Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Όταν η δολοφονία βαφτίζεται "εργατικό ατύχημα"...

Διάβασα με κάποιο ενδιαφέρον που φυλλορροούσε διαρκώς την προκήρυξη της «Σέχτας» για την δολοφονία του Σ. Γκιόλια.
Κι ανάθεμά με, δεν βρήκα ούτε ένα καθαρό πολιτικό αίτημα που να εξηγεί πειστικά- αν μπορεί να εξηγηθεί πειστικά μια δολοφονία- γιατί έπρεπε να χτυπηθεί από τα «πιστόλια» της ένας τόσο "δευτερεύων" στόχος. Αφύλακτη διάβαση οτι έχει ένα γιό δυό χρονώ κι έκαν ακόμα στην κοιλιά της μάνας του, με την φτηνή δήλωση "δεν χτυπάμε αμάχους". Και πως θα μεγαλώσουνε τα ορφανά του ρε κόπανοι;
Στ΄ αρχίδια τους! Αυτή είνα η ρητορική τους. Αναίδεια συμβολαίου...Τον τιμώρησαν γιατί ήταν πολύ κοντά τους;
Δυό σελίδες, πάντως, εφημερίδας που διάβασα στα «ΝΕΑ» γεμάτες αδιαφορία και περιφρόνηση για τον κοσμάκη που την βγάζει δύσκολα στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα, δεν με έπεισαν οτι είχαν ιδεολογικά κίνητρα.
Κουβέντες της πλάκας και ασταθείς γελοιότητες.
ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ για μας, για όσους από μας βρίσκονται στον κουβά και στα αζήτητα του συστήματος. Άρα δικαιούμαι να συμπεράνω ότι οι τύποι λύνουν προσωπικούς λογαριασμούς…
Μια αράδα, κι αυτή να προδίδει θεμελιώδη αμάθεια κι ασχετοσύνη για την δεινή κρίση- σε σημείο που…να νοσταλγείς τις αναλύσεις της «17Ν»!»- απειλές ξεκάρφωτες, ζόφος, ανώνυμο ζοριλίκι κι ένα τσογλανίστικο ύφος ότι είμαστε μάγκες και γαμούμε -"ράβουμε" ντεμέκ- όποιον γουστάρουμε... Αμορφοσιά που ζητάει φτιασίδια χωρίς το θάρρος να βγει στο ξέφωτο!
Στη γειτονιά μου στην Καλλιθέα Καστοριάς, όπου βγαίνουνε οι μάγκες, αυτούς, όσα μπράτσα κι αν είχαν, ούτε που θα τους φτύναμε!..
Βεβαίως και δεν χρειαζόμαστε αυτούς τους τύπους για να οργανωθούμε συλλογικά στις γειτονιές μας και στους χώρους δουλειάς. Ούτε θα τους χρειαστούμε για να κατέβουμε σε μεγάλες πορείες για να διεκδικήσουμε ο,τι μας αφαιρεί αυτή η αδιέξοδη και αντιλαϊκή πολιτική. Αλήθεια, πως και αυτοί οι «επαναστάτες», που φαίνεται πως το μοναδικό αίτημά τους είναι μια… γενική και αόριστη κάθοδος στις παραλίες, δεν στέκονται σε μια ανελέητη κριτική αυτού του απάνθρωπου συστήματος που μειώνει τις συντάξεις των φτωχών, κατεβάζει τους μισθούς στην αγορά εργασίας και φροντίζει μοναχά για τα κέρδη των Τραπεζών;
Και γιατί ονοματίζουν συγκεκριμένους στόχους, δείχνοντας ότι προς αυτούς θέλουν να στείλουν μηνύματα;
Κι ας πούμε πως τους καθαρίζουνε τους Κοντομηνάδες και Σια! Θα έχουνε μετά λυθεί τα προβλήματα της Ελληνικής Κοινωνίας; Για θα έχουμε βυθιστεί όλοι μας στην Επικράτεια του φόβου , τώρα που προέχει να βγούμε στους δρόμους και να ζητήσουμε να πάρουμε πίσω την κλεμένη ζωή μας;

Υ.Γ Χρόνια πολλά, γράφω στο παληό "Ποντίκι" για την άθλια κατάσταση στις φυλακές. Ξέρω πια πως με την δημοσιογραφία δεν αλλάζει ο κόσμος. Όμως ο κόσμος δεν αλλάζει με σφαίρες...

Υ.Γ: Αυτούς άραγε τους ξέρει ο Χρυσοχοΐδης και η Πρεσβεία (σ.σ: Μια είνα Η Πρεσβεία!) και θα τους σκάσουν ή θα σκάσει καμιά μπόμπα στα χέρια τους όπως συνέβη με τον Ξηρό, ή θα γίνουν στο μεταξύ κι άλλες ενέργειες;..

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Ίσως φταίει που το 114 έγινε τώρα...120

Τι είναι άραγε το Σύνταγμα; Μια συμφωνημένη ανακωχή, μεταξύ των κοινωνικών τάξεων. Το περισσότερο που μπορούμε να πάρουμε, το λιγότερο που μπορούνε να μας δώσουν κι εκεί κλείνει μέχρι νεοτέρας η ιστορία...
Παρασκευή απόγευμα, με τους κοινοβουλευτικούς συντάκτες φευγάτους και τις εφημερίδες να πηγαίνουν στα τυπογραφεία, κατατέθηκε η τροπολογία που απαγορεύει τις αυξήσεις στον ιδιωτικό τομέα πάνω απο το όριο της Τρόϊκας, έστω κι αν είναι συμφωνημένες απο την εργοδοσία και τους εργαζομένους. Λεπτομέρεια: Ο νέος Κανονισμός της Βουλής που εισηγήθηκε ο πρόεδρός της, Φ. Πετσάλνικος, απαγορεύει ρητά την κατάθεση κυβερνητικών τροπολογιών μετά τις 2 το μεσημέρι. Φαίνεται όμως, πως τα χαμπέρια δεν φτάσαν ακόμα στο Εθνικό Τυπογραφείο...
Δεν θα προσωποποιήσω το πρόβλημα στον υπουργό Εργασίας Ανδρέα Λοβέρδο, όσο κι αν είναι θλιβερή περίπτωση εθελόδουλου, αλλά εδώ μιλάμε για μια θηριώδη πολιτική επιλογή.
Κι ούτε θα θυμίσω οτι άλλη μια βρωμοδουλειά γίνεται κατακαλόκαιρο, σε θερινό τμήμα. Υπάρχουν, όμως, ιστορικά περιπτώσεις στυγνών δικτατοριών που έχουν αφήσει άθικτες τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Εδώ ούτε καν υπάρχει αυτός ο φόβος!.. Αφού οι ραγιάδες μαλώνουν για ένα μπιτόνι βενζίνης στα πρατήρια, τι να πεις...
Παρόλα αυτά, απορώ με την απάθεια των κυβερνητικών βουλευτών (τώρα του ΠΑΣΟΚ...). Ένας απο όλους αυτούς, άραγε, δεν μπορεί να παραιτηθεί απο αηδία για ό,τι συμβαίνει; Προκειμένου να περιφέρουν στα ραδιόφωνα και τις δημοσιογραφικές παρέες ένα γελοίο μελόδραμα, πως τάχα "υποφέρουν με όσα γίνονται", γιατί δεν παίρνουν την "μεγάλη απόφαση"; Ας παραιτηθεί ένας απ΄ αυτούς, για χάρη του επιλαχόντα, άμα όπως διατείνονται στο καφενείο, δε θέλουν να βάλουν τον τόπο σε εκλογικές περιπέτειες...
Τι έχει να περιμένει το Έθνος απο αυτούς τους φτηνούς υποκριτές;
Έχουμε καλύτερους να βάλουμε στη θέση τους...

Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

Απο τα λίγα που καταλαβαίνω...

