Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

Ωραία τα περάσαμε και τούτα τα Χριστούγεννα!..

Δίχως γυναικός φιλί
Όλα τα παράθυρα είναι κλειστά
Αθέλητος θάνατος
Σαν φως που σιγοκαίει
Να περιμένεις ένα χτύπημα του κινητού
Και να μιλάς απρόθυμα στους άλλους
Περιμένοντας ένα μήνυμα απ΄ την άλλη όχθη
Χρονιάρες μέρες να μην σου χαρίζουν
Ένα πολύτιμο βλέμμα
Δε γαμιέται
Θνητοί είμαστε
Μας πνίγει η συγκατάβαση
Στα κρατητήρια των αισθημάτων
Μας βρέχουν τα νερά
απο τον κάτω κόσμο
Άγνωστοι μας δίνουν το χέρι
Κι ο θάνατος μας γνέφει
Άρχοντας και γιός ανυποψίαστος

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Ευχές (δανεικές απο τον Άκη Πάνου)

"Μακάρι να΄ ταν η ζωή μας πανηγύρι
Να΄ταν της πίκρας το ποτήρι αδειανό
Και των ονείρων το λευκό το τρεχαντήρι
Να΄ βρισκε δρόμο μέσα στον Ωκεανό"

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2009

Ο κόσμος δεν αλλάζει απ΄ τους Πονόψυχους (με τους Νάρκισσους, έχουμε καιρό να λογαριαστούμε!!!)

Δίνει κανείς τα δυό ευρώ του ενίοτε στο έρανο όταν χτυπάει μια φορά στο χρόνο η πόρτα του Ερυθρού Σταυρού και παγαίνει μετά και κοιμάται ήσυχος πως έκαμε το χρέος του…
Μπορεί τη λένε Γιούνισεφ, μπορεί Γιατροί χωρίς Σύνορα, κι ακόμα γι΄ αυτά τα παιδάκια με νεοπλασίες που τα…πονάμε στους τηλεμαραθώνιους αγάπης!.. (Σ. Σ: Για να δώσουμε και τροφή για σκέψη: αλήθεια που πήγαν τα λεφτά της Παλαιστίνης;)
Ο κοσμάκης πάντοτε κάθε χρονιά δίνει από το έχει του κι απ΄το υστέρημά του.
Σε αυτό το γαμημένο μελό, όμως, σταθερά ο μοναδικός κερδισμένος είναι οι ιδιωτικές εταιρείες παροχής υπηρεσιών Υγείας χάρη στα μεγαλύτερα κόμματα που δεν σέβονται την αξία της ζωής και μας σπρώχνουν όλο και πιο βαθειά στην ιδιωτεία και την άρνηση.
Κάπως έτσι, για παράδειγμα, η Σαλονίκη, το…Κέντρο της Βαλκανικής Ενδοχώρας, σύμφωνα με τη βαλούτα που πουλάνε χρόνια τώρα στους παραιτημένους ιθαγενείς οι πολιτικάντηδες του κέντρου, μετά από τόσους εράνους, ΔΕΝ έχει ακόμα ένα Νοσοκομείο Παίδων…

Πέμπτη 17 Δεκεμβρίου 2009

Θέμα Υγείας και Αξιοπρέπειας...

Να επανέλθω... Γιατί όχι; Ισως, λίγο περισσότερο αναλυτικός, αυτή τη φορά, αν και η όποια περιγραφή δεν μπορεί να αφήσει αντάξιο της πραγματικότητας αποτύπωμα στη σκέψη...
Πόσα τετραγωνικά μέτρα αντιστοιχούν για κάθε κοινοβουλευτικό συντάκτη στις δύο αίθουσες της Βουλής όπου εργάζονται καθημερινά; Απαντήσατε "Λιγότερο από ένα τετραγωνικό μέτρο"; ΣΩΣΤΑ απαντήσατε.
Ορίστε; Είπατε "Μα πώς είναι δυνατόν; Αυτό σημαίνει ότι όποιος χρειαστεί να πάει προς "ανάγκη του", περίπου θα το μάθουν τουλάχιστον οι άλλοι δύο ή τρεις που κάθονται αριστερά-δεξιά-πίσω του, διότι θα αναγκαστεί να τους κουνήσει για να περάσει"; ΣΩΣΤΑ το είπατε.
Ανησυχώ στην ιδέα να πιάσει κάποιον εξ ημών ... συχνουρία! Τρέμω στην ιδέα, μήπως και κάποιος προσβληθεί από άλλου είδους κοιλιακές διαταραχές... Θα προλάβει;
Αν και δεν είναι ανάγκη να (μας) προκύψουν τέτοια θέματα, για να καταγράφονται κάθε λίγο πάσης φύσεως "σκουντήγματα" των καθήμενων συναδέλφων από τους άλλους που για οποιονδήποτε λόγο κινούνται στο χώρο: Ερχονται ανακοινώσεις, πρακτικά συνεδριάσεων, νομοσχέδια ή τροπολογίες, υπάρχουν και τα πρακτικά, και πρέπει να μετακινηθείς για να πάρεις κάποιο αντίγραφο. Συμπέρασμα; Διαρκής η ενόχληση του άλλου - των άλλων...
Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, είναι -νομίζω- απολύτως περιττό να μιλήσει κανείς για συνθήκες υγιεινής: Τόσοι άνθρωποι στιβαγμένοι, πώς να προφυλαχθούν από ιώσεις, ή άλλου είδους ανεπιθύμητες καταστάσεις που μεταδίδονται στον αέρα;
Μίλησα για αέρα; Τα καλοκαίρια, πολλοί παραπονιόντουσαν ότι είναι πολύ κρύα η ατμόσφαιρα και δεν ήταν λίγοι όσοι αναγκάζονταν να φοράνε σακάκι ή ζακέτα! Στα παράπονά μας, οι "ειδικοί των τεχνικών υπηρεσιών", απαντούσαν απλά ότι δεν πρόκειται για κλιματιστικό που αν το ρυθμίζαμε θα επικρατούσε καλύτερη θερμοκρασία στο χώρο: Ελεγαν ότι είναι ο εξαερισμός του χώρου, από δύο τεράστιους σωλήνες που βρίσκονται τοποθετημένοι στις δύο άκρες της οροφής, κι εκείνοι δημιουργούν "ρεύματα αέρα" στις αίθουσες. Μα αν ήταν έτσι, δεν θα υπήρχε "κρύο" και τώρα στις αίθουσες αυτές, εξαιτίας της λειτουργίας τους; Η μεγάλη θερμοκρασία που επικρατεί σε αυτές τις αίθουσες τώρα τον χειμώνα, καταδεικνύει ή ότι δεν λειτουργεί ο εξαερισμός, ή ότι δεν ήταν σύστημα εξαερισμού το καλοκαίρι αλλά κλιματιστικό...
Και πού ν' ανοίξεις κάποιο από τα 4 παράθυρα (δύο σε κάθε αίθουσα) για να μπει λίγος "καθαρός" αέρας, να ανανεωθεί λίγο το εσωτερικό περιβάλλον από τις σκόνες, τις ανάσες, τις οσμές; Θα μπει η βροχή, όταν βρέχει, θα δημιουργηθούν ισχυρά ρεύματα αέρα που αν δεν κρυώσουν τινές εξ ημών, σίγουρα θα σκορπίσουν τα χαρτιά που είναι πάνω στα γραφεία ή τα ντουλάπια...
Σε αυτά και σε πολλά άλλα που διαμορφώνουν την αρρωστημένη καθημερινότητα των κοινοβουλευτικών συντακτών (δεκάδες τηλεοράσεις, πολλαπλάσια κινητά, ογκώδη και ακαλαίσθητα έπιπλα εργασίας που δεν είναι λειτουργικά κ.ά.), να προστεθεί και η μεγάλη ... επισκεψιμότητα του χώρου, από βουλευτές και υπουργούς, οι οποίοι έρχονται για ενημέρωση ή κουβεντούλα, από συναδέλφους άλλων ρεπορτάζ που έρχονται για χίλους δυό λόγους (Καλώς ορίζουν άπαντες. Χαρά μας να τους βλέπουμε!), από ταλαιπωρημένους σερβιτόρους που πηγαινοέρχονται με παραγγελίες (όλοι τους άξιοι διάδοχοι του Ρούρι Γκέλλερ, καθώς κυκλοφορούν με θαυμαστή ισορροπία σε τέτοιους χώρους, φορτωμένοι με τεράστιους δίσκους), συνεργάτες βουλευτικών γραφείων για να μοιράσουν δελτία τύπου κουλουπού, κουλουπού.
Για όλους όσοι (και δεν είναι λίγοι...) είναι υποχρεωμένοι να "ζουν" και να εργάζονται υπό αυτές τις συνθήκες καθημερινά, συχνά χωρίς δυνατότητα απόδρασης από τις 9 - 9,5 - 10 το πρωί, έως και αργά το βράδυ, από την πρώτη συνεδρίαση κάποιας Επιτροπής, δηλαδή, μέχρι να "κλείσει" η Ολομέλεια, τούτος εδώ δεν είναι παρά ένας φθοροποιός εφιάλτης.
Μια καθημερινότητα, με άλλα λόγια, που μπορεί να αρμόζει σε "αλήτες" ή σε "ρουφιάνους", πλην όμως -σίγουρα όχι!- σε δημοσιογράφους που έχουν το ... απύθμενο θράσσος να θέλουν να είναι αξιοπρεπείς!
Σε μια συγκυρία, όπως η τωρινή, που δεν περισσεύουν χρήματα, θα έμοιαζε προκλητικό να ζητούσε κανείς δραστικές, εκ βάθρων αλλαγές στους συγκεκριμένους χώρους εργασίας. Ομως...
Σε μια συγκυρία, όπως η τωρινή, που γίνονται εσωτερικές αλλαγές σαφέστατης βελτίωσης σε γραφεία και χώρους άλλων υπηρεσιών της Βουλής (βλ. επί παραδείγματι, την τύχη της "Olympic Air"), μιας Βουλής που διαθέτει "άδειες" αίθουσες εξυπηρέτησης πολλών και διαφόρων "πρώην", κάθε άλλο παρά πολυτέλεια είναι να ζητούσε κανείς έναν επιπλέον χώρο, για την αποσυμφόρηση του ανθυγιεινού χάους που επικρατεί στο χώρο εργασίας (;) των κοινοβουλευτικών συντακτών...

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Λιγοστεύει το οξυγόνο!

Αθλιες; Πραγματικά άθλιες είναι οι συνθήκες εργασίας στις δύο αίθουσες των κοινοβουλευτικών συντακτών. Δεκάδες άνθρωποι σε εξαιρετικά μικρό χώρο και χωρίς στοιχειώδη εξαερισμό για να υπάρχει, τουλάχιστον, επαρκές οξυγόνο!
Εκτός από άθλιες είναι και ανθυγιεινές; Πιθανότατα! Αλλά, ποιός ασχολείται; Ποιός νοιάζεται;

Πρόεδροι της Βουλής (35) Σωτηρόπουλος Σωτήριος

Ως πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών υπηρέτησε ο Σωτήριος Σωτηρόπουλος, πολιτικός της περιοχής Τριφυλίας, ο οποίος αναδείχθηκε και δύο φορές Πρόεδρος της Βουλής. Ο Σωτηρόπουλος έπεσε και θύμα απαγωγής την ληστοσυμμορία του Λαφαζάνη.


Σωτήριος Σωτηρόπουλος, τσιγκογραφία, Βιβλιοθήκη ΙΝΕ/ΕΙΕ


Ο Σωτήριος Σωτηρόπουλος, γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1831, αλλά λόγω του γάμου και της στενής σχέσης που απέκτησε με την πατρίδα της συζύγου του, πολιτεύθηκε στην Τριφυλία.

Σπούδασε Νομικά και άσκησε τη δικηγορία στην Αθήνα.

Το 1863, εξελέγη πληρεξούσιος Τριφυλίας στη Β΄ Εθνική Συνέλευση. Στη συνέχεια, εξελέγη κατ΄ επανάληψη βουλευτής Τριφυλίας και Μεσσηνίας από το 1868 έως το 1892 και από το 1895 έως το 1898.

Ο Σωτήριος Σωτηρόπουλος, διετέλεσε πολλές φορές υπουργός Οικονομικών στις κυβερνήσεις του Κωνσταντίνου Κανάρη, του Μπενιζέλου Ρούφου και του Αλέξανδρου Κουμουνδούρου μεταξύ των ετών 1864 και 1881.

Πρόεδρος της Βουλής εξελέγη δύο φορές. Την πρώτη στις 18 Σεπτεμβρίου 1878 με χρήση κυάμων, επί 102 παρόντων βουλευτών, έλαβε 79 ψήφους. Λευκό ψήφισαν 23 βουλευτές. Ευχαριστώντας τη Βουλή για την εκλογή του τόνισε μεταξύ άλλων: «Θέλω προσπαθήσει να δικαιώσω την εκλογήν σας και να ανταποκριθώ εις την εμπιστοσύνην σας δια της ακριβούς και αμερολήπτου εκπληρώσεως των καθηκόντων μου». Η θητεία του διήρκεσε έως τις 9 Δεκεμβρίου 1878. Τη δεύτερη φορά, εξελέγη Πρόεδρος το φθινόπωρο του 1879 με 147 ψήφους, επί 182 παρόντων. Βρέθηκαν 20 λευκά ψηφοδέλτια και άλλα 5 έγραφαν διάφορα άλλα ονόματα. Η θητεία του έληξε στις 18 Απριλίου 1880. Στις δύο προεδρικές του θητείες ο Σωτήριος Σωτηρόπουλος προήδρευσε συνολικά σε 174 συνεδριάσεις.

Φιλόδοξος πολιτικός, επιχείρησε να διαδεχθεί τον Αλέξανδρο Κουμουνδούρο στην ηγεσία του κόμματός του, αλλά απέτυχε, αφού τον υποσκέλισε ο Θεόδωρος Δηλιγιάννης. Από το 1892 ήταν επικεφαλής ευάριθμης ανεξάρτητης πολιτικής ομάδας.

Το Μάιο του 1893 ανέλαβε την πρωθυπουργία της χώρας και το υπουργείο Οικονομικών. Επί της πρωθυπουργίας του έγιναν τα εγκαίνια της Διώρυγας της Κορίνθου παρουσία του βασιλέως Γεωργίου και της βασιλίσσης Όλγας στις 25 Ιουλίου 1893. Η κυβέρνησή του ανετράπη τον Οκτώβριο του ιδίου έτους.

Ένα περιστατικό που συνδέθηκε με την πολιτική του σταδιοδρομία, είναι η απαγωγή του από τους ληστές της συμμορίας του λήσταρχου Λαφαζάνη. Τον συνέλαβαν στην περιοχή Αγρίλι Τριφυλίας στις 28 Ιουλίου 1866 μέσα στο κτήμα των 150 στρεμμάτων που καλλιεργούσε. Ήταν τότε βουλευτής είχε ήδη διατελέσει υπουργός Οικονομικών. Παρέμεινε αιχμάλωτος επί 36 ημέρες και απελευθερώθηκε με την καταβολή λύτρων 80.000 δραχμών, που ήταν ποσό υπέρογκο την εποχή εκείνη.

Αργότερα, το 1866, εξέδωσε το βιβλίο «Τριάκοντα έξ ημερών αιχμαλωσία και συμβίωσις μετά ληστών». Ο εκδότης της εφημερίδας «Φως» Σοφοκλής Καρύδης, που αντιπολιτεύονταν την κυβέρνηση Αλέξανδρου Κουμουνδούρου, με αφορμή την απαγωγή αυτή είχε γράψει χρησιμοποιώντας τα αρχικά του ονόματος του πρωθυπουργού:

Πόσοι λησταί εφύτρωσαν;

Ως τώρα αι Αθήναι

Ένας ληστής ενόμιζαν,

Ο Άλφα Κου, πως είναι!...


Ο Σωτήριος Σωτηρόπουλος, πέθανε στην Αθήνα το 1898.

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

Ενα γράμμα...

(Ελαβα αυτό το γράμμα, σήμερα το πρωί, και σκέφτηκα πως δεν έχω το δικαίωμα να το κρατήσω μόνο για μένα...)

"Δεκέμβριος 2009,

Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

Μια καινούρια συνεργασία του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού ξεκίνησε με το Σύλλογο Μερίμνης Ανηλίκων.
Στο πλαίσιο των δράσεών μας που αφορούν τους Ασυνόδευτους Ανήλικους Αιτούντες Άσυλο, μια ομάδα από δέκα εθελοντές μέλη και φίλους του Δικτύου συναντηθήκαμε με τα παιδιά που ζουν στον ξενώνα του Συλλόγου Μερίμνης Ανηλίκων, ο οποίος βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας.
Η συνάντηση ξεκίνησε με αναλυτική ενημέρωση από τον Φώτη Παρθενίδη, κοινωνικό λειτουργό που έχει την ευθύνη του ξενώνα. Τα μέλη και οι φίλοι του Δικτύου συζητήσαμε μαζί του τον τρόπο λειτουργίας, τα προβλήματα, τις ανάγκες των παιδιών, καθώς και τις δυνατότητες μαθημάτων, υποστήριξης και κυρίως, κοινωνικοποίησης των 15 παιδιών που φιλοξενούνται στον ξενώνα. Οι ιδέες ήταν πολλές και η διαθεσιμότητα όλων μεγάλη.
Στη συνέχεια συναντηθήκαμε όλοι μαζί στο χώρο υποδοχής του ξενώνα και είχαμε μια μεγάλη συζήτηση με τα παιδιά, με τη βοήθεια του διερμηνέα κ. Χουσεϊν. Ανταλλάξαμε πληροφορίες για την Ελλάδα και τις πατρίδες τους (Αφγανιστάν, Πακιστάν, Ιράν, Μπαγκλαντές, Μιανμάρ, Ακτή Ελεφαντοστού, Σομαλία). Επίσης για την ως εδώ διαδρομή τους, τις δυσκολίες που συνάντησαν αλλά και σκέψεις για το πώς φαντάζονται τη ζωή τους και την επιθυμία τους να μάθουν καλά ελληνικά και να πάνε στο σχολείο.
Στις 19 Νοεμβρίου ξεκινήσαμε τα πρώτα μαθήματα ελληνικών και συνεχίζουμε την προσπάθεια. Τα μαθήματα ελληνικών που γίνονται καθημερινά ανέλαβαν η Χριστίνα, ο Ηλίας, ο Δημήτρης και η Μυρσίνη. Τετράδια και σχολικό υλικό προσέφερε η Ρίτα και η Ρανώ. Γλυκά και σοκολατάκια η Κατερίνα. Η Αφροδίτη έφερε ρούχα για τα παιδιά. Η Γαρυφαλλιά μίλησε με φίλους της που προσφέρθηκαν να βοηθήσουν κι έφερε στα παιδιά τσάντες για να βάζουν τα βιβλία τους. Ο Νίκος πήγε τα παιδιά να ακούσουν γιορτινά τραγούδια στις 13 Δεκεμβρίου και μετά έφαγαν όλοι μαζί. Η Εύα προσφέρει το σπίτι της για τα καθημερινά μαθήματα ελληνικών, μαζί με τη ζεστασιά της και λιχουδιές μετά το μάθημα. Η Έλσα και ο Παναγιώτης επισκέφθηκαν τον ξενώνα με πολλά ρούχα, σχολικά είδη και επιτραπέζια παιχνίδια. Βαζάκια με χειροποίητες μαρμελάδες έστειλε η Κάτυα. Η Σοφία και ο Ηρακλής πρόσφεραν τρόφιμα και θα πάνε με τα παιδιά, μια από τις επόμενες μέρες, βόλτα με το αυτοκίνητο.
Η βοήθεια κάθε φίλου και φίλης μας είναι πολύτιμη. Βρείτε λίγο χρόνο και σκεφτείτε πώς μπορείτε να βοηθήσετε. Επικοινωνήστε μαζί μας να το κουβεντιάσουμε και να κλείσουμε ραντεβού για να σας γνωρίσουμε τα παιδιά.
Η βοήθεια και άλλων φίλων μας είναι πολύτιμη. Επικοινωνήστε μαζί μας για να σας γνωρίσουμε από κοντά τα παιδιά με μια επίσκεψη στον ξενώνα. Αν επιθυμείτε να γίνετε ένας από τους εθελοντές του Δικτύου σ’ αυτή την προσπάθεια στείλτε μας μήνυμα στο diktio1@gmail.com ή αφήστε όνομα και τηλέφωνο στο 210-36.25.786.
Περισσότερα για τις δράσεις του Δικτύου στην ιστοσελίδα μας www.ddp.org.gr


Γραμματεία του Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού
Ιωάννα Χατζησαββίδου
τηλ.: 210 82 53 535 / 6977 972 979"

Πρόγραμμα Βουλής 14-18 Δεκέμβρη 2009

Από το εξωτερικό περιστύλιο της δυτικής πλευράς του κτηρίου (φωτ. ΒτΕ)


Δευτέρα, 14 Δεκεμβρίου

18:00 (ολομέλεια) Επίκαιρες ερωτήσεις

19:00 (ολομέλεια) Επίκαιρη επερώτηση αρμοδιότητας του υπουργείου Εξωτερικών 14 Βουλευτών του ΛΑΟΣ σχετικά με τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, ΠΓΔΜ, Κυπριακό.

18:00 (151) Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος: Συζήτηση επί της Έκθεσης του Εθνικού Κέντρου Περιβάλλοντος και Αειφόρου Ανάπτυξης «Ελλάδα – Η κατάσταση του Περιβάλλοντος, 2008».


Τρίτη, 15 Δεκέμβρη

13:00 (150) ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ & ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ: Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη «Κύρωση της από 13 Οκτωβρίου 2009 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου «Υπαγωγή Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών στον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη» (ΦΕΚ 215Α΄) και άλλες διατάξεις».

16:00 (223) ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ & ΕΜΠΟΡΙΟΥ: Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας «Ρύθμιση επιχειρηματικών και επαγγελματικών οφειλών προς τα Πιστωτικά Ιδρύματα, διατάξεις για την επεξεργασία δεδομένων οικονομικής συμπεριφοράς και άλλες διατάξεις».

17:00 (151) ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ: Ενημέρωση της Επιτροπής από εκπροσώπους του Συμβουλίου Νησιωτικών Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΣΥ.Ν.Δ.Κ.Ε.).

18:00 (ολομέλεια) Ερωτήσεις-αναφορές

19:00 (ολομέλεια) Συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων στο δημόσιο τομέα και άλλες διατάξεις». (1/3)


Τετάρτη, 16 Δεκέμβρη

10:00 (ολομέλεια) Συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων στο δημόσιο τομέα και άλλες διατάξεις». (2/3)

11:00 (223) ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ: Συνέχιση της ενημέρωσης από τον υπουργό Εργασίας & Κοινωνικής Ασφάλισης Ανδρέα Λοβέρδο, στο πλαίσιο του Διαλόγου για το Ασφαλιστικό Σύστημα της Χώρας.

11:30 (Γερουσίας) Επιτροπές ΕΡΕΥΝΑΣ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ και ΜΟΡΦΩΤΙΚΩΝ: Ενημέρωση από την Υπουργό Παιδείας, Διά Βίου Μάθησης & Θρησκευμάτων Άννα Διαμαντοπούλου, σχετικά με την πολιτική, που ακολουθείται, σε θέματα έρευνας και τεχνολογίας.

12:00 (151) ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΘΕΣΜΩΝ & ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ: Συζήτηση επί της Εκθέσεως Πεπραγμένων, έτους 2008, της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών και ακρόαση του προέδρου Ανδρέα Λαμπρινόπουλου.

17:00 (150) ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ: Επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Οικονομικών «Κύρωση Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου και άλλες διατάξεις».


Πέμπτη, 17 Δεκέμβρη

09:30 (ολομέλεια) Επίκαιρες ερωτήσεις

10:30 (ολομέλεια) Συζήτηση επί της αρχής, των άρθρων και του συνόλου του σχεδίου νόμου: «Αναμόρφωση συστήματος προσλήψεων στο δημόσιο τομέα και άλλες διατάξεις». (3/3)

09:30 (150) ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ, ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ: Ενημέρωση από τον υπουργό Εσωτερικών, Αποκέντρωσης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Ιωάννη Ραγκούση, για το υπό κατάθεση νομοσχέδιο του Υπουργείου Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης «Ανάρτηση αποφάσεων και πράξεων Κυβερνητικών και Αυτοδιοικητικών Οργάνων Διοίκησης καθώς και Οργάνων Διοίκησης Φορέων στο Διαδίκτυο».

11:00 (151) ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΡΕΥΝΑΣ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ: Ενημέρωση από τον πρόεδρο της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής της Ελλάδος (ΟΚΕ) Χρήστο Πολυζωγόπουλο, σχετικά με θέματα έρευνας και τεχνολογίας.


Παρασκευή, 18 Δεκέμβρη

10:00 (ολομέλεια) Επίκαιρες ερωτήσεις

11:00 (ολομέλεια) Επίκαιρη επερώτηση αρμοδιότητας του υπουργείου ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗΣ & ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ 25 βουλευτών της ΝΔ σχετικά με το διορισμό Γενικών, Ειδικών Γραμματέων και Διοικήσεων Οργανισμών του Υπουργείου Εσωτερικών και την αντιμετώπιση των συσσωρευμένων λειτουργικών προβλημάτων.

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

Ο ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Από το ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=122&artid=304712&dt=13/12/2009




 Του ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΝΟΥΤΣΟΥ*
Θα μου επιτραπεί, στο παρόν κείμενο, να συνοψίσω ό,τι συγκροτεί την πολυετή σταδιοδρομία του Προέδρου της Δημοκρατίας, ιδίως τον τρόπο σύζευξης επιστημονικής σκέψης και πολιτικής δραστηριότητας. Δηλαδή να αναζητήσω το νήμα της παρουσίας του ως πολιτικού διανοουμένου πολύ πριν από τη συμμετοχή του στα πολιτικά πράγματα της χώρας από το 1977 έως το 2004. Πρόκειται για το εξής ενιαίο πολύπτυχο:
1. Ο Κάρολος Παπούλιας πραγματοποίησε νομικές και κοινωνικές σπουδές, προπτυχιακές και μεταπτυχιακές, στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Μιλάνου και Κολωνίας, όπου αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου (1968). Η διδακτορική διατριβή του, με επιβλέποντα τον ειδικό σε θέματα του διεθνούς ιδιωτικού δικαίου καθηγητή Gerhard Κegel, πραγματεύεται το ζήτημα του κέρδους και της ζημίας στο πεδίο της αμέσου ιδιοκτησίας, όπως τούτο οριοθετείται κατά τη σύγκριση ελληνικής και γερμανικής νομοθεσίας.
2. Ανέπτυξε ερευνητική δραστηριότητα ως συνεργάτης του Ινστιτούτου Νοτιοανατολικής Ευρώπης στο Μόναχο.
3. Εκτός από τη διδακτορική διατριβή του και τη συνεργασία του στο προαναφερθέν Ινστιτούτο, δημοσίευσε περιεκτική ανατομία της ελληνικής Αντίστασης (κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Suhrkamp) και μακρά σειρά άρθρων πολιτικής και κοινωνικής σκέψης σε ευρωπαϊκές εφημερίδες και περιοδικά (π.χ. στο Das Αrgument ).
4. Εφηβος μετείχε στην ένοπλη Αντίσταση εναντίον των Γερμανών εισβολέων, ενώ κατά τη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών πρωτοστάτησε, στη Δυτική Γερμανία, στην οργάνωση της Σοσιαλιστικής Δημοκρατικής Ενωσης Εξωτερικού, υπήρξε ιδρυτικό μέλος της πρώτης συνδικαλιστικής αντιστασιακής οργάνωσης και από τους τακτικότερους συνεργάτες της Deutsche Welle. Η Σοσιαλιστική Δημοκρατική Ενωση (1964) ορίζει τον σοσιαλισμό ως «κίνημα λαϊκό, δημοκρατικό και ανθρωπιστικό» για τη διεκδίκηση του «τελικού» του στόχου, δηλαδή την «κατάργηση της εκμεταλλεύσεως ανθρώπου από άνθρωπο». Ειδικότερα, ως προς την εκπαίδευση όλων των βαθμίδων σημειώνεται ότι αποτελεί «κοινωνική επένδυση» και ως τέτοια επιβάλλεται να «βρίσκει τη συμπαράσταση του συνόλου».
5. Ως πεμπτουσία της σκέψης του ορίζεται η αναζωογονημένη παράδοση της ευρωπαϊκής κοινωνιστικής σκέψης, όπως ο ίδιος την προσέγγισε στα χρόνια των μεταπτυχιακών σπουδών του στην Ιταλία (με προεξάρχον στις οικείες θεωρητικές ζυμώσεις το περιοδικόCritica Μarxista ) και στη Γερμανία (στις κινήσεις των νέων περιοδικών, εντός και πέραν του SΡD).
Τι ακριβώς ευνοήθηκε στο πεδίο των κοινωνικών και πολιτικών ιδεών μετά το συνέδριο του SΡD στο Βad Godesberg (1959); Με αφετηρία το βερολινέζικο ΄68 συντέθηκαν εμπειρίες από ασυντόνιστες αλλά πρωτόγνωρες πρωτοβουλίες πολιτών. Πρόκειται για τη φάση εμφάνισης της πολιτικής πρακτικής μορφών εναλλακτικής σκέψης, όταν ο Ηerbert Μarcuse μπορούσε στον τόπο της καταγωγής του να εκλαϊκεύσει, σε πολυπληθή φοιτητικά ακροατήρια, τις επισημάνσεις του για τον «μονοδιάστατο άνθρωπο», ορίζοντας ως «ουτοπία» ό,τι «εμποδίζεται να γεννηθεί από την εξουσία των κατεστημένων κοινωνιών». Στη σφύζουσα ελληνική ακαδημαϊκή παροικία του τέλους της δεκαετίας του ΄60 η εναλλακτική αυτή εμπειρία διαμεσολαβείται με τους αγωγούς και τα σύστοιχα αιτήματα της ελλαδικής συγκυρίας που καθόριζε η κοινή εναντίωση προς το καθεστώς των συνταγματαρχών.
Θα προσθέσω ότι ο διανοούμενος Πρόεδρος διαθέτει σαφώς τεκμηριωμένη αντίληψη για το παρόν και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Για παράδειγμα, πριν από τρία χρόνια και πριν επέλθει η παρούσα χρηματοπιστωτική κρίση, κατά την τελετή της αναγόρευσής του σε επίτιμο διδάκτορα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Περούτζια, σκιαγράφησε με ευκρίνεια τις «βασικές προκλήσεις» που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ενωση:
«Πρώτον, οικονομικά και κοινωνικά θέματα, δηλαδή διασφάλιση σταθερής και δυναμικής ανάπτυξης, εξάλειψη της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού και προστασία του περιβάλλοντος. Δεύτερον, η θέση μας ως παγκόσμιας δύναμης στο διεθνές σύστημα και, τρίτον, η θεσμική εξέλιξη της Ενωσης».
Προέταξε ως το «μεγαλύτερο πρόβλημα της Ευρώπης σήμερα» το «πώς θα διατηρήσει και θα ενισχύσει το κοινωνικό της κράτος στη σημερινή κατάσταση του παγκόσμιου περιβάλλοντος, στον ανταγωνισμό και στις γεωπολιτικές εξελίξεις», συνοψίζοντας τις «βασικές ανησυχίες του Ευρωπαίου πολίτη» στο «δικαίωμα στην εργασία, στην οικονομική πρόοδο, στην προστασία του περιβάλλοντος και σε ένα σοβαρό δίκτυο κοινωνικών παροχών».
Συναφώς, υπογράμμισε τον «σημαντικότατο ρόλο των λειτουργών» όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης στην «πνευματική ολοκλήρωση» των μελών της κοινωνίας, αλλά και στην ενίσχυση των ικανοτήτων τους να αντιλαμβάνονται τις «πολιτικές και οικονομικές πραγματικότητες» στις οποίες μετέχουν. Για τούτο κάλεσε τα πανεπιστήμια, διδάσκοντες και διδασκόμενους, να «πρωτοστατήσουν» στην οικοδόμηση της νέας Ευρώπης.
Τέλος, κατά την αναγόρευσή του (12.11.2007) σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων επανέλαβε ότι η «βάση της πολιτικής πρακτικής, τόσο σε εθνικό όσο και σε υπερεθνικό επίπεδο, δεν μπορεί να είναι άλλη από την κοινωνική δικαιοσύνη και την προστασία των αδυνάτων».

*Ο κ. Παναγιώτης Νούτσος είναι καθηγητής της Κοινωνικής και Πολιτικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων.




Άσε με να κάνω λάθος...

Τιμώ τις αρχές μου κάθε μέρα! Όπως αρμόζει σε έναν όρθιο και ελεύθερο άνθρωπο κι από το ύψος που θεωρώ τα πράγματα. Από την άποψη αυτή, τιμώ εμπράκτως και τη μνήμη του Γρηγορόπουλου και όλης της αδικοχαμένης γενιάς του, όπως, προβλέψιμα δείχνουν οι καταστάσεις. Είχα γράψει εκείνες τις μέρες, ακριβώς τρία 24ωρα από την δολοφονία του, όταν όλοι αναλύονταν σε αδέξιους συναισθηματισμούς και αφόρητα δάκρυα, αυτά τα δύο κείμενα στο «Ποντίκι».
Μένω συνεπής σε αυτά. Όποιος κάνει τον ελάχιστο κόπο να τα διαβάσει, θα το(με) καταλάβει…
Υ. Γ: Θα σχολίαζα ακριβώς κάτω από το δικό σου κείμενο με τίτλο «ΝΤΡΟΠΗ!!!». Φτιάχνω αυτοτελές σχόλιο γιατί έχω υπερβεί το δυνατό όριο των λέξεων στο σύστημα…

