιτική του μοίρα ενόψει του επικείμενου ανασχηματισμού...

Τι θα γίνει με τον Βρούτση;

Μακέλεψε μισθούς και συντάξεις ανενδοίαστα στην κυβέρνηση Σαμαρά με... Ύπαρχο τον πρόθυμο Ευάγγελο Βενιζέλο, ο (και πάλι σήμερα...) υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης. Τότε που η ανεργία εκτινάχτηκε κοντά στο 30% κι αυτός ο χάνος κοίταγε...

Και πήγε πάνω στη ζούλα της πανδημίας τώρα, να μοιράσει καμιά 80αριά εκατομμύρια σε δικούς του σε ΚΕΚ. Πιάστηκε με το χέρι στο Ταμείο. Και τώρα το παίρνει άρον- άρον πίσω.

Για ένα γαμημένο 600άρι ο ΑΤΙΜΟΣ. Πήγε να παίξει με Επιστήμονες για να τα σπρώξει σε δικούς του(ς) και να τους δώσει τη μερίδα του λέοντος, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή του έδινε την δυνατότητα να δώσει σε καθέναν από αυτούς από 800 ευρώ αντί για 600 και αδιαμεσολάβητα.

Αντιμετώπιζαν μέχρι χθες και αυτός και ο Γεωργιάδης και ο ίδιος ο Κούλης υπεροπτικά και με την αλαζονεία των ξεσκολισμένων ανθρώπων της αγοράς, όσους τους επέκριναν. «Δεν περιμένει κανείς από αυτούς να κατανοήσουν πώς λειτουργεί η οικονομία, η αγορά και ο ελεύθερος ανταγωνισμός. Οι Έλληνες πληρώσαμε, άλλωστε, πολύ ακριβά δίδακτρα τα προηγούμενα χρόνια» λέγανε. 

Ψελλίζει τώρα κάτι μαλακίες, ότι δεν εκτιμήθηκαν τα πράγματα σωστά και ότι δεν αντιστοιχούν, χονδρικά τα πράγματα στις αρχικές προσδοκίες. Μπορεί ο Κούλης να στείλει αυτόν τον πούστη σπίτι του; Θα φύγει που θα φύγει (ο Κούλης...) πριν την ώρα του, ας έχει κάνει και κάτι για να τον θυμόμαστε...    

Έχει Δήμαρχο η Αθήνα; 

Μία υπάλληλος της καθαριότητας του δήμου Αθηναίων βρήκε και παρέδωσε χθες στην αστυνομία 19.000 ευρώ. Εγώ θα το σκεφτόμουν, αλλά εύγε! Και αντί να δούμε το φωτεινό της πρόσωπο, γέμισε το διαδίκτυο με φωτογραφίες του παντελώς ανύπαρκτου στην κρίση Δημάρχου Κώστα Μπακογιάννη. Ρε, Πελετίδης και πάλι Πελετίδης!!! (Ο Δήμαρχος της Πάτρας για όσους τον αγνοούν)

Είδες ο Στουρνάρας;

Αρνητική ανάπτυξη ύψους (ή καλύτερα βάθους...) -4% στο θετικό σενάριο και διπλάσια, -8% στο δυσμενές βλέπει για φέτος ο Διοικητής της Τράπεζας τη Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας.
Αναρωτιέμαι ποιες θα ήσαν οι προβλέψεις αυτού του... καλού ανθρώπου, αν:

1. Στην κυβέρνηση βρισκόταν ο ΣΥΡΙΖΑ

2. Ο Κούλης δεν του είχε τάξει, εις αναγνώρισην παρασχεθεισών υπηρεσιών στη ΝΔ, την ανανέωση της θητείας του

Κάτω τα χέρια από την Εφημερίδα των Συντακτών ρε λαμόγια!

Είναι πολιτική αλητεία και φτηνή επίδειξη ισχύος μιας μοχθηρής εξουσίας που δεν στέκεται καλά στα ανασφαλή ποδαράκια της ο έλεγχος στα γραφεία της «Εφημερίδας των Συντακτών», στην Κολοκοτρώνη 8, που πραγματοποιήθηκε από υπαλλήλους της Επιθεώρησης Εργασίας το μεσημέρι της Τρίτης.

Κατά τον έλεγχο στα γραφεία, σύμφωνα με την εφημερίδα, βρίσκονταν δύο εργαζόμενοι, μέλη του νόμιμου προσωπικού ασφαλείας, τα ονόματα των οποίων κατέγραψαν οι επιθεωρητές.

Οι υπάλληλοι, αφού εξέτασαν τον χώρο των γραφείων, αποχώρησαν από την εφημερίδα.

Γιατί δεν ξεκίνησαν από τον Ναρκομαρινάκη; Γιατί όχι από τον Αλαφούζο; Και γιατί προκαλούν τόσο χυδαία; Η Εφημερίδα των Συντακτών υποστηρίζει ένα πείραμα που όλοι θέλουμε να πετύχει! Γιατί αυτή η φτωχομπινεδιάρικη αλητεία τύπου Μαρινάκη;
Μήπως επειδή η εφημερίδα δημοσίευσε στοιχεία για την χρυσοφόρα ανάθεση σε ΚΕΚ της... επιμόρφωσης επιστημόνων, που συνδέουν την ύπαρξή ορισμένων από αυτά με την Οικογένεια Μητσοτάκη και τη ΝΔ. 

Ρε, με τα θυμιατά που μπλέξαμε θα έχουμε αυτοδικίες... 

Θα σας πάρουμε με τις πέτρες!

Αλήθεια τι απέγινε εκείνο το φαιδρό "Κίνημα της γραβάτας"; Εκείνοι οι δικηγόροι και μηχανικοί εννοώ που βγαίνανε -και καλώς!- στους δρόμους επί ΣΥΡΙΖΑ (ένιοι εξ  αυτών για να τονίσουν την... αστική τους δυσφορία για την Συριζαίϊκη πλέμπα με ένα ποτήρι λευκό κρασί ανά χείρας...) και με το δίκηο τους διαμαρτύρονταν για τις υψηλές ασφαλιστικές εισφορές και την αβίωτη ζωή τους;

Ο εξευτελισμός και η ταπείνωση των Voucher δεν τους ενοχλεί σήμερα; Και μάλιστα από την στιγμή που αποκαλύπτεται από τις Βρυξέλλες ότι το 800άρι το δικαιούνταν "σάνβουαρ" καθότι ήταν επιλέξιμη δαπάνη. Αποκαλύπτεται τώρα ότι η κυβέρνηση τους κατέταξε αυθαίρετα στο 600άρι προκειμένου να μοιράσει 80.000.000 ζεστά ευρώ σε ΚΕΚ της αρεσκείας της και σε κολλητούς της.

Και βγαίνει τώρα το χλωμό πρόσωπο ο Πέτσας (κυβερνητικός εκπρόσωπας, αυτός που τον κουρεύει η γυναίκα του στον κήπο μαζί με το γκαζόν...) και ισχυρίζεται ότι "το που θα επιλέξει καθένας ελεύθερος επαγγελματίας να πάει (σε ποιο ΚΕΚ εννοεί), είναι δική του δουλειά και δεν ευθύνεται η κυβέρνηση"! 

Γαμημένε Κορονοϊέ, σε ποια λαμόγια πήγες κι έδωσες άλλοθι... 

Τιμή και Δόξα στον Αντιστασιακό Κούλη! 

Τιμούμε σήμερα τους αγώνες ενάντια στη Χούντα της αντιστασιακής μας πρωθυπουργάρας Κούλη ο οποίος ήταν σε ηλικία μερικών μηνών πολιτικός κρατούμενος! Ναι, για... 

Που θα βρίσκεται η Κεραμέως στον ανασχηματισμό; 

Μοίρασε μια φωτογραφία γλυκανάλατη η Ανεπαρκής και Ανίκανη υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως σε κάτι site που εμετικά γλείφουν την εξουσία της πατόκορφα, όπου η λεζάντα γράφει ότι μαθαίνει τους γιους της να τσουγκρίζουν αυγά.

Αν έβαζε λίγη περισσότερη προσπάθεια, ώστε να μαθαίνανε τα παιδιά των Ελλήνων Γράμματα- και ειδικά των πιο στερημένων- θα την χαιρόμασταν κι εμείς αυτήν την γελοία φωτογραφία και ίσως και να ξεχνούσαμε τα γλοιώδη ήθη τους, όπου ζέχνουνε όλοι τους αυτοί οι κερατάδες -με την πιο ατιμωτική έννοια- στον ίδιο χυλό...

Υ.Γ: Οι άνθρωποι, αν θέλουμε να το σοβαρέψουμε δεν αντέχουν σε κριτική. Μέρα παρά μέρα, πότε βγαίνει αυτή, η υπουργός δηλαδή, και πότε η θολωμένη επίσης υφυπουργός της, Σοφία Ζαχαράκη και ομιλούν αόριστα για το διάστημα στο οποίο θα διεξαχθούν οι Πανελλήνιες. Το γεγονός ότι οι δηλώσεις τους έχουν ψυχολογικές επιπτώσεις σε χιλιάδες παιδιά, διαφεύγει από αυτές τις ανάλαφρες κυράτσες...   

Αυτός μας άξιζε; Ώστε να πάει στράφι κι η επόμενη δεκαετία; 

«Είναι κάποια πρωινά που ξυπνάω και λέω: “Ήταν ανάγκη;”. Θα είχαμε μια πολύ καλή χρονιά οικονομικά το 2020 και, πραγματικά, πίστευα ότι είχαμε αφήσει για τα καλά πίσω μας την κρίση».

Αυτά μεταξύ άλλων φοβερών και ξεδιάντροπων ψεμάτων δηλώνει ο Κούλης στην «Καθημερινή της Κυριακής». Όταν όλα έδειχναν -ακόμα και με τις ηθικά εξαγορασμένες προβλέψεις του Διοικητή της ΤτΕ Γ. Στουρνάρα- ότι η φετινή χρονιά πήγαινε κατά διαόλου!..

Πόσο γελοίο να το παίζει με τόσο φθηνό θεατρινισμό και θύμα, η πρωθυπουργάρα… Πολλοί από μας λοιπόν, δεν είναι κάποια, είναι όλα τα πρωινά που ξυπνάμε και λέμε «γαμώ την ατυχία μας, ήταν ανάγκη να είναι ο Κούλης;».

Ο οποίος επίσης ξεδιάντροπα δηλώνει «Από την πρώτη στιγμή που έσκασε αυτή η κρίση, άλλωστε, θέσαμε όλο τον ιδιωτικό τομέα υπό τη συνολική εποπτεία του υπουργείου Υγείας», ενώ κάνει λόγο, γα να μην ξεχνιόμαστε, για την δυνατότητα του ΕΣΥ να συνεργάζεται με τον Ιδιωτικό τομέα «και να απορροφά τεχνογνωσία, όπου είναι αυτή απαραίτητη». Τι είδους τεχνογνωσία ακριβώς; Πως να τα αρπάζει από το Κράτος χωρίς να κάνει τίποτε; Κλινικάρχες, Μαρινάκηδες-Αλαφούζοι, Διαφημιστικές και ΚΕΚ κερδάνε μέχρι τώρα από την κρίση. Οι υπόλοιποι ήδη μετράμε απώλειες και η ζωή προμηνύεται εναγώνια προσεχώς...  

Αυτά από τον Κούλη, ο οποίος αποκομμένος στην κοσμάρα του ανακάλυψε τα «αόρατα παιδιά» στα ντελίβερυ, όπου η κυβέρνησή του έστειλε μονάδες καταστολής όταν διαδήλωσαν τις προάλλες και τις υπόλοιπες κατηγορίες εργαζομένων, πέρα από τους γιατρούς του Δημοσίου, νοσηλευτές, καθαρίστριες, οδηγούς κλπ.    

Μερικοί λόγοι που εκτιμώ βαθειά τις Πουτάνες...

Ήμουν και επί ΣΥΡΙΖΑ φυσικά, απέναντι σε εκείνην την ανεκδιήγητη κυβέρνηση, όπως είμαι και τώρα απέναντι στην πινακοθήκη ηλιθίων του Κούλη.

Όσο για το τι απέγιναν όλες εκείνες οι δημοσιογραφικές περσόνες, τα (κακο) πληρωμένα πιστόλια και οι ασπόνδυλοι γλείφτες, που επί Τσίπρα όλα- ακόμα και τα λίγα καλά...- τα έβρισκαν "γκαιμπελίστικα" και βάλε, ποτέ δεν τους έκλαψα, ούτε και είχα έγνοια για την αδιάφορη μοίρα τους.

Παρασιτούν τώρα στα υπόγεια του Μαξίμου, οι... "επιφανείς" (τρομάρα μας...), βγάζουν ένα καλό μεροκάματο οι υπόλοιποι, ανάλογα με την διαβάθμιση της "εγκυρότητάς" τους, σε εφημερίδες όπου έχουν προνομιακή ενημέρωση για την επίσημη γραμμή ή σε κρατικές θέσεις, παίρνουν ένα κόκκαλο οι μικρότεροι, άντε κάνα βόλεμα στον φιλικό Τύπο και συνωστίζονται για λίγη εύνοια οι εντελώς φτωχομπινέδες...

Και να πεις ότι στον ΣΥΡΙΖΑ έχουνε μάθει απ΄ τα λάθη τους; "Ποιος είσαι εσύ που δεν σε ελέγχουμε;" με ρωτάει άκομψα τις προάλλες μια στελεχάρα στο Caravel όπου συνεδρίαζε η Κ.Ε του Κόμματος. "Ο γιος του μπαμπά μου" του απαντώ κι έκτοτε έσβυσα το τηλέφωνό του ζητώντας από άλλους την στοιχειώδη ενημέρωση...  

Καλή Ανάσταση!

Αστικά στιγμιότυπα

Έντεκα το βράδυ Μεγάλη Πέμπτη και το McDonalds  στη γειτονιά στη Νέα Σμύρνη πήχτρα στην πιτσιρικαρία. Το χάμπουργκερ, είναι μόνο η πρόφαση για το άγριο φλερτ της εφηβείας.

