Δεν είναι πρώτη φορά που υπάρχει δυσαρμονία λαϊκής βούλησης και κυβερνητικής πράξης. Ίσως όμως, είναι η πρώτη φορά που ο κόσμος απορρίπτει τη λογική "τραβάτε με κι ας κλαίω" (ευρωσύνταγμα-σκοπιανό κλπ). Το Ασφαλιστικό πλήττει βάναυσα τη ζωή και την τσέπη του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας, καθώς προσθέτει χρόνια εργασίας και αφαιρεί χρήματα από τις συντάξεις. Η κυβέρνηση αδιαφόρησε κυριολεκτικά στις διαμαρτυρίες, με όποιο τρόπο αυτές εκφράστηκαν (διαδηλώσεις, δημοσκοπήσεις κλπ). Η κοινοβουλευτική πλειοψηφία θα απορρίψει το αίτημα για διεξαγωγή δημοψηφίσματος που καταθέτουν σήμερα ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ και ΚΚΕ επιβεβαιώνοντας -εκ νέου- την αναντιστοιχία της με το εκλογικό σώμα. Μοναδική ελπίδα (ηθικής, όχι πραγματικής) νίκης* της Εργασίας ενάντια στη σημερινή πολιτική εξουσία -σε θεσμικό επίπεδο- είναι η δυνατότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια να αναπέμψει στη Βουλή το "νομοσχέδιο Πετραλιά". Ο κ. Παπούλιας θα έχει την ευκαιρία να αναδειχθεί σε γνήσιο εκφραστή της ελληνικής κοινωνίας, απέναντι σε μία κυβέρνηση που πηγαίνει ενάντια στη θέλησή της.
Γι' αυτό, λέω ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, και ΠΑΡΟΤΡΥΝΩ τον κ. Παπούλια να αναπέμψει το νομοσχέδιο.
*σύμφωνα με το άρθρο 42 του Συντάγματος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να αναπέμψει στη Bουλή νομοσχέδιο που έχει ψηφιστεί από αυτή, εκθέτοντας και τους λόγους της αναπομπής. Νομοσχέδιο που έχει αναπεμφθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στη Bουλή εισάγεται στην Oλομέλειά της και, αν επιψηφιστεί και πάλι με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας το εκδίδει και το δημοσιεύει υποχρεωτικά μέσα σε δέκα ημέρες από την επιψήφισή του.
8 σχόλια:
Αφου στο τελος θα περασει ξανα το δικο τους...Τι το παλευουμε;;;
Σήμερα το πρωϊ ένας τριαντάχρονος ταξιτζής θεσσαλονικιός που με έφερε στη Βουλή μου είπε: "διαολίζομαι που με κάνουν να ασχολούμαι με τη σύνταξη που θα πάρω ή δεν θα πάρω αντί να υπάρχει αναπτυξη και να με νοιάζει τι θα κανω τώρα"
Συμφώνησα, εσείς τι λέτε;
Σήμερα το πρωί ακούγοντας τον Καραμανλή να μιλάει για τα «δικαιώματα της νεολαίας στην μόρφωση και τον πολιτισμό» στην Βουλή νόμιζα ότι περιέγραφε την κατάσταση των νέων στην Σουηδία και ξαφνικά τον άκουσα να λέει πως όλα αυτά που τόση ώρα έλεγε έχουν συμβεί στην Ελλάδα τα τελευταία 4 χρόνια!!!!
ΕΓΩ ΠΟΥ ΖΩ????????????????????????????????
@laskarina : Εγώ διαολίζομαι που είμαι 24χρονων και ενώ έχω δουλέψει 3 χρόνια δεν έχω ούτε ένα ένσημο…..
Αρχοντα, με συγκινείς γιατί έχεις ακριβώς την ηλικία του αγοριού μου. Κι' αυτός δουλεύει ανασφάλιστος και ακούγοντας τους πολιτικούς αναρωτιέται σε ποιά χώρα ζει.
Τι να πώ;
Πρόκειται για νέες σκληρότερες συνθήκες παγκόσμια. Δεν υπάρχουν συνταγές αντίδρασης. Ούτε σε ατομικό ούτε σε συλλογικό επίπεδο.
Δεν έχω καμία διάθεση να υπερασπιστώ την κυβέρνηση, διότι το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό είναι μια τρύπα στο νερό, δίνοντας απλά παράταση ζωής στο ίδιο σύστημα με το σημερινό, για λίγα χρόνια. Κανένα κόμμα, ούτε συζήτησε, ούτε πρότεινε πως θα μπορέσει το ασφαλιστικό σύστημα να είναι υγιές σε 40 χρόνια από σήμερα, ώστε η δική μου γενιά να νιώσει ασφάλεια για τα χρήματα που δίνει μέσω εισφορών(και σήμερα δεν της ανήκουν) και για να είναι σίγουρη ότι θα πάρει σύνταξη.
Από εκεί και πέρα όμως μέχρι του σημείου του δημοψηφίσματος ή της αναπομπής, απέχει η μέρα με τη νύκτα. Εσείς αντιδράτε με το νομοσχέδιο για τις επιμέρους ρυθμίσεις, ενώ εγώ αντιδρώ για όλο το πνεύμα του σημερινού ασφαλιστικού συστήματος. Μαζί θα καταψηφίσουμε, αλλά η κατεύθυνσή μας και οι προθέσεις μας είναι τελείως διαφορετικές.
