Έγιναν λοιπόν και οι εκλογές των φοιτητικών συλλόγων. Πανηγύρισαν οι παρατάξεις και τώρα τα κόμματα και οι αναλυτές θα εξάγουν συμπεράσματα για την αναλογία των αποτελεσμάτων ως προς τα αναμενόμενα αποτελέσματα των ευρωεκλογών ή ακόμα και των εθνικών εκλογών.
Και το μεγάλο ποσοστό των φοιτητών που απέχουν απο τις διαδικασίες και δεν ψηφίζουν;
Και τις δραστήριες φοιτητικές παρατάξεις που είναι πιστά αντίγραφα των κομμάτων και τόσο οργανικά δεμένα μαζί τους χωρίς την παραμικρή αυτονομία;
Και το φριχτό εναγκαλισμό των φοιτητικών παρατάξεων με το πανεπιστημιακό κατεστημένο;
η ΕΦΕΕ που παριστάνει την ωραία κοιμωμένη ποιό πριγκιπόπουλο θα την ψυπνήσει με ένα φιλί;
Μειοψηφία της μειοψηφίας είναι οι φοιτητικές παρατάξεις και τα μέλη τους γενίτσαροι των κομμάτων.
Δεν δικαιούται όμως κάποιος να τους ξυπνήσει ούτε πρέπει.
Μόνοι τους θα ξυπνήσουν όταν έρθει ο καιρός. Οι ίδιοι θα καταλάβουν ότι δεν τους προσφέρει τίποτα να είναι πειθήνια όργανα του πολιτικού συστήματος, το οποίο σέρνει τη δική του παρακμή.
Το μόνο που θα τους θυμίσω -άραγε τους το είπε κανεις- είναι ότι την επόμενη φορά που θα γιορτάσουν την επέτειο του Πολυτεχνείου να έχουν στο νου τους οτι όσοι αποφάσισαν το '73 την κατάληψη δεν πειθάρχησαν στους μεγάλους που βρίσκονταν μέσα ή έξω απο τη χώρα και ήταν κατά της εξέγερσης. Έδειξαν ανυπακοή τότε και για μερικά χρόνια μετά.
3 σχόλια:
Λασκαρίνα,
έχω κι εγώ ένα κουίζ, που κάλλιστα μπορεί να εφαρμοστεί σε εθνικές και αυτοδιοικητικές εκλογές.
Πόσο τοις εκατό έλαβαν η ΔΑΠ, η ΠΑΣΠ κοκ επί του συνόλου της σπουδάζουσας νεολαίας;
ΥΓ οι ευρόντες δεν αμειφθήσενται :(
Νομίζω ότι είναι 45% περίπου αυτοί που πήραν μέρος στις φοιτητικές εκλογές. Σωστό ή λάθος;
Καλά αυτή η παρωδία δεν μπορεί κι ούτε έχει σχέση με δημοκρατικές διαδικασίες εκλογής οργάνων. Τα κόμματα ανταμοίβουν αυτήν την αφόρητη καφρίλα και οι "μικροί" μπαίνουν στο νόημα οτι ο φοιτητικός συνδικαλισμός (της κακιάς ώρας...)είναι ιδανικό εφαλτήριο για μια θέση στο Κοινοβούλιο. Αυτά τα κακομαθημένα παιδιά, συνδιοικούν στην πράξη τις σχολές και συμπεριφέρονται σαν πραγματικά αφεντικά απέναντι σε έντρομες μετριότητες που παριστάνουν τους καθηγητές και τα γλύφουν ξεδιάντροπα για να εξασφαλίζουν την άθλια καριέρα τους. Τα λίκνα της γνώσης, έχουνε γίνει θερμοκήπια της αναίδειας.
Τι να λέμε τώρα; Απελπισία απο την αδιαφορία των κομμάτων να αναλάβουν την ευθύνη τους...
Δημοσίευση σχολίου