Πώς αλλιώς;

Μας αγγίζει περισσότερο γιατί οι άνεργοι είναι δικοί μας άνθρωποι και η ανεργία τους θα πλήξει συνολικά τον τύπο. Στον "Ελεύθερο Τύπο" αναφέρομαι και το 'City 995" που μπήκαν σε εκκαθάριση, διώξαν τους εργαζόμενους για να πουληθούν στο νέο ιδιοκτήτη καθαρά απο βάρη, δηλαδή από εργασιακά δικαιώματα. Και ο νέος ιδιοκτήτης θα ξαναλειτουργήσει τα μαγαζιά με παιδιά χωρίς δικαιώματα και συνθήκες γαλέρας.
Όμως αυτά γίνονται καθημερινά καιρό τώρα σε όλη την αγορά. Πολλοί μάλιστα χρησιμοποιούν την χρηματοπιστωτική κρίση ως δικαιολογία για να ξεφορτωθούν τους εργαζόμενους των οποίων οι απολαβές και τα ασφαλιστικά δικαιώματα αυξήθηκαν στα χρόνια των παχιών αγελάδων και δεν συμφέρουν.
Θα χειροτερεύει αυτή η κατάσταση; Φοβάμαι ναι. Η νέα γενιά μοιάζει να έχει ξεχάσει ήδη τα δικαιώματα που οι παππούδες της έχυσαν αίμα για να τα αποκτήσουν. Ή μήπως δεν άκουσαν ποτέ για αυτά; Δεν τους είπαμε δηλαδή ναρκωμένοι από την καταναλωτική μας ηλιθιότητα; Την περίοδο της ατάραχης καλοπέρασης και του καταναλωτισμού διαδέχθηκε ήδη η ανασφάλιστη εργασία χωρίς δικαιώματα και με μισθό κάτω από το όριο της φτώχιας.
Λοιπόν μήπως είναι ανάγκη να ξαναδοκιμάσουμε να δράσουμε συλλογικά με όραμα την ανθρώπινη ζωή που σου αφήνει περιθώρια εκτός από την κακοπληρωμένη δουλειά να έχεις και ελεύθερο χρόνο να ονειρεύεσαι; Λέτε να μπορεί να αντιστραφεί αυτή η πορεία με το δόγμα "ατομικώς άρξασθε" ή με κόμματα του κατεστημένου που είναι βουτηγμένα στη διαφθορά ή ακόμα και με μια αριστερά που ασχολείται με τα εντόσθια της; Επιμένω ότι η αριστερά πρέπει να ξανάρθει στη μόδα και δεν με νοιάζει αν θα είναι αυτή ή η άλλη ή όλες μαζί ή καμμιά από αυτές.