Παρασκευή 31 Μαΐου 2019

Ο κυρ- Μπάμπης, λέγεται πως ήπιε μια φορά μικρός το γάλα του, χωρίς να κλείσει τα μάτια!.. (και γίνηκε έπειτα με την ΝΔ υποψήφιος...)

"Για έλα κάθησε μ΄ εμάς..."

Αμφισβητώ ευθέως, επειδή δεν είμαστε χτεσινοί, την ηθική βάση των επιχειρημάτων που διατυπώνουν με τόσο μένος εναντίον  του ΣΥΡΙΖΑ, μερικοί δημοσιολόγοι. Γιατί; Γιατί μπορώ που λέει και το αλάνι η θυγατέρα μου!
Γιατί ένα ευρώ, ούτε ένα ευρώ, δεν έβγαλα ποτέ από Δημόσιο Χρήμα. Με καμία κυβέρνηση!
Οπότε Μπορώ...
Προδήλως συμπαρατάσσομαι με αυτούς που επιθυμούσαν κι αυτοί να είναι η ζωή τους μια κάπως ευκολότερη περαντζάδα. Είτε έχουν παιδιά, είτε όχι. Να μην ξυπνάνε και κοιμούνται με βαρειές έγνοιες. Με αυτούς που κοιτάνε με περιφρόνηση και αηδία τον αγορασμένο κόσμο που καταρρέει από έλλειψη καλού γούστου μπροστά στα μάτια τους. Όσους, συνοπτικά, συγκροτούν αυτήν την "σκοτεινή ύλη" που δεν χωράει στις κομματικές στατιστικές. Μόνο ο Άκης Πάνου έγραψε για την δική τους και δική μας περηφάνεια. Ιδίως με αυτό το αθάνατο άσμα.

https://www.youtube.com/watch?v=Ku1oDpRDzzw     

Γνωρίζουμε καλά όλοι εμείς, πως είναι μύθος η ελευθερία του ανθρώπου. Και πασχίζουμε να δώσουμε περιεχόμενο στις εξαρτήσεις μας. Αλλά, ρε πούστη μου, είναι τόσο φτηνές όσες μας προσφέρονται, ώστε επιλέγουμε, πίνοντας το πρωινό φως, να γυρνάμε αστεφείς και άδοξοι στο σπίτι... 
Βρε τη χαμούρα τον Αρκά...

Τα κόμικς του σκιτσογράφου Αρκά, είχαν κάποτε πλάκα. Τώρα, αντίθετα από όσο μπορεί να παρηγορείται και να ισχυρίζεται ο ίδιος μέσω του...Γραφείου του, είναι εντελώς προσωποποιημένα και κομματικά σχόλια.
Αυτός ο τύπος έχει λάβει θέση σαφώς και με εμπαθή τρόπο υπέρ της ΝΔ. Προφανώς θεωρεί ότι ο Κυριάκος θα είναι καλύτερος από τον Αλέξη.
Δικαίωμά του. Αλλά, σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν η μονομέρεια κάποιου που γίνεται εμπάθεια είναι εξόφθαλμη, καλό είναι να μην πουλάς κουτόχορτο στους Μαλάκες Δεξιούς προάγοντας το Μίσος την ώρα που κλείνεις το μάτι πούστηκα στο παληό σου ακροατήριο, δηλώνοντας ντεμέκ αθώα, ότι δεν κάνεις πολιτικό παιχνίδι. Κάνεις! Και ψεύδεσαι και τρως χοντρέ. Κι αφού δεν το παραδέχεσαι ότι είσαι Δεξιός- ανέκαθεν ή εκ μεταγραφής με το αζημίωτο- είσαι για κλάματα, είσαι καϋμμένε... 
Η παραγωγή του Μίσους

Διαβάζω συστηματικά- μεταξύ άλλων καλών κατά την άποψή μου, δεν έχει χαθεί Δόξα τω Θεώ ακόμα η παληά καλή Δημοσιογραφία!..- τα άρθρα του Κώστα Καλλίτση στην «Καθημερινή». Έχει τις εσωτερικές πληροφορίες του, στέκεται διακριτικά στην όχθη μιας σωστά υπολογισμένης δημοσιογραφικής «απάθειας» με καλή διατύπωση και συνήθως, στον επίλογο συμπεραίνει. Καμπανάκια χτυπάει. Ώστε να μην εγκλωβίζει τον αστό αναγνώστη στον κλοιό της εμπάθειας. Κι ούτε να γίνεται Επιμηθέας. Ο ασκημένος αναγνώστης, καταλαβαίνει σε κάθε περίπτωση, ποιος του «μιλάει»…

Στους αντίποδες, η αηδιαστική «δημοσιογραφία» του Σκάϊ και του ΔΟΜ. Ράδιο και Τι-Βί. Η «αηδιαστική» οπαδική δημοσιογραφία των Ομίλων. Του Αλαφούζου και του Μαρινάκη, ο οποίος εν παρόδω, δηλώνει, χωρίς να πέφτουν κεραμίδια, πως έχει τυπικές σχέσεις με τον Κυριάκο...
Ξερνάνε το ημερήσιο ΜΙΣΟΣ τους – αγνοώντας προφανώς τις σκοτεινές συνέπειες…- και διχάζουν τους πολίτες γιατί νομίζουν ότι την ΕΞΟΥΣΙΑ πρέπει να την καταλάβουν με έφοδο, χωρίς πρόταση, ή μάλλον κρύβοντάς την, φοβίζοντας τα ανθρωπάκια. Ολούρμου ρε!

Το «βρώμικο ΄89» σε «ρημέϊκ». Εκδικητικό πνεύμα από ατάλαντους «δημοσιογράφους», εμπύρετη μισαλλοδοξία, ανεξήγητη για τον μέσο άνθρωπο εμπάθεια, ρεβανσισμός, υστερική χολή, τηλεαστέρες με λερωμένη φωλιά και «δημοσιογραφικά» νυμφίδια με ασταθή και αβέβαιη γνώση των θεμάτων που χειρίζονται, «ακριβές υπογραφές» από τα πάνω ράφια, άλλοι δικαιολογημένα λόγω αστικής καταγωγής κι άλλοι, λιγούρια που δεν είχαν δεύτερο παντελόνι- τους ξέρουμε δα!..- και κάνανε την μπάζα τους με όλες τις καταστάσεις και ποσώς ενδιαφέρονται για τον λαό, μέλη σήμερα… της Αθηναϊκής Λέσχης οι ξενηστικωμένοι γαμώ τη φάρα τους, δεν έχω διαβάσει λόγου χάρη από όλα αυτά τα ξεπεσμένα αθύρματα ούτε ένα άρθρο αγωνίας για τους ανέργους, μόνο να επιτίθενται στον αντίπαλο σαν πληρωμένα πιστόλια με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, καμιά μέριμνα για το ήθος που παράγουν- «ντου στα αποδυτήρια», αυτό υπαγορεύει το ψευτομπραβηλίκι τους- κατά πρόσωπο, βεβαίως λακίζουν θρασύδειλα, καμιά έγνοια για τους λογαριασμούς που ανοίγουν, σαν να μην υπάρχει αύριο, για την ντροπή που σωρεύουν σε έναν ήδη εκμαυλισμένο κλάδο, αυτοί οι τύποι που πολλοί από αυτούς ήσαντε σε Γραφεία Τύπου απάτητα και αβάδιστα και πληρωνόσαντε οι Χαμούρες κάθε 15 και πρώτη του μηνός κι ορισμένοι ξεδιάντροπα ακόμα το κάνουν και πουλάνε μούρη οι ατάλαντοι κι άξεστοι σε μας που δεν λογαριάζουμε Θάνατο γιατί ζούμε μαζί του χαμούρες, και μας προσβάλλει ότι ζούμε κι υπάρχουμε στον γαμημένο ντουνιά μαζί σας και που αν νομίζετε πως θα εγκλωβιστούμε σε τούτη την ατμόσφαιρα του δικού σας ζόφου, θα μας κλάσετε τον μπούτζον!

Δεν αφήνω στο απυρόβλητο αυτόν τον ανεκδιήγητο και μνησίκακο Νίκο Παππά και τα ψευτοζοριλίκια του και δεν το προσωποποιώ. Συνοπτικά, χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία. Κι έχουν όλα τώρα ειπωθεί. Εξισώσανε τα ανεξίσωτα αντί να τους γαμήσουνε τα καμπαναριά!.. Να βγαίνει ηθικότερος ο Κυριάκος που πήγε και πλήρωσε το τηλεφωνικό του κέντρο ,αφότου αποκαλύφθηκε η «παρτίδα» της Οικογένειας με τον Χριστοφοράκο; Πιο μαλάκας πεθαίνεις…
Εντούτοις, όπως σωστά λέει μια ορισμένη ανάλυση των πραγμάτων, πρέπει να γίνονται οι αναγκαίες διακρίσεις. Ο σοσιαλδημοκράτης ΣΥΡΙΖΑ, παίζοντας στην ίδια πλευρά του γηπέδου, εφάρμοσε την πιο σκληρή Δεξιά πολιτική και με τις ελάχιστες δυνατές κοινωνικές αντιστάσεις. Συμφιλίωσε ολέθρια τους πολίτες με το αντιλαϊκό δόγμα «δε βαριέσαι… Όλοι το ίδιο είναι». Τσάκισε τις ελπίδες του λαού. «Ξέπλυνε» το βρώμικο και βαρύ πολιτικό παρελθόν των δυνάμεων της χρεοκοπίας, ισοπέδωσε τις άκαμπτες (για μας, για όσους τουλάχιστον από εμάς…) αξίες της Αριστεράς. Καλό μας έκανε από μια άποψη. Γιατί σε αυτό το μπουρδέλο άμα δεν είσαι παρτάκιας χαΐρι δεν έχεις. Εμείς, είναι αργά για ν΄ αλλάξουμε. Κρίμα μόνο που μεγαλώσαμε τα παιδιά μας με τις προηγούμενες Αρχές. Κι είναι αυτή η μοναδική μου στεναχώρια. Αλλά θα βρούνε αυτά την άκρη λέω…

Υ.Γ: Δεν πρόλαβε να γραφτεί το αποτέλεσμα της Ευρωκάλπης κι αρχίσανε οι παληκαρισμοί. Στουρνάρας, Ξαφά (σ.σ: φημολογείται ότι η γλυκειά Μιράντα γέλασε τρεις φορές στη ζωή της: στο 1ο, στο 2ο  και στο 3ο Μνημόνιο…), ο Επικεφαλής, παρακαλώ, του τμήματος Ετεροδημοτών που έκανε ένα εμετικό σχόλιο για την Κούνεβα (σ.σ: τον καρατόμησε αυθωρεί ο Κυριάκος, αλλά κανείς δεν εκτιμά την χειρονομία. Εδώ έδωσε ασυλία στον Γεωργιάδη που αγόραζε εξαθλιωμένα Ρουμανάκια…) κι ένας υποψήφιός του που λέει ότι η ΝΔ θα μας πάρει αιχμαλώτους! Θα το επαναλάβω προς εμπέδωση: Θα μας κλάσει τον Μπούτζον!!! ΣΥΡΙΖΑ δεν ψηφίζω, ούτε και πρόκειται. Έχετε κάνει όμως παληοχαμούρες έναν δημοκρατικό κόσμο να το σκέφτεται σοβαρά! Και ξέρω τι λέω!
  








Πέμπτη 30 Μαΐου 2019

Τον υπουργό Δικαιοσύνης Μιχάλη Καλογήρου ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να τον είχε εμπιστευθεί νωρίτερα. Θα μας είχε απαλλάξει από την μεγαλομανία του Σιορ- Διονύση Κοντονή και θα έδινε ένα απτό υπόδειγμα του τι σημαίνει να είναι η Αριστερά χωρίς τυμπανοκρουσίες και σκέρτσα στην εξουσία.

Επαρκής, σεμνός, με γνώση των δυνατοτήτων του, διαχειρίστηκε τον κρίσιμο χώρο του αποτελεσματικά και κυρίως, Ακούγοντας! Δεν είναι τυχαίο ότι την αναμόρφωση των Κωδίκων την υπερψηφίζουν οι περισσότερες πτέρυγες στην αστική Βουλή και κυρίως ΝΔ και ΚΙΝΑΛ (όρα Βενιζέλος) που τα πρόκοψαν επί του θέματος..

Σήκωσε τώρα κουρνιαχτό η ΝΔ (και τα εξαπτέρυγα, ο Σκάης του Αλασκούζου με τα Νιάτα του Έμπορα, τα "Νέα" λέμε ντε...) με αφορμή την τοποθέτηση της νέας ηγεσίας στην Δικαιοσύνη. Και ζητά να μην την διορίσει ο ΣΥΡΙΖΑ ενόψει εκλογών. Αποκαλύπτει έτσι σε όσους δεν το γνώριζαν την ιδιοκτησιακή αντίληψη που έχουν ΟΛΟΙ τους για το Κράτος και τους Θεσμούς του. Ναι! Αυτά τα ίδια τσόφλια που διαρρηγνύουν τα σινιέ ιμάτιά τους και κόπτονται για το κύρος της Δικαιοσύνης. Αυτοί που εκτρέφουν τον νέο Φασισμό!..

Τραβώντας το χαλί κάτω απ΄ τα πόδια τους ο Καλογήρου, έκανε την διαφορά.
Και με μια επιστολή θεσμικού κύρους και πολιτικού ήθους (για τα δεδομένα του αστικού χώρου πάντα) που απέστειλε στον πρόεδρο της ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη, του επισημαίνει -με δικές μου υπογραμμίσεις- τα εξής:

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ
      & ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
                        ΥΠΟΥΡΓΟΣ
 
Αθήνα, 30 Μαΐου 2019
 
Προς
τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης
και Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας
κ. Κυριάκο Μητσοτάκη
 
 
Αξιότιμε κ. Πρόεδρε,
 
Σύμφωνα με τις διατάξεις του Συντάγματος και του Κώδικα Οργάνωσης Δικαστηρίων και Κατάστασης Δικαστικών Λειτουργών, στις 3 Μαΐου 2019 κινήθηκε η διαδικασία για την πλήρωση των θέσεων Προέδρου και Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και τριών Αντιπροέδρων του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι οποίες πρόκειται να κενωθούν την 30η Ιουνίου. Η Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής έδωσε τη γνώμη της εντός του μήνα, μετά από ψηφοφορία μεταξύ των μελών της, και με τη συμμετοχή εκπροσώπων όλων των Κοινοβουλευτικών Ομάδων. Ενώπιον της Διάσκεψης των Προέδρων εμφανίσθηκαν οι προεπιλέγεντες, μέλη των Ανωτάτων Δικαστηρίων που κοσμούν την Δικαιοσύνη.
 
Μετά τη διενέργεια των εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε την απόφασή του να ζητήσει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την προκήρυξη εθνικών εκλογών για την 7η Ιουλίου 2019, δηλαδή σε χρόνο μετά την αναμενόμενη ολοκλήρωση της εκκρεμούς διαδικασίας επιλογής. Συνεπώς, η διαδικασία προεπιλογής ολοκληρώθηκε κατά το νόμο προ της διενέργειας των εκλογών για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η δε διαδικασία επιλογής ολοκληρώνεται άμεσα, προκειμένου να μην παραμείνουν κενές, κρίσιμες θέσεις στην ηγεσία της Δικαιοσύνης για χρονικό διάστημα που θα εξαρτηθεί από τις εκλογικές διαδικασίες και τη συγκρότηση νέας κυβέρνησης.
 
Σε ανακοίνωση του κόμματός σας εκφράστηκε η διαφωνία σας ως προς την ολοκλήρωση της διαδικασίας επιλογής, με το σκεπτικό ότι η απόφαση για την επιλογή δικαστικών λειτουργών στην ηγεσία των Ανωτάτων Δικαστηρίων «θα δεσμεύσει τη χώρα για τα επόμενα χρόνια».
 
Παρά το γεγονός ότι δεν υφίσταται κανένα συνταγματικό ή νομικό κώλυμα για την ολοκλήρωση της εκκρεμούς διαδικασίας, δεδομένου ότι ο ίδιος ο Κώδικας Οργάνωσης Δικαστηρίων ρητά προβλέπει την ολοκλήρωσή της ακόμα και μετά τη διάλυση της Βουλής (άρθρο 49 παρ. 3 τελευταίο εδάφιο), αντιλαμβανόμενος όμως το πολιτικό ζήτημα το οποίο έχει ανακύψει και επειδή θεωρώ κοινή θεσμική υποχρέωση να αποτραπεί η εντύπωση ότι η επιλογή της ηγεσίας των Ανωτάτων Δικαστηρίων της χώρας συνιστά «δέσμευση» οποιασδήποτε κυβέρνησης, σας εκφράζω τη βούληση της Κυβέρνησης, να επιλεγούν ο επόμενος Πρόεδρος και Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου και οι τρεις Αντιπρόεδροι του Συμβουλίου της Επικρατείας από το Υπουργικό Συμβούλιο μετά από συμφωνία με την Αξιωματική Αντιπολίτευση, τιμώντας έτσι τους δικαστικούς λειτουργούς που έχουν ήδη προεπιλεγεί, δίνοντας ταυτόχρονα και ένα ισχυρό μήνυμα συναίνεσης στο συνταγματικό αυτονόητο του σεβασμού μας προς την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη.
Με τιμή,
 
Μιχάλης Καλογήρου
 
 Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας
& Ανθρώπινων Δικαιωμάτων


Για να ξέρουμε τι λέμε ρε υπερπατριώτες!
Φράχτη και ναρκοπέδια στον Έβρο (σ.σ: τα οποία όπως γνωρίζουν όσοι υπηρέτησαν εκεί υπάρχουν…), ζήτησε ο Κυριάκος Βελόπουλος. Η (πληρωμένη και εξαιρετική) απάντηση ήρθε από τον Παναγιώτη Χαρέλα, Πρόεδρο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνοριακών Φυλάκων. 
Ιδού τι λέει:

«Αδυνατώ να κατανοήσω πως θα σηκωθεί ένας φράχτης σε παραποτάμια σύνορα 170 χλμ. Ο φράχτης που έχει σήμερα ο Έβρος διαμορφώθηκε στα 10 χλμ. στο χερσαίο τμήμα των συνόρων του Έβρου. Δεν υπάρχουν άλλα χερσαία σύνορα στον Έβρο. 
Τα άλλα σύνορα είναι ο ποταμός του Έβρου που νοητά η μισή πλεύση του είναι ελληνική. Αν λοιπόν σηκωθεί ένας φράχτης στα 170 χλμ θα πρέπει να σηκωθεί στο έδαφος της Ελλάδος και να αφήσουμε τον ποταμό ολόκληρο στην τουρκική πλευρά! Δεν νομίζω να είναι λύση αυτή! 
Ακόμη όμως και αν έτσι μπορεί να γίνει, όταν οι παράνομοι μετανάστες περνάνε τα σύνορα από το ποτάμι, μπαίνουν στον ελληνικό χώρο και φτάνουν στο τείχος, τότε ήδη βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια και θα πρέπει οι ελληνικές Αρχές να τους περισυλλέξουν.
Άρα, η προτεινόμενη λύση δεν είναι εφικτή. Εκτός και αν δεν κατάλαβα κάτι σωστά.
Γνωρίζω όμως πως τέτοιες σκέψεις περάσανε από το μυαλό πολλών έως τώρα, αλλά πρακτικά, και είναι αδύνατη μια τέτοια επιλογή και εγκυμονεί κινδύνους.
Οι λύσεις είναι άλλες και με λιγότερο κόστος.
Η πολιτική βούληση αναζητείται!».
Σωστός…


Αυτά λοιπόν δηλώνει ο ΑΡΚΑΣ. (Αναδημοσίευση από το "Πρώτο Θέμα", χωρίς σχόλια).

"ΕΚ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΕΩΣ: Ο Αρκάς δεν ήταν, δεν είναι και δεν θα γίνει ποτέ πολιτικός γελοιογράφος. Η δουλειά του βρίσκεται στις κόμικς σειρές του και στα βιβλία του. 
Στα social media σχολιάζει την επικαιρότητα, όπως κάνουν εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη, απλώς ο σχολιασμός του γίνεται με σκίτσα γιατί έτσι έχει μάθει να εκφράζεται. 

Τα σκίτσα αυτά δεν έχουν πολιτικό πρόσημο, γιατί η αντίθεσή του με την απερχόμενη κυβέρνηση ήταν αισθητικής, ηθικής και εν τέλει πολιτισμικής φύσεως. 

Δεν υπήρχαν περιθώρια πολιτικής κριτικής. Ειίμαστε βέβαιοι πως αν η επόμενη κυβέρνηση επιδείξει αντίστοιχο τυχοδιωκτισμό και κυνική εξαπάτηση των πάντων με μοναδικό σκοπό την παραμονή στην εξουσία, ο Αρκάς θα είναι το ίδιο και περισσότερο αμείλικτος μαζί της.

 Άλλωστε τα μέχρι τώρα σκίτσα-σχόλια του που έχουν αναρτηθεί στο Facebook δεν είναι προσωποποιημένα. Θα κριτικάρουν πάντα την χυδαιότητα και τον αμοραλισμό οποιασδήποτε κυβέρνησης και οποιασδήποτε εξουσίας".
Έχει η Ελλάδα "Κόμμα Τούρκων"; 

Τα μπερδεύει κάπως αυτή η ευειδής Τσιγδέμ Ασάφογλου που δηλώνει ότι εκπροσωπεί και μια θρησκευτική και μια εθνική μειονότητα. Δηλαδή Τουρκάλα, όπως λέει, με σχετική εγκράτεια βολιδοσκοπώντας διαθέσεις, στο τέλος. Στη ζοφερή χώρα της ένας Έλληνας θα είχε και έχει διαφορετική αντιμετώπιση. Ακόμα και οι λιγοστοί εναπομείναντες μετά τα "Πογκρόμ", ζούνε στην επικράτεια του φόβου. 
Αλλά, εδώ, περιοριζόμαστε (για την ώρα... )να πούμε, ότι τουρκική μειονότητα δεν έχωμε στα μέρη μας. Μουσουλμάνους και Πομάκους έχουμε. Οπότε ας μη σε κρατάμε άλλο κούκλα... Αρκετά ευκατάστατη φαίνεσαι με τα λεφτά του Προξενείου, θα βρεις εύκολα και κάνα καλό παιδί στην Άγκυρα. 
Κι ας ξυπνήσει λίγο η Αθήνα. Πριν από λίγα χρόνια αν θυμάμαι καλά, συντονισμένα, κάπως μαζευτήκανε αυτοί του Προξενείου.  Γιατί δεν επαναλαμβάνουμε την συνταγή;.. 

Τετάρτη 29 Μαΐου 2019

Η ΕΡΤ δεν πρέπει να κλείσει! Αλλά να συνεχίσει να λειτουργεί μεταμεσονύχτιες ώρες σαν χιουμεριστικό κανάλι, χωρίς να απολύσει τα λαμόγια των pay roll, τους αχρείαστους δημόσιους υπαλλήλους και τους ανίκανους! 

Αν η πολιτική ψευτομαγκιά του Σαμαρά (γιατί πάντα ένας αδήλωτος και άεργος ψευτόμαγκας υπήρξε...) που έβαλε μαύρο στην ΕΡΤ - επειδή όπως ακούστηκε έτσι θέλανε οι Αλαφούζοι- ένωσε όλον τον μετριοπαθή κόσμο, η κατοπινή πορεία της "Κρατικής" βάζει σε σοβαρότερες σκέψεις.

Εκπομπές σαν της Ακριβοπούλου είναι εφάμιλλες του Σκάϊ. Πρέπει να μείνουν!

Επίσης όλα τα αθλητικά να μείνουν! Να μιλάνε για την μεγαλύτερη Ομαδάρα του κόσμου! Τον Ολυμπιακό...
Λίγη ώρα πριν να ξεκινήσει ο τελικός Τσέλσι- Άρσεναλ είναι ένας αγχωμένος αθλητικός υπάλληλος κι αντί για κάνα μεγαλύτερο γιορτινό τραπέζι με ποδοσφαιρικές προσωπικότητες της χώρας,(ε, ναι νομίζω πως έχουμε καμπόσες από δαύτες που με κάποιες δυσκολίες, ίσως και να πήγαιναν στην εκπομπή)  έχει καλεσμένο σε παγκόσμια αποκλειστικότητα τον κυρ-  Τάκη Λεμονή. " Ήτανε πολύ δύσκολο ο παίχτης να σκάψει τη μπάλα"... Ή "Τέτοιοι παίχτες σε όλες τις ομάδες χρειάζονται"!..
Τέτοια τακτική ανάλυση που να την καταλάβουμε τα όρνια!..

Απλώς, εγώ ρωτάω με το φτωχό μυαλό μου. Πληρώνεται η δημοσιογραφάρα γι΄ αυτό; Από την ΕΡΤ εννοώ, μην πάει ο νου πουθενά αλλού...
Μικρή ερασιτεχνική Αριθμητική, καθώς όλα είναι ανοικτά

Το βράδυ των εκλογών, όπως διαπίστωσα προσωπικώς στην Κουμουνδούρου και το΄ γραψα στην εφημερίδα, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αναδιπλώθηκαν σε μια διπλή ζώνη άμυνας υποστηρίζοντας ότι:

*το κόμμα τους δεν υπέστη στρατηγική ήττα, όπως επεδίωκαν οι πολιτικοί αντίπαλοι

*ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ηγεμονικός φορέας, πέριξ του οποίου συγκροτείται στη χώρα η Κεντροαριστερά

Τίποτε από τα δύο δεν είναι δεδομένο. Υπό την συνδρομή ορισμένων προϋποθέσεων, οι οποίες δεν είναι διόλου απίθανο να εμφανιστούν, ο ΣΥΡΙΖΑ απειλείται με μια ήττα μεγαλύτερων διαστάσεων σε έναν μήνα από σήμερα, που θα θέσει ταυτόχρονα σε αμφισβήτηση την προοπτική να εκφράσει αυθεντικά και τον κεντροαριστερό άξονα.

Οι ζωτικές εφεδρείες στους όμορους χώρους έχουν στερέψει. Ήγουν κουκιά μετρημένα...
-ΚΚΕ και ΠΑΣΟΚ, περιχαρακώνονται, έστω στα χαμηλά ποσοστά τους. Μένει πάντως να αντιληφθούν που ακριβώς οδηγεί η αδυναμία του ενός να εκφράσει την διάχυτη λαϊκή δυσαρέσκεια πατώντας πάνω σε άκαμπτες προσεγγίσεις για την ταξική διαστρωμάτωση της Ελλάδας και για τα προέχοντα, και να αντιληφθεί τι ακριβώς εκπροσωπεί σήμερα το δεύτερο εκτός από έναν βαρειά ξεθωριασμένο κομματικό πατριωτισμό που αποφεύγει κάτω από τα κάδρα του Ανδρέα να δηλώσει την ταυτότητά του και αναδεικνύεται σε αμήχανο Ζίγδη της νέας παρακμής. 

-ΑΝ.ΕΛ και Ποτάμι γυρίζουν σπίτι, ενώ για τη ΝΔ δεν το συζητάμε… Εκτός απροόπτου τα στεγανά της θα ενισχυθούν. Έχει και τον ακίνδυνο Βελόπουλο συν τοις άλλος, μέσα στην εξόφθαλμα επιτηδευμένη του γραφικότητα ο οποίος παρόλα αυτά, έδειξε πως απέσπασε μια κρίσιμη ακροδεξιά μάζα, αφήνοντας την Χρυσή Αυγή να θερμαίνεται με τον αγκυλωτό... 

-Κι από την άλλη το Κίνημα του Βαρουφάκη, έχει κόψει τις αισθητικές του γέφυρες με τον ΣΥΡΙΖΑ, ίσα- ίσα προβάλλει σαν πόλος συσπείρωσης, ενώ δύσκολα οι αποδεκατισμένοι των ΛΑΕ (σ.σ: Μα καλά "σύντροφε" Παναγιώτη... Δεν μπόρεσες να ξεπεράσεις ούτε τον Ψινάκη; Και τι σόϊ αυτοκριτική είναι αυτή που έκανες; Για να διατηρηθεί η σημερινή ολέθρια ακινησία;..), «Ανταρσίας», Ζωής κλπ θα στήριζαν ΣΥΡΙΖΑ.

Όλα αυτά, ενώ την ίδια στιγμή η μεγάλη δεξαμενή των αναποφάσιστων, θα πρέπει να πειστεί από μια νέα γοητεία για να εγκαταλείψει την απραξία της και να μετακινηθεί μαζικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι πολιτικοί νομάδες, όμως, δεν έχουν προβλέψιμη εκλογική συμπεριφορά. Όπως άλλωστε και οι απελπισμένοι μεσο- εισοδηματίες(!) των 20.000-25.000 ευρώ ετησίως με παιδιά, φροντιστήρια, νοίκια και διαβόλους- τριβόλους που φορολογήθηκαν αγρίως. Τουναντίον... 
Η πλάκα είναι πως ούτε και η ΝΔ έχει να πει γι΄ αυτούς τίποτε... Κολυμπώντας στα ίδια νερά με τον ΣΥΡΙΖΑ και μην διαθέτοντας εθνικό σχέδιο, (σ.σ: δυστυχώς οι τελευταίες παραδοχές του ΔΝΤ ότι οι δανειστές κάνανε την Ελλάδα αποικία χρέους και πειραματόζωο, δεν μέτρησαν διόλου...), εύχεται να πάει με δική της εκτέλεση καλύτερα η συνταγή των δανειστών... Οι πρώτες ενδείξεις πάντως μαρτυρούν ότι μυαλό δεν έβαλε. Φρέσκες ιδέες και επαρκή πρόσωπα να τις υποστηρίξουν δεν έχει. Ξαναβγάζει σε κυκλοφορία, με τενόρους την Ξαφά και τον Στουρνάρα το ρεπερτόριο των δανειστών. Νομίζουν προφανώς, ότι ο κόσμος ξεχνάει εύκολα φερ΄ ειπείν, τον Χατζηδάκη και τον Βρούτση...  