Φαίνεται πως η χορηγία του Σάλλα σε ομάδες δημοσιογράφων στο Μουντιάλ της Νότιας Αφρικής έπιασε τόπο. Διαφορετικά δεν εξηγείται τώρα, τόση «αφωνία» που μια τράπεζα όπως η Πειραιώς με αρκετά "ανοιχτά θέματα" και οπωσδήποτε, όπως λένε οι αναλυτές, σε υποδεέστερη θέση, από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, ζητά τώρα να... το αγοράσει με λεφτά που έχει πάρει από τα πακέτα σωτηρίας, δικά μας, δηλαδή, - την ώρα που από μας κόβονται μισθοί και συντάξεις, εννοείται!...- και με δάνεια από το ίδιο το Τ.Τ!!!. (
σ.σ: καλά η «προβληματική", πλην όμως καθόλου του πεταματού, ΑΤΕ είναι το ξεκάρφωμα για τους αδαείς…)
«Τέτοιος…επενδυτής γίνομαι κι εγώ» έλεγαν χθες στο κυλικείο, ΠΑΣΟΚοι, σερβιτόροι, δημοσιογράφοι, τρίτοι βουλευτές και άλλα άγρια θηρία…
Ε, και; Κι όμως... Η κυβέρνηση παρελπίδα, δηλώνει ότι το σκέφτεται…
Και η Νουδούλα σφυράει σαν επαρχιώτισσα κόρη που της πιάνουνε τον κώλο και κάνει πως δεν τρέχει τίποτε!.. Σάμπως δικά της είναι τα λεφτά;..
Αυτή είναι η φάση αδέλφια: ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τρώνε από το ίδιο πιάτο και μαλώνουνε μετά για τη γεύση…
«Γιάντα να γενεί μάγκας ο Σάλλας με τον δικό μας κόπο;». Κανείς δεν το εξηγεί, με δεδομένο ότι αυτού του είδους την επιχειρηματικότητα, παληότερα, οι πατεράδες μας, δεν την ξεχώριζαν από τον μαυραγοριτισμό και την ονομάτιζαν κάπως αλλοιώς…
Απλά συμβαίνει τώρα, να είναι η εποχή της αναίδειας. Κι άμα δεν ξεσηκωθούμε, αυτές οι λύσεις θα φαντάζουνε σε λίγο στα έκθαμβα ματάκια μας "σωτήριες"!
Κι ας τις χρυσοπλερώνουμε με το μαύρο αίμα μας!..
Στην ουσία, όπως εκτιμώ, η πρόταση του Σάλλα, υποδηλώνει πλήρη αδυναμία του , οπότε ή οφείλει να κάνει αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, ή αναγκαστικά πρέπει να χτυπήσει την πόρτα του «Ταμείου χρηματοοικονομικής Στήριξης» που συστάθηκε στο πλαίσιο του Μνημονίου για αναξιοπαθούντες Τραπεζίτες. Ωστόσο, όπως λέγανε εκεί στη Βουλή, ξέρει πως σε τούτη την περίπτωση, θα χάσει τη μπάλα και θα τον κάνουνε κλητήρα για τούτο και, ο άνθρωπος που «θήτευσε κοντά στον Ανδρέα», όπως έγραψε χθες κάποιος αγιογράφος του, ζητάει σωτηρία από το Δημόσιο!
Ε, αν είναι έτσι, ας δώσει τις μετοχές του στο Ταμιευτήριο που για μας είναι στήριγμα. Γιατί αυτός ο «αποτυχημένος» πρέπει να συνεχίσει να παριστάνει τον τραπεζίτη με τα δικά μας χρήματα; Το ερώτημα, λέω, των πολλών!..

Υπόψιν:
1:Η Αγροτική, έχει στο χαρτοφυλάκιό της υποθηκευμένο σε γη, τον ιδρώτα των γονιών μας(σ. σ: το real estate, τουτέστιν, με τους «δικούς τους» όρους, αυτού του τόπου)
2: Και στο Τ. Τ είναι η αποταμίευση των ελπίδων μας.
Γιατί αδέλφια, θα πρέπει αυτά να τα ξεπουλήσουμε στον κάθε Σάλλα και σε όσους κρύβονται πίσω από αυτόν;

Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

Ας χαρούμε αυτόν τον τελικό!!!

Τι ωραία γιορτινή στιγμή!. Τι ανάταση δίνουν οι μεγάλες συλλογικές εμπειρίες!
Χρόνια τώρα, ένας πολιτικός δεν κατάφερε να στάξει λίγη χαρά στην στεγνή ψυχή μας, όσο αυτοί οι αθλητές στους αγωνιστικούς χώρους.
Ό,τι με κόπο κατακτήσαμε, τα ξανάδωσαν πίσω στους Τραπεζίτες, μοιραίοι εκπρόσωποι της πολιτκής εξουσίας που έχουν υιοθετήσει την εκδοχή οτι η προστασία των εργαζομένων συνιστά κοινωνική τροχοπέδη. Κοστίζει λιγότερο στις επιχειρήσεις, αντί να τους προσλαμβάνουν να τους στέλνουν στο Κοινοβούλιο, μέσω της εκλογικής διαδικασίας.
Μία απο αυτούς, η Ντόρα Μπακογιάννη, ετοιμάζεται αύριο να ανακοινώσει την ίδρυση Ομίλου Προβληματισμού, που θα αποτελέσει κατά τα ειωθότα, την μήτρα του κόμματός της. θα πίστευα τις προθέσεις της να μας σώσει, όσο κι αν πολιτικά διαφωνώ μαζί της. Αν δεν είχε ξεχάσει να πληρώσει τα τιμολόγια της Siemens

Τίποτε δεν χάθηκε/ Όλα αρχίζουν τώρα!

Είναι ένας μαγκίτης μαύρος σαξοφωνίστας ονόματι Cannonball Adderley που κάθομαι και τον ακούω εδώ και ώρα.
Το παίξιμό του σε ένα κομμάτι που λέγεται «τα πράγματα πηγαίνουν καλύτερα», είναι σαν ξυράφι που γλυστράει πάνω σε βελούδινο ύφασμα.
Σαν να διασχίζει την απόκοσμη σιωπή, ένα σκοτεινό πλεούμενο που φέρνει καλά νέα.
Καμιά αντιστοιχία, σκέφτομαι, με ο, τι ζούμε…..
Όποιος ήθελε να μελαγχολήσει την περασμένη Πέμπτη δεν είχε παρά να πάρει θέση στα θεωρεία της Βουλής. Να δει τους βουλευτές του… «Σοσιαλιστικού Κινήματος» της χώρας να ψηφίζουν για να κοπούν οι συντάξεις των φτωχών.
Κανένας από αυτούς δεν έχει πια δημοκρατική νομιμοποίηση. Εκλεγήκανε μ΄ ένα προεκλογικό πρόγραμμα που υποσχόταν κοινωνική δικαιοσύνη και αναδιανομή του πλούτου.
Και ψηφίζουνε θεατρικά κατηφείς, άδικα μέτρα, που μας στέλνουν όλους στο περιθώριο και τη βαρειά ανάγκη.
Θα τους το ξεπληρώσουμε αυτό στην κάλπη, αλλά αυτό νομίζω πως είναι το λιγότερο…
Μονάχα η Σοφία Σακοράφα από αυτούς, στάθηκε στο ύψος των καιρών.
