Τοξικότητα παντού…

Η ανελέητη κριτική μονομερώς στον Τσίπρα, είναι ένα βολικό άλλοθι για ξεσκολισμένους «αριστερούς». Χτυπώντας με προσωπικούς μειωτικούς χαρακτηρισμούς τον πρωθυπουργό, διασώζουν περίτρανα και σε κοινή θέα την αγανακτισμένη αριστερή τους συνείδηση και αθορύβως, κάτω από τον πήχη, περνάνε οι έμμεσες υπηρεσίες που προσφέρουν στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νουδούλα αφήνοντάς την στο απυρόβλητο.

Υπάρχουν πολλοί δημοσιογράφοι και άλλοι… κανονικοί άνθρωποι που έχουν επικρίνει- κάποιοι, δεν ξέρω στατιστικά πόσοι, με προσωπικό και επαγγελματικό κόστος- τον ΣΥΡΙΖΑ όταν ΟΛΕΣ οι πόρτες ήσαν κλειστές. Δεν παρέλειπαν όμως να επισημαίνουν ότι τα συστήματα που στηρίζουν τη ΝΔ, θέλουν να επανέλθουν στην εξουσία χωρίς προτάσεις, με ένα κουρελιασμένο και διάτρητο (σ.σ: εδώ ταιριάζει κυρ- Αλέξη…)  ιδεολογικό και πολιτικό φορτίο και τα ίδια γνώριμα από παληές ανικανότητες και εκδουλεύσεις πρόσωπα, με πρωτοφανή μισαλλοδοξία και μένος που δηλητηριάζει την πολιτική αγορά, διαχέοντας τοξικότητα και μίσος, όπως κάνουν τα μέσα που ελέγχουν ο Μαρινάκης και ο δορυφόρος του ο Αλασκούζος, υβρίζοντας με σκαιό και αγοραίο τρόπο, διχάζοντας τους (αδιάφορους εδώ που τα λέμε, γιατί έχουν σοβαρότερες μέριμνες…) πολίτες και βάζοντας στον μύλο για να αλεστούν μαζί με τον δικό τους ασυγχώρητο δοσιλογισμό τις ηθικές αξίες των Ελλήνων και όχι μόνο της Αριστεράς, ώστε όλα να ισοπεδωθούν υπό συνθήκες κοινωνικής ερημίας, λες και δεν υπάρχουν ηθικές στάσεις και συμπεριφορές μέσα σε αυτό το απερίγραπτο καρναβάλι και τον ορυμαγδό, θαρρείς και θα τους φοβηθεί κανείς και θα καταλάβουν την εξουσία μέσα στη γενική σύγχυση με αλαλαγμούς, κορυβαντιώντας και παιανίζοντας τις σάλπιγγες μπροστά στα τείχη της εχθρικής Ιεριχώς. 

Θα ήπρεπε κάποιος νουνεχής- που δυστυχώς δεν υπάρχει- να τους ειπεί ότι στην εξουσία δεν έρχεσαι δια της προκλήσεως ενοχλητικού θορύβου.  Η ακροδεξιά υστερία του… αδικαίωτου Σαμαρά, οι τσιρίδες του Άδωνη, το ύπουλο αντιδημοκρατικό μένος του Βορίδη και των λοιπών εκπροσώπων της πολιτικής ακρότητας, δεν συγκινεί το «κοινό». Ή μάλλον- κι ας όψεται η αυτάρεσκη κομμουνιστική Αριστερά που δεν θεωρείται λύση...- το στρέφει αλλού. (σ.σ: αναρωτιέμαι αν διάβασαν πραγματικά στην Πειραιώς και στα υπόλοιπα κόμματα, τι ακριβώς συνέβη στην Ισπανία...)

Στις εκλάμψεις του ο Κυριάκος φαίνεται να το αντιλαμβάνεται αυτό και καλεί τον κόσμο να προσέλθει στις κάλπες. Για να ψηφίσει όμως ποιον; Και γιατί; Για να του δώσει όπως αφελώς εξομολογήθηκε τις προάλλες στην τηλεόραση την ευκαιρία να γίνει πρωθυπουργός;

Όχι ρε φίλε... Εδώ αποχαιρετάμε καθημερινά τα καλύτερα παιδιά μας στο εξωτερικό. Γιατί δεν πας κι εσύ εκεί να δοκιμάσεις την τύχη σου... (σ.σ: Και μην πει κανείς ότι εργάστηκε στα ψηλά κλιμάκια τραπεζικών κολοσσών. Κάτι ικανότατα φιλαράκια Δεξιά που έχω, γελάνε συγκαταβατικά με κάτι τέτοια...)

Υ.Γ: Όποιος θεωρήσει ότι το σχόλιο υποστηρίζει τη σημερινή κατάσταση, «Ξα του» που λένε στην Κρήτη.  

Υ.Γ1: Σοβαρότερο θεωρώ ότι με ψέγει ένας αδερφός πως συνέχεια με τον ΠΑΟΚ ασχολούμαι. Ε, Ναι! Επειδή είναι από τις λίγες σταθερές αξίες αυτήν την εποχή, που δεν παράγουν, σε αυτόν τον πλαδαρό και αδιαβάθμητο όρο που αποκαλείται «κοινωνία», τέτοια βαρειά τοξικότητα…