Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 2013





Γράφει ο Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

                Ο Δεκέμβριος του 1893 υπήρξε τραγικός για την Ελλάδα. Συνεδρίαση της Βουλής, την 1η  Δεκεμβρίου 1893 με το παλαιό ημερολόγιο. Το κλίμα βαρύ. Τα οικονομικά του κράτους σε άθλια κατάσταση. Υπερδανεισμός, έκτακτες πολεμικές δαπάνες των προηγούμενων ετών, έλλειψη παραγωγικών πηγών, υψηλή φορολογία. Είναι η εικόνα κράτους της εποχής εκείνης, το οποίο αντιμετώπιζε οξεία δημοσιονομική κρίση και τεράστιες πιέσεις από τους δανειστές του εξωτερικού. Κάτι ανάλογο με τις μέρες που ζούμε.
                Στο βήμα της Βουλής, ο πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης, περιγράφει την κατάσταση και αναλύει το νομοσχέδιο με τα μέτρα, που πρέπει να ληφθούν. Μέτρα, που στην πράξη αποτελούσαν απόλυτο πτωχευτικό συμβιβασμό της μικρής και αδύναμης Ελλάδας, με τους πανίσχυρους δανειστές του εξωτερικού.
                Η αντίδραση στα λαϊκά στρώματα, εύλογη. Η χώρα πτώχευε!!!
                Στις 2.15΄ της νύχτας της 14ης προς 15η Δεκεμβρίου 1893, μια ισχυρή έκρηξη αναστάτωσε το κέντρο της Αθήνας.
                Η έκρηξη σημειώθηκε στην οικία του Ανδρέα Συγγρού, δηλαδή στο κτίριο που σήμερα στεγάζεται το υπουργείο Εξωτερικών στην αρχή της λεωφόρου Βασιλίσσης Σοφίας, που τότε ονομάζονταν ακόμα λεωφόρος Κηφισίας. Ακριβώς απέναντι από τα Ανάκτορα............................................................................... ...........................................................................................................
Read more in http://sitalkisking.blogspot.gr/2013/12/1893.html                

Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Υποβρύχιον ο Πιρικλής.

Γυρνάω μεσάνυχτα σπίτι μετά τη μάχη των υποβρυχίων στη Βουλή και βάζω στο Γιουτούμπε,  Βασίλη Καρρά. Καψούρικα. «Αγάπα με τις ώρες που μπορείς», «Ψυχούλα μου πάρε με από δω μέσα», «Μη χαθείς» και τέτοια. Μελό και Λάϊτ. Όπως και τα σχόλια. «Ένα μπουκάλι Τζόνι, τη μοναξιά σκοτώνει» γράφει ένας. Εντάξει. Κι η αγάπη είναι αλήθεια, είναι η μόνη βοήθεια. 
Ξενέρωμα. Γυρίζω γρήγορα και υποχρεωτικά στον Στέλλιο. «Δεν είσαι εσύ σαν τις άλλες αγάπες…» με σεγόντο τη Θεά Κατερίνα Στανίση!
Διαβάζω φευγαλέα στα σχόλια, την οργή ενός που καταριέται «Όποιος έκανε dislike σε αυτό το τραγούδι να τον πετύχουν όλες οι αρρώστιες»!

Ανίατη η κατάσταση, σκέφτομαι. Αν δεν υποφέρεις σ΄ αυτόν τον πούστη κόσμο, δεν υπάρχεις. 

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013

Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013

Και το 1874 τα ίδια...

          Μακράν των τεκταινομένων παρακολουθώ και διαβάζω για τα άδεια έδρανα της Βουλής αυτές τις μέρες που συζητείται ο Προϋπολογισμός του Κράτους.... Αλλά τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου!!! Και το 1874 υπήρχε αδιαφορία των βουλευτών να συγκεντρωθούν στην αίθουσα για να αρχίσει η συνεδρίαση. Γι' αυτό ο Σοφοκλής Καρύδης που εξέδιδε την εφημερίδα το ΦΩΣ, είχε γράψει στις 18 Μαρτίου 1874, τους ακόλουθους στίχους:



Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Συντρόφια, περαστικά...

Μεγάλα λάθη έκανε ο ΣΥΡΙΖΑς, λάθη πολιτικά και τακτικής που έμπλεξε με αυτόν τον γελοίο Α. Γεωργιάδη σ΄ έναν άνισο επικοινωνιακό αγώνα κατινιάς και στη Βουλή χθες το απόγευμα γίνηκε ρόμπα.
Δε με ενδιαφέρει ποσώς αυτό, όσο, το γεγονός ότι φάνηκε ξεκάθαρα πως η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας, δεν έχει πολιτική πρόταση για το φάρμακο, που συνιστά μια από τις μεγάλες πληγές αιμορραγίας στο δικό μας πορτοφόλι και στα ταμεία του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης και στον προϋπολογισμό τελικά.
Δε θα τους κάνω περαιτέρω τη χάρη. Θα τα γράψω στην εφημερίδα μου. Αλλά, δεν ημπορώ να μη σκεφτώ χαιρέκακα, ότι αυτά παθαίνει κανείς όταν ασκεί υπεροπτικά «πολιτική δωματίου»…  


Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

Χασομέρι στα φανάρια

Σάββατο απομεσήμερο στο ύψος του Σκλαβενίτη στον Νέο Κόσμο, είναι δυό μεσήλικα αλάνια και ραβδίζουνε επιμελώς και απερίσπαστοι στο πεζοδρόμιο, τις εληές. Τους κοιτάω όσο κρατάει το φανάρι, με αλληλεγγύη και μνήμη κυτταρική.
Κι ο κόσμος το ίδιο. Μόνο ένας δύστροπος γεροξεκούτης με σακούλες από τη λαϊκή στα χέρια, τους στολίζει με βρισιές, επειδή τάχα του κλείνουν τον δρόμο. Δεν του χαλαλίζουν ούτε καν ένα περιφρονητικό βλέμμα, μέσα στην έγνοια τους, και πολύ γουστάρω.
Ο κόσμος σκέφτομαι οργανώνει, εκ των ενόντων, τις άμυνές του, όπως μπορεί. Ακαθοδήγητος, απογοητευμένος, αλλά, αποφασιστικά παρών για όποιον έχει μάτια και βλέπει. Δύσκολο να δώσεις στους ανθρώπους μια νέα πίστη.

Αυτοί που θα΄ πρεπε να βγούνε μπροστά, είτε περιχαρακώνονται στα τείχη του Περισσού, είτε, όπως ο ΣΥΡΙΖΑς, που βρήκε την ώρα, ως φαίνεται, καταθέτουν άκαιρα, προτάσεις νόμου για το σύμφωνο συμβίωσης…

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Νοσταλγία γι΄ αυτά που δε θα ζήσουμε

Αν και συναινεί στο τέλος αυτής της παρακμιακής εποχής, εντούτοις ο ΣΥΡΙΖΑς ζει στο περιθώριό της. Δυσκολεύεται να βγεί απ΄ το μέτρο της γενικής παθολογίας.
Καταλαβαίνει την κόπωση αυτού του κόσμου που εκπνέει και το ψυχοράγημά του. Αλλά παρ΄ όλα αυτά, αδυνατεί να προτείνει τη νέα ιστορική γοητεία. Όθεν πάλε μοναχοί μας είμαστε...

Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2013

ΑΙΣΩΠΟΥ: ΟΝΟΣ ΚΑΙ ΛΕΟΝΤΗ!!!

          Πολλές φορές βλέπουμε φορείς της εξουσίας πρόσκαιρους να συμπεριφέρονται με βασιλική μεγαλοπρέπεια και δικαίως τους μυκτηρίζουμε. Για την περίπτωσή τους ο ποιητής Παναγιώτης Σούτσος, γράφοντας έμμετρα τους μύθους του Αισώπου, είχε γράψει και τον μύθο του γαϊδάρου, που φορούσε λεοντή για να τον φοβούνται. Όταν όμως έβγαζε τη λεοντή τι έμενε; Ο Σούτσος το περιγράφει λιτά.


Ὑπουργὸς τὴν ἐξουσίαν 

ἄνακτος ἐνδεδυμένος


ὅταν μέγα τι δὲν πράξῃ 


καὶ μικρὸς ἀποδειχθῇ,


ἅμα τὴν ἀπεκδυθῇ,

ὄνος φαίνεται της πρώτης 


λεοντῆς του στερημένος!!!

Π. Αθ.

Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013


Να και μια είδηση... από το παρελθόν. Απίστευτη... Και όμως, ο μεγάλος της δημοσιογραφίας Βλάσης Γαβριηλίδης, τραβούσε πιστόλι!!!!


Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2013

Τελευταίος, αλλά όχι έσχατος ο Γιάννης.

...Κι άλλο ένα γραφείο "άδειασε". Οι δύο αίθουσες των κοινοβουλευτικών συντακτών βυθίστηκαν -μοιάζει ότι θα συνεχιστεί, αυτό, για εφιαλτικά πολύ χρόνο...- στο γκρίζο τέλμα της ανασφάλειας, της πνιγηρής οδύνης που γεννούν η απόλυση απ' τη δουλειά, αλλά και η απλήρωτη εργασία γι' αρκετούς από εκείνους που παραμένουν ακόμα στη θέση τους.

Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2013

Μικρά παιδιά-"στόχοι" στον γεμάτο εφιάλτες κατήφορό μας!

Υπάρχουν πολλά με τα οποία κάποιος μπορεί να διαφωνήσει με τον Αλέξη Τσίπρα. Είτε για τις πολιτικές του θέσεις, είτε για στρατηγικές ή τακτικές επιλογές του εντός Βουλής και εντός ΣΥΡΙΖΑ. Σε ένα πράγμα, όμως, προσωπικά του "βγάζω το καπέλο": Δεν αντέδρασε, αν και θα είχε όλα τα δίκια του κόσμου, απέναντι σε μια επίθεση η οποία στόχο είχε το γιό του. Γράφτηκαν και αναπαρήχθησαν πολλά, ακόμα και για το σε ποιόν παιδικό σταθμό/νηπιαγωγείο επέλεξε να τον στείλει. Δεν θα κρίνω το τί γράφτηκε. Αυτό νομίζω δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση. Εκείνο όμως που συνέβη και "προκαλεί" τούτο το σημείωμά μου, είναι η επίπτωση των όσων γράφτηκαν: Φωτογράφοι-παπαράτσι, εισέβαλαν στον τρυφερό κόσμο του μικρού παιδιού, έξω από τον παιδικό σταθμό, για να αποτυπώσουν στο φακό το "τρομερό γεγονός"! Μαθαίνω πως τα μάτια και η ψυχούλα του τρόμαξαν με αυτή την εισβολή. Εκείνη την ημέρα, ο μικρούλης δεν πήγε στο "σχολείο" του. Αρνήθηκε έτσι φοβισμένος που ήταν. Ο πατέρας του, λοιπόν, δεν αντέδρασε αν και θα είχε -προφανώς, προφανέστατα!- όλα τα δίκια του κόσμου να το κάνει. Εμείς, όλοι εμείς οι υπόλοιποι, όμως? Ως πότε θα παραμένουμε σιωπηλοί? Ως πότε θα παρακολουθούμε αμέτοχοι αυτή τη σπαρμένη εφιάλτες κατηφόρα? υ.γ.: Αλήθεια, τί κέρδισε η πολιτική και δημόσια ζωή από τη γνωστοποίηση της ακριβούς διεύθυνσης του σχολείου? υ.γ.2: Της δημοσιοποίησης αυτών των στοιχείων "κοινωνοί" είναι μόνο οι παπαράτσι? υ.γ.3: Στοχοποιήθηκε αυτό το παιδάκι όταν γεννήθηκε, επειδή οι γονείς του επέλεξαν ιδιωτικό μαιευτήριο. Στοχοποιήθηκε αργότερα για τ' όνομά του. Και τώρα αυτό... Μετά?

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013

Είσαι "Antiκοινοβουλευτικός"; Γι' αυτό φοράς ... (ανωνυμο)κουκούλα;

Διάβασα αυτό (http://www.antinews.gr/2013/10/17/230992/) και ... έπιασα τον εαυτό μου να "αιφνιδιάζεται" (αν και δεν θα έπρεπε - το έχουμε ξαναπει) με την αβάστακτη ελαφρότητα του Χυδαίου. Κατ' αρχήν ο "συντάκτης" σκόπιμα φαίνεται να παραπληροφορεί, δεδομένου ότι όπως άκουσα - αλλά και όπως προκύπτει από την προσεκτική ανάγνωση του επίμαχου κειμένου, δεν "πιάστηκαν στα χέρια" δημοσιογράφοι. Είχαμε, δυστυχώς, μια επίθεση ενός δημοσιογράφου σε βάρος άλλου, όχι μόνο φραστικά αλλά και με χειροδικία. Δεύτερον, επίσης όπως πληροφορήθηκα μια και δεν ήμουν παρών στο περιστατικό, ο δέκτης της επίθεσης κάπνισε σε ώρα που σχεδόν ουδείς ήταν στο χώρο. Κακώς άναψε τσιγάρο παρόλα αυτά? Να συμφωνήσουμε. Αλλά ... χειροδικία? Τρίτον, από το σάιτ στο οποίο δημοσιεύθηκε, αλλά και από το "διά ταύτα" του ποτισμένου με προφανή χυδαιότητα σημειώματος, προκύπτει ότι το ενδιαφέρον δεν εστιάζεται στο να προστατευθεί η υγεία όλων - και πολύ περισσότερο των πιο ευπαθών εκ των δημοσιογράφων που βρίσκονται στον ίδιο χώρο. Το "ενδιαφέρον" εκδηλώνεται με απώτερο σκοπό και στόχο να ... καταγγελθεί η "αριστερή αντίληψη της δημοσιογραφίας". Κατά τα λοιπά, μεγάλο ενδιαφέρον θα έχει να αυτο-αποκαλυφθεί εκείνος που έγραψε και δημοσίευσε το εν λόγω σημείωμα. Αν πιστεύει ότι όσα γράφει είναι ΟΛΗ η αλήθεια, αν θεωρεί ότι όσα γράφει είναι σωστά, γιατί κρύβεται πίσω από την ανωνυμία; υ.γ. Κινούμενος εντός του Κοινοβουλίου, προφανώς, αφού επιδεικνύει γνώσεις για πρόσωπα και πράγματα, για ποιό λόγο υπογράφει ως "Antiκοινοβουλευτικός"; Μήπως, πραγματικά, ενδιαφέρεται να παράγει και ν' αναπαράγει ζητήματα που πλήττουν το Κοινοβούλιο, μια και δηλώνει "Anti", οπότε αιτιολογημένη και η "κουκούλα" (αλλά και αδικαιολόγητη, πλέον, η ανοχή απέναντί του);

ΕΧΟΥΜΕ ΒΟΥΛΗ ΕΥΠΡΕΠΗ...

Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η Βουλή έχει υπέρ αυτής το τεκμήριο της ευπρεπείας. Μεταπολιτευτικά δύο μόνο άγρια περιστατικά μπορούμε να θυμηθούμε. Τη γροθιά μέσα στην Ολομέλεια του Γιάννη Τσακλίδη (ΠΑΣΟΚ) στο μάτι του Ηλία Βουγιουκλάκη (ΝΔ) που τον πήραν τα αίματα... Και το χαστούκι μέσα σε Επιτροπή του Βασίλη Κεδίκογλου (ΠΑΣΟΚ) στο Στρατή Κόρακα (ΚΚΕ). Πάλι καλά... Ακόμα και μεταμνημονιακά με Βουλή στα κάτω της, αφού ψηφίζει ό,τι διατάξει η τρόικα με παρουσία και της Χρυσής Αυγής, ένα χαστούκι έπεσε και εκείνο σε τηλεοπτικό στούντιο... Τα ξέρετε...
Ρίξτε μια ματιά για να δείτε τι συνέβαινε στη Βουλή, π.χ. το Μάρτιο του 1884. Είναι από την "Ακρόπολη".
Πετούσαν τα μπαστούνια τους μέσα στην αίθουσα. Μιλάμε για δημοσίευμα της 9ης  Μαρτίου 1884.


Αυτό πάλι, λίγες μέρες αργότερα... Καθημαγμένος απήλθεν εις την οικίαν του.
*Για τον Βουδούρη όμως διαβάστε και στη θέση http://sitalkisking.blogspot.gr/2013/04/1902_14.html
*Ο Βασίλειος Βουδούρης, έγινε και Πρόεδρος της Βουλής το 1892. Διαβάστε στη θέση http://sitalkisking.blogspot.gr/2011/11/43.html

Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης.

Παρασκευή 11 Οκτωβρίου 2013

Λίγες αράδες από το περίφημο ποίημα του Γεώργιου Σουρή
"Ο κ. Πετσωματάς". Τι άλλαξε από το 1886, όταν δημοσιεύθηκε το ποίημα στο Ημερολόγιο του Κ. Σκόκου;;;;;;; Τι άλλαξε;;;;;



Ολόκληρο το ποίημα μπορείτε να το διαβάσετε στη θέση 

Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2013

Μαθήματα δημοσιογραφικής γραφής από τον Κωστή Παλαμά

Η γλώσσα κάποιων εφημερίδων. Στην ίδια τη γραμμή ζευγαρωτά οι πιο αχώνευτες ελληνικούρες με τα ωμότερα της ξενομανίας αλαμπουρνέζικα. Καμιά φροντίδα λογικής και μουσικής· δηλαδή τέχνης. Κι ο δημοσιογράφος τεχνίτης είναι του λόγου, στο είδος του. Κι αυτό το λένε φυσικότητα κι αλήθεια· κολοκύθια. Δε μπορούν να κυβερνήσουν τρεις γραμμές από τη γλώσσα τους, και θέλουνε να κυβερνήσουνε την κοινή γνώμη.


Πρακαταθήκες Παλαμά

 Από τα "Σατιρικά γυμνάσματα" Άπαντα, Μπίρης-Γκοβόστης, [1964]. 

Τα κεφάλια του Γένους και του Κράτους.
Ο βουλευτής κι ο δάσκαλος. Τα πιάσαν
όλα τα πόστα! Νους, καρδιά, δικά τους.

Δέσαν το νου· την καρδιά τη ντροπιάσαν.
Νά το ρουσφέτι νά κι η ελληνικούρα,
τ’ άρματά τους. Με κείνα μας χαλάσαν.

Η σκέψη, νούλα. Η Τέχνη, πατσαβούρα.
Ο ψευτοαττικιστής κι ο ψηφοφόρος.
Τ’ άγιο κόνισμα, μια καλικατούρα.

Στη γη που πιάνει και προκόβει ο σπόρος
κάθε λογής τζουτζέδων και πιερρότων,
κι εγώ φυτρώνω ανάξιος ριμαδόρος

μαύρων θυμών και πορφυρών ερώτων.

Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Σαν το "αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι..."

          Ζούμε στον αστερισμό της καθύβρισης των δημοσιογράφων. Μας παίρνει η μπάλα όλους, πολλές φορές και άδικα. Ευθύνη για την κατάπτωση, έχουμε και εμείς. Ας παρηγορηθούμε όμως... Και στην έναρξη εκείνου του άδοξου πολέμου του 1897, οι δημοσιογράφοι που ήταν στην πρώτη γραμμή μαζί με τα φανταράκια, την ίδια αντιμετώπιση είχαν!!! Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα...
Ένα μονόστηλο από τη εφημερίδα "Καιροί" του Πέτρου Κανελλίδη, στις 27 Μαρτίου εκείνου του τλήμονος έτους, τα λέει όλα.... Το πνεύμα δηλαδή εναντίον των δημοσιογράφων. Όπως και τώρα... 


Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

Πανηγυρτζήδες

"Ιστορική μέρα για τη Δημοκρατία"! πανηγυρίζει τώρα ο χλιβερός Δένδιας... ΔΕΝ έχει τσίπα, κι αρχίδια με το συμπάθειο. Ιστορική μέρα, ήταν αυτή που άρχισε να μετράει ανάποδα ο χρόνος για το παλλικάρι της Αμφιάλης. Κι αυτή η μέρα είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα. Με προγενέστερους φόνους. Απλώς τότε είχανε άλλο χρώμα...
Μπορούσανε απο καιρό να ξεκληρίσουνε αυτήν την ποινική φάρα των ναζήδων. Γιατί είχανε τα χαρτιά στα χέρια τους. Δεν αδιαφόρησαν. Παίξανε μαζί τους. Πως αλλοιώς να συντηρήσεις την ανέχεια του κοσμάκη; Φάε στη μάπα 16 ευρώ μεροκάματο "μόνο για Έλληνες". Έχει ανάγκη αυτός ο-πάντα καπιταλισμός, βρές έναν άλλον όρο και η πλουτοκρατία, τι να κάνουμε;- ανελέητος κόσμος τους, έναν σκοτεινό και ύπουλο βραχίονα. Να παλεύει με μπραβιλίκια και πολλοί με λίγους, σαν τον ευγενή Φύσσα μονάχο του με την ωραιότητά του απέναντι στα σκυλιά, για να περνά η "ταξική ειρήνη". (Σ.Σ: Άκου που τον "αγκάλιασε" κιόλας ο Ρουπακιάς ο πούστης! Το μαχαίρι θέλησε να μπήξει!..).
Να γίνει μέρισμα ο φόβος στις γειτονιές, επιδιώκουν.
"Είμαστε περισσότεροι!" είπανε αυτά τα θρασσίμια που χαρακώσανε προχθές το κορίτσι στη Δάφνη!
Αυτήν την αβερτοσύνη τους έδωσε η κυβέρνηση Σαμαρά και ο σάπιος άλλοτε κραταιός δικομματισμός, να΄ χουνε στα πανιά τους. Να μη σηκώνει κανείς ανάστημα στο αφεντικό. Να είσαι στη μέγγενη του ζόφου. Και να αρκείσαι στο ξεροκόματο μαλάκα...
Εντάξει, ας πούμε πως αυτόν τον φασισμό θα τον παλέψουμε. Το σύστημα που τον γεννά τι το κάνεις;

Μη γράφεις άμα δεν έχεις όρεξη...

Ωραίες προτάσεις έχω! Διαλέχτε…
Αυτό είναι απόσπασμα από το κύριο άρθρο, της χθεσινής «Αυγής».
Επίτηδες το απομόνωσα!
Σε κάθε πρόταση, έχω να αντιτάξω ένα σθεναρό επιχείρημα.
Επίτηδες δεν το κάνω!
Απαγορεύω στην πάρτη μου να πάρει μέρος σε τούτην την αποκαρδιωτική φτώχεια
Ιδού…
«Η κάθαρση δεν περιορίζεται στις ποινικές διώξεις. Πρέπει να σπάσει το αυγό που γεννά στα σπλάχνα του κράτους ναζιστικού τύπου πρακτικές και εγκληματικές πράξεις αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας. Απαιτείται ριζική αλλαγή του θεσμικού πλαισίου. Όχι στεγανά στην αστυνομία, διότι αυτά αποδείχθηκαν επικίνδυνα για τη δημόσια ασφάλεια. Πρέπει να καθιερωθεί ο κοινοβουλευτικός έλεγχος. Να μελετηθεί το ενδεχόμενο της ίδρυσης Συνηγόρου έναντι της αστυνομικής αυθαιρεσίας και να αποκτήσουν οι εισαγγελικές αρχές ισχυρότερα ανακλαστικά προστασίας των πολιτών από την κρατική βία. Να τεθεί υπό κοινοβουλευτικό έλεγχο η ΕΥΠ. Να αντιμετωπιστούν παραδειγματικά τα παραθρησκευτικά - παραδικαστικά κυκλώματα, που ακόμη και μέχρι προχθές εμπόδιζαν τις έρευνες. Να αποκαλυφθούν οι χρηματοδότες της Χ.Α., ανάμεσά τους, όπως λέγεται, επιχειρηματίες του στενού πρωθυπουργικού περιβάλλοντος. Να υπάρξει εξυγίανση, με βάση τη δημοσιογραφική δεοντολογία, στον χώρο των ΜΜΕ, όπου ορισμένα κανάλια του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος λειτούργησαν ως χορηγοί επικοινωνίας του νεοφασι

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

Έχει κι αριστερές στροφές ο δρόμος...

Τι υποκρισία μπροστά στα λερωμένα μάτια μας. "Μπαίνει το ΣΔΟΕ στη Χρυσή Αυγή"! Θαρρείς και θα βρει τις χορηγίες των εφοπλιστών με αποδείξεις!..
Θα το ακυρώσει για πλάκα ο κάθε θυμωμένος. Γιατί όχι στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που ρήμαξαν τον τόπο και είναι καταχρεωμένα;
Άντε παιδιά, αλλάξτε ρούχα λέω εγώ, γιατί, τα παληά σας μυρίζουνε. Δεν είμαστε όλοι μέρος αυτού του συνταγματικού τοκ-σόου...


Η αρρώστια της πόλης

Ακούς τον Χρύσανθο και τον Μπαλτάκο κι ακόμα αυτόν τον πλέχοντα Φελό τον Κρανιδιώτη.
Στα δικά τους παιδιά αν τους ρωτήσεις, δε θα΄ διναν ποτέ τρόφιμα ληγμένα...
Πόσο πολύ ταιριάζουν με τον αρχηγό τους που, σαμ πρόθυμος σερβιτόρος,
με άσπρα γάντια, ξεναγεί δουλικά τους υψηλούς του προστάτες στο Μουσείο της Ακροπόλεως!..
Αυτοί πουλάνε τώρα, ακόμα και την φήμη των Ελλήνων.

Η Αριστερά φταίει για το φονικό!..

Δυό ημέρες μετά τη δολοφονία της Αμφιάλης απο τους ναζιστές Χρυσαυγίτες, στο 1,4% η δημοσκοπική υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ, στο 1,5% της Χ.Α, σύμφωνα με την (A)Metron Analysis στο "'Έθνος της Κυριακής". Οι πληροφορίες οτι αυτή τη φορά οι Λαζαρίδης- Μπαλτάκος βάλανε βαθειά το χέρι στην τσέπη ελέγχονται. Μάλλον, άλλος βάζει τα λεφτά... 

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

Τάδε έφη Μπαλτάκος...

Θα παίξουμε κι εμείς βρώμικα.
Ακούω χθες το απόγευμα τον Τάκη Μπαλτάκο (σ.σ: πρόκειται γι΄ αυτόν τον γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου και κολλητό του Σαμαρά) να τον ρωτάνε κάποιοι δημοσιογράφοι "έχετε αρχίσει να απαγκιστρώνεστε απο την θεωρία των άκρων;¨"
"Ούτε να σας περνάει απ΄ το μυαλό", η απάντηση. "Ο Χρύσανθος εννοούσε όσα είπε!
Και δεν υπαναχωρούμε σε τίποτε! Απλώς κατεβάζουμε ταχύτητα. Και πάμε απο την 5η στην 4η"".
Αυτά χοντρικά, αλλά, πάλι έτσι ακριβώς!
Στον πούτσο τους αυτών των αχαμνών αν ματοκυλιστεί ο τόπος. Τους αρκεί η πολιτική τους επιβίωση που διασφαλίζει το διαγούμισμα της πατρίδας απο τα αφεντικά που τους χρηματοδοτούνε και τους κρατούνε στα γυάλινα πόδια τους... Όθεν στο ισοζύγιο, ο φονιάς χρυσαυγίτης, ίδιος με το κομμούνι που παλεύει για το μεροκάματο.
Αυτοί προάγουν το μίσος! Πουλημένοι! Μια ζωή στο Κάϊρο!!! Η ΔΟΣΙΛΟΓΗ ΔΕΞΙΑ είναι ξανά στα πράγματα και μας γνέφει. Ο σκαιός ΜΠΑΛΤΑΚΟς κι ο αχαμνός ΛΑΖΑΡΙΔΗς να δίνει το αριστερό επίχρυσμα στη σκευωρία. Ο πρώτος είναι...
Θα ξαναγνωριστούμε προφανώς, όπως είπε κι ο συνεταίρος τους ο Βενιζέλος που θεσμοθέτησε την ανομία των ΜΜΕ.
Θα τους χτυπήσουμε την ωξόπορτα... "με σημαίες και με τραγούδια"!
Στο δικό μας ήθος, δεν ταιριάζει η αυτοδικία. Ξέρουμε εμείς τι υπερασπιζόμαστε και το κάνουμε όπως πρέπει...

