ΜΕΤΣ.. 

Δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμα μια μαγεία που να μπορεί να μας εξευμενίσει. Όλες οι αηδίες ήρθαν και μας βρήκαν κατακέφαλα. Ευδοκιμούν τώρα στη νύχτα κλονισμένες υπάρξεις- το λέω από πείρα αυτό...- που ζούνε την απελπισία τους με έναν θεαματικό τρόπο, ώστε να οικοδομούν εντυπώσεις...  Μέσα σ΄ αυτήν την δυστοπία σκέφτομαι, καμιά φορά, θα ήταν καλό να μην πεθάνουμε άκεφοι. Θα παρατηρούμε με αυστηρότητα τα λάθη μας εμείς οι ηλίθιοι που νομίζαμε πως μοναχά η νύχτα έχει αλήθειες.

Όπως συνήθως συμβαίνει, έρχεται μια άλλη γενιά και αλλάζουν οι πεποιθήσεις. Η Ιστορία από τα λίγα που έμαθα, είναι μια ειρωνεία, εν κινήσει...