Ο… σύντροφος Μανώλης

Θες να προστατέψεις από σωματικές αντιδράσεις (κοινώς στομαχικές διαταραχές) την πάρτη σου και δε σ΄ αφήνουν. Να διαβάζεις δηλαδή, τους καθεστωτικούς ΣΥΡΙΖΑίους να αποχαιρετούνε τον Μανώλη Γλέζο προσφωνώντας τον «σύντροφο» και να μην ξέρεις που να κρυφτείς από ντροπή. 

Οπότε, υποχρεωτικά καταφυγή στον ανυπέρβλητο «Μπόστ». Στο βιβλίο «Αληλογραφεία με τον Κόστα» (σ.σ: Καραμανλή), στις εκδόσεις Νεφέλη, γράφει:

«Αλλά δια της μη συνβολικής καταβιβάσεως της αγκυλοτής σημέας και της κηρήξεος τοιουτοτρόπος της αντιστάσεως υπό του ηροϊκού λαού, πως θα ήρχετο η απελεφθέροσις δια να γίνουν αφτοί προθυπουργοί και να έχουν την δυνατότητα οι λόγιοι, να γράφουν εις τον ¨εθνικόν κήρηξ;¨».

Στεναχωρήθηκα αρχικά που πέθανε αυτήν την εσώκλειστη εποχή και δεν θα τον αποχαιρετούσαμε όπως του έπρεπε οι Έλληνες. Τώρα που το σκέφτομαι μάλλον όλα καλώς έγιναν. Θα γλυτώσει ρομαντίλες και γλοιώδεις επικήδειους και ντεμέκ γροθιές υψωμένες με εκβιασμένο «μούχρωμα» στο βλέμμα από πολλούς που ρίξανε το ήθος της Αριστεράς στα σκουπίδια.