Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013

Νισάφι!..

Μπορεί κανείς να συλλάβει το επίπεδο ενός Πολιτισμού από τον τρόπο που αντιμετωπίζει την χυδαιότητα. Τα υπόλοιπα, είναι λεπτομέρειες που αποδυναμώνονται μέσα στις καθημερινές αποδημίες. Δεν είμαι ορισμένος απολογητής κανενός, αλλά, σημειώνω την υστερία και τα παρακμιακά σχόλια σε βάρος της φίλεργης βουλευτίνας του ΣΥΡΙΖΑ, Ζωής Κωνσταντοπούλου, η οποία το μόνο έγκλημα που, κατ΄ εξακολούθηση διαπράττει, είναι οτι ασφυκτιά στα όρια του ρόλου της.
Εντάξει, είναι βάναυσο να είσαι ορμητικά νέος... Αλλά λίγη αβρότητα δε βλάπτει. Κάντε τόπο επιτέλους στα αυτόφωτα νιάτα οι γηραιότεροι. Και μέχρι να σας στείλουν οι ψηφοφόροι στην φθορά όπου ανήκετε, αφεθήτε στην... τέρψη του ειδυλλιακού εθνικού τοπίου...Αρκετά με τους Νεράντζηδες!
Συν τοις άλλοις, αυτή η ύποπτη αναγόρευση της κ. Κωνσταντοπούλου σε αποκλειστικό αντικείμενο της συλογικής αντιπάθειας- πράγμα που παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της διατεταγμένης "δημοσιογραφίας" κάθε άλλο παρά συμβαίνει-επιχειρεί να αποσιωπήσει πολλές εξίσου ενδιαφέρουσες φωνές, σε πολλά κόμματα (εκτός των Νεοναζί, φυσικά) που διαθέτει αυτή η Βουλή και πνίγονται άδοξα στα σκοτεινα νερά του άκαμπτου Κανονισμού...

Δεν υπάρχουν σχόλια: