Την Κυριακή 18 Νοεμβρίου του μακρυνού ΄73 κι ενώ το τεθωρακισμένο με επικεφαλής τον υπίλαρχο Γουνελά έχει τσακίσει την προηγούμενη νύχτα τη σιδερένια πόρτα του Πολυτεχνείου, στο Πεντάγωνο γίνεται μια ευρεία σύσκεψη, όπου η κουβέντα αφορά την κήρυξη του στρατιωτικού νόμου στη χώρα με το επιχείρημα, οτι επίκεινται μεγάλες πανελλαδικές διαδηλώσεις απο εργάτες, φοιτητές και επαγγελματικά σωματεία!
Φούμαρα... Ήταν η εποχή όπου ο ανθυποδικτάτορας και πανίσχυρος διοικητής της ΕΣΑ Δ. Ιωαννίδης, αυτό το ίνδαλμα των Χρυσαυγιτών- που παρέδωσε την Κύπρο στους Τούρκους- είχε υφάνει συνωμοτικά το τελικό χτύπημα στον δικτάτορα Παπαδόπουλο κι όλοι προσπαθούσαν να πείσουν τον τελευταίο οτι η εξουσία του δεν κινδύνευε απο κανέναν. Φούμαρα κι αυτά. Λίγες μέρες αργότερα, στις 25 του ίδιου μήνα, ο αντισυνταγματάρχης Γ. Ντουζέπης, κραδαίνοντας ένα πιστόλι θα πληροφορήσει τον κάτωχρο Παπαδόπουλο στη βίλα του στο Λαγονήσι οτι... έχει υποβάλλει την παραίτησή του.
Στη σύσκεψη λοιπόν της 18/11/1973 ο τότε διοικητής της ΑΣΔΕΝ, Μαυροειδής, αναφέρει δραματικά, οτι δήθεν 5.000 κομμουνιστές διαδηλώνουν στο αθηναϊκό κέντρο. Οι πληροφορίες απο την Ασφάλεια που ελέγχει τον κοινό ζόφο, δεν το επιβεβαιώνουν. Αυτός όμως επιμένει θεατρικά να στείλει τους επιτελείς του, Γιοβάνη και Ντερτιλή για να έχει, όπως λέει, καθαρή εικόνα.
Οι άνθρωποί του δεν βρήκαν κανέναν στην Πατησίων. Στην αρχή των Χαυτείων, όμως, προς τη πλευρά του Πολυτεχνείου, ο Ντερτιλής πετυχαίνει έναν άοπλο και ανυποψίαστο πολίτη, τον άτυχο Μυρογιάννη και, σε μια αδιανόητη επίδειξη κτηνωδίας, τον δολοφονεί εν ψυχρώ. (σ.σ: οι φωτογραφίες, δείχνουν έναν θηριώδη τύπο, να δίνει χωρίς οίκτο τη χαριστική βολή σε έναν ικέτη. Βασισμένοι ωστόσο, σε αστήρικτους αστικούς μύθους που καλλιέργησε η χούντα, αλλά και τη βραχεία μνήμη πολλών, κάποιοι χρυσαυγίτες ισχυρίζονται σήμερα οτι νεκροί του Πολυτεχνείου δεν υπήρξαν ποτέ...).
Οι άνθρωποί του δεν βρήκαν κανέναν στην Πατησίων. Στην αρχή των Χαυτείων, όμως, προς τη πλευρά του Πολυτεχνείου, ο Ντερτιλής πετυχαίνει έναν άοπλο και ανυποψίαστο πολίτη, τον άτυχο Μυρογιάννη και, σε μια αδιανόητη επίδειξη κτηνωδίας, τον δολοφονεί εν ψυχρώ. (σ.σ: οι φωτογραφίες, δείχνουν έναν θηριώδη τύπο, να δίνει χωρίς οίκτο τη χαριστική βολή σε έναν ικέτη. Βασισμένοι ωστόσο, σε αστήρικτους αστικούς μύθους που καλλιέργησε η χούντα, αλλά και τη βραχεία μνήμη πολλών, κάποιοι χρυσαυγίτες ισχυρίζονται σήμερα οτι νεκροί του Πολυτεχνείου δεν υπήρξαν ποτέ...).
Η Χρυσή Αυγή αξίωσε προχθές στη Βουλή την αποφυλάκιση του Ντερτιλή που δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη απο την Οικογένεια Μυρογιάννη για το ωμό έγκλημά του. Την περασμένη βδομάδα πέθανε ο γιός του δολοφόνου, αλλά αυτός, αν και η Διοίκηση των φυλακών του έδωσε προνομιακές ευχέρειες, δε θέλησε να παραστεί στην κηδεία.
Αυτός ο άνανδρος που χρόνια σιτίζεται απο τους φορολογούμενους, έπαιζε, όπως ερχόταν οι πληροφορίες απο τον Κορυδαλλό, χοντρά λεφτά στο χρηματιστήριο, τις εποχές του χρηματιστηριακού πυρετού, το 1999, όταν στο διπλανό κελί, συγκατοικούσε με τον Κοσκωτά. "Γιωργάκη! Έχεις κάνα καλό χαρτί;"τον θυμούνταν οι φύλακες να ωρύεται.
Στο ξόδι όμως του γυιού του δεν πήγε ο εθνικόφρονας.
Διατηρεί φαίνεται για τον άθλιο εαυτό του ρόλο έγκλειστου και ανυποχώρητου συμβόλου.
Στο ξόδι όμως του γυιού του δεν πήγε ο εθνικόφρονας.
Διατηρεί φαίνεται για τον άθλιο εαυτό του ρόλο έγκλειστου και ανυποχώρητου συμβόλου.
Θα καταγραφεί στη συλλογική μνήμη, ως αυτό που στη πραγματικότητα είναι: ένας δειλός κι αμετανόητος φονιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου