Η παραγωγή του Μίσους

Διαβάζω συστηματικά- μεταξύ άλλων καλών κατά την άποψή μου, δεν έχει χαθεί Δόξα τω Θεώ ακόμα η παληά καλή Δημοσιογραφία!..- τα άρθρα του Κώστα Καλλίτση στην «Καθημερινή». Έχει τις εσωτερικές πληροφορίες του, στέκεται διακριτικά στην όχθη μιας σωστά υπολογισμένης δημοσιογραφικής «απάθειας» με καλή διατύπωση και συνήθως, στον επίλογο συμπεραίνει. Καμπανάκια χτυπάει. Ώστε να μην εγκλωβίζει τον αστό αναγνώστη στον κλοιό της εμπάθειας. Κι ούτε να γίνεται Επιμηθέας. Ο ασκημένος αναγνώστης, καταλαβαίνει σε κάθε περίπτωση, ποιος του «μιλάει»…

Στους αντίποδες, η αηδιαστική «δημοσιογραφία» του Σκάϊ και του ΔΟΜ. Ράδιο και Τι-Βί. Η «αηδιαστική» οπαδική δημοσιογραφία των Ομίλων. Του Αλαφούζου και του Μαρινάκη, ο οποίος εν παρόδω, δηλώνει, χωρίς να πέφτουν κεραμίδια, πως έχει τυπικές σχέσεις με τον Κυριάκο...

Ξερνάνε το ημερήσιο ΜΙΣΟΣ τους – αγνοώντας προφανώς τις σκοτεινές συνέπειες…- και διχάζουν τους πολίτες γιατί νομίζουν ότι την ΕΞΟΥΣΙΑ πρέπει να την καταλάβουν με έφοδο, χωρίς πρόταση, ή μάλλον κρύβοντάς την, φοβίζοντας τα ανθρωπάκια. Ολούρμου ρε!

Το «βρώμικο ΄89» σε «ρημέϊκ». Εκδικητικό πνεύμα από ατάλαντους «δημοσιογράφους», εμπύρετη μισαλλοδοξία, ανεξήγητη για τον μέσο άνθρωπο εμπάθεια, ρεβανσισμός, υστερική χολή, τηλεαστέρες με λερωμένη φωλιά και «δημοσιογραφικά» νυμφίδια με ασταθή και αβέβαιη γνώση των θεμάτων που χειρίζονται, «ακριβές υπογραφές» από τα πάνω ράφια, άλλοι δικαιολογημένα λόγω αστικής καταγωγής κι άλλοι, λιγούρια που δεν είχαν δεύτερο παντελόνι- τους ξέρουμε δα!..- και κάνανε την μπάζα τους με όλες τις καταστάσεις και ποσώς ενδιαφέρονται για τον λαό, μέλη σήμερα… της Αθηναϊκής Λέσχης οι ξενηστικωμένοι γαμώ τη φάρα τους, δεν έχω διαβάσει λόγου χάρη από όλα αυτά τα ξεπεσμένα αθύρματα ούτε ένα άρθρο αγωνίας για τους ανέργους, μόνο να επιτίθενται στον αντίπαλο σαν πληρωμένα πιστόλια με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς, καμιά μέριμνα για το ήθος που παράγουν- «ντου στα αποδυτήρια», αυτό υπαγορεύει το ψευτομπραβηλίκι τους- κατά πρόσωπο, βεβαίως λακίζουν θρασύδειλα, καμιά έγνοια για τους λογαριασμούς που ανοίγουν, σαν να μην υπάρχει αύριο, για την ντροπή που σωρεύουν σε έναν ήδη εκμαυλισμένο κλάδο, αυτοί οι τύποι που πολλοί από αυτούς ήσαντε σε Γραφεία Τύπου απάτητα και αβάδιστα και πληρωνόσαντε οι Χαμούρες κάθε 15 και πρώτη του μηνός κι ορισμένοι ξεδιάντροπα ακόμα το κάνουν και πουλάνε μούρη οι ατάλαντοι κι άξεστοι σε μας που δεν λογαριάζουμε Θάνατο γιατί ζούμε μαζί του χαμούρες, και μας προσβάλλει ότι ζούμε κι υπάρχουμε στον γαμημένο ντουνιά μαζί σας και που αν νομίζετε πως θα εγκλωβιστούμε σε τούτη την ατμόσφαιρα του δικού σας ζόφου, θα μας κλάσετε τον μπούτζον!

Δεν αφήνω στο απυρόβλητο αυτόν τον ανεκδιήγητο και μνησίκακο Νίκο Παππά και τα ψευτοζοριλίκια του και δεν το προσωποποιώ. Συνοπτικά, χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία. Κι έχουν όλα τώρα ειπωθεί. Εξισώσανε τα ανεξίσωτα αντί να τους γαμήσουνε τα καμπαναριά!.. Να βγαίνει ηθικότερος ο Κυριάκος που πήγε και πλήρωσε το τηλεφωνικό του κέντρο ,αφότου αποκαλύφθηκε η «παρτίδα» της Οικογένειας με τον Χριστοφοράκο; Πιο μαλάκας πεθαίνεις…

Εντούτοις, όπως σωστά λέει μια ορισμένη ανάλυση των πραγμάτων, πρέπει να γίνονται οι αναγκαίες διακρίσεις. Ο σοσιαλδημοκράτης ΣΥΡΙΖΑ, παίζοντας στην ίδια πλευρά του γηπέδου, εφάρμοσε την πιο σκληρή Δεξιά πολιτική και με τις ελάχιστες δυνατές κοινωνικές αντιστάσεις. Συμφιλίωσε ολέθρια τους πολίτες με το αντιλαϊκό δόγμα «δε βαριέσαι… Όλοι το ίδιο είναι». Τσάκισε τις ελπίδες του λαού. «Ξέπλυνε» το βρώμικο και βαρύ πολιτικό παρελθόν των δυνάμεων της χρεοκοπίας, ισοπέδωσε τις άκαμπτες (για μας, για όσους τουλάχιστον από εμάς…) αξίες της Αριστεράς. Καλό μας έκανε από μια άποψη. Γιατί σε αυτό το μπουρδέλο άμα δεν είσαι παρτάκιας χαΐρι δεν έχεις. Εμείς, είναι αργά για ν΄ αλλάξουμε. Κρίμα μόνο που μεγαλώσαμε τα παιδιά μας με τις προηγούμενες Αρχές. Κι είναι αυτή η μοναδική μου στεναχώρια. Αλλά θα βρούνε αυτά την άκρη λέω…

Υ.Γ: Δεν πρόλαβε να γραφτεί το αποτέλεσμα της Ευρωκάλπης κι αρχίσανε οι παληκαρισμοί. Στουρνάρας, Ξαφά (σ.σ: φημολογείται ότι η γλυκειά Μιράντα γέλασε τρεις φορές στη ζωή της: στο 1ο, στο 2^ο  και στο 3^ο Μνημόνιο…), ο Επικεφαλής, παρακαλώ, του τμήματος Ετεροδημοτών που έκανε ένα εμετικό σχόλιο για την Κούνεβα (σ.σ: τον καρατόμησε αυθωρεί ο Κυριάκος, αλλά κανείς δεν εκτιμά την χειρονομία. Εδώ έδωσε ασυλία στον Γεωργιάδη που αγόραζε εξαθλιωμένα Ρουμανάκια…) κι ένας υποψήφιός του που λέει ότι η ΝΔ θα μας πάρει αιχμαλώτους! Θα το επαναλάβω προς εμπέδωση: Θα μας κλάσει τον Μπούτζον!!! ΣΥΡΙΖΑ δεν ψηφίζω, ούτε και πρόκειται. Έχετε κάνει όμως παληοχαμούρες έναν δημοκρατικό κόσμο να το σκέφτεται σοβαρά! Και ξέρω τι λέω!