Πρόεδροι της Βουλής (29) Δρόσος Δημήτριος

του Παντελή Στ. Αθανασιάδη

Η Τήνος, εκτός από τον Ευστράτιο Παρίση και τον Ιάκωβο Παξιμάδη, που αναδείχθηκαν πρόεδροι του Κοινοβουλίου το 1852 και το 1876, αντίστοιχα, έχει και τρίτο τέκνο, που τίμησε το σπουδαίο αυτό αξίωμα το 1868. Πρόκειται για τον Δημήτριο Δρόσο.

Ο Δημήτριος Δρόσος, γεννήθηκε στην Τήνο το 1806. Σε πολύ νεαρή ηλικία, πήρε μέρος στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας και μετέσχε στην εκστρατεία που έγινε για την απελευθέρωση της Καρύστου, όπου τραυματίσθηκε και αργότερα πήρε μέρος στην πολιορκία του Ναυπλίου.

Tιμήθηκε με το Αριστείο του Αγώνα και διορίσθηκε υπάλληλος του υπουργείου Πολέμου.

Όταν εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα ο βασιλεύς Όθων, διορίσθηκε διαδοχικά, μέλος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, σύμβουλος του υπουργείου Οικονομικών και γενικός γραμματέας του ίδιου υπουργείου. Πορτρέτο του δεν έχει διασωθεί.

Βουλευτής Τήνου διετέλεσε το 1844-1845 και το 1850-1853. Υπήρξε πληρεξούσιος Τήνου στη Β΄ Εθνοσυνέλευση του 1862 και το 1863 αναδείχθηκε αντιπρόεδρός της. Εξελέγη κατ’ επανάληψη βουλευτής Τήνου και κατά τα έτη 1868-1869 και από το 1872 έως το 1875.

Ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών, το υπουργείο Ναυτικών και το υπουργείο Εσωτερικών και προσωρινά τα υπουργεία Εκκλησιαστικών-Δημοσίας Εκπαιδεύσεως και Δικαιοσύνης μεταξύ των ετών 1863 και το 1875 στις κυβερνήσεις των Δημητρίου Βούλγαρη, Μπενιζέλου Ρούφου και Επαμεινώνδα Δεληγεώργη.

Πρόεδρος της Βουλής εξελέγη το Νοέμβριο του 1868.

Η εκλογή του ωστόσο, δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Επιτεύχθηκε κατά την τρίτη ψηφοφορία, γιατί κατά την πρώτη ψηφοφορία δεν συγκέντρωσε κανένας υποψήφιος το ελάχιστο όριο των 72 ψήφων. Στη δεύτερη ψηφοφορία αποχώρησαν πολλοί βουλευτές της αντιπολίτευσης και οι εναπομείναντες ήταν 12 λιγότεροι από τον απαιτούμενο αριθμό για να υπάρξει απαρτία. Ο «Αιών» κατηγορούσε την κυβέρνηση Βούλγαρη, ότι μετέφερε βουλευτές από τα νησιά χρησιμοποιώντας κρατικά ατμόπλοια, ενώ πολλούς ασθενείς βουλευτές, τους μετέφερε με άμαξες για να επιτύχει την απαιτούμενη απαρτία. Στην τρίτη ψηφοφορία, ο Δρόσος επί 147 παρόντων, έλαβε 78 ψήφους, ο αντίπαλός του Λυκούργος Κρεστενίτης, που υποστηρίχθηκε από το κόμμα του Θρασύβουλου Ζαΐμη πήρε 35 ψήφους και ο δεληγιαννικός Κ. Λεώπουλος, βουλευτής Λακεδαίμονος, πήρε 32 ψήφους, Βρέθηκαν και 2 λευκά ψηφοδέλτια.

Η εφημερίδα «Αιών» της αντιπολίτευσης, που αρχικά είχε ιδρύσει ο Ιωάννης Φιλήμων, τον χαρακτήριζε τίμιο και μετριοπαθή.

Η εφημερίδα «Φώς» του Σοφοκλή Καρύδη, τον χαρακτήριζε αμερόληπτο, ικανό και γλυκύτατο άνθρωπο. Σε ένα στιχούργημά της μάλιστα, όταν εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής, είχε γράψει:

«Στου Δρόσου ταις ημέραις, λεπτή δροσιά θα πίπτει

Και δεν θε, να ιδήτε χειμώνα να ενσκήπτει».

Ο Δημήτριος Δρόσος, πέθανε στην Αθήνα το 1877.

*Ο συνάδελφός μας Παντελής Αθανασιάδης «φιλοτέχνησε» τα πορτρέτα των Προέδρων του ελληνικού κοινοβουλίου για την εκπομπή ‘Κοινοβουλευτική Ιστορία’ του τηλεοπτικού σταθμού της Βουλής των Ελλήνων. Τα πορτρέτα αναδημοσιεύονται «στης Βουλής τα Έδρανα», κατά τη σειρά εκλογής των Προέδρων.

**Η σειρά "Οι Πρόεδροι της Βουλής" δημοσιεύεται πλέον και στο έγκυρο περιοδικό Εικονογραφημένη ΙΣΤΟΡΙΑ του εκδοτικού οίκου "Πάπυρος".