Λέξεις 1130 Ένας άβολος νεκρός
Βυθισμένος στα απόκοσμα υπόγεια του Μαξίμου ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής φαίνεται πως έχει αποφασίσει να μας εκδικηθεί επειδή διαψεύστηκαν οικτρά όλα τα όνειρά του.
Απελπιστικά μόνος κατηφορίζει το έρημο σοκάκι της βίας ψάχνοντας για ένα «επικοινωνιακό ισοδύναμο», ύστατη σανίδα σωτηρίας για μια κυβέρνηση που καταρρέει απαξιωμένη και σάπια, μέσα στη δίνη της διαφθοράς και του αίματος.
Έχουμε πιάσει πάτο! Και η ωμή δολοφονία του πιτσιρίκου στα Εξάρχεια, επιβεβαίωσε ότι ζούμε στο βασίλειο των συμπτώσεων. Στο σημείο που έχει φέρει τα πράγματα η κατάντια των περισσότερων πολιτικών και η απάθεια των ψηφοφόρων τους, ήταν δηλαδή θέμα χρόνου και συγκυρίας να βρεθεί ένας αψυχολόγητος μαλάκας που θα τραβήξει καμπόϊκα το πιστόλι βάζοντας σε κίνηση τους μηχανισμούς της ανεξέλεγκτης οργής. Οι βιτρίνες που διέλυσαν με μένος οι συμμαθητές του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ήταν τα σύμβολα ενός συστήματος που δεν προορίζει καμιά θέση γι΄ αυτούς και τους αντιμετωπίζει σαν ανεπιθύμητα προϊόντα ενός μέλλοντος που θα μπορούσε και να μην είχε υπάρξει.
Παρόλα αυτά, η κατάσταση, υποχρεώνει τους αποχαυνωμένους γονείς τους να συλλογιστούν, όσοι από αυτούς τέλος πάντων μπορούν ακόμα να το κάνουν, μήπως ήρθε τώρα ο καιρός να διαλέξουμε ανάμεσα στην οκνηρία και την ελευθερία, αφού είμαστε όλοι στο ίδιο μπάρκο, και ή θα σωθούμε όλοι μαζί ή κανένας!
Και πρέπει να σκεφτούμε πως ακριβώς η βία των νέων που μεγαλώνουν μέσα στην διαρκώς εκτεινόμενη κοινωνική έρημο και σε σχολεία εχθρικά όπου στεγνώνει η ψυχή τους, μπορεί να μετουσιωθεί σε πολιτικό αίτημα για δικαιοσύνη.
Άλλωστε, αν αυτά τα παράτολμα φυντάνια, στάθηκαν με συγκινητική άγνοια κινδύνου απέναντι στα σκληροτράχηλα ΜΑΤ, υπάρχουν πολλοί ενήλικοι που έχουν τόσο θυμό μέσα τους ώστε αν κατέβουν στους δρόμους θα πρέπει να πάρουν κεφάλια!..
Η χώρα είναι ένα καζάνι που βράζει και το πολιτικό σύστημα, έχει βγει ανέμελο βόλτα στην εμπόλεμη ζώνη.
Αν μείνει κανείς σταθερός στη θέση του, θα διαπιστώσει ότι τις τελευταίες δεκαετίες η αθρόα εισβολή του πολιτισμού της κατανάλωσης έκανε τον τόπο συντρίμμια. Μέσα σε λίγα χρόνια, περάσαμε από τη φτώχεια στο δήθεν, ανταλλάσσοντας ό,τι μας κρατούσε ενωμένους, με την απάθεια, τον κυνισμό, την ανευθυνότητα.
Η πλήρης υποταγή της πολιτικής στις δυνάμεις της αγοράς δημιούργησε πλούτο που μοιράστηκε σε λίγους και σε αντιστάθμισμα προσφέρθηκε στους υπόλοιπους το κάλπικο όραμα του «λαϊκού καπιταλισμού» στηριγμένο στα γυάλινα πόδια της Σοφοκλέους και του εύκολου δανεισμού.
Σε αυτό το καμίνι, εκτός από δικαιώματα που είχαμε κατακτήσει με αιματηρούς αγώνες, χάσαμε την αλληλεγγύη και τις αξίες μας και τώρα, στην άκρη του δρόμου, καθόμαστε και μετράμε απώλειες.
Η πλήρης απασχόληση έχει γίνει πλέον ανέφικτη και οι κυβερνήσεις των μεγάλων Οικογενειών που κυβερνάνε τον τόπο, αναδιανέμουν την ανεργία και τη φτώχεια σε περισσότερα χέρια για να καλύπτουν στατιστικά το ποσοστό της απασχόλησης. Πολιτικοί που λειτουργούν σαν υπάλληλοι των επιχειρηματιών, μας καλούν να συμβιβαστούμε με μισή δουλειά και μισή ασφάλιση για να ζούμε λειψά και στο έλεος των Τραπεζών όπου καταφεύγουμε τώρα πια από ανάγκη να συντηρήσουμε βασικές μας ανάγκες. Η απειλή της ανεργίας που καλλιεργούν συστηματικά οι επικοινωνιακοί μηχανισμοί σε συνδυασμό με την μονότονα επαναλαμβανόμενη δημοσιονομική τρομοκρατία για τα διογκωμένα ελλείμματα και το τεράστιο δημόσιο χρέος που παράγουν ανίκανοι διαχειριστές, μοναδικό στόχο έχουν να αναχαιτίσουν τις κοινωνικές αντιστάσεις. Αντί για μια σταθερή εργασία που άλλοτε μας καταξίωνε στα μάτια των παιδιών και των φίλων μας, καλούμαστε να προσαρμοστούμε σε ένα θλιβερό περιβάλλον, όπου οι εργαζόμενοι θα μπορούν να ενοικιάζονται σαν να ήταν κορίτσια συνοδείας, για…να μη χειροτερέψουν τα πράγματα!..
Η βία που παράγει αυτή η βαθειά ταξική επιλογή έχει καθήσει σαν γύπας πάνω από τη σκοτεινή και αβίωτη καθημερινότητα.
Ένα βαθύ και μουντό αίσθημα αδικίας κατακλύζει τη χώρα από συμπεριφορές πολιτικών που θωπεύουν κάθε είδους παρανομία, στέλνοντας στους πολίτες το μήνυμα ότι τίποτε δεν γίνεται αν δεν έχεις άκρες στην εξουσία.
Στο πολιτικό σύστημα έχει κυριαρχήσει η ιδεολογική υποχώρηση και μια κενότητα που προδίδει τη φτωχή και ξύλινη σκέψη των πολιτικών αστέρων που αποθεώνουν τους αριθμητικούς δείκτες την ώρα που η κοινωνία πάει κατά διαόλου. Ο πολύς κόσμος είναι έρμαιο των παγωμένων ανέμων της αγοράς, χωρίς να βρίσκει απαντοχή πουθενά, και η πολιτική τάξη ρίχνει βολεμένη κι άλλα ξύλα στο τζάκι και σχολιάζει σαν παρατηρητής την ξένη ανέχεια.
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ διαδέχονται αλλήλους στην εξουσία και δεν αλλάζει τίποτε γιατί το πρόβλημα είναι ότι λένε και κάνουν τα ίδια πράγματα. Ο ένας ανοίγει τον δρόμο και ο άλλος ξεχνώντας τις προεκλογικές διακηρύξεις τον περπατάει πρόθυμα αδιαφορώντας για τους ανθρώπους που πιέζονται ασφυκτικά και εξωθούνται στη μεθόριο του φόβου και της ανασφάλειας. Όσο για την Αριστερά, δεν έχει συζητήσει καν, τους λόγους που κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση και δείχνει ανήμπορη για την ώρα να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Που να στραφεί ο απλός κόσμος;
Η πολιτική έχει μπει κανονικά στη δούλεψη των επιχειρήσεων που προσλαμβάνουν το προσωπικό που θέλουν μέσω της εκλογικής διαδικασίας. Έχουμε στην πραγματικότητα να κάνουμε με ένα Κοινοβούλιο που ελάχιστα πλέον αντιπροσωπεύει τους ψηφοφόρους, με αδαείς, απαίδευτους και κοντόφθαλμους βουλευτές που δεν ξέρουν καν τι ψηφίζουν. Το πολιτικό σύστημα, παραμένει βαθειά απαρχαιωμένο και ως κατεξοχήν συντηρητικός οργανισμός μεριμνά κυρίως για την αναπαραγωγή του, αφού όλα γίνονται με ορίζοντα τις επόμενες εκλογές. Αποκομμένοι και χωρίς καμιά υποψία για τις ανάγκες των πολιτών και του τόπου, βουλευτές που περηφανεύονται ότι «δεν τα καταφέρνουν καλά με τους αριθμούς», ψηφίζουν νόμους για την υπέρμετρη αύξηση της φορολογίας στα φτωχά και μεσαία στρώματα, χαρίζοντας ανενδοίαστα έσοδα στους μεγάλους εισοδηματίες και το κεφάλαιο. Με την ίδια συνέπεια και αφού προηγουμένως συνειδητά τα απαξιώνουν, ξεπουλάνε δημόσια φιλέτα και κερδοφόρες επιχειρήσεις για να καλύπτουν βραχύβιες υποχρεώσεις πελατειακού χαρακτήρα και διαλύουν τη δημόσια Υγεία και την Παιδεία παραχωρώντας τα πάντα στην ιδιωτική αγορά.
Προμηθευτές του Δημοσίου από τα όπλα μέχρι τα φάρμακα, εργολάβοι και Τραπεζίτες έχουν στήσει με την ανοχή και την προτροπή των κυβερνήσεων ένα τρελό πάρτι, φτύνοντας με αναίδεια τα αποφάγια στην έκθαμβη κοινωνία.
Τα κόμματα βρίσκονται πολύ μακριά από την κοινωνία και, αν εξαιρέσουμε τον φοιτητικό συνδικαλισμό που είναι προθάλαμος για μια θέση στο Κοινοβούλιο, άλλο τόσο ξεκομμένα είναι από τη νεολαία.
Παιδιά αυτών των ανθρώπων που περιγράψαμε πιο πάνω είναι αυτοί οι πιτσιρικάδες. Κι αν αφήσουμε κατά μέρος τη σκόνη των δακρυγόνων, αυτός ο μικρός που δεν θα γνωρίσει ποτέ τους τρυφερούς μηρούς των γυναικών, είναι ένας άβολος νεκρός γιατί δεν χωράει στις στερεότυπες αναλύσεις.
Δεν ήταν ούτε πρεζόνι, ώστε να μετρηθεί ανάμεσα στα θύματα του ακήρυχτου πολέμου που μαίνεται στο κέντρο της πόλης μετατρέποντας πολιτικά και κοινωνικά προβλήματα σε ελεγχόμενες αστυνομικές εντάσεις, ούτε ασφαλώς ο Πέτρουλας όπως βιάστηκαν να τον χαρακτηρίσουν με ελαφρότητα μερικοί. Ένα παιδί αυτής της τόσο ασυνήθιστης γενιάς ήταν, μιας γενιάς απαισιόδοξης, της πρώτης που δηλώνει αφοπλιστικά ότι δεν ελπίζει σε τίποτε, που στριμώχνει τη ζωή της στη γκρίζα διαδρομή φροντιστήριο-σπίτι και συνωστίζεται, χωρίς να την ακούει κανένας μπροστά στις κρεατομηχανές ενός απειλητικού μέλλοντος για μια θέση στα ορυχεία της μισθωτής εργασίας.
Σε τούτα τα παιδιά που γράφουν στους τοίχους «σκότωσέ με ή δέξου με όπως είμαι», πρέπει να σταθούμε πλάϊ τώρα, ξέροντας πικρά, ότι η απάντηση διάολε, δεν δίνεται με πιστόλι…

Λέξεις 579 Ποιος είναι ο εχθρός του Συντάγματος;
Ίσως έχουμε υποτιμήσει από καιρό, την αξία των ατομικών ελευθεριών. Στριμωγμένοι βέβαια στις μυλόπετρες της μισθωτής δουλείας ξεχνάμε ότι και σε αυτήν την περίπτωση τα πράγματα είναι σχετικά. Άμα περιμένεις το πρωϊνό λεωφορείο των 5:30 στα Τουρκοβούνια με τον ύπνο κομματιασμένο στο ναρκοπέδιο της επιβίωσης, είναι ειρωνεία να παρηγοριέσαι με τη σκέψη ότι τουλάχιστον έχεις ας πούμε την ελευθερία της έκφρασης ή το δικαίωμα ψήφου κάθε σχεδόν τέσσερα χρόνια...Κι όμως αυτός είναι βασικός λόγος για τον οποίον οι ατομικές ελευθερίες έχουν την αυτοτελή σημασία τους. Γιατί, στην πραγματικότητα είναι ένα ισχυρό νομικό και πολιτικό ανάχωμα για να αλλάξουν τα πολιτικά πράγματα και να υψωθούν από τη σκόνη νέες κοινωνικές δυνάμεις. Αυτό τρέμουν κάθε φορά οι εξουσίες και γι΄ αυτό προσπαθούν να τα περιστέλλουν όπως μπορούνε.Στην προπολεμική Ιταλία η ακρότητα αυτής της επίθεσης οδήγησε στον φασισμό. Στην μεταπολεμική Γερμανία με τη RAF ή την Αγγλία που αντιμετώπισε με αμείλικτη αδιαλλαξία τους Ιρλανδούς αγωνιστές, η αδιάκριτη εγκατάσταση των αρχών ασφαλείας στα άδυτα των νοικοκυραίων, τόνωσε μεν την εικόνα ενός στιβαρού αλλά στην πράξη ασύδοτου κράτους, όπου τα ατομικά δικαιώματα γινήκανε κουρελόχαρτα μέσα στις κρύες αίθουσες ανακρίσεων και τα απάνθρωπα "λευκά κελιά".Εδώ και αρκετό καιρό, η κυβέρνηση με επικεφαλής τον ανεκδιήγητο υπουργό Δικαιοσύνης Σ. Χατζηγάκη υποστηρίζει σε κάθε ευκαιρία ότι εκτός από τα ατομικά δικαιώματα, υπάρχουν και τα κοινωνικά δικαιώματα! Όμως τα ατομικά δικαιώματα έχουνε κατακτηθεί με αγώνες. Και υπάρχουν στο Σύνταγμα για να προστατεύουν από την αυθαιρεσία της πολιτικής εξουσίας, όχι αυτούς που συμφωνούν, αλλά αυτούς που διαφωνούν μαζί της. Το πρόβλημα της "Δημοκρατίας" μας που έχει αρχίσει να δείχνει τα φαιά χαρακτηριστικά της, δεν είναι οι κουκουλοφόροι- αυτοί που κάτω από τη κουκούλα αποκαλύπτεται ότι είναι τα παιδιά της διπλανής πόρτας είτε οι αηδιαστικοί προβοκάτορες. Το πρόβλημα είναι ότι ενισχύονται οι κατασταλτικοί και καταναγκαστικοί μηχανισμοί του κεντρικού κράτους επειδή αυξάνονται οι διαφωνούντες.Τα κοινωνικά δικαιώματα που επικαλείται ο κάθε αστείος Χατζηγάκης, είναι έννοια λάστιχο, πολύ περισσότερο μάλιστα, που ο σεβασμός τους, έχει ανατεθεί στην αυθεντική και αποκλειστική ερμηνεία των αστυνομικών αρχών!Φαίνεται πως η κυβέρνηση Καραμανλή αποφάσισε να συρρικνώσει την Συνταγματική νομιμότητα σε ελεγχόμενες περιοχές ισοπεδωτικής αντιμετώπισης των ατομικών δικαιωμάτων- μια συμπεριφορά που πρωτοδίδαξαν οι «πράσινοι» μετρ του κοινωνικού αυτοματισμού.
Ήταν φως φανάρι από πολλούς μήνες, ότι η κυβέρνηση δεν γούσταρε να μπλέκουν ενοχλητικά στις βρομοδουλειές της όσοι θεσμικοί θύλακοι, όπως για παράδειγμα ακόμα και αυτές οι υποβαθμισμένες ανεξάρτητες αρχές, θα μπορούσαν να σταθούν εμπόδιο, αφού είχε λόγους να φοβάται ότι η κοινωνική οξύτητα που η ίδια με την ταξική πολιτική της προκαλεί θ΄ ανέβαινε προσεχώς κατακόρυφα.Το εξοργιστικό, όπως καταγγέλλουν όλες οι πτέρυγες της Αντιπολίτευσης, είναι ότι στηρίζει την προσπάθειά της σε πρόθυμους δικαστές όπως ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδάς, ένας άνθρωπος που όπως εξομολογούνται στις μεταξύ τους συζητήσεις κορυφαίοι συνάδελφοί του "δεν θα μπορούσε να σταθεί ούτε επί χούντας»!
Από την άλλη, είναι θλιβερός ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ. Αφού πέρασε από τη Βουλή, τρομονόμους, Σένγκεν και άλλες τέτοιες βρώμικες δουλειές, τώρα πελαγοδρομεί έχοντας αποφασίσει ότι σε καιρούς που μυρίζουν μπαρούτι, είναι φρονιμότερο να κάνει λελογισμένη αντιπολίτευση. "Οι νοικοκυραίοι δεν έχουνε να φοβηθούνε τίποτε" δηλώνουν τώρα στα σοβαρά οι κάλπηδες κήρυκες του μέτρου και στα δύο μεγαλύτερα κόμματα. Από τον τάφο του, το φάντασμα του Ανατόλ Φράνς τους χαμογελάει ειρωνικά υπενθυμίζοντας ότι ο νόμος απαγορεύει εξίσου στους πλούσιους και τους φτωχούς να κοιμούνται κάτω απ΄ τις γέφυρες...Το θέμα εν κατακλείδι εναπόκειται, όπως συμβαίνει συνήθως, στην διάθεση των πολιτών. Είναι σίγουρο ότι έχουν τη δύναμη να αλλάξουν τα πράγματα. Αυτό που παίζεται είναι αν θέλουν...

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

ΝΤΡΟΠΗ!!!!!

... Θα έπρεπε να ντρέπεσαι για τον τρόπο με τον οποίο μιλάς για ένα παιδί που χάθηκε, έτσι όπως χάθηκε!
... Θα έπρεπε να ντρέπεσαι, έτσι όπως μιλάς, για όλα τα παιδιά που χάθηκαν σαν κι εκείνο!
Υποψιασμένε (δηλαδή, κατά δήλωσή σου, όχι αφελή) "συν. Κοκκινοχίτωνα", μη μολύνεις άλλο ΚΑΙ με το δικό σου μίσος. Ο κόσμος έχει δηλητηριαστεί αρκετά!...

Υπόψιν του κυρίου Μπουρδάρα

Χωρίς τα Σοσαλιστικά κράτη θα παίρναμε τ΄ αρχίδια μας! Λίγη ανάλυση δεν βλάφτει...Κι αν μη τι άλλο, ας μη μασάμε απο την αυτάρκεια των χορτάτων που ανακάλυψαν στα γεράματα τες Κυκλάδες ή τα Επτάνησα. .
Παγαίνουμε τώρα στο κοινό ταμείο. Οχτώ κατοστάρικα καθαρά! Άντε γαμηθείτε ρε. Πιό συμφέρον στα Εξάρχεια είναι να δηλώσεις μπάτσος, παρα δημοσιογράφος... Ερχόνται κάτι χαφιέδες ντυμένοι σαν τα παιδιά μας και προκαλούνε τσαμπουκάδες...
Περιφρονώ αυτόν τον κόσμο. Άμα κατέβουμε εμείς στους δρόμους δεν θα΄ μαστε αφελείς Γρηγορόπουλοι. Θα πάρουμε κεφάλια!..

Υ.Γ: Υπήρχε μια Αριστερά "που έβγαινε στους δρόμους" και υπάρχει και θα υπάρχει όσο θα υπάρχουν αδικημένοι. Πάψε να ξυπνάς υστερικά.

Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

Ασφαλ-ηστρικο

Οι φτωχοί στη χώρα, είναι όλο οι ίδιοι και οι ίδιοι...
Πληκτικό θα πεις, αλλά αληθές.
Απο τότε που ο αείμνηστος Γεννηματάς μας παρότρυνε "δουλέψτε για να μεγαλώσει η πίτα και να την μοιράσουμε δίκαια" το τραίνο της Αλλαγής σταμάτησε σε πολλούς ενδιάμεσους σταθμούς. Πουθενά δεν μπήκαμε εμείς. Κοιτάμε τώρα ενεοί κι αμήχανοι, άλλη μια κυβέρνηση-ΠΑΣΟΚ πάλι...- όπως κι η προηγούμενη της ΝΔ άλλωστε, να μας τρομοκρατεί δημοσιονομικά, οτι αν δεν σφίξουμε το ζωνάρι δεν τη βγάζουμε καθαρή! "Το 2015 δεν θα δίνουμε συντάξεις!" λέει η επίσημη κρατική ρητορεία για να μας φοβήσει τόσο, ώστε να συρθούμε σε νέες επαχθείς συνθηκολογήσεις. (σ.σ: παρεμπιπτόντως, συντάξεις δεν μοιράζει ένα κράτος αν συμβούν δύο τινά: πόλεμος ή πτώχευση...)
Όμως αν πάρουμε ως δεδομένο-και είναι!- οτι το κράτος φυλάει τα λεφτά μας για την ώρα της σύνταξης σε κάποιον κοινό κουμπαρά, δεν δικαιούμαστε άραγε να ρωτήσουμε τώρα "τι στο διάβολο γίνανε τα λεφτά μας ρε μάγκες;".
Αυτός είναι απαράβατος κανόνας έντιμων διμερών σχέσεων στο γαμημένο μας (σας) σύστημα. Οπότε, που είναι τα (κ)λεφτά μας οέο;
Και για να το προχωρήσουμε λίγο... Γιατί δεν έρχεται ο διαβόητος κοινωνικός διάλογος και στη μεριά των κερδών που έχουν οι μέτοχοι των Τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων στη χώρα;
Λένε αρκετοί "κακώς δεν μετέχει η Αριστερά" σ΄ αυτήν τη ιστορία. Τι να πάει να κάνει; Να διαπραγματευτεί το πως θα βάλλουμε ξανά την κεφαλή μας στον πάγκο του χασάπη; Αλλού είναι το πρόβλημά της. Οτι, μαθημένη χρόνια στις αστικές θωπείες, έχει χάσει την όρεξη να επαναστατήσει με όσα γίνονται. Απ΄την αυτάρκεια του κομματικού μισθού, όλα εύκολα τα βλέπει. Μπουκωμένος γάτος που νιαουρίζει στην οξώπορτα χωρίς αρχίδια...

Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009

Πρόεδροι της Βουλής (34) Κασιμάτης Στυλιανός

του Παντελή Στ. Αθανασιάδη


Με ολιγοήμερη θητεία Προέδρου Βουλής, σε περίοδο έντονων πολιτικών παθών, καταγράφεται ο Στυλιανός Κασιμάτης, από τα Κύθηρα, ο οποίος εμφανίζει και σημαντικό συγγραφικό έργο.



Ο Στυλιανός Κασιμάτης, γεννήθηκε στα Κύθηρα το 1818. Σπούδασε νομικά και ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη δικηγορία. Στον Τύπο της εποχής του υπάρχουν αρκετά σκίτσα του Στυλιανού Κασιμάτη.

Εξελέγη βουλευτής Κυθήρων το 1874-1875, το 1879-1881 και το 1881-1885. Στους πολιτικούς κύκλους της εποχής έμεινε γνωστός με το προσωνύμιο «Το νοόμετρον» γιατί είχε προτείνει δημόσια, να μετράται η νοημοσύνη όσων ήθελαν να εισέλθουν στην πολιτική.

Πρόεδρος Βουλής εξελέγη σε έκτακτη σύνοδο της Βουλής στις 19 Μαρτίου 1875 και η βραχύβια θητεία του έληξε στις 28 Μαρτίου 1875. Προήδρευσε σε οκτώ μόνον συνεδριάσεις. Κατά την εκλογή του, όπως αναφέρεται στα Επίσημα Πρακτικά, δεν χρησιμοποιήθηκαν κουκιά, αλλά σφαιρίδια για την επιβεβαίωση του αριθμού των ψηφιζόντων. Μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του ο Στυλιανός Κασιμάτης, τόνισε μεταξύ άλλων: «Η μόνη δυσχέρεια εις την εντελή και επωφελή εφαρμογήν του Πολιτεύματος είναι μικρά τις ατέλεια των οργανικών νόμων. Εύχομαι, κύριοι, η ατέλεια αύτη να εκλείψη διότι τότε το αγαθόν της πατρίδος είναι βέβαιον».

Η στήριξη των συνταγματικών αυθαιρεσιών του Δημητρίου Βούλγαρη έθεσε και τον Κασιμάτη στο στόχαστρο των σχολίων του Τύπου αλλά και των σατυρικών ποιητών της εποχής.

Το περιοδικό «Αριστοφάνης» στις 31 Μαΐου 1875 σε ένα σατυρικό ποίημά του εμφάνιζε τον Κασιμάτη να απευθύνεται στους Κυθήριους εκλογείς του και μεταξύ άλλων να λέει:

«Αν πολλοί με μουντζουρώνουν, με υβρίζουν με γελώσι

Και ως τύπον αγυρτείας φοβεράς με παριστώσι,

Μη πιστεύετε εις τούτους, μη και σεις μεμψιμοιρήτε…

Σεις ηξεύρετε τις ήμουν και τις είμαι συμπολίται

Την βουλευτικήν ισχύν μου και το κλέος μου φθονούσι

Όσοι με καταγελούσι».

Ωστόσο ο Στυλιανός Κασιμάτης έχει να παρουσιάσει παράλληλα, σημαντικό συγγραφικό και μεταφραστικό έργο. Το 1849 μετέφρασε την «Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως» του Τόμας Γκόρντον. Επίσης συνέγραψε το βιβλίο «Σκέψεις επί του συντακτέου Πολιτεύματος της Ελλάδος» που εκδόθηκε το 1863. Αργότερα, το 1867, εξέδωσε στο Λονδίνο το βιβλίο «The Greeks and their detractors». Το 1892 συνέταξε για τον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός» τη διατριβή «Περί της ιθαγενείας του Χριστοφόρου Κολόμβου ως Έλληνος».

Επιχειρώντας να αμυνθεί για τη στάση που τήρησε μέσα στη Βουλή, και για την οποία είχε έντονα επικριθεί, εξέδωσε το 1876 στην Ερμούπολη της Σύρου το σύγγραμμα «Έκθεσις ητιολογημένη περί της νομιμότητος των κατά την 30ην Νοεμβρίου 1874 και την 19ην Μαρτίου 1875 συμβάντων εν τη Βουλή».

Πέθανε στη Νεάπολη της Ιταλίας το 1895.


ΥΓ1.Ο συνάδελφός μας Παντελής Αθανασιάδης «φιλοτέχνησε» τα πορτρέτα των Προέδρων του ελληνικού κοινοβουλίου για την εκπομπή ‘Κοινοβουλευτική Ιστορία’ του τηλεοπτικού σταθμού της Βουλής των Ελλήνων. Τα πορτρέτα αναδημοσιεύονται «στης Βουλής τα Έδρανα», κατά τη σειρά εκλογής των Προέδρων.

ΥΓ2.Η σειρά "Οι Πρόεδροι της Βουλής" δημοσιεύεται πλέον και στο έγκυρο περιοδικό Εικονογραφημένη
ΙΣΤΟΡΙΑ του εκδοτικού οίκου "Πάπυρος".


ΥΓ3.Περισσότερος Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης στο εξαίρετο ιστολόγιο ΝΕΩΤΕΡΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