Η Βουλή των Λαζάρων*.

Υπό Παντελεήμονος του Ιαματικού.

Στην ελληνική πολιτική ιστορία, μια Βουλή, έμεινε με την ονομασία Βουλή των Λαζάρων. Προέκυψε από μια συνταγματικά αμφιλεγόμενη πρωτοβουλία του Ελευθέριου Βενιζέλου και ήταν απότοκος των δραματικών γεγονότων του Διχασμού της δεύτερης δεκαετίας του 20^ου αιώνα.

Όταν κάτω από την πίεση των τραγικών γεγονότων του Διχασμού ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος υποχρεώθηκε να παραιτηθεί από το θρόνο, Βασιλιάς ορκίσθηκε ο νεώτερος γιος του Αλέξανδρος. Η ορκωμοσία του έγινε στις 19 Μαΐου 1917.

Ο Βενιζέλος, που είχε δημιουργήσει το χωριστικό κράτος της Θεσσαλονίκης φθάνει στην Αθήνα στις 7 Ιουνίου και στις 13 του ίδιου μήνα, σχηματίζει κυβέρνηση υπό την προεδρία του. Δυο μέρες αργότερα, κηρύσσει τον πόλεμο κατά της Γερμανίας, όπως είχε αποφασίσει από το Νοέμβριο του 1916, όταν διοικούσε το κράτος της Θεσσαλονίκης.

Ο Βενιζέλος επιθυμούσε εκλογές για την ανάδειξη Αναθεωρητικής Βουλής, η εμπλοκή όμως της Ελλάδα στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δεν επέτρεπε τη διεξαγωγή εκλογών. Από την άλλη όμως πλευρά αντιλαμβάνονταν, ότι δεν μπορούσε να κυβερνήσει τη χώρα με τη μονομερή και σαφώς αντιβενιζελική Βουλή, που είχαν αναδείξει οι εκλογές του 1915. Έτσι κατέφυγε σε μια λύση συνταγματικά αμφιλεγόμενη.

Με Βασιλικό Διάταγμα της 29^ης Ιουνίου 1917, ανακάλεσε το προγενέστερο Βασιλικό Διάταγμα 29^ης Οκτωβρίου 1915 περί διαλύσεως της προηγούμενης Βουλής και προκηρύξεως νέων εκλογών, γιατί θεωρήθηκε, ότι το Διάταγμα του 1915 για τη διάλυση της Βουλής εκείνης, εκδόθηκε παρά το Σύνταγμα. Ταυτόχρονα καλούσε σε δεύτερη τακτική σύνοδο την … αναστηθείσα Βουλή του 1915, για τις 12 Ιουλίου του 1917.

Αυτή ακριβώς η Βουλή, έμεινε στην Ιστορία ως Βουλή των Λαζάρων. Παρά την συνταγματικά ασυνήθιστη νεκρανάστασή της η Βουλή εκείνη πρόσφερε σημαντικό νομοθετικό έργο υπό την προεδρία του Θεμιστοκλή Σοφούλη, ο οποίος εξελέγη πρόεδρος με 180 ψήφους επί συνόλου 194 ψηφισάντων. Ένα από τα μεγάλα νομοθετήματα που ψήφισε τότε ήταν και η απαλλοτρίωση των τσιφλικιών της Θεσσαλίας και η ουσιαστική απελευθέρωση των κολίγων.

Η Βουλή των Λαζάρων ως συνέχεια της Βουλής του 1915 συμπλήρωσε τετραετία στις 31 Μαΐου 1919, αλλά τελικά η θητεία της παρατάθηκε με τέσσερα διαδοχικά Αναγκαστικά Διατάγματα έως τις 20 Σεπτεμβρίου 1920, οπότε και διαλύθηκε ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου του ίδιου έτους, οι οποίες όπως είναι γνωστό, αποδείχτηκαν μοιραίες για τον Ελευθέριο Βενιζέλο.

*Το θέμα πρωτοπαρουσιάστηκε στον τηλεοπτικό σταθμό της Βουλής των Ελλήνων.