Την γλώσσα τούς δώσαμε Μακεδονική…

Δεν έχουμε ακόμα Συμφωνία με τα Σκόπια, είναι κάτι σαν προοίμιο όλο αυτό, δεδομένου ότι αρκετές πλευρές της θα εξελιχθούν σε βάθος χρόνου, ωστόσο αξίζει κανείς να παρατηρήσει «στεγνά» τα εξής:

*Πρόκειται για λύση υπαγορευμένη από τις ΗΠΑ- οι οποίες εν πολλοίς επέβαλαν την κυβέρνηση Ζάεφ- την Ε.Ε και το ΝΑΤΟ. Ας αναρωτηθούμε όμως: Η ασφυκτική εδραίωση της Ατλαντικής παρουσίας, σε μια ταραγμένη περιοχή που οι ίδιες διέλυσαν με τις ωμές επεμβάσεις τους για την δημιουργία απολύτως ελεγχόμενων ζωνών και χωρών- προτεκτοράτων με σκοπό την αναχαίτιση της ρωσικής επιρροής και την προώθηση των δικών τους γεωπολιτικών συμφερόντων, προοιωνίζεται κάτι ευοίωνο για μας; Ε, να είμαστε ειλικρινείς τουλάχιστον μεταξύ μας…

Μπορεί το ονοματολογικό να επικάλυψε αυτήν την ουσιώδη πλευρά, (εξαιρουμένου του ΚΚΕ, κανένα από τα αστικά κόμματα, αλλά ούτε και οι ναζί της Χρυσής Αυγής δεν ενοχλήθηκαν από αυτό…) υποβαθμίζοντας ταυτόχρονα και το γεγονός ότι η Ελλάδα, και μάλιστα από μια «Αριστερή», κυβέρνηση έχει προχωρήσει σε γενναίες παραχωρήσεις στην Ουάσινγκτον που δεν θα τολμούσαν άλλες κυβερνήσεις χωρίς τον κίνδυνο να τους καταλογιστεί ασυγχώρητη υποτέλεια.

Αλλά, στο φινάλε, τι καλό να περιμένουμε από μια τέτοια λύση που θέτει ως προτεραιότητα τα στρατηγικά συμφέροντα της (Λυκο) Συμμαχίας; Την άνευ αντικρίσματος κολακεία –και αυτή μάλιστα πληρωμένη με δικά μας έξοδα-του αμερικανού πρέσβη Τζέφρι Πάϊατ ότι η χώρα μας είναι ο… «γεωπολιτικός μεντεσές» της περιοχής;  

Όσο για τον ανυπόφορα παρεμβατικό και επιτήδεια "ουδέτερο" ρόλο του πολυπράγμονος κ. Πάϊατ τι να πούμε; Τον εκθέτουν εν μέρει και οι κατά καιρούς αντιφάσεις του, όταν από τη μια πλευρά εκδηλώνει υποκριτικά την ανησυχία του για θερμό επεισόδιο («ατύχημα» το είπε…) στο Αιγαίο «με τόση τεχνολογία που έχει συγκεντρωθεί» εκατέρωθεν των ακτών, μην βρίσκοντας λέξη για την εχθρική Τουρκία κι από την άλλη αναπέμπει ύμνους στην κυβέρνηση, μετά την απόφαση για αναβάθμιση των F- 16 καθώς και για τις αιματηρές θυσίες στις οποίες υποβάλλεται ο ελληνικό λαός για να αντιμετωπίσει την τουρκική απειλή…

*Εντάξει θετικό το γεγονός ότι εξασφαλίσαμε σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό για πάσα χρήση και ότι αυτό θα διατυπωθεί στον Καταστατικό τους Χάρτη. Αλλά, ακόμα και αυτό είναι αυτόχρημα προβληματικό και η επιτυχία μετριάζεται, διότι υποδαυλίζει εμμέσως τον σκοπιανό αλυτρωτισμό. Το όνομα Βόρεια Μακεδονία, συνειρμικά ανακαλεί αμέσως στη λογική καθενός την ύπαρξη μιας Νότιας Μακεδονίας με κοινά εθνολογικά χαρακτηριστικά που παραμένει υπόδουλη…

*Θετική επίσης η εγκατάλειψη της κωμικής προσπάθειας από πλευράς Σκοπίων να σφετεριστούν την ιστορική κληρονομιά της Μακεδονίας

*Και τώρα τα δύσκολα. Ακόμα και ο εθελόδουλος Ζάεφ με την αλεπού τον Ντιμιτρόφ, ο οποίος είναι μακράν ο οξυδερκέστερος διπλωμάτης καριέρας της πατρίδας του, παραδέχθηκαν ότι γεωγραφικά η Μακεδονία είναι μοιρασμένη στα τρία. Με ποια λογική επομένως, η ελληνική κυβέρνηση τους παραχωρεί την δυνατότητα να ονομάζονται αποκλειστικά αυτοί Μακεδόνες εθνοτικά και η γλώσσα τους Μακεδονική;

Δηλαδή, εμείς που ζούμε κάτω από την εθνική περίμετρο, από την Φλώρινα και την Καστοριά μέχρι την Δράμα και την Καβάλα τι διάολο θα είμαστε εφεξής; Τα…αλύτρωτα αδέρφια των (Σκοπιανών) Μακεδόνων; Αν αυτό δεν είναι η πανηγυρική δικαίωση του συστατικού πυρήνα του «Μακεδονισμού», τότε οι λέξεις έχουν χάσει την ψυχή τους.

Όμως οι λέξεις έχουν ιστορικό και, ειδικά στις σκοτεινές μέρες μας κρίσιμο γεωπολιτικό βάρος- δεν είναι πουκάμισα αδειανά. Και το μέλλον εκδικείται όσους σουλατσάρουν απερίσκεπτα στην μεγάλη αυλή της Ιστορίας, αγνοώντας πεισματικά ότι θα πρέπει να υπάρχουμε και αύριο σε τούτα τα χώματα.  

Δεν είμασταν εμείς οι επισπεύδοντες στο πρόβλημα αυτό, ας μην το ξεχνάμε. Κι όμως κινδυνεύουμε να κάψουμε τα καλύτερα χαρτιά μας, χωρίς ικανοποιητική λύση και έχοντας αποδεχθεί την ένταξη των Σκοπίων στους Ευρω-ατλαντικούς θεσμούς. Από τη γωνία αυτή, η Συμφωνία που πάει να δεχθεί η κυβέρνηση, δεν είναι απλά έγκλημα, όπως θα έλεγε ο Ταλεϋράνδος, είναι λάθος.  

Υ.Γ: Ο κυβερνητικός εταίρος Π. Καμμένος ασκείται καιροσκοπικά προσώρας σε άσφαιρους λεονταρισμούς. Αυτό που δεν μπορεί να αποφύγει ωστόσο, είναι το άρθρο 85 του Συντάγματος που ορίζει ρητά τα εξής:

«Τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, καθώς και οι Υφυπουργοί είναι συλλογικώς υπεύθυνοι για τη γενική πολιτική της Κυβέρνησης και καθένας από αυτούς για τις πράξεις ή παραλείψεις της αρμοδιότητάς του, σύμφωνα με τις διατάξεις των νόμων για την ευθύνη των Υπουργών. Σε καμία περίπτωση η έγγραφη ή προφορική εντολή του Προέδρου της Δημοκρατίας δεν απαλλάσσει τους Υπουργούς και τους Υφυπουργούς από την ευθύνη τους».