Τι θα έχει απομείνει σε τούτη τη μαύρη τρύπα, όταν όλα περάσουν; Αν εξαιρέσεις τον σύμβουλο του ΓΑΠ, Δον Τομάζο Σιόπα που εκτελεί μισθωμένα συμβόλαια, κανείς δε μας λέει…
Αίφνης χθες, στην τελευταία μέρα συζήτησης του…κρατικού προϋπολογισμού στην Επιτροπή της Βουλής (σ.σ: μιλάμε γι΄ αυτό το κουρελόχαρτο που στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ παριστάνουν εδώ και χρόνια ότι είναι το σοβαρότερο νομοσχέδιο του κράτους…)εμφανίστηκε και η υπουργάρα μας ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου.
Μια μόλις ημέρα αφότου από το ίδιο βήμα μίλησε ο Δομίνικος Στρος Καν, ο προϊστάμενός του, τι να΄ λεγε κι αυτός ο φουκαράς; Ήρθε και ψέλλισε κάτι άνοστα λόγια για την ανάγκη συναίνεσης και περί μονόδρομου κι έφυγε έχοντας εγκαταλείψει την παληά του έπαρση. Κουκιά τρώει, κουκιά μαρτυράει, ο δυστυχισμένος εθελόδουλος…
Ένας άκεφος καρπαζοεισπράκτορας και σαν δαρμένος σκύλος. Ένας άνθρωπος χωρίς πολιτική υπόσταση. Πώς να σταθείς με αξιοπρέπεια, έχοντάς την υποθηκευμένη στο αφεντικό;
Το ξέρει πια ότι τον έχουμε πάρει πρέφα.
Ετοιμάζει άραγε τις βαλίτσες του πριν τον σουτάρουν; Έχει φτάσει στα όρια των αντοχών του, μη χωρώντας άλλες ταπεινώσεις και προσβολές, στις οποίες όμως πρόθυμα ο ίδιος συνέργησε; Ή μήπως επιθυμεί τον οίκτο;
Κανείς δεν ξέρει τι υπάρχει στην καρδιά ενός πληγωμένου ανίκανου, που νόμιζε ότι για άλλα τον προόριζε η μοίρα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου