Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2019

Κούλης: Ο (αντικαπνιστικός) Αγών μου

Μου άρεσε η αυτοβιογραφία του Λιουίς Μπουνιουέλ. Την βρήκα σε έκδοση τσέπης το ΄95- ιδανική για κατάστρωμα- και την ξεκοκάλισα ένα παληό καλοκαίρι στο καράβι "σόλο" για Αντίπαρο. Εκεί μέσα ο μπερμπάντης ο Λιουίς, έχει ένα κεφάλαιο αφιερωμένο ειδικά στα μπαρ που του αρέζαν.
Ήθελε να έχουν χαμηλά τον φωτισμό και τη μουσική και να μην είναι ιδιαίτερα θορυβώδη, για να μπορεί να τα πίνει μονάχος του και να σκέφτεται κρατώντας σημειώσεις.
Εξομολογείται μάλιστα, πως αν εκείνες τις ώρες παρουσιαζόταν μπροστά του ο Διάβολος (ο Μεφιστοφελής, όπως τον αποκαλεί) και του έταζε να του δώσει πίσω τον λεγόμενο ανδρισμό του, εκείνος θα του ζήταγε πιο δυνατά πλεμόνια και σκώτια, ώστε να μπορεί να πίνει και να καπνίζει ακόμα περισσότερο.
Στο στέκι που αράζω, ανάμεσα στα διαλείμματα της δουλειάς στο αθηναϊκό κέντρο, στην Στοά του Φώντα, είμαστε οι περισσότεροι καπνιστές. Κι αυτοί που δεν είναι, παλαιοί θαμώνες, δεν έχουνε θέμα.
Ο καιρός ακόμα κρατάει και βγαίνουμε διακόπτοντας άγαρμπα τις κουβέντες μας και φουμάρουμε έξω από το μικρό κατάστημα για να μην βρει το μαγαζί κανά μπελά. Δεν μπορεί όμως να πάει αυτή η κατάσταση έτσι. Και να σου το σερβίρουνε και σαν πολιτισμική κατάκτηση. Θα ήταν γονιμότερη μια εκστρατεία που θα έλεγε να μην βρομίζουμε τις παραλίες με γόπες και να μην τις πετάμε ανάλαφρα κάτω. Εγώ το κάνω. Ιδίως μετά που είχα γνωρίσει μια γκόμενα που είχε στην τσάντα της ατομικό σταχτοδοχείο- χωρίς να είναι ψυχαναγκαστική λέμε...
Απλώνεται απάνω απ΄τη χώρα μια μικροαστική αισθητική, αυτής της οργανωμένης μετριότητας του Κυριάκου, που αφενός "ουρλιάζει", όπως είπε και η Μαρέβα για τον Στέφανο Τσιτσιπά κι αφετέρου, προσκυνάει γονυπετής την βαρβατίλα των αηδιαστικών μπάτσων που πάνε γυρεύοντας τσαμπουκάδες και σακατεύουνε κοριτσάκια στις παρόδους των Εξαρχείων.
Την περασμένη Κυριακή, ανήμερα της πορείας για το Πολυτεχνείο που είχα βάρδια στη δουλειά και κατέβηκα υποχρεωτικά στάση Συγγρού για να βαδίσω μέχρι το Καλλιμάρμαρο, θωρώ κάτι τουρίστες που κατουράγανε δίπλα από τους στύλους του Ολυμπίου Διος.
"ΔΕν τους συμμαζεύεις λίγο;" ρωτώ έναν θεόχοντρο μπάτσο που καθόταν και τους αγνάντευε με τα χέρια στις τσέπες
"ΣΥΡΙΖΑ δεν ψήφισες;" μ΄'  απαντά "λούσου τους τώρα γατάκι!"...
Άφησα τον σάκο μου κάτω και του ψιθύρισα κατάστηθα όσο πιο ευγενικά μπορούσα εκείνη την ώρα δυό λόγια για την γαμημένη κούνια του- οι δυό μας είμαστουν- μέχρι που χλώμιασε. Αλλά το θέμα όπως πάντα είναι άλλο... (Συνεχίζεται)

Δεν υπάρχουν σχόλια: