Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2019

Σκυλιά φυλάτε τ΄ αφεντικά σας!

Δεν θέλουμε αυτήν την Αστυνομία! Δε γουστάρουμε αυτούς τους Πραιτωριανούς! Δεν είναι ποτέ δίπλα μας όποτε τους χρειαζόμαστε. Το δόγμα του "Κολάμπια" και του αμοραλιστή Χρυσοχοΐδη υπηρετούνε για την ανεξέλεγκτη επιβολή της κρατικής βίας. Δεν θα σπείρουν τον φόβο!
Αυτή η ιστορία θα έχει παρενέργειες...
Υ.Γ: Κι αυτά τα ρεντίκολα οι μπάτσοι "συνδικαλιστές" που μιλάνε σαν κομματικοί εκπρόσωποι στα ξεφτιλισμένα πρωϊνάδικα. Πως μιλάνε με τέτοια άνεση άνθρωποι που δεν έχουνε δουλέψει ποτέ στη ζωή τους;
Χαμούρες ...
Καταστρέψαν αυτήν τη χώρα οι Πολιτικοί Μηχανικοί και οι ομορφομένοι Αρχιτέκτονες.
Γιατί, για να χαλάσεις κάτι, θέλει γνώση. Πρόσθεσε την γοητεια για το χρήμα, κι έχεις μπροστά σου την Χαλκιδική...
Αυτήν που λένε τα γραφικά ΠΑΟΚια, ότι σαν αυτήν δεν εχει... 
Επικοινωνιακές διαπιστώσεις

Ο Τσίπρας το΄ χει με τα πιτσιρίκια. Προκύπτει τρυφερότητα. Ο Κυριάκος τα ενοχλεί ή τα αφήνει αδιάφορα. Αυτά...

Χρόνια πολλά και μη μαλώνετε χρονιάρες μέρες

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2019

Κάτι έπρεπε να πει κι ένας δυστυχής, ονόματι Βιντιάδης...

Στο πένθος οι παλαιοί των ημερών προσερχόντουσαν σοβαροί. Από λύπη για τον τεθνεώτα. Απο βαρειά επίγνωση για την κοινή μας μοίρα και τα δυσοίωνα μελλούμενα. Κοινή γαρ η τύχη...
Δεν βγάζεις μεροκάματο από τις απώλειες.
Το διέπραξε ένας Βιντιάδης στο “Ποντίκι”, όπου αφού αράδιασε μια γλυκανάλατη “θύμηση¨για τον χαμό του Θάνου Μικρούτσικου, έβαλε και το...μεγαλειώδες της παπαριάς του υστερόγραφο:
“Από τότε που το πρωτοάκουσα μέχρι σήμερα το πρωί, το σιγοτραγουδώ γιατί με εκφράζει όσο κανένα άλλο τραγούδι: Θα μείνω πάντα ιδανικός κι ανάξιος εραστής, των μακρυσμένων ταξιδιών και των γαλάζιων πόντων, και θα πεθάνω μια βραδιά, σαν όλες τις βραδιές, χωρίς να σχίσω τη θολή γραμμή των οριζόντων”.
Ας τον λυπηθεί κάποιος ώστε να μην παραμένει ανάξιος εραστής (κοινώς μαλάκας...), και να πληροφορήσει τον ιδανικό... ότι την μουσική σε αυτό το τραγούδι έχει γράψει ο Γιάννης Σπανός. 

Υ.Γ: Με συγχωρείτε, αλλά, εμείς που είμασταν κανονικοί Δημοσιογράφοι πάει πολύ να ζητάμε τα μεροκάματά μας πίσω;


Τα πράγματα είναι απλά.

Έχει χτυπήσει νύχτα ο Νίκος Καββαδίας ο αγαπημένος ποιητής την πόρτα ενός Αλβανού στο Μέτωπο το ΄40.
Τον δέχεται, όπως περιγράφει, φοβισμένος κοντά στη φωτιά, (σ.σ: αυτά τα πουσταριά, πήρανε το μέρος των Ιταλών υπόψιν) πιστεύοντας ότι ο Έλληνας θα του πάρει το κεφάλι.
-Πιστεύεις σε κάτι; τον αρωτά, για να κοντύνει την  απόσταση
-Ναι! απαντά ο δικός μας. "Στην μπέσα, στο Φιλότιμο και στην καλοσύνη". Και δεν τον πείραξε.
Με την Τουρκία, αργά ή γρήγορα θα πάμε σε Πόλεμο. Λίγων ή πολλών ημερών. Αν ένα από αυτά τα παιδάκια που κάνουνε τους μάγκες στο τραμ, τα αλβανάκια, υποστηρίξει την χώρα που τους μαθαίνει τζάμπα γράμματα και τους ζει με κοινωνικά επιδόματα που ΔΕΝ παίρνουν άνθρωποι όπως εγώ που τα δικαιούμαι ας μου γράψουν οι φίλοι μου...  

Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2019

Τα πράγματα είναι απλά

"Παρακολουθώ τους υπουργούς μου ο ίδιος" δήλωσε χθες ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης από την ακριτική Καρδίτσα.
Έτσι εξηγείται ότι δεν κουράζεται καθόλου...

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2019

"Ένα κι ένα κάνουν δύο/ Πέστε του Μιχάλη αντίο..."

Οι γειτονιές της Αθήνας-πολλές από αυτές τουλάχιστον και κυρίως αυτές που αποφεύγει να επισκεφθεί η περήφανη Ελληνική Αστυνομία- είναι κοινωνικά ναρκοπέδια. Μέρα μεσημέρι, ακούς τους άλλους σε καλές υποτίθεται γειτονιές ή ίσως ακριβώς γι΄ αυτό, όπως η Νέα Σμύρνη, να προσπαθουν χρησιμοποιώντας σκληρές πλαστικές κάρτες να μπουκάρουν στο σπίτι.

"Χτυπάνε" στο φως της ημέρας διαμερίσματα όπου έχουνε σταμπάρει ότι ζούνε υπερήλικοι και ανήμπορα γερόντια. Ανοίγουν με λοστούς εξώπορτες και παραβιάζουν κλειστά γκαράζ- πέντε μέχρι στιγμής τις τελευταίες βδομάδες στη γειτονιά μου.

Στις στάσεις του μετρό, καραδοκεί η λεγόμενη "χαμηλή εγκληματικότητα". Ανήλικες και μη Συμμορίες εφορμούν και αρπάζουν από τσάντες ανυποψίαστων γυναικών μέχρι κινητά εφήβων και συμπεριφέρονται στους συρμούς σαν η πόλη να τους ανήκει!

Οι μπάτσοι κι η αστυνομία που πληρώνεται από το υστέρημά μας, πανταχού ΑΠΟΥΣΑ! Τις προάλλες, μπουκάρανε λίγο πιο κάτω από μένα στο σπίτι ενός γνωστού. Όταν τηλεφώνησε στο Α.Τ Ν. Σμύρνης του είπαν να περάσει από το τμήμα να κάνει καταγγελία... Δεν μπήκε καν στον κόπο. Το ξέρω προσωπικά. Όταν τους κάλεσα μια φορά επειδή μου ανοίξανε το αμάξι, η απάντηση ήταν "περιμένετε εκεί, κάποια στιγμή στη μέρα θα ΄ρθούμε"!  Θαρρείς και είμαστε αργόσχολοι...

Δεν μιλάω για συνοικίες κάτω από την Ομόνοια και τις Δυτικές συνοικίες της Αθήνας που δεν υπάρχουν καν στη Γεωγραφία του μέσου μαλάκα Έλληνα. Αναφέρομαι σε ημιαστικές γειτονιές που μετατρέπονται ραγδαία σε εστίες ανασφάλειας. Και δεν φταίνε οι "ξένοι"...
Για τον άνθρωπο των Αμερικάνων- όπως τον έχει χαρακτηρίσει ο Κώστας Λαλιώτης, όταν ο Σημίτης τον αντικατέστησε στην Γραμματεία του ΠΑΣΟΚ, με τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη- γι΄ αυτήν την πολιτική καρικατούρα τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη λέμε, αυτά απλά, ΔΕΝ υπάρχουν. Ξέρει να απευθύνει μέσα στη μεγαλομανία του μόνο κάτι φαιδρά τελεσίγραφα σε καταλήψεις που πολλές φορές, όχι μόνο δεν ενοχλούν κανέναν, αλλά λειτουργούν σαν κοινωνικές κυψέλες αλληλεγγύης σε απορφανισμένες από τα Μνημόνια γειτονιές.

Εκεί ο θλιβερός τσάτσος που ψήφισε το Μνημόνιο χωρίς να το διαβάσει, εντόπισε την αιτία του κακού. Όχι στην γενικευμένη ανομία όπου δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ούτε καν στην πλατεία Συντάγματος.
Παράγουν μαζική αηδία, κι έναν βαρύ κι ακατέργαστο θυμό τα έργα τους. Όταν υποχρεώνουν σε ξεγύμνωμα νέα, ανυποψίαστα παιδιά. Έχοντας σαν επικοινωνιακό στήριγμα τα εμετικά μέσα του Μαρινάκη που είναι αμφίβολο αν θα δικαστεί ποτέ για την υπόθεση του Noor 1 και την εισαγωγή δύο τόνων ηρωίνης και του Αλαφούζου με τις γελοίες, παντελώς ατάλαντες και ασταθείς πριμαντόνες τους που έχουν τόση σχέση με την Δημοσιογραφία, όση τ΄ αρχίδια μου με το Διάστημα. 
Το είχα ξαναγράψει, αλλά, τώρα θα επιμείνω. Το Κράτος δεν έχει το μονοπώλιο της βίας. Θα σπάσει τα μούτρα του μπροστά στο αποφασιστικό φρόνημα των δημοκρατικών πολιτών και το Οργανωμένο Λαϊκό Κίνημα! Αυτή η απροκάλυπτη, χρυσαυγίτικη βία, η οποία στηρίζεται "ιδεολογικά" από πολιτικά ανυπόληπτες ανθυπομετριότητες τύπου Βορίδη και Άδωνι, ΔΕΝ θα περάσει! Ο φόβος στον οποίον θέλουν να μας εθίσουν να ζούμε θα γυρίσει πάνω τους! 

Υ.Γ: Πιστεύω ακράδαντα ότι το παρακράτος τους, έκαψε τους ανθρώπους στην Marfin. Και πιστεύω ότι αυτοί οι μπάτσοι που συχνάζουνε στα Εξάρχεια και προσπαθούν κατά καιρούς να στρατολογήσουνε κοκορόμυαλους, ξέρουν καλά ποιοί είναι οι δράστες. Έπρεπε όμως εκείνες τις ταραγμένες μέρες αντί να τους γαμήσουμε την κούνια που μας φέρανε στην αιχμαλωσία των Μνημονίων, ο κόσμος να γυρίσει φοβισμένος στο σπίτι. Και προσωρινά, το καταφέρανε.
Θα΄ρθει καιρός...
Ποιος; Ο...Βαρτζόπουλος!..
 
Το βιογραφικό με το οποίος μας συστήνεται ο βουλευτής Β΄Θεσσαλονίκης της ΝΔ Δημήτρης Βαρτζόπουλος είναι γεμάτο "π"- όχι πάντως από το "πούστης". 
"Ψυχίατρος, Διδάκτωρ Πανεπιστημίου
π. Υφυπουργός Υγείας
π. Γενικός Γραμματέας Συντονισμού Κυβερνητικού Έργου (σ.σ: επί Σαμαρά, δικό του παιδί είναι άλλωστε...)
π. Πρόεδρος Διοικούσας ΝΔ Θεσσαλονίκης".

Αυτά δηλώνει και προσθέτει εισαγωγικά:
"Γεννήθηκα το 1957, γιος του Χρυσοστόμου, βιοτέχνη, και της Φανής Λιχριδά, φιλολόγου με καταγωγή από το Ασβεστοχώρι Θεσσαλονίκης.
Είμαι παντρεμένος με την Φωτεινή Μαυρομάτη, Νοσηλεύτρια ΤΕ και έχω τρία παιδιά, τον Αλέξανδρο, δικηγόρο, τον Χρυσόστομο, φοιτητή και την Δανάη, μαθήτρια".

Χθες αυτός ο εκπρόσωπος δεν ξέρω ποιας μερίδας του Έθνους, τάχθηκε υπέρ της χρήσης πλαστικών σφαιρών από την Αστυνομία. Υποθέτω θα είναι και υπέρ του ξεγυμνώματος των ανυποψίαστων παιδιών που σταματάνε οι εκδικητικοί μπάτσοι στους δρόμους πέριξ της Πατησίων για να επιβεβαιώσουν την χάρτινη μαγκιά τους.
Θα είχε διαφορετική γνώμη, δεν είναι δύσκολο, αν ξεβρακώνανε τον δικηγόρο τον Αλέξανδρο, τον φοιτητή τον Χρυσόστομο και την Δανάη την μαθήτρια. 
"Τα δικά μου παιδιά δεν πάνε γυρεύοντας" θα μπορούσε να δικαιολογηθεί.
"Ούτε και τα παιδιά του κοσμάκη που γυρνάνε από τα μαθήματά τους βρε παληομαλάκα!" είναι η σωστή απάντηση...

Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2019

Όταν ανακατεύεται ο βούρκος...

Από τα κατά καιρούς ξεκατινιάσματα ορισμένων- στην δική μου συνείδηση ανυπόληπτων ανθρώπων του "συναφιού"- μαθαίνουμε κι εμείς που κατοικούμε στους "χαμηλότερους ορόφους" και δεν έχουμε "θέα" και "ανοιχτωσιά" που λένε στη Φτωχομάννα, τι συμβαίνει στα επιβλητικά "ρετιρέ".
Όταν κάποιοι απατεώνες, δηλαδή, του Κοινού Ποινικού Δικαίου ανακατεύουνε τη λάσπη και φτάνει μέχρι στην αυλή μας η μπόχα τους.
Βεβαίως, γνωρίζουνε τον τρόπο να μην το τραβάνε στα άκρα. Το πράγμα εξαντλείται σε εκατέρωθεν απειλές προσεχών αποκαλύψεων. Όμως ακόμα κι έτσι, κάτι βγαίνει παραέξω από τις χλιδάτες αυλές τους. Εκδουλεύσεις τραπεζών, γλείψιμο σε επιχειρηματίες για δάνεια, διαφημιστικά πακέτα με το αζημίωτο...
Ούτε έναν καυγά της προκοπής δεν μπορούν να στήσουνε οι φλώροι, ώστε να τον ευχαριστηθούμεκι εμείς  οι απόξω. Γιατί τότε η θεότυφλη δικαιοσύνη (με μικρά γράμματα!) θα υποχρεωθεί να επέμβει... (Άσε που και τώρα μπορεί, αλλά ποιος Δικαστής κοτάει...).
Εξ ου και τα "Γιαννάκη βούλωσέ το" και "άκου υστερικέ Νικολάκη" που μαρτυρούν το ήθος τους και γκρεμίζουν αποσβολωτικά την εικόνα των "καλών παιδιών" που επιμελώς προσπαθούνε να χτίζουνε χρόνια τώρα, στην πλάτη απλήρωτων ή κακοπληρωμένων εργαζομένων...
"Ακαθάρματα..." συνήθιζε να μονολογεί σε αυτές τις περιπτώσεις ο αψηλός το δέμας και την ψυχή, ο σκληροτράχηλος πετρομάστορας παππούς μου, φτύνοντας με αηδία το χώμα...   

Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2019

Προβλέψεις...
Μου λέει σε ανύποπτο χρόνο, μετά τις εκλογές, την ώρα που πήζαμε, ένας καλός και φίλεργος συνάδελφος στη δουλειά. "Το κακό φίλε είναι ότι με αυτά και μ΄ αυτά τώρα που κέρδισε ο Κούλης, θα χάσουμε άλλη μια δεκαετία απ΄ τη ζωή μας". Εκτός εάν στον ΣΥΡΙΖΑ καταλάβουν εγκαίρως, ποιοι και γιατί τους έδωσαν αυτό το 30% του απαντώ.
Ήδη στο πρώτο πεντάμηνο αυτής της απίθανης κυβέρνησης, πάντως, νομίζω πως έχει επιβεβαιωθεί...

Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2019

Άντε ρε σιχαμένοι...

Μερικές εκατοντάδες οπαδών του δαφνωστεφανωμένου γκαίϋ- Ολυμπιακού με άλλους τόσους του Ερυθρού Αστέρα κάνανε την κυκλοφορία στην Αθήνα το απόγευμα της Τετάρτης κόλαση. Για μερικά μαλακισμένα, χιλιάδες οδηγοί εγκλωβίστηκαν για ένα δίωρο στις φραγμένες αθηναϊκές αρτηρίες που είχανε κλείσει με κορδέλες τα ψοφίμια της Τροχαίας για να καταλάβουμε όλοι σε αυτό το μπουρδέλο Μαρινακιστάν, ποιος είναι το κράτος! Ρε, αυτοδικία λέμε!.. 

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2019

Μαρτυρία αυτής της σπουδαίας συναδέλφου Τατιάνας Μπόλαρη
 
Μιλώντας στο dikaiologitika.gr η Τατιάνα Μπόλαρη περιγράφει με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες πώς τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία για το ξεγύμνωμα.
« Όταν είδα το στιγμιότυπο που είχα στα χέρια μου, ανατρίχιασα. Επειδή φορούσα την μάσκα και το κράνος την ώρα που έριχνα τα «κλικ» δεν καταλάβαινα ότι τον είχαν ξεγυμνώσει ή ότι του τράβαγαν τα εσώρουχα. Το είδα όταν στάθηκα σε μια γωνία και έβγαλα την μάσκα για να δω τι έχω τραβήξει.
Πρέπει να ήταν γύρω στις 22.00, μετά το τέλος της πορείας, μιας πορείας με μεγάλο όγκο, άκρως ειρηνικής και πολύ καλά περιφρουρημένης. Το περιστατικό ξεκίνησε όταν κάποια στιγμή όρμησαν στην πλατεία τρεις διμοιρίες που βγήκαν από Σπυρίδωνος Τρικούπη και Σολωμού και άρχισαν να μάς πνίγουν στα δακρυγόνα. Οι αστυνομικοί ξεκίνησαν τότε να μαζεύουν όποιον έβρισκαν μπροστά τους.
Σε εκείνη την φάση εντοπίζω έναν νεαρό διαδηλωτή, το πολύ 25 χρόνων, και βλέπω μια ολόκληρη διμοιρία να τον περικυκλώνει και να πέφτει πάνω του. Έκαναν κανονικό κλοιό γύρω του. Άρχισαν να τον τραβάνε δεξιά κι αριστερά και μετά τον πέταξαν κάτω. Τον ...τραβολογούσαν επί 10 λεπτά. Έπεφτε πολύ ξύλο. Ήταν ο απόλυτος εξευτελισμός του ανθρώπου.
Το παιδί να φωνάζει: «Αφήστε με δεν έχω κάνει τίποτα, δεν έχω κάνει τίποτα». Ένας γιατρός από τις ομάδες συμπαράστασης των γιατρών και δικηγόρων που είναι παρόντες σε τέτοια γεγονότα έκανε την εκτίμηση ότι έτσι όπως είδε μετά τον μικρό κάτω και πισθάγκωνα να ουρλιάζει από τον πόνο, πριν τον προσαγάγουν, πρέπει οι αστυνομικοί να του είχαν βγάλει την κλείδα.
Ο κόσμος άρχισε να βγαίνει στα μπαλκόνια και να ωρύεται να αφήσουν το παιδί ήσυχο.
Πέσαμε κι οι φωτορεπόρτερ γύρω να απαθανατίσουμε το γεγονός αλλά άρχισαν να μας απωθούν οι αστυνομικοί με τις ασπίδες και να μας λένε «μην τραβάτε- φύγετε».
Αφού τον πήραν και του έκαναν προσαγωγή είδαμε ότι πίσω στην πλατεία είχαν μείνει κάποια από τα ρούχα του, το ένα από τα δύο παπούτσια του, το μπουφάν, το κινητό του και κάποια άλλα προσωπικά του αντικείμενα. Τα συγκεντρώσαμε και τα δώσαμε στους φίλους του να του τα δώσουν».

Σύμφωνα με την φωτορεπόρτερ, στο τέλος της πορείας και με την είσοδο των διαδηλωτών στα Εξάρχεια η αστυνομία ξεκίνησε μικρές στοχευμένες επιχειρήσεις αλλά «σε μια περιοχή, σε μια κατάσταση στην οποία δεν γίνονταν κανένα επεισόδιο. Μια μολότοφ έπεσε όλη κι άλλη», όπως αφηγείται η Τατιάνα, για να συμπληρώσει: «στην πλατεία ο κόσμος ήταν λίγος κι οι περισσότεροι άσχετοι, μερικά πιτσιρίκια και κάτοικοι, φώναζαν συνθήματα κατά της αστυνομίας αλλά σε μια πολύ χαλαρή και μη ηλεκτρισμένη κατάσταση. Οι δημοσιογράφοι και οι φωτορεπόρτερ ήμασταν περισσότεροι από τους συγκεντρωμένους».
Η φωτορεπόρτερ Τατιάνα Μπόλαρη έχει πέσει στο πρόσφατο παρελθόν και η ίδια θύμα της αστυνομικής βίας κάνοντας απλώς τη δουλειά της
Η Τατιάνα σημειώνει ακόμα πως φαινόταν ότι δεν υπήρχε καμία πρόθεση να γίνει κάτι την ώρα που η δύναμη της αστυνομίας μέσα στα Εξάρχεια ήταν τρομερή. «Σε κάποιες φάσεις υπήρχαν ομάδες των 10 πιτσιρικιών που κατέβαιναν με πέτρες στα χέρια κι ορμούσαν πάνω τους οι διμοιρίες. Ούτε μπουκάλια υπήρχαν, ούτε οδοφράγματα, ούτε μολότοφ, τίποτα από ο, τι βλέπουμε συνήθως» καταλήγει η ίδια κάνοντας ένα σχόλιο για το πως στην ουσία περιστατικά σαν αυτό με τον νεαρό διαδηλωτή γίνονται για να ...προειδοποιήσουν, κατά την ίδια, ποιος είναι ο νέος τρόπος που θα δρα από εδώ κι εμπρός η Ελληνική Αστυνομία.
Πάντως, μέχρι το μεσημέρι του Σαββάτου 7 Δεκεμβρίου δεν είχε γίνει γνωστή ούτε η εκδοχή της ΕΛ.ΑΣ. για τη συγκεκριμένη φωτογραφία που έχει ξεσηκώσει σάλο καταγγελιών αλλά ούτε και για το εάν η ηγεσία της σκοπεύει να ερευνήσει το θέμα.
Ποιοί μας κυβερνάνε...

Ο γελοίος υπουργός Δημόσιας Τάξης Μιχαλάκης Χρυσοχοΐδης - η Φώφη που τα χώνει αποκλειστικά στον ΣΥΡΙΖΑ, γι΄αυτήν την γελοία περίπτωση δεν έχει λέξη...- κάνει σήμερα κουμάντο.
Ο άνθρωπας που αφοπλιστικά δήλωσε πως δεν διάβασε τα Μνημόνια που μας γάμησαν τη ζωή είναι τώρα στα πράγματα. Τι ψήφιζες τότε ρε καϋμμένε;  Αλλά άμα είσαι βολεμένος που να ενοήσεις...

Ο "πράκτορας των Αμερικάνων" σύμφωνα με την επίσημη καταγγελία του Κώστα Λαλιώτη, όταν τον άλλαξε σε μια νύχτα μέσα ο Σημίτης. Ο πρακτοράκος δηλαδή που του δώσανε πεσκέσι την αστεία εκδοχή της "17Ν". Αυτός είναι τώρα στα πράγματα. Και δικαιολογεί τα ξεβρακώματα των Πραιτωριανών του.
Θα΄ χουμε θέματα Μιχαλάκη...


Χρυσοχοΐδης για τα ξεβρακώματα

"Κι αν υπάρχουν, στις δύσκολες συνθήκες οδομαχιών, περιστατικά υπέρβασης από την αστυνομία, υπάρχουν θεσμοποιημένες διαδικασίες για να ελεγχθούν οι όποιες υπερβάσεις. Η δημοκρατική νομιμότητα στην Ελλάδα δεν αμφισβητείται και οι διαδικασίες που την διασφαλίζουν επίσης δεν αμφισβητούνται".

Δεν είναι οδομαχίες μαλάκα υπουργάρα! Πιάνουνε παιδιά που βγαίνουνε στη στάση του λεωφορείου. Όταν θα ξεβρακώσουμε εμείς τα δικά σου παιδιά και θα σου τα στείλουμε καταρρακωμένα σπίτι, τότε θα τα πούμε! 
Λέω να κάνουμε ένα Κίνημα ¨Ξεβρακώστε τους μπάτσους"! 

Αυτές τις αδερφάρες, κάτι μπάτσους που αυτοθαυμάζονται στα γυμναστήρια και κοιτάνε ό ένας τα μπράτσα του άλλου κρυφά τα απογεύματα στους καθρέφτες, μάλλον , λέω, ο Χρυσοχοΐδης πρέπει να τους σταματήσει. Εκτός κι αν είναι κι αυτός ένας από αυτούς τους αδήλωτους πούστηδες...
Αν δεν σταματήσει τώρα αυτή  η ιστορία με τα ξεβρακώματα παιδιών, υπάρχει τρόπος ώστε κάθε μουνόπανο από αυτά να φοβάται στο εξής να ανοίγει την εξώπορτα σπίτι του. Ε, ναι θα βρούμε στοιχεία και ονόματα. Και τότε να δούμε φλώρε που απειλούσες τον ανυποψίαστο πιτσιρικά πως θα πάει γυμνός στη μάνα του, να δούμε λοιπόν πως θα γυρίσεις εσύ και με τι κωλοτρυπίδα στην δικιά σου.... Πόλεμο θέλετε ρε θρασίμια. Θα βρούμε διευθύνσεις και θα σας σταμπάρουμε και θα τον έχετε-εσείς προσωπικά και οι δικοί σας-  στο σπίτι σας!!! Η Αυτοδικία μαλάκες είναι κατήφορος! 

Υ.Γ: Γι΄ αυτό δεν κοτάτε θρασύδειλα τομάρια μπάτσοι να πατήσετε το χορτάρι της Τούμπας. Γι΄ αυτό ξεσπάτε στα πιτσιρίκια. Ξέρετε που σας παίρνει αδερφάρες!!! Γαμώ την τρύπια "ιδεολογία" σας Ναζήδες!!!
Δήμος Μούτσης: Από το ΑΤ Εξαρχείων ακούγονταν κραυγές και φοβερό ξύλο

Ο αγαπημένος μουσικός συνθέτης ανάρτησε στο fb αυτό το σχόλιο- καταγγελία:

“Χτες βράδυ γύρω στη 1 απ το "κολαστήριο" αστυνομικό τμήμα των Εξαρχείων, ακούγονταν κραυγές και φοβερό ξύλο.

Μπορεί άραγε κάποιος να μας πει περισσότερες λεπτομέρειες; Το ότι οι μπάτσοι γδύνανε τους ανθρώπους μέσα στο δρόμο το είδαμε.

Άλλωστε αυτό το ίδιο, είναι κάτι που εγώ προσωπικά τό' βλεπα άπειρες φορές να συμβαίνει επί χούντας στο κέντρο της Αθήνας!”.

Τι είδους ρεβανσισμός είναι αυτός; Δεν σκέφτεται ο Χρυσοχοΐδης ότι ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ αντίποινα; 

Γιατί δεν απελαύνουμε τον Τούρκο πρέσβη;

Ο  Μπουράκ Οζουγκεργκίν, πρέσβης της Τουρκίας στην Αθήνα, εμφάνισε την επίμαχη συμφωνία Τουρκίας - Λιβύης ως απάντηση στην -δήθεν- περιθωριοποίηση της Άγκυρας από τις υπόλοιπες δυνάμεις της περιοχής και τις έρευνες της Κυπριακής δημοκρατίας για υδρογονάνθρακες. 
«Πρέπει να αντιμετωπίζετε τους γείτονές σας ως γείτονες και όχι ανταγωνιστές ή αντιδίκους ή, ακόμα χειρότερα, ως αντιπάλους», ανέφερε χαρακτηριστικά. Θα του άξιζε μια απέλαση ώστε να δει πως αντιμετωπίζουμε τους κακόπιστους και εχθρικούς γείτονες...

Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2019

Ε, ναι θα το πάρουμε και φέτος!
Ο ποδοσφαιρικός Ολυμπιακός είναι μια ακαταδίωκτη Συμμορία. Ό, τι νοσηρότερο υπάρχει. Ναζήδες στη σέντρα που παράγουν Μίσος. Άμα πάει φυλακή ο υπόδικος Πρόεδρός του- πράγμα που στην Ελλλάδα δεν θα συμβεί  ποτέ- ήθελα να δω πως θα το δικαιολογήσουν κάτι επαγγελματικές ανεπάρκειες τύπου Καρπετόπουλου.
Τέλος πάντων... Κουρταλούν όλοι αυτοί οι εξαγορασμένο φλώροι την πόρτα του αγέρωχου ΠΑΟΚ. Μάλλον δεν θα τους κάνουμε το χατήρι... Θα το πάρουμε αήττητοι και φέτος και θα γουστάρουμε μετά, εκεί όπου χτυπάει η ψυχή κάθε ΜΑΚΕΔΟΝΑ χαμούρες!!!

Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2019


Χωρίς πυξίδα...

Οι αντιδράσεις της Αθήνας στο Μνημόνιο Τουρκίας- Λιβύης για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) προκαλούν θυμηδία. Και οι δηλώσεις της πολιτικής ελίτ που επικαλείται σαν άλλοθι αδράνειας το Διεθνές Δίκαιο καταγγέλλοντας αενάως την “τουρκική ανομία”, παράγουν μαζική κόπωση και αδιαφορία στους πολίτες.

Μαρτυρούν συνοπτικά, την αφοπλιστική αδυναμία αντίληψης των περιστάσεων και απουσία μακροπρόθεσμου στρατηγικού σχεδιασμού την ώρα που προέχει η ανάγκη να διαμορφωθεί μια στιβαρή εθνική πολιτική που δεν θα “αιφνιδιάζεται” κάθε τόσο, αλλά, θα αφήσει κατά μέρος τα κοσμοπολιτικά φληναφήματα περί “ειρηνικής συμβίωσης των λαών” και την επιλογή του κατευνασμού και θα αντιμετωπίσει την Τουρκία ως αυτό που πραγματικά είναι: μια διηνεκής απειλή για την εθνική ακεραιότητα της χώρας. 

Διαφορετικά προς τι πληρώνουμε τόσες “μίζες” στην Άμυνα; Ας το κλείσουμε κοινή συναινέσει το “μαγαζί” αδέλφια κι ας συνεχίσουμε να τραβάμε χαζοχαρούμενες “σέλφι” στην διαδρομή Αράχωβα- Μύκονος, ξεφωνίζοντας υστερικά στον προσωπικό ηλεκτρονικό μας λογαριασμό “Τέλεια! Περνάμε τέλεια!!!”... Στο μεταξύ, ας προσποιηθούμε μεταξύ μας και ότι δεν διαβάσαμε ποτέ αυτόν τον αρνησίκοσμο και σκοτεινό Κάλβο να υπαγορεύει βλοσυρά: “Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται/ ζυγόν δουλείας ας έχωσι. Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία”. 
Είναι δική μας η ευθύνη αυτής της απόφασης. Μην γυρεύουμε να την ξεφορτώσουμε σε ξένες πλάτες...

Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας φλερτάροντας επικίνδυνα με τη γελοιότητα απευθύνει...αγέρωχο τελεσίγραφο στον Λίβυο Πρέσβη ότι θα τον απελάσει αν μέχρι αύριο δεν του καταθέσει τη συμφωνία με την Τουρκία. Στα διπλωματικά στέκια του αθηναϊκού κέντρου, αναρωτιούνται διασκεδάζοντας “και που να επιστρέψει ο έρμος ο Λίβυος; Σε ποια πατρίδα; Το πιθανότερο είναι να ζητήσει πολιτικό άσυλο στην Ελλάδα”!..

Θα ήταν ένδειξη ισχύος μιας “κανονικής” χώρας- νεολογισμός του νεοδημοκρατικού συρμού - το ΥΠΕΞ να απηύθυνε αυτό το τελεσίγραφο αρμοδίως, στον Τούρκο πρέσβη. Αντίμετρα υπάρχουν. Και δεν λέω, για την ώρα, να κλείσει η Εγνατία για τις τουρκικές νταλίκες. Θα ήταν λόγου χάρη ένα από αυτά- εκτός από την επέκταση των ελλαδικών χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ σε άλλες ζώνες, όπως έπραξε η Τουρκία στη Μαύρη Θάλασσα, όπου συμφώνησε εύρος χωρικών υδάτων στα 24 ν.μ- η έγκαιρη οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας- Κύπρου.
Αλλά, είναι αδύναμοι και φοβισμένοι οι ώμοι της πολιτικής ηγεσίας να χαράξουν μια στρατηγική που θα ξεφεύγει από στιγμιαίες επινοήσεις και αυτοσχεδιασμούς και θα επιτρέπει την άσκηση εξωτερικής πολιτικής με επαγγελματικούς όρους. Η αδύναμη και κατεχόμενη Κύπρος, όπου δύο τουρκικά γεωτρύπανα και δύο ερευνητικά σκάφη βρίσκονται ήδη στην δική της ΑΟΖ, κάλεσε την μητριά Ελλάδα να προχωρήσουν σε οριοθέτηση. Η απάντηση ήταν αρνητική.

Ακολούθησε φυσιολογικά, το Μνημόνιο Τουρκίας- Λιβύης, πίσω από το οποίο τρέχουμε τώρα... Γιατί είναι κρίσιμο αυτό το παράδοξο Μνημόνιο; Επειδή αναβαθμίζει την αβάσιμη νομικά θέση της Άγκυρας ότι τα (ελληνικά) νησιά, δεν συνιστούν όπως αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο αρχιπελαγικό σύμπλεγμα, αλλά, αποτελούν γεωλογική προέκταση της ηπειρωτικής Τουρκίας και συνεπώς δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα. Με βάση αυτήν την λογική, περιελήφθησαν στο επίμαχο Μνημόνιο, τα νησιά Ρόδος, Κάρπαθος, Κάσος και Κρήτη ( το νευραλγικό Καστελόριζο παραλείπεται αύτανδρο) σαν να είναι ξεκρέμαστα στον γεωλογικό χάρτη.

Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι μετατοπίζεται σε δυσμενέστερο έδαφος η νομική βάση τής, μιας και μόνης ελληνοτουρκικής διαφοράς: από την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας-την οποία απορρίπτει διαρρήδην η Τουρκία η οποία δεν έχει υπογράψει εκτός άλλων την Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας- στην οριοθέτηση της ΑΟΖ όπου τα θαλάσσια σύνορα (ε, ναι, υπάρχουν εις πείσμα του Αλέξη Τσίπρα...)καθίστανται θολά, ευμετάβλητα και αμφισβητήσιμα. Όθεν προκύπτει διπλωματικό τετελεσμένο που προάγει την τουρκική εκδοχή ότι τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου, δεν έχουν υφαλοκρηπίδα.

Στα μεγάλα πολιτικά σαλόνια των Αθηνών, η πολιτική της “συνδιαχείρισης” του Αιγαίου με την Άγκυρα δεν είναι καινοφανής. Το -”παλαιό”, και σκόπιμη η αντίστιξη...- “Ποντίκι”, αυτή η μοναδική για το κύρος και την δημοσιογραφική της εντιμότητα εφημερίδα όπου εργάστηκα σκληρά επί 25 συναπτά έτη, είχε αποκαλύψει -έστω με χρονική καθυστέρηση- την μυστική συνάντηση Μητσοτάκη- Τσαγκλαγιανγκίλ που έλαβε χώρα το 1979, αλλά και τις μετέπειτα προσπάθειες του Επίτιμου “με χάρτες πάνω στο τραπέζι” για μια οικονομική διευθέτηση των τουρκικών αξιώσεων. (σ.σ: Ειρήσθω, μέρες που είναι, ότι ο Τσαγκλαγιανγκίλ, ευφυής και πολυσχιδής προσωπικότητα του τουρκικού διπλωματικού κατεστημένου, είχε υπογράψει με την προδοτική Χούντα αρχές ΔΕκέμβρη του 1967, την συμφωνία για την απόσυρση της Ελλαδικής Μεραρχίας που είχε στείλει αθόρυβα το 1964 ο Γεώργιος Παπανδρέου στην Κύπρο μετά τα αιματηρά επεισόδια που προκάλεσε ο Γρίβας στην Κοφίνου, έξω από τη Λάρνακα, τα οποία άνοιξαν τον δρόμο στην σημερινή κατοχή. (Αυτά για τους χουντικούς νοσταλγούς, αλλά κυρίως για τους νεότερους επίδοξους αναθεωρητές της Ιστορίας που επιχειρούν άθλια να χρεώσουν την τουρκική εισβολή στο "Πολυτεχνείο"...).

Τον περασμένο Μάρτιο, ακούστηκε η πρώτη “κανονιά” από τον πρώην ΥΠΕΞ Νίκο Κοτζιά ο οποίος είπε ότι “δεν πρέπει να είμαστε μοναχοφάηδες”, θαρρείς και ισχυρίστηκε κανείς ότι όλο το Αιγαίο είναι ελληνικό, ζητώντας “να δώσουμε μια ευκαιρία στην Τουρκία να συμμετάσχει στην οικονομική ανάταση”.
Στο ίδιο μήκος ο Γ. Κατρούγκαλος που τον διαδέχθηκε διερωτήθηκε λίγο αργότερα από την Αττάλεια: «Πως μπορεί κάποιος να αποκλείσει από αυτή την περιοχή την Τουρκία, η οποία έχει τόσα χιλιόμετρα ακτή στη Μεσόγειο;». Δεν ήταν Συριζαΐκες “ιδεοληψίες”. Φανερώνουν κυρίαρχες αντιλήψεις σε τμήμα της πολιτικής ελίτ.
Την σκυτάλη πριν από δύο περίπου μήνες παρέλαβε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, προϊδεάζοντας τους πολίτες ότι η εξομάλυνση των ελλαδοτουρκικών σχέσεων προϋποθέτει “επώδυνους συμβιβασμούς”.

Από την πλευρά του ο Ν. Δένδιας μιλάει κομψότερα τώρα για “συνέργειες” το είδος των οποίων, εμείς η “πλέμπα” αδυνατούμε να καταλάβουμε. Μέχρι που ήρθε πριν από λίγες ημέρες ο Θάνος Ντόκος, εξέχων αναλυτής του ΕΛΙΑΜΕΠ και αναπληρωτής σύμβουλος του νεοσυσταθέντος Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και μίλησε- όπως επιδιώκουν χρόνια τώρα οι ΗΠΑ- για “συνεκμετάλλευση” και “ιδέες που μπορούν να συζητηθούν”. Όλα δηλαδή είναι “μπίζνες”.

Πάνω σε ποια βάση όμως; Και πως μπορεί να συμβεί αυτό χωρίς οριοθετημένη υφαλοκρηπίδα και μάλιστα την ώρα που η Τουρκία μιλάει για 18 νησιά που καταχρηστικά “κατέχει” η Ελλάδα; Η Χάγη και η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο στην οποία στερεότυπα παραπέμπουν οι ημέτεροι πολιτικοί φωστήρες έχει αποδείξει ότι δεν κινείται απαραιτήτως με νομικά κριτήρια- λαμβάνει υπόψιν και πολιτικούς συσχετισμούς. Η πιθανότερη κατάληξη, στην υποθετική περίπτωση ότι θα μπορούσε να καμφθεί η τουρκική αδιαλλαξία και ότι θα υπογράφαμε συνυποσχετικό, θα ήταν απώλεια εθνικού χώρου. Η Τουρκία διεκδικεί ό,τι περισσότερο μπορεί- στο τραπέζι δεν βάζει τίποτε.

Το ερώτημα “και τότε τι απομένει;” είναι αρμόδια να το απαντήσει η πολιτική ηγεσία, αλλά, “φρονίμως” το αποφεύγει, επιδιδόμενη αμέριμνα σε μικροκομματικές και ψηφοθηρικές αψιμαχίες την ώρα που ο γνωστός κόσμος αλλάζει χωρίς εμάς...

Σύνοψη: Η Ελλάδα έχει “ανεπαισθήτως” μεταβληθεί σε χώρα “τύπου Φινλανδίας”. Χωρίς να κηρύξει πόλεμο, αλλά επισείοντας πειστικά την απειλή του, η Τουρκία πιέζει την δημογραφικά ξέπνοη και υπό διεθνή οικονομικό και πολιτικό έλεγχο Ελλάδα όπως και την Κύπρο για διαπραγμάτευση- πακέτο, εντάσσοντας στην ατζέντα τα ενεργειακά, το Κυπριακό και τα ελλαδοτουρκικά από το Αιγαίο έως την Θράκη.

Συναφώς ξεδιπλώνει τον στρατηγικό σχεδιασμό της στην ευρύτερη περιοχή, με ενδιαφέρον σε Συρία, Αίγυπτο, Λιβύη, όπως και στην βαλκανική περίμετρο όπου διοχετεύει με θρησκευτικό προκάλυμμα το Ισλάμ, δελεαστικά ποσά, απλώνοντας μια μεγάλης περιφερειακής έκτασης μεγαλοϊδεατική επιρροή.

Με τι κατατρύχεται το εμβρόντητο Πανελλήνιο; Με την ατάλαντη διαχείριση και τα ανεκδιήγητα καμώματα της κυβέρνησης Μητσοτάκη από τα οποία, χάρη στην θηριώδη επικοινωνιακή αβάντα των συγκροτημάτων Μαρινάκη- Αλαφούζου, ελάχιστα έρχονται στο φως. Όπως η δεινή φοροεπέλαση στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα η οποία απουσιάζει από το διατεταγμένο “δημοσιογραφικό” ρεπερτόριο. Όπως οι ρουσφετολογικοί διορισμοί στα νοσοκομεία και οι πλαστοί ακαδημαϊκοί τίτλοι των “αρίστων” του Κυρ. Μητσοτάκη που αποκαλύπτουν πως εννοεί την αξιοκρατία...

Υ.Γ: Είναι πειρασμός και δεν θα τον αποφύγω. Στάθηκα με δέος κάποτε σε μια δημοσιογραφική αποστολή στα Ψαρρά, μπροστά στην προτομή του φλογερού Κανάρη, όπου είναι σκαλισμένα τα λόγια της αποφασισμένης παραφοράς του “Κι αν δεν έχωμεν Πατρίδαν, θα κάμνωμεν”. 
Αναρωτιέμαι τι πραγματικά θα γιορτάσει αυτή η ασυνάρτητη Πατρίδα στα 200 χρόνια από την Εθνική Παλλιγγενεσία υπό την- αφιλοκερδή, όπως διαβεβαιώνει η ίδια- διεύθυνση της εθνικής "μάναντζερ" Γιάννας Αγγελοπούλου...


Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2019

Δεν είμαστε όλοι Πατριώτες
 
Ας αφήσουμε επιτέλους την παραμύθα. Αυτήν την Πατρίδα, δεν την αγαπάμε όλοι το ίδιο. Δεν αγαπώ αυτόν τον ξερό τόπο με την ίδια ένταση και το ξεπλυμμένο υπηρεσιακό ύφος, ας πούμε του Κωστή Χατζηδάκη. Αν επιβεβαιωνόταν, θα φουντάριζα από καμιά βεράντα. Στο ίδιο ζύγι τους βάζω όλους όσοι δεν μπορουν λόγω αδυναμίας να πουνε δυο λόγια της προκοπής!  Ξεράματα... Αν διαβάζανε όλοι τους αυτοί οι αγράμματοι τον Κάλβο, θα έπρεπε-αν είχαν λίγη μπέσα- να πεθάνουν απο ντροπή...

Υ.Γ: Υ Η Τρέμη στην ΕΡΤ; ΔΕν ξεπλένεται. Και με αυτό το "συνεργείο"; Γιατί πρέπει να πληρώνουμε αυτούς τους ανθρώπους; Αυτό είναι το αισθητικό και επαγγελματικό ισοδύναμο στην (άθλια εκπομπή της) Ακριβοπούλου;

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2019

Τέσσερις μήνες είναι ήδη πολλοί...

Συμπέρασμα; Το χάνει βαθμηδόν το παιχνίδι ο Κυριάκος. Γιατί μαίνεται στο εσωτερικό της ΝΔ η μάχη των στρατοπέδων.
Το θέμα στην τελική, είναι ότι εμείς όλοι θα χάσουμε τουλάχιστον άλλη μια τετραετία από την μικρή και ανυπόφορη πλέον ζωή μας.
Τι να μιλήσεις με παραδείγματα τώρα... Δεν βλέπετε το μακελειό που γίνεται εκεί έξω;
Εναλλακτική πρόταση; Ε, ναι! Όταν στα καφενεία της Έύβοιας από όπου θα ξεκινάνε τα ελληνικά χωρικά ύδατα σε λίγα χρόνια, τα εναπομείναντα παπούδια θα κερνάνε καφέ τον τουρκικό στόλο...
Κατά τα άλλα, γαμώ τους 111 Διοικητές Νοσοκομείων και την κοσμική υπουργάρα Υγείας που τους διόρισε!.. "Ε, ποιους να βάζαμε;" που αναρωτήθηκε κι ο Βορίδης "τους ξένους;".

Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2019

Ψυχραιμία Παιδιά...

Ο αθλητικός εισαγγελέας Θεσσαλονίκης που έπεσε η Τούμπα να τον φάει, χαρακτήρισε συλλήβδην εμάς τους ΠΑΟΚτζήδες "υπάνθρωπους". Ε, και; Και λίγα μας είπε. Ούτε πετσέτες σε κομμωτήρια νοικιάζουμε, ούτε περιστέρια διώχνουμε (Ναι! Είναι και τα δύο αυτά, επαγγελματικές ειδικότητες στην Αθήνα...). Οπότε άστον άνθρωπα ήσυχο να έχει τις απόψεις του. Δεν συναντιόμαστε, λέω εγώ, με τη φτωχή μου γκλάβα...

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2019

Λεφτά υπάρχουν

"Η Ελλάδα χρειάζεται ανασυγκρότηση μέσα από την ιδιωτική οικονομία" διαπίστωνε προεκλογικά (News247) ο Αντώνης Πανούτσος, εξηγώντας ότι τον ενδιαφέρει "να βρεθούν δουλειές και να υπάρχει ασφάλεια". 

Διαβάζοντας ότι προσλήφθηκε σε θέση ειδικού συμβούλου στην δημόσια ΕΡΤ, σε αυτό το "δεινοσαυρικό Δημόσιο" όπως έλεγε ως υποψήφιος με τη ΝΔ,καταλάβαμε όλοι τι εννοούσε. Βρήκε για πάρτη του και δουλειά και ασφάλεια.

Άλλη μια (θλιβερή) περίπτωση στην οποία εφαρμόστηκε επιτυχώς το δόγμα Μητσοτάκη "κανένας αποτυχών πολιτευτής ή συγγενής στην αργομισθία του Δημοσίου"...

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2019

Γιατί καπνίζουμε
Με είχε εντυπωσιάσει η διήγηση ενός Αγγλου Αριστερού γιατρού του ΕΣΥ (δύο πράγματα παρενθετικά: Οι Άγγλοι Αριστεροί, είναι Αριστεροί και δεύτερον το αγγλικό ΕΣΥ εκτελώνισε ο Γιώργος Γεννηματάς στην Ελλάδα) ο οποίος σε μια Μονάδα του Συστήματος κάπου στο λαϊκό Λονδίνο, χρειάστηκε να σπάσει την πόρτα κάποτε σε ένα σπίτι που μέναν δυό γερόντια και δεν είχανε δώσει σύμφωνα με μαρτυρίες των γειτόνων, σημάδια ζωής.
"Ήταν η πόρτα φρακαρισμένη από φυλλάδια κατά του aids" είπε μετά ο γιατρός, "που τυπώθηκαν σε ποσότητες που υπερέβαιναν τον γενικό πληθυσμό".
Όταν μπήκε στο σπίτι, βρήκε τα γερόντια ξεπαγιασμένα. Λίγες ημέρες μετά έκανε πάταγο στην Αγγλία η επιστολή μιας γριούλας στην Θάτσερ που ικέτευε "Σας παρακαλώ κυρία Πρωθυπουργέ.  Πάρτε πίσω τα φυλλάδια για το Aids και στείλτε μου έναν κουβά κάρβουνα".
Σε συνέχεια προηγούμενου σχολίου, ήθελα να πω για την απαγόρευση του τσιγάρου, πόσο υποκριτική είναι αυτή η εκστρατεία του Κυριάκου, όταν δεν έχεις τόπο να σταθείς στα δημόσια νοσοκομεία. Κι όταν για αντικαρκινικά φάρμακα- πράγμα που ξέρω από πρώτο χέρι- υποχρεώνεσαι να παγαίνεις να τα παίρνεις απο αποθήκες σε συνθήκες παρανομίας.
Υπάρχουν περιπτπώσεις, όπου το κράτος, σε όσους δεν παίρνουν από λόγια, χρησιμοποιεί την Ιατρική και τις Υπηρεσίες Υγείας σαν "μακρό βραχίονα" ώστε να υπαγορέυει πολιτικές συμπεριφορές.  Χρησιμοποιώντας επίφοβα επιχειρήματα και αμφισβητήσιμες στατιστικές για το πόσο κοστίζουμε όλοι εμείς στο (διαλυμμένο) Σύστημα Υγείας, μεταθέτουν την συζήτηση και τον δημόσιο διάλογο από την ανάγκη ενίσχυσης των Δημόσιων Συστημάτων στο αόριστο πεδίο της ατομικής ηθικής. Ώστε να υπαγορεύσουν κατά βάθος, σκληρά συντηρητικές επιλογές. Ώστε να μας καταστήσουν, στην συγκεκριμένη περίπτωση, τους καπνιστές, εχθρούς μιας προόδου την οποία εμείς δήθεν αρνούμαστε. Ώστε να εισχωρήσουν στον σκληρό πυρήνα των πολιτικών επιλογών με την βία του γνώστη που ξέρει το καλό μας. Ώστε στο τέλος να αποδεχθούμε την πολιτική μας ήττα. Ότι δηλαδή είμαστε εμείς οι καπνιστές, άνθρωποι χωρίς κοινωνική συνείδηση, αλαφρόμυαλοι και με ετοιμότητα να εγκληματήσουμε κατά του ανυποψίαστου διπλανού. Βάρος για το Σύστημα Υγείας. Αυτό που όταν το χρειαζόμαστε- παρά τις αιματηρές κρατήσεις μας- μας ρίχνει στα ράντζα. 
Στην εφημερίδα όπου δουλεύω, είμαστε κλιμακωτά από δύο έως πέντε μήνες απλήρωτοι. Με το τσιγάρο, λίγο- πολύ τα΄ χουμε βρει. Αλλά, αν δουλέυεις και είσαι απλήρωτος καρντάσια είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα. Κι αυτό, για όσους δεν είναι βολεμένοι, δεν αφορά τις παρενέργειες του καπνού.
 

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2019

Μην ομιλείτε εις τον οδηγόν

"Έχω μια χώρα να κυβερνήσω..." είπε ο Μητσοτάκης στη Βουλή απαντώντας σε ερώτηση Τσίπρα.
Οι Αμερικανοί λένε σαρκαστικά σε αυτές τις περιπτώσεις "Φίλε, κατέβα απ΄ τον σταυρό. Χρειαζόμαστε το ξύλο...".

Υ.Γ: Παρεμπιπτόντως ο πρωθυπουργός μάλωσε τον Αλέξη, επειδή στην πρώτη ερώτηση που κατέθεσε, έθεσε το θέμα των "λευκών κολάρων" και όχι άλλα ζητήματα της επικαιρότητας, όπως η Οικονομία, το άσυλο και ο αντικαπνιστικός. Δηλαδή ο Τσίπρας θα πρέπει να ρωτάει προηγουμένως τον Μητσοτάκη για τις ερωτήσεις που θα καταθέτει στον Κούλη.
Κανονικά θα έπρεπε να τον ευχαριστεί επειδή άφησε κατά μέρος τις Πρέσπες και το Προσφυγικό/ Μεταναστευτικό όπου οι μετεκλογικές κωλοτούμπες της πρωθυπουργάρας τον έχουν εκθέσει άσχημα...

Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2019

Κούλης: Ο (αντικαπνιστικός) Αγών μου

Μου άρεσε η αυτοβιογραφία του Λιουίς Μπουνιουέλ. Την βρήκα σε έκδοση τσέπης το ΄95- ιδανική για κατάστρωμα- και την ξεκοκάλισα ένα παληό καλοκαίρι στο καράβι "σόλο" για Αντίπαρο. Εκεί μέσα ο μπερμπάντης ο Λιουίς, έχει ένα κεφάλαιο αφιερωμένο ειδικά στα μπαρ που του αρέζαν.
Ήθελε να έχουν χαμηλά τον φωτισμό και τη μουσική και να μην είναι ιδιαίτερα θορυβώδη, για να μπορεί να τα πίνει μονάχος του και να σκέφτεται κρατώντας σημειώσεις.
Εξομολογείται μάλιστα, πως αν εκείνες τις ώρες παρουσιαζόταν μπροστά του ο Διάβολος (ο Μεφιστοφελής, όπως τον αποκαλεί) και του έταζε να του δώσει πίσω τον λεγόμενο ανδρισμό του, εκείνος θα του ζήταγε πιο δυνατά πλεμόνια και σκώτια, ώστε να μπορεί να πίνει και να καπνίζει ακόμα περισσότερο.
Στο στέκι που αράζω, ανάμεσα στα διαλείμματα της δουλειάς στο αθηναϊκό κέντρο, στην Στοά του Φώντα, είμαστε οι περισσότεροι καπνιστές. Κι αυτοί που δεν είναι, παλαιοί θαμώνες, δεν έχουνε θέμα.
Ο καιρός ακόμα κρατάει και βγαίνουμε διακόπτοντας άγαρμπα τις κουβέντες μας και φουμάρουμε έξω από το μικρό κατάστημα για να μην βρει το μαγαζί κανά μπελά. Δεν μπορεί όμως να πάει αυτή η κατάσταση έτσι. Και να σου το σερβίρουνε και σαν πολιτισμική κατάκτηση. Θα ήταν γονιμότερη μια εκστρατεία που θα έλεγε να μην βρομίζουμε τις παραλίες με γόπες και να μην τις πετάμε ανάλαφρα κάτω. Εγώ το κάνω. Ιδίως μετά που είχα γνωρίσει μια γκόμενα που είχε στην τσάντα της ατομικό σταχτοδοχείο- χωρίς να είναι ψυχαναγκαστική λέμε...
Απλώνεται απάνω απ΄τη χώρα μια μικροαστική αισθητική, αυτής της οργανωμένης μετριότητας του Κυριάκου, που αφενός "ουρλιάζει", όπως είπε και η Μαρέβα για τον Στέφανο Τσιτσιπά κι αφετέρου, προσκυνάει γονυπετής την βαρβατίλα των αηδιαστικών μπάτσων που πάνε γυρεύοντας τσαμπουκάδες και σακατεύουνε κοριτσάκια στις παρόδους των Εξαρχείων.
Την περασμένη Κυριακή, ανήμερα της πορείας για το Πολυτεχνείο που είχα βάρδια στη δουλειά και κατέβηκα υποχρεωτικά στάση Συγγρού για να βαδίσω μέχρι το Καλλιμάρμαρο, θωρώ κάτι τουρίστες που κατουράγανε δίπλα από τους στύλους του Ολυμπίου Διος.
"ΔΕν τους συμμαζεύεις λίγο;" ρωτώ έναν θεόχοντρο μπάτσο που καθόταν και τους αγνάντευε με τα χέρια στις τσέπες
"ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισες;" μ΄'  απαντά "λούσου τους τώρα γατάκι!"...
Άφησα τον σάκο μου κάτω και του ψιθύρισα κατάστηθα όσο πιο ευγενικά μπορούσα εκείνη την ώρα δυό λόγια για την γαμημένη κούνια του- οι δυό μας είμαστουν- μέχρι που χλώμιασε. Αλλά το θέμα όπως πάντα είναι άλλο... (Συνεχίζεται)

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2019

Οι παραγωγοί της βίας (και της αυτοδικίας...)
Γνωρίζω κάμποσα από αυτά τα νέα παιδιά που στάθηκαν άφοβα χθες στην ΑΣΟΕΕ μπροστά στα σιδερόφρακτα ΜΑΤ για να αμφισβητήσουν έμπρακτα, αλλά ειρηνικά, το πρυτανικό λοκ- άουτ. Πολλά από αυτά χτυπήθηκαν άσχημα κατά την είσοδό τους στη Σχολή.
Και βέβαια, αυτοί ΔΕΝ είναι οι "μπαχαλάκηδες", όπως χαϊδευτικά βάφτισε ο ΣΥΡΙΖΑ το κουκουλωμένο αληταριό και τους Ασφαλίτες με πολιτικά που σπάνε κάθε φορά το κέντρο της πόλης βάσει σχεδίου.
Είναι παιδιά του ΝΑΡ και Ανταρσαίοι που παίζουν καθαρά, με πολιτικά μέσα.
Πρυτανικές Αρχές, κυβέρνηση, διατεταγμένη δημοσιογραφία και φυσικά η Αστυνομία τους συνέδεσαν ευθέως με όσα βρέθηκαν την προηγούμενη μέρα στη Σχολή και δεν ανήκαν σε αυτούς. Έτσι βόλευε.
Απλοϊκό σε σύλληψη αυτό το στημένο παιχνίδι, αλλά, διαχρονικά αποδοτικό. Το κράτος έχει ανάγκη τους μικρούς ή μεγάλους τρομοκράτες του- και τους δημιουργεί άμα λάχει- για να μπορούν οι "νοικοκυραίοι" και "νομοταγείς" πολίτες να σταυροκοπιούνται με δέος.

Υ.Γ: Παρά τα κίνητρα για αξιοποίηση των 120 δόσεων προς όσους χρωστάνε σε Εφορίες και Ταμεία, 128 δισ. ευρώ που προέρχονται βασικά από λίγους μεγαλοοφειλέτες, έμειναν εκτός ρύθμισης.
Στο υπό διαβούλευση φορολογικό νομοσχέδιο, εκτός από την ποινική ασυλία που αξίωσαν οι Τραπεζίτες και τους δόθηκε πρόθυμα, περιορίζονται και οι ευθύνες των στελεχών που βούλιαξαν τις επιχειρήσεις τους φορτώνοντας τα χρέη στο Δημόσιο, δηλαδή σε μας και φυγάδευσαν κέρδη και δάνεια σε υπεράκτιους λιμένες.
Το ίδιο το φορολογικό, είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των μεγάλων εισοδημάτων. Αλλά, χάρη σε μια επικοινωνιακή ομοβροντία, ο Κυριάκος εμφανίζεται να ξεφορτώνει βάρη από τα μόνιμα υποζύγια. Έχει χαθεί κάθε μέτρο. Κι ύστερα κάποιοι εξακολουθούν να απορούν γιατί ο κόσμος δεν αγοράζει εφημερίδες...    


Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2019

Ρε, δε σπας κούπες για τα λόγια που΄ πες καλύτερα!..

Θέλει να δει "να σπάνε πόρτες" οι δυνάμεις καταστολής στα Εξάρχεια εξομολογήθηκε ο Άδωνης Γεωργιάδης. Αυτός, που όπως τον κάρφωσε μέσα στη Βουλή ο υπαρχηγός των ναζί Χρήστος Παππάς- γιατί αυτοί οι Χρυσαυγίτες είναι και εχέμυθοι- του εμπιστεύθηκε (σ.σ: στις τουαλέτες, σύμφωνα με τα λόγια του, όπου βρέθηκαν μαζί για κατούρημα, ρε φίλε...) πως θα ήθελε ο γιος του (για τον Άδωνι λέμε) να βγάλει την εφηβεία του ως μέλος της Χρυσής Αυγής.
Ξέρει άραγε πόσοι συνάδελφοι των ΜΑΤ με πολιτικά βγάζουνε μεροκάματο εκεί μέσα και στις παρυφές της πλατείας Εξαρχείων έχοντας φτάσει στο σημείο να καίνε ακόμα και βιβλιοπωλεία;

Θα μπορούσε να σπάσει πόρτες Τραπεζών που είναι και της αρμοδιότητός του.
Όμως οργάνωσε μια διήμερη επιχείρηση- οπερέτα παραγγέλλοντας στην Επιτροπή Ανταγωνισμού να μπουκάρει στις σημαντικές, όπως κατ΄ ευφημισμόν αποκαλούνται, Τράπεζες καθώς και στην Ένωση Τραπεζών, γυρεύοντας στοιχεία που θα αποδείκνυαν ότι οι πρόσφατες (εξοργιστικές) αυξήσεις που ανακοίνωσαν ταυτόχρονα στις χρεώσεις, δεν συνιστούν εναρμονισμένη πρακτική. Τώρα παίρνει αποστάσεις...

Κι όλα αυτά, την ώρα που έχει δώσει στις Διοικήσεις τους ποινική ασυλία για τα αίσχη που έχουν κάνει. Δεν θα σταθώ στα θαλασσοδάνεια σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που μεθοδεύουν να τα σβήσουν.
Αυτοί οι ιδιοτελείς- πάει πολύ να τους πεις άχρηστους, γιατί τη δουλειά τους την κάνουν...- διευθύνοντες σύμβουλοι και τα τραπεζικά μεγαλοστελέχη, παρακολουθούσαν την προηγούμενη δεκαετία στην αφετηρία της κρίσης τα "κόκκινα" δάνεια να γίνονται βουνό και, αραχτοί στις αδικαιολόγητες αμοιβές τους και τα "μπόνους", ατένιζαν ατάραχοι το καράβι να πηγαίνει στα βράχια. Σήμερα, η λύση του σχεδίου "Ηρακλής" για τη μείωση των δανείων που έχουν δώσει σε κρατικοδίαιτους οικονομικούς παράγοντες και στην "ελβετική" επιχειρηματικότητα, ("σαλέ" σε χιονισμένες πλαγιές, εξαγωγή καταθέσεων και καταχρεωμένες επιχειρήσεις στην αποικία του χρέους) προϋποθέτει πάλι, μέσω κρατικών εγγυήσεων, να βάλουμε όλοι μας το χέρι στην τσέπη.

Δεν θα την πληρώσει κανένας από αυτούς, είναι βέβαιο. Όπως δεν πληρώνει κανείς ποτέ για τίποτε σε αυτό το θερμοκήπιο της αναίδειας που ετοιμάζεται γενεθλιωδώς να γιορτάσει τα 200 χρόνια από την ανεξαρτησία της Γιάννας.




Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2019

Ο «Φυρερίσκος» τους έδωσε πάλι όλους…

Όσοι ταυτίζουν απερίσκεπτα ή και σκοπίμως τους κομμουνιστές με τους ναζί της Χρυσής Αυγής, ας μπούνε στον κόπο να διαβάσουν την χτεσινή κατάθεση του αρχιναζί Ν. Μιχαλολιάκου 
(https://jailgoldendawn.com) 
στη δίκη για την δολοφονία του Παύλου Φύσσα.
Όπως και το 1978, όταν «έδωσε» στεγνά τους ομοϊδεάτες του στη δίκη για σειρά  βομβιστικών ενεργειών στην Αθήνα κι έπεσε στα "μαλακά", ενώ οι άλλοι την πλήρωσαν με βαρειές ποινές, έτσι και προχθές, δεν είχε κανένα δισταγμό να «καρφώσει» τους πάντες σε αυτήν την νοσηρή εγκληματική οργάνωση, προκειμένου να σώσει το άθλιο τομάρι του.
Αηδία, θα πεις, αλλά, παληά του(ς) τέχνη κόσκινο…

Υ.Γ: Σκέφτομαι πάντα το πυρακτωμένο βλέμμα αυτού του σακατεμένου φυματικού Πλουμπίδη που τον οδηγούσαν στο απόσπασμα κυνηγημένο από τη μητριά Πατρίδα κι αποκηρυγμένο κι από το ίδιο του το κόμμα κι αυτός να δηλώνει με όλο το φως της αλύγιστης ψυχής του στις τελευταίες του στιγμές: «Υπήρξα τίμιος αγωνιστής, πάλεψα για τον λαό και για το Κόμμα μου. Αφήνω στον γιο μου φεύγοντας ένα τίμιο όνομα».
Τι να λέμε τώρα… 

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019

Αυτοί οι ελαφρόμυαλοι... 
Θα ήταν διασκεδαστική- μόνο που δεν είναι τώρα...- η αμηχανία των "δημοσιογραφικών" "αστέρων" του Αλαφούζου και του Μαρινάκη μπροστά στην πλημμυρίδα του μεταναστευτικού. Μέχρι χθες, αυτοί οι Μαλάκες, τα αποδίδανε όλα στους ερασιτεχνικούς χειρισμούς και τις διαβόητες ιδεοληψίες- που υπήρχαν!- της προηγούμενης κυβέρνησης.
Σήμερα, που σκάει το πρόβλημα στην αυλή του Κυριάκου και επιβεβαιώνεται συμμετρικά η βαρειά πολιτική ανεπάρκεια στην διαχείρισή του, ανακαλύπτουν τις εθνικές του διαστάσεις και συστήνουν στις τοπικές κοινωνίες μετριοπάθεια.
Τις τοπικές κοινωνίες που οι ίδιοι απερίσκεπτα, φρόντισαν για κομματικές σκοπιμότητες προηγουμένως να εξαγριώσουν! Αυτοί οι ιδιοτελείς Μαλάκες!..
(Και το χειρότερο για μας,για όλους μας είναι ότι δεν μπορούμε να τους φτύσουμε κατάμουτρα και να τους ειπούμε: "λουστείτε τα τώρα!", γιατί το πρόβλημα πλέον μας ξεπερνάει κι απαιτεί εθνική διαχείριση. Αλλά, από ποιους. Αυτοί βρίζονται ελεεινά μεταξύ τους... ) 

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2019

Η ΕΡΑ δεν ακούγεται." Έχει πάθει ποιότητα".  

Η φράση «έχω πάθει ποιότητα» ανήκει στον Χρήστο Τολιάδη τον εμπνευσμένο και εκρηκτικά επιγραμματικό σκιτσογράφο και φίλο στο παλαιό «Ποντίκι», γραμμένη σε κείμενο για τους «Άγαμους Θύτες» με τους οποίους συνεργάζεται εδώ και κάμποσα χρόνια.
Την επικαλέστηκε τις προάλλες ο καλός δημοσιογράφος και ιδρυτικό μέλος- έπαιζε μπαγλαμαδάκι- της «Ρεμπέτικης κομπανίας» της πρώτης που άνοιξε τον δρόμο στο τσουνάμι που ακολούθησε, Γιώργος Κοντογιάννης, για να περιγράψει την πνευματική και ίσως όχι μόνο, κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα ορισμένοι μουσικοί παραγωγοί της ελληνικής ραδιοφωνίας.

Δεν έχει άδικο. Ενδεικτικά, άκουγα προ ημερών το «Δεύτερο». Πρωί- πρωί, ο άλλος ( και δεν ήταν η πρώτη φορά) ξεκινάει με «Μεγάλο Ερωτικό» για να δείξουμε ότι είμεθα και ποιοτικοί, βάζει μετά κάτι λυπητερά μακρόσυρτα και κάτι λαϊκότροπα και σε λίγη ώρα το γυρίζει στα Θρακιώτικα, Ποντιακά, Ικαριώτικα με Οικονομόπουλο, Καβοντορίτικα με Κόρρο και βαρειά κλαρίνα με την αρχόντισσα Τασία Βέρα και τον γίγαντα Βασιλόπουλο στο «Σήκω Διαμάντω να πας για ξύλα»… Αυτοτελώς τα περισσότερα είναι διαμάντια. Αλλά, σε σύνολο είναι αταίριαστα. Δεν δένουν μεταξύ τους αδερφέ, με αποτέλεσμα αλλοπρόσαλλες, ασπόνδυλες και ξεκούρδιστες εκπομπές, χωρίς ενιαίο ύφος, ατάκτως ερριμμένες για λόγους διεκπεραίωσης. Ό,τι πιάνουν από το πανέρι…  

Μουσικές κουρελούδες. Αχταρμάς, σερβιρισμένος υπηρεσιακώς, με δημοσιοϋπαλληλίκι, σε μας τους πτωχοί, πότε με εμφανή κόπωση και μπλαζέ υφάκι και πότε με κάτι (γυναικείες επί το πλείστον) μπάσες φωνές που ακούγονται με την ανοίκεια ηδυπάθεια της μεσήλικης καυλομπεμπέκας και ανεξήγητη ροπή προς το πένθος. (η αείμνηστη Ρηνιώ Παπανικόλα πήρε ερήμην της, πολύν κόσμο στο λαιμό της...)

Την ίδια στιγμή, μια περαντζάδα στα πολύχρωμα νερά του Youtube σε αφήνει άναυδο από τον πλούτο της ελληνικής λαϊκής μουσικής, την παρουσία νέων φωνών και μουσικών σχημάτων από Ελλάδα και Κύπρο, σε κάθε μουσικό είδος, που έχουν ψυχή και μαθαίνουμε κι εμείς έτσι ότι εκεί έξω, ανθίζει ένας μυστικός κήπος. Αγνοούνται όλες και όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες-πολλοί από αυτούς βλαστάρια των παραγνωρισμένων Μουσικών Λυκείων- πεισματικά από την κρατική ραδιοφωνία.  
Περιττό να μιλήσω για το λαϊκό τραγούδι, το οποίο πλέον μόνο στο Youtube διασώζεται και μπορείς να το ακούσεις. Διαπιστώνεις εκεί μέσα την μαζική συμμετοχή των ακροατών που παθιάζονται, φθάνοντας στο σημείο ακόμα και να αλληλοβρίζονται χυδαία γύρω από τα κλασσικά ζητήματα για τον Στέλιο και τον Νταλάρα, τον Μίκη και τον Μάνο, Αριστερά- Δεξιά κλπ. 

Μυρωδιά η κρατική ραδιοφωνία. Τίποτε από όλα αυτά δεν παίρνει χαμπάρι. Οι άνθρωποι είναι ευτυχείς μέσα στην απάθεια και την άγνοιά τους… Το ήθος του Πάνου Γεραμάνη, ας πούμε, ο οποίος αποχωρούσε από το στούντιο συγκλονισμένος και σε υπερένταση δεν τους δίδαξε τίποτε;

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2019

Είχα κρατήσει μετεκλογικά, αυτό το σχόλιο του δημοσιογράφου Άγγελου Κωβαίου στο καλό δημοσιογραφικό «σάϊτ» Reporter.gr. Νομίζω πως διατηρεί την αξία του.

Αρχίζει να προκαλεί έναν ιδιότυπο θαυμασμό η επινοητικότητα κάποιων στο ΚΙΝ.ΑΛ. Ενώ μοιάζουν να αρνούνται την πραγματικότητα και επιμένουν να δηλώνουν ικανοποιημένοι από το 8% που έλαβαν στις εκλογές, την ίδια στιγμή αποδύονται σε μία άτσαλη επιχείρηση κατασκευής εχθρών.

Χαρακτηριστικό ήταν ότι η Φώφη Γεννηματά ανέφερε μεταξύ άλλων στην πρώτη συνεδρίαση της ΚΟ του κόμματος ότι η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν περίπου συνωμοτήσει και «προσπάθησαν λυσσαλέα να ρίξουν όλες τις ευθύνες για την κρίση που πέρασε η χώρα, στο ΠαΣοΚ».

Δύσκολα θα θυμηθεί κάποιος πότε ακούστηκε για τελευταία φορά η λέξη ΠαΣοΚ από τα χείλη του Μητσοτάκη ή του Τσίπρα. Αν και ο τελευταίος την αναφέρει όποτε θέλει να κολακέψει τους ψηφοφόρους του ΠαΣοΚ που είναι πλέον δικοί του.
Κάπου εδώ όμως αυτού του τύπου η μουρμούρα και η μεμψιμοιρία του ΚΙΝ.ΑΛ θα σταματήσει αναγκαστικά. Πολύ απλά επειδή δεν θα υπάρχει ακροατήριο. Οι πολιτικοί συσχετισμοί είναι πλέον διαφορετικοί, οι διεργασίες θα γίνονται με εντελώς διαφορετικό αντικείμενο. 

Συνεπώς, έστω και με 8% κάποιοι καλούνται να επανεφεύρουν τους εαυτούς τους. Δύσκολο εγχείρημα, αλλά δίχως αυτό, ο αγώνας της πολιτικής επιβίωσης θα γίνει εξαιρετικά δύσκολος…


Συνέντευξη της Χρυσάνθης Χατζηδημητρίου Νομικάριας και Προπονήτριας στον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο Σκιάθου, στο Skiathos life τον περσινό χειμώνα.

-Καλησπέρα Χρυσάνθη! Πες μας λίγα λόγια για τον Ναυτικό όμιλο Σκιάθου, όπου εργάζεσαι
ως προπονήτρια!
-Καλησπέρα Βασιλική! Ευχαριστούμε αρχικά για τη συνέντευξη στο Skiathos life και το
ενδιαφέρον προς τον όμιλό μας. Ο Ναυτικός Όμιλος Σκιάθου ιδρύθηκε το 1983 από μια
ομάδα ανθρώπων που αγαπούσαν τη θάλασσα και τον ναυταθλητισμό. Έκτοτε πέρασε από
διάφορες φουρτούνες, με τη λειτουργία του να τίθεται υπό διακύβευση. Το 2014
ενεργοποιήθηκε εκ νέου, με καινούριο Διοικητικό Συμβούλιο και Πρόεδρο τον κ. Χρήστο
Μασούρο, Γενικό Γραμματέα τον κ. Βασίλη Σαρρή. Από πλευράς τους, γίνεται διαρκώς
τεράστια προσπάθεια, ώστε ο όμιλος να αναπτύσσεται και να εξελίσσεται και βρίσκονται
πάντα στο πλευρό τόσο των προπονητών όσο και των αθλητών.
-Από πότε εργάζεσαι εκεί; Τι προγράμματα εκμάθησης ιστιοπλοΐας περιλαμβάνει ο όμιλος
σας;
-Είμαι προπονήτρια στον ΝΟΣ εδώ και ένα χρόνο. Αυτή τη στιγμή λαμβάνουν χώρα τα
summer camp, ταχύρρυθμα δηλαδή μαθήματα ιστιοπλοΐας που συνδυάζουν παιχνίδι και
γνώση, δίνουν τη δυνατότητα σε παιδιά να έρθουν για πρώτη φορά σε επαφή με το άθλημα,
να το αγαπήσουν, και γιατί όχι, να εγγραφούν στις μόνιμες Ακαδημίες του ομίλου μας!
Ταυτόχρονα, γίνονται προπονήσεις στις Ακαδημίες και την προαγωνιστική μας. Φέτος
μάλιστα καταφέραμε, μετά τις βάσεις που είχε ήδη βάλει ο προηγούμενος προπονητής Νίκος
Σταυρίδης, να εξελιχθούμε, με αποτέλεσμα τα παιδιά να έχουν τις πρώτες τους συμμετοχές
σε αγώνες στο Βόλο και το Γαλαξίδι.
-Ποιες είναι οι δυσκολίες, σε ένα άθλημα που έχει τη φήμη ότι είναι για λίγους;
- Οι δυσκολίες είναι αρκετές και έχουν να κάνουν κυρίως με την εξεύρεση πόρων. Το Δ.Σ μας
επιχειρεί διαρκώς να βρει τις απαραίτητες χορηγίες, ώστε να καλύπτονται τα έξοδα. Αν θα
μπορούσα να ζητήσω κάτι, αυτό θα ήταν το κράτος να αυξήσει τους προϋπολογισμούς που
δίνονται προς τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Έτσι, θα είχαν τη δυνατότητα σχεδόν όλοι να
έρθουν σε επαφή με το άθλημά μας.

-Ποια είναι τα πρότυπά σου στο άθλημα;
-Από ελληνικά ονόματα είναι χωρίς αμφιβολία οι Ολυμπιονίκες Νικόλας Κακλαμανάκης και
Σοφία Μπεκατώρου. Θαυμάζω το ήθος και την ταπεινοφροσύνη τους, καθώς και τις επιτυχίες
τους. Εύχομαι καλή επιτυχία στο δρόμο για το Τόκιο, τόσο στον Νικόλα που από τη θέση του
προπονητή πλέον στέκεται στο πλευρό του Βύρωνα Κοκκαλάνη στα RS:X, όσο και στη
Σοφία που από κοινού με τον Μιχάλη Πατενιώτη δοκιμάζονται στην κατηγορία του Foiling
Nacra 17.
-Ποια η σχέση του αθλητισμού και πρωταθλητισμού με τα κοινωνικά ζητήματα σήμερα;
-Στο δρόμο προς την κορυφή δεν πρέπει να χάνεις την ανθρωπιά σου. Ο αθλητισμός
διδάσκει ήθος και το ολυμπιακό ιδεώδες τιμά τέτοιες αρχές. Πιστεύω πως τα παιδιά πρέπει
να το διδάσκονται αυτό. Κάποιοι λένε πως ο πρωταθλητισμός δημιουργεί κυνικούς
ανθρώπους. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Υπήρξαν πρωταθλητές που ήταν πάντα Άνθρωποι.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο Καναδός Λοράνς Λεμιέ, ο οποίος στους
Ολυμπιακούς αγώνες του 1988 στη Ν. Κορέα κι ενώ βρισκόταν στην κορυφή της κατάταξης
έτοιμος για μετάλλιο, άφησε την κούρσα προκειμένου να σώσει δύο αθλητές
τουμπαρισμένου σκάφους "470". Εν μέσω θυέλλης που επικρατούσε, γνώριζε ότι το
διασωστικό δεν θα τους εντόπιζε σύντομα. Τελικά έχασε το μετάλλιο, ανανέωσε όμως την εμπιστοσύνη στο αθλητικό ιδεώδες.
Αντίστοιχα θέματα είναι το ευ αγωνίζεσθαι, ο σεβασμός στον αντίπαλο και τη
διαφορετικότητα. Σε αυτό το πλαίσιο ο 15χρονος τότε αθλητής του Ιστιοπλοϊκού Ομίλου
Μυτιλήνης, Ανδρόνικος Κοντός έκανε το 2016 τον περίπλου της Μυτιλήνης, με σκάφος
τύπου optimist, ώστε να ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για τους χιλιάδες πνιγμούς και στη Μεσόγειο και να να υπογραμμίσει την ανάγκη της αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες.
-Τι προσφέρει η ιστιοπλοΐα στα παιδιά;
-Μιλώντας βιωματικά, η ιστιοπλοΐα μου έμαθε αυτό που είδα αργότερα να κωδικοποιεί ο
ποδοσφαιριστής του ΠΑΟΚ Γκαρσία, στο ρητό: "Επιτρέπεται να πέσεις- επιβάλλεται να
σηκωθείς"! Όσες φορές κι αν το σκάφος τούμπαρε σε έναν αγώνα, όσες φορές κι αν ο αέρας
άλλαζε, εσύ έπρεπε να προσαρμόσεις τα πανιά και να συνεχίσεις μέχρι τον τερματισμό. Μου
έμαθε επίσης, ότι κανένας αγώνας δεν τελειώνει, δεν κερδίζεται ούτε χάνεται, πριν τη
γραμμή του τερματισμού. Πρέπει να έχεις πείσμα, υπομονή και στοχοπροσήλωση. Να
δουλεύεις σκληρά και να ξέρεις -όσο γραφικό κι αν ακούγεται- ότι από τις ήττες μαθαίνεις και
χτίζεις την προσωπικότητα σου.
-Ποια η σχέση σου με τη θάλασσα; Πώς τη συνδύασες με τη Νομική όπου σπούδασες;
-Η θάλασσα..! Δεν είναι τυχαίο ότι έχει εμπνεύσει τόσους ποιητές και συγγραφείς,
τραγουδιστές και σκηνοθέτες. Αν δεν την αγαπάς και δεν τη σέβεσαι πιστεύω ότι δεν
μπορείς να κάνεις ιστιοπλοΐα.
Εγώ στον κόσμο της θάλασσας βρήκα μια δικαιοσύνη που θα θέλαμε και στη Νομική
Επιστήμη. Ο Καρκαβίτσας στο διήγημα "Η Δικαιοσύνη της Θάλασσας" βάζει τον ήρωά του να
αποκριθεί πως "η θάλασσα έχει την κρίση της όπως κι η στεριά. Και την έχει καλύτερη από
τη στεριά. Εδώ δεν έχει λόγια · έκαμες- έλαβες· σου το τίναξε απάνω σαν αστροπόβολο".
Και ο Ερι Ντε Λούκα συμπληρώνει: «Η στεριά είναι ψηλή και χαμηλή, δεν ισοσκελίζει τα
τυχερά. Η θάλασσα είναι σωστότερη, αν ένα κύμα υψώνεται περισσότερο από τα άλλα,
ύστερα κατεβαίνει».
-Κλείνοντας, ένα τελευταίο σχόλιο;
-Ναι. Πιστεύω πως είναι τύχη να βρισκόμαστε σε μια χώρα που βρέχεται τόσο από τη
θάλασσα. Γι΄ αυτό πρέπει όλα τα παιδιά να γνωρίζουν κολύμβηση και να δοκιμάσουν έστω
μια φορά το άθλημα της ιστιοπλοΐας. Ο κόσμος αυτός όπως είπαμε είναι μαγικός και
αποτελεί συν των υπολοίπων διέξοδο για τα παιδιά και τους εφήβους, μυώντας τους στον
αθλητισμό και κρατώντας τους μακριά από καταχρήσεις.
Set your sails- be free, λοιπόν.
Σας ευχαριστώ πολύ!

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2019

Στο τιμόνι που κρατάω

Καλοκαίρι του 1977 εισπρακτοράκι στα ΚΤΕΛ. Στα 15. Γυρνάγαμε "κόκκινο" δρομολόγιο από Διποταμία.  Στο ισιάδι, με βλέπει ο Μάκης ο οδηγός ότι λιμπιζόμουν το κοκκάλινο τιμόνι στο παληό 32αρι Volvo.
-Θες ν΄ αλλάξουμε; μ΄ αρωτά. Γίνηκε στο φτερό.
Οδηγούσα αγέρωχος το λεωφορείο του καλού πατέρα μου, χωρίς να παίζω το τιμόνι, μαρσάροντας ευθεία μπροστά.
Βάλε μια μουσική, του λέω.
Ήταν αυτές οι κασέτες- τούβλα τότε και είναι Σπανός, με Καράλη. "Στη ζήση αυτήν που την μισούμε...". Βάρναλης εκ των υστέρων.
Έχω διανύσει εκατομμύρια χιλιόμετρα έκτοτε. Τίποτε σαν αυτό.


Προτιμότερο από το να βγάλεις μια ποιητική (α)συλλογή, να ακούς αυτά. 

Δεν ξημερώνεις μαύρη αυγή...


https://www.youtube.com/watch?v=zeYVJfG72F8

https://www.youtube.com/watch?v=fudLh6eNXZc

Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2019

Τι πάθος ατελείωτο, σου λέει ο άλλος...

Η εγχώρια λογοτεχνία δεν έχει μυθοπλασία-και πως να έχει- αφού αυτοί οι υστερικά αυτοαναφορικοί γραμματικοί, αρκούνται να κάνουν άγονη επίδειξη γνώσεων κι ανακαλύπτουν, ας πούμε τον Μάρκο, στα βαθειά γεράματα. Θέλαν άλλη μια ζωή κι ούτε που θα παίρνανε χαμπάρι. Όποιος περνάει ξυστά απ΄ τη ζωή, ξυστά γράφει. Για τούτο και δεν συγκινούν κανέναν. Ούτε καν το σινάφι τους. Δε γαμιέται λέω... Μας στέργει εμάς, όπως στην ταινία του Βέντερς, ο μαύρος άγγελος. Στις ξενητειές μας. Εκεί όπου η ζωή είναι ποινή. Σαν ισόβια. 
Η φράση θα μπορούσε να έχει ως εξής *:

"Με ένα παιδί 16 ετών μιλάς! Δεν είναι Βορίδης...".

*Αναφορά στο σχόλιο του υπουργού Γεωργίας (του επονομαζόμενου "τσεκουράτου") με αφορμή την διακωμώδηση της παρέλασης στη Νέα Φιλαδέλφεια -"με ένα παιδί 16 ετών μιλάς. Δεν είναι ανάπηρο...".


Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2019

Γεια σου κυρία Κεραμέως με τα ωραία σου!

Την «άκουσε» φαίνεται για τα καλά η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως για την αστοχία στο προχθεσινό της μήνυμα, όπου δεν υπήρχαν οι «κακές» λέξεις «ναζισμός» και «φασισμός», αντικαταστημένες από τις εθνοκουλτουρέ «δυνάμεις της βίας» και δήλωσε εισαγωγικά σήμερα μετά την μαθητική παρέλαση:

«Σήμερα, μικροί και μεγάλοι, τιμούμε όλους εκείνους που πολέμησαν και που θυσίασαν ακόμη και την ίδια τους τη ζωή για την Ελευθερία, τη Δημοκρατία, την Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια, ενάντια στο φασισμό και το ναζισμό».  


Α γειά σου! 
Το νόημα της Ημέρας.

Η Βέμπο, ο Πρωτοψάλτης του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης Ταλιαδώρος που είναι σε βιολογική αποδρομή πλέον κι αυτός, κι ο Στελάρας τονίζουν τα σύμφωνα. Οι υπόλοιποι ανήκουν στην Επιμελητεία....

Πάγαινε η μάνα, μικρό κορίτσι τότε, ξεσκάλτσωτη, Λέχοβο- Αμύνταιο με τα πόδια και πάλε πίσω. Μέσα σε αυτά τα λίγα χρόνια ξεπέσαμε από τη φτώχεια στο δήθεν.

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2019

Ρε την προοδευτικάρα τον Χελάκη!

Η Κατάκτηση του Euro 2004 συνδέθηκε δυστυχώς με δύο υστερικές φυσιογνωμίες της καθυστερημένης εγχώριας αθλητικογραφίας. Του Βερνίκου και του Χελάκη. Όποτε υποκύπτει κανείς στην συγκίνηση και θέλει να ξαναθυμηθεί εκείνες τις μεγάλες στιγμές, είναι υποχρεωμένος να σβήσει τον ήχο για να μην τους ακούει.
Και ο μεν Βερνίκος, κουκιά τρώει, κουκιά μαρτυράει.
Αλλά, ο κύριος Χελάκης που πέρασε σαν κομήτης κι από τον ΣΥΡΙΖΑ, την ροζ Αριστερά, διεκδικεί, όπως καταλαβαίνω εγώ με το φτωχό μυαλό μου,  το ντεμέκ επίχρισμα μιας προοδευτικότητας στις ντεμέκ αναλύσεις του, για τους χαϊδοκώληδες στους οποίους απευθύνεται.
Ο Χαϊδοκ... σόρι, ο Χελάκης, την βγαίνει τώρα από τα ψευτοαριστερά στο υφυπουργό Αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη, τον οποίον εγκαλεί για τους δανεικούς παίκτες που έχει δώσει ο ΠΑΟΚ σε άλλες Ομάδες. Μιλάμε για τον ΠΑΟΚ που πρότεινε να γίνουν "δεύτερες" ομάδες των πρωτοπόρων στην Β΄Εθνική ώστε να αξιοποιούνται τα φυτώρια... Και μιλάμε για τον δαφνωστεφανωμένο γκαίϋ τον Ολυμπιακό, που έχει χρόνια τώρα δευσμεύσει μέσω δανεισμών έναν σκασμό Ομάδες.
Δεν γνωρίζω αν ο Χελάκης είναι στην μισθοδοσία του Ολυμπιακού και ποτέ δεν θα το ισχυριστώ. Αλλά, μπορώ να διακρίνω την εμπάθεια και την μεροληψία του σε έναν κόσμο όπου η μαφία του λιμανιού νομίζει ότι μπορεί να επιβάλει τους νόμους της. Όχι σε μας! Όχι στην Τούμπα! Στην Τρούμπα, μπορεί...Εκεί όπου κυκλοφοράνε λευκά Golf  και βαράνε Τζήλους.
Σε μας απάνω στον Βορά, αυτές οι μπογιές δεν πιάνουν!   
Να ζήσεις αθάνατη ελληνική Επαρχία με τα «αγνά και πατροπαράδοτα» ήθη σου!

Το ποιον του 57χρονου ιερέα Νίκου Σταματόγιαννη, στην Οχιά της Μάνης, ήταν γνωστό.
«Όλοι το γνώριζαν», λέει κάτοικος της περιοχής: «Κυκλοφορούσε μεθυσμένος όλη μέρα. Γνωρίζαμε ότι παρενοχλούσε παιδιά και φροντίζαμε να φυλάμε τα δικά μας παιδιά μακριά του».
Σωστός… Η 12χρονη που συστηματικά βίαζε, ήταν θυγατέρα της Βουλγάρας με την οποίαν συζούσε ο πολύτεκνος- άρα και υπόδειγμα οικογενειάρχου- βιαστής. Οπότε όλα καλά…

Ρε, μακριά απ΄ τον κώλο μας και που να μπλέκεις τώρα… 
Μια σφαίρα ανάμεσα στα μάτια, σε όλους παρακαλούμε! Να σβηστεί παραδειγματικά από τον χάρτη η Οχιά και τα "φίδια" της. 
Είχα γράψει λίγο καιρό μετά από τις εθνικές εκλογές αυτό το ρεπορτάζ στην εφημερίδα «Δημοκρατία». Μέρες που΄ ναι, νομίζω, πως διατηρεί μιαν ορισμένη επικαιρότητα…


Το αναγκαστικό δάνειο που κατέβαλε στους Γερμανούς την περίοδο της κατοχής η Ελλάδα, φέρνει σήμερα από ένα παράξενο παιχνίδι της μοίρας τον Χρήστο Σταϊκούρα αντιμέτωπο με το παρελθόν του.
Από τη θέση του πολιτικού προϊσταμένου στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ο σημερινός υπουργός Οικονομικών, είχε επιτελέσει σοβαρό έργο, συνιστώντας το 2012 ειδική Ομάδα Εργασίας στην οποία ανέθεσε την ευθύνη της ποσοτικής αποτίμησης των γερμανικών επανορθώσεων/ αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου. Πόσο υπολογίζεται σε σημερινά λεφτά ειδικά το τελευταίο;
Περί τα 13 δισ. ευρώ, κάτι λιγότερο δηλαδή από το μερίδιο της δανειακής «βοήθειας» που δόθηκε από την Γερμανία στην Ελλάδα στο πλαίσιο του Μνημονίου και της νέας Κατοχής, το οποίο θα αρκούσε ώστε να μειωθεί το χρέος χωρίς πρόσθετα μέτρα και περαιτέρω ύφεση. 

Πρόκειται για ένα θέμα με συγκλονιστικό ενδιαφέρον, το οποίο εδώ  και χρόνια σκοντάφτει πάνω στην άρνηση του γερμανικού κράτους να δεχθεί οποιαδήποτε νομική και πολιτική συζήτηση επ΄ αυτού, αλλά και στην απροθυμία των ψοφοδεών κυβερνήσεων- προ και μετά Μνημονίων- της χώρας να διεκδικήσουν σθεναρά από το Βερολίνο αυτά που δικαιούται η Ελλάδα. Το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, είναι «ο ελέφαντας στο δωμάτιο» που όλοι προσποιούνται ότι δεν τον βλέπουν και τον αξιοποιούν μονάχα για την εξυπηρέτηση κομματικών σκοπιμοτήτων στον εγχώριο πολιτικό ανταγωνισμό.

Είναι χαρακτηριστική επ΄ αυτού η καιροσκοπική στάση του ΣΥΡΙΖΑ. Έχοντας μόλις υποστεί μια βαρειά ήττα στις Ευρωεκλογές και ενώ η χώρα βάδιζε προς τις εθνικές κάλπες…θυμήθηκε ξαφνικά στις 4 Ιουνίου την Έκθεση της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής που αράχνιαζε τέσσερα χρόνια στο συρτάρι για να επιδώσει ρηματική διακοίνωση καλώντας τη γερμανική πλευρά να προσέλθει σε διαπραγματεύσεις για την επίλυση του εκκρεμούς ζητήματος των αξιώσεων της Ελλάδας από τη Γερμανία για την καταβολή πολεμικών επανορθώσεων και αποζημιώσεων από τον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Επρόκειτο φυσικά για μια άσφαιρη και σπασμωδική ενέργεια προεκλογικού χαρακτήρα, ένα φτωχό πυροτέχνημα που έσβυσε άδοξα μπροστά στα απόκοσμα τείχη του Βερολίνου που δήλωσε λακωνικά: «το θέμα είναι νομικά και πολιτικά διευθετημένο». 

Διεκδικήσεις τέτοιου βεληνεκούς απαιτούν ρήξεις και συγκρούσεις και φυσικά, εκτός από κενές διακηρύξεις, ένα συγκεκριμένο και μεθοδικό οδικό χάρτη αλλά και μια αποφασισμένη κυβέρνηση που εκτός άλλων, δεν θα ψελλίζει μισόλογα, αλλά, θα τολμήσει να εγγράψει και να ψηφίσει στον κρατικό προϋπολογισμό το ποσόν του κατοχικού δανείου και όλες τις δίκαιες απαιτήσεις των Ελλήνων σε βάρος της Γερμανίας.

Το πράγμα λοιπόν θα επέστρεφε και αυτήν τη φορά στη συνήθη στασιμότητα, σαν μια μακρυνή σκιά στις διμερείς σχέσεις, αφήνοντας την διαχείριση της λήθης σε κάτι «ευαγή» ιδρύματα με στομφώδεις τίτλους, όπως το «Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον», αν στο μεταξύ, δεν παρενέβαιναν απροσδόκητα οι ίδιοι οι Γερμανοί!

Με πρωτοβουλία του Κόμματος της γερμανικής Αριστεράς Die Linke- το οποίο και άλλες φορές στο παρελθόν έχει διατηρήσει «ζεστή» την υπόθεση- που υπέβαλλε σχετικό αίτημα, η Επιστημονική Επιτροπή του γερμανικού Κοινοβουλίου αποδέχθηκε ουσιαστικά στις 10 Ιουλίου, τρεις ημέρες δηλαδή μετά τη νίκη της ΝΔ στις εκλογές, την βασιμότητα των ελληνικών διεκδικήσεων. «Η θέση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας είναι εύλογη κατά το Διεθνές Δίκαιο, αλλά σε καμία περίπτωση δεσμευτική» αποφάνθηκε η Επιτροπή, ενθαρρύνοντας την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, προκειμένου να αρθεί η νομική αβεβαιότητα.

Για το θέμα του κατοχικού δανείου έχουν ειπωθεί τόσα πολλά, ώστε να έχει αποκτήσει υπέρμετρες έως τραγελαφικές διαστάσεις στη συλλογική μυθολογία. Όμως η λεγόμενη «Επιτροπή Σταϊκούρα», φρόντισε να διαλύσει τους μύθους και τις ανεδαφικές προσδοκίες, όσων το ταύτιζαν με το κέρας της Αμάλθειας, κάνοντας απλά τη «βρώμικη δουλειά» στην οποία βασίστηκε μετέπειτα η Διακομματική Επιτροπή της Βουλής.
Από τη θέση του αναπληρωτή, τότε, υπουργού Οικονομικών ο κ. Σταϊκούρας, αποφάσισε τον Σεπτέμβρη του 2012 να συσταθεί Ομάδα Εργασίας από ανώτερα στελέχη του ΓΛΚ στα οποία δόθηκε εντολή να ερευνήσουν σχολαστικά τα υπηρεσιακά αρχεία που αφορούσαν τους δύο Μεγάλους Πολέμους και να καταγράψουν το σχετικό υλικό που είχε περιπέσει στην μαύρη τρύπα του χρόνου. 

Το όλο εγχείρημα αποδείχθηκε γρήγορα ανηφορικό. Όπως θυμούνται μέλη της Ομάδας το αρχειακό υλικό ήταν διάσπαρτο σε διαφορετικά κτίρια και διευθύνσεις, αταξινόμητο-φυσικά ούτε λόγος για ψηφιοποίηση- έκθετο στη φθορά του χρόνου και του καιρού. Εντούτοις, τον Μάρτιο του 2013 η Ομάδα Εργασίας έφερε σε αίσιο πέρας το έργο της (εκτείνεται σε 761 φακέλους και δερματόδετους τόμους) και στη συνέχεια, αφού προηγήθηκε νομική τεκμηρίωση από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, με νέα απόφαση Σταϊκούρα, συστάθηκε Ειδική Επιτροπή, αποτελούμενη από μέλη του ΓΛΚ, της ΤτΕ και του ΟΔΔΗΧ για τον ακριβή ποσοτικό προσδιορισμό των γερμανικών οφειλών.

Το έργο ολοκληρώθηκε 30 Δεκεμβρίου του 2014 και η Επιτροπή λογάριασε αναλυτικά ότι οι Γερμανοί χρωστάνε στην Ελλάδα, συνολικά 332 δισ. ευρώ σε τέσσερα μέτωπα διεκδικήσεων που αφορούν: το αναγκαστικό δάνειο, τις αποζημιώσεις θυμάτων που έχουν αναγνωριστεί, (εκτελεσθέντες, αιχμάλωτοι, φυλακισμένοι), στα οποία το 1962 καταβλήθηκαν ισχνές αποζημιώσεις, τις μαζικές σφαγές αμάχων όπως στο Δίστομο και στην Κάνδανο, αλλά και σε χιλιάδες μαρτυρικά χωριά που δεν έχουν ακόμα αναγνωριστεί και τις λεηλασίες και καταστροφές υποδομών που υπέστη η κατεχόμενη χώρα. Ειδικά για το κατοχικό δάνειο, η Επιτροπή υπολόγισε ότι σε τρέχουσες τιμές, αντιστοιχεί σήμερα σε ένα ποσόν γύρω στα 13 δισ. ευρώ. Και αν η παρούσα συζήτηση εστιάζεται στο δάνειο, συμβαίνει επειδή είναι άμεσα διεκδικήσιμο, χωρίς τις χρονοβόρες διαδικασίες που απαιτούν οι υπόλοιποι φάκελοι. (σ.σ: Το Βερολίνο τρέμει στο ενδεχόμενο να ανοίξει ο Ασκός του Αιόλου. Μόνο η Πολωνία, διεκδικεί από το 2018, ποσά κοντά στο 1 τρισ. ευρώ…). 

Οι ίδιοι οι Γερμανοί, πάντως, είχαν αποδεχθεί ρήτρα αναπροσαρμογής του δανείου, κάτι που θέτει ευθέως ζήτημα ανατοκισμού, ενώ, όπως αναφέρει ο πρώην υπουργός Οικονομικών Νίκος Χριστοδουλάκης που έχει συντάξει ευσύνοπτη και υποδειγματική μονογραφία, το δάνειο δεν είχε εμπράγματες εγγυήσεις  προκειμένου να περιληφθεί στις υλικές επανορθώσεις του 1945, ούτε ήταν σε γερμανικά ομόλογα ώστε να υπαχθεί στην διαγραφή του γερμανικού χρέους το 1953.
Οι αρχές Κατοχής απέφυγαν την συμβατική οδό καταγραφής, αφήνοντάς το εκτός προϋπολογισμού, με αποτέλεσμα το δάνειο να παραμένει 70 χρόνια τώρα ακέραιο, χωρίς να έχει υποστεί «κούρεμα».

Κατά την Επιτροπή, η ιδεώδης μέθοδος για την αποτίμηση του σημερινού ύψους του δανείου, θα ήταν να καταγραφούν οι κατηγορίες προϊόντων και οι αντίστοιχες ποσότητες που αφαίρεσαν από τη χώρα οι Γερμανοί με τα λεφτά του δανείου και να υπολογιστεί η αξία τους σε σημερινές τιμές, πράγμα όμως που είναι πρακτικά αδύνατον. Εναλλακτικά, εξετάστηκε η λύση της τιμαριθμικής αναπροσαρμογής η οποία επίσης αποκλείστηκε διότι ο υπερπληθωρισμός και η κατάρρευση της δραχμής (ήδη από την Κατοχή) όπως και οι ανώμαλες νομισματικές εξελίξεις που ακολούθησαν την Απελευθέρωση με τις απανωτές υποτιμήσεις του νομίσματος, οδήγησαν σε εξαιρετικά ασταθή και ασυνεχή πορεία του ελληνικού τιμάριθμου, ενώ και το μάρκο υποδεκαπλασιάστηκε στο τέλος του Πολέμου. Κάποιοι επέλεξαν τη λύση της μετατροπής του δανείου σε χρυσές λίρες, μέθοδο απολύτως ανακριβή, αφού η λίρα δεν είναι νόμισμα αλλά προϊόν και μάλιστα ευμετάβλητο στις διακυμάνσεις του χρυσού και συνεπώς δεν υπάρχει αντίστοιχο επιτόκιο.  

Για τους λόγους αυτούς η πιο αποδεκτή μέθοδος αποτίμησης αποδείχθηκε η μετατροπή των δραχμών σταθερής αγοραστικής αξίας σε ένα διεθνές νόμισμα, όπως είναι το δολάριο,  το οποίο αφενός δεν υπέστη ουσιαστικές επιπτώσεις από τον Πόλεμο και αφετέρου παραμένει ένα νόμισμα του οποίου η αξία και τα επιτόκια διαμορφώνονται ελεύθερα από την αγορά.  Την ίδια στιγμή το δολάριο αποτελεί και το μοναδικό νόμισμα για το οποίο υπάρχει συνεχής παρουσία στοιχείων αποδόσεων κρατικών χρεογράφων που εκδόθηκαν σε αυτό. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι η αμερικανική αγορά κρατικών ομολόγων λειτουργεί αδιαλείπτως από το 1870 τόσο στο βραχυχρόνιο, όσο και στο μέσο και μακροχρόνιο τμήμα της καμπύλης αποδόσεων οι οποίες, ειδικά στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο παρουσίασαν αξιοσημείωτη σταθερότητα.
Κατόπιν τούτων η Επιτροπή μετέτρεψε το αρχικό δραχμικό ποσό του δανείου σε δολάρια και στη συνέχεια προχώρησε σε εκτοκισμό αυτού του ποσού από τον Ιανουάριο του 1945 έως το τέλος του 2014, δηλαδή για 70 χρόνια.
Λόγω του μακροχρόνιου χαρακτήρα του δανείου επιλέχτηκε το επιτόκιο των 10ετών ομολόγων του Αμερικανικού Δημοσίου επειδή δεν υπάρχουν τίτλοι 30ετίας για όλη την υπό έρευνα περίοδο.
Η αξιοπιστία των εκτιμήσεων, παρατηρεί η Επιτροπή, είναι αδιαμφισβήτητη και μάλιστα χωρίς να περιλαμβάνει και άλλα ποσά που προστέθηκαν επίσης αυθαίρετα σαν έξοδα κατοχής. Σημαντικό είναι να ειπωθεί ότι οι Γερμανοί με τις τεράστιες αναλήψεις πιστώσεων προκάλεσαν τον κατοχικό υπερπληθωρισμό και την πλήρη εξάρθρωση και διάλυση της ελληνικής οικονομίας όχι μόνο στα χρόνια της Κατοχής, αλλά και τις δεκαετίες που ακολούθησαν την Απελευθέρωση- συνέπειες που μέχρι και σήμερα δεν έχουν υπολογιστεί επαρκώς.
Και υπόψιν, βεβαίως, ότι παρά την διεθνή αστάθεια, η ελληνική Οικονομία με βάση τα επίσημα στοιχεία, εισήλθε στον πόλεμο σε λίαν ικανοποιητική κατάσταση. Οι νομισματικές συνθήκες ήταν ευνοϊκές, τα δημόσια οικονομικά υγιή και το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών σημαντικά μειωμένο και κατά συνέπεια απουσίαζαν εντελώς οι προϋποθέσεις πληθωρισμού και πολύ περισσότερο υπερπληθωρισμού, ο οποίος ήταν αποτέλεσμα των ασυγκράτητων προκαταβολών που αποσπούσαν οι Γερμανοί καθημερινά από την ΤτΕ για να καλύπτουν τις δαπάνες Κατοχής.
Να σημειωθεί επίσης ότι οι Γερμανοί δεν ενεργούσαν χωρίς επίγνωση των συνεπειών. Είχαν υποστεί τις ανελέητες μέρες του υπερπληθωρισμού το 1923 και ως εκ τούτου γνώριζαν με ακρίβεια τις ολέθριες επιπτώσεις που προκαλούσαν οδηγώντας σε πλήρη διάλυση την ελληνική Οικονομία και ουσιαστικά τη χώρα χωρίς εθνικό νόμισμα.
Είναι ενδεικτικό ότι στο τέλος της βαρειάς Κατοχής οι αποταμιεύσεις και οι τραπεζικές καταθέσεις είχαν εξανεμιστεί πλήρως και η εμπιστοσύνη στο εθνικό νόμισμα και στις Τράπεζες είχε ολοκληρωτικά αποσυρθεί. Οι όποιες αποταμιεύσεις μετακατοχικά δεν κατευθύνονταν στις Τράπεζες αλλά σε επενδύσεις σε χρυσό και ακίνητα ή φυγαδεύονταν στο εξωτερικό, ενισχύοντας την άνιση κατανομή των συντελεστών παραγωγής, τις στυγνά κερδοσκοπικές συμπεριφορές και την μαζική μετανάστευση. (σ.σ: θυμίζουν κάτι αυτά, στα μολυβένια χρόνια που έζησε ο ελληνικός λαός την μνημονιακή περίοδο της οικονομικής Κατοχής;).
Δεν είναι λοιπόν το θέμα ότι «μαζί τα φάγαμε» με τους Γερμανούς, αν και κάποια σημερινά τζάκια, έλκουν την καταγωγή τους σε εκείνα τα χρόνια του ζόφου. Είναι ότι η Ελλάδα πλήρωνε για δεκαετίες τις συνέπειες του κατοχικού δανείου, καθηλωμένη στην καθυστέρηση και στην αβεβαιότητα που ενθάρρυνε ευκαιριακές οικονομικές συμπεριφορές με γνώμονα το βραχύβιο κέρδος και την αρπαχτή.
Η ανάπτυξη που ακολούθησε λοιπόν, κουβαλούσε όλα τα συμπτώματα μιας λεηλατημένης χώρας που συνέβαλε στο γερμανικό μεταπολεμικό θαύμα- όπως και σήμερα…- για να βυθιστεί στα χρέη και τις μακροοικονομικές ανισορροπίες που την οδήγησαν στην σκηνοθεσία του Καστελόριζου, παρία στην εξώπορτα μιας βλοσυρής κι αφιλόξενης Ευρώπης. Τι θα πράξει αλήθεια η σημερινή κυβέρνηση; Θα φανεί σε λίγο καιρό από σήμερα, όταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης διαβεί τις πόρτες της σιδηρόφρακτης καγκελαρίας για να συναντηθεί με την Άγκελα Μέρκελ.

Για την ιστορία, η Ειδική Επιτροπή που συνέστησε ο κ. Σταϊκούρας, απαρτιζόταν από τους:

-Παναγιώτη Καρακούση, συντονιστή, επίτιμο γενικό διευθυντή του ΓΛΚ
-Βασίλειο Μανεσιώτη, διευθυντή Οικονομικών Μελετών της ΤτΕ
-Βασίλειο Κατριβέση προϊστάμενο της Γενικής Διεύθυνσης συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων από την Ε.Ε
-Στυλιανό Μαραβελάκη αν. προϊστάμενο της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελέγχων
-Δημήτριο Τσάκωνα, νυν επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ
-Γεωργία Χαλούλου, Εισηγήτρια, στέλεχος του ΓΛΚ.



Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2019

Ρε, παίδες, τι "εργαλείο" είναι αυτή η Κεραμέως!.. 

Αναδημοσίευση από το imerodromos.gr. Άρθρο του Γεράσιμου Χολέβα


Ναζισμός – φασισμός: Οι «άγνωστες λέξεις» της «αριστείας»                            

"Θα ήταν γελοίο και κωμικό το μήνυμα της υπουργού Παιδείας, Νίκης Κεραμέως, εάν δεν αφορούσε ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την ανθρωπότητα τον 20ο αιώνα. Το μήνυμα της «άριστης» υπουργού Παιδείας, της «άριστης» κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, για την 28η Οκτωβρίου ήταν κάτι σαν «έκθεση ιδεών» (για κάτω από τη βάση). Απευθύνεται σε μαθητές και εκπαιδευτικούς με ένα κείμενο, το οποίο θα «ταίριαζε» σε κάθε περίσταση, και γράφει για κάποιους καλούς και κάποιους κακούς… Εδώ όμως μιλάμε για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το ναζισμό και τον φασισμό, λέξεις που απουσίασαν από το μήνυμα της υπουργού Παιδείας. 
Να σημειωθεί ότι η «άριστη» κυρία υπουργός μάλλον δεν ήξερε ούτε πότε ξεκίνησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, αφού στο μήνυμα της όταν πρωτοδημοσιεύθηκε σε πολλές ιστοσελίδες (και εκπαιδευτικές) έγραφε ότι η 28η Οκτωβρίου 1940 τοποθετείται στις «παραμονές” (!)  του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου», ο οποίος, όμως  ξεκίνησε το 1939. Στη συνέχεια, προφανώς, η… “αριστεία” εντοπίστηκε και στην ιστοσελίδα του υπουργείου το “παραμονές” έχει αντικατασταθεί από το «στις αρχές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου»… 
Ας δούμε όμως το μήνυμα της υπουργού: 
«Γιορτάζουμε μία από τις πιο σημαντικές στιγμές της μακράς και ένδοξης ιστορίας της χώρας μας. Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι μία ημέρα που φέρει ιδιαίτερο βάρος για τη συλλογική μας ταυτότητα, για τρεις ιδιαίτερους λόγους, ανάμεσα σε άλλους πολλούς: Μας υπενθυμίζει τα επιτεύγματα του Ελληνισμού. Στις αρχές (σ.σ εδώ ήταν οι «παραμονές»…) του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, της πιο μελανής ίσως σελίδας της παγκόσμιας ιστορίας, οι αντίξοες συνθήκες και η δυσανάλογη ισχύς προς τον κατακτητή δεν πτόησαν τον ελληνικό λαό. Αψηφώντας κάθε δυσκολία, οι Έλληνες αποφάσισαν να υψώσουν το ανάστημά τους και να αντιταχθούν στις δυνάμεις του μίσους και της βίας, υπερασπιζόμενοι την ελευθερία μας».
Κυρία Κεραμέως, δεν θέλουμε να σας στενοχωρήσουμε αλλά δεν ήταν γενικά «δυνάμεις του μίσους και της βίας», δεν ήταν κάποιο video game ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος! Ο ναζισμός και ο φασισμός επιτέθηκαν στην ανθρωπότητα!  Με τις πλάτες του αγαπημένου σας καπιταλισμού (αλλά αυτό δεν σας το λέμε για να μην πληγωθείτε). 
«Αποτελεί διδαχή και αναδεικνύει τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες μας. Η έμφυτη τάση του λαού μας να αντιμετωπίζει θαρραλέα τις δυνάμεις που τον απειλούν συνιστά επαναλαμβανόμενο μοτίβο στην μακραίωνη ιστορία μας. Η ισχύς αυτή πηγάζει από την ικανότητά μας να συσπειρωνόμαστε γύρω από έναν κοινό στόχο, όταν οι θεμελιώδεις αξίες μας κινδυνεύουν».
Κυρία Κεραμέως, δεν φτάνει που το γράψατε και στο προηγούμενο απόσπασμα το επαναλαμβάνετε και σε αυτό. Δεν πολέμησαν, δεν αντιστάθηκαν όλοι οι Έλληνες. Και αυτό λέγεται κι εξηγείται κι αλλιώς: 28 Οκτώβρη: «Όλοι μαζί», ε; Αλήθεια;
«Στις μέρες μας, που οι ακραίες φωνές του λαϊκισμού επιδιώκουν να δυναμώσουν, που ο ατομικισμός και η αποξένωση μαστίζουν την ανθρωπότητα, είναι πιο κρίσιμο από ποτέ να αναβιώσουμε αξίες, όπως η αυταπάρνηση, ο αλτρουισμός και η αλληλεγγύη, που μας επιτρέπουν σήμερα να ζούμε σε μία ελεύθερη, δημοκρατική χώρα».
Μα, πόσο συγκινητική είστε κυρίας Κεραμέως! Τι ωραίες λέξεις: «Αυταπάρνηση» «αλτρουισμός» και η «αλληλεγγύη» και… «δεν θα περάσει ο λαϊκισμός»! Για τον φασισμό, κουβέντα! 
«Αναδεικνύει τη σημασία της εκπαίδευσης στην προσπάθεια να διατηρήσουμε την εθνική μας μνήμη, καθώς και να καλλιεργήσουμε μια πιο διαδραστική σχέση με το παρελθόν μας. Η αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας και η γνωριμία με την ιστορική μας ταυτότητα, η δυνατότητα εντοπισμού και αξιολόγησης αξιόπιστων ιστορικών πηγών, αποτελούν γνώσεις και δεξιότητες που οφείλει να καλλιεργήσει στους μαθητές ένα σύγχρονο σχολείο. Αγαπητά μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, αξιοποιώντας το πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό της ιστορικής κληρονομιάς μας, μπορούμε να διδάξουμε και να διδαχτούμε από το παρελθόν και να προετοιμαστούμε κατάλληλα για το παρόν και το μέλλον. Χρόνια πολλά σε όλες και όλους!».
Χρόνια πολλά κυρία Κεραμέως, αλλά ακόμα αναζητάτε την ιστορική αλήθεια για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο; Θα βοηθούσε αν είχατε μια πιο «διαδραστική σχέση με το παρελθόν». Θα… ανακαλύπτατε και μια ακόμα λεξούλα, το ναζισμό. 

Υ.Γ: Στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο υπήρχε ένας Κόκκινος Στρατός που τσάκισε το ναζισμό. Στην Ελλάδα υπήρχε το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ που αντιστάθηκαν σε αυτούς που εσείς γενικόλογα ονομάζετε κατακτητές όταν κάποιοι «την έκαναν» για άλλες χώρες ή συνεργαζόταν με τους ναζί (τους κατακτητές, ντε!). Αυτά, όμως, καλά κάνετε και δεν τα ακουμπάτε. Είναι επικίνδυνα για «αρίστους»… "

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2019

"Ίνα θραύσω αυτούς..."
Πιστεύει κανείς ότι θα έλειπε κάτι στη ζωή μας αν δεν ήταν υπουργός Παιδείας η κυρία Νίκη Κεραμέως;
Θα ήμασταν καλύτερα λέω, αν όλοι(ες) αυτοί οι τσαρλατάνοι υπουργοί και υπουργέσσες αντί να σκιαμαχούν με τα μόνιμα προβλήματα της Εκπαίδευσης που, έχει αποδειχθεί, ότι είναι ανίκανοι(ες) να τα λύσουνε- Νοέμβρης μπαίνει και, ακόμα και στα σχολειά της Αττικής δεν έχουνε καθηγητές και το ημερήσιο πρόγραμμα διαμορφώνεται με αυτοσχεδιασμούς...- να κάνανε μια Μουσική Ακαδημία. Μια Μουσική Ακαδημία ρε ξεφτίλες υπουργάρες! Ούτε αυτό το ελάχιστο δυνηθήκατε...


Ο άνθρωπος είναι το ύφος

«Έχει ο Τσίπρας μεγάλο μίσος εναντίον μου, δεν με ενοχλεί, τον μισώ εξίσου και τον σιχαίνομαι περισσότερο, τον θεωρώ μεγάλο καταστροφέα της Ελλάδος, δεν τρέφω καμία εκτίμηση γι αυτόν».
Άδωνις Γεωργιάδης

Απορία: Και τι θα γίνει τώρα ρε «γίγαντα»; Βρες τον στη Βουλή και ζήτα του τον λόγο. Να καθαρίσεις σαν «Μπουμπούκος»! Κι όποιον φάει η άσφαλτος! Εμάς γιατί μας απασχολείς με τα αστεία πάθη σου;

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2019

Τω αγνώστω εφοπλιστή

Από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, πληροφορηθήκαμε ότι παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Συμβουλίου Επικρατείας, το ζήτημα "αν είναι συνταγματική η αφαίρεση του διαβατηρίου εφοπλιστή".
Ποιανού εφοπλιστή; Του Ευάγγελου Μαρινάκη
Για ποια υπόθεση; Για την υπόθεση του πλοίου Noor 1 που έφερε στη χώρα δύο τόνους ηρωίνης πριν από πέντε χρόνια και στην οποία οκτώ μάρτυρες έχουν δολοφονηθεί μέχρι τώρα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, δικαστές ζήτησαν εξαίρεση (κάποιοι μετά από βόμβες) και έμμεσα για την ώρα συνδέεται με τον Ολυμπιακό και το βαρύ αφεντικό του.

Υ.Γ: Στη Σαλονίκη, παίζανε καθυστέρηση κάποιοι επιτήδειοι που κρατούσανε τις φιληνάδες τους αστεφάνωτες τόσα χρόνια και ορκιζόντουσαν "θα σε παντρευτώ ρε κούκλα όταν πάρει το νταμπλ ο ΠΑΟΚ". Πέρσι που το πήρε, καταγράφηκε κατακόρυφη αύξηση γάμων στην αγαπημένη καρντασούπολη!
Κάποια αλάνια τώρα, παίζουνε πιο σίγουρα διαβεβαιώνοντας τις αγαπημένες τους "θα σε παντρευτώ ψυχή μου, όταν δικαστεί ο Μαρινάκης"!.. 

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2019

Από την εφημερίδα "Δημοκρατία" της περασμένης Κυριακής

"Πέντε ημέρες μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου ο διοικητής της ΤτΕ Γιάννης Στουρνάρας στεκόταν κάτω από την πασίγνωστη νεραντζιά του Μαξίμου και αφού δήλωνε με καϋμό ψυχής «3,5 χρόνια είχα να δρασκελίσω αυτό το κατώφλι», έσπευδε να προβλέψει με τη συνήθη ανεδαφική του- κάποιοι την χαρακτηρίζουν εκδικητική- βεβαιότητα: «φέτος θα υπάρξει δημοσιονομικό κενό» το οποίο η Τράπεζα της Ελλάδος το υπολόγιζε γύρω στο 0,6%-1%.
Μόλις την περασμένη Τρίτη, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, ανακοίνωσε ότι το πρωτογενές πλεόνασμα στο 9μηνο της φετινής χρονιάς ήταν τελικά τριπλάσιο από τον στόχο και διπλάσιο σε σύγκριση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα και έφτασε στα 4,479 δισ. ευρώ, ενισχύοντας τις προσδοκίες για κοινωνικό μέρισμα, το ύψος του οποίου θα καθοριστεί στα μέσα Νοεμβρίου. 

Το «ξυπνητήρι» της ΤτΕ για επικείμενη «δημοσιονομική εκτροπή» εντός του 2019, ακούγεται πλέον σαν μια ξεκούρδιστη υπόμνηση πολιτικής εμπάθειας.
Δεν ήταν βέβαια η πρώτη φορά που η σκληρή πραγματικότητα διέψευδε την πικρόχολη προβολή των επιθυμιών του κ. Στουρνάρα στο μέλλον.

Οι προσεκτικοί, πρόλαβαν να σημειώσουν το γεγονός ότι η κυβερνητική αλλαγή, σε συνδυασμό με την δημιουργική αξιοποίηση των αριθμών- όταν υπάρχει καλή πρόθεση…- ενίσχυσε την πολιτική ευλυγισία του κι έτσι ο κ. Στουρνάρας καθώς μας αποχαιρετούσε το θέρος, ανέβλεψε.
Με βάση τα δημοσιονομικά στοιχεία του Αυγούστου η ΤτΕ ανακοίνωσε με νέα…αδιαπραγμάτευτη βεβαιότητα και αυτήν τη φορά τον περασμένο Σεπτέμβριο, ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι του 2019 θα επιτευχθούν και ότι δεν θα υπάρξει το δημοσιονομικό κενό που προέβλεπε τον (προεκλογικό) Ιούνιο. Απέδωσε δε την προσαρμογή (ή ίσως την θεαματική κωλοτούμπα, αν προτιμά κανείς, ανάλογα με την αισθητική του) στην συγκράτηση που προηγήθηκε το τελευταίο δίμηνο στο σκέλος των δαπανών συνδυαστικά με την αύξηση των εσόδων, ειδικά στην είσπραξη του ΦΠΑ τους δύο τελευταίους μήνες του καλοκαιριού. 

Οικονομική πολιτική για ορισμένους είναι να προβλέπεις ότι κάτι θα πάει στραβά και αν αλλάξει η κυβέρνηση, να εξηγείς γιατί όλα θα μεταβληθούν επί τα βελτίω προσπερνώντας υπεροπτικά την προηγούμενη μεροληπτική αστοχία  σου…
Παρακολουθώντας κανείς με σταθερό βλέμμα την διαδρομή του κ. Στουρνάρα, δυσκολεύεται να διακρίνει που σταματά ο θεσμικός ρόλος του «κεντρικού τραπεζίτη» της χώρας που οφείλει με αποστειρωμένο ύφος να διατυπώνει τις παρατηρήσεις του για την Οικονομία και που αρχίζει ο ρόλος του πολιτικού που ακροβολίζεται για να υποδείξει δεσμευτικές προτεραιότητες.

Ο «καλύτερος εκτελωνιστής στη χώρα των θέσεων του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων δανειστών», ένας τίτλος που δικαιωματικά του έχει απονείμει η πολιτική αγορά, φροντίζει κάθε στιγμή να αποδεικνύει πόσο σημαντικός είναι στους υπηρεσιακούς προϊσταμένους του. Παραμονές της εξόδου της χώρας από τα καταστροφικά Μνημόνια που στοίχισαν στην Ελλάδα πολεμικού χαρακτήρα απώλειες εν καιρώ Ειρήνης και προλαβαίνοντας ή ίσως διερμηνεύοντας τον επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, ο κ. Στουρνάρας δήλωσε- χωρίς να εκπλήξει και πολλούς είναι αλήθεια…- ότι «θα ήταν συνετό να ζητηθεί προληπτική πιστωτική γραμμή από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης». 

Προειδοποίησε μάλιστα, πως χωρίς πιστοληπτική γραμμή η ΕKΤ θα άρει το περίφημο waiver – την εξαίρεση δηλαδή, μέσω της οποίας η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποδεχόταν τα ελληνικά ομόλογα ως εξασφαλίσεις προκειμένου να αναχρηματοδοτεί φθηνότερα τις εγχώριες τράπεζες. (Τον διέψευσαν οικτρά οι τρεις επιτυχημένες έξοδοι στις αγορές που επιχείρησε ερήμην του προεκλογικά, ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους). 

Η κρίσιμη λεπτομέρεια πάντως είναι ότι οι δηλώσεις αυτές έγιναν την ώρα που η προηγούμενη κυβέρνηση διαπραγματευόταν την έξοδο από τα Μνημόνια και αντικειμενικά, όπως λέει στη «δ» στέλεχος εκείνου του οικονομικού επιτελείου, «έστειλαν μήνυμα αβεβαιότητας για την εύθραυστη ελληνική οικονομία στις αγορές». Οι πολιτικές λύσεις, λένε στα πολιτικά καφενεία, είναι έξω από το ρεπερτόριο ενός ανθρώπου που έχει ορκιστεί πίστη στις αγορές και θεωρεί με ανεξήγητη έπαρση, ότι οι τεχνοκράτες μπορούν να σώσουν τον κόσμο. Στο «μυαλό του Στουρνάρα», όπως ειρωνικά σχολιάζουν, η «δημοσιονομική πειθαρχία» έχει την έννοια της θεολογικής αποκάλυψης. Ίσως γι΄ αυτό, προσθέτουν, στο πρώτο εξάμηνο του 2015 ταυτίστηκε τόσο πολύ με τους Προτεστάντες Γερμανούς στον μανιώδη πόλεμο κατά της Ελλάδας καθώς Μέρκελ- Σόϊμπλε θεωρούν ότι ο οικονομικός όλεθρος που έχουν εξαπολύσει στους ευρωπαϊκούς λαούς, έχει ηθικό έρεισμα στο αξίωμα «δεν υπάρχει χρεοκοπία χωρίς ντροπή». (σ.σ: όταν ωστόσο, η καθημαγμένη Ελλάδα συναινούσε στην ευνοϊκή ρύθμιση των γερμανικών χρεών το 1953, φαίνεται πως οι Γερμανοί δεν ντρέπονταν…).

Στον ίδιο μάλιστα καταλογίζουν- και όχι μόνο ο Γιάννης Βαρουφάκης, αλλά και στελέχη της τραπεζικής αγοράς- ότι είναι από τους βασικούς υπαίτιους της μαζικής εκροής καταθέσεων από τη χώρα, όταν λίγο μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, σε μια παγκόσμια πρωτοτυπία, δήλωσε- αυτός, ένας κεντρικός τραπεζίτης!- δημόσια τους φόβους του, ότι «θα υπάρξει πρόβλημα ρευστότητας στην αγορά», προαναγγέλλοντας ουσιαστικά τον έλεγχο κεφαλαίων.
Το βράδυ της περασμένης Δευτέρας, ένας καλοντυμένος για την περίσταση κόσμος, κατηφόρισε στο Μουσείο Μπενάκη, με αφορμή την επίσημη παρουσίαση του πολυδιαφημισμένου βιβλίου των Ελένης Βαρβιτσιώτη και Βικτώριας Δενδρινού (εκδόσεις Παπαδόπουλος) με τίτλο «Η τελευταία μπλόφα». 
Επιλέγοντας αποσπασματικά μια μόνο πράξη –δυστυχώς όχι την  τελευταία, ώστε να ελπίζουμε σε κάθαρση…- του ελληνικού δράματος, οι δύο δημοσιογράφοι εστίασαν την έρευνά τους σε όσα συνέβησαν εκείνο το βασανιστικά μακρόσυρτο καλοκαίρι του 2015 και οδήγησαν σε ατιμωτική συνθηκολόγηση, όχι μόνο τον Αλέξη Τσίπρα, του οποίου η κεφαλή κοσμεί έκτοτε την αίθουσα κυνηγετικών τροπαίων του σκαιού Β. Σόϊμπλε, αλλά την ίδια τη χώρα, η οποία μάτωσε για να απαλλαγεί από την κατοχή των Μνημονίων και συνεχίζει τώρα την περιπετειώδη περιπλάνησή της στην άγονη γραμμή της Ενισχυμένης Εποπτείας.

Ο κ. Στουρνάρας όπως και κάμποσοι άλλοι, αξιοποίησαν την –διόλου σεμνή- τελετή για να διεκτραγωδήσουν τα βάσανα που πέρασαν επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ.
Η εκκωφαντική όμως αφωνία του διοικητή σήμερα, δικαιώνει όσους διακρίνουν προφανή ιδιοτέλεια στην στάση του. Η προηγούμενη κυβέρνηση, όπως σχολιάζουν, έχει το μερτικό της ασφαλώς στην φτωχοποίηση του λαού, διαψεύδοντας αποκαρδιωτικά τις ελπίδες του, αλλά, δυστυχώς για μερικούς, δεν είναι πλυντήριο βαρέων ανομημάτων".
Γιώργος Χατζηδημητρίου