Όταν φτάνουμε στην κατάντια να ομιλεί περί Δημοσιογραφίας ο Πρετεντεράκος... 

Σε μια χώρα με Κανόνες λειτουργικούς όπου καθένας κατεργάρης θα πάγαινε στον πάγκο του, δεν θα είχαν θέση στην Δημοσιογραφία άνθρωποι σαν τους Πρετεντεράκους που παίρναν μέρος σε πρωϊνούς καφέδες στο Μαξίμου- με πόσα άραγε;- και θεωρούν ότι το θράσος τους περνάει άναυλα στην αποσβολωμένη κοινωνία, ώστε να υψώνουν με αναίδεια και ηθικό δείκτη.
Θα λεγόντουσαν αυτοί, συνεργάτες, λογογράφοι, ιμάντες μεταφοράς της κυβερνητικής προπαγάνδας, ακόμα και "περιβάλλον", διότι αυτό στην πραγματικότητα υποτιμητικά είναι για να εξασφαλίζουν το παντεσπάνι τους, αλλά, σίγουρα όχι Δημοσιογράφοι.