Που να το φανταζόταν ο Κορνήλιος Καστοριάδης οσο ζούσε ότι το πανελλήνιο θα μάθαινε με αυτό τον τρόπο, μεταξύ τυρού και αχλαδίου για το ερώτημα του "Σοσιαλισμός ή Βαρβαρότητα".
Μέχρι τώρα κάτι διανοούμενοι και κάτι ψαγμένοι αριστεροί αναφέρονταν στο περιοδικό αυτό και στο ρεύμα σκέψης.
Τώρα ο Γιώργος Παπανδρέου ή κάποιος απο το επιτελείο του σκέφτηκε να αξιοποιήσει τον Καστοριάδη απευυθυνόμενος στα ευρωπαϊκά αριστερά αντανακλαστικά των ψηφοφόρων μέρες εκλογών που είναι.
Τσίμπησε η Ν.Δ. Οχι γιατί όπως γράφτηκε ο Κώστας Καραμανλής ή οι περι αυτόν αγνοούσαν τον Καστοριάδη. Αυτό πιθανόν να συμβαίνει και πιθανόν να μη συμβαίνει, αδιάφορο τελικά. Το αξιοποιήσαν όμως κι αυτοί με τη σειρά τους φωνάζοντας στους ψηφοφόρους -εκλογές γαρ- ότι οι κακοί πασόκοι σας λένε βάρβαρους.Κι όποιος καταλάβει, κατάλαβε.
Δεν παρέλειψε και η Παπαρήγα- ο πολιτικός χώρος της οποίας είναι πολέμιος των απόψεων Καστοριάδη- να κάνει το σχολιάκι της.
Το δικό μου σχόλιο είναι να αφήσουν τον Καστοριάδη και τις απόψεις του ήσυχους. Aν κάποιος επιθυμεί και αντέχει ας διαβάσει τα έργα του. Αν όχι, δεν πειράζει.
Εκείνο που οφείλουν να κάνουν τα κόμματα είναι να μας πουν πέντε λόγια για τα σοβαρά θέματα που παίζονται στην Ευρώπη και ενδιαφέρουν τους έλληνες ψηφοφόρους. Με ειλικρίνεια και σοβαρότητα. Τι είναι δεδομένο και αποφασισμένο για τα εργασιακά μας δικαιώματα για παράδειγμα και τι μπορούμε να διεκδισουμε.
Και να αφήσουν αυτά τα κλισέ που στη συνέχεια τα παίρνουν οι αγράμματοι της δημοσιογραφίας και να τα κακοποιούν. Αντε γιατί τα πήρα στο κρανίο που λένε.
9 σχόλια:
Το μέλλον της ανθρωπότητας, μόλις τελειώσει ΜΕΘΑΥΡΙΟ το πετρέλαιο και σταδιακά τα υπόλοιπα καύσιμα, χωρίς πραγματικές εναλλακτικές, αφού οι πολυδιαφημιζόμενες στηρίζονται κι αυτές στο πανάκριβο πετρέλαιο που στερεύει;
http://www.youtube.com/watch?v=x_-ZsdBA2XI
Θαρρώ πως στις επικείμενες ευρωεκλογές θα αναμετρηθούν στα ίσια η σκέτη βαρβαρότητα του Κόναν Κώστα με τη σοσιαλιστική βαρβαρότητα του Κόναν Γεώργιου και όποιος και να επικρατήσει... αλοίμονό μας.
Αν είσαι κι αν δεν είσαι
του βάρβαρου παιδί\
εγώ δεν σε ψηφίζω,
στο λέω σοσιαλιστί!
Τα ριάλια, ριάλια κλπ... είναι γνωστά και πηγαίνουν απο μνήμης...
"Εκείνο που οφείλουν να κάνουν τα κόμματα είναι να μας πουν πέντε λόγια για τα σοβαρά θέματα που παίζονται στην Ευρώπη και ενδιαφέρουν τους έλληνες ψηφοφόρους. Με ειλικρίνεια και σοβαρότητα. Τι είναι δεδομένο και αποφασισμένο για τα εργασιακά μας δικαιώματα για παράδειγμα και τι μπορούμε να διεκδισουμε."
Συμφωνώ απόλυτα.
Ζούμε σ΄ έναν κόσμο όπου δυσκολεύεσαι πια να ξεχωρίσεις το προϊόν από τη συσκευασία του.
Κι όλα αυτά χάρη στους καλβινιστές που αναγόρευσαν το εμπόριο σε θρησκεία αποθεώνοντας τη λατρεία του χρήματος.
Χρόνια τώρα αφήνοντας τα αυτιά μας εκτεθειμένα στις σειρήνες των σοσιαλιστών και συντηρητικών «εκσυγχρονιστών» φτάσαμε στο σημείο όπου η πολιτική εκχώρησε αδιαμαρτύρητα όλες τις δικαιοδοσίες της στις δυνάμεις του Χρηματιστηρίου.
Όμως αυτές, όπως αποδείχτηκε, δεν είναι πολιτικά ουδέτερες. Όλα πλέουν τώρα στον ίδιο χυλό.
Για τους χρηματιστές και τα «χρυσά αγόρια» η κορίτσια που ζούνε στα ρετιρέ, ιδανική κοινωνία είναι αυτή όπου οι επιχειρήσεις αυξάνουν διαρκώς τα κέρδη τους και στην οποία η κοινωνική ασφάλιση και οι αμοιβές των εργαζομένων είναι αχρείαστα κατάλοιπα μιας παρωχημένης εποχής που εμπόδιζε την "αληθινή πρόοδο".
Με τον καιρό, όλα τα ερωτήματα που έθετε η αμήχανη και απολογητική Αριστερά, για αναδιανομή και κοινωνική δικαιοσύνη καταλήξανε να έχουν ρητορική σημασία.
Και οι Τράπεζες με τον Σύνδεσμο Βιομηχάνων φτάσανε στο σημείο να εγγυώνται ένα υποτυπώδες δίχτυ κοινωνικής προστασίας την ώρα που οι πολιτικοί υπηρέτες τους σαν τον Κ. Σημίτη, μας καλούσαν να συμβιβαστούμε με μια ζωή, όπου θα είμαστε «ασφαλίσιμοι» και «απασχολίσιμοι».
Αυτό που πρώτα φάνταζε σαν ύβρις, είναι τώρα η βαρειά μας καθημερινότητα που ακουμπά πάνω στους ώμους μας σαν αναπόφευκτη μοίρα.
Η νεοταξική παγκοσμιοποίηση βρήκε πολλούς πρόθυμους υπηρέτες. Αυτό που με χαλάει, είναι ότι δεν είχε τόσους πολλούς αντιπάλους.
Αντί να μας ενοχλεί που «τα στελέχη», στο χώρο της δουλειάς μας έβγαζαν εξωφρενικούς μισθούς, εμείς λαχανιάζαμε για να τους φτάσουμε.
Κάπως έτσι, συνηθίσαμε σε μια ευημερία πλαστή, στηριγμένη σε δανεικά. Και μάθαμε να σκεφτόμαστε σαν μέτοχοι, σε ένα όραμα που αποδείχτηκε τελικά, ότι δεν μας είχε στις προτεραιότητές του.
Αλλά δεν έχει βρεθεί ακόμα η φιλοσοφική λίθος που θα εξασφαλίζει στο διηνεκές αυξημένους ρυθμούς ανάπτυξης χωρίς ανεργία και κοινωνικό κόστος.
Δεν υπάρχει πια ο τέλειος συνδυασμός. Πιάσαμε πάτο. Και πρέπει τώρα να επιστρέψουμε σε πιο απλά πράγματα και να ανακαλύψουμε τις παληές αξίες και τη χαμένη μας αλληλεγγύη ξέροντας τώρα πικρά, ότι οι «ελεύθερες αγορές» και η «παγκοσμιοποίηση» δεν είναι η λύση.
Γυρεύουμε Δημοκρατία και Δικαιοσύνη. Δεν έχουμε πολλές πιθανότητες να τα βρούμε. Αξίζει όμως να προσπαθήσουμε…
(Υστερόγραφων: Αναρωτιούνται πολλοί αναλυτές, για ποιόν λόγο ο Γιωργάκης και το ΠΑΣΟΚ δεν ημπορούνε να προκαλέσουνε ρεύμα νίκης. Έχω μια πρόχειρη εξήγηση και την αφήνω στον διάλογο. Η δολοφονική επίθεση κατά της καθαρίστριας Κούνεβας, μιας εργαζομένης γυναίκας που νοίκιαζε τα χέρια της για ένα ξεροκόμματο, έπρεπε να κάνει τον Παπανδρέου να ξανασκεφτεί –δεν έχω την αξίωση να είναι και συντετριμμένος…- ότι το κόμμα του ήταν αυτό που με εισήγηση του Ρέππα ή του Πρωτόπαπα δεν έχει καμία σημασία, νομοθέτησε την ενοικίαση των εργαζομένων στη χώρα.
Τι πιο απλό λοιπόν, για ένα σοσιαλιστικό κόμμα να δεσμευτεί ότι η πρώτη πράξη που θα κάνει, αν έρθει στα πράγματα, θα είναι να τον καταργήσει;
Διότι αυτό, το «δεν είμαστε όλοι το ίδιο» που επαναλαμβάνει μονότονα ο ΓΑΠ, έχει τόση αξία, όση και μια χρησιμοποιημένη καπότα, με το μπαρδόν...)
Υ.Γ Νο 2: Μην με περάσετε για αφελή. Ξεύρω οτι πολλές απο τις εταιρείες αυτές, γινήκανε απο ΠΑΣΟΚους...
@Γ.Χατζηδημητρίου
Μόλις αποφασίσω να αλλάξω την προίκα μου σε σεντόνια θα σου ζητήσω να συμβάλλεις.
Με συγκινεί η εμπιστοσύνη σας κυρία! Δηλώνω ταπεινός κομιστής της εσθήτας σας!
Ορισμένοι άσπονοι φίλοι μου, διαδίδουν οτι στην τελευταία χειρονακτική δουλειά μου, προτού -μαύρη ώρα!..- ασχοληθώ με την δημοσιογραφία, στις λαΪκές αγορές της Β΄ Αθηνών, πουλούσα πατάτες και κρεμμύδια. Ουδέν ψευδεύστερον! Στην πραγματικότητα, μια ζωή εμπορευόμουν είδη προικός!..
Παναθεμάτονε, και τον εσυμπαθούσα. Τον Ευρυπίδη λέω. Ίσως γιατί "ήτονε" νέος, που λέει κι ο Χατζής. Σεμνός και ταπεινός. Αλλά, χάριν Παιδειάς, εμπήκε στο στόχο. Βόηθησε κι αυτός, σαν άκαμπτος γαλανοφρουρός. Θυμήθηκε το "Καραμανλής ή τανκς". Και 35 χρόνια μετά, το πάσαρε ως "Καραμανλής ή Χάος". Χάος, ποιος; Ο ΓΑΠ; Οι πράσινοι; !!
Κι ύστερα, ο ΚΚ ο νεότερος, θίχτηκε υποτίθεται, ότι ο ΓΑΠ, όταν είπε «Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» δεν τα ‘βαζε με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές της σήμερον, αλλά με τους ψηφοφόρους της Δεξάς. Όχι αδερφέ.
Και καλά τα λέει η Λασκαρίνα. Ας αφήσουν ήσυχο τον Καστοριάδη. Αν όμως επιμένουν, κατέχουν κάμποσα γαλλικά και ανάλογη διάθεση, ιδού: http://soubscan.org/. Το περιοδικό “Socialisme ou barbarie” στον υπολογιστή μας. σκαναρισμένο. Κι αν πάλι πέφτει βαρύ, ο παππούς Ησίοδος μίλησε για το Χάος στη Θεογονία του, ενώ οι νεότεροι φυσικοί/πολιτικοί επιστήμονες στη “Θεωρία του Χάους”. Για μια εισαγωγή δείτε κι εδώ: http://books.google.com/books?hl=el&lr=&id=fqjR1M3CDLsC&oi=fnd&pg=PA1&dq=chaos+theory+political+science&ots=yEdbwC6dPD&sig=nKtapmWyL8E5fdZCUJE0Irs5iP4#PPP1,M1
στάρι
Δημοσίευση σχολίου