Τρίτη 4 Αυγούστου 2020

Δυό λόγια για τον… ανασχηματισμό

Θα μπορούσε να διαπιστώσει στερεότυπα κανείς ότι το… νέο κυβερνητικό σχήμα που ανακοίνωσε (με το ίδιο πάντα άδειο βλέμμα του ροφού…) ο Στέλιος Πέτσας ήταν κατώτερο των προσδοκιών και να καθαρίσει. Είναι άλλωστε φανερό σε όσους έχουν δυό δράμια μυαλό και δεν τρώνε ατελώνιστο το κουτόχορτο που σερβίρει η θηριώδης επικοινωνιακή προπαγάνδα, ότι η κυβέρνηση αυτή μπάζει από παντού. Πρόκειται συνοπτικά για μια πινακοθήκη αδιάφορων πολιτικών όπου απουσιάζει το ταλέντο και περισσεύει η ιδιοτέλεια. 

Ούτε ένας υπουργός στον χρόνο που πέρασε δεν έκανε κάτι της προκοπής, που αξίζει να μνημονεύουμε. Αντίθετα, οι περισσότεροι είτε βαρύνονται –στην καλύτερη περίπτωση…-με απραξία, είτε έχουν προλάβει να νομοθετήσουν μικρά και μεγαλύτερα εγκλήματα που ευνοούν με ταξικό και μεροληπτικό τρόπο τα ιδιωτικά συμφέροντα στα οποία αναφέρεται και από τα οποία χρηματοδοτείται η ΝΔ.

 Όσο για τους υφυπουργούς αν βρεθεί έστω ένας πολίτης που να θυμάται απέξω, όχι πολλά, δύο μόλις ονόματα από αυτό το «τσούρμο των αφανών» θα πρόκειται για φαινόμενο. Εδώ είναι απολύτως αδιάφοροι ακόμα και σε μας τους δημοσιογράφους, αφού δεν έχουνε αρμοδιότητες και χτυπάνε μύγες…
Εντούτοις αυτός ο ιδιότυπος ανασχηματισμός, που ακυρώνοντας τα πολιτικά ειωθότα... προαναγγέλθηκε, έχει την πολιτική σημασία του.

1. Είναι εκλογικός. Έχοντας κατά νου πάντα τον εκλογικό αιφνιδιασμό ο πρωθυπουργός αποφεύγει να ανακατέψει γενναία την τράπουλα, περιμένοντας τις εξελίξεις του Σεπτεμβρίου βασικά στο μέτωπο της πανδημίας. Το ξέρουν στο Μαξίμου πως εάν καθυστερήσουν οι εκλογές, το πράγμα από φθινόπωρο στην κοινωνία δεν θα μαζεύεται.
2. Μαρτυρά, όσο και αν αυτό ακούγεται φαινομενικά μόνο αντιφατικό, την αποκαλυπτική αδυναμία του Μητσοτάκη να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές, έρμαιο παραλυτικών ισορροπιών που επιβάλλουν στο εσωτερικό του κόμματος κραταιά τζάκια και φεουδάρχες
3. Το κλειδί βρίσκεται στην αναβάθμιση του Θεόδωρου Σκυλακάκη, ενός αγόγγυστου αχθοφόρου των επιδιώξεων της Οικογένειας και τώρα του Κυριάκου. Από τη θέση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, θα ελέγχει για λογαριασμό του πρωθυπουργού τη ροή του κοινοτικού χρήματος, δεδομένου ότι στην Ελλάδα, αν όλα πάνε καλά, υπολογίζεται να εισρεύσουν γύρω στα 50 δισ. ευρώ την προσεχή εφταετία (προϋπολογισμός και κοινοτικά ταμεία) και ο Μητσοτάκης δεν θέλει επ΄ ουδενί αυτά τα λεφτά να πέσουν σε ξένα χέρια. Καταλαβαινόμαστε όλοι θαρρώ… Όποιος διαθέτει το χρήμα σε τούτη την καθυστερημένη χώρα, διαμορφώνει ή καλύτερα αγοράζει και το πολιτικό κλίμα. Για σχέδιο ούτε λόγος...
4. Η αναβάθμιση του Παπαθανάση στο υπ. Ανάπτυξης και η τοποθέτηση του συντηρητικού και άκρως συστημικού καθηγητή Π. Τσακλόγλου στο Εργασίας, θα μπορούσαν να εκληφθούν και σαν «κίτρινες κάρτες» στους Άδωνη και Βρούτση που τα έχουν προκόψει, αλλά, δεν πρόκειται να έχουν ευεργετικά αποτέλεσμα καθόσον η πολιτική δεν αλλάζει. Συνιστούν συνοπτικά, μια έμμεση, μεν, αλλά υποκριτική αναγνώριση του Μαξίμου ότι οι συγκεκριμένοι υπουργοί, αντιστρόφως ανάλογα από την πληθωρική και άκρως ενοχλητική τηλεοπτική τους παρουσία, δεν τραβάνε.
5. Η μη πλήρωση της θέσης του υφυπουργού Δικαιοσύνης που παραιτήθηκε επειδή δεν… έκανε τίποτε και δεχόταν επίμονες και ανυπόφορες πιέσεις, όπως γράφηκε, από το σύστημα Μαρινάκη προκειμένου να κλείσει εξωδίκως πολύκροτες δικαστικές υποθέσεις, δείχνει ότι ο Κυριάκος διατηρεί τις σχέσεις του με τον κουμπάρο σε μια ισορροπία τρόμου. Αφήνει πάντως το θέμα για την ώρα να σέρνεται, μέχρι να σκεφτεί- αν σκεφτεί…- κάτι αποδοτικότερο (για την αφεντιά του, πάντα…). Επιπλέον ο Τσιάρας, θα επιδοθεί απερίσπαστος τώρα στις διώξεις των πολιτικών αντιπάλων.
6. Συνεχίζεται το άγος των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων. Πρόκειται για θέσεις οι οποίες στον εγχώριο πολιτικό ανταγωνισμό, έχουν αμιγώς κομματικό χαρακτήρα και λειτουργούν σαν γραφεία προσλήψεων. Ήδη στον πρώτο χρόνο της, η ΝΔ βόλεψε πάνω από 2.800 μετακλητούς, ξεπερνώντας τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος μέσα σε πέντε χρόνια είχε τοποθετήσει γύρω στους 2.700.
7. Δεν έχουμε σωσμό. Αν η κυοφορία τόσων εβδομάδων κατέληξε σε αυτό το οικτρό αποτέλεσμα, δεν είναι μονάχα ένδειξη δεινή λειψανδρίας ικανών στελεχών εντός της πολιτικής. Δείχνει τις περιορισμένες δυνατότητες της πολιτικής ελίτ που κινείται εντός του νεοφιλελεύθερου στρατοπέδου και απειλεί να μας συμπαρασύρει αύτανδρους στους αφρούς της αποτυχίας της.

Δεν υπάρχουν σχόλια: