"Στιγμές" με καλοσύνη!

Ο ευσχήμων δημοσιογράφος Γιώργος Μπουρδάρας πνίγεται στο αίμα του και στα ελαττώματά του. Πλην όμως είναι πάντοτε παρών κι ανυποχώρητος στην ταπεινοσύνη του και χωρίς καμία υπαγορευμένη όρεξη να καταφύγει σε προσχήματα. Άφοβος στις δειλίες του, φροντίζει να μη μειώνεται η ψυχή του.
Εκθρονισμένος από έναν κόσμο που του προκαλούσε έναν πολύ πιο ενδιαφέροντα επαγγελματικό ίλιγγο, βρίσκεται τα τελευταία τρία χρόνια ανάμεσα σε αυτά τα αιρετικά και καταραμένα ζώα που αποκαλούν με αποστροφή στις εφημερίδες «κοινοβουλευτικοί συντάκτες».
Και, διακριτικά ή έστω με απελπισμένο σθένος, διαπρέπει!
Στο λίγο που τον ξέρω, ημπορώ να πω, πως δεν κάνει ακραίες πράξεις. Έχει όμως μιαν ώριμη αισθηματική ευφυΐα και την ευεργετική συντροφιά του ταλέντου που συσσωρεύει ενέργεια υπό πίεση. Τι θα ήταν χωρίς αυτά ένας δημοσιογράφος;
Δρώντας συνήθως εναντίον της τρέχουσας αλήθειας, προσπερνά τη καθημερινή ραθυμία, επιλέγοντας, με τη μοναξιά της ευθύνης, να στέκεται παράμερα.
Αυτά τα λίγα που αυθαίρετα θωρώ πως τον συνέχουν, έφεραν τα βήματά του, μέχρι την οδό Σολωμού (αρ.13/ 3ος όροφος) στα Εξάρχεια, όπου από χθες μέχρι τις 22 Μαΐου εκθέτει τις φωτογραφίες που αενάως τραβάει με το κινητό του, (τίτλος: «Στιγμές») όντας ο ίδιος, ένας άνθρωπος λυπημένος εν κινήσει ,μέσα στον απρόσωπο χρόνο.
Με έγνοια, εννοώ, να σωθεί ο,τι σώζεται από την αθλιότητα του πνεύματος και τη λήθη.
Θέλω να υπερασπιστώ αυτήν τη μέριμνα του Γιώργου που μειώνει το κύρος της αδιαφορίας.
Εκτίθεται, τώρα και εκθέτει την ακριβή συγκομιδή του, με σκοπό την ενίσχυση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων Εθελοντών Αιμοδοτών.
Οπότε ο Θεός είναι καλός μαζί του και με όσους επισκεφτούνε την έκθεση, λέω!..