Παρασκευή 26 Ιουνίου 2009

ΕΠΙ...σκέψεις!

Οχι, όχι... Δεν γκρινιάζω. Ας πούμε ότι είναι καλή η πρωτοβουλία για ομαδική επίσκεψη και ξενάγηση, το απόγευμα της ερχόμενης Τετάρτης στο νέο Μουσείο της Ακρόπολης.
Ειδικά, όμως, για τους εκπροσώπους του Εθνους, το καλύτερο θα ήταν να επισκεφθούν ιδιωτικά το νέο Μουσείο. Να δουν όχι σαν αξιωματούχοι την πραγματικότητα, αλλά σαν οποιοσδήποτε πολίτης. Δίχως προνομιακή μεταχείριση. Ετσι, αν μη τί άλλο, θα αποκτήσουν αίσθηση του τί συμβαίνει εκεί, του τί περνούν οι επισκέπτες, του τί βλέπουν ή αισθάνονται χωρίς τον παραμορφωτικό φακό της ιδιαίτερης μεταχείρισης.
Η απώλεια της επαφής με τον πραγματικό κόσμο σε πραγματικές συνθήκες, είναι μεταξύ άλλων και μία από τις βασικότερες αιτίες για το ότι την κρίσιμη στιγμή (του σχεδιασμού των νόμων και των ψηφοφοριών για την έγκρισή τους) να λαμβάνουν τις σωστές αποφάσεις...

1 σχόλιο:

Laskarina είπε...

Δεν έχεις άδικο αλλα (διατί να το κρύψομεν άλλωστε) το σημαντικό σ' αυτή την επίσκεψη είναι η ξενάγηση απο τον Παντερμαλή. Δεν μπορει να γίνει ξεναγός και να εξηγει με το μοναδικό του τρόπο σε όλους τους επισκέπτες καθημερινα τα του μουσειου.
Οπως και να το κάνεις υπάρχει κάποια διάκριση στους πατερες και τις μητέρες του Εθνους αλλά αν είναι μόνο αυτή χαλάλι. Το θέμα είναι ότι δεν είναι μόνο τέτοιους τύπου οι διακρίσεις, δηλαδή υψηλότερου επιπέδου πληροφόρηση και γνώση. Δυστυχώς είναι άλλες και όχι μόνο οι διακρίσεις αλλά ...άντε να μην πω.
Οσο για μένα θέλω να είμαι ειλικρινής. Είμαι χαρούμενη που θα ακούσω τον Παντερμαλή να με ξεναγεί. Όπως ήμουν χαρούμενη όταν έγινε το ίδιο με τη Λαμπράκη-Πλάκα στην Πινακοθηκη.
Ξέρεις, όρεξη να έχουν και πραγματική επιθυμία οι βουλευτές και δεν λείπουν οι ευκαιρίες να ανακατευτούν με τον κόσμο. Μην είμαστε και λαϊκιστές.
Όσο για το χτύπημα στην πλάτη, ναι έκατσα και σκέφτηκα εξετάζοντας έναν-έναν τους συναδέλφους της διπλανής αίθουσας ποιος μπορει να είσαι. Κατέληξα σε δύο που συγκέντρωναν αυτη τη γραφή και αυτή την ευαισθησία. Δεν απογοητεύτηκα.