(Ειδική αναφορά για ΚΚΕ: Δεν αρκούν οι «συγκινητικές» μάχες. Πρέπει να έχουν αναλόγως «συγκινητικά» αποτελέσματα… Άλλως κάτι δεν πάει καλά. Η ανάγνωση της νέας εργασιακής πραγματικότητας ίσως; Και η συγκρότηση ενός Κινήματος που δεν θα διαχωρίζει τους πολίτες στην "πόρτα"; Δέον να μετρηθεί κάποτε η απογοήτευση που σωρεύεται. Κι η στεναχώρια ενός ανένταχτου τμήματος της Κανονικής Αριστεράς που μάχεται στη ζωή με όσα εφόδια διαθέτει και δέχεται τη βρόχα από παντού. Κι αυτό δεν είναι διόλου συναισθηματικό, γιατί είμαστε θηρία ανήμερα κι όχι τίποτε γραφικοί που συμπληρώνουν τις πολυσυλλεκτικές πινακοθήκες των καφενείων της Επικράτειας...)

Τρίτη 28 Μαΐου 2019

"Αθλητική ενημέρωση" δεν είναι τα νέα του Ολυμπιακού.

Κάποιος να ενημερώσει αυτά τα Παρτάλια της ΕΡΤ... Κάποιος να πει σ΄ αυτά τα νούμερα που παριστάνουν τους αθλητικούς συντάκτες, ότι τους πληρώνει και ο Ελληνικός Βορράς! Να θυμούνται θα πρέπει ότι  πηγαίναμε εμείς και διαδηλώναμε για να΄ χουνε τώρα αυτοί οι δημόσιοι υπάλληλοι ένα στέρεο μεροκάματο και σε αντίθεση λέω με΄ μας που μας τρώνε οι δρόμοι και να γίνουν Σεβαστικοί γιατί αλλοιώς, ναι, θα τους πάρει ο άνεμος! Και να μην δείχνουν τόσο ξεδιάντροπα ότι είναι ή τουλάχιστον επιδιώκουν να είναι στο Pay roll του φαταούλα Μαρινάκη!

Δευτέρα 27 Μαΐου 2019

Σύνοψη (για να αποφύγουμε τα βαρύτερα προς τα Ιερατεία...)
Ήταν στη δουλειά σήμερα, στην Κουμουνδούρου, όπου δούλεψα, η Γωγώ, μια στεναχωρημένη μπαργούμαν.
Βαρύ πράγμα η διάψευση των ελπίδων. Σου κόβει την συνεργασία με το φως. Γι΄ αυτό και την πλήρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Στέκεται όμως, κανείς μετέωρος σε αυτήν την συμμετρική εχθροπάθεια. Δεν γίνεται να αναζωπυρώσει τίποτε καλό σε αυτό το απαρχαιωμένο σύμπαν.
Το λέω τιμής ένεκεν για μας τους απαρηγόρητους που είμαστε επίτιμοι ασθενείς του κόσμου που μας περιβάλει και καταστρέφει την δύναμή μας. Θα διαρκέσει, όπως προβλέπω πολύ ακόμα αυτό το ψυχορράγημα για όσους από εμάς απεχθάνονται τις αδιάφορες ιδέες. 
Στο τέλος, δεν ξέρω, αν θα είμαστε πια οι ίδιοι... Δεν θα έχουμε να περιμένουμε καμιά εύνοια, όπως συνήθως συμβαίνει. 
Δεν έχει καμιά γοητεία αυτή η άβυσσος. 
Η Αηδιαστική περίπτωση του Βόλου... 

Ποικίλες αναλύσεις για κάθε γούστα θα διαβάσει κανείς όπου θέλει για το εκλογικό αποτέλεσμα. Εγώ αναρωτιέμαι για την εκλογή Μπέου από την πρώτη Κυριακή. Βολιώτες είναι αλήθεια δεν έχω γνωρίσει πολλούς. Τα καλοκαίρια από 12 χρονών που κατέβαινα για να δουλέψω με τον Αρβανίτη Πάππο μου στο Βελεστίνο (καμιά παρεξήγηση! Μακεδόνας χτίστης, Πετράς μάστορας ήταν, απλά είχαν ανοίξει μετά τον μεγάλο σεισμό εκεί στα μέσα του ΄50 οι δουλειές και βρέθηκε σ΄ αυτά τα μέρη τους για μια χρονιά κι έζησε μετά χτίζοντας μιαν ανυπέρβλητη φήμη για 40 χρόνια αυτός ο μπεσαλής...) έπαιρνα από τότε με λεφτά δικά μου στην τσέπη και κατέβαινα στο ρεπό με το Οτομοτρίς σ΄ αυτήν την όμορφη Πόλη.
Μου άρεσε ο τρόπος τους.Ειδικά όταν αρχίνησα να "δένω" στην Άγια Οικοδομή και παράγγελνε ο σεβαστός μου Πάππος στη μάνα "Τον μικρό να μου στέλνεις στη δουλειά! Ο μεγάλος με νευριάζει...". Στα δεκαεφτά και αλάνι με χέρα βαρειά όπου δεν είχα να φοβάμαι τίποτε, τα΄ πινα σκληρά μονάχος μου τις Κυριακές κυρίως στα στέκια της Νέας Ιωνίας, εκεί όπου οι παληές νοικοκυρές ακόμα και τώρα άμα πας, αερίζουνε κουβέρτες βαρειές μάλλινες, με το σήμα του Ελληνικού Στρατού. Πήγα πρώτη φορά στους Μιλάνους. Κι απο σέβας, δεν δρασκέλισα το κατώφλι. Κι άκουσα μιαν ωραία κουβέντα, έκθαμβος πιτσιρικάς ένα απόγευμα στο λιμάνι, όπου μαλώνανε για το τίποτε δυό ψαράδες και λέει ο ένας τ΄ αλλουνού "εντάξει καργιόλη! Θα΄ ρθείς και στην πλώρη μου!". Δεν έχω ξανακούσει βαργιότερη και πιο μάγκικη απειλή.
Δεν περίμενα εντούτοις πως οι Βολιώτες θα'  ναι τόσο ξεφτιλισμένοι! Να βγάλουν έναν μπράβο από την πρώτη Κυριακή Δήμαρχο! Αυτήν την χυδαία περίπτωση τον Μπέο που το μόνο που υποσχέθηκε μόλις ανέβηκε στο βήμα του καημένου θριάμβου του ήταν |"Θα γίνει της πουτάνας!"...
Με ποιους ρε και γιατί και εναντίον τίνων; 

Σάββατο 25 Μαΐου 2019

Πέρα από τον ήχο των δακρύων

Παραληρεί ο άνθρωπος όταν φτάνει στα ακραία όρια της μοναξιάς του. Καταδιώκεται από τον χρόνο που τον σκορπίζει και τον χαλάει. Θέλουμε όμως, να σταθούμε σ΄ αυτήν την ζωή με τις ελάχιστες δυνατές συναινέσεις! Να έχει περιεχόμενο η σκλαβιά μας. Να γίνουν τα πράγματα για μας κάπως πιο ευρύχωρα... Να έχει η καλοσύνη μια διάρκεια.
Θέλουμε να παραμείνουμε φυσιολογικοί. Κι αυτό είναι το δικό μας ύστατο και εξαιρετικά θεμιτό, μιας κι η ζωή δεν είναι πια της μόδας, εκλογικό αίτημα! Αυτό το ρήγμα στο κενό που μας σερβίρουν οι τωρινές χαμούρες δεν μας αρμόζει. Θα μπορούσαμε να πετύχουμε πολλά, αν κατανικούσαμε τον φόβο του Γελοίου...
Θα νικούσαμε τη θλίψη και το χάος που μας εγγυώνται αυτοί οι ατάλαντοι γελωτοποιοί.Θα διεκδικούσαμε κάτι καλύτερο λέω από αυτό που μας τάζουν ελλείψει τεχνασμάτων: μια μοίρα δίχως λάμψη.
Προφανώς όλα τα ζητήματα, λέμε, είναι ταξικά. Δεν κάνουμε κατάχρηση Ρομαντισμού εδώ... Οι άνθρωποι όμως, στην καρδιά τους πρέπει να έχουν ελπίδα.Αυτήν την ικμάδα εννοώ που τους δίνει την ηθική ένταση να περιφρονούν την διάχυτη ευτέλεια.

Η Δική μας Αριστερά

"Κρασί σε πίνω για καλό /
και συ με πας στον τοίχο..."

https://www.youtube.com/watch?v=QlpwcNHiVGY

Παρασκευή 24 Μαΐου 2019

Δικαίωμα!
Παίζονται πολλά και διακυβεύονται άλλα τόσα σε αυτές τις άνοστες -και ανυποψίαστες για τους πολλούς...- κάλπες. Όμως ο Μαρινάκης, δεν γίνεται να βγάλει Δήμαρχο τον Ταχιάο στη Σαλονίκη! Όχι στην αγαπημένη Πόλη Δήμαρχος του "Φαταούλ"! ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ αυτό Καρντάσια!
Οι Δεξιοί έχουν την επιλογή τους. Ορφανό. Όπου είναι και ο Κούδας για να σηματοδοτήσει εμβληματικά ότι η αγαπημένη Πόλη δεν θα αλωθεί από τα συμφέροντα της συμμορίας που λυμαίνεται τον Πειραιά!  
Ρε, ούτε ένας!
Τόσα λόγια, τόσα λεφτά πεταμένα, τόσο χαρτί ξοδέψανε οι υποψήφιοι δήμαρχοι του Λεκανοπεδίου. Κι ούτε μια κουβέντα για τους άστεγους. Να παρουσιάσουν αδερφέ ένα υποτυπώδες πρόγραμμα που να λέει ότι στα χιλιάδες ακατοίκητα σπίτια θα μπούνε συνεργεία να τα καλλωπίσουνε να στεγάσουν ανθρώπους μέσα. Να προτείνουν προγράμματα για τους αποσυνάγωγους αυτούς.
Αυτούς που δεν τους χαρίζει η ζωή,δηλαδή η δημόσια μέριμνα, δεύτερο βλέμμα.
Δεν είναι "πονοψυχιάρικα" όλα αυτά. Για Πολιτική μιλάμε διάολε!
Όποιος δεν βλέπει αυτές τις Ψυχές- Σκιές που ξέβρασε στις γωνίες των δρόμων ο δριμύς αέρας του νεοφιλελευθερισμού που φυσάει άγρια στις μέρες μας, δεν βλέπει Τίποτε!
Ο απλός κόσμος όπως μπορεί και δύναται συντρέχει. Γνωρίζω παραδείγματα. Θα περιοριστώ να πω μόνο ότι ο φιλότιμος και καλός γιος ενός καρδιακού φίλου που τελείωσε Μαθηματικό ξυπνάει απ΄ τ΄αχάραγα στον Χολαργό και τρέχει σε κοινωνικά φροντιστήρια στο Περιστέρι! Δεν είμαστε για πέταμα θέλω να πω. Εκδηλώθηκε αυθόρμητα στα χρόνια της δεινής κρίσης ένα κίνημα αλληλεγγύης που υπερέβη τα αμήχανα και βολεμένα κομματικά ρετιρέ. Ορισμένα κόμματα της (δικής μας) Αριστεράς κάτι πήγαν να καταλάβουν. Αλλά, στην πραγματικότητα, δεν ένιωσαν... Πολιτική κάνεις επειδή φλέγεσαι για τον Άλλον. Όχι απο κομματικό καθήκον, ιδιοτέλεια, ή επειδή θες να δώσεις ένα νόημα στην άδεια σου ζωή.
Λίγη έμπνευση χρειάζεται. Και να που θα σταθεί, ένα νέο ΕΑΜ, το οποίο, όπως και τότε, σε κείνη την Κατοχή, μας αφορά Όλους!


"Συγγνώμη λάθος" αναγνώρισε  δέκα χρόνια αφότου εισηγήθηκε τις αγριότητες στην Ελλάδα το ΔΝΤ. 

Αυτήν τη βαρειά λιτότητα που μας γάμησε τα πέταλα, το Ταμείο αναγνωρίζει τώρα ότι "ήταν υπερβολική". Λάθος συντελεστής, σου λέει. Λάθος η εκτίμηση για τις επιπτώσεις στο ΑΕΠ και στην κατανάλωση (βλέπε τα μακαρόνια και το γάλα και τα είδη πρώτης ανάγκης, τουτέστιν, και δε συμμαζεύεται...)  Κι οι αυτοκτονίες λάθος; Μέσα κι αυτές. Ε, ναι. Είναι αλήθεια πως δεν χρειαζόταν τόσα πολλά αναγνωρίζουν σήμερα οι ιδιοτελείς και ανίκανοι (φονικός συνδυασμός) νεοφιλελεύθεροι οικονομολόγοι της Ουάσινγκτον που εφαρμόζουν την ίδια συνταγή για κάθε περίσταση, αλλάζοντας απλά το όνομα της χώρας που κάθε φορά επεμβαίνουν. Μείωση του προσδόκιμου ζωής, μέσω ανελέητων προγραμμάτων λιτότητας για να πληρώνουν οι λαοί τα σπασμένα των Τραπεζών, υποβάθμιση και ξεπούλημα δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών, όπως η Παιδεία, οι Μεταφορές και η Υγεία, εξακόντιση της ανεργίας και μαζική εξαθλίωση του πληθυσμού, δηλαδή των φτωχότερων τάξεων, ήταν η συνεισφορά του στον "πολιτισμό" των τελευταίων 70 χρόνων που υπάρχει αυτή η "Διεθνής των σαράφηδων" στον Πλανήτη!..

Λένε τώρα κάποιοι και σωστά, πως δεν μας χρειαζόταν ο ξένος βούρδουλας για να στρώσουν κάποια πράγματα στη χώρα, όπως το να μην βγαίνεις από τα 45 σου χρόνια φερ΄ ειπείν και με βαρύ εφάπαξ στην σύνταξη από την ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, την Ολυμπιακή και πάει (κ)λέγοντας όπως κάνανε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ που βουλιάξαν τη χώρα για να συντηρείται ένας παρασιτικός καταναλωτισμός που χρηματοδοτούσε τις θέσεις εργασίας στην γερμανική βιομηχανία ...
Μπορούσαμε και μονάχοι μας να τα στρώναμε αυτά. Σύμφωνοι!

Αλλά, εδώ οργανώθηκε μια θεαματική επικοινωνιακή εκστρατεία ηθικής συντριβής των Ελλήνων για να περάσουν ευκολότερα αυτά τα στυγνά μέτρα που σώσανε- ακόμα κι ο Σημίτης το παραδέχθηκε εκ των υστέρων- τις γαμημένες τους τράπεζες!
Ώρα να μαζεύουν τα κατουρημένα τους οι δοσίλογοι που φωνάζανε "Βάστα Σόϊμπλε" και "Γερούν Γερά"!..
Προσωπικώς γουστάρω να ανακτήσουμε αυτήν τη χώρα που έχει γίνει ξανά χάρη στον ΣΥΡΙΖΑ, μπουρδέλο του 6ου Στόλου. Αλλά, δεν είμαι αισιόδοξος...
Όσο βλέπω πως συμπεριφέρονται οι οδηγοί στον δρόμο χάνω πάσαν ελπίδα. Παρτάκηδες ΠΑΣΟΚοι και Νουδούλες, διαμορφώσαν πλέον ένα αηδιαστικό ήθος, και δεν ξέρεις πια τι μπορεί να τους ανυψώσει σε κάποιο ηθικό μέγεθος αυτούς τους ανθρώπους... Όχι πως κάποιοι από μας που κριτικάρουμε είμαστε τίποτε καλύτερα μέταλλα. Αλλά τουλάχιστον δεν επικαλούμαστε γελοία προσχήματα όταν μας σταματούν στα αλκοτέστ...

Υ.Γ: Η νέα γενιά θα βγάλει τη χώρα απ΄  τον βούρκο! Και θα ποθάνω με αυτήν την βεβαιότητα!





Τρίτη 21 Μαΐου 2019

Έχουν καταλάβει τι έκαναν οι Αφοί Αγγελόπουλοι;

Δυό κακομαθημένα παληόπαιδα. Δυό ανάξια παιδάκια, μεγαλωμένα στα σεβρά με νταντάδες, που νομίζουν ότι η ιστορία των ομάδων είναι προσωπική τους περιουσία και μπορούνε να τη βάζουνε στο λόττο.
Δυό μοιραίοι άνθρωποι, οι αδελφοί Αγγελόπουλοι, οδηγούν τον ένδοξο (ναι το λέω εγώ ο ΠΑΟΚτζής!)  μπασκετικό Ολυμπιακό στην ανυποληψία του υποβιβασμού.
Για να κάνουν το κέφι των σακατεμένων της Θύρας 7 που ούτε καν πάταγε στα παιχνίδια της Ομάδας τους. Πήγαιναν μόνο στα ντέρμπι για να βρωμίσουν το άθλημα τραμπουκάροντας τους αντιπάλους.

Ας πέσουν στην Α2! Αυτή η καταγέλαστη και αηδιαστική νοοτροπία που υπαγορεύει την απουσία σεβασμού στους κανόνες -όπως κάνουν οι «γαύροι» και στο Ποδόσφαιρο- δεν περνάει και δεν θα μας λείψει.  Τους περιμένουν ένδοξες μέρες στην Α2 με ομάδες όπως ο Οίακας Ναυπλίου, ο Χαρίλαος Τρικούπης Μεσολογγίου, ο Διαγόρας Δρυοπηδέων, η Ευρώπη Πευκοχωρίου και ο Ερμής Αγιάς. Θα μάθουν τουλάχιστον Γεωγραφία… Και τους περιμένουν ακόμα πιο απρόβλεπτες καταστάσεις άμα δεν τους δεχθούν (και το έχουν δηλώσει ότι δεν τους θέλουν) στην Λίγκα της Αδριατικής. Τους περιμένουν ημέρες βαθειάς ανυποληψίας, όπου κανένας σοβαρός επαγγελματίας δεν θα τους έχει στις επιλογές του, συμβόλαια τηλεοπτικά και διαφημιστικά θα σταματήσουν, τα οικονομικά θα πάρουν την κατρακύλα.

Ο κανονικός Ολυμπιακός ξέρει τη θέση του. Και η απουσία του θα είναι πλήγμα βαρύ στον εσωτερικό αλλά και στον ευρωπαϊκό ανταγωνισμό. Θύμωσε ο Αρμένης και δάγκωσε τα΄ αρχίδια του, λέει η παροιμία…

Όταν καταλάβουν πόση ζημιά έκαναν στην Ομάδα τους οι Αφοί Αγγελόπουλοι μια επιλογή έχουν: Να πάρουν το πρώτο αεροπλάνο και να αυτοεξοριστούν σε καμιά Ελβετία…
Και να φανταστείς ότι στο Κολλέγιο πέρασαν από τα χέρια του Δάσκαλου Κώστα Γεωργουσόπουλου ο οποίος, σε ανύποπτο χρόνο και για άσχετο θέμα, τους είχε χαρακτηρίσει «σεβαστικά παιδιά». Τα κακομαθημένα κωλόπαιδα…

Υ.Γ: Αναρωτιέμαι με ποιο στόχο θα αγωνίζονται στην Α2; Να ανέβουν στην πρώτη κατηγορία από την οποία έφυγαν; Πόση ματαιότητα ρε φίλε…Πόση ξεφτίλλα… Παράγουν βαρειά νοσηρότητα οι επίσημοι εκπρόσωποι αυτής της άλλοτε κραταιάς Ομάδας σε όλα τα επίπεδα πλέον. Ας το κλείσουνε το μαγαζί να ησυχάσουμε με δαύτους. Έχει κι άλλες λαϊκές Ομάδες ο Πειραιάς, όπως την Εθνικάρα που τον χαντακώσανε με κάθε μέσο οι αχόρταγοι και πλεονέκτες «γαύροι» που τους ζαλίζει, όπως φαίνεται ο συναγωνισμός και θέλουν όλα τα παιχνίδια δικά τους… Πάρτε τα λοιπόν κι αδειάστε μας τη γωνιά. Άντε να πνιγείτε στην τοξικότητά σας χαμούρες…  

Υ.Γ 1: Καλά οι... σημαίες της Ομάδας, ο Σπανούλης (ειδικά αυτός που χάρισε έναν τίτλο στον ΟΣΦΠ κάνοντας βήματα...) με τον Πρίντεζη ας πούμε, δεν έχουν άποψη να βγούνε δημόσια και θαρραλέα να μιλήσουν γι΄ αυτό το ανεπανάληπτο καραγκιοζιλίκι; Και οι παληοί άσοι του Ολυμπιακού που, πέρα από το καμένο οπαδιλίκι, μας έκαναν κι εμάς να χαρούμε με τις επιτυχίες τους, που βρίσκονται τώρα για να πάρουν θέση μπροστά σε τούτον τον ξεπεσμό; 
Άντε να χαθείτε όλοι σας!..  


Ας ανοίξουν οι Ουρανοί!

Το καλύτερο κορίτσι που ξέρω ορκίστηκε μέσα στην ωραιότητά της σήμερα στην Νομική με την αριστερή γροθιά υψωμένη!

Κυριακή 19 Μαΐου 2019

Ε ναι! Η επίγνωση της δυστυχίας μας, θα μειώσει, κάπως, το κύρος της κόλασης όπου ζούμε... 
Πάρτε πίσω τις ενοχές σας!

Αναρωτιέμαι. Εκεί στα Κατεχόμενα. Εκεί όπου το Γαμημένο κράτος του Ισραήλ πνίγει τους Παλαιστίνιους και δεν τους αφήνει ούτε χαραμάδα ζωής, εκεί, όπου δεν τους αφήνει να αγαπάνε τη γη τους και να χτίζουνε στοργικά σχέσεις κι η μοναδική διέξοδος που τους δίνει είναι ο Θάνατος, αναρωτιέμαι τι αξία έχει γι΄ αυτούς η βρωμιάρα η Γιουροβίζιον που φέτος την οργάνωσε το Τελ  Αβιβ, για την οποίαν ο γείτονας σήμερα έψηνε παϊδάκια.
Αφήστε μας στην ησυχία μας καρντάσια. Και σεβαστός ο πόνος σας. Έχωμε περισσότερα θύματα, αναλογικά από τον καθένα. Άϊντες μια βόλτα απ΄ το χωριό μου το ΛΕΧΟΒΟ όπου το κάψανε Ιταλοί και Γερμανοί κι οι γριές φοράνε ακόμα τσεμπέρια... Πολλά μας τα κάνατε μαλάκες Ισραηλινοί! Δολοφονεί μικρά παιδιά ο (ψυχάκιας) ισραηλινός στρατός σας και λέει πως το κάνει για λόγους αυτοάμυνας χαμούρες!

υ/γ: γεμίσατε όλον τον ντουνιά με ενοχές θαρρείς και φταίμε όλοι αδέρφια μας Εβραίοι. Και Εξοντώνετε τώρα με τον ίδιον τρόπο -των Ναζήδων- τους Παλαιστίνιους;

υ/γ: υπάρχουν πολλοί φλώροι που βρίζουν ανιστόρητα το ΚΚΕ, το πιο πατριωτικό κόμμα που έμεινε εδώ το 1941  και οργάνωσε την πάλη του λαού όταν όλοι οι εκπρόσωποι του ¨αστικού κορμού" παίρναν τα καράβια.

Να είμαστε στοιχειωδώς Δίκαιοι λέω. Γιατί χωρίς Δικαιοσύνη θα μας πάρει ο Άνεμος...
Διαύγεια... 

Ο,τι ζούμε δεν μας αξίζει. Κι αυτή η ρεμβώδης ιδιωτεία δεν έχει καμία έξαρση. Σπονδές στο κενό. Θέλουνε να μας σπαταλήσουνε αυτοί στα κομματικά ρετιρέ, όλους εμάς που υπάρχουμε χάρη στις αρνήσεις μας.
Αυτοί παραληρούν. Εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχει κάτι πέρα από αυτό. Έστω σαν αλυσιτελές διάβημα.
Δεν πρόκειται για κάποια μεταφυσική προσέγγιση του κόσμου όπου βαθειά όλοι υπάρχουμε.*
Έχωμε τον τρόπο να διακρίνουμε με περιφρόνηση ό,τι καταρρέει μπροστά στα μάτια μας μας.
Απλά, για την ώρα, δεν ξέρουμε πως να γιατρευτούμε από αυτήν την αηδία...

*Νίκος Καρούζος: "Στον κόσμο όπου βαθειά υπάρχουμε/
διάδημα η φρίκη".  

Παρασκευή 17 Μαΐου 2019


Ψυχραιμία. Τα πράγματα ίσως αποδειχθούν ακόμα χειρότερα…

Σόρυ «μάγκες», αλλά υπάρχουν άνθρωπες που γράφανε λίβελους για τον ΣΥΡΙΖΑ όταν οι ίδιοι επαγγελματικά, παρέπαιαν στην αιχμηρή βελόνα της ανάγκης κι ήσαντε άνεργοι, οπότε, λέω εγώ με το φτωχό μου μυαλό, (συ)σκεπτόμενοι με την αφεντιά τους περί της δεινής τους θέσης θα΄ πρεπε να φέρονται κατά τι λεπτότερα σ΄ αυτά τα  κουμάσια που δυσφήμισαν την Αριστερά.  

Εντούτοις- επειδή κάποιους από αυτούς τους γνώρισα το λέω…- άσκησαν δριμεία κριτική, ζυγίζοντας το θυμό τους, πάνω από το προσωπικό συμφέρον. Μιλάω καμιά φορά με ορισμένους από δαύτους και μου λένε πως αισθάνονται Ωραίοι. (Ωραίος, για να κάνω και την επίδειξή μου στα Αρχαία, είναι αυτός φτάνει στην ώρα του…).

Από την άλλη για να το γυρίσω σε πρώτο πρόσωπο, εντυπωσιάζει η ευκολία όσων δημοσιολόγων, ενώ ξεσπαθώνουν –και σωστά- κατά του Τσίπρα, δεν χαλαλίζουνε δυο αράδες και για τον Μητσοτάκη μπας και διασώσουν κάποια προσχήματα.  

Αναρωτιέμαι, όλων αυτών την δημοκρατική ευαισθησία δεν την χάλασε η δήλωση του Γραμματέα της ΝΔ Λ. Αυγενάκη που είπε μεταξύ άλλων αναφερθείς στις προσεχείς Ευρωεκλογές:

«Υπάρχει ο φόβος και η αίσθηση -δεν νομίζω ότι θα γίνουν συντονισμένες ενέργειες από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ, αλλά υπάρχει διάχυτη η πληροφόρηση– ότι κάποιοι είναι αποφασισμένοι, εάν τα καταφέρουν και εάν τους το επιτρέψουμε ακόμα και να αλλοιώσουν τα εκλογικά αποτελέσματα, δηλαδή την άποψη των Ελλήνων πολιτών. Τους λέμε, λοιπόν, ότι η Νέα Δημοκρατία θα είναι εκεί. 
Υπάρχει διάχυτη η πληροφόρηση -επαναλαμβάνω δεν έχουμε, ούτε πιστεύουμε ότι υπάρχει συντονισμένη ενέργεια από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ- αλλά υπάρχει η διάθεση από ορισμένους, που κινούνται σε αυτό τον χώρο, να αλλοιώσουν το εκλογικό αποτέλεσμα. Αυτό δεν θα επιτραπεί.

Καλά, η Νουδούλα δεν καλπάζει, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις; Τι σόϊ ηττοπάθεια είναι αυτή; Και, κάνοντας μια ραδιωφονική περαντζάδα το μεσημέρι να πέφτεις μετά απάνω σε έναν εντελώς υστερικό Χιώτη (ναι, αυτήν την…δημοσιογραφάρα…) να ωρύεται «έστω μία μονάδα διαφορά!»… Τόσο χάλια είναι τα πράγματα (γαλάζια» αδέρφια;..  





Όταν μιλάει στην ψυχή ο Πρόεδρας…

Από την αρχή μέχρι το τέλος ψέμματα. Και μάλιστα από τα χείλη ενός ατάλαντου. Το πώς αυτός ο άνθρωπος θεωρείται επιτυχημένος επιχειρηματίας, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο…
Δεν ενδιαφέρεται όπως ισχυρίστηκε να κάνει κόμμα. Τι να το κάνει, αφού (τη Νουδούλα εν προκειμένω) μπορεί να το αγοράσει και να του΄  ρθει και φθηνότερα…

Εν πάση περιπτώσει στα πολιτικά του κομμάτια, ας τον κρίνουν άλλοι. Έχει άλλωστε όπως επαναλάμβανε άχαρα, «μερικούς από τους καλύτερους αρθρογράφους» -και δεν μπαίνω στον πειρασμό να πω ονόματα, όλοι καταλαβαίνουν σε ποιους σκουπίζει τα παπούτσια του μπαίνοντας στα γραφεία του ΔΟΜ…

Θα κρίνω τον Μαρινάκη για τα ποδοσφαιρικά. Και για την κρίση ότι ο Ολυμπιακός- ναι αυτός που αποκλείστηκε από τη Λαμία στο Κύπελλο…- είχε την καλύτερη ομάδα φέτος στο Πρωτάθλημα. «Κοιμήθηκε ο Θεός στο Καραϊσκάκη» υποστήριξε. Βολική εκδοχή για να προσπερνάει το γεγονός ότι η ομαδούλα του, βγήκε στο χορτάρι της Τούμπας με το σκατό να΄ χει φτάσει στην κάλτσα!..

Καλλιεργεί με τη νοσηρότητά του, την επόμενη βία. Καμία λεβεντιά. «Φαταούλ», όπως τον ονομάζουν στις υποκλαπείσες συνομιλίες, όπου κατηγορείται ότι μίλαγε με πακιστανικά κινητά τηλέφωνα, πιστεύοντας ότι αυτά δεν καταγράφονται από τους κοριούς της ΕΥΠ… Τόσο Βαγγέλης…

Ο άνθρωπος αυτός είναι βαρέως τοξικός. Όπως και το νοσηρό και πέρα για πέρα Σάπιο και χαλασμένο (με την παλαιά έννοια…) σύστημα που στηρίζει τις κάλπικες επιτυχίες του Ολυμπιακού όλα αυτά τα χρόνια- οσφυοκάμπτες, από την εφταετία Κόκκαλη πολιτικοί, εξαγορασμένοι διαιτητές, δουλάκια- «δημοσιογράφοι» της πλάκας και μια ορδή ανυπόληπτων μπράβων για να διεκπεραιώνει τα πρακτικά… Και μόνο ότι όλη την επικοινωνιακή διαχείριση αυτού του συρφετού δεν την έχει κάποιος σοβαρός άνθρωπος αλλά την ανέθεσαν επισήμως στον θλιβερό Καραπαπά, δείχνει το ποιον τους.

Γαλούχησαν μια γενιά Ολυμπιακών όλοι αυτοί και οι προηγούμενοι στην ευκολία. Στο επιχείρημα, γαμούμε και δέρνουμε. Και χαιρόντουσαν αηδιαστικά μεταξύ εαυτών και αλλήλων στο Καραϊσκάκη το οποίο εν παρόδω, γίνηκε με λεφτά των φορολογουμένων κι έπαψε να είναι πλέον Στάδιο, ικανοποιημένοι που έπαιρναν πλαστά πρωταθλήματα, τσακίζοντας κάθε υποψία ανταγωνισμού για να πιθηκίζουν οι τσουκαλάδες… Ολούρμου ΡΕ!!!



Πέμπτη 16 Μαΐου 2019

Η πιο όμορφη Πόλη στα χειρότερα χέρια...

Ο Γεώργιος Καμίνης, απέρχεται από τον Δήμο Αθηναίων για να πολιτευθεί με το ΚΙΝ.ΑΛ διεκδικώντας φρεσκότερες δάφνες. Τέσσερα χρόνια στο τιμόνι, όμως, άφησε την πρωτεύουσα ακυβέρνητη πολιτεία.

Μοναδική ευδιάκριτη παρέμβαση ότι ενίσχυσε το Σώμα των Πραιτοριανών της Δημοτικής Αστυνομίας οι οποίοι βρήκαν σκοπό στη ζωή τους μοιράζοντας ανελέητα κλήσεις στους ταλαίπωρους γιωταχήδες που αναγκάζονται συχνά να κατεβαίνουν "με το αμάξι" στο μπουκωμένο κέντρο. (στο μεταξύ οι παιδικές χαρές που τελούν υπό την αποκλειστική εποπτεία τους, είναι ερείπια...).

Κανένα σχέδιο για να αναπτερώσει το κλονισμένο ηθικό των κατοίκων σ΄ αυτούς τους ζοφερούς μνημονιακούς καιρούς. Καμία παρέμβαση που-θε-να! Τίποτε για να ενθαρρύνει την χρήση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Να εμπνεύσει ενέργειες για την ανάκτηση του δημόσιου χώρου που νέμονται ατιμώρητα οι μηδενιστές και χουλιγκάνοι των Εξαρχείων, οι λαθρέμποροι, οι ναρκέμποροι, οι κοινές συμμορίες, η επέλαση πέριξ της Ομόνοιας ενός ετερόκλητου πλήθους μεταναστών που όπως και να το δούμε δεν προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές και ζει εδώ στις παρυφές του νόμου και οι επιτήδειοι κι ανεξέλεγκτοι ΜΗΚΥάδες που βγάζουνε χοντρό μεροκάματο πουλώντας με το αζημίωτο ανθρωπισμό. Τα έσπρωξε όλα κάτω από το βολικό χαλί του επιχειρήματος "εγώ δεν έχω αρμοδιότητες"...

Αμέτοχος και άφωνος, παρακολούθησε την παρακμή του κέντρου και των παλαιών αστικών συνοικιών που βυθίστηκαν ραγδαία στην ρυπαρότητα, το σκότος, την απουσία ενδιαφέροντος για τον Πολίτη, την βαρειά ταξική μιζέρια. Απέστρεψε το βλέμμα από τις γειτονιές που αντικρίζεις ελληνικές σημαίες στα μπαλκόνια όλον τον χρόνο για να υποστηρίξουν όπως μπορούν οι ένοικοι την ταυτότητά τους σε έναν κόσμο που δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να τον καταλάβουν και να συγκαταλέγονται ως μέρος του.

Εκεί όπου δρέπουν την απελπισία των φτωχών -και όχι των κατά Τσίπρα, αόριστα "πολλών"...- οι τιποτένιοι, οι θρασύδειλοι ναζήδες της Χρυσής Αυγής. Οι μοναδικοί οικονομικά κερδισμένοι είναι Κινέζοι και άλλοι ξένοι λεφτάδες που αγοράζουν σωρηδόν εγκαταλελειμμένα ακίνητα (μαζί με την "Χρυσή Βίζα") για να τα θυσιάσουν στο βωμό των βραχυχρόνιων μισθώσεων (του AirBnb σε απλά ελληνικά).
Φοβάσαι την ίδια στιγμή να περπατήσεις νύχτα στο Ζάππειο και το΄ χω διαπιστώσει αυτοπροσώπως όταν υποχρεωτικά περνάω από κει κόβοντας απ΄ το Καλλιμάρμαρο μετά τη δουλειά για το μετρό του Συντάγματος. Γυναίκα δεν κυκλοφορεί μετά τις εννιά το βράδυ και πολύ σωστά πράττει. Διαχειρίστηκε τα κοινά ο κ. Καμίνης, σαν ατάλαντος μπακάλης. Απών παντού. Παρακολούθησε ανήμπορος την οικονομική, ηθική και πολιτισμική καταρράκωση της Πόλης.

Απέτυχε στα μικρά και στην ζωτική καθημερινή διαχείριση και ο Μπουτάρης. Αλλά, τουλάχιστον εκείνος συμφιλίωσε και πάλι την αγαπημένη -κι όχι μονάχα για μας τους Βόρειους- Σαλονίκη με το κοσμοπολίτικο παρελθόν της, άνοιξε σκουριασμένα παράθυρα για να αλλάξει ο αποπνικτικός αέρας που είχε εγκατασταθεί στην περίκλειστη Πόλη, μετέβαλε διαθέσεις, έδειξε έναν δρόμο διαφορετικό από τον βαθύ επαρχιωτισμό και την νεόπλουτη αγραμματοσύνη που δέρνει τη χώρα. Τόσο μπορούσε. Αλλά το έπραξε στο ακέραιο!

Τη Θεσσαλονίκη την ανακάλυψαν ξανά οι παληές της μειονότητες-ουσιαστικές πολιτισμικές συνιστώσες-  που ποτέ δεν την είχαν άλλωστε εγκαταλείψει και κέρδισε καινούργιους φίλους οι οποίοι διαπίστωσαν ότι δεν είναι "ερωτική πόλη" όπως λένε χυδαία κάτι φλώροι τύπου Νίκου Χατζηνικολάου, ("η κούκλα η αγάπη μου"- έτσι την αποκαλεί- μπλιάχ...), αλλά έχει μια πολυσήμαντη αύρα που όσα επιχρίσματα και ψιμύθια κι αν στρώσαν απάνω στην ωραία μορφή της δεν μπόρεσαν τελικά να την χαλάσουν.
Λοιπόν; Τι να μας πεις κυρ- Καμίνη; Άει στο καλό και μη σε κρατάμε άλλο...


Τρίτη 14 Μαΐου 2019

Αποστρατικοποίηση των ελληνικών νησιών: Βραχεία επισκόπηση ενός ανύπαρκτου «ζητήματος».

Η ένταση με την οποίαν η Τουρκία ξαναφέρνει στο προσκήνιο την αξίωσή της για αποστρατικοποίηση των ελληνικών νησιών του Αιγαίου μας υποχρεώνει σε μια συνοπτική εξέταση ενός ανύπαρκτου, κατά τα άλλα, ζητήματος με ανυπόστατη νομική βάση.
Το πρόβλημα δεν είναι καινούργιο. Τέθηκε από την Άγκυρα για πρώτη φορά το 1964 και άρχισε να εισβάλλει ορμητικά από την Άνοιξη του 1975 με αφορμή τις παράνομες τουρκικές έρευνες για υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο που είχαν ξεκινήσει δύο χρόνια νωρίτερα, τον Νοέμβριο του 1973. Η συγκυρία δεν ήταν τυχαία. Ήταν ακριβώς  μετά το Πολυτεχνείο, όταν στην προδοτική χούντα σημειωνόταν αλλαγή φρουράς και η «Αρσακειάδα», ο σκαιός Ιωαννίδης διοικητής της διαβόητης ΕΣΑ όπου μαρτύρησαν χιλιάδες δημοκρατικοί πολίτες έθετε υπό περιορισμό τον δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλο πριν οδηγηθούμε στην προδοσία της Κύπρου.  

Εγκαταστάθηκε και αυτό το «ζήτημα» έκτοτε αδιαλείπτως στο καλάθι των λεγόμενων «διμερών διαφορών» σύμφωνα με την Τουρκία η οποία επιδιώκει συστηματικά σε αντίθεση με την Ελλάδα όπου ή άσκηση εξωτερικής πολιτικής με επαγγελματικούς όρους ρίχνεται βορά στον κομματικό ανταγωνισμό, την συνολική διευθέτηση όλων των αναθεωρητικών της αιτημάτων από την Θράκη έως την Κύπρο- οι Τούρκοι ως φαίνεται αντιλαμβάνονται την αδιάσπαστη γεωγραφική ενότητα του Ελληνικού χώρου, καλύτερα από εμάς…-   «σε πολιτική βάση». Τουτέστιν, όχι σύμφωνα με τους κοινά συνομολογημένους Κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, το οποίο χωρίς αποτέλεσμα δεν παύει να επικαλείται θεατρικά η εγχώρια πολιτική ελίτ, αλλά, με γνώμονα την ισχύ κάθε μέρους. Ο Θουκυδίδης, αγνοείται στα ημέτερα κομματικά ρετιρέ όπου ακούγονται φαιδρότητες του είδους «οι λαοί δεν έχουν να χωρίσουνε τίποτε μεταξύ τους» και ότι «ο καλοπροαίρετος διάλογος θα αμβλύνει τα πάθη»…

Το καθεστώς που διέπει τα ελληνικά νησιά του Αιγαίου, διαμορφώθηκε από τρία διαφορετικά νομικά κείμενα. Στη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923 που ακολούθησε το τέλος της Μικρασιατικής περιπέτειας, στο κεφάλαιο «Περί Στενών», συμφωνήθηκε ολοκληρωτική αποστρατικοποίηση, απαγόρευση οχυρωματικών έργων και παρουσία ενόπλων δυνάμεων στη ζώνη που περιέκλειε τον Βόσπορο, την Προποντίδα, τα Δαρδανέλια, τα ελληνικά νησιά Ίμβρο και Τένεδο που πέρασαν στην κατοχή της Τουρκίας, καθώς και τη Λήμνο και Σαμοθράκη.  

Στα υπόλοιπα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, Λέσβο, Χίο, Σάμο και Ικαρία, αναγνωρίστηκε το δικαίωμα στην άμυνα αλλά μόνο από γηγενείς έφεδρους και απαγορεύθηκε η εγκατάσταση ναυτικών βάσεων και η εκτέλεση οχυρωματικών έργων. Και τέλος, με τη Συνθήκη Ειρήνης με την Ιταλία το 1947, μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, τα Δωδεκάνησα, απολύτως δικαιολογημένα ενώθηκαν με τον ηπειρωτικό, εθνικό κορμό με την υποχρέωση αποστρατικοποίησης, αλλά και με το δικαίωμα να διατηρούν τις δυνάμεις που κρίνουν απαραίτητες για την τήρηση της δημόσιας τάξης.

Η Τουρκία, αν και δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος σε τούτη τη Συνθήκη και ουδέποτε πολέμησε (θυμίζουμε κήρυξε τον πόλεμο στον Άξονα… μία ημέρα πριν από την λήξη των εχθροπραξιών κερδίζοντας τον περιφρονητικό χαρακτηρισμό «ο Επιτήδειος Ουδέτερος»…) επεδίωξε λυσσαλέα παρασκηνιακώς με τη βοήθεια της τότε Σοβιετικής Ένωσης την επιβολή αυτού του καθεστώτος. Είναι όμως προφανές και μόνο εξ΄ αυτού, ότι δεν δικαιούται να εγείρει αξιώσεις για το καθεστώς των Δωδεκανήσων αφού η Συνθήκη Ειρήνης δεν την αφορά νομικά. Είναι σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο res inter alios acta. (κατάσταση δηλαδή, που συμβαίνει μεταξύ τρίτων).


Το 1936 στο Μοντρέ, αφετέρου, τροποποιήθηκε η σύμβαση της Λωζάνης και η Τουρκία ανέλαβε τον έλεγχο των Στενών που έπαψαν πια, συμπεριλαμβανομένων των Ίμβρου και Τενέδου να είναι αποστρατικοποιημένη ζώνη. Το γεγονός ότι ρητή μνεία για επαναστρατικοποίηση Σαμοθράκης και Λήμνου δεν γίνεται, δεν σημαίνει ότι οι προηγούμενοι όροι καταργήθηκαν ειδικά για την Τουρκία και όχι αυτόχρημα και για την Ελλάδα. Στις 31 Ιουλίου του 1936 ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Ρουστού Αράς, δήλωνε στην Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση ότι «οι διατάξεις περί αποστρατικοποίησης Λήμνου και Σαμοθράκης καταργούνται με τη νέα Σύμβαση του Μοντρέ και χαιρόμαστε πολύ γι΄ αυτό».

Λίγο νωρίτερα δε, 6 Μαΐου του 1936, ο Τούρκος Πρέσβης στην Αθήνα λειτουργώντας κατ΄ εντολή της κυβέρνησής του, αναγνώριζε με επίσημη επιστολή στον τότε Έλληνα πρωθυπουργό: «είμαστε απολύτως σύμφωνοι, όσον αφορά την επαναστρατικοποίηση των δύο νησιών, ταυτόχρονα με την επαναστρατικοποίηση των Στενών». Η Ελλάδα, εκτός των άλλων στέρεων επιχειρημάτων, επικαλείται και αυτές τις δύο ερμηνευτικές δηλώσεις, γιατί ακριβώς έχουν αμετακίνητη νομική βαρύτητα. (Για την περίπτωση της Λήμνου θυμίζουμε έχουν γραφεί βιβλία, διότι η Τουρκία εκμεταλλευόμενη την επιζήμια, όπως αποφασίστηκε, έξοδό μας από το ΝΑΤΟ -ατυχής έμπνευση του Κωνσταντίνου Καραμανλή- και με την στήριξη της Ουάσινγκτον επέτυχε τον αποκλεισμό του νησιού από τα αμυντικά σχέδια και τις πολεμικές ασκήσεις της «Συμμαχίας»).

Στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και στα Δωδεκάνησα, η Ελλάδα, τήρησε απολύτως τις υποχρεώσεις της διατηρώντας τον προβλεπόμενο αριθμό δυνάμεων. Η τουρκική εισβολή ωστόσο του 1974 στην Κύπρο ανέτρεψε δραματικά τα δεδομένα. Με προκλητικές επιδείξεις αδιαλλαξίας, απροκάλυπτες απειλές κορυφαίων κυβερνητικών αξιωματούχων (όπως, «η Ρόδος θα είναι η επόμενη Κύπρος»,ή  «τα νησιά είναι φυσική προέκταση της Ανατολίας»), εμπρηστική αρθρογραφία και κυρίως έμπρακτη αμφισβήτηση της Ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, η Άγκυρα, μαζί με την υφαλοκρηπίδα, τον εναέριο χώρο, την επέκταση της αιγιαλίτιδος, την θρησκευτική μειονότητα που θεωρεί στρατηγικό προγεφύρωμα και τις «γκρίζες ζώνες» ελέω Σημίτη, έχει εγγράψει το θέμα μονομερώς στη διμερή ατζέντα, κατηγορώντας την Ελλάδα για παραβίαση των Συνθηκών. 

Και μην ξεχνάμε ότι από τον Απρίλιο του 1975 ανέπτυξε στην Σμύρνη την Δ΄ Στρατιά, την λεγόμενη «Στρατιά του Αιγαίου», διαθέτοντας τον μεγαλύτερο αποβατικό στόλο του ΝΑΤΟ μετά τις ΗΠΑ. Η θεμελιώδης αλλαγή των περιστάσεων μεταξύ του 1923 και του 1974 την οποία προβλέπει το Διεθνές Δίκαιοι, δίνει στην Ελλάδα το δικαίωμα της Αυτοάμυνας και δικαιολογεί απολύτως την οχύρωση των ελληνικών νησιών τα οποία διαφορετικά, θα περνούσαν στην απόλυτη διάκριση της Τουρκίας.


«Η στρατικοποίηση των νησιών δεν συνάδει με τις σχέσεις φιλίας και καλής γειτονίας», είπε μόλις την περασμένη εβδομάδα ο Τούρκος υπουργός Άμυνας Χουλουσί Ακάρ. Θα μπορούσε κανείς να του απαντήσει με μια σοφή παροιμία του λαού του, που συνοψίζει ευθύβολα: «από τον κακό χρόνο γλιτώνεις, απ΄ τον κακό γείτονα δεν γλιτώνεις»… 
Σημεία των καιρών

Από τον Λιτό Βίο, στα Louis Vuitton. Στα "Βουητόν" σε ελεύθερη Πολάκεια απόδοση. Κοινώς γίνατε βούκινο... 

Κυριακή 12 Μαΐου 2019

Άντε ρε ΠΑΟΚ! Αυτό είναι Σωστό!

"Στολίζονται και όμορφοι/ βγαίνουνε στα σοκάκια/
Φύσα αγέρα πάρε τα /χόρεψτα τα παιδάκια...". 

Δεν υπάρχει άλλος στίχος ωραιότερος από του Νικόλα που να εκφράζει βαθειά την ψυχή ημών των ΠΑΟΚτζήδων αυτήν την ώρα. Τέτοιοι είμαστε! Φιλοπαίγμονες μαγκίτες και με τον ιδιαίτερο τρόπο μας, όμορφα αλάνια κι ασυγχώρητα νάρκισσοι και αεί παίδες. Άνθρωποι με βαρύ χαρακτήρα και εμπνεύσεις έξω από τα συνηθισμένα. Είμαστε ΠΑΟΚ όχι για τους (αγορασμένους) τίτλους του γαμημένου ΠΟΚ. Αλλά, επειδή μας βοηθάει αυτή η αξιακή κοινότητα της μαύρης φυλής, να αντιπαρερχόμαστε με περιφρόνηση την χυδαιότητα αυτών των άδοξων καιρών!
Για μας η ύπαρξη δεν είναι συναίνεση. Ή ΠΑΟΚ ή Τίποτε! Το αίμα μας είναι γεμάτο αηδία. Επειδή είμαστε Δίκαιοι. Διαστέλλεται μέσα μας η περηφάνεια! Και μας προφυλάσσει αυτή η ιδιαίτερη μελαγχολία μας, λέω, και δεν αφηνόμαστε στην παρακμή αυτού του κόσμου που μετεωρίζεται μπροστά στο κενό. 
Μπορεί να περάσουν άλλα τριάντα χρόνια.Ε, και; Όσα χρόνια και αν περάσουν, κι άλλα τόσα, ο ΠΑΟΚ θα είναι πάντα η πιο ακμαία ιαχή σε αυτό το κουρασμένο κράτος!!! Ο ΠΑΟΚ συνοπτικά, για μας, είναι η προσευχή που κάνουμε πάνω απ΄ την άβυσσο.
Υ.Γ: Και, (πέρα από τον Κούδα που έπεσε απ΄τα σύννεφα αν θέλουμε να λέμε αλήθειες...) ο ΠΑΟΚ για μας τους νεότερους, είναι οι επινοήσεις αυτού του ντιλετάντη και Αλήτη με όλα τα άλφα κεφαλαία του Δημήτρη Παρίδη το σπάνιο αριστερό μας εξτρέμ που μας πήρε ισόβια την ψυχή, όταν χόρευε υπό βροχήν την άμυνα της μεγάλης Μπάγερν.  Τρεις φορές χτύπησε το μπενάλτι ο Αουγκεντάλερ για να μας αποκλείσουνε και να χτίσουνε τον μύθο τους οι χαμούρες... Είναι το δέος μπροστά στη θωριά του γίγαντα Φουντουκίδη, η έπαρση του επελαύνοντος Τερζανίδη που εφορμούσε πάντα, σημαία χωρίς διάθεση υποστολής με προτεταμένο στήθος και το κεφάλι ψηλά, η σοφία του συνετού (και γραμματιζούμενου παρακαλώ!..Μέχρι τη NASA έφτασε!!!) Αποστολίδη, η αυταπάρνηση του Ιωσηφίδη, το τσιμεντένιο κεφάλι του φόβου και τρόμου και αμετακίνητου και σεμνού Σαράφη, το πάθος των Πέλιου, Κερμανίδη και Αναστασιάδη, ακόμα και του Ασλανίδη, η αυθεντική μαγκιά του Νέτο (Γκουερίνο) που έμεινε για πάντα μαζί μας στη Σαλονίκη και η εγγύηση του Μπλάντεν (Φορτούλα) αυτού του σκληροτράχηλου Σέρβου αετού κάτω απ΄ τα δοκάρια!
Με αυτήν την ομάδα σκαλώσαμε. Γιατί είμασταν βέβαιοι, ότι δικαιούταν ένα τουλάχιστον πρωτάθλημα ακόμα. Μας το στερήσανε στα γραφεία. Και γίναμε μετά εμείς ισόβια Αλάνια! Από τον φόβο μην καταλήξουμε σαν την φτηνή πάρτη τους...
Ας έχουν οι άλλοι όσα εκατομμύρια οπαδούς θέλουνε. Ο ΠΑΟΚ Υπάρχει όσο θα Υπάρχουμε και θα Υπάρχουμε κάθε φορά που θ΄ ανάβει στα τζουκμπόξ της ψυχής μας ένα καινούργιο Αλάνι, κάποιο παληό τραγούδι του Καζαντζίδη. 

Σάββατο 11 Μαΐου 2019

Μνήμη Γιάννη Ιωάννου
Από τον ομότεχνό του Στάθη Σταυρόπουλο στο pontiki.gr
Η εκδημία του Γιάννη Ιωάννου είναι μεγάλη απώλεια (διότι μπροστά του είχε σπουδαίο έργο να δώσει ακόμα) – είναι μεγάλη απώλεια για τη γελοιογραφία, τη δημοσιογραφία και τα ελληνικά γράμματα.
  Διότι, όταν έρθει η ευλογημένη ώρα να ασχοληθεί το ρωμαίικο των νεοελλήνων με τη μνημείωση του σύγχρονου πολιτισμού μας, ο Γιάννης Ιωάννου θα κατέχει στα ελληνικά γράμματα περίοπτη θέση, αυτήν που ήδη κατέχει στο οιονεί Πάνθεον των διεθνικών δημιουργών της χώρας μας.
  Ο Γιάννης Ιωάννου υπήρξε ο μεγαλύτερος  γελοιογράφος της γενιάς του. Η εμφάνισή του στις αρχές της Μεταπολίτευσης δημιούργησε τομή στην ελληνική γελοιογραφία. Στο έως τότε λαϊκό κυρίως χιούμορ που χαρακτήριζε την πολιτική (και την κοινωνική) γελοιογραφία, ο Ιωάννου έφερε μια αύρα απ’ το γαλλικό πνεύμα, από την Ιταλία, συνολικά από μια Ευρώπη όπου τότε έβραζαν η πολιτική και οι προσδοκίες.
  Με μόνη εξαίρεση τον Γιάννη Καλαϊτζή, ο οποίος υπήρξε ο σκαπανέας αυτής της «σχολής», ο Γιάννης Ιωάννου επηρέασε όλους τους μεταγενέστερους και πολλούς προγενέστερους. Εισήγαγε στην ελληνική γελοιογραφία το γκαγκ, το εύρημα, και την έβγαλε από την εύθυμη μεν, πνευματώδη συχνά, αλλά απεικόνιση συνήθως των γεγονότων και των καταστάσεων.
  Με τους μεγάλους έλληνες γελοιογράφους που ήδη απ’ τις προηγούμενες δεκαετίες η δουλειά τους ήταν θρυλική, ο Ιωάννου και πλήθος νεότερων που εμφανίσθηκαν κατ’ ακολουθίαν δημιούργησαν την εποποιία της ελληνικής γελοιογραφίας, επί τριακονταετίαν, ώσπου ο Τύπος να φθηνύνει και να εκπέσει στα χάλια που είναι σήμερα.
  Η γελοιογραφία του Ιωάννου μεγαλούργησε στον «Σχολιαστή», την «Ελευθεροτυπία», το «Ποντίκι», το «Αντί» και πλήθος άλλων εντύπων, δημιουργώντας έναν κόσμο ολόκληρο. Σ’ αυτόν τον χάρτινο κόσμο ο πραγματικός κόσμος έβρισκε τον μάστορή του. Ανηλεής προς πάσαν παθογένεια ο Ιωάννου ενίοτε στερούσε από τα σκίτσα του το στοιχείο της αγάπης προκειμένου να φθάσει ως τη ρίζα του κακού.
  Αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί κυνισμός, αλλά δεν ήταν, διότι ο Γιάννης δεν στάθηκε ποτέ με την πλευρά της εξουσίας, με το «δίκιο των Δυνατών». Ο Γιάννης ήταν αριστερός. Πρωταγωνιστές στα σκίτσα του ήταν η αναζήτηση της αλήθειας και η αφύπνιση της κριτικής σκέψης και στάσης, όσον και τα παθήματα του καθημερινού ανθρώπου.
  Ο Ιωάννου ενθουσίασε το κοινό του. Η ανάγνωση του έργου του ήταν προτεραιότητα για χιλιάδες κόσμου, όταν άγγιζαν την εφημερίδα ή όποιο άλλο έντυπο στο οποίο εργαζόταν. Κατέκτησε μια δόξα δύσκολη και αθάνατη, κέντησε το χρονικό της εποχής μας με την ακρίβεια ενός ντετέκτιβ που ιχνηλατούσε τα ανθρώπινα σε πολλαπλά επίπεδα – η πολιτική, η τέχνη, η φιλοσοφία, οι μεταξύ μας σχέσεις, έγιναν στα χέρια του Γιάννη Ιωάννου η εικονογράφηση της Ποικίλης Στοάς των καιρών μας.
  Οι άνθρωποι αποδελτίωναν τα σκίτσα του και τα κρατούσαν ως μνήμη και απόλαυση. Το κιτρινισμένο χαρτί της εφημερίδας με το σκίτσο του Γιάννη τυπωμένο πάνω του γινόταν χρυσάφι. Έβρισκες σκίτσα του παντού, στα δημοσιογραφικά γραφεία, στα κουρεία, στους τοίχους των σπιτιών, παντού. Μέγας.
  Ελπίζω στην παρακαταθήκη του – που σήμερα απαντάται μόνον σε λίγες εφημερίδες, όπου ακμάζουν σπουδαίοι σκιτσογράφοι. Ελπίζω στην ημέρα που τα καλά ελληνικά, η ανεξάρτητη έρευνα και η πολιτική εντιμότητα θα βρουν το μέσο ενημέρωσης όπου θα ανθήσουν και πάλι χάριν των πολιτών επηρεάζοντας και τα άλλα μέσα.
  Προσωπικώς έμαθα απ’ τον Γιάννη Ιωάννου πολλά, όπως απ’ τους Μητρόπουλους, τον ΚΥΡ, τον Αρχέλαο, τον Χριστοδούλου, το ίδιο (εξακολουθώ να) μαθαίνω και από τους νεότερους, τρέχοντες, πολύ καλούς συναδέλφους. Με τον Ιωάννου όμως η μάθηση άγγιξε μίμηση. Κανείς μας (πλην ίσως του Μποστ) ούτε έπεσε, ούτε πέφτει απ’ τον ουρανό. Η σχολή του Ιωάννου έχει δημιουργήσει προηγούμενο για το επόμενο. Vita brevisars longa – ο χάρτινος βίος του κορυφαίου γελοιογράφου θα είναι μακρύς και θα επηρεάζει τα ελληνικά γράμματα γόνιμα και εις βάθος.
  Για τη χαρά της απόλαυσης που έδωσες σε χιλιάδες αναγνώστες, για την οξεία κριτική σκέψη που προσέφερες, για την αγάπη σου προς την ελευθερία, στα Ηλύσια και σε τόπους φωτεινούς, ταξίδευε…  

Παρασκευή 10 Μαΐου 2019

Αυτοί οι καλοντυμένοι με την τελευταία λέξη της μόδας μηδενιστές και Ασφαλίτες με το βλέμμα του ροφού που καίνε βιβλιοπωλεία και συμπεριφέρονται χωρίς αιτήματα και τραμπουκίζουνε τον κόσμο για πλάκα στα Εξάρχεια και στο κέντρο της πόλης όπου δουλεύει κόσμος, δεν θέλουνε ούτε συλλήψεις ούτε τίποτε. Ένα λεωφορείο ΠΑΟΚια θέλουνε να τους εβάλει πίσω στο μουνί που τους γέννησε... 

Πέμπτη 9 Μαΐου 2019

ΑΗΔΙΑ...

Δεν την ξέρω τη λέξη. Ετεροντροπία ίσως; Πάντως, να ντρέπεσαι για λογαριασμό κάποιου άλλου. Έχω γνωρίσει (όποιος νύχτα περπατεί...) το άβολο και αποπνικτικό συναίσθημα να νοιώθεις βαθύτατη ντροπή και λύπη για λογαριασμό κάποιου που καταρρέει μπροστά σου. Ενός η και μιας που γίνεται ρόμπα και ξεφτιλίζεται, ερήμην σου, χωρίς τη συγκατάθεσή σου, χωρίς καν να έχεις επιδιώξει να είσαι παρών εκείνη την ανεπιθύμητη ώρα και καταρρέει σαν χάρτινος, ενόσω εσύ υποβαθμίζεσαι σε ακούσιο μέτοχο μιας φθοράς που ούτε σου αναλογεί, ούτε σου αξίζει.

Είχα μια γενική ιδέα για το τι ειπώθηκε το βράδυ της Τετάρτης μεταξύ Τσίπρα- Μητσοτάκη στη Βουλή. Κι ό,τι διάβασα. Όμως, είναι άλλο να το ακούς. Γυρνώντας χθες βράδυ σπίτι μετά τη δουλειά, αποσβολώθηκα ακούγοντας τυχαία την "Ελληνοφρένεια". Κι έβγαλα δεξί φλας στη Συγγρού γιατί δεν πίστευα στ΄ αυτιά μου. 25 χρόνια κοινοβουλευτικός συντάκτης νόμιζα πως είχα δει αρκετά. Τέτοιο ξεκατίνιασμα!.. Τόση φτήνια!..

Άντε να χαθείτε από προσώπου γης οικειοθελώς ρε! Ανάξιοι και οι δυό της Πατρίδας!

Υ.Γ: Η δημόσια ζωή, σε όλες τις εκδοχές της, έχει μετατραπεί σε μια βαρειά βιομηχανία παραγωγής Μίσους! Ανοίγεις φευγαλέα την τηλεόραση το πρωί κι ακούς π.χ τον φασίστα Βορίδη, ή, αυτόν τον άλλοτε χαρισματικό Βενιζέλο ή τον εντελώς αποσταθεροποιημένο Λοβέρδο να ωρύονται μέσα στους αφρούς της αποτυχίας τους, στους πολιτικούς τους αντιπάλους "Μας λέγατε δοσίλογους! Και Τσολάκογλου! Και Γερμανοτσολιάδες!". Ησυχάστε "μπόϊς"... Αυτό ακριβώς είστε!!! Δοσίλογοι και Τσολάκογλου και Γερμανοτσολιάδες!!! Τίποτε λιγότερο.

Συνομολογήσατε (ποτέ δεν θα΄ λεγα σαν πουτάνες γιατί έχω απεριόριστο Σεβασμό στις Πουτάνες!, αλλά,) σαν ξεκούρδιστες κότες την ετερονομία της χώρας και την υπαγωγή της στην πιο βαρειά υποτέλεια. Και δεχθήκατε την κρίση να την πληρώσει ολάκερη ο λαός κι όχι οι Τράπεζες και το ιδιωτικό κεφάλαιο που αισχροκέρδισε- όπως στη συνέχεια η Μέρκελ κι ο Σόϊμπλε για να κλείνουν ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς λοιδορώντας μας- πάνω στον "Έλληνα Ασθενή"!

Υπογράψανε οι ασπόνδυλοι χωρίς υποτυπώδη αντίσταση την μεταφορά του χρέους στα κράτη- στον "επίσημο τομέα" ούτως ειπείν κατά την οικονομική ορολογία- ώστε να βγαίνει τώρα ο κάθε πικραμένος, μετά από μια οργιαστική επικοινωνιακή επιχείρηση ηθικής απαξίωσης των Ελλήνων και να λέει, "δεν θα πληρώνουμε εμείς για τα σπασμένα αυτών των οκνηρών Νότιων". (Το ξανάπε την περασμένη Τετάρτη αυτή η λούγκρα ο Βέμπερ που ζητάει και την ευρωψήφο μας)!

Και δεν είχαν ούτε στάλα φιλότιμο και μπέσα να εμπνεύσουν τον κοσμάκη. Να παραδειγματιστούν έστω από το σθένος των εύψυχων Ισλανδών - 350.000 ψυχές μόλις ρε απαράδεκτοι! και δίδαξαν αξιοπρέπεια- που συναποφάσισαν ότι δεν θα γίνουνε υπήκοοι του χρέους. Αφήσανε τις Τράπεζες να καταρρεύσουν, όπως τις άξιζε, και ξανακέρδισαν τη ζωή τους!

Είμαστε πολλοί σε αυτά τα χώματα, λέω,  που δεν πιάνει απάνω στο πετσί μας καμία λαδιά. Δεξιοί, Κεντρώοι κι Αριστεροί. Κι η χέρα μας, εύκολα γίνεται κουπί.Άμα συμφωνήσουμε ότι πρέπει αυτήν τη χώρα να την επινοήσουμε εξαρχής, δεν θα΄ χετε που να σταθείτε χαμούρες...
(Ειρήσθω, και συγγνώμη για το α΄πρόσωπο, δεν είναι και τόσο δύσκολο αυτό αν σκεφτούμε τίνων είμαστε. Στις εκλογές του 2000 ήμουν σε ένα "Σινούκ" που μετέφερε για ένα δίωρο τον Κώστα Σημίτη στα Ψαρά. Έκανα μια βόλτα στο μικρό νησί κι αποφεύγοντας την σκηνοθεσία που είχε επιμελώς οργανωθεί, πήγα και στάθηκα μπροστά στην προτομή του μπουρλοτιέρη Κανάρη όπου γράφει τα λόγια του "Κι αν δεν έχωμεν Πατρίδαν, θα κάμνωμεν"!..),
Ε, Ναι. Ξέρω κι εγώ με την φτωχή μου γκλάβα. Μέσα είμαι. Αρκεί αυτήν τη φορά, αυτή η μητριά Πατρίδα, να μας αγκαλιάζει Όλους!




Τετάρτη 8 Μαΐου 2019

Τοξικότητα παντού…

Η ανελέητη κριτική μονομερώς στον Τσίπρα, είναι ένα βολικό άλλοθι για ξεσκολισμένους «αριστερούς». Χτυπώντας με προσωπικούς μειωτικούς χαρακτηρισμούς τον πρωθυπουργό, διασώζουν περίτρανα και σε κοινή θέα την αγανακτισμένη αριστερή τους συνείδηση και αθορύβως, κάτω από τον πήχη, περνάνε οι έμμεσες υπηρεσίες που προσφέρουν στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νουδούλα αφήνοντάς την στο απυρόβλητο.

Υπάρχουν πολλοί δημοσιογράφοι και άλλοι… κανονικοί άνθρωποι που έχουν επικρίνει- κάποιοι, δεν ξέρω στατιστικά πόσοι, με προσωπικό και επαγγελματικό κόστος- τον ΣΥΡΙΖΑ όταν ΟΛΕΣ οι πόρτες ήσαν κλειστές. Δεν παρέλειπαν όμως να επισημαίνουν ότι τα συστήματα που στηρίζουν τη ΝΔ, θέλουν να επανέλθουν στην εξουσία χωρίς προτάσεις, με ένα κουρελιασμένο και διάτρητο (σ.σ: εδώ ταιριάζει κυρ- Αλέξη…)  ιδεολογικό και πολιτικό φορτίο και τα ίδια γνώριμα από παληές ανικανότητες και εκδουλεύσεις πρόσωπα, με πρωτοφανή μισαλλοδοξία και μένος που δηλητηριάζει την πολιτική αγορά, διαχέοντας τοξικότητα και μίσος, όπως κάνουν τα μέσα που ελέγχουν ο Μαρινάκης και ο δορυφόρος του ο Αλασκούζος, υβρίζοντας με σκαιό και αγοραίο τρόπο, διχάζοντας τους (αδιάφορους εδώ που τα λέμε, γιατί έχουν σοβαρότερες μέριμνες…) πολίτες και βάζοντας στον μύλο για να αλεστούν μαζί με τον δικό τους ασυγχώρητο δοσιλογισμό τις ηθικές αξίες των Ελλήνων και όχι μόνο της Αριστεράς, ώστε όλα να ισοπεδωθούν υπό συνθήκες κοινωνικής ερημίας, λες και δεν υπάρχουν ηθικές στάσεις και συμπεριφορές μέσα σε αυτό το απερίγραπτο καρναβάλι και τον ορυμαγδό, θαρρείς και θα τους φοβηθεί κανείς και θα καταλάβουν την εξουσία μέσα στη γενική σύγχυση με αλαλαγμούς, κορυβαντιώντας και παιανίζοντας τις σάλπιγγες μπροστά στα τείχη της εχθρικής Ιεριχώς. 

Θα ήπρεπε κάποιος νουνεχής- που δυστυχώς δεν υπάρχει- να τους ειπεί ότι στην εξουσία δεν έρχεσαι δια της προκλήσεως ενοχλητικού θορύβου.  Η ακροδεξιά υστερία του… αδικαίωτου Σαμαρά, οι τσιρίδες του Άδωνη, το ύπουλο αντιδημοκρατικό μένος του Βορίδη και των λοιπών εκπροσώπων της πολιτικής ακρότητας, δεν συγκινεί το «κοινό». Ή μάλλον- κι ας όψεται η αυτάρεσκη κομμουνιστική Αριστερά που δεν θεωρείται λύση...- το στρέφει αλλού. (σ.σ: αναρωτιέμαι αν διάβασαν πραγματικά στην Πειραιώς και στα υπόλοιπα κόμματα, τι ακριβώς συνέβη στην Ισπανία...)
Στις εκλάμψεις του ο Κυριάκος φαίνεται να το αντιλαμβάνεται αυτό και καλεί τον κόσμο να προσέλθει στις κάλπες. Για να ψηφίσει όμως ποιον; Και γιατί; Για να του δώσει όπως αφελώς εξομολογήθηκε τις προάλλες στην τηλεόραση την ευκαιρία να γίνει πρωθυπουργός;
Όχι ρε φίλε... Εδώ αποχαιρετάμε καθημερινά τα καλύτερα παιδιά μας στο εξωτερικό. Γιατί δεν πας κι εσύ εκεί να δοκιμάσεις την τύχη σου... (σ.σ: Και μην πει κανείς ότι εργάστηκε στα ψηλά κλιμάκια τραπεζικών κολοσσών. Κάτι ικανότατα φιλαράκια Δεξιά που έχω, γελάνε συγκαταβατικά με κάτι τέτοια...)

Υ.Γ: Όποιος θεωρήσει ότι το σχόλιο υποστηρίζει τη σημερινή κατάσταση, «Ξα του» που λένε στην Κρήτη.  

Υ.Γ1: Σοβαρότερο θεωρώ ότι με ψέγει ένας αδερφός πως συνέχεια με τον ΠΑΟΚ ασχολούμαι. Ε, Ναι! Επειδή είναι από τις λίγες σταθερές αξίες αυτήν την εποχή, που δεν παράγουν, σε αυτόν τον πλαδαρό και αδιαβάθμητο όρο που αποκαλείται «κοινωνία», τέτοια βαρειά τοξικότητα… 

Δευτέρα 6 Μαΐου 2019

Ζητείται υπευθυνότητης...

Για μια σπάνια φορά, ο Πάνος Καμμένος έχει δίκηο. Αν ο Κυριάκος θέλει να αποδείξει την ευθύνη του απέναντι στη χώρα θα πρέπει σήμερα το απόγευμα στη Βουλή να ανακοινώσει από το βήμα ότι αποσύρει προσωρινά την πρόταση κατά του Πολάκη και να ζητήσει να συζητηθεί σε επίπεδο αρχηγών το πρόβλημα της τουρκικής απειλής. Θα το κάνει; Ίδωμεν...

Σάββατο 4 Μαΐου 2019

Διαπιστώσεις
Έφυγε η Σπυράκη, ήρθε η Ζαχαράκη. Μηδέν εις το πηλίκο
Δεν λέει να σταυρώσει κάναν ικανό το επιτελείο του Κυριάκου. Αλλά, τι να σου κάνουν κι αυτοί οι έρμοι άμα ο αρχηγός είναι μαραζιάρης...

Παρασκευή 3 Μαΐου 2019

Άρθρο του Δημοσιογράφου Δημήτρη Μηλάκα από το Ποντίκι
Παρά τη ροή (ίσως και εξ αιτίας της) πληροφοριών που προσφέρουν τα διεθνή ΜΜΕ, είναι κάποια πράγματα γύρω από τη Βενεζουέλα που – αν και δεν θα έπρεπε – χρειάζονται διευκρινίσεις. 
Το πρώτο είναι ότι η CIA και άλλες αδελφές υπηρεσίες εδώ και καιρό οργανώνουν, μεθοδεύουν και επιχειρούν να υλοποιήσουν ένα πραξικόπημα για την ανατροπή μιας δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης. Μιας κυβέρνησης η οποία προέκυψε, δηλαδή, από εκλογές, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν μάλιστα κάτω από αυστηρή έξωθεν εποπτεία προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα ήταν αδιάβλητες.
Δεύτερον και σημαντικότερο ίσως είναι ότι η Βενεζουέλα διαθέτει τα μεγαλύτερα διαπιστωμένα αποθέματα (300,9 δισεκατομμύρια βαρέλια) πετρελαίου παγκοσμίως. Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος αυτών των αποθεμάτων της Βενεζουέλας, θα πρέπει να συγκριθούν με τα δεύτερα μεγαλύτερα της Σαουδικής Αραβίας (266,5), τα τρίτα του Καναδά (169,7) και αυτά του Ιράν (158,4), του Ιράκ (142,5) κ.λπ. Σ’ αυτόν τον κατάλογο των διαπιστωμένων αποθεμάτων μαύρου χρυσού η Ρωσία διαθέτει 80 δισεκατομμύρια και οι ΗΠΑ μόλις 36 δισεκατομμύρια βαρέλια. 
Τρίτον, αρχίζει, μετά την ανάγνωση αυτού του καταλόγου, να αντιλαμβάνεται κανείς για ποιο λόγο άρχισε να εκδηλώνεται το ενδιαφέρον των Αμερικανών και λοιπών δυτικών υποτελών τους για τη δημοκρατία στη Βενεζουέλα, η οποία μπορεί τελικά να μη λειτουργεί άψογα υπό το καθεστώς των… αντιπαθών «Μαδούρων», αλλά σίγουρα είναι σε καλύτερη κατάσταση από τη Σαουδική Αραβία ας πούμε. 
Τέταρτον, η διοίκηση της πετρελαιοπαραγωγού Σαουδικής Αραβίας μπορεί να μην είναι δημοκρατική, ωστόσο βρίσκεται στα χέρια αχυρανθρώπων της Ουάσιγκτον και η ίδια η χώρα είναι μια αμερικανική βάση όπου σταθμεύουν δεκάδες χιλιάδες Αμερικανοί στρατιώτες.
Πέμπτον, οι Αμερικανοί και οι λοιποί Δυτικοί φίλοι τους μπορούν να συμβιβαστούν με τον αναχρονιστικό, φεουδαλικού τύπου σαουδαραβικό συρφετό και να κάνουν δουλειές μαζί του, αλλά δεν μπορούν να ανεχτούν το γεγονός ότι δεν έχουν έναν αχυράνθρωπό τους στη Βενεζουέλα, όπου, όπως είπαμε, υπάρχουν τα μεγαλύτερα πετρελαϊκά αποθέματα παγκοσμίως, ακριβώς μέσα στην αυλή των ΗΠΑ.
Έκτον, για να μπει στο χέρι ο πλούτος της Βενεζουέλας, απαραίτητο είναι να τοποθετηθεί στην ηγεσία της χώρας μια δυτική - αμερικανική μαριονέτα. Αυτή η προσπάθεια «ενθρόνισης» του εκλεκτού Γκουαϊδό γίνεται αυτήν ακριβώς την περίοδο με κάθε διαθέσιμο μέσο και χωρίς την τήρηση κανενός προσχήματος.
Τέλος, είναι τουλάχιστον θλιβερή η εικόνα των δυτικών δημοκρατικών, υποτίθεται, κυβερνήσεων, οι οποίες είτε από ωμό συμφέρον, όπως αυτές των ισχυρών χωρών της Ε.Ε., είτε επειδή είναι αμερικανικές μαριονέτες, όπως η ελληνική, να υμνολογούν υπέρ της διαβολικά καλής Αμερικής και της… δημοκρατίας που θέλει να επιβάλει. 


