ΑΗΔΙΑ...

Δεν την ξέρω τη λέξη. Ετεροντροπία ίσως; Πάντως, να ντρέπεσαι για λογαριασμό κάποιου άλλου. Έχω γνωρίσει (όποιος νύχτα περπατεί...) το άβολο και αποπνικτικό συναίσθημα να νοιώθεις βαθύτατη ντροπή και λύπη για λογαριασμό κάποιου που καταρρέει μπροστά σου. Ενός η και μιας που γίνεται ρόμπα και ξεφτιλίζεται, ερήμην σου, χωρίς τη συγκατάθεσή σου, χωρίς καν να έχεις επιδιώξει να είσαι παρών εκείνη την ανεπιθύμητη ώρα και καταρρέει σαν χάρτινος, ενόσω εσύ υποβαθμίζεσαι σε ακούσιο μέτοχο μιας φθοράς που ούτε σου αναλογεί, ούτε σου αξίζει.

Είχα μια γενική ιδέα για το τι ειπώθηκε το βράδυ της Τετάρτης μεταξύ Τσίπρα- Μητσοτάκη στη Βουλή. Κι ό,τι διάβασα. Όμως, είναι άλλο να το ακούς. Γυρνώντας χθες βράδυ σπίτι μετά τη δουλειά, αποσβολώθηκα ακούγοντας τυχαία την "Ελληνοφρένεια". Κι έβγαλα δεξί φλας στη Συγγρού γιατί δεν πίστευα στ΄ αυτιά μου. 25 χρόνια κοινοβουλευτικός συντάκτης νόμιζα πως είχα δει αρκετά. Τέτοιο ξεκατίνιασμα!.. Τόση φτήνια!..

Άντε να χαθείτε από προσώπου γης οικειοθελώς ρε! Ανάξιοι και οι δυό της Πατρίδας!

Υ.Γ: Η δημόσια ζωή, σε όλες τις εκδοχές της, έχει μετατραπεί σε μια βαρειά βιομηχανία παραγωγής Μίσους! Ανοίγεις φευγαλέα την τηλεόραση το πρωί κι ακούς π.χ τον φασίστα Βορίδη, ή, αυτόν τον άλλοτε χαρισματικό Βενιζέλο ή τον εντελώς αποσταθεροποιημένο Λοβέρδο να ωρύονται μέσα στους αφρούς της αποτυχίας τους, στους πολιτικούς τους αντιπάλους "Μας λέγατε δοσίλογους! Και Τσολάκογλου! Και Γερμανοτσολιάδες!". Ησυχάστε "μπόϊς"... Αυτό ακριβώς είστε!!! Δοσίλογοι και Τσολάκογλου και Γερμανοτσολιάδες!!! Τίποτε λιγότερο.

Συνομολογήσατε (ποτέ δεν θα΄ λεγα σαν πουτάνες γιατί έχω απεριόριστο Σεβασμό στις Πουτάνες!, αλλά,) σαν ξεκούρδιστες κότες την ετερονομία της χώρας και την υπαγωγή της στην πιο βαρειά υποτέλεια. Και δεχθήκατε την κρίση να την πληρώσει ολάκερη ο λαός κι όχι οι Τράπεζες και το ιδιωτικό κεφάλαιο που αισχροκέρδισε- όπως στη συνέχεια η Μέρκελ κι ο Σόϊμπλε για να κλείνουν ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς λοιδορώντας μας- πάνω στον "Έλληνα Ασθενή"!

Υπογράψανε οι ασπόνδυλοι χωρίς υποτυπώδη αντίσταση την μεταφορά του χρέους στα κράτη- στον "επίσημο τομέα" ούτως ειπείν κατά την οικονομική ορολογία- ώστε να βγαίνει τώρα ο κάθε πικραμένος, μετά από μια οργιαστική επικοινωνιακή επιχείρηση ηθικής απαξίωσης των Ελλήνων και να λέει, "δεν θα πληρώνουμε εμείς για τα σπασμένα αυτών των οκνηρών Νότιων". (Το ξανάπε την περασμένη Τετάρτη αυτή η λούγκρα ο Βέμπερ που ζητάει και την ευρωψήφο μας)!

Και δεν είχαν ούτε στάλα φιλότιμο και μπέσα να εμπνεύσουν τον κοσμάκη. Να παραδειγματιστούν έστω από το σθένος των εύψυχων Ισλανδών - 350.000 ψυχές μόλις ρε απαράδεκτοι! και δίδαξαν αξιοπρέπεια- που συναποφάσισαν ότι δεν θα γίνουνε υπήκοοι του χρέους. Αφήσανε τις Τράπεζες να καταρρεύσουν, όπως τις άξιζε, και ξανακέρδισαν τη ζωή τους!

Είμαστε πολλοί σε αυτά τα χώματα, λέω,  που δεν πιάνει απάνω στο πετσί μας καμία λαδιά. Δεξιοί, Κεντρώοι κι Αριστεροί. Κι η χέρα μας, εύκολα γίνεται κουπί.Άμα συμφωνήσουμε ότι πρέπει αυτήν τη χώρα να την επινοήσουμε εξαρχής, δεν θα΄ χετε που να σταθείτε χαμούρες...
(Ειρήσθω, και συγγνώμη για το α΄πρόσωπο, δεν είναι και τόσο δύσκολο αυτό αν σκεφτούμε τίνων είμαστε. Στις εκλογές του 2000 ήμουν σε ένα "Σινούκ" που μετέφερε για ένα δίωρο τον Κώστα Σημίτη στα Ψαρά. Έκανα μια βόλτα στο μικρό νησί κι αποφεύγοντας την σκηνοθεσία που είχε επιμελώς οργανωθεί, πήγα και στάθηκα μπροστά στην προτομή του μπουρλοτιέρη Κανάρη όπου γράφει τα λόγια του "Κι αν δεν έχωμεν Πατρίδαν, θα κάμνωμεν"!..),
Ε, Ναι. Ξέρω κι εγώ με την φτωχή μου γκλάβα. Μέσα είμαι. Αρκεί αυτήν τη φορά, αυτή η μητριά Πατρίδα, να μας αγκαλιάζει Όλους!