Την άλλη μέρα στην πρωινή βόλτα με τον σκύλο, ένα σκισμένο γυναικείο εσώρουχο ξεχώριζε δίπλα στις γραμμές στην στάση του τραμ. «Κωλόπαιδα…» σκέφτομαι ζηλότυπα «Υπάρχει ζωή εκεί έξω άρα και τουλάχιστον κάποιοι επιμένουν να χαίρονται την Άνοιξη».    

Λόγω των ημερών....

Έγραψε αυτός ο λεπτολόγος της παρατήρησης, ο Σαλονικιός πεζογράφος Γιώργος Ιωάννου που τάϊζε τα ομόφυλα πάθη του από τα οποία κρυβόταν, στα στέκια της Ομόνοιας: "αυτά τα αυτοκίνητα παληά, ήταν άνθρωποι που περπατούσαν στον δρόμο...".
Το θυμήθηκα τώρα που για λίγο παρκάραμε τα αμάξια και ανακαλύψαμε την αξία να περπατάς συζητώντας στους δρόμους.

Εκτός από τον Τσιόδρα, έχει κάτι να μας πει για το τσουνάμι που έρχεται ο Κούλης; 

Το ξέρουμε κύριε Τσιόδρα ότι η ζωή μας είναι μια διαρκής απώλεια φωτός κι ότι οι πτώσεις είναι ο κανόνας που μας διέπει.
Προς τι ο ανεπιθύμητος διδακτισμός και οι προσωπικές εξομολογήσεις; Πρώιμες ενδείξεις ψωνίσματος ενός ανθρώπου που εκτοξεύθηκε σαν πύραυλος από την αφάνεια του σεμνού ιεροψάλτη στο δημόσιο βήμα του ταξιθέτη της συλλογικής αγωνίας.
Δεν το κάνει όμως αυτό με την αποστειρωμένη ενημέρωση ενός Δημόσιου λειτουργού. Παίρνει θέση πλέον, νουθετεί, εκθέτει τις συντηρητικές του απόψεις, στηρίζει σε τελική ανάλυση την κυβέρνηση που δεν κάνει όσα πρέπει για να θωρακίσει την δημόσια Υγεία και όλα αυτά, υπό το πρίσμα της αυθεντίας.
Συγγνώμη, αλλά, εγώ, άλλον Τσιόδρα δεν θα πάρω... Περιμένω προτάσεις από τον Κούλη. Να μας πει κυρίως άμα έχει σχέδιο για μας που μας πλησιάζει απειλητικά το θηρίο της ανεργίας. 

Καθαρές κουβέντες

Ζήσαμε πολλοί από εμάς- στατιστικώς δεν μπορώ να κρίνω αν ήσαν οι περισσότεροι, εμπειρικά μιλώ- μια ζωή μετρημένη. 

Σπανίως απλωθήκαμε παράτολμα πέρα από τις οικονομικές μας δυνατότητες. Βασικά επειδή στηριζόμασταν στην δουλειά και από τη δουλειά μας και όχι από την εγγύτητα σε κομματικά ρετιρέ και τη συνάφεια με ανυπόληπτους πολιτικάντες.

Όθεν για μας- για μένα δηλαδή, για να ξηγιέμαι καθαρά- είναι αξιοπεριφρόνητες οι συστάσεις για ψυχραιμία και επίδειξη υπεύθυνης συμπεριφοράς από παράσιτα που σιτίζονται στο δημόσιο Πρυτανείο. 

Επειδή άνθρωπες όπως εμείς πληρώνουμε ανέκαθεν, αιματηρά τους φόρους μας και έχουμε υπηρετήσει αυτήν την μητριά πατρίδα όποτε και όπως κληθήκαμε. Αυτά... 

Ευγνωμοσύνη...

Προφανώς δεν είμαστε σε πόλεμο. Αδικεί αυτό όσους ανθρώπους στέκονται αλληλέγγυοι στους πάσχοντες και ανήμπορους. Το ξαδερφάκι μου ο Στέλιος, ένας Πόντιος μάγκας, φροντίζει καθημερινά τη μάνα μου στην Καλλιθέα της Καστοριάς και της ανεβάζει με κίνδυνο, όπως ήρθαν τα πράγματα στην πόλη, να πληρώσει πρόστιμο, ό,τι χρειάζεται: τα φάρμακά της και βασικά τρόφιμα. Το έκανε και προτού τη κρίση, το ίδιο κάνει και τώρα. Απλώς τώρα φαίνονται οι Μάγκες. 

Τι να μας πούνε οι Αντουανέτες; 

Την λογική "να στα δώσω μωρέ αλλά τι θα τα κάνεις;" την είχε εισηγηθεί σε μας τους αεί το τοπίο χαζεύοντες χρόνια πριν η παλαιάς κοπής Δεξιά. Αναπάντεχα, την αντέγραψε ο Τσίπρας αισχρά στο Μάτι, γιατί άμα δεν φλέγεσαι για τον άλλον, καταλήγεις σε τέτοιες ελαφρότητες.
Το επανέλαβε χθες με τον δικό του χυδαίο τρόπο- θα του άξιζε να νοιώσει την ανατριχίλα ενός ακονισμένου ξυραφιού στον παχουλό λαιμό του εκείνη την ώρα...- ο Σπυράδωνις Γεωργιάδης ακολουθώντας τα ίδια απωθητικά βήματα.
Δεν φαίνεται να παίρνουν χαμπάρι τα πιεστικά μηνύματα αυτής της άκαρπης εποχής οι πολιτικές Αντουανέτες. Κι επειδή Δικαιοσύνη δεν υπάρχει στη χώρα, ας μην εκπλαγούμε από νέες εκδηλώσεις αυτοδικίας. 

Λίγα λόγια για έναν Ωραίο

Με τον Περικλή Κοροβέση, επ΄ ουδενί δεν είμασταν φίλοι. Υπήρξαμε όμως ευγενείς συμπότες κάμποσα βράδια σε κείνες τις μακρόσυρτες συνεδριάσεις της Βουλής. Ποτέ και από θέση, δεν τον αντιμετώπισα ως πηγή ειδήσεων.
Είχαν όμως για μένα εξαιρετικό ενδιαφέρον οι γλαφυρές διηγήσεις του. Και όχι τόσο για τα χρόνια της Χούντας, αλλά βασικά για συγκαιρινά πράγματα, γιατί η ματιά του είχε πολιτική υγρασία, και βεβαίως όταν το θέμα ερχόταν στις γυναίκες.

Τις άκουγαν τις διηγήσεις του στο τραπέζι και άλλοι. Και ύστερα, ορισμένοι από αυτούς, πήγαιναν και γράφανε στις εφημερίδες την επόμενη μέρα και στα άθλια site ότι ο Κοροβέσης γίνεται λιώμα κάθε βράδυ στο καφενείο της Βουλής! Ρετάλια...
Στεναχώρησε τόσο πολύ τους στενούς του ανθρώπους αυτή η συκοφαντία, ώστε πριν από λίγα χρόνια που τον αναζήτησα στο σπίτι του και ενημέρωσα την συμβία του ότι είμαι ένας γνωστός του Περικλή, όπου τα πίναμε στη Βουλή, μου΄ κλεισε το τηλέφωνο!..   

Από το αφεντικό, τον Κώστα Παπαϊωάννου στο παληό "Ποντίκι", γνώριζα ήδη ότι η μαρτυρία του Κοροβέση για τα φριχτά βασανιστήρια που υπέστη στη χούντα, ήταν η πρώτη που (με την συνέργεια του Γ.Α. Μαγκάκη; Δεν είμαι γι΄ αυτό βέβαιος) έφτασε παράνομα εκείνα τα μαύρα χρόνια στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Έκπληκτοι τότε στις δυτικές πρωτεύουσες συνειδητοποίησαν ότι στη χώρα μας βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη ένα εκτεταμένο πρόγραμμα ανελέητων βασανιστηρίων. Το υλικό εκείνο αποτέλεσε την πρώτη ύλη για το ευσύνοπτο βιβλίο που εξέδωσε αργότερα, με τίτλο "Ανθρωποφύλακες".

Ήταν ωραίος άνθρωπος ο Περικλής Κοροβέσης. Όμορφος στη θωριά και Ωραίος. Ωραίος στα ελληνικά, πάει να πει αυτός που φθάνει στην ώρα του. Κι ο Κοροβέσης στην (μεγάλη) ώρα του, στη μαύρη δικτατορία, αλλά και αργότερα με τις συνεχείς παρεμβάσεις του, δήλωσε με όλη την ψυχή του και το σώμα Παρών.

Καλό κατευόδιο.

Δικαιούται ενίσχυση ο Ρατσισμός;
 
Από την χθεσινή παρουσίαση των ειδήσεων σε "Μέγα" και "Σκάϊ". Στραβελάκης, αυτή η μοχθηρή και χαιρέκακη μουσίτσα και Ευαγγελάτος, ο καλύτερος φίλων των μπάτσων και υπεύθυνος για την αρνητική τροπή πολλών πραγμάτων στην ελληνική τηλεόραση, είπαν περίπου με τα ίδια λόγια: "56 τα κρούσματα του κορονοϊού σήμερα, 20 από αυτά στον συνοικισμό των Ρομά στη Λάρισα, άρα μόνο 36".
Γράφηκε ποταμός σχολίων εις βάρος αυτών των λεχριτών που μολύνουν το ήδη νεκρό επάγγελμα. Η ΕΣΗΕΑ για την τιμή των όπλων δεν έπρεπε να τους στείλει μια απανταχούσα; Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης; (Αν δεν κάνουμε λάθος όλες οι πριμαντόνες του συστήματος Πρετεντέρης, Τσίμας κλπ, έσκιζαν τα καλτσόν τους για την ανεξαρτησία των Ανεξάρτητων Αρχών που... κακόπαθε επί ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα που είμαστε στην "κανονικότητα" τι ακριβώς γίνεται;) 

Και ο υφυπουργός του Κούλη ο κεκαρμένος στον κήπο του από τα χεράκια της μαραζωμένης κυράς του Πέτσας που δηλώνει ότι χρήματα από την ευρωπαϊκή βοήθεια η οποία προορίζεται για την (νεκρή πλέον στη χώρα) Ενημέρωση ΔΕΝ θα δοθούν σε όσους προάγουν τον ρατσισμό και το μίσος έχει να πει κάτι;   
Α, να χαθείτε ούλοι σας! Προξενείτε τόσην αηδία, όση μπορείτε και όση δεν ημπορείτε να φανταστείτε!!!

Το κατ΄ εμέ δίλημμα

Θα πρέπει μετά, όταν όλα τελειώσουν, να επινοήσουμε ένα νέο είδος μοναξιάς. Να μην κινείται το συλλογικό μας εκκρεμές ανάμεσα στην απάθεια και την απελπισία.

Εν τω μηνί Αθύρ

Χειμώνα του ΄82 στη Σαλονίκη. Ο Δημήτρης Μπελντέκος πήρε το πτυχίο Ιατρικής και οργάνωσε το αποχαιρετιστήριο γλέντι του απάνω στην Τριανδρία, στον θρυλικό "Θερμαϊκό".

Ένα παιδί της Αθήνας που πολύ αγάπησε αυτή την πόλη και τους ανθρώπους της. Ένας καθαρόαιμος όμως, Γιατρός. 

Βάλαμε στο τζουκμπόξ εκείνο το βράδυ αμέτρητες φορές το αγαπημένο του, το "Κ-13", το "Γύρισα όλους τους Γιατρούς" του Στέλιου που το τραγουδούσαμε όλοι μαζί με γοερό πάθος, περισσότερο για να υποστηρίξουμε την ασταθή μας μυθολογία, παρά επειδή είχαμε τίποτε κοινό με τέτοια βιώματα.

Ήταν ένας καθαρόαιμος γιατρός ο Δημήτρης Μπελντέκος. Αγαπούσε τους ανθρώπους. Πότε προσιτός και πότε σε απόσταση από τα αποδεικτικά της ματαιότητας. Και έχοντας πάντα πίστη στο αξίωμα ότι υπάρχουμε μέσα σε ερωτικά συμβάντα τα οποία στην παραφορά τους, αρνούνται αγέρωχα ακόμα και την ίδια τη ζωή. 

Κηδεύτηκε χθες χωρίς φίλους στην αθηναϊκή γη. Τον κλάψανε στο facebook όσοι/ες γνώρισαν, για όσο..., τις αρετές του στην καρδιολογική κλινική στο Τζάνειο όπου ήταν επικεφαλής. 

"Ημίν τοις φίλοις πένθος". Ήταν στο αγαπημένο του ποίημα του Καβάφη που μου το΄ χε κάποια φορά χαρισμένο.

https://www.youtube.com/watch?v=3ivUBKPqbNU&list=RD3ivUBKPqbNU&index=1

   

Ότι θα λογαριαστούμε είναι σίγουρο!

Πως γίνεται να μοιράζεις το Άγιον Φως "ντελίβερυ" ρε αγύρτες και θεομπαίχτες ΔΕΞΙΟΙ- γι΄ αυτούς που το ανακοίνωσαν προτού ματαιωθεί-Δήμαρχοι;
Άλλες προτεραιότητες;
Σκέπη για τους άστεγους, ας πούμε; (Τα συστημικά μέσα προάγουν το ευγενές πράγματι υπόδειγμα του ΙΚΑΝΟΤΑΤΟΥ Δημάρχου Τρικάλων και Προέδρου της ΚΕΔΕ. Όμως ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ Δήμαρχος της Πάτρας Πελετίδης, δεν είναι εύπεπτος και δεν χωρά στις συνταγές τους... )
Τροφή (μια γαμημένη μαγειρίτσα στην τελική) για τους νηστικούς; Θα έχωμε;
Έγνοια για τους απόκληρους την επομένη; Την Κυριακή του Πάσχα εννοώ. Ένα κομμάτι κρέας;
Είναι λαϊκισμός αυτά ρε μουνόπανα του Σκάϊ;

Οι μαθητές ως "σκεύη Κεραμέως"...

