«Τηλεοπτικές Δίκες στη Βουλή των Ελλήνων!»

Άρθρο του Απόστολου Χρ. Κακλαμάνη, πρ. Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων, στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (4/11/2018)

Επί μία, σχεδόν, διετία μεταδίδεται από τη «Βουλή-Τηλεόραση», μια σειρά «τηλεοπτικών δικών». Πρόκειται για τις συνεδριάσεις της εξεταστικής επιτροπής που συστήθηκε για «ν’  αποκαλύψει τα σκάνδαλα της «διαπλοκής» κομμάτων, ΜΜΕ και Τραπεζών». Αφού «ζυμώθηκε» αρκετά το φιλοθεάμον κοινό, όλα ξεχάστηκαν! «Ούτε γάτα, ούτε ζημιά»; Μάλλον η κυβέρνηση προτίμησε να ενσωματώσει τους παράγοντες της «παλαιάς» διαπλοκής στη δική της «πρώτη φορά αριστερή» νέα ΔΙΑΠΛΟΚΗ!

Αφού ολοκλήρωσε το έργο εκείνο, η επιτροπή «διερευνά» τα υπαρκτά ή ίσως και ανύπαρκτα σκάνδαλα στο χώρο της  Υγείας. Είναι ό,τι περισσότερο πονάει το σύνολο, σχεδόν, της ελληνικής κοινωνίας. Είναι, συνεπώς, πιο «παραγωγική» η εν λόγω Επιτροπή και μάλιστα, ενόψει εκλογών, πολύ νωρίς την άνοιξη.

Η κυβέρνηση, παραβιάζοντας ξεδιάντροπα κάθε έννοια κράτους δικαίου και ρητές διατάξεις του Συντάγματος, του Κανονισμού της Βουλής, του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), απαξιώνει τη Βουλή των Ελλήνων, ευτελίζει το θεσμό των εξεταστικών επιτροπών και χρησιμοποιεί τον τηλεοπτικό της σταθμό στην υπηρεσία ενός ανιστόρητου ρεβανσισμού που, αν δεν ανασχεθεί, θα οδηγήσει τη χώρα σε σοβαρές περιπέτειες, καθώς φοβούμαι ότι κι από την άλλη πλευρά υπάρχουν θιασώτες του δικού της δόγματος: «Ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν!»…

Η Ιστορία μας, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ιστορία του 20ου αιώνα είναι εξόχως διδακτικές, ώστε να μη χρειάζεται αναδρομή σε παλαιότερες σκοτεινές εποχές.

Σύμφωνα με τα άρθρα, 68 §2 του Συντάγματος για τη σύσταση εξεταστικών επιτροπών από την Ολομέλεια της Βουλής και  145 §1 εδ.α΄ του Κ.τ.Β.:

«Οι εξεταστικές επιτροπές έχουν όλες τις αρμοδιότητες των ανακριτικών αρχών, καθώς και του εισαγγελέα πλημμελειοδικών…».

Κατά το άρθρο 145 §2 «Οι εξουσίες των εξεταστικών επιτροπών ασκούνται με τους όρους και τις διατυπώσεις των άρθρων 146 και 147 του Κ.τ.Β., καθώς και του Κ.Ποιν.Δ. …», ενώ και τα δύο ανωτέρω άρθρα 146 και 147 του Κ.τ.Β. παραπέμπουν ρητά στους όρους και τις διατυπώσεις του Κ.Ποιν.Δ. για τη συλλογή αποδείξεων, εξέταση μαρτύρων ή και τη βίαιη προσαγωγή τους με εντολή του Προέδρου της εξεταστικής επιτροπής που εκτελεί καθήκοντα ανακριτή, αυτοψία, πραγματογνωμοσύνη κ.ά.

Τέλος, η Εξεταστική Επιτροπή (άρθρο 147 §6), μπορεί να αναθέτει τη διενέργεια ορισμένων πράξεων έρευνας σε εφέτη ή πρωτοδίκη στην Ελλάδα και σε προξενική αρχή στην αλλοδαπή.

Το σύνολο των διατάξεων αυτών του Συντάγματος, του Κ.τ.Β. και του Κ. Ποιν.Δ. παραβιάζεται αναμφισβήτητα, με τη μετάδοση από τη «Βουλή – Τηλεόραση» των συνεδριάσεων της Επιτροπής.

Η δημοσιοποίηση της διεξαγόμενης έρευνας, και μάλιστα, η μέσω της τηλεόρασης της Βουλής μετάδοση των συνεδριάσεών της, συνιστά παραβίαση από τον και τα μέλη της ΜΥΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ των διενεργούμενων πράξεων και του απορρήτου όλων των πληροφοριών και λοιπών στοιχείων της έρευνας, που διεξάγουν, που κατοχυρώνονται από τον Κ.Ποιν.Δ.

Τούτο, έχει νομολογηθεί με σειρά αποφάσεων του Αρείου Πάγου. Ακόμη, ο Πρόεδρος και τα μέλη της Επιτροπής παραβιάζουν

την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), που κατοχύρωσε το δικαίωμα για «δίκαιη δίκη» και «το τεκμήριο της αθωότητας». Μια πράξη στην οποία διαπρέπουν κατ’ εξακολούθηση,  ιδιαιτέρως ορισμένοι «εισαγγελείς» του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ, της Χρυσής Αυγής και της  Χριστιανικής Δημοκρατίας,

με τη διαπόμπευση προσώπων- ακόμη και απόντων ή προσερχομένων να καταθέσουν ως μάρτυρες ή ανωμοτί ως ύποπτοι-– αν δεν «συμμορφούνται προς τας υποδείξεις»!

Και αυτά, συντελούνται μέσα στον ιερό χώρο του ναού της Κοινοβουλευτικής μας Δημοκρατίας.

Ίσως κάποιος, υιοθετώντας το πνεύμα, αν είναι αληθή τα αποδιδόμενα στον κ. Παπαγγελόπουλο από τους «κύκλους» της κ. Ράϊκου, παρατηρήσει κι αυτός για τους «ενόχους», «ας παραπεμφθούν στο ακροατήριο κι ας αθωωθούν εκεί»!

Δυστυχώς και ανεξαρτήτως της μεσαιωνικής αυτής λογικής, ακόμη και για την περίπτωση ύπαρξης, πράγματι, ενόχων, οι σημερινοί αρχάγγελοι της κάθαρσης, οι ίδιοι ή επίγονοι  εκείνων του «βρώμικου ’89», αντί δίωξης και τιμωρίας των ενόχων, στοιχειοθετούν με τις αναίσχυντες αυτές διαδικασίες, καταλυτικές για το κατηγορητήριο, αν τελικώς διατυπωθεί, ενστάσεις ακυρότητας.

Γιατί, ένα τέτοιο κατηγορητήριο, που θα στηριχτεί σε υλικό, το οποίο θα έχει συγκεντρωθεί παρανόμως με τις αχαρακτήριστες αυτές μεθόδους, θα πάσχει ακυρότητας.  Δηλαδή, όσα διαπράττονται, καθώς επιφέρουν ακυρότητα, οδηγούν ΤΕΛΙΚΩΣ στη ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ και όχι στην αποκάλυψη και τιμωρία των εγκλημάτων στο χώρο της Υγείας, που αποτελεί παλλαϊκό μας αίτημα.

Τέλος, ως απόδειξη της μικροκομματικής σκοπιμότητας που υπηρετούν τέτοιες «διαδικασίες», χαρακτηριστική είναι η απόφαση, παρά τον Κ.τ.Β. που αναφέρεται σε πόρισμα στο οποίο, μάλιστα, καταχωρίζονται  και οι γνώμες της τυχόν μειοψηφίας (άρθρο 148), να κατατεμαχιστεί και να παρουσιαστεί τμηματικά ώστε, καθόλο τον μήνα Νοέμβριο ν’ απασχολείται και να «διαφωτίζεται» σχετικά η κοινή γνώμη.