Η κυβέρνηση Σημίτη έδωσε στον πρόεδρο της Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών (ΕΕΤΤ) μισθό μεγαλύτερο του προέδρου του Αρείου Πάγου. Η κυβέρνηση Καραμανλή εξομοίωσε τους μισθούς των δικαστικών με βάση αυτόν του προέδρου της ΕΕΤΤ (συν 900 εκ ευρώ αναδρομικά). Οι πολιτικοί αρχηγοί αποφάσισαν, η εξομοίωση να μην περάσει στους βουλευτές. Θα μάθατε ωστόσο ότι πρώην βουλευτής πέτυχε να αυξήσει τη σύνταξή του αναδρομικά για το διάστημα από το 2002 έως το 2007, με βάση τις αναδρομικές αυξήσεις των δικαστικών λειτουργών. Χθες, ο κ. Σιούφας σχολίασε ότι ισχύει η συμφωνία των αρχηγών και οι «εν ενεργεία» βουλευτές δεν θα λάβουν αύξηση ή αναδρομικά «κατ’ εφαρμογήν της αναπροσαρμογής του μισθού του Προέδρου του Αρείου Πάγου». Αντιλαμβάνεστε λοιπόν ότι η «συμφωνία κυρίων» δεν δεσμεύει κανέναν απερχόμενο βουλευτή, που θα διεκδικεί αυξήσεις και αναδρομικά, με βάση και το «δεδικασμένο» του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Το «πρόβλημα» θα είχε λυθεί στη ρίζα του εάν οι κυβερνήσεις Σημίτη και Καραμανλή διατηρούσαν τους μισθούς του προέδρου της ΕΕΤΤ και των διευθυντών του υπουργείου Οικονομικών στα επίπεδα των δικαστικών, εκτός και εάν ήθελαν (λέμε τώρα) να περάσουν έμμεσα, δυσβάστακτες για τον κρατικό προϋπολογισμό, αυξήσεις σε δικαστικούς και βουλευτές.
Δείτε επίσης το δημοσίευμα του Έθνους, και το δημοσίευμα της City Press.
3 σχόλια:
Σου θυμίζω Πετράν οτι απο τον Ιούνιο του 2007, δικαστικοί και Αλογοσκούφης, είχαν συμφωνήσει να πάρουν σε πρώτη φάση με απλή υπουργική απόφαση τα αναδρομικά και απο 1.1.08 την αναπροσαρμογή, πράγμα που έγινε με νομοσχέδιο που ψηφίστηκε μέσα στα θερινά.
Και για να δέσει η κολεγιά, οι 5.200 δικαστές, δέχθηκαν να εισπράξουν μόνο για πάρτη τους τα χρήματα και να αποκλειστούν οι εν ενεργεία και οι συνταξιούχοι βουλευτές.
Είναι ευκαιρία πάντως να ανοίξει ένας διάλογος για τα λεφτά των βουλευτών...
Θα έλεγα πως τα τελευταία χρόνια διεξάγεται ένας αγώνας, να πειστεί η κοινωνία, ότι μια σειρά διορισμένων διοικητών και διευθυντών οργανισμών και επιχειρήσεων ελεγχομένων από το δημόσιο "δικαιούνται" αστρονομικών απολαβών. Είναι η σφαίρα του "ιδιωδημοσίου". Είναι η «αγορά» όπου «κερνά και πίνει» η εκάστοτε πολιτική φρουρά. Είναι η αγορά που προκαλεί την αγανάκτηση όχι μόνο των "μη προνομιούχων" αλλά κι εκείνων των δημοσίων λειτουργών, οι οποίοι, παρά τη συστηματική απαξίωση που προκαλούν εαυτοί και άλληλοι, διεκδικούν (πλην της κοινωνικής και επιστημονικής) και οικονομική αναγνώριση. Ενίοτε, σε βάρος άλλων, μακράν ασθενέστερων, κοινωνικών ομάδων. Σε συνεργασία με πολιτικούς, που αρέσκονται να συγχρωτίζονται, όχι μόνο με επιχειρηματικά συμφέροντα αλλά και με ομαδικότητες αυξημένης επιρροής. Έτσι, εξυπηρετούν και εξυπηρετούνται κατά το δοκούν, φροντίζοντας να κλείσουν ασφυκτικά τους διαύλους διαμαρτυρίας. Υπάρχει όμως και το "γαμώτο". Είναι η στιγμή που περνούν από το "ιδιωδημόσιο" στο "ιδιοτελές". Είναι η στιγμή που η τιθασευμένη αδικία μουρμουρίζει και θορυβεί τους "κυβερνώντες". Οι περισσότεροι, εκατέρωθεν, δεν αντιλαμβάνονται την ύβρη και ικανοποιούνται με υποκριτικές συμφωνίες και εξηγήσεις. Κι όσοι δεν το βάζουν κάτω, πιάνουν ο ένας τον άλλον να δούνε τι θα κάμουνε. Κάποτε στους δρόμους και στις πλατείες, και στην ανάγκη με τον πολύγραφο και με συνθήματα στους τοίχους. Σήμερα, στους δρόμους και στις πλατείες και εν ανάγκη στα ιστολόγια και στα τουίτερ :) Μέχρι να τα «ρυθμίσουνε» κι αυτά..
Άσε αυτού του τύπου τις αναλύσεις Πετράν!
Ξαμολύσου γιατί εσένα ειδικά σε παίρνει κιόλας! Οι άνθρωποι στα ρετιρέ ξερνάνε αναίδεια. Όποιος απο αυτούς και να΄ ρθει στα πράγματα, δε θα καλυτερέψει η ζωή μας.
Καλά τα γράφεις, αδελφέ, αλλά άμα δεν απαντηθεί το πολιτκό πρόβλημα της χώρας που μας καθηλώνει σε τέτοια βαθειά καθυστέρηση, τι να λέμε...
Απο ποιούς θα λυθεί; Εδω σε θέλω...
Δημοσίευση σχολίου