Πήρε σβάρνα τα κανάλια- ακόμα και σε πρωϊνάδικα τύπου Τσιμτσιλή βγαίνει πλέον...- η ανεπαρκής και εν πλήρει συγχύσει τελούσα, υπουργός Υγείας Νίκη Κεραμέως, υποστηρίζοντας- γιατί όχι; αφού αντίλογο δεν έχει- μια εικονική πραγματικότητα σχετικά με τα μαθήματα που παραδίδονται μέσω "ίντερνετ" στο σπίτι. 

Το πρόγραμμα, μέχρι στιγμής, από προσωπική πείρα και ρεπορτάζ, πάει κατά διαόλου και ό,τι καλό γίνεται στηρίζεται στο φιλότιμο μιας ομάδας μάχιμων εκπαιδευτικών που έχουν ριχτεί στη φωτιά και προσπαθούν να τα φέρουν βόλτα μόνοι τους!.. 

Και καλά στην Αθήνα και τα αστικά κέντρα, όπου τα προβλήματα είναι τεράστια, αλλά, οι δυνατότητες σχετικά πιο υποφερτές. Έξω από εκεί τι ακριβώς συμβαίνει; 

Το περιγράφει με εντιμότητα σε επιστολή της προς την πελαγωμένη και ατάλαντη υπουργό, η Μαρία Παδουβά, Διευθύντρια Γυμνασίου στο Ρέθεμνος Κρήτης.     

"Αξιότιμη κα Υπουργέ  

Γαράζο 3 Απριλίου 2020

Νομίζω πως τελικά θα καταφέρουμε να κάνουμε κάποια εξ αποστάσεως μαθήματα στο Γυμνάσιο Γαράζου στο Μυλοπόταμο της Κρήτης, παρά τις τεχνικές και πρακτικές δυσκολίες που υπάρχουν για τους μαθητές, στα ορεινά και ημιορεινά χωριά τούτης της περιοχής.

Παρά το ότι δεν υπάρχει σταθερό ίντερνετ στα σπίτια των περισσότερων μαθητών. Υπάρχουν μόνο κινητά  καρτοτηλέφωνα και όχι υπολογιστές. Δεν  υπάρχουν σταθερά τηλέφωνα στα περισσότερα νοικοκυριά και υπάρχουν έτσι πολλά τεχνικά αλλά και σε αρκετές περιπτώσεις, οικονομικής φύσεως προβλήματα, που ασφαλώς θα αντιμετωπίζουν πάμπολλοι μαθητές της περιφέρειας…Παρόλα αυτά κάτι κατορθώνουμε!

Είναι ανάγκη όμως να σας απευθύνω αυτήν την επιστολή, επειδή νομίζω πως πρέπει να γνωρίζετε γεγονότα, που αν και είναι ανεξάρτητα από τη δεδομένη συγκυρία, όμως συνδέονται με μοιραίο τρόπο μαζί της.

Στην τόσο αγχώδη προσπάθειά μας για την εξ απόστάσεως εκπαίδευση των μαθητών μας, αναδύθηκαν προβλήματα που ήδη γνωρίζαμε, αλλά τώρα λειτουργούν καταλυτικά! Τα παιδιά δεν κατανοούν τους στοιχειώδεις αγγλικούς όρους και δεν είναι εξοικειωμένα με τις ψηφιακές διαδικασίες.  Χρειαζόταν μια απλουστευμένη μετάφραση για κάθε βήμα…

Τα παιδιά δεν ξέρουν αγγλικά, γιατί δεν υπάρχουν φροντιστήρια στα χωριά τους, γιατί λίγα μπορούν να πηγαίνουν στην κωμόπολη για φροντιστηριακό μάθημα και γιατί στο σχολείο μας, που λειτουργεί εδώ και χρόνια αποκλειστικά με αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, οι καθηγητές των ξένων γλωσσών τοποθετούνται αργά μέσα στο έτος. Το ίδιο συμβαίνει και με το μονόωρο μάθημα της πληροφορικής. Τοποθετείται αργά ο διδάσκων, για να μείνει τέσσερις ή το πολύ πέντε μήνες και να φύγει οριστικά όπως και όλοι εξάλλου οι καθηγητές.

Στο σύνολό τους αλλάζουν οι διδάσκοντες κάθε χρόνο, πλην του Διευθυντή…Το σχολείο λειτουργεί με πλήρες ωράριο μετά τα Χριστούγεννα συνήθως, αν και κάποιες ειδικότητες έρχονται ακόμη πιο αργά ή και ποτέ…όπως για παράδειγμα ο καθηγητής των καλλιτεχνικών! Επίσης δεν είναι δυνατή η παραμονή των παιδιών μετά το πέρας του σχολικού ωραρίου για άλλες σχολικές δράσεις, καθώς τα σχολικά λεωφορεία του ΚΤΕΛ περνούν μια φορά και συγκεκριμένη πάντοτε ώρα.

Αυτή είναι η μοίρα του Γυμνασίου Γαράζου, του Γυμνασίου Κράνας, του ΕΠΑΛ Γαράζου αλλά φαντάζομαι και πολλών αντίστοιχων απομακρυσμένων από τα κέντρα σχολικών μονάδων.

Πρόκειται για εντελώς απαξιωμένα εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία σχολεία, αλλά και τόσο αναγκαία σχολεία για ένα μαθητικό πληθυσμό με ιδιαίτερη ταυτότητα. Παιδιά που ασχολούνται από μικρά με την γεωργία και την κτηνοτροφία και που παραμένουν στην περιοχή τους  ως ενήλικες, που εγκαταλείπουν εύκολα το σχολείο γιατί δεν είναι γι αυτά ελκυστικό, καθώς το άκαμπτο πρόγραμμα του δεν τους ταιριάζει.

Τα κορίτσια πιο συχνά εγκαταλείπουν στη β’ γυμνασίου για να αρραβωνιστούν και να κάνουν μετά από ένα δυο χρόνια οικογένεια…Παρεμπιπτόντως νομίζω πως θα σας ενδιαφέρει η πληροφορία, ότι τους άρεσε πολύ η θεματική εβδομάδα. Τους αρέσει το διαφοροποιημένο και ζωντανό μάθημα, θέλουν να γνωρίζουν τον κόσμο έξω από το πλαίσιό τους αλλά συγχρόνως φοβούνται…

Στην παρούσα συγκυρία βρεθήκαμε όλοι μας  απροετοίμαστοι…ωστόσο κάποια σχολεία της πόλης και ασφαλώς τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια ξεκίνησαν πολύ γρήγορα, επειδή τα μέσα υπήρχαν, αλλά και επειδή ο ψηφιακός και αναγκαίος για την περίσταση γλωσσικός γραμματισμός, ο τόσο σημαντικός στην εποχή μας, είναι στα περισσότερα παιδιά της πόλης οικείος.

Εμείς όμως εδώ στο ορεινό Ρέθυμνο-δάσκαλοι και γονείς- παλεύουμε πάλι με μια γνώριμη απελπισία…δεν είναι μόνο οι πρακτικές δυσκολίες και οι τεχνικές ελλείψεις… Είναι το πικρό αίσθημα μιας χρόνιας αδικίας, καθώς κανείς κρατικός ή κοινωνικός φορέας στην πραγματικότητα δεν έχει νοιαστεί γι αυτά τα παιδιά. Και να που τώρα η διάσταση του προβλήματος φέρνει στην επιφάνεια τη διάκριση εις βάρος τους και τις πολύ σοβαρές αρνητικές συνέπειες της. Έχουν φτιαχτεί κατώτερης κατηγορίας μαθητές…και εν συνεχεία πολίτες!

