Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2012

Στον ίλιγγο του χρόνου

Όλες οι βεβαιότητες είναι εναντίον μας. Αλλά συνεχίζουμε να παραμένουμε στο παιχνίδι, με επίγνωση της ραγδαίας φθοράς στην οποία καταποντίζονται όσοι δρουν.
Έχοντας απο καιρό ασπαστεί το αξίωμα πως τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο, περιμένουμε ακόμα εκπλήξεις.
Γιορτάζουμε σήμερα τις επικείμενες λύπες.
Και ζεσταίνουμε τους δεσμούς που ξανακάνουν οικείο τον χρόνο.

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Η νέα... "λαθολογία"

"Δεν είμαστε εμείς ευχαριστημένοι, όχι απο τη γραμμή μας και απο την πολιτική μας, αλλά απο το σύνολο των προσπαθειών που κάναμε. Θα θέλαμε να είχαμε κάνει περισσότερα. Δεν εξαρτάται όμως μόνο απο εμάς, πρέπει να πειστούν και οι εργαζόμενοι". Έτσι είπε την περασμένη Πέμπτη η Γ.Γ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα.
Ώστε, είναι σωστή η "γραμμή" και η "πολιτική". Μόνο που δε πιάσαμε το πλάνο. Και συν, τη λεπτομέρεια, οτι "πρέπει να πειστούν κι οι εργαζόμενοι".
Νομίζουν οτι έχουν κάνει ο,τι έπρεπε και τώρα πετάνε το μπαλάκι της ευθύνης, λέγοντας βλοσυρά "ο λαός να αποφασίσει και να αλλάξει τους συσχετισμούς"!
Κουταμάρες, χωρίς υποψία φλόγας. Άσε που ερήμην τους, ο λαός, πράγματι αλλάζει τους συσχετισμούς. Το φαρμάκι των νεοναζί ήδη στάζει στη ψυχή των απελπισμένων σαν μπάλσαμο...
Αναρωτιέμαι ποιος απ΄όλους αυτούς τους κοντόθωρους κομματικούς ιμπρεσάριους, να το πω όσο μπορώ πιο κομψά, θ΄αναλάβει μετά την ευθύνη, αν το κόμμα (τους) μείνει εκτός Βουλής.
Γιατί στην περίπτωση αυτή, θα΄ ναι κομμάτι δύσκολο να ενοχοποιήσεις ολόκληρο λαό...

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Το άτιμο το μισθολόγιο!..

Υπάρχει μια έμφυτη αξιοπρέπεια που προστατεύει τον άνθρωπο, όταν μεγαλώσει να γίνει Σαμαράς. Δυστυχώς όμως, δεν υπάρχει πρόβλεψη που να κόβει το δρόμο σ΄ αυτούς τους ψεύτες να γίνονται πρωθυπουργοί. Τους ψηφίζει όμως ο λαός. Γιατί η ψυχή και το μυαλό μπαίνουν σε αργία όταν η Παιδεία δεν παράγει ανησυχίες. Γι΄ άλλη μια φορά η γελοία χώρα, ξέπεσε στην κακή τύχη να έχει στο τιμόνι έναν τόσο κωλοτούμπα πρωθυπουργό. Η ιστορία δεν διδάσκει κανέναν. Η διαφορά είναι οτι οι τωρινοί ψεύτες και οι κυνικοί που κυβερνάνε χάρη στην κόπωση της εξουθενωμένης μάζας, πριμοδοτούν αδιάφοροι τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής.
Μαθημένος απο τα μυστικά κονδύλια και τις μαύρες σακούλες της εποχής του, όταν ο σημερινός πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, άμαθος, απαίδευτος, ατάλαντος και φυσικά υπερόπτης είχε κάνει το υπουργείο Εξωτερικών  παιδική χαρά, φαίνεται πως συνεχίζει το ίδιο άτεχνο παιχνίδι.
"Ο πρωθυπουργός πρέπει να μπει στη Σύνοδο Κορυφής! Θα δεχτεί μόνο μια ερώτηση" μας έκανε τη χάρη να πει προχθές απο τις Βρυξέλλες ο κραυγαλέα ασταθής κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου, την ώρα που σύμφωνα με την γελοία προπαγάνδα τους η χώρα που έπαιζε τα ρέστα της, είχε μόλις διασωθεί! Και παίρνει την πάσα ο ετοιμόρροπος ρεπόρτης κι ενώ το πανελλήνιο κρατάει την ανάσα του, ρωτάει με αγωνία "τι θα γίνει κύριε πρόεδρε με τους υπαλλήλους της Βουλής;".
Έκανα το σταυρό μου με δέος και σκέφτηκα οτι ευτυχώς εμείς, θα πεθάνουμε σε κάποια απόσταση απο αυτήν την αβάσταχτη αηδία...


Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2012

Ρε, τον Βαγγελάκη...

Έχουμε αποστηθίσει το μάθημα του Βενιζέλου οτι "θα πρέπει να ξανασυστηθούμε σ΄ αυτήν τη χώρα".
Με 2,5 εκατομμύρια καταθέσεις προίκα και τέτοια ακίνητη περιουσία, εγώ θα φρόντιζα να ξανασυστηθώ με την πεθερά μου...  

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

δε πάτε καμμιά βόλτα;

Δεν αγαπάνε τον τόπο. Πάνε με το πάσο τους .Σαν να μην έχουν αίμα μέσα τους να τους οργώνει....Δεν κατοικούνε στα λόγια τους. Δεν αγαπάνε τους ανθρώπους... Δεν είναι κομμουνιστές. Σοσιαλίζουν. Δε σπαράζουν γα τον  διπλανό. Μοιράζουν υποσχέσεις σωτηρίας. Όμως μαγαζιά δε στέκονται μόνο και μόνο επειδή υποδέχονται τη δυσαρεστημένη πελατεία του απέναντι.
23% εκφράζει ο κομφορμισμός τους... Παραπάνω δε μπορούν να φτάσουν οι ταλαίπωροι, την ώρα που οι άνθρωποι γεύονται το θάνατο!..
Μονάχα εμείς ξαναρχίζουμε κάθε μέρα στην κόντρα. Εμείς που κουβαλάμε στους ταπεινούς ώμους μας την αποφορά της ιστορίας.

Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012

Αυτή ηγελοία "αριστερά" που είναι για τα μπάζα

Μια τουρκική φρεγάτα έφτασε χθες μέχρι το Σούνιο.  Μην το πείτε όμως στην κυρά Δούρου του ΣΥΡΙΖΑ. Θα καταγγείλει οτι η Ελλάδα βάζει εμπόδια στις κρουαζιέρες...
Τσόφλια... Ούτε καν τους περνάει απ΄το μυαλό οτι το πρώτο πράγμα που χαρακτήριζε ανέκαθεν την ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ήταν ο Πατριωτισμός.  

Εφάπαξ μάγκες...

Υπάρχει μια ταρίφα ανθρώπων που αγαπάει αυτόν τον τόπο. Παγαίνει στρατό στα σύνορα από επιλογή ή για τα φρονήματα, ερωτεύεται, γλεντίζει, πληρώνει τους φόρους, μεγαλώνει παιδιά, είναι αποίκο, δε βάζει μέσο, δεν είναι σε δημόσια πόστα, την κλέβει αδίστακτα αυτή η συμμορία που κυβερνάει εδώ και χρόνια αυτήν τη φλούδα. Είμαστε ρε μάγκες μια ζωή στη θέση μας την ώρα που έπρεπε. Εφάπαξ μάγκες ποτέ δεν ήμασταν. Μέχρι πότε;



Απευθύνει προχθές μήνυμα ο Σύλλογος Γονέων και λέει, "ελάτε να βάψουμε το σχολείο των παιδιών μας". Πήρα ρολό, πινέλο και μια σκάλα και πήγα, Σάββατο. Και βλέπω τον διευθυντή με τη γυναίκα του, τρεις κυρίες και δυό μπαμπάδες που ξύναν απελπισμένοι τους σοβάδες.
'Άντε Κωλλοέλληνες!!!" σκέφτομαι "Εκατονπενήντα Μνημόνια και λίγα είναι ρε ρουφιάνοι!". Γέμισε η ζωή μας Παλληολαδίτες... 

Ένα μέτρο χαμένο

Καλός στιχουργός είναι λέει και ο Λευτέρης  Παπαδόπουλος και καλούς στίχους έγραψε επί Χούντας. Αυτό να λέγεται. Όμως, προηγούνται κάτι... "'άσημοι", σαν τον Βίρβο και τον Πυθαγόρα...
Άλλο το "Εγώ δε ζω γονατιστός.." με τον Τσιτσάνη για παράδειγμα και διαφορετικό το "Άγαλμα" με τον Πουλόπουλο και τον Πλέσα... 

Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Καμία επιείκεια στους προδότες!

Την Κυριακή 18 Νοεμβρίου του μακρυνού ΄73 κι ενώ το τεθωρακισμένο με επικεφαλής τον υπίλαρχο Γουνελά έχει τσακίσει την προηγούμενη νύχτα τη σιδερένια πόρτα του Πολυτεχνείου, στο Πεντάγωνο γίνεται μια ευρεία σύσκεψη, όπου η κουβέντα αφορά την κήρυξη του στρατιωτικού νόμου στη χώρα με το επιχείρημα, οτι επίκεινται μεγάλες πανελλαδικές διαδηλώσεις  απο εργάτες, φοιτητές και επαγγελματικά σωματεία!
Φούμαρα... Ήταν η εποχή όπου ο ανθυποδικτάτορας και πανίσχυρος διοικητής της ΕΣΑ Δ. Ιωαννίδης, αυτό το ίνδαλμα των Χρυσαυγιτών- που παρέδωσε την Κύπρο στους Τούρκους- είχε υφάνει συνωμοτικά το τελικό χτύπημα στον δικτάτορα Παπαδόπουλο κι όλοι προσπαθούσαν να πείσουν τον τελευταίο οτι η εξουσία του δεν κινδύνευε απο κανέναν. Φούμαρα κι αυτά. Λίγες μέρες αργότερα, στις 25 του ίδιου μήνα, ο αντισυνταγματάρχης Γ. Ντουζέπης, κραδαίνοντας ένα πιστόλι θα πληροφορήσει τον κάτωχρο Παπαδόπουλο στη βίλα του στο Λαγονήσι οτι... έχει υποβάλλει την παραίτησή του.
Στη σύσκεψη λοιπόν της 18/11/1973 ο τότε διοικητής της ΑΣΔΕΝ, Μαυροειδής, αναφέρει δραματικά, οτι δήθεν 5.000 κομμουνιστές διαδηλώνουν στο αθηναϊκό κέντρο. Οι πληροφορίες απο την Ασφάλεια που ελέγχει τον κοινό ζόφο, δεν το επιβεβαιώνουν. Αυτός όμως επιμένει θεατρικά να στείλει τους επιτελείς του, Γιοβάνη και Ντερτιλή για να έχει, όπως λέει, καθαρή εικόνα.
Οι άνθρωποί του δεν βρήκαν κανέναν στην Πατησίων.  Στην αρχή των Χαυτείων, όμως, προς τη πλευρά του Πολυτεχνείου, ο Ντερτιλής πετυχαίνει έναν άοπλο και ανυποψίαστο πολίτη, τον άτυχο Μυρογιάννη  και, σε μια αδιανόητη επίδειξη κτηνωδίας, τον δολοφονεί εν ψυχρώ. (σ.σ: οι φωτογραφίες, δείχνουν έναν θηριώδη τύπο, να δίνει χωρίς οίκτο τη χαριστική βολή σε έναν ικέτη. Βασισμένοι ωστόσο, σε αστήρικτους αστικούς μύθους που καλλιέργησε η χούντα, αλλά και τη βραχεία μνήμη πολλών, κάποιοι χρυσαυγίτες ισχυρίζονται σήμερα οτι νεκροί του Πολυτεχνείου δεν υπήρξαν ποτέ...).   
Η Χρυσή Αυγή αξίωσε προχθές στη Βουλή την αποφυλάκιση του Ντερτιλή που δεν ζήτησε ποτέ συγγνώμη απο την Οικογένεια Μυρογιάννη για το ωμό έγκλημά του. Την περασμένη βδομάδα πέθανε ο γιός του δολοφόνου, αλλά αυτός, αν και η Διοίκηση των φυλακών του έδωσε προνομιακές ευχέρειες, δε θέλησε να παραστεί στην κηδεία.
Αυτός ο άνανδρος που χρόνια σιτίζεται απο τους φορολογούμενους, έπαιζε, όπως ερχόταν οι πληροφορίες απο τον Κορυδαλλό, χοντρά λεφτά στο χρηματιστήριο, τις εποχές του χρηματιστηριακού πυρετού, το 1999, όταν στο διπλανό κελί, συγκατοικούσε με τον Κοσκωτά. "Γιωργάκη! Έχεις κάνα καλό χαρτί;"τον θυμούνταν οι φύλακες να ωρύεται.
Στο ξόδι όμως του γυιού του δεν πήγε ο εθνικόφρονας.
Διατηρεί φαίνεται για τον άθλιο εαυτό του ρόλο έγκλειστου και ανυποχώρητου συμβόλου. 
Θα καταγραφεί στη συλλογική μνήμη, ως αυτό που στη πραγματικότητα είναι: ένας δειλός κι αμετανόητος φονιάς. 

Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Κανένας δε λυπάται έναν χυδαίο...


Ψυχοραγώντας μέσα στις μπουρμπουλήθρες του αφόρητου στόμφου, ο Βενιζέλος, εννοεί να μας πάρει όλους μαζί στον σκοτεινό βυθό του. Δε θα του κάνουμε τη χάρη. Αυτός  ο άνθρωπος κατάντησε γελωτοποιός. Ή μήπως εξαρχής ήταν…  Ένας διακεκριμένος επιληπτικός που συσπώνται μέσα του οι αφροί της αποτυχίας…

Τετάρτη 28 Νοεμβρίου 2012

Εμείς τα κομμούνια δεν έχουμε τακτ με τους φασίστες.
Όταν τέλος πάντων, όπως ο Άρης στον Μελιγαλά, αποφασίζουμε να ασχοληθούμε σοβαρά μαζί τους...
Μπραβάκια ανυπόληπτα είναι και χωρίς τεχνική...
Απο κει και πέρα, για μας η γοητεία της ζωής, έρχεται την ώρα που δεν ελπίζουμε σε τίποτε.
"Είχα φάει τρις εις θάνατον, δυό ισόβιες και είκοσι χρόνια" έλεγε ο Χρόνης Μίσσιος κι απορούσε με δέος "Πως θα τα εκτίσω όλα αυτά νεκρός ρε μάγκα μου;".
Ακόμα και μπροστά στον θάνατο, ο άνθρωπος αυτός στάθηκε με ευθύνη

Κυριακή 25 Νοεμβρίου 2012

Θεσμικοί παράφρονες

Στην ιστορία πάντοτε παίζουν ρόλο τα πρόσωπα. Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Νίκος Δένδιας για παράδειγμα, είναι η ζωντανή απόδειξη του αξιώματος οτι ένας τρόμπας  όταν πάρει πολύ σοβαρά τον εαυτό του, μπορεί και να τον ξεπεράσει... Ώσπου να χαθεί μέσα στις ναρκισσιστικές τοξίνες του!
Και να πάψει πια να μας διασκεδάζει...


Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012

Που΄ναι ο Στουρνάρας; Οέο;

"Στις 16 Νοεμβρίου θα πεινάσουμε! Τα ράφια θα είναι άδεια! Θα γίνουμε Βόρειος Κορέα!". Έτσι υστέριζε τις προάλλες στη Βουλή ο υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας. Τώρα που ΔΕΝ πήραμε τη δόση δε βγαίνει και πολύ στη δημοσιότητα...
Αυτοί οι ντεμέκ εκλεπτυσμένοι γύπες, νομίζουν οτι η ζωή είναι μια βόλτα πάνω απο αρωματισμένα πτώματα.
Ανίκανοι... Ούτε την περιφρόνησή μας δεν ημπορούν να βάλουν στο ταμείο...


Τα παιδιά των δοσιλόγων, ποιον είχαν πατέρα;

Περισσότερο απο καθαρό συμφέρον, παρά απο διορατικότητα, όπως λένε μερικοί που δεν εξετάζω τώρα τα κίνητρά τους, η Οικογένεια Λάτση, απαγκιστρώνεται λέει, απο τις Τράπεζες (σ.σ: πως να παίξεις μ΄ αντίπαλο Γερμανό;) και το γυρίζει στο Real Estate. Ε, μια ζωή μεταπράτες. Μυριστήκανε οτι το οικόπεδο έχει λεφτά και τo πουλάνε σε φέτες.  

Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2012

Στο έλεος της Μαφίας

Αυτή η προηγούμενη γενιά μας παρέδωσε μιαν ακατοίκητη γη. Αυτοί οι γερο-τσόγλανοι που πήρανε το εφάπαξ και το ακουμπήσαν σε ακριβά αυτοκίνητα, στα γερμανικά εργοστάσια συντηρώντας ξένες θέσεις εργασίας, φερθήκανε σαν να μην υπήρχε αύριο στη χώρα.
Αλλά κι αυτά ακόμα είναι πταίσματα.  Ωχριούν μπροστά στις αφοπλιστικές διαπιστώσεις οτι τον τόπο, όπου απο γενησημιού μας είμαστε φιλοξενούμενοι, τον κυβερνάνε συμμορίες! Δε πα να λένε κάποιοι φίλεργοι βουλευτές. Οι σημαντικές αποφάσεις που αφορούν τη ζωή μας, υπαγορεύονται σε κυβερνητικά γραφεία απο επαγγελματίες "εκτελεστές".
Στο μεταξύ το Κοινοβούλιο δικαιούται να συζητά για το θέμα των αμβλώσεων ας πούμε, πάνω στις κλίμακες μιας στείρας οξυδέρκειας.
Οι υπόλοιποι συγκροτούμε την αδρανή μάζα...


Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Είναι κατάντια να σε παινεύει ο (ταξικός) αντίπαλος...

Το Κόμμα πάντοτε θα είμαστε εμείς οι απλοί άνθρωποι.
Εμείς που το αγαπάμε.
Εμείς που χανόμαστε μέσα στην ωχρή κι αμετακίνητη λύπη
μεσ΄ τα υγρά μάτια του Πλουμπίδη...
"Ζήτω το ΚΚΕ!"... Κι ας μας ξεγράφουν κι απο τις δύο μεριές
Εμείς που στη ζωή μας, γυρεύουμε επίμονα  Δικαιοσύνη!
Χιλιαστές μιας άλλης ζωής.
Είναι ντροπή για μας, να μας θωπεύουν οι Δεξιοί συγκαταβατικά στην ασήκωτή μας πλάτη,
επειδή φτάσαμε να λέμε βαρειές κουβέντες για συντρόφους.
Έχει ενταθεί, τελευταία η επαγρύπνηση θαρρώ.
Κι άρχισαν πάλι να δουλεύουν οι λαιμητόμοι

13/11/2012
στον Σύντροφο Θεόφιλο Τριανταφυλλίδη

Μόνο αυτά τα παιδιά έχωμε!

Ίσως και να το ξανάγραψα, αλλά δεν πειράζει. Γιατί αυτή η γελοία πολιτική τάξη που έχει λυμμένα τα προβλήματά της δε νοιάζεται.  "Θείε θα πάθω κάτι αν μείνω εδώ" μου λέει το ανηψάκι μου(σ.σ: πτυχείο στα Οικονομικά του ΑΠΘεσσαλονίκης, Γαλλικά, Αγγλικά, Γερμανικά και Αραβικά, άπταιστα, στα 23 του χρόνια ρε γαμώ το συκώτι τους;)  όταν τον ξεπροβόδιζα στο αεροδρόμιο τις προάλλες. "Μην ανησυχείς αγόρι μου!" τον ενθαρρύνω... Αφήνεις πίσω σου Σαμαρά- Κουβέλη-Βενιζέλο για να σου εγγυηθούν οτι δεν πρόκειται να επιστρέψεις ποτέ σε τούτο το μπουρδέλο...

Αυτές οι εποχες της παρακμής.


Θωρώ στο «Γιουτουμπ» -τη μόνη μας δυνατότητα πλέον ν΄ ακούμε λαϊκά-αυτόν  τον μέγα Καζαντζίδη, να κρέμονται οι γύρω από το μεγαλείο της ιδιοτροπίας του, περιμένοντας πότε θα σταματήσει τα ατελείωτα σολαρίσματα στην κιθάρα και ν΄ απλώσει τη θεϊκή φωνή του και λέω,  όλες οι μεγαλοφυΐες κοιτάνε τον χρόνο σαν ένα παιχνίδι με σπάγγους. Περιμένουμε εμείς μετά,  να μας ξανακάνουν παιδιά.
Παρεμπίπτον συμπέρασμα ότι οι πολιτικές ΠΑΣΟΚ και ΝΔ όλα αυτά τα χρόνια γυρίσανε την Ελλάδα στα χρόνια μετά τον Εμφύλιο και δεν έχουμε ακόμα φωνές σαν και τη δική του, ή έναν Μητσάκη ας υποθέσουμε,  να πούνε το «η Νύχτα είναι βροχερή» και να τραγουδήσουν τα πάθη μας, να φύγει αυτή η μελαγχολία και να μη λογαριάζει κανείς βραχνά εκείνη την ώρα, ότι δεν έχει τίποτε στον κόσμο.
Αυτό λέω… Να βγούνε τώρα οι τεχνίτες της νέας γενιάς, να δυϊλήσουνε κάπως μακρύτερα σαν τους παληούς μαστόρους,  αυτήν τη νοσηρότητα και να ξαναβρούμε λίγο αυτό που χάσαμε για την ώρα. Μια Ελλάδα μετρημένη, στην κλίμακα  προηγούμενων χρόνων, αλλά, με πολλή επιείκεια και περισσότερο αξιοπρεπή, κι αυτή τη φορά ολότελα Δίκαιη γιατί, αλλοιώς αν δε ξεσηκωθούμε θα μας πάρει ξανά ο διάολος και θ΄ ασπρίζουνε τα κόκαλά μας στις ξενητειές που έχουν οι ανθρώποι μέσα τους!..

Υ.Γ: (οι παππούδες μας κατέλαβαν ορμητικά το Σαραντάπορο για να λένε τώρα τα παιδια μου οτι τους ζαλίζουν οι στροφές. Αντίκρυσαν μετά τον Σαγγάριο, προτού να σκεπάσουν τα μάτια τους οι στάχτες. Κι οι ρακένδυτοι πατεράδες μας κάναν το ΄40! Πως φτάσαμε μέσα σε τόσο λίγα χρόνια απο τη φτώχεια στο δήθεν; Ας το βρει η γεννιά τους. Κι ας αποτύχει! Το θέμα είναι να μην φτάσουμε να ζούμε κάποτε τη νοσταλγία αυτού του τόπου. Ομόνοια-Σταδίου, σκυφτοί. Στα "βαρειά" να παίζει το κλαρίνο. Κι εμείς, ξένοι σε ό,τι αγαπήσαμε...).

Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2012

Τον μαλάκα τον παλεύεις... Τον ιδιοτελή ποτέ!


Συζητάνε εδώ και πέντε μήνες μεταξύ τους, το κυβερνητικό «τρίο Στούτζες» το πώς θα μας σερβίρουν το γεγονός ότι έχουν να περπατήσουν ξυπόλητοι πάνω στα κάρβουνα  συμφωνημένων γραμμών. Σιγά μην τα΄ άφηναν οι άλλοι αυτά τα λεπτά θέματα στα χέρια τους…
Στο μεταξύ το Κοινοβούλιο, έχει χάσει τις ψυχρές αρετές του και η Δημοκρατία «αργεί». Ο,τι έρχεται για κύρωση είναι με την διαδικασία του αυτόφωρου. Κι ούτε ένας, αλλά ούτε ένας από τις υπουργάρες, που συνωστίζονται πρόθυμοι μέσα στα σινιέ κοστούμια τους σε ράδια και τηλεοράσεις των διαμεσολαβητών, δεν βρίσκεται να ανακοινώσει ένα νομοσχέδιο που να έχει και σχέδιο. Να μας πει λόγου χάρη ότι στο υπουργείο του, "έχω αυτόν τον αριθμό υπαλλήλων, με αυτό το μισθολογικό κόστος" και ότι "τόση σπατάλη γίνεται και με κάποια ρουσφέτια θα δω τι θ΄ απογίνουν έτσι που τα σκατώσαμε κι ότι από δω και μπρος έχω τόσα κονδύλια στην διαχείρισή μου για ν΄ ανοίξουν δουλειές για νέους και παληούς, με αυτό το σχέδιο"…
Ούτε ένας για δείγμα! Αντ΄ αυτού, εδώ και τόσον καιρό, εκτός από ερασιτεχνικές απειλές οτι θα πάθουμε τριχόπτωση, έτσι κι αρνηθούμε τη "μοναδική" τους λύση, τη βγάζουμε με κάτι φραγκοφονιάδες μεγαλογιατρούς στο Κολωνάκι, κάτι δικηγόρους που αγνοούν που πέφτει η Εφορία, κάναν μόρτη παπά αν πέσει στα δίχτυα "μας" και την κυρά-Τασία απ΄ το Λιόπεσι που είχε εντυπωσιακές καταθέσεις στην Ελβετία. Κάθε τόσο, το «Σύστημα» ρίχνει στα λιοντάρια της αρένας κι από ένα θύμα. «Τους κάνεις χάρη» σκέφτομαι «όταν τους λες μόνο ανίκανους». Γιατί εκφράζουν με συνέπεια τα συμφέροντα αυτών που τους στηρίζουν. «Θα πατάξουμε το λαθρεμπόριο!» λένε κάθε τόσο. Αλλά στις παρέες τους κανείς δεν έχει εξηγήσει ακόμα, ποιες ευυπόληπτες συμμορίες, που πουλάνε κι αγοράζουνε φτηνά την δυνατότητά μας να σχεδιάσουμε με στρατηγικούς όρους το μέλλον μας, τους πληρώνουν τα νοίκια και τις προεκλογικές εκστρατείες!..

Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

Έρεβος

Κοίταζα απαθής, αυτόν τον αχαμνό πρωθυπουργό, να διαβάζει το άνευρο κείμενο το βράδυ που ψηφίστηκε το τρίτο Μνημόνιο. Έβλεπα πίσω απο τη δειλή του στάση, που προσπαθούσε με λόγια χλιαρά να την μεταποιήσει σε κάτι πιο ουσιώδες, τον καταποντισμό της ζωής μου της ίδιας. Άναψα τσιγάρο και σκέφτηκα. "Ανδρείκελα... Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης. Αν νοιώθαμε την ίδια απελπισία, θα μπορούσαμε τουλάχιστον να ορίζαμε κάτι". 
Μας σερβίρουνε θάνατο απο έλλειψη ταλέντου. 




Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

Αυτό το προϋπάρχον...

Ο Κόσμος αυτός, θα δυσκολευτεί να αλλάξει, όσο υπάρχει κόσμος που αγνοεί τι σημαίνει το  "αλμπενί"!

Μαύρο αίμα


Να είσαι ΠΑΟΚ, για τους απέξω, είναι μια μορφή παραφροσύνης. Μια εμμονή στην πλευρά της ζωής, όπου βασιλεύουν οι ψευδαισθήσεις. Δεν είναι έτσι… Είμαστε εμείς τα Παόκια άνθρωποι με αξίες, κουβαλώντας ένα βαθύ άλγος. Γλεντίζουμε την πτώση μας. Και πενθούμε το ανίατο  ύψος. Δε μας χαλάνε εμάς, οι κλειστές στροφές της Γυρτώνης . Ούτε το θέαμα του κόσμου που σαπίζει μπροστά στα μάτια μας, την ώρα που λέει η πινακίδα «καλώς ήλθατε στα Γρεβενά»!..  Αηδιάζουμε προσωρινώς!  Και χωρίς να μιλάμε για τον άλλον, ψέματα δεν λέμε! Ε, δικαιολογητικά δεν δίνει κανείς! Ανεβοκατεβαίνουμε ως εκ τούτου, την Εθνική Οδό, απαρηγόρητα μόνοι  μας…

Υ.Γ: Benim Giouzel Manoglia! Με τον Μανώλη Αγγελόπουλο τον Άρχοντα!!! 
Κρίμα που πέθανε τόσο νέος...Αυτός ο μάγκας με την στιβαρή παρουσία του, καταργούσε αυτόχρημα το φυλετικό μίσος. Χώρια που μας τόνωνε, εν προκειμένω, την εθνική υπερηφάνεια. Δεν υπάρχει Τούρκος που να έχει πει καλύτερα αυτό το τραγούδι, απ΄ τον δικό μας Μανώλη!

Κουμίτσα


«Κάθεσαι καλά καρντάσι μου;»  
-Ναι Γιωργάκι
«Τι να σε φέρω;»
-Λίγο τσίπουρο ακόμα και τέρμα
«Είμαστε καλά αδελφέ;»
 -Κανείς σαν κι εμάς ρε Τζότζο!
«Ποιος να το πει πως υπάρχει μια τέτοια παραλία στη Χαλκιδική;»
-Κανένας καρντάσι.
Κοιμόντουσαν δίπλα τα κορίτσια.  Πέφτουμε στα βαθειά για κάνα μισάωρο με τα ψαροντούφεκα κι ελαφρώς πιωμένοι. Αναδυόμαστε ξανά ορφανοί με μια σμέρνα που την έγδαρε για πλάκα.
«Άσε θα το κάνω μόνος μου», λέει
Γιατί ρε; Τον αρωτώ
«Πώς να στο εξηγήσω ρε φίλε… Είναι γι΄ αυτό το γαμημένο το αλμπενί!»…  
Βρήκα τις προάλλες ένα πατριωτάκι που τον γνώριζε. «Έξω απ΄ το Ντύσσελντορφ» μου λέει πως είναι. «Πιάνει καλά λεφτά. Βγαίνει όμως  και ξερνάει τρεις φορές στη βάρδια του! Από αηδία…»

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

Βαλαωρίτου.


Είχε βρει μια θεωρία και την υπερασπιζόταν με θέρμη στις κοινές παρέες, ότι η ύπαρξη δεν έχει πάχος. «Γελοία πράματα ρε μαλάκες!..» έλεγε «ανοίγεις την κληρονομιά και δεν υπάρχει τίποτε! Όλα φαινομενικά και στο βάθος να έρχεται το τρόλλεϋ κουβαλώντας τη βεβαιότητα του θανάτου». Φορούσε ένα ωραίο πουκάμισο εκείνη τη μέρα. Του το, πε μια γυναίκα φεύγοντας απ΄ το μπαρ. Γέλασε κι εκείνος με συγκατάβαση.  Ο,τι κι αν γίνει, σκέφτηκε, υπάρχουν άνθρωποι που δίνουν νόημα στα σκοτάδια.

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

Ζωή χωρίς Αντίπαλο

Όταν ο ΠΑΟΚ παίζει στην ΤΟΥΜΠΑ μας παίρνει ο Θεός απ΄το χέρι. Ανηφορίζει τότε η Μαύρη Φυλή, για να επιβεβαιώσει τους δεσμούς της. Απ΄τη Λάρισσα και πάνω! Ακούγοντας τον τσιγγάνο Αγγελόπουλο, κυρίως Στελλάρα και όλους τους δικούς μας Θεούς! Την αηδία που νοιώθουμε για το γαμημένο κέντρο, δεν την ημερώνει με τίποτε τότε η χολή μας. Μπορούμε εκείνη την ώρα κι υπερβάλλουμε! Τι να πεις στον άλλον στη ρωγμή της ύπαρξής του... Δονούμαστε μετά, όλοι μαζί στις αβέβαιες κερκίδες και ξορκίζουμε το κακό. Τοκίζουμε τη δυστυχία μας, αρνούμενοι να προδώσουμε τον εαυτό μας!
Οπότε, άμα δεις το ΠΑΟΚι και σου μιλάει με βλέμμα στεγανό, καλύτερα να τον ακούσεις...
(Υ.Γ: Τους έχετε υπερεκτιμήσει, αυτούς τους γραφικούς Νεο- Νεοναζί, μαλάκες Νότιοι. Διασκεδάζω στην ιδέα, οτι θα χανότανε νύχτα στο Κορδελιό ο -ριζικά- αποτριχωμένος Κασσιδιάρης!..)

Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Αίμα-Τιμή-Πακιστανοί

Λέγεται οτι ο Μιχαλολιάκος αποφεύγει να γυρνά νύχτα στον Άγιο Παντελεήμονα μην τυχόν και τον πετύχει, λόγω Πακιστανικού χρώματος, κάνας χρυσαυγίτης που δεν θα τον αναγνωρίσει στο δρόμο και τον σπάσει στο ξύλο...

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Της Παπαδιάς

Καϋμμένε Μανώλη Γλέζο... Κατέβαζες τη γερμανική σημαία απ΄ την Ακρόπολη, για να κάνουν σήμερα ριζική αποτρίχωση οι Χρυσαυγίτες!.. 

Δευτέρα 15 Οκτωβρίου 2012

Καιρός ήταν να τα πει κάποιος κυρ- Αντώνη!..

''Όποιος δημιουργεί καρτέλ καλά θα κάνει να ξέρει ότι οι πρακτικές αυτές τελείωσαν!''. 
Στο σχολείο που πηγαίνει η θυγατέρα μου, όσους μιλάνε με αυτόν τον χλιαρό τρόπο τους λένε "γατάκια"! 
Φευ, τα παραπάνω ξενέρωτα, είναι δήλωση του πρωθυπουργού της χώρας Αντώνη Σαμαρά στην Κυριακάτικη Καθημερινή. 
Δεν είναι ανάγκη να μακρηγορήσω. Ούτε να γελάσω χαιρέκακα, άμα σκέφτομαι τα ζόρια που θα τραβάνε τώρα οι φουκαράδες στα καρτέλ, τα οποία προσθέτως δεν έχουν ακόμα πληροφορηθεί, όπως μαθαίνω, τις πρωθυπουργικές απειλές. 
Απορώ, όμως, μέσα στα ίδια μου τα ρούχα αυτήν την ώρα, που (ακόμα...) σκέφτομαι τι θα γινόταν αν ένας χαμηλόβαθμος υπάλληλος του ΣΔΟΕ, αναρωτιόταν με τη σειρά του, πως διάολο γίνεται κι η καταχρεωμένη ΝΔ, βρίσκει να πληρώνει 665.000 ευρώ το χρόνο νοίκι στα πολυτελή γραφεία της Συγγρού. 
Όχι πως δεν έχω απάντηση. Αλλά επειδή την ξέρω εκ των προτέρων, επιστρέφω και με καλύπτει η αρχική και γενναία δήλωση του πρωθυπουργού. 
Ύστερα, όπως συμβαίνει στα ΚΤΕΛ, σταματάω για ρυζόγαλο στην Έδεσσα... 




Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Μαγκλάρας


Χρόνια περνούσα από κει. Ανεβοκατέβαινα για τον συννεφιασμένο Βορά κι είχα ακούσει. Οπότε, γυρνάω ένα βράδυ και τον βλέπω. Ήταν πράγματι ένας όμορφος άνδρας με  λεπτά χαρακτηριστικά. Ψηλός, , αδιευκρίνιστης ηλικίας, με γυρτή μύτη κι ενδιαφέρουσες χειρονομίες. Πάλευε τώρα με τις σούβλες του. Βλαχόμαγκας!..
Έξω απ΄ το μαγαζί  του σαπίζαν τα σύμβολα της παληάς αλητείας. Κάτι μοτοσικλέτες πειραγμένες που όργωνε μ΄ αυτές τα σκυλάδικα στον κάμπο της Θεσσαλίας.  Και κάτι σακατεμένες μπεμβέ  που μάλλον από σεβασμό σκουριάζανε μαζί του.
« Να΄ σαι καλά ρε μάγκα» του λέω πληρώνοντας. «Δε γαμείς αδελφέ…» μ ΄απαντά «μας έκανε ο Θεός όμορφους. Δε μας έκανε πλούσιους..».

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012

Αγάντα αδέλφια! Είναι μαζί μας ο ΣΕΒ...

Αναρωτιέμαι τι άραγε να σκεφτόταν χθες το απόγευμα η άτυχη Μέρκελ σε κείνο το στενάχωρο δωμάτιο του Χίλτον που φαινόταν πως είχε στρωθεί άρον- άρον με ένα αδέξιο λευκό σεντόνι, ανάμεσα στα χύμα καλώδια και περιστοιχιζόμενη από ένα μάτσο ανθυποεπαρχιώτες χλιμίντζουρες, που παρίσταναν την επιχειρηματική ελίτ της χώρας, με πρώτο βιολί αυτόν τον αστείο πρωθυπουργό… Κι ύστερα ο «Ξανθόπουλος» Παπούλιας; (σ.σ: Ο Πρόεδρος της «Δημοκρατίας»…) Δεν της άφησε καν το περιθώριο, ούτε για ειρωνικές φιλοφρονήσεις… Θα ήταν πιο γόνιμη σκέφτομαι αυτή η ιστορική στιγμή, έστω για τις διάνοιες των κατοπινών εποχών, αν χαλάρωνε λίγο το πρωτόκολλο για να δώσει χρώμα στο ευτράπελο η απελπισμένη φιλαυτία του Βενιζέλου… Ας όψεται όμως, ο φρόνιμος Φώτης- Φανούρης που δε δέχθηκε να πάρει μέρος στο τραπέζι και χάσαμε την ευκαιρία να διεκδικήσει ο θηριώδης «Ντιμπέστια Beni» από τη γερμανίδα τσούλα τη «συνολική λύση»… Κάποιοι από μας ποντάραμε σ΄ αυτό. Γιατί, ακόμα κι ο σκληρότερος αντίπαλος εξουθενώνεται από τις αδιάκοπες γονυκλισίες… Έλεγα λοιπόν για τη Μέρκελ, που κοίταζε έκθαμβη και στη συνέχεια με φανερή αδιαφορία τους «συνομιλητές» της, αυτό το πειρατικό τσούρμο, να διαγκωνίζεται στις περιοχές του κακού γούστου, σαν αγύρτες που συνωστίζονται μπροστά στο ταμείο της χυδαιότητας. Όλοι οι απατεώνες που υψώνουν ερήμην μας τα τείχη που θα μας κλείσουν έξω ήταν εκεί. Ο μόνος που ξεχώριζε-και γι΄ αυτό ημπορώ να πάρω όρκο, γιατί τον είδα στο πλάϊ μου στη διαδήλωση, όταν νωρίτερα πέφταν τα δακρυγόνα!- ήταν ο άεργος Πρόεδρος του ΣΕΒ! Ήταν ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος! Ο άνθρωπος που περιλαμβάνεται στους μεγαλύτερους συλλέκτες έργων τέχνης παγκοσμίως! Αυτός ο ηθικός ήρωας των παιδικών μας χρόνων που ύψωσε το ανάστημά του στους φαιούς ίσκιους και κατακεραύνωσε τη γερμανίδα στρίγγλα λέγοντας κάποια στιγμή από-φασιστικά «δε θα δεχθούμε μείωση του κατώτατου μισθού!». Αυτοί είναι οι αληθινοί διεθνιστές-φιλέλληνες! Δεν τους μολύνει κανένας δόλος. Πραγματικοί κομμουνισταί θα έλεγα! Και θιασώτες του ιδεώδους του Φεραίου γα την Βαλκανική Ομοσπονδία, με άλλον τρόπο: να παίρνουμε όλοι μισθό 300 ευρώ… Μην τον κακολογείτε! Αναπνέουμε ακόμα…