Επιτέλους μπήκε το μαχαίρι στο κόκκαλο! (σ.σ: στο δικό μας και πάλι...)

Το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, δεν υπήρξε. Κι ο,τι έμεινε απο αυτό, θα παραγραφεί.
Προβατάκια θα βόσκουν αμέριμνα στις κλιτύες τους Αγίου Όρους. Κρασί θα βγάζουνε όπως πάντα, οι αφοσιωμένοι μοναχοί απ΄τα εύφορα αμπέλια τους και ιχθύες άφθονους θα αλιεύουν οι υπομονετικοί ψαράδες. Ειρηνικά πράγματα. Πως αλλοιώς να τα πεις...
Στο μεταξύ ορισμένοι, πολιτικοί και αυλικοί, θ΄ αραδίζουνε υπεραξίες, άφοβοι πια, μες τη βεβαιότητά τους, οτι μια σκιά ήταν και πέρασε...
Ανάθεμα τη στιγμή! Χάλασα τόσες ώρες απ΄ τη ζωή μου ανάμεσα σε δυό Εξεταστικές Επιτροπές της Βουλής και μια Προανακριτική για ν΄ ακούσω τη σημερινή ετυμηγορία...
Φθηνό θεατράκι. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και συμπαρομαρτούντες όπως ο ΛΑ.Ο.Σ, την ώρα της κορύφωσης μας λένε πως εδώ ήταν το τέλος. Συναίνεση, χωρίς λύτρωση απο το δράμα, χωρίς ανακούφιση.
Άϊντε και στη Siemens λαμόγια!...
Γυρνώ στο σπίτι στις τέσσερις το πρωϊ απ΄ την ψηφοφορία και βλέπω τα παιδάκια μου ξέσκεπα και πάω και τους τυλίγω ξανά με τις κουβέρτες, το Χρυσανθάκι μου και τον Ηλία. Και μα το Θεό που πιστεύω, είναι ο,τι πιο τίμιο νοιώθω πως έκανα σε τούτη την ξεφτυλλισμένη και βρώμικη μέρα...