Κανέναν δεν κολακεύει όταν τον αντιμετωπίζουν με χλεύη. Όμως για να συμβεί αυτό στον πρωθυπουργό της χώρας, αυτόν τον ανεκδιήγητο Γιώργο Α. Παπανδρέου, φαίνεται πως ο άνθρωπος έβαλε τα δυνατά του.
Την περασμένη Παρασκευή η υπεραιωνόβια «ΕΣΤΙΑ» που υπερασπίζεται με μια παλιομοδίτικη οξυδέρκεια τις ακραία φιλελεύθερες εμμονές της, ξεκίνησε το κύριο άρθρο της, γράφοντας: «Κυκλοφορεί το εξής ανέκδοτο: Ο κ. Γ. Παπανδρέου επισκέπτεται την υπηρεσία του ¨Τειρεσία¨ και ζητά αυτοβούλως να περιληφθή στον κατάλογο των κακοπληρωτών. Και μόλις αυτό γίνεται, επισκέπτεται μια τράπεζα για να του χορηγήσει δάνειο!».
Πόσο αλήθεια, απέχει αυτό από την σκληρή πραγματικότητα, όπως σωστά επισημαίνει η εφημερίδα;
Αυτή η συνθηκολογημένη κυβέρνηση των νέων Τσολάκογλου, αυτή που προδοτικά παρέδωσε τη χώρα ανυπεράσπιστη στους σκαιούς δανειστές της, σύρεται τώρα χωρίς αντιστάσεις πίσω από τις βλοσυρές τους υποδείξεις, εγκαταλείποντας αύτανδρο το σκάφος στις μπόρες των ανελέητων αγορών.
Οι βαρειές δανειακές συμβάσεις που συνομολόγησαν άνευ όρων, πέτυχαν απολύτως το σκοπό τους: το χρέος της χώρας επιδεινώθηκε και μαζί με αυτό, οι εργαζόμενοι δέχθηκαν την απειλητικότερη μεταπολεμικά επίθεση στις ύστατες κατακτήσεις τους, το κοινωνικό κράτος υποχώρησε ραγδαία και η κοινωνία οδηγείται αδρανής και βουβή, στην διάλυση και την εξαθλίωση.
Στο σημείο που είμαστε, έχουν απλώσει ένα τεράστιο πωλητήριο πάνω από ο,τιδήποτε έχει μιαν αγοραία αξία, ωσάν αυτήν την ιερή γη να την κληρονομήσανε από τους μπαμπάδες τους. Ανίκανοι, αποτυχημένοι και ανυπόληπτοι ακόμα και στα ξένα αφεντικά τους, αδύναμοι να σηκώσουν στους πλαδαρούς τους ώμους τη μοίρα του έθνους, έχουν εγκαταλείψει τον τόπο στην τύχη του και, μέσω των αχόρταγων δανειστών, εκτελωνίζουν στο εσωτερικό υπαγορευμένες πολιτικές για διαρκή λιτότητα και την ιταμή επιταγή μιας κάλπικης συναίνεσης, που μαρτυρά την απόλυτή παρακμή της γελοίας πολιτικής και οικονομικής ελίτ της χώρας. Κανείς από όλους αυτούς άραγε στα δύο μεγαλύτερα κόμματα δε νοιώθει αηδία όταν αναφέρεται στις αρετές της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας;
Αφού απέτυχαν παταγωδώς σε ο,τι καταπιάστηκαν, επιδιώκουν τώρα με «συναινετικό» μανδύα και την γνώριμη, πλην όμως ξεθωριασμένη πια, πατριδοκάπηλη ρητορική τους να διανείμουν σε περισσότερες πλάτες τις ευθύνες για το αδιέξοδο που προκάλεσαν, με την πρόθυμη αβάντα των ξένων δυνάμεων οι οποίες σπεύδουν ν΄ αγοράσουν σε τιμή ευκαιρίας.
Αυτή όμως δεν μπορεί να είναι μια συναίνεση πανεθνική, γιατί οι στόχοι αυτής της ελεεινής πολιτικής που εξουθενώνει τους πολίτες έχοντας κηρύξει τον πόλεμο στις χαμηλότερες εισοδηματικά τάξεις, δεν είναι εθνικοί. Στόχος του Μνημονίου και αυτού που έπεται δεν ήταν να απαλλαγεί η Ελλάδα από τον βραχνά του χρέους. Γιατί, βέβαια, δεν είναι εθνικός στόχος διάολε, η διαιώνιση της υποτέλειας και το ημερήσιο μακελλειό, όπου η αξία της εργασίας εκμηδενίζεται μπρος στην ολέθρια επέλαση του κεφαλαίου. Θέλει τώρα ο αχαμνός ΓΑΠ και η πινακοθήκη των ηλιθίων που έχει ορκίσει στο υπουργικό συμβούλιο να μας πείσουν ότι αυτή η διηνεκής αγριότητα που ξεσπάει πάντοτε πάνω στη δική μας ζωή, είναι μονόδρομος για να βγούμε από την κρίση;
Αυτό το σφαγείο, όμως, δεν είναι η Ελλάδα όπου θέλουμε και αγωνιζόμαστε να ζήσουμε εμείς, οι φίλοι μας, τα παιδιά μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου