Παρασκευή 30 Ιουνίου 2006

Δημοψήφισμα για το άρθρο 16!

Χθες στη Βουλή, ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γ. Παπανδρέου τάχθηκαν υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος ώστε να λειτουργήσουν "μη κρατικά - μη κερδοσκοπικά ΑΕΙ".
Τις τελευταίες εβδομάδες, το σύνολο, σχεδόν, των πανεπιστημιακών σχολών τελούν υπό κατάληψη, με βασικό αίτημα να μη δημιουργηθούν ιδιωτικά-μη κρατικά ΑΕΙ.
Σε πρόσφατη έρευνα της Metron Analysis για την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, "στο θέμα των ιδιωτικών ΑΕΙ, το 54,2% είναι εναντίον (71,3% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ -ενάντια στη θέση της ηγεσίας- 63,3% των άλλων κομμάτων). Μόνο οι οπαδοί της ΝΔ λένε «ναι» (60,2%), έναντι 31% «όχι», ενώ και οι απόφοιτοι Λυκείου δεν τα θέλουν (57,4%)".
Ενδέχεται λοιπόν, η Βουλή των Ελλήνων να βρεθεί σε αναντιστοιχία με το εκλογικό σώμα, όπως, πέρυσι τέτοιο καιρό, με την επικύρωση του "ευρωσυντάγματος" (δείτε σχετικά άρθρα των Εδράνων, Μάιος-Ιούνιος 2006).
Νομίζω, ότι τέτοιες αλλαγές, οι εκάστοτε κυβερνήσεις οφείλουν να τις θέτουν σε δημοψήφισμα.

Πέμπτη 29 Ιουνίου 2006

Ουκράινα - Σβαϊτζέρισε Αϊντγκενόζενσαφτ 3-0 στα πέναλτις

Βαρέθηκα να ακούω Μέξικο αντί για Μεξικό (..ή Μέχικο για τους ισπανομαθείς).
Βαρέθηκα να ακούω Εκουαδόρ αντί για Ισημερινός (Φαίνεται πως, δυσκολεύει ακόμα, η αντικατάσταση της λέξης Ελβετία από το Schweizerische Eidgenossenschaft ή Confédération Suisse ή Confederazione Svizzera ή Confederaziun svizra..)
Βαρέθηκε και ο εξαίρετος συνάδελφος Νίκος Κιάος να ακούει "το Αννόβερο, του Αννόβερο, το Αννόβερο, ω Αννόβερο!" και έγραψε το παρακάτω άρθρο* στη σημερινή Ελευθεροτυπία.


Ο παιδευτικός ρόλος του αθλητικού λόγου από την τηλεόραση
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΑ

[..] «Ακούμε, όχι από όλους τους δημοσιογράφους, που κάνουν την περιγραφή, αλλά συχνά, π.χ., της Αγκόλα, της Γκάνα, του Ανόβερο, του Μέξικο ή του Μεξικό, αντί της Αγκόλας, της Γκάνας, του Αννόβερου, του Μεξικού. Πρόκειται για κακοποιήσεις. Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα, αλλά ας μείνουμε σ' αυτά, ενδεικτικά.
Οι ονομασίες αυτές έχουν ενσωματωθεί στην ελληνική γλώσσα και οι λέξεις που συνοδεύουν το άρθρο προσαρμόζονται στο κλιτικό μας σύστημα. Στα ελληνικά λέμε Νέα Υόρκη και όχι Νιου Γιορκ, Βερολίνο κι όχι Μπερλίν, Λονδίνο κι όχι Λόντον, Παρίσι κι όχι Παρί, Βέρνη κι όχι Μπερν. Αυτά είναι καθιερωμένα στη γλώσσα μας, όπως και το Ρώμη κι όχι Ρόμα, Αμβούργο κι όχι Χάμπουργκ, Στοκχόλμη κι όχι Στόκχολμ. Δεν τα λένε, αλλά αλλάζοντας την ονομασία πόλεων και χωρών από την ελληνική τους απόδοση παραβαίνουμε την ομοιόπτωτη χρήση. Είναι του Μιλάνου κι όχι του Μιλάνο, όπως και να το κάνουμε, της Ατλάντας κι όχι της Ατλάντα, όπως είναι της Σαχάρας κι όχι της Σαχάρα.
Κι ακόμη, ενώ σωστά λέμε τα γκολ, τα φάουλ, τα φαβορί κι όχι τα γκολς, τα φάουλς, τα φαβορίς, ξεφεύγουμε και λέμε (λένε) τα κόρνερς, τα αουτσάιντερς, τα μπλοκς, τα πέναλτις, αντί τα κόρνερ, τα αουτσάιντερ, τα μπλοκ, τα πέναλτι, καθώς οι λέξεις αυτές μένουν αμετάβλητες και δεν μπορούν να προσαρμοστούν στο κλιτικό μας σύστημα. Είναι λάθος να κλίνουμε και να ανάγουμε τον πληθυντικό με την προσθήκη τού s, όπως γίνεται στα αγγλικά, δεδομένου ότι μιλάμε ελληνικά και είναι άκλιτες στη γλώσσα μας οι ξένες λέξεις.
Το πρόβλημα είναι παιδευτικό και πολιτισμικό, καθώς δημιουργείται σύγχυση κυρίως στα παιδιά, στους νέους, που άλλα (πρέπει να) ακούν και να μαθαίνουν στα σχολεία και άλλα ακούν από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Ο αθλητισμός και η μετάδοση αγώνων αθλητικών, όπως και οι αθλητικές εκπομπές έχουν μεγάλο και παιδευτικό ρόλο.
Από τον αθλητισμό, όπως και από άλλους τομείς τής κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής, έχουν μπει στην ελληνική γλώσσα ξένες λέξεις και ξένοι όροι.
Είναι προς έρευνα ποιοι μπορούν να διατηρηθούν ως ξένοι ή να γίνουν ελληνικοί, π.χ. διάλειμμα ή τάιμ άουτ, δημοσκόπηση ή γκάλοπ. Οι γλωσσαμύντορες δεν προσέφεραν ούτε κοινωνικό ούτε παιδευτικό ούτε πολιτισμικό έργο.
Η γλώσσα σαφώς εξελίσσεται και εμπλουτίζεται. Από το σημείο όμως αυτό ώς τις παραδοξολογίες «του Αννόβερο», υπάρχει διαφορά. Όπως επίσης υπάρχει η διαφορά στο τόσα και τόσα παραδείγματα με την εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας, από την καθαρεύουσα στη μικτή και στη δημοτική.»

*(απόσπασμα, το πλήρες άρθρο εδώ)


Ελευθερία Λόγου, Ελευθερία Έκφρασης
Με την ευκαιρία δείτε το άρθρο της Καθημερινής για την απόφαση της Γερουσίας των ΗΠΑ με την οποία απορρίφθηκε η πρόταση να ποινικοποιηθεί το κάψιμο της αμερικανικής σημαίας. Ότι απέμεινε από τη φιλελεύθερη (χωρίς εισαγωγικά) παράδοση των Ηνωμένων Πολιτειών.

Δευτέρα 26 Ιουνίου 2006

Δει, δη, χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν εστι γενέσθαι των δεόντων

-Το είδες αυτό, με ρώτησε χαμογελώντας ο συνάδελφος Γρ. Τζιοβάρας. Στη συνέντευξή του στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, ο υπουργός Υγείας Δ. Αβραμόπουλος ισχυρίζεται ότι μπορούν να γίνουν προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ, εάν συμφωνήσουν 200 βουλευτές.
-Άκουσα κι εγώ τα «κανάλια» να το αναπαράγουν και με εντυπωσίασε, απάντησα. Ούτε το σύνταγμα (103,§7), ούτε νόμος προβλέπει κάτι τέτοιο.
-Μήπως έγινε μπέρδεμα με τον εκλογικό νόμο;
-Θα μείνουμε με την ..απορία φίλε Γρηγόρη!

Το επίμαχο απόσπασμα.
«Σύμφωνα με τις διατάξεις του Συντάγματος, εάν εξασφαλισθεί η σύμφωνος γνώμη διακοσίων βουλευτών, μπορούμε να προχωρήσουμε σε διαδικασίες προσλήψεων εκτός ΑΣΕΠ. Θα αναλάβω λοιπόν πρωτοβουλία, ώστε η Βουλή να συνδράμει στο να κλείσουμε ένα χρονίζον πρόβλημα. Το θέμα είναι και κοινωνικό και εθνικό. Για να διασφαλισθεί δε πλήρως, η διαφάνεια και η αξιοκρατία, η πρότασή μου αυτή θα συνοδευθεί και από ακόμη μία: τη διενέργεια των προσλήψεων να την αναλάβει διακομματική επιτροπή της Βουλής».

Από τη Άσπρη Λέξη (ελληνικά νησιά)

Σίφνος
Νησί των Κυκλάδων, ένθεν Κιμώλου εν όψει κατά το Στράβωνα και περί τό Κρητικόν Πέλαγος κατά τον Θεσσαλονίκης Ευστάθιο. Κατά το 1559 ονομάζεται Σίφουνος. Σε μεταγενέστερο Χρονικό, του 1733, παραδίδεται ο τύπος Σίφουνο. Ο Ιάκωβος ο Μηλοΐτης στο Οδοιπορικόν του κατά το 1588 αναγράφει τον τύπο Σίφανος, τον οποίο μνημονεύει και ο Buondelmonti, ο οποίος επισκέφθηκε τις Κυκλάδες κατά τον 17ο αι. Από τους Φράγκους ονομάστηκε Sifanto. Το όνομα Σίφνος επιχειρήθηκε να συνδεθεί ετυμολογικά με τη λέξη (τη «γλώσσα») του Ησυχίου σιφνός (= κενός, κούφιος) - από τις γαλαρίες των περίφημων μεταλλείων χρυσού και αργύρου, που υπήρχαν κατά την αρχαιότητα στο νησί. Ωστόσο το τοπωνύμιο Σίφνος μαρτυρείται σε χρόνους παλαιότερους της χρήσεως των μεταλλείων, γεγονός που καταρρίπτει τη θεωρία, κι έτσι η Σίφνος παραμένει λέξη σκοτεινής ετυμολογίας.

Δήλος
Κατά την αρχαιότητα θεωρείτο ιερό νησί, διότι σ' αυτό γεννήθηκε κατά το μύθο ο θεός Απόλλων.
Την ετυμολογία του ονόματος είχαν ήδη επιχειρήσει οι αρχαίοι Έλληνες. Οι αρχαίοι πίστευαν για τη Δήλο ότι αρχικά βρισκόταν κάτω από τη θάλασσα και δεν ήταν σταθερή, αλλά έπλεε. Αργότερα, την ανέβασε στην επιφάνεια ο Δίας και από τότε έγινε σταθερή και «δήλη», δηλ. φανερή, καθώς την έβλεπαν πάνω από το νερό.

Ερεικούσα
Επίσης: Ερείκουσα, Ερικούσα ή Ερικούσσα.
Μικρό νησί του Ιονίου, που ανήκει στη συστάδα των Οθωνών.
Το όνομά της παράγεται από το φυτό ερείκη (= φυτόν τι θαμνώδες φέρον τά άνθη καί τόν καρπόν του εις τήν κορυφήν των κλωναρίων του - γνωστό με τα λαϊκά ονόματα ρείκι, ρείκος, αρείκι, ρειχιά, ρείγκλες ή χαμορείκι). Ο Ευστάθιος Θεσσαλονίκης (12ος αι.) χαρακτηριστικά αναφέρει: ότι δέ πολλοί τόποι από φυτών έσχον τάς κλήσεις δήλον. Ούτω γάρ καί η Ερεικούσα λέγεται διά τάς εν αυτή έρείκας.

Θάσος
Κατά την αρχαιότητα είχε διάφορα ονόματα: Ηδωνίς (διότι οι παλαιοί κάτοικοί της ήταν οι Ήδωνες Θράκες), Αερία ή Ηερία, Αιθρία, Ωγυγία (ονομασία μυθικού νησιού, κατοικίας της Καλυψούς, από το όνομα του Ωγύγου, του Ωκεανού), Χρυσή ή Χρυσόνησος (πβ. Αρριανός φησι ότι η Θάσος εκαλείτο καί Χρυσή νήσος διά τά χρυσά μέταλλα), Δήμητρος ακτή, Οδωνίς και - από τον Πτολεμαίο - Θασσία.
Κατά τους αρχαίους συγγραφείς, στο νησί κατοίκησαν Φοίνικες και ονομάστηκε Θάσος, από το όνομα του Θάσου, γιου του Ποσειδώνος και αδελφού του Κάδμου ή του Αγήνορος, βασιλιά της Φοινίκης. Ο ιστορικός Ηρόδοτος αναφέρει: οι Φοίνικες οι μετά Θάσου κτίσαντες τήν νήσον ταύτην, ήτις νυν επί του Θάσου τούτου του Φοίνικος τούνομα έσχε. Παρόμοια γράφει και ο Αρριανός: Θάσος από Θάσου καλείται, Ποσειδώνος υιού.
Ο Γάλλος αρχαιολόγος G. Perrot, ο οποίος ανέσκαψε πρώτος το νησί το 1856, ετυμολογεί το όνομά της από το ρήμα θάω (= τρέφω, θηλάζω) - από τη μεγάλη γονιμότητα του εδάφους της κατά την αρχαιότητα.

Αστυπάλαια
Αστυπάλαια νήσος μία των Κυκλάδων (Λεξικόν Στεφάνου Δ. του Βυζαντίου).
Κατά καιρούς έφερε τα ονόματα: Αστυπάλεια, Αστυπάλια, Αστυπαλία, Αστουπαλία, Αστουπάλαια, Αστουπαλαία, Αστουπαλιά, Αστροπαλιά και Στυπαλία. Από τους Βενετούς και μετέπειτα από τους ξένους ονομάστηκε Stampalia, Stampala και Stypalia.
Ο κάτοικος του νησιού ονομάζεται Αστυπαλαιεύς, Αστυπαλαιάτης, Αστυπαλίτης, Αστυπαλιώτης, Αστουπαλιώτης, Αστροπαλίτης ή Αστροπαλιώτης.
Κατά το μύθο, μια νύμφη Αστυπαλαία, κόρη του Φοίνικος, όπως και η Ευρώπη, έδωσε το όνομά της στο νησί. Η Αστυπάλαια ήταν μητέρα του Ευρυπύλου, βασιλιά της Κω. Κατά τον Στέφανο Βυζάντιο, το νησί πήρε το όνομά του από Αστυπαλαίας μητρός του Αγκαίου, και οι πρώτοι κάτοικοί της ήταν Κάρες. Κατά τον V. Berard το νησί ονομάστηκε έτσι από τους Έλληνες, διότι δήθεν είχαν εγκατασταθεί εκεί όπου πρώτα ήταν Άστυ παλαιόν (παλιά πόλη, Παλαιόπολις). Σε αντίθεση με το παλαιόν άστυ, το 1413 ο Ιωάννης Δ΄ Quirini που την κατέλαβε, την μετονόμασε σε Αστυνέαν, διότι επιχείρησε να εγκαταστήσει σ' αυτή αποίκους από τη Μύκονο και την Τήνο.

Παρασκευή 23 Ιουνίου 2006

Τα ΜΜΕ που "παρακολουθούν" τη Βουλή.

Από σήμερα, μπορείτε εύκολα να "συνδεθείτε" με τους ιστοτόπους των Μέσων που έχουν διαπιστευμένους συντάκτες στη Βουλή. Με ένα "κλικ" βρίσκεστε στην πρώτη σελίδα του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου, των πολιτικών και οικονομικών εφημερίδων, καθώς και των ραδιοτηλεοπτικών σταθμών. Δεν έχουν ακόμα ηλεκτρονικές σελίδες οι πολιτικές εφημερίδες Άνω-Κάτω, Βραδυνή, Νίκη και η οικονομική εφημερίδα Αξία. Εξάλλου, δεν περιλαμβάνονται εφημερίδες όπως ο Λόγος, διότι δεν διαθέτουν κοινοβουλευτικούς συντάκτες, αλλά καταχωρούν ειδήσεις από τη Βουλή με τη μέθοδο του "copy-paste".. Ο κατάλογος θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερος εάν δεν έκλειναν προσφάτως οι εφημερίδες Χώρα, Press Time κλπ.

Πέμπτη 22 Ιουνίου 2006

καλή χρονιά

Θερινό Ηλιοστάσιο χθες. Μέρα γιορτής προς τιμή του Ήλιου και του Φωτός, από τα αρχαία χρόνια ως τις μέρες μας, με τις γιορτές του Κλήδονα και τις φωτιές του Άη-Γιάννη. Ξέρατε όμως ότι το Θερινό Ηλιοστάσιο αποτελούσε χρονικό σημάδι για την έναρξη του νέου έτους; Κατά την πρώτη νουμηνία, μετά το Θερινό Ηλιοστάσιο, οι αρχαίοι Αθηναίοι είχαν πρωτοχρονιά, και ο πρώτος μήνας ονομαζόταν Εκατομβαιών. Καλή χρονιά λοιπόν!

κληδών: προγνωστικός ήχος
νουμηνία: νέος μήνας (πρώτη μέρα της νέας σελήνης)

δείτε επίσης: http://www.kathimerini.gr/4Dcgi/4dcgi/_w_articles_kathglobal_2_19/12/2004_1283564

Τρίτη 20 Ιουνίου 2006

Σε αναζήτηση Θησέα..

Σχόλιο του συναδέλφου κοινοβουλευτικού συντάκτη Γιάννη Ε. Διακογιάννη στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ της 20ής Ιουνίου 2006

Ο δρόμος

ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΟΙ του Ελληνισμού, ο Κύπριος σοσιαλιστής ηγέτης Βάσος Λυσσαρίδης και η καθηγήτρια Αλίκη Γιωτοπούλου - Μαραγκοπούλου, πρόεδρος του Ιδρύματος για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, συζήτησαν προχθές για ώρες - με θέα την Ακρόπολη - για τα εθνικά θέματα, αλλά και για ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας (συμμορίες παιδιών, κ.ά.).

«Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα», εκτιμούν και δύο, «που έχει σχέση με το έθνος, τη δημοκρατία, την κοινωνία».

«Προβλέπω», επισημαίνει ο πάλαι ποτέ στενός συνεργάτης του Μακαρίου, «ότι οι πλανητάρχες και οι μικροί Βρετανοί υποχείριοι θα προβάλουν νέο σχέδιο που θα αποτελεί ψευδε-πίγραφη αναβίωση του σχεδίου Ανάν. Ας μη γελιόμαστε. Με την υποτονική μας στάση η Τουρκία αποθρασύνεται. Και αυτό ισχύει αναφορικά και με το Αιγαίο. Ο Μινώταυρος δεν ικανοποιείται με μία θυσία. Απαιτεί ολοένα και περισσότερες. H Τουρκία με μεταοθωμανική αυτοκρατορική νοοτροπία απαιτεί ευρωπαϊκή πορεία a la carte».

H πρώην πρύτανης του Παντείου συμφωνεί μαζί του και προσθέτει: «Μερικές φορές έχω την αίσθηση ότι η Ελλάδα υλοποιεί οδηγίες που προκύπτουν από σημειώματα της Αμερικανίδας υπουργού Εξωτερικών κ. Κοντολίζας Ράις. Θα έλεγα ότι ήρθε η ώρα για να υπάρξει μία αντίσταση σε όλα αυτά, κάτι πρέπει να γίνει και γρήγορα».

H συζήτηση επεκτείνεται και σε καυτά ζητήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία. «Όλα αυτά συμβαίνουν έχοντας μία κοινωνία με "μαύρες τρύπες"», συνεχίζει η καθηγήτρια. «Αυτό που έγινε στη Βέροια με τον μικρό Άλεξ δεν είναι μοναδικό. Παιδιά - πανελλαδικά - οργανώνονται σε συμμορίες. Είναι τρομερό. Γι' αυτό και ως Ίδρυμα ξεκινήσαμε μία εθνική προσπάθεια».

Κι όμως, η εξουσία πολύ λίγο νοιάζεται για όλα αυτά. Άλλωστε, ποιος να ενδιαφερθεί για την Κύπρο και το Αιγαίο... Ποιος να ανησυχήσει για την «ιστορία του Άλεξ»... Ποιος υπουργός να κοκκινίσει για τις απαγωγές Πακιστανών ή που η Βουλή απορρίπτει το αίτημα για σύσταση εξεταστικής επιτροπής... Ποιος να ντραπεί για τις υποκλοπές και την ασυδοσία των ξένων υπηρεσιών στον τόπο...

Ευτυχώς που υπάρχουν και οι φοιτητές... Και για όσους δεν το πρόσεξαν, έδειξαν τον δρόμο!

Δευτέρα 19 Ιουνίου 2006

Από την Άσπρη Λέξη (Το θησαυροφυλάκιο των λέξεων)

Κουλουβάχατα
Άνω κάτω, φύρδην μίγδην.
Η φράση, που χρησιμοποιείται επιρρηματικά, ετυμολογείται από το αραβικό kullu wahad (= όλα ένα), αλλά επικράτησε και καθιερώθηκε από τον τίτλο πολιτικού φυλλαδίου του Θ. Κολοκοτρώνη, εγγονού του οπλαρχηγού της επανάστασης, Η Κουλουβάχατα ή αι φύρδην μίγδην σημεριναί ιδέαι.


Κουμπώνω
Από το μεσαιωνικό κομβώνω (= δένω, δένω με μάγια, εξαπατώ), που προέρχεται από το ελληνιστικό κομβόω, -ω (= δένω με κόμπο και, μεταφορικά, εξαπατώ). Τα κομβώματα είναι τα καλλωπίσματα, τα στολίδια (σύμφωνα με τη Σούδα) και κομβωτής ονομάζεται μεταφορικά ο απατεώνας.
Κατά τον Φ. Κουκουλέ η σημασιολογική εξέλιξη του ρήματος - από το «δένω με κόμπο» στη σημερινή «εφαρμόζω τα κουμπιά» - ερμηνεύεται επειδή παλαιότερα τα φορέματα έκλειναν με σκοινάκια που δένονταν σε κόμπο.

Κουράδι
Το περίττωμα.
Μεσαιωνική λέξη (κουράδιον).
Θεωρείται πιθανή η προέλευση της λέξης από το ελληνιστικό *σκωράδιον, υποκορ. του αρχ. σκωρ (τό, γεν. του σκατός - από το οποίο και το μεσαιωνικό σκατόν!).
Καμία σχέση με το ομόηχο μεσαιωνικό κουράδιν (= το ποίμνιο, πβ. άρμεξε το κουράδι Πανώρ. Β΄ 131), το οποίο ετυμολογείται πιθανώς από το ουσ. κουρά.

Μαγνάδι
Πολύ λεπτό (αραιό) ύφασμα που χρησιμοποιείται ως κάλυμμα του κεφαλιού, πέπλος.
Μεσαιωνική λέξη (μαγνάδιν > μαγνάδι), που (κατά Στ. Ξανθουδίδη, άποψη που υιοθετεί μεταξύ άλλων ο Μ. Τριανταφυλλίδης) ετυμολογείται από το αρχ. μανός (= αραιός, χαλαρός).
Κατ' άλλους το μαγνάδι(ν) προέρχεται από το αγνάδι, υποκοριστικό του αρχ. αγανός (= λεπτός, ήπιος).

Ποταπός
Ασήμαντος, τιποτένιος, ευτελής, πρόστυχος.
Το ελληνιστικό ποταπός σχηματίστηκε από την αρχ. ερωτηματική αντωνυμία ποδαπός (= εκ τίνος χώρας; πόθεν; τί λογής; οποιός τις;), με την επίδραση των ομόρριζων πότε και πότερος και με μειωτική σημασιολογική εξέλιξη, ώστε να δηλώνει ασήμαντη ή αναξιόλογη ποσότητα. Η σημερινή σημασία είναι μεσαιωνική.

Παρασκευή 16 Ιουνίου 2006

Πως έβλεπαν τα κόμματα τον κ. Βερέμη.

Οι δηλώσεις του προέδρου του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας Αθ. Βερέμη για τους «νταήδες» καταληψίες των ΑΕΙ προκάλεσαν τις έντονες διαμαρτυρίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης..

http://www.athina984fm.gr/mod.php?mod=userpage&page_id=441&menu=

Πως όμως είχαν κρίνει τον κ. Βερέμη τα μέλη της επιτροπής Μορφωτικών υποθέσεων της Βουλής για την επιλογή του ως επικεφαλής του ΕΣΥΠ*; (συνεδρίαση 17/11/2004)

Ιωάννης Ιωαννίδης (ΝΔ): Δίνω τα συγχαρητήριά μου στην κυρία υπουργό για την επιλογή της.

Συλβάνα – Αναστασία Ράπτη (ΠΑΣΟΚ): Θα ξεκινήσω με τα λόγια του κ. Ιωαννίδη. Η παρέμβασή του ήταν πραγματικά καταλυτική. Έδωσε συγχαρητήρια στην Υπουργό Παιδείας, πράγμα που θα κάνω κι εγώ για τον εξής λόγο. Είναι πράγματι η πρώτη φορά, μετά από οκτώ μήνες διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, που στο χώρο της εκπαίδευσης γίνεται μια εύστοχη επιλογή.

Νίκος Γκατζής (ΚΚΕ): Η πρόθεση της κυβέρνησης είναι να φανεί προς τα έξω ότι το ΕΣΥΠ διατύπωσε μια γνωμοδότηση, με την οποία όλες οι πολιτικές παρατάξεις συμφωνούν.

Αλέξανδρος Αλαβάνος (ΣΥΝ): η επιλογή του κ. Βερέμη αποτέλεσε θετική έκπληξη, διότι είναι γνωστός ακόμη και στο χώρο της αριστεράς για τις σοβαρότατες παρεμβάσεις του στα μεγάλα ζητήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας είτε αυτά είναι θεσμικά, είτε αφορούν την εξωτερική πολιτική.

*Από φυλλάδιο της Πανσπουδαστικής ΚΣ (φοιτητική παράταξη, προσκείμενη στο ΚΚΕ)

http://www.pks.gr/prok/beremis_palikari.doc

η Αθήνα, η Άγκυρα και η Λευκωσία (new improved)

Ο Πλούταρχος, στο "Βασιλέων Αποφθέγματα και Στρατηγών" διηγείται την εξής ιστορία: "O Βρασίδας έπιασε μέσα στα ξερά σύκα ένα ποντίκι, και, καθώς εκείνο τον δάγκωσε, το άφησε. Ύστερα είπε προς τους παρευρισκόμενους: «Τίποτα δεν είναι τόσο μικρό, για να μην μπορεί να σώσει τη ζωή του, αν έχει την τόλμη ν' αποκρούσει όσους στρέφονται εναντίον του".

δείτε το σχόλιο του Σταύρου Λυγερού στην Καθημερινή για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας και την τακτική της Λευκωσίας.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_1_14/06/2006_187384


Eυχαριστούμε τον Α. Μακρίδη για τη διόρθωση ("Βασιλέων Αποφθέγματα και Στρατηγών" αντί "Λακωνικά") και για το ακριβές κείμενο της ιστορίας. Εννοείται πως για τα λάθη φταίει ο δαίμων του ..διαδικτύου!

Πέμπτη 15 Ιουνίου 2006

τη Δευτέρα η υπόθεση των Πακιστανών

Τη Δευτέρα 19/6 θα συζητηθούν στην ολομέλεια της Βουλής οι προτάσεις ΠΑΣΟΚ-ΣΡΑ και ΚΚΕ για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής επί της υπόθεσης της απαγωγής των Πακιστανών.-

Η απαγωγή του γερουσιαστή Σωτηρίου Χατζηγάκη.



Υπό Παντελεήμονος του Ιαματικού


Ο Τζατζάς, είναι ένας από τους πιο γνωστούς ληστές, που ταλαιπώρησε τη Θεσσαλία τα πρώτα σχεδόν 30 χρόνια του 20ου αιώνα. Είναι όμως στις μέρες μας άγνωστο, ότι κατόρθωσε να συλλάβει όμηρο και να απαγάγει στα βουνά των Τρικάλων, το γερουσιαστή Σωτήριο Χατζηγάκη, παππού του σημερινού Α΄ αντιπροέδρου της Βουλής.

Ήταν φθινόπωρο του 1929 και οι Τρικαλινοί παραθεριστές μάζευαν τα πράγματά τους για να κατεβούν στα πεδινά. Από τη μια χαλούσε άσχημα ο καιρός, από την άλλη κάποιοι ψίθυροι για ύποπτες κινήσεις στην περιοχή, έκανε τους Τρικαλινούς να θέλουν να εγκαταλείψουν γρήγορα τα ορεινά.
Ήταν 9 Σεπτεμβρίου 1929, όταν ένα μεγάλο καραβάνι με περίπου 130 άτομα, μέλη πολλών οικογενειών, ξεκίνησε από το Περτούλι κατηφορίζοντας προς τα Τρίκαλα. Το καραβάνι συνόδευε και ένας ενωμοτάρχης της Χωροφυλακής, ο Καραμπέτσος.
Το πολυπληθές αυτό καραβάνι, τελικά έπεσε σε ενέδρα που είχε στήσει η ληστοσυμμορία του διαβόητου Τζατζά, στη θέση Τύρνα Περτουλίου. Ο Μήτρος Τζατζάς κατάγονταν από την Κρανιά Ολύμπου.
Όλοι συνελήφθησαν όμηροι, αλλά οι ληστές στην πραγματικότητα αναζητούσαν τα παιδιά του προύχοντα Αναστάσιου Αβέρωφ, το Μιχάλη και το Βαγγέλη, τον μετέπειτα υπουργό και αρχηγό της ΝΔ για να διεκδικήσουν λύτρα. Επειδή όμως δεν βρήκαν τα παιδιά του Αβέρωφ που δεν ταξίδεψαν γιατί είχαν κάνει τη δεύτερη δόση του εμβολίου κατά του τύφου, κράτησαν το Μελέτη Σταματόπουλο, εγγονό του γερουσιαστή Χατζηγάκη και ορισμένους άλλους που τους θεωρούσαν πλούσιους.
Τότε παρενέβη ο Χατζηγάκης λέγοντας ότι ο εγγονός του πάσχει δήθεν από επιληψία και θα τους δημιουργήσει προβλήματα. Προσφέρθηκε ο ίδιος να παραμείνει όμηρος αντί του εγγονού του. Ταυτόχρονα προσφέρθηκε ο γιατρός Κώστας Ζάχος να παραμείνει όμηρος για να απελευθερωθούν τα δυο παιδιά της χήρας Παπαϊωαννίδου, μέχρι ότου αυτή συγκεντρώσει τα λύτρα. Όμηροι κρατήθηκαν επίσης ο Αθανάσιος Μπαλιάκος και ο γιος του πιλοποιού Ραφτάκου, συνολικά πέντε άτομα.
Η απαγωγή του γερουσιαστή και των άλλων συντάραξε το Πανελλήνιο και την κυβέρνηση του Ελευθέριου Βενιζέλου. Ο γερουσιαστής Χατζηγάκης με έντονη πολιτική δράση από το 1882, ήταν προσωπικότητα μεγάλου κύρους.
Η αιχμαλωσία του συγκίνησε πολύ κόσμο και ιδιαίτερα η ηρωική πρωτοβουλία του να κρατηθεί αυτός ως όμηρος αντί του ανήλικου εγγονού του. Ο Τύπος ξεσπάθωσε κατά της ληστοκρατίας και πίεζε την κυβέρνηση να πάρει μέτρα.
Τελικά η χήρα Παπαϊωανίδου κατόρθωσε να στείλει κρυφά τα λύτρα στους ληστές 250.000 δραχμές και να αποκτήσει ελευθερία κινήσεων ο γιατρός Ζάχος, που επιπλέον νοσήλευσε και τον Τζατζά, αλλά η συγκέντρωση των λύτρων για το γερουσιαστή Χατζηγάκη καθυστερούσε. Οι ληστές απαιτούσαν 400.000 δραχμές, αλλά συγκεντρώθηκαν μόνο 250.000. Η ζωή των ομήρων κινδύνευε, ενώ η κατάσταση του υπερήλικα Χατζηγάκη χειροτέρευε γιατί έπασχε από προστάτη. Οι διαπραγματεύσεις για την συλλογή των χρημάτων, κρατούσαν πολύ και ίσως αυτό, υπήρξε σωτήριο για τους ομήρους.
Ο κλοιός των καταδιωκτικών αποσπασμάτων γίνονταν μέρα με τη μέρα πιο ασφυκτικός. Τελικά τη δέκατη μέρα της αιχμαλωσίας ο γιατρός Ζάχος που ανεβοκατέβαινε στα λημέρια των ληστών συνέστησε στο Τζατζά να αφήσει ελεύθερους τους ομήρους μια και ο ασθενής Χατζηγάκης δεν μπορούσε να μετακινηθεί εύκολα και να διαφύγει με την ομάδα του από ασφαλές πέρασμα. Ο Τζατζάς πείσθηκε από τον Κώστα Ζάχο και άφησε ελεύθερους τους ομήρους, ενώ ο ίδιος διέφυγε προς την περιοχή Περλιάγκο, τη σημερινή Γλυκομηλιά.
Οι απελευθερωμένοι όμηροι, το απόγευμα της ίδια μέρας κατάκοποι, κατόρθωσαν να φτάσουν στα Τρίκαλα όπου έγιναν δεκτοί με ενθουσιασμό από τους κατοίκους.
Η περιπέτεια όμως του γερουσιαστή Χατζηγάκη, ήταν η αφετηρία λήψης αποφασιστικών μέτρων για να χτυπηθεί η ληστοκρατία, που τόσο πολύ είχε ταλαιπωρήσει όλη την Ελλάδα και τη διέσυρε διεθνώς ως ληστοκρατούμενη χώρα. Η συμμορία του Τζατζά εξοντώθηκε στις 23 Μαρτίου 1930, όταν περικυκλώθηκε από 15 άνδρες των καταδιωκτικών αποσπασμάτων στη θέση Παλαιοκαρυά, κοντά στην Ελάτεια.
Ο γερουσιαστής Χατζηγάκης πέθανε πλήρης ημερών.


Το θέμα πρωτοπαρουσιάστηκε στον τηλεοπτικό σταθμό της Βουλής

Τρίτη 13 Ιουνίου 2006

Από την Άσπρη Λέξη

Παρώνυμα

Αχρησία – αχρηστία
Αχρησία (< στερητ. α + χρήση) είναι η μη χρησιμοποίηση ενός πράγματος.
Αχρηστία (< άχρηστος) είναι η ιδιότητα του άχρηστου, δηλ. η μη χρησιμότητα. Στην έκφραση βρίσκεται ή περιέρχεται /πέφτει (ή περιπίπτει) κάτι σε αχρηστία (= δε χρησιμοποιείται ή δεν εφαρμόζεται πια) ακριβέστερη θα ήταν η χρήση του ουσ. αχρησία.

Ευθύνη – υπευθυνότητα
Ευθύνη (< αρχ. εύθυνα = δημόσιος έλεγχος των πράξεων των αρχόντων, πβ. υπέχω ευθύνας = δίνω εξηγήσεις) είναι η υποχρέωση κάποιου να ανταποκριθεί σε ορισμένη εντολή, υπόσχεση, καθήκον κ.τ.ο. και να λογοδοτήσει, να απολογηθεί για τις σχετικές ενέργειες (Μ. Τριανταφυλλίδης).
Υπευθυνότητα (< υπεύθυνος < υπό + ευθύνη) η ιδιότητα του υπεύθυνου, η συναίσθηση της ευθύνης που έχει κάποιος, η αρετή του υπεύθυνου.

Προσωπικός – διαπροσωπικός
Προσωπικός είναι αυτός που ανήκει, απευθύνεται, αφορά ή συνδέεται με ένα μόνο πρόσωπο, ο ατομικός, ο ιδιωτικός (πβ. προσωπική περιουσία, προσωπικά εισοδήματα, προσωπικά αντικείμενα, προσωπικός γιατρός, προσωπική ζωή, προσωπική επιστολή κ.τ.ο.).
Διαπροσωπικός (< πρόθ. διά + προσωπικός) είναι αυτός που αφορά δύο ή περισσότερα πρόσωπα (πβ. διαπροσωπικές σχέσεις).

Ψυχικός – ψυχολογικός
Ψυχικός (< ψυχή) είναι αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην ψυχή, τη συνείδηση (πβ. ψυχικά φαινόμενα, ψυχικές καταστάσεις, ψυχικός κόσμος, ψυχικά χαρίσματα κ.τ.ο.).
Ψυχολογικός (< ψυχολογία) είναι αυτός που ανήκει ή που αναφέρεται στην επιστήμη της ψυχολογίας (πβ. ψυχολογική μελέτη, ψυχολογικό εργαστήριο, ψυχολογική στήριξη κ.τ.ο.) αλλά και αυτός που σχετίζεται με την ψυχική κατάσταση κάποιου (πβ. καλή ή άσχημη ψυχολογική κατάσταση, ψυχολογικός πόλεμος, ψυχολογική βία).


Παροιμίες και παροιμιακές φράσεις

Πήγε σαν το (γερο) Μασούρα
Η έννοια: χάθηκε άδικα.
Σύμφωνα με μια παλιά ιστορία, κάποιος ονόματι Μασούρας, φαντασιόπληκτος και οιηματίας, συνήθιζε να καυχιέται στους συγχωριανούς του για φανταστικά κατορθώματα. Οι ιστορίες του όμως ήταν τόσο υπερβολικές που δε γινόταν πιστευτός, πράγμα που τον στενοχωρούσε. Για να γλιτώσει, λοιπόν, από τα πειράγματα των συγχωριανών του και να «τους μπει στο μάτι», κάποτε που βρέθηκε σκοτωμένος ένα κοντοχωριανός τους, ο Μασούρας ομολόγησε ότι αυτός διέπραξε το φόνο. Στο δικαστήριο μάλιστα προσκόμισε πλαστά αποδεικτικά στοιχεία και αφηγήθηκε το δήθεν έγκλημα με τέτοια αληθοφάνεια και παραστατικότητα, που επέτυχε την καταδίκη του για ένα έγκλημα που ποτέ δεν είχε διαπράξει.

Κάθε πέρσι και καλύτερα
Aρχαία παροιμία: αεί τά πέρυσι βελτίω.
Παραδίδεται πως οι Αθηναίοι, στα χρόνια της Μακεδονικής κυριαρχίας, ταπεινωμένοι ως πολιτική κοινότητα έλεγαν φωναχτά την παροιμία αυτή, εκφράζοντας με πικρία τις προηγούμενες καλές μέρες που πέρασαν ανεπιστρεπτί.

Στα κρύα του λουτρού Λέγεται για περιπτώσεις στις οποίες διαψεύδονται οι προσδοκίες κάποιου τη στιγμή ακριβώς που είχε αρχίσει να πιστεύει ότι θα εκπληρωθούν (Μπαμπινιώτης).Η φράση σώζεται από τη βυζαντινή εποχή, όταν τα δημόσια λουτρά είχαν τρία διαδοχικά χωρίσματα: στο πρώτο οι λουόμενοι περίμεναν τη σειρά τους, στο δεύτερο (που ονομαζόταν «στα κρύα») γδύνονταν και προετοιμάζονταν για το λουτρό και στο τρίτο («στα θερμά») λούζονταν. Η φράση παρέμεινε από τις περιπτώσεις που οι επισκέπτες ήταν έτοιμοι να περάσουν από τα «κρύα» στα «θερμά», αλλά συνέβαινε κάποιο απρόοπτο και σοβαρό γεγονός και σταματούσε αιφνίδια η λειτουργία των λουτρών.

Έγινε της π... το κάγκελο
Στα προπολεμικά και στα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, όταν αγκυροβολούσαν «συμμαχικά» (υπό αγγλική σημαία κυρίως) πολεμικά πλοία στα ανοιχτά του Νέου Φαλήρου, οι γυναίκες «ελευθερίων ηθών» συνήθιζαν να συνωθούνται - και συχνά να διαγκωνίζονται - σε μια μεγάλη ξύλινη εξέδρα με πολλά κάγκελα που υπήρχε στην παραλία του Νέου Φαλήρου, περιμένοντας να αποβιβαστούν οι άνδρες του στόλου και να «ψωνίσουν» πελάτες.

Έχασε τ' αβγά και τα καλάθια
Η φράση έμεινε παροιμιώδης από το πάθημα ενός κουτοπόνηρου Αθηναίου αυγουλά το 1688. Τότε, εξαιτίας της επιδημίας πανώλης που θέριζε την πολιορκημένη από τα στρατεύματα του Μοροζίνη πόλη, πολλοί Αθηναίοι ζήτησαν καταφύγιο στα νησιά. Ανάμεσα σ' αυτούς ήταν και ο Ιωάννης Ντερζίνης ή Ντερτσίνης, έμπορος αβγών. Αυτός, για να μην αφήσει το εμπόρευμά του να χαλάσει, το πήρε μαζί του, με την ελπίδα να το πουλήσει στα νησιά. Στάθηκε άτυχος όμως, διότι το πλοίο του δέχτηκε επίθεση Αλγερινών κουρσάρων, οι οποίοι αιχμαλώτισαν και πούλησαν στα σκλαβοπάζαρα τους νέους και εύρωστους ταξιδιώτες, ενώ τους γεροντότερους και αδύναμους - μεταξύ των οποίων και τον Ντερζίνη - τους άφησαν ελεύθερους. Έτσι γύρισε στην Αθήνα απαρηγόρητος που από την θαλασσινή του περιπέτεια «έχασε τα αβγά και τα καλάθια» του.

Πέμπτη 1 Ιουνίου 2006

Ο αγνοούμενος αδελφός

Τηλεγράφημα του ΑΠΕ αναφέρει ότι, μετά από έρευνες του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, εντοπίστηκε σε χώρα της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ο αγνοούμενος δίδυμος αδελφός του υπουργού Υγείας, Δημήτρη Αβραμόπουλου.

Ο εικονιζόμενος Σεργκέι Αβράμωφ, είχε χαθεί από την εποχή της Χούντας και ο εντοπισμός του καθίστατο έτι δυσχερέστερος λόγω της αμνησίας από την οποίαν έπασχε. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ήταν καθηγητής του πιάνου στο ωδείο της πόλης όπου διαβιούσε, ενώ μυστήριο εξακολουθεί να αποτελεί το πώς βρέθηκε τόσο μακρυά, αλλά και το πώς διατηρούσε, παρά την ασθένειά του, το πατρογονικό του επίθετο.

Η πανηγυρική συνάντηση των δύο ανδρών θα πραγματοποιηθεί στα πλατώ του "Αντέννα" και της εκπομπής "Έχεις Γράμμα", στο πλαίσιο ειδικού αφιερώματος που έχει επιμεληθεί η Αλεξάνδρα Καπελετζή.

Πότε θα έρθει η εκκαθάριση;

Μην αγωνιάτε άλλο για το εκκαθαριστικό της εφορίας. Μπείτε στην ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείο Οικονομικών, δώστε τον ΑΦΜ σας και μάθετε εάν έχει εκκαθαριστεί η φορολογική δήλωσή σας.


https://webtax.gsis.gr/taxisnet/year2006/income/e1search/index.jsp