Όσον αφορά την δυσαρμονία με τη λαϊκή θέληση, νομίζω ότι υπερβάλλετε. Ούτως ή άλλως η κυβέρνηση είναι κυβέρνηση μειοψηφίας, όπως όλες οι κυβερνήσεις μεταπολιτευτικά. Δυσαρμονία όμως γιατί; Πόσοι είναι αυτοί που αντιδρούν; Πόσοι συγκεντρώθηκαν; Έχουν όλοι τις ίδιες απόψεις; Πως τους μετράμε επίσημα; Επιτρέψτε μου να θεωρώ ότι τα αιτήματα των απεργών και των συγκεντρωμένων δεν εκφράζουν όχι το σύνολο, αλλά ούτε καν την πλειοψηφία των πολιτών...
Συμφωνώ ότι το ζητούμενο είναι ένα βιώσιμο Ασφαλιστικό για όλες τις ηλικιακές ομάδες. Θα μπορούσαμε μάλιστα να αρχίσουμε μια συζήτηση για το πως θα μεγαλώσουμε την πίτα, αντί να μειώνουμε τα κομμάτια της. "Διαλολίζομαι" (με τη σειρά μου) όταν η κυβέρνηση γνωρίζει μόνο προσθαφαίρεση (συν χ δισ σε δικαστικούς, συν ψ δισ στην Άλφα, μείον ω δισ από το Ασφαλιστικό). Πως γνωρίζουμε ότι αντιδρά η πλειοψηφία; Ήδη αναφέρθηκα. Από τον όγκο των διαδηλώσεων, από τις δημοσκοπήσεις, από τις συζητήσεις στον περίγυρό μας.. Όταν μια κυβέρνηση δεν αντιμετωπίζει σοβαρά την εισφοροδιαφυγή (και του κράτους), το δημογραφικό, την απασχόληση, την αποταμίευση, την αναπτυξιακή διαδικασία (η πίτα που λέγαμε) τότε μην απορείς γιατί εξεγείρεται ο καθένας στην προοπτική μείωσης της σύνταξής του ή της αύξησης του εργασιακού βίου του.
Φίλε φιλελεύθερε,
Φαίνεται πως έχουμε συνηθίσει στην καταπάτηση της βασικής αρχής της δημοκρατίας, που είναι η πλειοψηφία, και ανεχόμαστε όχι μόνο κυβερνήσεις μειοψηφίας, αλλά και αποκλεισμούς μικρών σχηματισμών από το κοινοβούλιο, καλή ώρα, όπως της πολιτικής σκέψης που εκπροσωπείς.
Χαιρετώ.
Άκουγα το πρωί στο ράδιο-Άλφα (Μ. Παπαναγιώτου) τον πρόθυμο και ανυποψίαστο εισηγητή της ΝΔ στο Ασφαλιστικό, Κ. Μαρκόπουλο να επαναλαμβάνει τις φαιδρότητες που υποστήριξε μόλις το προηγούμενο βράδυ ο υπουργός Εσωτερικών Π. Παυλόπουλος, απορρίπτοντας το αίτημα του ΣΥΝ για δημοψήφισμα.
Οι πολίτες, είπε ο γίγαντας, δεν είναι σε θέση να γνωρίζει όλες τις οικονομικές παραμέτρους του προβλήματος, όπως ένας βουλευτής. Και εξάλλου τι θα κάνουμε; διερωτήθηκε με θεσμικό δέος...Θα ζητάμε κάθε τόσο δημοψήφισμα, ή θα υποβαθμίζουμε την σημασία της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας; Σε όποιον υποστηρίζει τέτοιες απόψεις, του αξίζει η ποινή της ευρύτερης δυνατής δημοσιοποίησής τους. Και ας ξεχάσουμε το γεγονός οτι η σημερινή πρωθυπουργάρα μετά της συζύγου αλφαδιάστηκαν πλήρως, όταν η ευτραφής ιεραρχία ζήτησε δημοψήφισμα για τις ταυτότητες.
Όμως συμφωνώ με την άποψη του Πέτρου. Γιατί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας που τώρα αναμετριέται με τον εαυτό του, οφείλει να αποδείξει εμπράκτως, αν εννούσε την ευχή "καλή επιτυχία στους αγώνες σας" που έδωσε στους συνδικαλιστές που τον επισκέφτηκαν πρόσφατα. Και επιπροσθέτως, γιατί ο Ανώτατος Πολιτειακός παράγοντας, δεν έχει διακοσμητικό ρόλο. Συμβολίζει, εκφράζει και αντιπρσωπεύει στο υψηλότερο μάλιστα δυνατό επίπεδο, τις συλλογικές προσδοκίες των πολιτών.
Και τέλος, επειδή, στις δύσκολες στιγμές, δεν αρκεί να σφυρίζει κανείς αδιάφορα παρακολουθώντας το μακελειό απο απόσταση ασφαλείας.
Είμαι σίγουρος οτι το νομοσχέδιο αυτό δεν είναι μεταρύθμιση και δεν λύνει τα προβλήματα του ασφαλιστικού. Απλά μεταφέρει το πρόβλημα στο μέλλον. Επίσης δίνει το μανδύα του μεταρυθμιστή στον Καραμανλή για να μη λένε οτι δεν έκανε κάτι ως πρωθυπουργός (όπως όλοι έλεγαν τα τελευταία 2 χρόνια) στην ουσία όμως πράγματι δεν έκανε απολύτως τίποτα. Εγώ είμαι άμεσα θιγόμενος (αλλάζω δουλειά με τις συγχωνεύσεις των ταμείων) αλλά δεν πιστεύω οτι ο Παπούλιας θα έκανε κάτι τέτοιο, δυστυχώς.
Δημοσίευση σχολίου