Τώρα δεν μπορείτε κα Υπουργέ να κάνετε τίποτα γι αυτό!

Χρειαζόμαστε όμως, όταν με το καλό απομακρυνθεί το πρόβλημα του κορωναϊού, με το ξεκίνημα της νέας σχολικής χρονιάς στο Γυμνάσιο Γαράζου και στα υπόλοιπα σχολεία της απομακρυσμένης περιφέρειας μόνιμους εκπαιδευτικούς με  κίνητρα ώστε να μείνουν στο σχολείο και να χτίσουν το εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό τους  έργο. Το αξίζουν σας διαβεβαιώ οι εκπαιδευτικοί μας, αλλά κυρίως το ‘χουν ανάγκη και το αξιώνουν, δίχως αποτέλεσμα, εδώ και χρόνια οι άνθρωποι του τόπου αυτού!

Με τιμή

Μαρία Παδουβά

Δ/ντρια Γυμνασίου Γαράζου Ρεθύμνου

Είναι οι θετικές ειδήσεις των ημερών. Απο αυτές που ανανεώνουν την πίστη σου στο μοιραίο. 

1. Ο υπουργός Υγείας του Ισραήλ, Yaakov Litzman, ένας σκληροπυρηνικός Εβραίος, που πριν από μερικές εβδομάδες δήλωνε ότι ο κορονοϊός είναι μία θεϊκή τιμωρία για την ομοφυλοφιλία, βρέθηκε θετικός στον ιό.

     

2.  Πέτρος Γαϊτάνος παραδέχτηκε ότι τον στεναχωρεί που οι εκκλησίες είναι κλειστές αυτές τις ημέρες για το κοινό, αλλά τόνισε ότι αυτό είναι απαραίτητο να γίνει. Μίλησε για το πώς αντιμετωπίζει στην καθημερινότητά του την καραντίνα και ανέφερε ότι αισθάνεται πως όλο αυτό που ζούμε έχει μέσα του ευλογία.

Αποκάλυψε μάλιστα ότι ένας φίλος του Έλληνας γιατρός, ο οποίος εργάζεται στο Βασιλικό Νοσοκομείο του Λονδίνου, τον κάλεσε στο τηλέφωνο και του ζήτησε να του ψάλλει έναν εκκλησιαστικό ύμνο για να πάρει δύναμη και κουράγιο λίγο πριν μπει στο χειρουργείο.

Ακουρμάς ρε Χαρδαλιά;

Τον είχε φέρει προ ετών μια ταλαντούχα στο να προωθεί το προσωπικό της συμφέρον κοινοβουλευτική "συνάδελφος", αυτόν το γιλεκάκια τον Χαρδαλιά που κοίταγε σαν χαμένος τους επαγγελματίες δημοσιογράφους και μας τον γνώρισε. Ένας άβγαλτος που εξελίχθηκε σε καθεστωτική σουπιά. Σαν όλα τα σακίδια που σκύβουν το κεφάλι και πισωπατούν στις φασαρίες. Να μην τον πιάσει η σφαλιάρα. Από που κι ως που "μάτσο" τύπος; ο Χαρδαλιάς;
Ούτε να γελάσω δεν έχω όρεξη!
Εκφράζει απλώς, την επικοινωνιακή γραμμή του Κούλη που του κάθησε η δίδυμη κρίση- στον Έβρο και στην Υγεία- την ώρα που η χλωμή κυβέρνησή του έφτανε στα όρια των αντοχών της και δεν μπορούσε να εξηγήσει τον λόγο για τον οποίον τους ψήφισαν, αυτοί που τους ψήφισαν.
Είναι πρόδηλο, ότι εμείς που ζούμε απλήρωτοι μήνες τώρα, δεν έχουμε κοινό τόπο με κανέναν από αυτούς τους υπερτιμημένους μαλάκες.

Αυτός ο χυδαίος Φέσσας...

Χρωστάμε χάρες στον Θ. Φέσσα, πρώην πρόεδρο του ΣΕΒ (Σύνδεσμου Ελλήνων... Βιομηχάνων) που βρήκε την ευκαιρία πάνω στην κρίση να αυξήσει κατά 22,5% τις υπηρεσίες της εταιρείας διανομής που έχει την γνωστή ACS.
Με τρόπο που έδειχνε ότι του χρωστάει η κοινωνία και χάρη, όταν αποκαλύφθηκε η αλητεία του, τα μάζεψε πίσω όλα κι ανακάλεσε τις αυξήσεις.
Έδειξε όμως τον αηδιαστικό τρόπο που λειτουργεί αυτή η φάρα που λυμαίνεται τον τόπο. Καβατζάρησα τα 50 και βλακωδώς στεναχωριόμουν τόσα χρόνια για την μαύρη μοίρα της τσαρικής Οικογένειας το 1917. Και λίγο ήταν!.. 

Για την Helin Bolek (αντιγραφή από τον Σελιδοδείκτη)

Ξεψύχησε ή… καλύτερα δολοφονήθηκε στις 3/4/20 μετά από μια παρατεταμένη απεργία πείνας (288 ημερών)  στα 28 της η Τουρκάλα αγωνίστρια-μουσικός Helin Bolek, μέλος του συγκροτήματος Grup Yorum γιατί ήθελε να τραγουδάει ελεύθερη, αντιστεκόμενη στην καταπίεση και τη φίμωση που επιβάλλει το καθεστώς Ερντογάν στους αγωνιστές και τους λαούς της Τουρκίας.  

Το Grup Yorum ιδρύθηκε το 1985 στην Τουρκία. Σε μία περίοδο που συντελούνταν αλλεπάλληλες φυλακίσεις και εκτελέσεις φοιτητών, εργατών, καλλιτεχνών, κομμουνιστών, Κούρδων και Αλεβιτών. 

Τα τραγούδια τους, ταυτισμένα με την πολιτιστική παράδοση των λαών της Μέσης Ανατολής και διανθισμένα με την ποίηση, τη μουσική και την ιστορία τους, αποτελούν υπόδειγμα σύνδεσης μεταξύ τέχνης και πολιτικής.

Ίδρυσαν   το πολιτιστικό κέντρο «Idil Kultur Merkezi». Εκεί γράφουν τα τραγούδια, όπου η λαϊκή παράδοση συναντά τη στρατευμένη τέχνη, γίνονται πρόβες και μαθήματα σε νεαρούς μουσικούς της γειτονιάς με κλασικά και παραδοσιακά όργανα και διαμορφώνονται σχήματα μικρών και μεγάλων μουσικών συνόλων, όπως χορωδία και ορχήστρα.

Μετά την εξέγερση του πάρκου Γκεζί το 2013, οι Γκρουπ Γιορούμ απέκτησαν ακόμα πιο ευρεία αποδοχή. Κατά την περίοδο αυτή έχουν δημιουργηθεί διάφορες ομάδες Γκρουπ Γιορούμ (χορωδίες και μικρά ή μεγάλα μουσικά σύνολα) και σε άλλες πόλεις της Τουρκίας εκτός της Κων/πολης, καθώς επίσης και στην Ευρώπη.

Η λαϊκή μπάντα έχει εμφανιστεί σε διάφορες συναυλίες  από τη δημιουργία της το 1985 και έχει κυκλοφορήσει 23 άλμπουμ. Ωστόσο  απαγορεύτηκαν οι εμφανίσεις τους από το 2016, καθώς οι τουρκικές αρχές κατηγόρησαν τα μέλη ότι είναι μέλη της DHKP-C, μαχητικής μαρξιστικής ομάδας που θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση από την Τουρκία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχουν εμφανιστεί και στην Ελλάδα μέλη της μουσικής κολεκτίβας που απέφυγαν τη σύλληψη σε συναυλίες διεθνιστικής αλληλεγγύης μαζί με Έλληνες καλλιτέχνες.

Οι Γκρουπ Γιορούμ μεγάλωσαν «επικίνδυνα»! Αυτό έφερε περισσότερες από δέκα επιθέσεις στο Πολιτιστικό Κέντρο Idil στο Okmeydanı της Κωνσταντινούπολης. Συνολικά 30 άτομα συνελήφθησαν σε αυτές τις επιδρομές και επτά μέλη της μπάντας παρέμειναν  σε κράτηση.

Κατά τη διάρκεια των επιδρομών, τα όργανα των μελών της ομάδας Yorum είτε ήταν σπασμένα είτε εξαφανίστηκαν, και τα μουσικά τους βιβλία καταστράφηκαν.

Μέλη του συγκροτήματος κάνουν απεργία πείνας από τις 17 Μαΐου του 2019, με τα εξής αιτήματα:

-Να αφεθούν ελεύθερα τα μέλη του μουσικού συγκροτήματος GRUP YORUM
-Να μην γίνονται έφοδοι στο πολιτιστικό κέντρο IDIL
-Να καταργηθούν οι απαγορεύσεις των συναυλιών
-Να καταργηθούν οι “λίστες τρομοκρατών”
-Να ανακληθούν όλες οι ποινικές διώξεις που υπάρχουν εις βάρος τους

Η έκκληση που απηύθυνε η μητέρα της Helin Bölek Aygül Bilgi, έδειχνε την αμετάκλητη τροπή των πραγμάτων. 

«Δεν μπορεί να κοιμηθεί τη νύχτα, επειδή οι νευρικές της απολήξεις έχουν φλεγμονή, δεν μπορεί να κοιμηθεί  επειδή υποφέρει από μεγάλους πόνους. Θέλω η κόρη μου να τραγουδήσει και πάλι λαϊκά τραγούδια. Δεν θέλω το παιδί μου να πεθάνει. Θέλετε να δείτε αυτούς τους σπουδαίους ανθρώπους πάλι στη σκηνή; Παρακαλώ, καθένας που ακούει τα λόγια μου. Κάντε κάτι, αλλά γρήγορα.”

Να είναι ελαφρύ το χώμα που θα τη σκέπασε!!!

Ο αγώνας ενάντια στους ιμπεριαλιστές θα συνεχιστεί!!!

Η φωνή του Grup Yorum δεν θα πάψει!!!

ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΟΥΝ, ΟΙ ΧΟΡΟΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ.

Η αλληλεγγύη το όπλο των λαών!

Αποχαιρετισμός

Ανακοίνωση του Λαϊκού Μετώπου Τουρκίας, Αντιϊμπεριαλιστικό Μέτωπο (τομέας Ελλάδας)

Έπεσε μάρτυρας η απεργός πείνας, μέλος του Grup Yorum, συντρόφισσα, Helin Bolek

Κοιμήσου, κόκκινη αδελφή της Επανάστασης.
Μην πικραίνεσαι
που ’ναι τα μάτια μας λιγάκι κόκκινα.
Δεν είναι από το κλάμα,
μα απ’ την οργή κι απ’ την αγρύπνια,
απ’ την αγρύπνια στο πρώτο χαράκωμα,
εκεί πού στάθηκες πάντα,
εκεί πού έπεσες.
Κοιμήσου ήσυχα, συντρόφισσα.
(Γ. Ρίτσος ποίημα για την Ηλέκτρα Αποστόλου)

Ο Ιδιοτελής και Ανίκανος υπουργός Εργασίας

Τα πολιτικά θέματα είναι ιδεολογικά, δεν είναι προσωπικά, όσο κι αν οι άνθρωποι δύνανται να αλλάξουν την τροπή των πραγμάτων.
Ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης, είναι το λοιπόν ένα αφερέγγυο πρόσωπο. Δεν δύναται αυτή η χαμηλής ποιότητας πολιτική περίπτωση που μακέλεψε ανενδοίαστα μισθούς και συντάξεις επί συγκυβέρνησης Σαμαρά- Βενιζέλου να εγγυηθεί ομαλές συνθήκες εξόδου από την σημερινή βαρειά κρίση.
Το θεσμικό ρούχο δεν εκμαιεύει υποχρεωτικά σεβασμό. Σεβασμό κατακτάς όταν νοιάζεσαι για τους πολλούς. Ο Βρούτσης έχει τους εργαζομένους γραμμένους στα παπάρια του. Εκεί όπου πρέπει να τον γράψουμε οριστικά κι αυτόν και την ιδεολογία του κι εμείς όταν όλα τελειώσουν.

Υ.Γ: Δεν είναι δυστυχώς ο μόνος ιδιοτελής και ατάλαντος. Μέχρι και η Δαμανάκη (την θυμάται άραγε κανείς αυτήν;) το έκανε. Ανήκει στο ξεφτιλισμένο υποσύνολο των πολιτικών που... εύχονται να απολυθούν επαγγελματίες δημοσιογράφοι, επειδή δεν τους κάθεται καλά το ρεπορτάζ που γράφουνε...   

Υ.Γ

"Θα έπρεπε να είσαι δυό μέτρα κάτω απ΄ τη γη!", είπε κάποτε στον Γλέζο ένας θυμωμένος στρατοδίκης.
Σκέψου να΄ σαι στη θέση του (του Γλέζου) και να υφίστασαι τον κλήρο ατομικών πράξεων που μας κάνανε μάγκες. 

(Κι αναρωτιούνται μετά ορισμένοι αγύρτες, γιατί έχει Θυμό, η (Κανονική...) Αριστερά).   

Άχθος...

Δεν είναι ασυνήθιστη η ψυχολογική κατάσταση, όσων ασήμαντων θέλουν φευγαλέα να κλέψουν κάτι από τον βαρύ ίσκιο μιας συναρπαστικής προσωπικότητας που μας αποχαιρετά οριστικά, λέγοντας κάτι προσβλητικό την ώρα της εκδημίας.

Προστέθηκε σε αυτές τις θλιβερές περιπτώσεις, ένας Στράτος Σιμόπουλος, μια καρικατούρα που χρόνια τώρα προσπαθεί να εκλεγεί βουλευτής με τη ΝΔ στη Σαλονίκη και, ελλείψει χειρότερων (ή μήπως πιο οικονομικά αδύναμων;), το κατάφερε τελικά, που ανάρτησε κάτι προσβλητικά για τον Γλέζο.

Δυστυχώς, λόγω αλλαγής επαγγελματικής ειδικότητας, δεν συχνάζω και τόσο στη Βουλή. Περνάω όμως. Κι αν τον συναντήσω στους διαδρόμους σκοπεύω να τον ρωτήσω "έχεις κάνει κάτι για το οποίο θα πρέπει να σε θυμάται κανείς στο Πανελλήνιο εσένα ή θα συνεχίσεις σ΄ αυτή τη γη να πιάνεις τόπο;" Αυτό...
     

Χαλάρωσε Χρηστάκο...

Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς ΣΥΡΙΖΑ για να υπερασπίζεται τα προφανή. Ο υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας είναι ψευταράκος και μεγαλομανής. Επίσης, από την θητεία μου στο ρεπορτάζ του υπουργείου, αντιλήφθηκα ότι "δεν τρέφει καλά αισθήματα" για κανέναν από τους συναδέλφους του. 
Αν δεν είχε βρει στα ταμεία τα λεφτά (35 δισ. ευρώ) που πήρε από το αίμα μας ο ΣΥΡΙΖΑ, σήμερα -και έχει δίκηο σε τούτο ο Τσακαλώτος!-θα ξεψείριζε τ΄ αρχίδια του στον ξεροπόταμο της Λαμίας.

Ποιους απειλείτε ρε αγύρτες;

Έρχονται δύσκολες ώρες προειδοποιεί απειλητικά αυτή η (πολιτική) λούγκρα και μπλεγμένος σε διάφορες ιστορίες με το Πειθαρχικό της ΕΣΗΕΑ Γ. Κύρτσος. Δεν θα μας φτάσουν τα λεφτά ως τον Ιούνιο λέει-σε ελεύθερη δική μου απόδοση-και ζητεί εθνική συνεννόηση ώστε να αποφύγουμε την καταστροφή.
Δεν νομίζω ότι θα βρίσκεται εδώ εκείνες τις στιγμές, αν επιβεβαιωθεί. Αλλά, καλύτερα να μην είναι...    

"Άκου λοιπόν κύριε Χαρδαλιά" (Αναδημοσίευση από τον 902.gr)

* Του Βάλσαμου Συρίγου

Χτες, τελευταία μέρα του Μάρτη και μέρα πληρωμής συντάξεων, ήταν λογικό να συμβεί αυτό που συμβαίνει χρόνια τώρα έξω από τις τράπεζες. Είναι η μέρα που πρέπει να πιάσεις ουρά από νωρίς για να πληρώσεις τη δόση του δανείου, μη χάσεις τη ρύθμιση, αυτό που εύχεται ο τραπεζίτης "για να αρπάξει το σπίτι σου. «Μα καλά, δεν μπορούσαν να πάνε εχθές, προχθές, πριν δέκα μέρες, να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους; Την τελευταία μέρα περίμεναν;». Και η απάντηση είναι: ΟΧΙ, δεν μπορούν να πάνε άλλη μέρα, γιατί πολύ απλά στο παρά πέντε συμπληρώνεις το ποσό για να πληρώσεις τη ρημαδιασμένη τη δόση. 

Πρέπει να πάρεις τη σύνταξη του παππού, της μάνας σου και από αυτή να προσθέσεις το υπολειπόμενο ποσό για τη δόση. Να πάρεις παράταση διαμονής στο σπίτι σου για έναν ακόμα μήνα... Και μετά να πας την υπόλοιπη σύνταξη στους γονείς σου με κατεβασμένο το κεφάλι, γιατί ξέρεις ότι αυτά τα λειψά δεν θα τους φτάσουν για όλο το μήνα.

Ο συνταξιούχος που πάει στην ουρά και δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ηλεκτρονικά μέσα, δεν πάει για να δει τους τόκους, όπως αγανακτισμένοι μας «ενημερώνουν» ορισμένοι δημοσιογράφοι. Πάει γιατί η σύνταξη του προηγούμενου μήνα έχει εξαντληθεί εδώ και 10 μέρες. 

Με τη σύνταξη αυτήν την πενιχρή προσπαθεί να κρατήσει την αξιοπρέπειά του. Να πάει στον φαρμακοποιό για να πληρώνει τα φάρμακα, να πάει στο σπίτι για να μοιράσει τα χρήματα για το νερό, το τηλέφωνο, το ρεύμα, να πάρει τα παιδιά να δει τι λείπουν στα εγγόνια του. Αυτοί, λοιπόν, κατά Χαρδαλιά, είναι οι «απαράδεκτοι». Μάλιστα, στη χτεσινή ενημέρωση, έφερε και την γενική γραμματέα των τραπεζών να μας πει ότι υπάρχουν τα ηλεκτρονικά μέσα διαμέσου των οποίων μπορούμε να πληρώνουμε! 

Εμείς γνωρίζουμε, και πλέον καταλαβαίνει και η πλειοψηφία του λαού, ότι η επιμονή σας στη στοχοποίηση αποκλειστικά και μόνο της «ατομικής ευθύνης» γίνεται για να κρύψετε τις κρατικές ευθύνες για ό,τι σας καταλογίζουν οι μάχιμοι γιατροί, για τις ελλείψεις που παραμένουν στο σύστημα της δημόσιας Υγείας.

Ακου λοιπόν κ. Χαρδαλιά: Στο σπίτι σου που θα γυρίσεις και θα πας να πλύνεις τα χέρια σου «πολύ σχολαστικά», όπως θα σηκώσεις το κεφάλι θα δεις έναν απαράδεκτο και πίσω από αυτόν την κυβέρνησή του και τους τραπεζίτες. Είναι αυτοί, μαζί με εσένα, που δεν πήρατε μέχρι τώρα κανένα μέτρο, με αποτέλεσμα να μην υπάρξει καμία διευκόλυνση για τα δάνεια, για τις ρυθμίσεις των δανείων που αυτόματα χάνονται αν λήξουν. 

Εσείς είστε που ακόμα και σήμερα δεν παίρνετε κανένα μέτρο προστασίας της πρώτης κατοικίας, που και αυτή η πενιχρή λήγει τέλος Απρίλη. Οι τράπεζες, από την άλλη, έκλεισαν εκατοντάδες παραρτήματα, προχώρησαν σε χιλιάδες απολύσεις που ονομάστηκαν «οικειοθελείς», με αποτέλεσμα τον συνωστισμό στα εναπομείναντα παραρτήματα. Κατανοούμε το γεγονός ότι δεν μπορείς να αντιληφθείς την αγωνία αυτών που παλεύουν να κρατήσουν την αξιοπρέπειά τους με τα ψίχουλα. Ναι, είναι λίγο ακατανόητα αυτά για σένα κ. Χαρδαλιά, αλλά είπαμε: Απαράδεκτος...

Υ.Γ. Είναι απορίας άξιο: Τέτοια λύσσα από δημοσιογράφους ενάντια σε μερικούς γερόντους, ούτε με τα μνημόνια...

* Ο Βάλσαμος ΣΥΡΙΓΟΣ είναι γραμματέας της Ομοσπονδίας Οικοδόμων