Υ.Γ: Θέλει ένα νέο διχασμό ο "Τρελλαντώνης"... Όχι πως κωλώνουμε, αλλά δε θα του κάνουμε το χατήρι! Με τους φασίστες εμείς θα βρούμε άκρη...

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

Για τις αδερφάρες της Χρυσής Αυγής κι αυτές τις Δεξιές συνοδοιπόρες της που τις συντηρούνε…
Να  ΄μπαινες άξαφνα στο τραίνο για φαντάσου
Και να΄ ταν ο Κασσίδης στο κουπέ  σου
«Γαμώ την τύχη μου» να λες, «όχι ρε πούστη!..»
Κι απέναντί σου να΄ χεις την Ρεπούση!..

Κείνη την ώρα ν΄ ακούω το Μανώλη
Τον «Γύφτο» που τα λέει για τη «Μανόλια»
Μόνος κι απένταρος μέσα στο Ιντερσίτι
Ο τελευταίος προορισμός το Αιγάλεω Σίτι.

«Ουζούμ γι ολλλαρ»  κλείνουν οι πόρτες
Και «μπεκλεντίμ» στρίβω τσιγάρο
Είμαι ένα αποσυνάγωγο φουγάρο
Γυρεύοντας τις γυναικείες πόρπες

Στα πλάγια φεύγει μες ΄στη ζέστα η Σαλονίκη
Αν θα ξανάρθω ποιος με περιμένει;
Δεν υπάρχει τέχνημα…
Εφτά ώρες ταξίδι Αχ βρε Νίκη! Να μη με βρει το φως! 
Ποιος γαμιέται πρώτος; ο Ναζί ή το Πυροτέχνημα;

Υ.Γ: Είμαστε με τους κάθε λογής "Γύφτους" που κλέβουνε όπως μπορούνε αυτό το άθλιο κράτος.
Που δρέπει τον ιδρώτα μας για να ανθίζει η αναίδεια.
Υ.Γ1:Μανώλης Αγγελόπουλος: Benim Giouzel Magnolia
Υ.Γ2: Δεν περνάει η μπογιά των Νεοναζί στην Τούμπα!!! Αίφνης, τα παιδιά των προσφύγων, συνειδητοποίησαν οτι το καθεστώς που τους έδιωξε απο τα άγια χώματα, δεν είχε πολλές διαφορές με αυτούς τους ακραίους που τους υποδέχτηκαν εδώ. Όθεν οι  Νεοναζί που ακόμα και τώρα θεωρούνε τα ΠΑΟΚια "τουρκόσπορους" και τις μανάδες τους "παστρικιές" και ποτέ δεν αντιδράσανε στην ιαχή "Βούλγαροι", είναι ανεπιθύμητοι στο ναό μας και βέβηλοι και βρωμιάρηδες.
Θλιβερός αντιπερισπασμός οτι την πέσανε δολοφονικά στο ΚΚΕ στο Πέραμα. Στην Τούμπα πλέον, δεν έχουνε θέση!

Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2013

ΜΗΝ με κάνετε να ντρέπομαι άλλο!...

Είχα δώσει υπόσχεση στον εαυτό μου, να μην αιφνιδιάζεται πλέον με όσα βλέπει-ακούει-μαθαίνει σε αυτό τον τόπο. Στην αρχή με κόπο αλλά για καιρό κατάφερα να τηρήσω τούτη την υπόσχεσή μου, έως όμως... Εως τη στιγμή που βρέθηκα αντιμέτωπος με ΤΟ εξωφενικό. Σου έγραψα σχετικά στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση. Για τα εκατοντάδες παιδιά που όχι μόνο "εξαφανίστηκαν" από ένα δημόσιο ίδρυμα πριν από χρόνια, αλλά και που ούτε σήμερα το ελληνικό ... Κράτος είναι σε θέση να γνωρίζει τί ακριβώς συνέβη!!! Το τραγικό του πράγματος, που με αναγκάζει να επανέλθω αγνοώντας επιδεικτικά -και με περισσό θράσσος εκ μέρους μου- το ενδεχόμενο να σε κουράζω, έχει να κάνει με όσα είπε την περασμένη Τρίτη για το θέμα ο υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στη Βουλή. Από την εν λόγω ομιλία του ξεχωρίζω για προφανείς λόγους: 1) Εκείνο το "βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας". Δηλαδή μπορεί να χάθηκαν παιδιά, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα, ε? 2) Το άλλο με την ευκολία της αναφοράς σε "αριθμούς": "Γιατί είναι 502 και δεν είναι 52 ή 1002?" αναρωτήθηκε... 3) Την εύκολη χρήση του όρου "μάζεψαν", ασχέτως της άμεσης προσπάθειας να διορθωθεί στη συνέχεια. 4) Την χωρίς περιστροφές παραδοχή, εκ μέρους του υπουργού, της εκδοχής (ποίων άραγε?) ότι παιδιά λίγο μεγαλύτερα των 4 ετών πηδούσαν φράκτη δημοσίου Ιδρύματος και έφευγαν!!! Ιδού το απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα της ομιλίας του Χαρ. Αθανασίου στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, Δημ. Τάξης και Δικαιοσύνης του Κοινοβουλίου: "Οσον αφορά στα παιδιά –βέβαια, ξέρετε πολλές φορές «βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας». Εγινε μια καταγγελία το 2004 από το Συνήγορο του Πολίτη. Είναι ένα θέμα πολύ ευαίσθητο και το ψάχνω μέρες, από τότε που βγήκε στη δημοσιότητα. Θα ήθελα, όμως να ρωτήσω, γιατί τα παιδιά είναι 502 και δεν είναι 52 ή 1002; Από πού προκύπτει αυτός ο αριθμός; Κανένας δεν δίνει απάντηση από αυτούς που καταγγέλλουν. Το νούμερο είναι εντελώς αυθαίρετο. Εγινε καταγγελία τότε από το Συνήγορο του Πολίτη στον Ο.Η.Ε., ότι έχουν χαθεί αυτά τα παιδιά χωρίς στοιχεία, όπως έγινε και στα θέματα διαφάνειας ή στα θέματα της τρομοκρατίας. Ομως, έτσι πλήττεται η χώρα μας, χωρίς να δίδονται ακριβή στοιχεία και αυτό το βλέπουμε και αργότερα από τον Επίτροπο. Εγιναν δύο δικογραφίες, το 2004 από ειδικούς εισαγγελείς, οι οποίοι έκαναν προκαταρκτική εξέταση και πρότειναν να μπει η υπόθεση στο Αρχείο. Ο Εισαγγελέας των Εφετών, κατά τη δικονομία μας, όπου όταν μια υπόθεση μπαίνει στο Αρχείο πρέπει να την επικυρώσει και ο Εισαγγελέας Εφετών, επανεξετάζει το θέμα και θέτει την υπόθεση στο Αρχείο. Στη συνέχεια, με νέες καταγγελίες δημιουργήθηκαν δύο δικογραφίες, η μία στην Αθήνα και η άλλη στα Γιαννιτσά. Στα Γιαννιτσά εμπλέκετο ένας γιατρός γυναικολόγος για παράνομες υιοθεσίες. Όμως, πριν παραπεμφθεί στη δίκη πέθανε από φυσικό θάνατο και συνεπώς, σταμάτησε οριστικά η ποινική δίωξη. Όμως, εφόσον παραπέμπετο, σημαίνει ότι υπήρχαν στοιχεία. Υπάρχει παράκληση του Υπουργείου προς την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να ψάξει το θέμα για να δούμε τι άλλο έχει η δικογραφία. Δηλαδή, αντικειμενικά ευρήματα ανεξαρτήτως από το υποκειμενικό στοιχείο αν φταίει ή όχι κάποιος. Ήρθα σε επαφή με πάρα πολλούς αυτό το τριήμερο γιατί το θέμα, σας είπα, ότι είναι πάρα πολύ λεπτό. Σήμερα το πρωί είχα και τον Πρόεδρο της ΜΚΟ το Χαμόγελο του Παιδιού, κ. Γιαννόπουλο, ο οποίος εξέτασε και ο ίδιος και ενημέρωσε τους διεθνείς οργανισμούς. Δεν βρήκε τίποτε. Τα παιδιά αυτά ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων τα «μάζεψαν» -βέβαια τα παιδιά δεν είναι απορρίμματα για να τα μαζεύει κανείς. Τα παιδιά αυτά δεν ήταν παραβάτες για να είναι εγκλεισμένα μέσα. Από τις πρώτες ημέρες πολλά απ’ αυτά τα πήραν οι γονείς τους και άλλα έφυγαν μόνα τους. Απ’ ότι μου λένε συνεχίζεται η έρευνα, αλλά προς το παρόν δεν υπάρχει κάτι που να δείχνει εγκληματική πράξη. Αν προκύψει κάτι θα ενημερωθεί η Εθνική Αντιπροσωπεία. Τα παιδιά ήταν λίγο μεγαλύτερα από 4 ετών, γιατί είναι αυτά που έβγαιναν στα φανάρια κ.λπ.. Ζήτησα να δω μια κατάσταση και ρώτησα εάν έχει γίνει καταγραφή των παιδιών. Δεν υπάρχει. Αυτή ήταν ανεπίσημη η απάντηση. Επισήμως, θα δούμε τι θα γίνει. Όμως, τα παιδιά έφυγαν την επομένη ημέρα και απ’ ότι μου είπαν το 90% περίπου που μπήκαν μέσα έφυγαν το ίδιο βράδυ. Πήδησαν το φράκτη και έφυγαν. Όποιος έχει στοιχεία μπορεί να τα φέρει για να εξετάσουμε το θέμα και να δούμε αν τα παιδιά ήταν θύματα μιας αρπαγής. Έχουμε όλη την διάθεση και την ευαισθησία όλο αυτό το θέμα να το εξετάσουμε". Υ.Γ. Δεν ξέρω για τον παράδεισο, αλλά σίγουρα η κόλαση είναι στη Γη και σίγουρα έχει σχέση και με αυτό που λέμε "Ελλάδα"

Τετάρτη 28 Αυγούστου 2013

502 παιδιά "εξαφανισμένα" - Περισσότερα από 10 χρόνια αδιαφορία ελληνικού κράτους - Ατιμωρησία...

Η "ιστορία" είναι παλιά... Ορισμένοι τη γνωρίζουν. Κάποιοι την πρόσεξαν. Αλλοι, πάλι, όχι. Αφορά 502 παιδιά που ... "εξαφανίστηκαν" μέσα από ένα κρατικό ίδρυμα στην Αθήνα και για τα οποία το ελληνικό κράτος δείχνει ουδέν να έπραξε για να τα βρει, παρά τις διεθνείς παρεμβάσεις!!! Στην, ίσως δραματικότερη, παρέμβασή της η διεθνής κοινότητα μέσω εγγράφου ειδικής Επιτροπής του ΟΗΕ, αναφέρει: "Η Επιτροπή επαναλαμβάνει προηγούμενη ανησυχία της η οποία αφορά την περίπτωση των 502 από τα 661 Αλβανών Ρομά παιδιών του δρόμου, τα οποία σύμφωνα με πληροφορίες εξαφανίστηκαν, αφού τοποθετήθηκαν την περίοδο 1998-2002 στο ελληνικό ίδρυμα για παιδιά "Αγία Βαρβάρα". Η Επιτροπή ιδιαίτερα ανησυχεί για το γεγονός ότι αυτές οι περιπτώσεις δεν διερευνήθηκαν από τις (ελληνικές) αρχές". Ηταν 1η Ιουνίου 2012. Στις 10 Μαΐου 2012, σε συνεδρίαση της επιτροπής αυτής, η ελληνική αντιπροσωπεία με επικεφαλής το γενικό γραμματέα του Υπουργείου Δικαιοσύνης δήλωνε για το θέμα αυτό ότι η (Σ.σ. υπερήφανη, τιμία και εκτός Μνημονίων ακόμα εκείνη την εποχή) Ελλάς, Α-Δ-Ι-Α-Φ-Ο-Ρ-Ο-Υ-Σ-Ε επισήμως: "Τον Απρίλιο του 2004, δημοσιεύθηκε έκθεση για την εξαφάνιση των παιδιών αυτών. Το 2007 όλα τα έγγραφα και πληροφορίες για την υπόθεση προωθήθηκαν στις δημόσιες αρχές για τις ενέργειές τους. Ομως πρέπει να αναγνωρισθεί ότι έκτοτε δεν έγινε καμία ενέργεια"!... Τα εν λόγω στοιχεία έφερε στη Βουλή, η βουλευτής της ΔΗΜΑΡ Μαρία Γιαννακάκη, ζητώντας από τον νυν υπουργό Δικαιοσύνης να παρουσιάσει στην εθνική αντιπροσωπεία τις ενέργειες στις οποίες είχε προβεί η ελληνική πλευρά τόσο για την αναζήτηση των παιδιών, όσο και για τον καταλογισμό πειθαρχικών και ποινικών ευθυνών στους εμπλεκομένους. Ο υπουργός Χαρ. Αθανασίου απαντά (έγγραφο με ημερομηνία 1/8/2013) ότι έχει ζητήσει πληροφόρηση από υπηρεσίες και δικαιοσύνη και θα γνωστοποιήσει το περιεχόμενό της (που προφανώς ακόμα δεν έχει...) στην ερωτώσα βουλευτή. Ντροπή? Απύθμενη για μια χώρα που έχει το θράσσος να θεωρεί ότι ανήκει στον κύκλο των πολιτισμένων κρατών. Τέτοιοι υπήρξαμε, τέτοιοι εξακολουθούμε να είμαστε. Προ και μετά "μνημονίων"...

Κυριακή 4 Αυγούστου 2013

Ο ΠΑΟΚ θα μπορούσε να είναι ένα παράδειγμα!

Παρατηρώ τη δουλειά που κάνει αυτός ο σοβαρός προνητής του ΠΑΟΚ, Χούουμπ Στέφενς κι αναρωτιέμαι. Γιατι δεν έχουμε, αντίστοιχα, ικανούς ανθρώπους να βάλουνε τάξη στο μαγαζί; Αυτός πήρε κάτι ανυπόληπτους και τους έκανε Ομάδα! Πόσο πιο ανίκανοι και πουλημένοι στα συμφέροντα, είναι αυτοί που μας κυβερνάνε;
Έχει γίνει α-πολίτικη η πολιτική. Δε συγκινεί τους ανθρώπους. Δεν έχουνε να περιμένουνε τίποτε απο αυτή. Τους έχει ταυτίσει ισοπεδωτικά ο κοσμάκης όλους με την διάψευση κάθε προσδοκίας. Γι΄ αυτό και δεν αντιδράει... Κανείς απο δαύτους δεν του λέει τίποτε!
Φυσάνε ανεξέλεγκτοι ανέμοι. Δεν είναι κακό απαραιτήτως αυτό για τη Δεξιά. Την κατάσταση συντηρεί, άλλωστε, κι αυτό δεν θέλει και πολλή προσπάθεια...
Τα κομμούνια όμως; θα ήπρεπε να δίνουν μιαν ελπίδα, οργανώνοντας τη συλλογική συνείδηση και κρατώντας ψηλά το φρόνημα του κόσμου.
Αλλά σε ποιόν ακριβώς να το πεις αυτό στις μέρες μας...
Έχει χαθεί η μπάλλα ανάμεσα στα επαγγελματικά στελέχη του Περισσού και της Κουμουνδούρου.
Στ΄ αρχίδια τους αυτοί! Για το μεροκάματό τους παλεύουνε.
Κι εμάς τους ξέμπαρκους, στο μεταξύ, μας σαπίζει η βροχή...




Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013

Νυχτερινό στιγμιότυπο

"Έχει δροσίσει κάπως σήμερα...", λέω στο φιλαράκι μου τον Ανδρέα παρηγορητικά, ένα εργατόπαιδο-νυχτοφύλακα της νικοτίνης- απο τα χωριά της Φωκίδας, την ώρα που αγοράζω τσιγάρα.
"Δε βαριέσαι Γιωργάκη μου..." μ΄ αιφνιδιάζει γελώντας αφοπλιστικά και γενναιόδωρα.
"Η ζέστη δε με φοβίζει. Η φτώχεια με φοβίζει...".
Τον καλημερίζω κι εγώ με καλύτερη διάθεση.
Δε περνάει για τα καλά ο Θεός απ΄ τα μέρη μας, σκέφτομαι, αλλά υπάρχουν ακόμα αυθεντικοί άνθρωποι.
Κάτι είναι να το ξέρεις κι αυτό την ώρα που σου γνέφει το σεκλέτι. 

Κυριακή 21 Ιουλίου 2013

παρακμή...

Έχουνε κάνει τη Βουλή μπουρδέλο ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Και σιγοντάρει και η ΔΗΜ.ΑΡ...
Φτηνή παράσταση. Κι ο ΣΥΡΙΖΑς τους χορηγεύει.



Καθένας είναι γιός του μπαμπά του...

'Ερχεται καταπάνω μου αυτός ο... αχμάκης υιός Ψυχάρης (μάζεψε καμιά 70αριά βουλευτές παρόλα αυτά τις προάλλες και κάνανε ερώτηση στη Βουλή για το κάπνισμα...) και με ρωτάει αναιδώς "Γιατί καπνίζεις;". Τον κοιτώ απο πάνω μέχρι κάτω τον λιμοκοντόρο.
"Έχω ντέρτια" του λέω. "Το ξέρεις οτι απαγορεύται το κάπνισμα στους δημόσιους χώρους;" με ξαναρωτά επιθετικά."Οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται!", προσθέτει με τη σοβαροφανή φωνούλα του. "Ξέρεις... - του λέω- ο νόμος απαγορεύει επίσης την παιδική εργασία. Γιατί δε παίρνεις μιαν ανάλογη πρωτοβουλία, αφού σ΄ αρέσει να μαζεύεις υπογραφές;".
Με κοιτάει ο γόνος και στρίβει γεμάτος έκπληξη και αηδία.
Τι το΄ θελα κι εγώ; Άρχισα να νοιώθω ενοχές που πήγα να το προβληματίσω το παλικάρι, μέρα μεσημέρι...

Υ.Γ: Ταιριάζει εδω το "Πολλαπλό σου είδωλο" των Χειμερινών Κολυμβητών. Για την απόσταση που μας χωρίζει απ'  όλα αυτά... 

Η αντοχή των υλικών

Αναρωτιέμαι τι θα παθαίνανε αυτοί οι... "διαπολιτισμικοί" του ΣΥΡΙΖΑ και οι λοιποί ΜΚΥάδες που έχουνε τον τρόπο τους να βγάζουν το μεροκάματό τους, στην περίπτωση που ακούγανε τον ανεπανάληπτο Μανώλη Αγγελόπουλο να άδει με τη στεντόρεια φωνή του τη "Μανόλια" στα τούρκικα...
Δε συζητώ γι΄ αυτούς τους κουτούς νεοναζήδες. Δεν έχουνε συμμετοχή αυτοί στον πολιτισμό... Αλλά, απο διαφορετικές γωνίες, μοιάζουνε καταθλιπτικά με τους προηγούμενους

Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

Θα πάρετε τίποτε χαμπάρι;

Είπε η Αλέκα Παπαρήγα, σήμερα στη Βουλή, οτι η κομματική αντιπαράθεση του νέου "τεχνητού δίπολου" (σ.σ: δικός μου ο χαρακτηρισμός...)ανάμεσα σε ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, ξέπεσε στην πολιτική ηθικολογία.
Καλώς τα παιδιά... Όπου να΄ ναι θα τον καταλάβετε και τον Καζαντζίδη...
Αφετέρου-όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ τουλάχιστον...- χτυπάει άσκημα να δηλώνεις εχθρός του συστήματος και με ήπια αναλυτικό τρόπο και πάντα με την σωστή δολογία του ταξικού μένους και μετά να παρακαλάς-να αξιώνεις έστω...- να γίνονται σεβαστές οι θέσεις σου, για να μπεις στο παιχνίδι.
"Πονάμε εμείς περισσότερο όταν κλείνουν οι επιχειρήσεις"! είπε η επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματος.
Του κώλου τα ενιάμερα!
Το ΚΚΕ πρέπει να κόψει τον σβέρκο του και να σταματήσει τις απολύσεις!!!
Να πάρει πίσω τους απολυμένους και να στήσει μαγαζί της προκοπής.
Να βγει το κόμμα, απο την απολογητική του θέση! ΔΕ μπορεί να του τη λένε οι ΝΑΖΙ κι ο πάσα ένας.
Αν δεν το καταλαβαίνουνε στον Περισσό, (που φοβάμαι πως δεν καταλαβαίνουν τη ζημιά), τότε, είναι αργά.


Κυριακή 7 Ιουλίου 2013

η Πιο αντιδραστική ΔΕξιά!

Αναδημοσίευση από το «Ποντίκι» που κυκλοφορεί
Το βράδυ της περασμένης Κυριακής στο Φάληρο, την ώρα που έπεφτε η αυλαία του 9ου Συνεδρίου της ΝΔ κανένας δεν έδειξε να ξαφνιάζεται όταν ένας σύνεδρος συνοψίζοντας την κατάσταση σε μια παρέα, διαπίστωσε πως το επόμενο Συνέδριο, θα είναι το πρώτο του «νέου κόμματος».
Η χαοτική ρητορική του Α. Σαμαρά και οι αδρές μεν αλλά πυκνές αναφορές του στη «νέα Ελλάδα», για κάποιους ήταν η επίσημη έναρξη της προσπάθειας που βρίσκεται από καιρό στα σκαριά για την αντικατάσταση με κάτι άλλο, του σημερινού (διε)φθαρμένου κομματικού σχηματισμού. 
Για όσους ωστόσο παρατηρούν από σχετικά κοντινή απόσταση τα πράγματα, οι αφόρητες κοινοτοπίες που χρησιμοποίησε η ηγεσία από το βήμα του Συνεδρίου, δεν ήταν τίποτε άλλο, από την επισημοποίηση αυτού που εδώ και κάμποσο διάστημα η ΝΔ στην πραγματικότητα είναι: το πιο ακροδεξιό και αντιδραστικό κόμμα της γαλάζιας παράταξης από τα χρόνια της μεταπολίτευσης μέχρι σήμερα.
Όταν δεν μπορείς να εμπνεύσεις αυτοπεποίθηση σε μια κοινωνία γονατισμένη που υποβάλλεται σε διαρκείς ταπεινώσεις και αντιμετωπίζεται σαν πρόβλημα από τους εταίρους της χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας, κάπως πρέπει να αναπληρωθεί ψυχολογικά αυτό το πικρό αίσθημα -και το απερίγραπτο προσκλητήριο Σαμαρά «σας καλώ να ενωθούμε όλοι κάτω από τη γαλανόλευκη!(σ.σ: δείχνοντας με τον δείκτη το εθνικό σύμβολο…) επιστρατεύθηκε για να καλύψει την παντελή απουσία εθνικού σχεδίου που θα μας έβγαζε από την κρίση.
Τι περισσότερο θα έκανε ο Συναγερμός του…στρατάρχου Παπάγου;
*Πολλοί υποστηρίζουν και ίσως βάσιμα, ότι έχοντας υποστεί δύο ηχηρά ρήγματα στο ακροδεξιό της υπογάστριο, το πρώτο με την ηπιότερη εκδοχή των Ανεξάρτητων Ελλήνων και το δεύτερο με τη νεοναζιστική οργάνωση του μίσους Χρυσή Αυγή, η συντηρητική αναδίπλωση της ΝΔ, ήταν μονόδρομος.
*Όμως, για να είμαστε ακριβείς, η στροφή προς τις παληές συντηρητικές συνήθειες, ο διάχυτος αντικομμουνισμός, η κάλπικη και άμεσα εξαργυρώσιμη στην αγορά πατριδολατρία, ο αυταρχισμός και ο ιδεολογικός προσανατολισμός σε καθαρόαιμα δεξιά κατεύθυνση είναι τα πολιτικά διαπιστευτήρια της σημερινής ηγεσίας.
Γνήσιο πολιτικό τέκνο ενός από τους εισηγητές του πολιτικού μένους εναντίον των παραταξιακών αντιπάλων του Ευάγγελου Αβέρωφ που δίχασαν κάθετα την ελληνική κοινωνία, ο Σαμαράς και οι στενοί του συνεργάτες δεν έκαναν ποτέ καμία προσπάθεια να κρύψουν ότι επείγονταν να εγκαταλείψουν τη ρητορική του «μεσαίου χώρου» και κάνοντας ένα ακροβατικό άλμα στο βαθύτερο δεξιό παρελθόν, να επιστρέψουν στη θαλπωρή του κόμματος –αυτών που γαμούνε- των νοικοκυραίων.
Σπάνια τα τελευταία χρόνια, στην πολιτική σκηνή, παίχτηκαν με τόσο άτεχνο τρόπο, σκηνές από ασπρόμαυρα έργα, όπου σε μια προσπάθεια που βαφτίστηκε «εγκατάλειψη των ενοχικών συμπεριφορών», οι ιδεολογικοί στυλοβάτες του Μαξίμου εξαπέλυσαν μια άνευ προηγουμένου επίθεση εναντίον της Αριστεράς, την οποία φτάσανε στο ακραία γελοίο και κωμικό όριο, να την κατηγορούν για…την αποβιομηχάνιση του τόπου και την απουσία επενδυτικού κλίματος!!!
Σε αυτή τη νοσηρή ατμόσφαιρα και με την αμέριστη βοήθεια του επικοινωνιακού συστήματος που προσφέρει πολιτική στήριξη στο (δι)κομματικό προσωπικό του, με αντάλλαγμα ότι θα διασφαλίζει στο διηνεκές τις μπίζνες που σχετίζονται με τη λεηλασία της χώρας, μπήκε σε κίνηση και η ολέθρια «θεωρία των άκρων». Αδιαφορώντας για τις συνέπειες και ποδοπατώντας την ιστορική μνήμη, επιχειρούν να ταυτίσουν την ακροδεξιά και τους νεοναζί χρυσαυγίτες με την Αριστερά, που έχει στο βαρύ βιογραφικό της αιματηρούς πατριωτικούς, πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες για να σταθεί στα πόδια του αυτός ο τόπος.
Έχοντας μάλιστα αποφασίσει ότι το κράτος-τουτέστιν οι εργολαβικές και επιχειρηματικές συμμορίες που το λυμαίνονται-δεν πρέπει να πέσει στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ, σπρώχνουν τα πράγματα σε επικίνδυνες περιοχές, σε έναν πόλεμο με όλα τα μέσα, υποσκάπτοντας απερίσκεπτα μια νόμιμη δυνατότητα ανασύνθεσης του αστικού πολιτικού τοπίου. Σε καιρούς σφοδρής ταξικής δυσαρέσκειας, προφανώς τις κορυφές του παρακμιακού συστήματος και τα σαλόνια της κρατικοδίαιτης ληστρικής-επιχειρηματικής τάξης, δεν τις ανησυχεί η άνοδος της Χρυσής Αυγής, ως έκφραση του τυφλού θυμού μέρους των πολιτών γιατί είναι κομμάτι από τη σάρκα τους. Τα ανοίγματα του Βύρωνα Πολύδωρα προς την Χρυσή Αυγή και η εμφατική αρθρογραφία του άλλου Σαμαρικού πουλέν που ακούει στ΄ όνομα Φαήλος Κρανιδιώτης, δεν είναι τυχαία και δεν οφείλονται- ειδικά στην περίπτωση του πρώτου σε προσωπικές δυσφορίες.
Είναι ανοίγματα…καρδιακά στο δικό τους αίμα, με την αναγκαία διευκρίνιση που έκανε ο δεύτερος, όταν σημείωσε ότι η προσέγγιση πρέπει να γίνει με «πρακτικές πολιτικές», με τις οποίες ουσιαστικά η Νουδούλα έχει βαθμιαία υιοθετήσει το σύνολο σχεδόν της ακροδεξιάς ατζέντας. Φουκαράδες ή υπολογιστικοί, ούτε καθ΄ υποψία προτείνουν αλλαγή πολιτικής που θα έδινε λύσεις στα μεγάλα λαϊκά προβλήματα των εξαθλιωμένων μαζών οι οποίες δεν περιλαμβάνονται στις προτεραιότητες του συστήματος εξουσίας.
Υποδειγματικός εκπρόσωπος αυτής της γραμμής ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Ν. Δένδιας, έχει αναλάβει προσωπικά να εξηγήσει εμπράκτως το δόγμα της μηδενικής ανοχής, με έμβλημα τις αστυνομικές κλούβες και προμετωπίδα την αρχή «νόμος και τάξη».
Βαρειά αντιλαϊκές επιλογές της κυβέρνησης-τρικομματικής, δικομματικής και βάλε…- και μέτρα πρωτοφανούς ταξικής αγριότητας που αποδεκατίζουν καθημερινά χιλιάδες ανθρώπους, έχει αναλάβει να τα στηρίζει η σιδηρόφρακτη ΕΛ.ΑΣ αποστέλλοντας κατ΄ οίκον χαρτιά επιστράτευσης, από τους εργαζομένους στα λιμάνια και το μετρό, μέχρι τους εξουθενωμένους καθηγητές και σε όποιον εργαζόμενο «τολμά»να διεκδικήσει δυό δράμια δικαιοσύνης.
Και την ίδια στιγμή, στην έρημη Βουλή, εξαιτίας αυτής της φαιάς πολιτικής που ασκείται υπαγορευμένη από τους δανειστές και με ανήκουστη κατάχρηση της δυνατότητας για κατάθεση Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, γράφονται οι πιο μαύρες μεταπολιτευτικές σελίδες, κλονίζοντας συθέμελα τους θεσμούς της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας.
Το απωθητικό πρόσωπο αυτής της προδοτικής Δεξιάς, κουβαλά όλη την αποπνικτική σκόνη της δεκαετίας του ΄50…




Λίστα Λαγκάρντ

Ένας άνδρας επιτρέπεται να ξεπέσει.
Όχι όμως να γίνεται Μαρκογιαννάκης!
Ντροπιάζει το ανδρικό γένος και τους Κρητικούς αυτή η υστερική παρουσία που δεν ημπόρεσε να αντέξει την επιμονή της Ζωής Κωνσταντοπούλου και "έσπασε".
Τι τον βάλανε εκεί αφού ο τύπος δεν αντέχει την πίεση;
Υπήρχε κι άλλος τρόπος να σκεπάσουνε την αλήθεια...

ΆΙντε και του χρόνου...

Χάθηκε το παιχνίδι στην ΕΡΤ, γιατί αναμετρήθηκαν, άλλη μια φορά, οι κομματικοί ανταγωνισμοί. 
Αντι να μετουσιωθεί αυτή η αυθόρμητη λαϊκή αντίδραση σε πολιτική πράξη και να ενωθεί με άλλα κινήματα αντίστασης απέναντι σε σκαιές πολιτικές επιλογές που προσβάλλουν τα δικαιώματά μας, εκφυλλίστηκε ο αγώνας σε ατομικές πράξεις διαμαρτυρίας.
ΣΥΡΙΖΑς και ΚΚΕ περάσανε και φύγαν, χωρίς κανείς να ξέρει τι ακριβώς επιβεβαίωσαν οργανωτικά.
Εμείς θα ξανάρθουμε. Όχι με την ίδια θέρμη τώρα.

Το λέω γι΄ αυτούς που ξενίζονται με τη μανία ορισμένων πιτσιρικάδων που αγγίζουνε τα όρια κυκλωμένοι από αυτήν την συνεναιτική αηδία…  

Τρίτη 2 Ιουλίου 2013

Στρέφοντας τα νώτα στην αηδία

"Έλα να πάμε μαζί στο Λογιστήριο" του λέει ξεδιάντροπα ο άλλος.
Σαν να βαδίζει ο δήμιος πλάϊ στον μελλοθάνατο. Ποιός ο λόγος;
Είναι περιττό να παρευρίσκεσαι στο τέλος μιας ιστορίας, όταν το διαζύγιο έχει συντελεστεί ήδη εντός σου.
Πήγε κι έκλεισε κι αυτός μεριμνώντας, πρωινός τα τεφτέρια του, από κει που άναντρα τον διώξαν.
Πάτησε μετά το γκάζι, στην αρχή μαλακά κι ύστερα με όσα είχε μέσα κι ούτε που καταδέχτηκε τότε να κοιτάξει πίσω του.
«Κουφάλες!..» σκέφτηκε κι η περιφρόνηση, του καθάρισε ψυχή και μυαλό.
«Καθένας είναι γιός του μπαμπά του»!..

Δευτέρα 1 Ιουλίου 2013

Αρωματισμένα Πτώματα

Με εκπλήσσει η εχθρότητα του Θόδωρου Πάγκαλου προς την κοινωνία!
Δεν ταιριάζει με τις εικόνες που έχω. Οι παππούδες μας στην αποδρομή τους, μοιράζανε ο,τι είχαν να μοιράσουν σε παιδιά κι εγγόνια και κλείνανε τα τεφτέρια τους σχετικά ήσυχοι, περιμένοντας στωικά τον βαρκάρη.
Αυτός ο δειλός υπάλληλος, που μας έκανε βαθειά να ντροπιαστούμε, χωρίς να το χρωστάμε -όσοι από μας είμαστε περήφανοι- σε καμιά χαμούρα, δεν αρκείται στα σακατεμένα του κλέη.
Θέλει να πάρει όσους μπορεί μαζί του.
Τα κανάλια που πιστά υπηρέτησε θα τον είχαν ήδη εναποθέσει συνοπτικά στην τηλεοπτική λήθη.
Ευτυχώς δε του έχουν κάνει ακόμα τη χάρη. 
Κάποιος, μέχρι να βρεθεί αντικαταστάτης, πρέπει να υποκαθιστά τον Κούγια.


Κυριακή 30 Ιουνίου 2013

Μακρυνές συγγένειες...

Αυτός ο αναρχικός, ο παθολογικά ελεύθερος κι ανυπότακτος Άκης Πάνου, (σ.σ: πήγε να του πουλήσει μαγκιά ο φορτηγατζής… Που πας ρε, κατακαϋμμένε γκόλιω. Στο κατώφλι σε πήρε η νύχτα) δώσε βάση τι έχει γράψει:



Το φαρμάκι φτάνει κάποτε στα χείλη
Και από το στόμα βγαίνει ο λόγος ο πικρός
Αγανάκτηση απόγνωση σκαμπίλι
Από κείνον που δικάστηκε μικρός

Το φαρμάκι φτάνει κάποτε στο στόμα
Και δεν νιώθεις πια τον φόβο κανενός
Δεν πονάει το ταλαίπωρο το σώμα
Όταν είσαι πεθαμένος ζωντανός

Το φαρμάκι κάποια μέρα ξεχειλίζει
Πλημμυρίζει την ψυχή η απελπισιά
Κι όταν πάψει ο πονεμένος να ελπίζει
Για το σύμπαν χαλαλίζει μια βρισιά

Οι ρίζες της απώλειας

Ο Θεός μας φώτισε, ορισμένα από μας τα κομμούνια και δεν υπηρετήσαμε ποτέ τίποτε.
Γι΄ αυτό και δεν ξεφτιλίσαμε εμείς ποτέ τίποτε: πατρίδα-θρησκεία-οικογένεια, φερ΄ ειπείν. Εμείς που τα υπερασπιζόμασταν, παραμερίσαμε σοφά και τα ξεφτιλίσανε άλλοι.
Ο θρίαμβος της απιστίας. Εκτός από τον ΠΑΟΚ.
Το κεφάλι μας τα φταίει, λέω, όλα, που είναι γεμάτο κούραση…
Φυλάξαμε παρόλα αυτά, με συνέπεια τα σύνορα, ψηλά στο ποτάμι του Έβρου και στα απομακρυσμένα νησιά του Αιγαίου, φυλάγοντας στην πραγματικότητα τα δικά μας ψεύδη και με την καταστροφική γνώση ότι αυτή η μητριά, είναι ένα αλλόκοτο σύμπαν χτυπημένο από βαρειά επιληψία.
Ξεριζωμένοι στην ίδια μας τη ρίζα.
Όθεν, συνεπαρμένοι από τους ίδιους μας τους μύθους, στα όρια της θεολογίας, αργήσαμε ασυγχώρητα να καταλάβουμε ότι αυτή η χώρα είναι ανύπαρκτη και πλασμένη μόνο στη νοσταλγία μας.
Άφησα τ΄ όνομά μου στο Τυχερό, ασάλευτο επιτύμβιο σε μια λεύκα, ακριβώς στο 37ο χιλιόμετρο: «Από δω πέρασε ο τεθωρακισμένος Γιώργος Χατζηδημητρίου. Αγάπησε την πατρίδα του, χωρίς ανταπόκριση». Ε, και;
Άϊντε τώρα, αφελή με τη σάρισσα, να κουσουμάρεις την αηδία και την περιφρόνηση σ΄ αυτό το υπερφυσικό καρναβάλι… 

Σάββατο 22 Ιουνίου 2013

Συνοπτικά

Μ΄ αρέσει ο τίτλος του χθεσινού "Ριζοσπάστη" για τις εξελίξεις, που λέει "Συμφωνούν στην αντιλαϊκή ρότα- Διαφωνούν στο πλασάρισμα". Θα πρόσθετα κάτι και για τα κίνητρα του κυρ- Φώτη, αλλά είναι αργά κι εγώ κατηφορίζω τώρα προς τα Μέγαρα, αντικρύζοντας τα φουγάρα του Αγίου Κωνσταντίνου...

Παρασκευή 21 Ιουνίου 2013

Διαπιστώσεις

Είμαστε τόσο βαθειά επαρχιώτες, ώστε υπάρχουν ακόμα (κρατικοδίατοι, βέβαια...) επιχειρηματίες που σιγοντάρουνε πολιτικούς. Οι πιο μοντέρνοι, τους αγοράζουνε μέσω της εκλογικής διαδικασίας. Και τους στοιχίζει και φθηνότερα, εδώ που τα λέμε...
Αν έπαιρνε μια γρήγορη απόφαση αυτή η γελοία η Βουλή να μειωθεί στους διακόσιους ο αριθμός των βουλευτών, θα κάναμε μεγάλη Οικονομία. Βάλε τώρα, βύσματα, συγγενείς γκαβάδια πρώτου βαθμού, μπάτσους απο το χωριό κι επιστημονικές συνεργάτιδες με το μίνι απάνω απ΄ ορισμένο ύψος,  γλυτώναμε καμιά χιλιάδα απο τις υποχρεώσεις της τρόϊκας. Μετά θα μπαίναμε στη μέση εμείς οι ΠΑΟΚΤζήδες και θα παραιτιόμασταν απο πνευματικά δικαιώματα. Ύστερα θα βάζαμε κι άλλοι στο φιλότιμο να παρακινηθούνε, οπότε, μαζεύαμε για πλάκα τους 2.000 που πρέπει να φύγουνε απο το Δημόσιο με το αζημίωτο.
Καλά το είπε ο Σημίτης... ΔΕν έχει μυαλό αυτή η τριανδρία...

Τα πράγματα είναι απλά

Δε φοβόμαστε εμείς τις εκλογές. Τ΄ αφεντικά τους τις φοβούνται.Έχει ωρέ, η Δημοκρατία (τους) αδιέξοδα;

Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

Απ΄τα Κάστρα

ΑΚΗΣ ΠΑΝΟΥ
πες μου παπού/ πες μου παπού
αυτός ο κόσμος πάει που
και του δικού σου του σκοπού
μάθε μου την αξία

Να σε συλλάβω δε μπορώ
μυαλό δεν έχω κοφτερό
ήμουνα κι έμεινα μωρό
στην κυριολεξία

Πες μου γιαγιά\ πες μου γιαγιά
γιατί αν δεν έχουμε μαγιά
ο,τι κι αν κάνουμε γιαγιά
η ζύμη δε φουσκώνει

Και πες μου σε παρακαλώ
όταν τ΄ αλεύρι είναι καλό
πως αβγαταίνει το κιλό
και βγαίνουνε δυό τόννοι
---------------------------------
Πες μου μπαμπά/ πες μου μπαμπά
τον κόσμο με τον αραμπά
τον κόσμο με τον αραμπά
γιατί να τον ταράξεις

τώρα δεν πιάνεται μπαμπά
πετάει, τρέχει, κολυμπά
μ΄ ένα λαχάνιασμα μπαμπά
στις σκέψεις και στις πράξεις

Πες μου μαμά/ πες μου μαμά
γιατί όταν πάω σινεμά
ενω αλλάζω σινεμά
το έργο δεν αλλάζει

έρχεται ο άγριος μαμά
για νταηλίκι κι αχταρμά
ξύνει τον ίμερο μαμά
τον τρώει και ησυχάζει

πέστε μου όλοι σας καλέ
πως κάνουνε στο κυριλέ
πως κάνουνε στο κυριλέ
τα πάντα οι μεγάλοι

και τα στραβόμοιρα καλέ
τα κρύβουν σε Γεντί- Κουλέ
έτσι και κάψουν αργιλέ και στρώσουνε κεφάλι
να χαχανίσουν τη ζωή και τούτη
κι όποια άλλη


Κυριακή 9 Ιουνίου 2013

Αναδημοσίευση απο το "Ποντίκι" που κυκλοφορεί

Επειδή δεν έχουμε τίποτε άλλο…
Καταχρεωμένη στους ξένους και σε βαθειά πολιτική εξάρτηση, το τελευταίο πράγμα που θα χρειαζόταν μια μικρή, περιθωριακή χώρα όπως η Ελλάδα που περιφέρεται στις μέρες μας ρακένδυτη στη σκιά μιας δεινής εθνικής κρίσης είναι μια άγονη πολιτική διαμάχη που φέρνει ξανά στο προσκήνιο το θέμα της εθνικής ταυτότητας των Ελλήνων.
Η ελληνική κοινωνία, πνευματικά και ψυχολογικά μετέωρη και βυθισμένη στη συλλογική απραξία παρά τα απανωτά χτυπήματα που δέχεται, θα πρέπει αίφνης να προβληματιστεί για το αν στο Ζάλογγο οι ηρωικές Σουλιώτισσες δεν πέσανε στα γκρέμια, αλλά συμμετείχαν σε κάτι σαν το dancing with the stars αλα Τούρκα, ή για το αν ο Μιχαλολιάκος πέπρωται να είναι αυτός που θα οδηγήσει το γένος στην κόκκινη μηλιά ξυπνώντας τον μαρμαρωμένο αυτοκράτορα!..
Στα σαρακοφαγωμένα αλώνια της καθημερινής ειδησεογραφίας, βρέθηκαν να αναμετρούνται δύο αβάσταχτοι αναχρονισμοί που συγκροτούν τους πόλους μιας συμμετρικής αφέλειας και αποτυπώνουν το μέγεθος της εθνικής παρακμής.
Από τη μια ξεδιπλώνεται μπροστά μας, μια εθνικιστική ρητορεία με όλες τις θλιβερές βαλκανικές αποσκευές της που, αποκαμωμένη από τις συνεχείς εθνικές ταπεινώσεις, βρίσκει βολικό καταφύγιο στις εθνικές ψευδαισθήσεις, διαβάζοντας το ιστορικό παρελθόν αλλά και το παρόν της χώρας με φυλετικούς ή πολιτισμικούς όρους.
Στην ακραία παραληρηματική εκδοχή της, φτάσαμε στο σημείο να βλέπουμε από το βήμα της Βουλής το μέχρι χθες περιθωριακό γκρουπούσκουλο της ναζιστικής Χρυσής Αυγής το ιδεολογικό εκκρεμές της οποίας μετεωρίζεται μεταξύ Χίτλερ και Παπαδόπουλου να διεκδικεί να εκφράσει τα πατριωτικά αισθήματα του λαού, ξαναζεσταίνοντας ένα ανήμπορο μίσος εναντίον των προαιώνιων «εχθρών του γένους» ανάμικτο με έναν γελοίο αλυτρωτισμό που δεν έχει έδαφος να σταθεί.
Η λαϊκή σοφία λέει ευθύβολα ότι «χόρτασε η ψείρα και βγήκε στον γιακά», αλλά αυτές οι καρικατούρες δείχνουν να πιστεύουν ότι ο λαός λησμονεί πως ανήκουν στην πιο προδοτική Δεξιά, αυτή που βύθισε στην βαθύτερη εξάρτηση τη χώρα στα χρόνια της χούντας και προκάλεσε τον ακρωτηριασμό της Κύπρου, ανοίγοντας τον δρόμο για τις τουρκικές αξιώσεις στο Αιγαίο.
Κι από την άλλη πέφτουμε για μια ακόμα φορά πάνω στους αναθεωρητές της ιστορίας, αυτούς που με «διεθνιστικά» και «πανανθρώπινα» κριτήρια, ερμηνεύουν τα ιστορικά γεγονότα απαλλαγμένοι δήθεν από εθνικούς μύθους και αυτάρεσκες εκδοχές της ιστορίας, κοντολογής, όλους αυτούς που πίστεψαν ότι στη θαλπωρή της ευρωπαϊκής ενοποίησης αμβλύνονται οι εθνικοί ανταγωνισμοί, βαθμιαία καταργείται ως συλλογικό υποκείμενο το Έθνος και όλοι μαζί ευδαίμονες θα πάμε στην παραλία!..
Τυπική εκπρόσωπος αυτού του χαζοχαρούμενου κοσμοπολιτισμού, όπου όλα διαλύονται μεθυστικά, η βουλευτής της ΔΗΜ.ΑΡ Μαρία Ρεπούση που βρίσκει τον τρόπο να επανέρχεται περιοδικά στην αρνητική πλευρά της επικαιρότητας.
Βεβαίως και διαφωνούμε με όσους επιχειρούν να την μεταβάλλουν σε περίπου δαιμονική προσωπικότητα, αλλά, η αποδομητική τάση που υπηρετεί με φανατισμό, αντισταθμιστικά προς τον φανατισμό του γραφικού εθνικισμού, παράγει την ίδια ακριβώς ακινησία, χωρίς να λέει τίποτε πρωτότυπο.
*Ο δεύτερος εξιδανικεύει νοσταλγικά τα ευκλεή ράκη του παρελθόντος και αρκείται σε μια ρηχή και εξαργυρώσιμη στην αγορά πατριδολατρεία, ανίκανος να υπερβεί τις τρέχουσες δυσκολίες και να ξεχάσει ότι βρίσκεται στη δυσάρεστη θέση του διεθνούς καρπαζοεισπράκτορα
*Και η πρώτη, ποζάρει στον καθρέφτη σαν ξεσκολισμένη Ευρωπαία, πρόθυμη πάντα, πότε «να ευχαριστήσει τις ΗΠΑ» και πότε να στηρίξει με θέρμη το ολέθριο σχέδιο Ανάν, μιας και η υπεράσπιση των συνόρων και του εθνικού συμφέροντος θεωρείται στους μοντέρνους καιρούς μας, ιστορικός αναχρονισμός.
Η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, όμως δεν μπορεί να βαφτιστεί «υπέρβαση του εθνικισμού».
Και οι δύο φαινομενικά «αντίπαλοι», παραβλέπουν την οικτρή κατάσταση της χώρας, ότι έχει μετατραπεί σήμερα σε έναν ανεπιθύμητο και ανυπόληπτο επαίτη που δεν μπορεί να αναλάβει τις ευθύνες της εθνικής του επιβίωσης, περιχαρακωμένος σε συνθήκες γεωπολιτικής συρρίκνωσης και δημογραφικής παρακμής.
Υπαίτιοι είναι αυτοί οι δύο κυρίαρχοι εκπρόσωποι της εγχώριας πολιτικής τάξης που οργάνωσε παρασιτικά την οικονομία και με πελατειακό τρόπο το κράτος διασπαθίζοντας τους πολύτιμους εθνικούς πόρους για την πρόσκαιρη πολιτική επιβίωσή της.
Αυτοί έδωσαν το σύνθημα σε μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες για εφόρμηση στο κράτος, κλοπή και φοροδιαφυγή, καταναλωτικά πρότυπα που δεν αντιστοιχούν στις παραγωγικές δυνατότητες της οικονομίας, αισχροκέρδεια, λεηλασία του περιβάλλοντος, εργασία χωρίς αντίκρυσμα, ζωή τελικά δίχως μέλλον.    
Είναι προφανές ότι δεν μπορούν να σηκώσουν στους καχεκτικούς τους ώμους το βάρος μιας λύσης για την εθνική επιβίωση. Αντίθετα, αφού καταλήστευσαν τα πάντα ξεπουλάνε τώρα χωρίς αντίσταση το χώμα που πατούμε και την στρατηγική δυνατότητα της χώρας να διαμορφώνει με εθνικούς όρους τις τύχες της.
Θα ήταν ίσως διαφορετικά τα πράγματα, αν η Αριστερά ή τουλάχιστον ένα μέρος της δεν είχε τόσο εύκολα εγκαταλείψει απερίσκεπτα τις πατριωτικές περγαμηνές της σε χέρια που δεν δικαιούνται να μιλούν για την φιλοπατρία, λες και τα σύνορα είναι τυχαίες γραμμές ενός ασυνάρτητου χάρτη.
Και αν είχε φροντίσει να προτείνει εγκαίρως ένα εθνικό σχέδιο για την έξοδο από τη σημερινή κρίση που προϋποθέτει συλλογικές αλλά δίκαιες θυσίες, αντί για διαρκείς καταγγελίες που εκτονώνουν χωρίς έμπρακτο αποτέλεσμα τη λαϊκή δυσαρέσκεια…








Παρασκευή 31 Μαΐου 2013

Το σκάνδαλο με τις φρεγάτες της Επανάστασης!!!

Μια γεύση από τα διαχρονικά σκάνδαλα στα εξοπλιστικά προγράμματα... 
Ή, τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα!!!!


Διαβάστε εδώ:

http://sitalkisking.blogspot.gr/2013/05/blog-post_30.html


*Ο Αλέξανδρος Κοντόσταυλος

Πέμπτη 16 Μαΐου 2013

Είναι καλά;

"Τέτοιο δάνειο δεν έχει υπάρξει απο την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας!" είπε χθες το βράδυ στην Επιτροπή Οικονομικών η υπουργάρα μας Γ. Στουρνάρας. Γι΄ αυτό αργούνε να βγουν μετά τα δελτία τύπου. Προσπαθούν οι άνθρωποί του να μαζέψουν τις μαλακίες του.

Τρίτη 14 Μαΐου 2013

Χτυπήματα κάτω απ΄ τη μέση

Η Αριστερά φταίει λοιπόν που φύγανε οι επενδύσεις απ΄ τον τόπο.
Όχι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ που κάμανε κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και τους δώσανε-με το αζημίωτο-θαλασσοδάνεια απ΄ τον κόπο μας και τα λεφτά των ταμείων, τις αποταμιεύσεις μας και τα βγάλανε στις υπεράκτιες.
Απο ποιά σκοτάδια άραγε, μας μιλάει ο Σαμαράς και τα υπόγεια του Μαξίμου;
Ας του(ς) αλλάξει κάποιος τα ψυχοφάρμακα... Κι ας αφήσουν κατά μέρος την ρητορική απαξίωση, επειδή ξέρουν οτι τα κομμούνια μιλάνε ακόμα με επιχειρήματα κι όχι με χτυπήματα κάτω απ΄τη μέση για το ποιόν αυτών των γελοίων...
Σταίνουνε ιστορίες παραμονές... "μεγάλων πραγμάτων", όπως έχουνε καταντήσει τη γελοιότητα των Πανελλαδικών. Και οι εργατοπατέρες της ΟΛΜΕ, οι δικοί τους άνθρωποι δηλαδή, πατάνε- επί τούτου άραγε; και συμφωνημένα;- την μπανανόφλουδα.
"Δε θέλουνε οι καθηγητές δύο ώρες παραπάνω δουλειάς:" ορύεται η καθεστωτική "δημοσιογραφία".
-Ρε παιδιά, αυτό σημαίνει τουλάχιστον 10.000 απολύσεις ωρομίσθιων που εσείς προσλάβατε, λένε οι άλλοι.
"Άντε ρε αλήτες, που προκαλείτε ανασφάλεια σε 400.000 οικογένειες" έρχεται η... ακαταμάχητη απάντηση
Με έξη στους δέκα νέους άνεργους, φαίνεται πως το μονοπώλιο της ανασφάλειας, το διεκδικεί πεισματικά αυτή η ψώλα τρικομματική και δεν εννοεί να το αφήσει σε άλλους.
Οι δάσκαλοι, καλοί και κακοί, μπορούνε να πορεύονται κακοπληρωμένοι αλλά με φιλότιμο, όπως αξιώνει η εξαγορασμένη ενημέρωση, με αυτά τα μαλακισμένα, γόνους ηλίθιων και επίσης μαλακισμένων γονιών που απαρατάνε τα παιδάκια τους στη δημόσια εκπαίδευση που είναι ο,τι έχουμε και νομίζουν οτι εξαντλούν το καθήκον τους, όταν βρίζουν στον έλεγχο τη καθηγήτρια.
Είμαι αναφανδόν με τους καθηγητές. Τους πούλησε η συνδικαλιστική ηγεσία τους και τους έδωσε εύκολη λεία στην αρένα. Όφειλαν όμως κι αυτοί να οργανωθούν πιο ευφάνταστα. Ο κόσμος ξέρει και θέλει να σταθεί δίπλα τους. Ας επιλέξουν τον τρόπο που θα οργανώσουν τον αγώνα τους. Να πληροφορηθεί η "εμβρόντητη" συνήθως κοινή γνώμη οτι υποχωρούμε στη βαθειά αμάθεια. Κι άμα λάχει να μάθει οτι με το σύστημα του αχρείου Μανιτάκη (σ.σ: πούσουν νιότη...) ένας συνεπής καθηγητής που εργάζεται αδιαλλείπτως επί 20 χρόνια στην Αθήνα και του καταργούν τη θέση, αν δεν συναινέσει να μεταθεί στην Εύβοια, λόγου χάρη, "τίθεται σε διαθεσιμότητα".
Έχουμε συνοπτικά να κάνουμε με ένα "πολιτικό-κομματικό" σύστημα που αφού δημιούργησε βαρειές υποχρεώσεις, προκειμένου να συντηρηθεί, αρνείται τώρα να τις αναλάβει και ζητάει πλάτες να τις ξεφορτώσει, δυσφημίζοντας την πελατεία του.
Υ.Γ: Απόψε το βράδυ, όπως μαθαίνω απο κάτι φίλους, έφτασαν ήδη χαρτιά επιστράτευσης σε σπίτια καθηγητών, για μιαν απεργία που δεν έχει ακόμα γίνει! "Να τη χαίρονται τη ¨Δημοκρατία¨ τους" λένε στα ραδιόφωνα κάποιοι επιεικώς.
Με το συμπάθειο, αλλά, εγώ θέλω να της γαμήσω το καντήλι. Και μετά, ας τη χαίρεται ο (υπουργός Δημόσιας Τάξης) Ν. Δένδιας, ο οποίος απ΄ οτι λένε στην Χαλκιδική, "τη βρίσκει τρελλά" με πλαστικές κούκλες.


Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Αυτοί οι δούλοι ξένων συμφερόντων!

Δε θα θυμάται κανείς σε δυό χρόνια, αυτό που είπε σήμερα η θλιβερή πρωθυπουργάρα μας, ο Αντώνης Σαμαράς, οτι σε δύο χρόνια θα έχουμε βγει στον αφρό. Σάμπως δε μας είχε τάξει ο Γ.Α Παπανδρέου οτι στο Μνημόνιο θα είμαστε περαστικοί κι ο Β. Βενιζέλος οτι το 2012 "θα βγούμε στο ξέφωτο των αγορών";
Αυτές οι μετριότητες, όσο κι αν υπηρετούν με πυρετό ολέθριο το... "όραμά" τους, έχουνε επιλεγεί για συγκεκριμένη δουλειά. Όταν την τελειώσουν, θα τους αδειάσει το σύστημα που τους στηρίζει για να πάρει τη θέση τους ένας ακόμα χειρότερος. Αναρωτιούνται οι αναλυτές, για ποιόν λόγο δεν αντιδρά ο κόσμος. Είναι νοσηρό στην περίπτωσή μας, αλλά, κανείς δε φεύγει απο το έργο προτού να δει το τέλος.

Παρασκευή 3 Μαΐου 2013

Εύχομαι σε όλους σας, Καλό Πάσχα. 


Το Φως της Ανάστασης 


να καταυγάσει το σύμπαν 


και να διαλύσει την μαυρίλα των καιρών!


Να δώσει δύναμη και ελπίδα!


Παντελής Αθανασιάδης


Τρίτη 30 Απριλίου 2013

Οι Κοτρώνες της ενημέρωσης

Ακούω κάτι αυτοβαρυσήμαντους τύπους και τύπισσες, χωρίς αξιώσεις επάρκειας, στα... ρεαλ-ιστικά και τα...βημα-τοδοτημένα ραδιόφωνα που έχουνε υπηρετήσει όλες τις εξουσίες. Απο τα χρόνια του βαθειού ΠΑΣΟΚ, (σ.σ:  καϋμμένε Άκη, βλέπεις τώρα οτι η ευργεσία δεν έχει ανταπόδωση απ΄ αυτούς τους λύκους... ) έως τις "εκσυγχρονιστικές" εποχές του Σημίτη και το "open gov" του Γιωργάκη. Παιδιά των εργολάβων και της Γιάννας, λίγδωσαν το άντερό τους και τώρα φτύνουν εκεί που τρώγανε. Αηδία... "Δημοσιογραφικά" αποβράσματα. Μέχρι χθες τα κείμενα τους τα διορθώναμε.
Γι΄ αυτούς τους τιποτένιους ακούει καμιά φορά ο κοσμάκης τη λέξη "δημοσιογράφος" και τινάζει με αποστροφή το πέτο. Σου δίνουν όμως μαλάκα με ένα κι εικοσπέντε ευρώ τη δυνατότητα να κερδίσεις μια πενθήμερη κρουαζιέρα και κάθε Κυριακή σε ψήνουν, χωρίς δημοσιογραφική ύλη, να ποντάρεις στο Λόττο της ενημέρωσης: Δώνεις 4,5 ευρώ μπας και κερδίσεις ένα δεκαχίλιαρο...
Βυθίζεσαι θα πεις στην ανέχειά σου, έχεις όμως "πονόψυχους" συνοδοιπόρους.

Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Καλή Ανάσταση αδέλφια...

Στις παρειές του άνυδρου Πενταδάκτυλου οι Τούρκοι, έχουνε "ξυρίσει" μια μεγάλη έκταση, όπου έχουνε φιλοτεχνήσει απο τα χρόνια της προδοτικής εισβολής, την ημισέλινο γράφοντας και τη φράση του Αταρκούρκ "Είναι τιμή να είσαι Τούρκος".
Κάθε πρωΐ η ελεύθερη Λευκωσία, η "τελευταία διχασμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης" κατά τα στερεότυπα, ξυπνά αντικρύζοντας αυτήν την αναίδεια. Θα ήπρεπε να είναι καρφί στο μάτι της ελλαδικής πολιτικής τάξης, αν αυτή δεν συναριθμούσε ένα θίασο κωμικών χωρίς σενάριο.
Τα εθνικά σχέδια, απαιτούν επάρκεια, επαγγελματισμό και ικανότητες ανάγνωσης του σημερινού κόσμου που δεν διαθέτουν αυτές οι ασυνάρτητες μετριότητες.

Τρίτη 16 Απριλίου 2013

Αυτή η ίδια πάντα γαμημένη σοσιαλδημοκρατία!

Ο ΣΥΡΙΖΑς σιγοντάρει την αστική παρακμή. Το ΚΚΕ είναι στον κόσμο του.
Κι είναι κρίμα που οι φτωχοί ανθρώποι, περιμένουν απο αυτούς, ένα παρήγορο σήμα...
Να μαζεύουμε τα τσαμασίρια μας, σιγά- σιγά λέω. 

Ποιά συνάφεια να βρεις τώρα, με τους προσκυνημένους.
Κανένας απο αυτούς δεν κατοικεί στα λόγια του. Βλέπε τα παπούτσια τους! Φλώροι που περπατάνε με ξένα βήματα.

Υ.Γ: Οπότε, καλύτερα αφιερωμένος ο "Μπεζαντάκος", για΄ κεί όπου είμασταν εμείς πάντα. Τουλάχιστον να διαχειριζόμαστε αυτοκλήτως την πίστη μας και τον ενθουσιασμό μας!

"Το ΕΑΜ μας έσωσε απ΄ την πείνα..."/ αλλά μην το πείτε στην ηγεσία του ΚΚΕ

Κατηφόριζε εκείνες τις μέρες απο τα βουνά της Καλλιθέας κι ανέβαινε Κυριακάτικα προς τα Δικαστήρια της πόλης.
Είχανε συνεδρίαση Κόμματος και Νεολαίας. Ο Βασίλης Ζανούσης, μηχανικός τοπογράφος, απο την Ελασσόνα, ένας έντιμος αριστερός απο καταγωγή και δυνατός θεωρητικός εκπροσωπούσε το κόμμα, κι ο άλλος, ο Νικολάκης το φιλαράκι μου, την ισχνή νεολαία.
Κοίταγε συνομωτικά καθ΄ οδόν τις εφημερίδες στα περίπτερα.
Και με πρόσχημα οτι έψαχνε τη Βραδυνή, άνοιγε στα πεταχτά, την "Αυγή" και τον "Ριζοσπάστη".
"Ρε συ Βασίλη" του΄ λεγε μετά, μετρώντας εμπειρικά με το μάτι τις πρωτοσέλιδες φωτογραφίες των συγκεντρώσεων... "μου φαίνεται πως αυτοί είναι περισσότεροι απο μας"...
"Μην έχεις καμιά αυταπάτη αγόρι μου" απαντούσε, ατάραχα ο άλλος "εμείς είμαστε το κόμμα!"...
Ποιός να θυμάται άραγε τώρα ποιός ήταν με το "ΚΚΕες" ή με το "ΚΚΕεξ" που λέγανε "βαλτοί" και ορισμένοι εκείνη την εποχή; Μετακόμισε απο τον "Ρήγα".
Πρώην γραμματέας της τοπικής ΚΝΕ, τα αποκατέστησε πολύ αργότερα, ένα απόγευμα στην Αθήνα, όταν έπεσε στην πλατεία της Ομόνοιας απάνω στον αθυρόστομο Τζαβέλλα.
"Τα ίδια σκατά με τους δογματικούς! Τους ξέρω απ΄ τις φυλακές τι καθάρματα είναι κι αυτοί κι οι ¨ανανεωτικοί¨" του λέει
Το Κόμμα ήταν τελικά πάντα το ΚΚΕ.
Αυτοί που λένε σήμερα στην ηγεσία οτι είναι ΚΚΕ, απλά, δεν είναι το Κόμμα.

Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

Πώς γινόταν το ρεπορτάζ το 1902!!!


          Γεια σας συνάδελφοι... Έτσι για να πάρετε μια ιδέα, πώς γινόταν το ρεπορτάζ σε παλαιές εποχές, ηρωικές...Με ποδήλατα ή άμαξες ή και με τα πόδια, έσπευδαν οι δημοσιογράφοι στα σημεία, όπου εκτυλίσσονταν σημαντικά γεγονότα. Όχι σαν μερικούς σύγχρονους, που παρακολουθούν από την πολυθρόνα τους την τηλεόραση, γράφουν κάποια κείμενα και τα στέλνουν στις εφημερίδες τους με e-mail. Άλλα χρόνια τότε....   

Παντελής Στεφ. Αθανασιάδης

Κυριακή 7 Απριλίου 2013

Με τη Δραχμούλα είχαμε λεφτά!

Αυτοί οι πληρωμένοι βρωμιάρηδες στο ανεπαρκές επικοινωνιακό σύστημα της καθυστερημένης χώρας, δεν επιτρέψανε ποτέ να γίνει μια κουβέντα της προκοπής για το αν μας συμφέρει ή όχι το ευρώ. Κι αυτοί που πήραν τα λεφτά τους, σήμερα παρισταίνουν τους αντίθετους... 
Άκου κάτι Μπάμπηδες και κάτι Σεραφείμηδες, τους γλείφτες κάθε εξουσίας κι έχεις μπροστά σου τους πόλους ενός ξεχαρβαλωμένου εκκρεμούς, χωρίς ηθικές αναφορές.
Γι΄ αυτό όλοι οι άλλοι,  μιλάμε θυμωμένα. 
Προσωπικώς, θα ρίξω μια ψήφο στο κόμμα της δραχμής. 
Με την ελπίδα οτι θα λάβει τέλος αυτή η απρέπεια των τιποτένιων! 

Παρασκευή 5 Απριλίου 2013

Αυτός ο χρεοκοπημένος Βενιζέλος...

Αναρωτιέμαι αν όποιος υποφέρει απο τον κακό του εαυτό και τον γεμίζει η νοσηρότητά του,  έχει δικαίωμα να παραπονιέται. Πριν απο λίγα χρόνια, στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τους αμυντικούς εξοπλισμούς, όπου αθωώθηκε ο Άκης, ο Βενιζέλος επέπεσε με όλο το θηριώδες του μένος στον έντιμο εισαγγελέα Ζορμπά.
Προχθές παραπονιόταν σαν άβγαλτο παιδόπουλο που το σεργιανίζουν πρώτη φορά στο λιμάνι, οτι...κακόπεσε στα χέρια της φίλεργης βουλευτίνας του ΣΥΡΙΖΑ Ζωής Κωνταντοπούλου. Με φτηνά τεχνάσματα που είχαν την απόλυτη κάλυψη του προέδρου της Επιτροπής (δεν έχει καμιά απολύτως σημασία το όνομά του, μιας κι έχει καθαρίσει κι αυτός απο το σκάνδαλο της Siemens...)κατάφερε να φύγει στεγνός απο την Εξέταση, χωρίς να εξηγήσει το λόγο που κράτησε για 15 περίπου μήνες αναξιοποίητη τη λίστα μεγαλοκαταθετών στο εξωτερικό, την ώρα που μας τα είχε κάνει Ζέπελιν οτι η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής είναι πατριωτικό καθήκον.
Η (προμελετημένη;) έκρηξη του Κασιδιάρη του αφαίρεσε το δικαίωμα στην παρακμή.

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Η Κύπρος εξακολουθεί να "πέφτει μακριά"...


Συνεχίστηκε και σήμερα με… αμείωτη ένταση η συμπαράσταση της Ελλάδας στη δοκιμαζόμενη Κύπρο. Την ώρα που η Μεγαλόνησος συγκλονιζόταν από τις δραματικές εξελίξεις, η έρημη και θεοσκότεινη «Βουλή των Ελλήνων», συμβόλιζε παραστατικά την έλλειψη σθεναρής πολιτικής ηγεσίας, που δύναται να σκέφτεται και να ενεργεί με όρους εθνικούς, τούτες τις κρίσιμες ώρες.
  

Τους δώσαμε στεγνά

Όταν πρωτοήλθα στην Αθήνα μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση, η περίπτωση ενός μαλάκα πυροσβέστη γείτονα, εκεί στα Τουρκοβούνια. Κάποιο βράδυ του ανοίξανε το αμάξι και του κλέψανε το κασετόφωνο κι αυτός ο παληομαλάκας, γύριζε πάνω -κάτω στον δρόμο και διαλαλούσε με καμάρι τη ατυχία του, λέγοντας "Ε, βέβαια! Το δικό μου κασετόφωνο ήταν το καλύτερο στη γειτονιά, γι΄αυτό και μου το κλέψανε"!..
Θυμήθηκα τη θλιβερή του περίπτωση, ακούγοντας την καχεκτική πολιτική ηγεσία της χώρας-την πιο ανίκανη απο τη Μεταπολίτευση- τουτέστιν Σαμαρά-Βενιζέλο- Κουβέλη, να λένε μέσω των στρατευμένων δημοσιογράφων, οτι μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου τα μεγέθη είναι άνισα (ποιος είπε το αντίθετο;) κι οτι "όσα χρωστάνε αυτοί, είναι η δόση που εμείς έχουμε να παίρνουμε τον Απρίλιο"!
Τους έβλεπα χθες στη Βουλή. Αυτούς τους γόνους της ωχράς σπειροχαίτης. Κανένας δεν τόλμησε να πατήσει για πολύ και πολύ λιγότεροι τόλμησαν να ανέβουν στο βήμα. Έχουν-το είχαν αποφασίσει εξαρχής άλλωστε- ν΄ αφήσουν τους Κύπριους αδελφούς μας στη μαύρη μοίρα τους, Και ενδόμυχα εύχονται να σπάσουν τα μούτρα τους, για να μη φανεί πόσο λίγοι είναι οι ίδιοι, σε μια απο τις πιο κρίσιμες εθνικές ώρες. Γι΄ αυτό και συμφώνησαν να μην συνεδριάσει εκτάκτως η Ολομέλεια της Βουλής, με τον ΣΥΡΙΖΑ πάντως, που προηγουμένως κορυβαντιούσε, να χαμηλώνει, ανεξήγητα και κατακόρυφα τους τόνους.
Θέλει άντερα και σχέδιο η δύσκολη ώρα, θα πεις... Όχι τηλεοπτικές υστερίες και χιούμορ παρεούλας.
Να χαίρεστε εαυτούς και αλλήλους, όσοι τους εμπιστευθήκατε όλους αυτούς με τόσην ακρισία.
Ώστε στο τέλος της γελοίας παράστασης, να βγαίνει ένας ανυπόφορος σαλτιμπάγκος που σήκωσε το πουλί της προδοτικής χούντας, απο τα έδρανα της Χρυσής Αυγής και να μιλά για την μαρτυρική Μεγαλόνησο...
Συνοπτικά: καμία απολύτως συμπαράσταση δεν έδωσε η κυβέρνηση στους Κυπρίους αδελφούς. Απεναντίας τους αποδοκίμασε με κάθε τρόπο και μέσον, την ώρα που προσχηματικά δήλωνε...  "απόλυτο σεβασμό και στήριξη στις αποφάσεις της Κύπρου". Σκέψου δηλαδή και να τους υπονόμευε...

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2013

Μας χρειάζεται μια εθνική Νυρεμβέργη!

Να την επινοήσουμε ξανά την πατρίδα μας απο την αρχή. !
Να σταθεί ένα άτεγκτο δικαστήριο. Για τους ανίκανους κι εξαγορασμένους πολιτικούς μας των δύο "μεγάλων κομμάτων|", στα τελευταία χρόνια. Αυτούς που φέρανε τη χώρα στο δεινό ξεπούλημα.
Να μην επιτρέψει απρέπειες, αυτό το Δικαστήριο. Αλλά ούτε και εκπτώσεις. Σαν αυτό που κάνανε οι Ισλανδοί.
Επί 17 ημέρες οι ηθοποιοί του Κρατικού Θεάτρου της χώρας διαβάζανε με βάρδιες νυχθημερόν το κατηγορητήριο-κάπου 20.000 σελίδες- εις βάρος των πολιτικών που αφήσαν να γονατίσει η χώρα τους.
Βγήκανε τώρα στον αφρό. Αυτές οι 350.000 αξιοπρεπείς ψυχές.
"Ρωτάτε πως τα καταφέραμε;" είπε τις προάλλες ο πρόεδρός τους. "Αφήσαμε τις Τράπεζες να καταρρεύσουν, αλλάξαμε το Σύνταγμα με τη συμμετοχή των πολιτών και δώσαμε προτεραιότητα στις ανάγκες της κοινωνίας".
Αυτά για κάτι παρακμιακά απολειφάδια στην Ελλάδα ,που νομίζουν οτι ζούνε διαρκώς σε κατάσταση χάριτος.  

Ο Πάπα-Βιντέλας

Πλένει τα πόδια της εξουσίας η Εκκλησία. Βολεμένη σε μια στείρα χάρη. Δεν ημπορεί να μας βοηθήσει να γλυτώσουμε απο το μεταφυσικό παραλήρημα..
Θωρρώ την απεχθή εικόνα αυτού του "γήινου" ντεμέκ, Ιησουΐτη νέου Πάπα, που ευλόγησε τη χούντα της Αργεντινής, να πλένει με ξένο πυρετό τους πόδες ναρκομανών. "Ας δώσουν κάνα φράγκο, να γιάνουν τους φτωχούς" είπε όταν ύψωνε τους ταπεινούς της Νάπολης απο τη σκόνη, ο επίγειος Θεός, ο Μαραντόνας και τον καταγάμησε σκαιά η επιχείρηση του Βατικανού...
Κι άσε που αυτός ο Αργεντίνος, είναι τελικά ο "Μαύρος Πάπας" της Προφητείας, που θα μας πάρει και θα μας σηκώσει, όπως λένε κι οι γραφές!

Σάββατο 9 Μαρτίου 2013

Ιερισσός

Στρατός κατοχής, απέναντι σε άοπλους πολίτες. Ποιά νομιμοποίηση έχει μια εξουσία όταν αναθέτει να στηρίζουν τις επιλογές της τα ΜΑΤ; Αυτό είναι πόλεμος. Ας όψεται η προσκυνημένη ηγεσία του ΚΚΕ και οι ανερμάτιστοι Κουμουνδουραίοι που δεν οργανώνουν ένα τμήμα αποφασισμένο να σπάσει τη βία της κεντρικής εξουσίας και να στείλει πεσκέσι στον χαϊδοκώλη Δένδια, κάμποσα κράνη...
Με το συμπάθειο απ΄ όλους τους γελοίους "θεσμικούς συνομιλητές", αλλά, αν εμένα ερχόταν στο σπίτι μου η αντιτρομοκρατική να πάρει το έφηβο παιδί μου γι΄ ανάκριση, σε στυλ, (όπως ακριβώς συνέβη) "ντύσου κι έλα μαζί μας!", θα φύτευα στον πρώτο μπάτσο που θα τολμούσε να πατήσει το χαλάκι της οξώπορτας, μια σφαίρα ανάμεσα στα μάτια!  

Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

Συγκρίσεις


Βρίζαμε τους Κύπριους αδελφούς μας, μέχρι χθες… Ντεμέκ, ότι είναι χειρότεροι από μας. Κι όμως αποδειχτήκανε πιο μάγκες. Ακόμα κι οι θλιβεροί υπέρμαχοι του σχεδίου Ανάν (σ.σ: αυτό που αναγνώριζε υφαλοκρηπίδα ακόμα και στις γαμημένες βάσεις των Άγγλων!..) βάλανε ορισμένως, κάποιες κόκκινες γραμμές στο ΔΝΤ και προειδοποιούν ότι δεν είναι γι΄ αυτούς το νόμισμα του ευρώ, όρος επιβίωσης.
Εδώ, όποιος τολμούσε να πει πως το ευρώ «δεν είναι φετίχ», λοιδορήθηκε και κατασυκοφαντήθηκε και ποτέ δε γίνηκε-χάρη στο θηριώδες σύστημα- μια κουβέντα της προκοπής, για το αν μας συμφέρει εν τέλει αδελφέ, ή όχι, η παραμονή στην πουτάνα Ευρωζώνη. Τι να το κάνει το ευρώ ένας άνεργος; Κι ένας που δουλεύει και δεν πληρώνεται, με χίλιες δυό ταπεινώσεις;
Απ΄ το 1996, γράφανε κάποιοι από μας, ότι οι τύποι, «μας πάνε στα συσσίτια». Τι να πεις παραπέρα…
Δεν είναι μόνο ότι έχουμε καραγκιόζηδες πολιτικούς εκπροσώπους- στα μνημονιακά κόμματα και τους χρυσαυγίτες αβανταδόρους τους, εννοείται. Δεν είναι μόνο ανίκανοι. Θα τους κάναμε χάρη αν τους βλέπαμε μόνο έτσι. Οι άνθρωποι, είναι εκφραστές των συμφερόντων του τραπεζικού και οικονομικού κατεστημένου. Τους κοστίζει φθηνότερα να τους στέλνουν στη Βουλή μέσω της κάλπης.
Έχουνε γραμμάτια, ξεπληρώνουν ξένες υποθέσεις και στ΄ αρχίδια τους για τους υπόλοιπους.

Αυτή, η ίδια πάντα προβλέψιμη, Δεξιά!..


Αποδείχτηκε το βράδυ της Τετάρτης στο Μέγαρο Μουσικής, όπου η εκδήλωση στη μνήμη του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ότι η Δεξιά διαχρονικά παίζει τα λεφτά της στο ίδιο πάντα κερδοφόρο χαρτί.
Όπως συνέβη το, μακρυνό τώρα πια, ΄44, όταν όλα τα καθάρματα, οι απόντες του μεγάλου πατριωτικού αγώνα, συνεργάτες των Ναζί και δοσίλογοι κατέλαβαν ελέω των ξένων προστατών τους το κράτος και στήσανε τους επίσημους παρακρατικούς μηχανισμούς που ρημάξανε τον τόπο, έτσι και το, όχι και τόσο μακρυνό 1967: 
Μια ανυπόληπτη Δεξιά, παρέδωσε την εξουσία στη χούντα των συνταγματαρχών. Κι από κει που φυτοζωούσε- για τα μαύρα δεδομένα της εποχής στα κάτωχρα επίπεδα του 30%- ευτύχησε εφτά χρόνια αργότερα, να επιστρέψει…δαφνοστεφανωμένη και ακηλίδωτη, με μια υπερηχητική πλειοψηφία του 54,5%.
Ο Σαμαράς είχε τους λόγους του προχθές, όταν από το Μέγαρο, απαντώντας σε προηγούμενη αναφορά του Τσίπρα, είπε ότι δεν υπάρχει ο Καραμανλής προ και μετά δικτατορίας. Και μάλλον έχει δίκηο.
Η Δεξιά, πολύπειρη πόρνη, χαϊδεύεται πάντα με τις ακραίες εκδοχές της, όπως κάνει τώρα με τους χρυσαυγίτες, μπροστά στον κίνδυνο, ο λαός να κουβαλήσει επιτέλους την πέτρα του μέχρι την άκρη του βουνού και να τους πάρει όλους ο γερο- διάολος!..
Αδιαφορώντας για την περιπέτεια, όπου σπρώχνουν τη χώρα, αβαντάρουν απερίσκεπτα τους ζαβλακωμένους νεοναζί και τους ξεφτιλισμένους υμνητές της Χούντας που έβαψε τα χέρια της στο αίμα της Κύπρου για να μοστράρουν τώρα υπερασπιστές και πατριώτες, αυτά τα ασυνάρτητα ιδεολογικά παιδιά των προδοτών της πατρίδας!  
Κι όλα αυτά, για να αποτρέψουν με κάθε μέσο, ακόμα και με τον αφανισμό του παρακμιακού αστικού συστήματος, το οποίο κάμανε σαν τα μούτρα τους, μια δημοκρατική, προοδευτική λύση. Λογαριάζουν, πως αφού το ακροδεξιό τους χέρι θα κάνει τη βρώμικη δουλειά, θα πάρουνε πάλι, στα χέρια τους, όπως το ΄44, όπως ο Καραμανλής (το΄61) και το ΄74 ανώδυνα τη σκυτάλη. Το πολύ- πολύ οι πιο…άτακτοι απο δαύτους, να τη σώσουνε με κάναν κατ΄ οίκον περιορισμό… 
Αυτούς τους χουντικούς προδότες που ήπρεπε οι επίορκοι να στηθούν στο απόσπασμα για εσχάτη προδοσία, όταν άνοιγαν την βασιλική πόρτα στη διαρκή τουρκική απειλή και το σκυλολόϊ τους που πλούτισε με το αίμα μας, κι αραδίζει εδώ και χρόνια-ούτε καν στην υγειά μας-τα άνομα κέρδη του στις ήσυχες τράπεζες της Ελβετίας, αμνήστευσε το ΄74 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. 
Του το ξώφλησαν και με το παραπάνω, βέβαια, κάνοντάς τον με τις ψήφους τους, έξη χρόνια αργότερα, πρόεδρο της δημοκρατίας (τους).
Δεν είναι όμως, λόγος αυτός να χρωστάμε οι υπόλοιποι χάρες...

Δευτέρα 4 Μαρτίου 2013

Άγιος Μηνάς-Εύβοια

Να σαι μια υποψία πως υπάρχεις
αλλοτινές μου παρακμές, θολή μανία
οι λύπες να με καιν΄, "θα΄ρθεις, δε θά ρθεις"
δειλός και να με σβυεί σου η αντινομία  

Παληά Βιομηχανική


Τίποτε δεν είχες
Κι εγώ κάπνιζα ένα
Βαρύς δρομέας
Στην παραλία
ΣΕ κλέβω απ΄ τη νύχτα
Παρανούλαβλος κείμαι
Σαν τα πέντε νούμερα του Τζόκερ