Χρόνια Πολλά Πρόεδρα! (Και πες μας και το πριμ!..) 

Παγκόσμια ημέρα ελευθεροτυπίας σήμερα. Γιορτάζει ο Μαρινάκης κι οι κολαούζοι του που τους αγόρασε για να μιλάνε λεύτερα!
Αυτό το Τουρκοκάναλο το Σκάϊ...

Εμείς υπάρχουμε επειδή τα γεγονότα μας συντρίβουν. Ως εκ τούτου αρνούμαστε να τοκίσουμε στην δυστυχία και να προδώσουμε την πάρτη μας. (Κι όσες μαλακίες και αν λένε για μας νυν και πρώην γραφικοί που γράφουνε ντεμέκ μελιστάλαχτα).
Είναι ένα κακόμοιρο κακοντυμένο στα πρωινά του Σκάϊ (καλά δεν το λυπάται κανείς εκεί μέσα;) κι ένας ξενοντυμένος ατάλαντος "τουρκοτσολιάς"  (σ.σ: απο αυτούς που -σε αυτό είχε δίκηο ο Τριανταφυλλόπουλος- "τους ντύνουν"!..) από αυτούς που, χωρίς ποτέ να΄ χουνε κάνει ποτέ ρεπορτάζ στη ζωή τους ταυτίζουνε τα ρημαδιακά και σακάτικά τους σχόλια με γενικές βεβαιότητες.
Και βγάζουνε στον αέρα συχνά-πυκνά κι έναν καράφλα να μας απειλεί κάθε τόσο λέγοντας τι (θα μας)κάνει η Τουρκία. (Θα μας κλάσει τον Μπούτζο, ειρήσθω!). Εθίζουνε όμως τον κόσμο, ή προσπαθούν φιλότιμα - αυτοί στο τουρκοκάναλο το Σκάϊ- σε μια λογική παραίτησης με όρους γεωπολιτικής ισχύος.
Σοβαρά ζητήματα εξωτερικής πολιτικής τα σερβίρουνε αμαχαίρωτα στην πρωινή τηλεθέαση με βάση ορισμένη θεματολογία.
Κανένα άλλο κανάλι δεν το κάνει αυτό. Πάρεξ το Τουρκοκάναλο!..
Κουκιά τρώνε, κουκιά μαρτυράνε, θα΄ λεγε κάνας παληός. Αλλά, εγώ πιστεύω πως δεν τους αξίζει τέτοια κομψότητα....
Συνελόντι ειπείν: Το τουρκοκάναλο έχει χορηγούς ώστε να "πουλάει" αυτήν την ημερήσια τρομοκρατία;

Υ.Γ: Κάθομαι εγώ τώρα και σκοτώνομαι επίτηδες βραδιάτικα με την κυρά μου, γιατί την άγχωσα κι έκανα στο παρά πέντε τη δήλωση για "Πόθεν Έσχες".
Για να προκαλώ εντάσεις το κάνω. Που τόσοι "μάγκες" δίνουνε αυτήν την εποχή χρόνο σε υποψηφίους νομίζοντας ότι δεν τους βλέπουμε...
Όταν άλλαξε ιδιοκτησία το παληό "μαγαζί" κι έτυχε να΄ χω γαμήσει έναν (τότε) Δήμαρχο, ήρθε ένας από αυτούς τους καινούργιους και μου λέει "ρε μαλάκα, έχουμε δημοτικές εκλογές! Άμα δεν βγάλουμε λεφτά τώρα, πότε θα βγάλουμε;".
Ε, ναι! Τώρα που πέρασε ο καιρός, νομίζω πως αυτή είναι η σωστή προσέγγιση...





Πέμπτη 2 Μαΐου 2019

Αντιγράφω από το αθλητικό SDNA.gr

Το One Channel ιδιοκτησίας Βαγγέλη Μαρινάκη βρίσκεται πια στον αέρα και ήδη κυκλοφορούν στα δημοσιογραφικά γραφεία τα πρώτα non papers του Ολυμπιακού που... παρήγγειλαν ενθουσιασμό και διθυράμβους!

«Καλησπέρα. Κάντε παρακαλώ ένα θέμα για το νέο κανάλι που άνοιξε. Ενθουσιασμός από την πρώτη εμφάνιση του One TV κλπ. Ένα ωραίο διθυραμβικό με πληροφορίες κλπ».
Το μήνυμα αυτό –λέει το SDNA- έφυγε από τα γραφεία του Θρήνου!..
Χειροκροτήστε… Αλλά ποιοι; Ο κόσμος έχει σοβαρότερα από τις δικαστικές περιπέτειες του ιδιοκτήτη του.
Ας όψεται ο ΣΥΡΙΖΑΣ που αντί για κάθαρση, έκανε το αίτημα για Δικαιοσύνη κλωτσοσκούφι στα καθάρματα.


Τετάρτη 1 Μαΐου 2019

Τη μέρα που χάθηκε ο Άϊρτον

Έχουν περάσει 25 χρόνια από εκείνο το μοιραίο απόγευμα της Πρωτομαγιάς του 1994, όταν το μονοθέσιο του Άϊρτον Σένα κυλούσε δαιμονισμένα στα χέρια του οδηγού του στις υγρές ευθείες της πίστας στην Ίμολα. Πάνω απ΄ τον ουρανό του Σαν Μαρίνο υπήρχε από νωρίς ένα βαρομετρικό χαμηλό που προχωρούσε προς τα δυτικά και δεν έδειχνε καμία τάση να αποφύγει τη διάχυτη υγρασία στην ατμόσφαιρα. Η βροχή δεν άργησε να έρθει, πέφτοντας με δύναμη πάνω στους θεατές.
Ο αγώνας ήταν στον 7ο γύρο και ο Σένα που σχεδόν πετούσε στις ευθείες με 300 χλμ την ώρα, κατέβασε ταχύτητα μπαίνοντας με 217 χλμ στην κλειστή στροφή Ταμπουρέλο. Εκεί, σ΄ αυτήν την καταραμένη στροφή, συνέβη τότε το ανήκουστο!..
Ξαφνικά, το μονοθέσιο αυτού του «Νάρκισσου Θεού» έδειξε για μια στιγμή να παλινδρομεί και να μετεωρίζεται ανάμεσα στις μολυβιές γραμμές ταχύτητας που διέσχιζαν οριζόντια τη βιασύνη του τοπίου και αμέσως μετά, σαν τα πράγματα να είχαν προδιαγραφεί από κάποιο αόρατο χέρι, έπεσε με όλη του τη φόρα και τσακίστηκε πάνω στονάκαμπτο τοίχο.
ayrton3
Ποτέ άλλοτε η σιγή δεν είχε τόσην εκκωφαντική ένταση. Εκατομμύρια παγωμένα μάτια πάνω στον πλανήτη παρακολουθούσαν με σπαρακτική αγωνία τις φοβερές εικόνες, με την τρελή προσδοκία να δούνε τον πιλότο να βγαίνει σώος από τα συντρίμμια. Ο Σένα όμως ήταν αμετάκλητα νεκρός, βυθίζοντας όσους τον λάτρευαν σε ένα δριμύ και απαρηγόρητο άλγος που διαρκεί 25 χρόνια τώρα. Ο κόσμος της μαγικής Formula 1 δεν θα ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος. Ο μηχανοκίνητος αθλητισμός, έχασε τη γοητευτική αλητεία των οδηγών που κέρδιζαν τα έπαθλα χάρη στην παράτολμη ευφυΐα τους και όχι από το πόσο καλός είναι ο ηλεκτρονικός προγραμματισμός και η τεχνοκρατική καθοδήγηση που ασκείται τώρα από τα απόμακρα «πιτς».
ayrton1
Κανένας άλλος δεν ήταν και δεν έγινε όπως αυτός, ένας τόσοταλαντούχος και ασυνήθιστος άνθρωπος που πέταξε μακριά από τις κοινές συμβάσεις μέσω μιας απαράμιλλης τεχνικής που άγγιζε τα όρια της μεταφυσικής εμπειρίας.
Λίγα χρόνια νωρίτερα, Μάϊο πάλι, του 1988, έσπρωχνε ένα μονοθέσιο της Μακλάρεν στα όρια του. Ήταν μόνο οι κατατακτήριες δοκιμές πριν από τον επίσημο αγώνα, αλλά ο Σένα ήταν αποφασισμένος να ξεχωρίσει. Ο μεγάλος του αντίπαλος ο Γάλλος Αλέν Προστ,διατηρούσε τον καλύτερο χρόνο στα δοκιμαστικά μέχρι εκείνη τη στιγμή. Όμως ο Σένα οδηγούσε σαν να όργωναν τα σπλάχνα του χίλιοι δαίμονες.
Ξανά και ξανά έκανε το γύρω της πίστας, μέχρι που σταμάτησε να βλέπει την άσφαλτο και τα διαχωριστικά: «Δεν οδηγούσα συνειδητά, αλλά από ένστικτο. Ήμουν σε μιαν άλλη διάσταση. Είχα ξεπεράσει τα όρια και μπορούσα να πάω ακόμα πιο μακριά. Γνώριζα ότι ήμουν σε άλλη ατμόσφαιρα, πέρα από τη συνείδηση» είπε μετά. Στο μεταξύ είχε καταφέρει να ολοκληρώσει τη διαδρομή πιο γρήγορα από τον Προστ, με διαφορά 1,4 δευτερολέπτου...
ayrton2
Το δυστύχημα στην Ίμολα
Στο ράλι της Ίμολα, όλα τα σημάδια και οι οιωνοί ήταν αρνητικοί από κάθε άποψη προτού ανάψουν τα πράσινα φώτα της εκκίνησης. Μόλις την προηγούμενη μέρα, στα δοκιμαστικά, ο Ρολάντ Ρατζενμπέργκερ,σε ένα φοβερό δυστύχημα που έκανε τους οδηγούς να παγώσουν, είχε αφήσει την τελευταία του πνοή στην πίστα.
Ο Αυστριακός έχασε τον έλεγχο και έριξε το μονοθέσιο της Simtekστις προστατευτικές μπάρες. Σαν να μην έφθανε αυτό, ο Ρούμπενς Μπαρικέλο τραυματίστηκε σοβαρά στις ελεύθερες δοκιμές της Παρασκευής και νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο.
Λίγο πριν την εκκίνηση εκείνης της σκοτεινής ημέρας, άρχισε μια καταρρακτώδης βροχή που οδήγησε τον αγώνα σε καθυστέρηση. Μόλις δόθηκε το σήμα της εκκίνησης ο Λαμί με τον Λέτοσυγκρούστηκαν μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν πέντε θεατές από τα λάστιχα που εκτοξεύτηκαν στις κατάμεστες εξέδρες.
ddd
Κι έπειτα από λίγο, στον έβδομο γύρο, ήρθε το μοιραίο. Ο Άϊρτον Ντα Σίλβα Σένα είχε ανοίξει τόσο πρόωρα τα φτερά του και υψωνόταν με ιλιγγιώδη ταχύτητα στον αθάνατο μύθο! Στο μελαγχολικό του βλέμμα, ήταν πάντα γραμμένο το σημάδι του πικρού αποχαιρετισμού. Θαρρείς και το γνώριζε ότι θα γινόταν κάπως έτσι…
«Αν ποτέ έχω κάποιο ατύχημα που τελικά θα μου στοιχίσει τη ζωή μου, θα ήθελα να γίνει μια και έξω. Δεν θα ήθελα να περάσω ούτε στιγμή σε αναπηρικό καρότσι. Ούτε θέλω να καταλήξω σε κάποιο νοσοκομείο, υποφέροντας από κάποια τραύματα. Αν είναι να ζήσω,θέλω να ζήσω έντονα μια ζωή πλήρη», είχε πει μερικούς μήνες νωρίτερα. Ο Θεός στον οποίον πίστευε βαθειά και τον οποίον, όπως είχε δηλώσει κάποτε, τον είχε δει μπροστά του στην πίστα, εισάκουσε ευσπλαχνικά την προσευχή του.
Αυτό το καλό παιδί του Σάο Πάολο που συνόδευσαν συντετριμμένοι 3 εκ. Βραζιλιάνοι στην τελευταία του κατοικία στα 34 του μόλις χρόνια, για δέκα ολάκερες σεζόν οδήγησε στη μεγάλη κατηγορία, φθάνοντας να αναδειχθεί τρεις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Συμμετείχε σε συνολικά 161 Grand Prix, πήρε 65 pole positions, είχε 41 νίκες στο ενεργητικό του, ενώ μάζεψε 610 βαθμούς στη σύντομη όσο και μεγάλη διαδρομή του από τις πίστες.
ayrton4
Από την πένθιμη Πρωτομαγιά του 1994, η μέρα για τους λάτρεις τηςFormula γιορτάζεται στη σκιά του χαμού του μοναχικού, αλλά ποτέ μόνου, Άϊρτον. Σήμερα το απόγευμα ο κόσμος που θα βρεθεί στην πίστα θα κοιτάξει πάλι προς τη μοιραία στροφή, όπου θα έχουν εναποτεθεί λίγα λουλούδια. Θα είναι ίσως τα μόνα που θα θυμίζουν εκείνο το τραγικό απόγευμα. Μετά τον θάνατο του Σένα οι διοργανωτές αποφάσισαν να γκρεμίσουν τον τοίχο πάνω στον οποίο προσέκρουσε η Williams Renault του Βραζιλιάνου, ενώ έχουν χαράξει έτσι την πίστα ώστε πριν από την «Ταμπουρέλο» οι οδηγοί να αναγκάζονται να ελαττώσουν ταχύτητα…