Εν τω μηνί Αθύρ
Χειμώνα του ΄82 στη Σαλονίκη. Ο Δημήτρης Μπελντέκος πήρε το πτυχίο Ιατρικής και οργάνωσε το αποχαιρετιστήριο γλέντι του απάνω στην Τριανδρία, στον θρυλικό "Θερμαϊκό".
Ένα παιδί της Αθήνας που πολύ αγάπησε αυτή την πόλη και τους ανθρώπους της. Ένας καθαρόαιμος όμως, Γιατρός.
Βάλαμε στο τζουκμπόξ εκείνο το βράδυ αμέτρητες φορές το αγαπημένο του, το "Κ-13", το "Γύρισα όλους τους Γιατρούς" του Στέλιου που το τραγουδούσαμε όλοι μαζί με γοερό πάθος, περισσότερο για να υποστηρίξουμε την ασταθή μας μυθολογία, παρά επειδή είχαμε τίποτε κοινό με τέτοια βιώματα.
Ήταν ένας καθαρόαιμος γιατρός ο Δημήτρης Μπελντέκος. Αγαπούσε τους ανθρώπους. Πότε προσιτός και πότε σε απόσταση από τα αποδεικτικά της ματαιότητας. Και έχοντας πάντα πίστη στο αξίωμα ότι υπάρχουμε μέσα σε ερωτικά συμβάντα τα οποία στην παραφορά τους, αρνούνται αγέρωχα ακόμα και την ίδια τη ζωή.
Κηδεύτηκε χθες χωρίς φίλους στην αθηναϊκή γη. Τον κλάψανε στο facebook όσοι/ες γνώρισαν, για όσο..., τις αρετές του στην καρδιολογική κλινική στο Τζάνειο όπου ήταν επικεφαλής.
"Ημίν τοις φίλοις πένθος". Ήταν στο αγαπημένο του ποίημα του Καβάφη που μου το΄ χε κάποια φορά χαρισμένο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου