Μικρή ερασιτεχνική Αριθμητική, καθώς όλα είναι ανοικτά

Το βράδυ των εκλογών, όπως διαπίστωσα προσωπικώς στην Κουμουνδούρου και το΄ γραψα στην εφημερίδα, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αναδιπλώθηκαν σε μια διπλή ζώνη άμυνας υποστηρίζοντας ότι:

*το κόμμα τους δεν υπέστη στρατηγική ήττα, όπως επεδίωκαν οι πολιτικοί αντίπαλοι

*ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ηγεμονικός φορέας, πέριξ του οποίου συγκροτείται στη χώρα η Κεντροαριστερά

Τίποτε από τα δύο δεν είναι δεδομένο. Υπό την συνδρομή ορισμένων προϋποθέσεων, οι οποίες δεν είναι διόλου απίθανο να εμφανιστούν, ο ΣΥΡΙΖΑ απειλείται με μια ήττα μεγαλύτερων διαστάσεων σε έναν μήνα από σήμερα, που θα θέσει ταυτόχρονα σε αμφισβήτηση την προοπτική να εκφράσει αυθεντικά και τον κεντροαριστερό άξονα.

Οι ζωτικές εφεδρείες στους όμορους χώρους έχουν στερέψει. Ήγουν κουκιά μετρημένα...

-ΚΚΕ και ΠΑΣΟΚ, περιχαρακώνονται, έστω στα χαμηλά ποσοστά τους. Μένει πάντως να αντιληφθούν που ακριβώς οδηγεί η αδυναμία του ενός να εκφράσει την διάχυτη λαϊκή δυσαρέσκεια πατώντας πάνω σε άκαμπτες προσεγγίσεις για την ταξική διαστρωμάτωση της Ελλάδας και για τα προέχοντα, και να αντιληφθεί τι ακριβώς εκπροσωπεί σήμερα το δεύτερο εκτός από έναν βαρειά ξεθωριασμένο κομματικό πατριωτισμό που αποφεύγει κάτω από τα κάδρα του Ανδρέα να δηλώσει την ταυτότητά του και αναδεικνύεται σε αμήχανο Ζίγδη της νέας παρακμής. 

-ΑΝ.ΕΛ και Ποτάμι γυρίζουν σπίτι, ενώ για τη ΝΔ δεν το συζητάμε… Εκτός απροόπτου τα στεγανά της θα ενισχυθούν. Έχει και τον ακίνδυνο Βελόπουλο συν τοις άλλος, μέσα στην εξόφθαλμα επιτηδευμένη του γραφικότητα ο οποίος παρόλα αυτά, έδειξε πως απέσπασε μια κρίσιμη ακροδεξιά μάζα, αφήνοντας την Χρυσή Αυγή να θερμαίνεται με τον αγκυλωτό... 

-Κι από την άλλη το Κίνημα του Βαρουφάκη, έχει κόψει τις αισθητικές του γέφυρες με τον ΣΥΡΙΖΑ, ίσα- ίσα προβάλλει σαν πόλος συσπείρωσης, ενώ δύσκολα οι αποδεκατισμένοι των ΛΑΕ (σ.σ: Μα καλά "σύντροφε" Παναγιώτη... Δεν μπόρεσες να ξεπεράσεις ούτε τον Ψινάκη; Και τι σόϊ αυτοκριτική είναι αυτή που έκανες; Για να διατηρηθεί η σημερινή ολέθρια ακινησία;..), «Ανταρσίας», Ζωής κλπ θα στήριζαν ΣΥΡΙΖΑ.

Όλα αυτά, ενώ την ίδια στιγμή η μεγάλη δεξαμενή των αναποφάσιστων, θα πρέπει να πειστεί από μια νέα γοητεία για να εγκαταλείψει την απραξία της και να μετακινηθεί μαζικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι πολιτικοί νομάδες, όμως, δεν έχουν προβλέψιμη εκλογική συμπεριφορά. Όπως άλλωστε και οι απελπισμένοι μεσο- εισοδηματίες(!) των 20.000-25.000 ευρώ ετησίως με παιδιά, φροντιστήρια, νοίκια και διαβόλους- τριβόλους που φορολογήθηκαν αγρίως. Τουναντίον... 

Η πλάκα είναι πως ούτε και η ΝΔ έχει να πει γι΄ αυτούς τίποτε... Κολυμπώντας στα ίδια νερά με τον ΣΥΡΙΖΑ και μην διαθέτοντας εθνικό σχέδιο, (σ.σ: δυστυχώς οι τελευταίες παραδοχές του ΔΝΤ ότι οι δανειστές κάνανε την Ελλάδα αποικία χρέους και πειραματόζωο, δεν μέτρησαν διόλου...), εύχεται να πάει με δική της εκτέλεση καλύτερα η συνταγή των δανειστών... Οι πρώτες ενδείξεις πάντως μαρτυρούν ότι μυαλό δεν έβαλε. Φρέσκες ιδέες και επαρκή πρόσωπα να τις υποστηρίξουν δεν έχει. Ξαναβγάζει σε κυκλοφορία, με τενόρους την Ξαφά και τον Στουρνάρα το ρεπερτόριο των δανειστών. Νομίζουν προφανώς, ότι ο κόσμος ξεχνάει εύκολα φερ΄ ειπείν, τον Χατζηδάκη και τον Βρούτση...  

(Ειδική αναφορά για ΚΚΕ: Δεν αρκούν οι «συγκινητικές» μάχες. Πρέπει να έχουν αναλόγως «συγκινητικά» αποτελέσματα… Άλλως κάτι δεν πάει καλά. Η ανάγνωση της νέας εργασιακής πραγματικότητας ίσως; Και η συγκρότηση ενός Κινήματος που δεν θα διαχωρίζει τους πολίτες στην "πόρτα"; Δέον να μετρηθεί κάποτε η απογοήτευση που σωρεύεται. Κι η στεναχώρια ενός ανένταχτου τμήματος της Κανονικής Αριστεράς που μάχεται στη ζωή με όσα εφόδια διαθέτει και δέχεται τη βρόχα από παντού. Κι αυτό δεν είναι διόλου συναισθηματικό, γιατί είμαστε θηρία ανήμερα κι όχι τίποτε γραφικοί που συμπληρώνουν τις πολυσυλλεκτικές πινακοθήκες των καφενείων της Επικράτειας...)