«Αν δεν μπορείς να είσαι σοσιαλιστής μέσα σε αυτήν την δεινή κρίση- τους είπε με βαθειά γνώση αυτή η επίμονη και ανθεκτική Θεσσαλή που τίμησε τον κόπο των γονιών της- τότε δεν μπορείς να είσαι ποτέ!».
Βυθίζοντας στις ενοχές τους τέως συντρόφους της παρατήρησε ήρεμα «κυρίες και κύριοι βουλευτές, από δω, από την αίθουσα του Κοινοβουλίου, που νομίζω ότι λίγοι
έχουμε καταλάβει ότι στη συνείδηση του μέσου Έλληνα αυτό που αποκαλούμε ναό της Δημοκρατίας είναι ναός της διαπλοκής, της ρεμούλας και της συναλλαγής, εκφράζω την αγωνία μου. Που νομίζουμε ότι θα πάει όλη αυτή η συσσωρευμένη βία που υφίστανται οι πολίτες; Που νομίζουμε ότι θα εκτονωθεί ο τεράστιος θυμός που γεννά αυτή η αδικία; Που θα χυθεί όλη αυτή η οργή που παράγει η ανεργία, η φτώχεια, η ακρίβεια, η παρακμή, η αλαζονεία και το ψέμα; Σε άλλες χώρες αυτές οι στιγμές αποκάλυψης ζέσταναν το αυγό του φιδιού. Η μαμή της ιστορίας, ας είναι αυτήν τη φορά η κοινή πολιτική δράση όσων αντιστεκόμαστε, όλων όσοι υποδεικνύουμε έναν άλλο δρόμο κι ένα άλλο όραμα για τους πολίτες».
Είδα με τα μάτια μου υπουργούς και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να της σφίγγουν θερμά το χέρι, δίνοντας να καταλάβει με το βλέμμα και τα αμήχανα λόγια τους πως έκανε, ο,τι δεν τόλμησαν αυτοί. Νομίζω πως η Σακοράφα είναι η μοναδική από όλους τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που έχει δημοκρατική νομιμοποίηση. Γιατί τιμά, τις προεκλογικές δεσμεύσεις που ανέλαβε απέναντι στους πολίτες. Και σε όσους λένε ότι θα έπρεπε να παραιτηθεί, εγώ, λέω, πως το ερώτημα δεν την αφορά. Γιατί αυτοί που πρέπει να παραιτηθούνε είναι οι υπόλοιποι ΠΑΣΟΚοι βουλευτές που φέρονται αυτήν την ώρα χωρίς ευθύνη, έχοντας έγνοια μόνο για την πάρτη τους και την αβέβαιη εκλογική τους επιβίωση.
Εν κατακλείδει και για να μην αδικώ και τον αθυρόστομο εαυτό μου, το θέμα τίθεται ως εξής: αν η απάντηση του ΠΑΣΟΚ στην κρίση που ζούμε, βρίσκεται στα Δεξιά, τότε να πάνε να γαμηθούνε !!! Αλλά στα ακριβά διαμερίσματά τους, αυτή τη φορά. Μακρυά από μας! Να μην τους βλέπουνε τα μάτια μας και θαμπώνουν…

Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

Εν αναμονή...

Χρόνια τώρα στη Βουλή, περίμενα την δημοσίευση των δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης των πολιτικών- τα γνωστά "Πόθεν Έσχες"- σαν το ακραίο όριο των επαγγελματικών μου υποχρεώσεων, ενόψει του θέρους.
Και τις περίμενα κάθε τέτοια εποχή με ενιαύσια πλήξη, ώστε να τελειώνω και μ΄ αυτές τις πουτάνες, και να πάρω μετά τα παιδάκια μου και να εξαφανιστώ στις καλοκαιρινές διακοπές, για λίγες έστω μέρες.
Όσο κι αν άναβα κι εγώ, όπως όλοι, το καντήλι της συνήθειας, τώρα το πράγμα αλλάζει!..
Να μην δεις με άλλο μάτι, τι δηλώνει για παράδειγμα, ο θλιβερός Λοβέρδος; Και αυτή η πολιτική μαριονέτα ο Παπακωνσταντίνου; Αλλά και ο ψευτόμαγκας Πάγκαλος που κίνησε να παριστάνει τον αμπελουργό, έχοντας διορισμένη κόρη στη Βουλή, ο...καταγγέλλων;
(σ.σ: δεν της έκανε κι έφυγε! δικαιολογήθηκε ο θρασσύς...λες και τα παιδιά του κόσμου με περισσότερα προσόντα έχουν την ίδια πολυτέλέια...).
Κι απ΄ την άλλη; Ο οίκος των Παπανδρέου,πως πορεύεται άραγε; Και η κυρά- Διαμαντοπούλου που υπόσχεται οτι τα παιδάκια μας θα είνα δια βίου αγράμματα;
Αυτήν τη φορά, μάγκες, το δηλώνω, έχω για πρώτη φορά μεγαλύτερη όρεξη.
Κι έχω και ΄μοβόρα κίνητρα!
Ίσως επειδή ο θυμός μέσα μου, ζητά δημιουργική διέξοδο. Και γιατί θέλω να εκθέσω λίγο πιο άκομψα, όσους, στο ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τον ΛΑ.Ο.Σ ψηφίζουν αυτά τα απάνθρωπα μέτρα! Το ίδιο έκανα και πριν, αλλά δεν έπιανε τόπο. Τώρα λέω είναι ευκαιρία.
Και ξέρω το παραμύθι...Ελάχιστοι απο απο αυτούς της λεγόμενης πρώτης γραμμής πολιτικούς δεν δικαιολογήσαν ποτέ και τίποτε απ΄ όσα απέκτησαν και κατέχουν.
Όλα νόμιμα και ηθικά.
Και, χιλιάδες κακογραμμένες σελίδες, όπου οι περισσότεροι στα δύο μεγαλύτερα κόμματα, κρύβουν επιμελώς το πως γινήκανε μάγκες απ΄ την πολιτική, πλην όμως χωρίς καμία σοβαρή εξήγηση. Που δουλεύανε αλήθεια όλοι αυτοί τόσα χρόνια;
Αυτήν τη φορά, λέω να παραθέσω με εξαντλητικήν επιμέλεια το βιός και το πλούσιο έχει, του καθενός τους. Να μας πούν πως τα βγάλανε.
Κι ύστερα, αν έχουν τα μούτρα, ας πάνε αυτοί να εξηγήσουνε σε ανθρώπους σαν κι εμάς για ποιόν λόγο πρέπει εμείς τώρα να χωθούμε δυό μέτρα κάτω απ΄τη γη και να πεθάνουμε άκεφοι, επειδή αυτές οι χαμούρες διάλεξαν για μας και τα παιδιά μας, οτι στην κιβωτό που φτιάξανε έχει χώρο μόνο για το κέρδος.

Ο Πρόεδρος, ρε καθίκια! Ο Πρόεδρος...

Μπουκάρησε ασθμαίνοντας, κατά το φυσικό του χθες βράδυ, στη μέσα αίθουσα των κοινοβουλευτικών συντακτών ο κυρ- Πάνος Σόμπολος, ο πρόεδρος της Ενώσεως κι έψαχνε ντεμέκ θορυβημένος και κραδαίνοντας κάτι παληόχαρτα στα χέρια, να βρει που ακριβώς μας έριξε η κυβέρνηση στο Ασφαλιστικό, υποσχόμενος οτι αυτό δεν θα τους περάσει. Στα 48 μου χρόνια, μα τω Θεώ, δεν έχουν ξαναδεί τα μάτια μου τόσο γελοίο θέαμα. "Το΄ χασες το έργο Πρόεδρε! Αυτά που κρατείς ήσαντε στο προσχέδιο του Ασφαλιστικού..." του είπε κοροϊδευτικά κάποιος. Έφυγε απ΄ την αίθουσα, σαν να μην μπήκε ποτέ.
Και λίγο πριν όταν τον ρώτησε ένας, γιατί έστερξε και φύγαν απο την ασφαλιστική κάλυψη τα παιδιά των ηλεκτρονικών εκδόσεων των εφημερίδων, απάντησε κακόμοιρα "ξέρεις πόσες μαχαιριές έχω φάει;".
Αλοίμονο...Εμείς δεν ξεύρωμε Πρόεδρε; Για τούτο, θαρρώ, σε λένε στην πιάτσα Ντίλιγκερ!.. Και μάλλον σε αδικούν...

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Κάπου ένα εκατομμύριο λιγότερα..

Νομίζω ότι δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο. Η νέα ιστοσελίδα του υπουργείου Παιδείας (www.minedu.gov.gr) υλοποιήθηκε από στελέχη του, σε διάστημα τριών μηνών, με χρήση ανοιχτού λογισμικού και συνολική δαπάνη του δημοσίου 150 ευρώ. Αντιστοίχως, η νέα ιστοσελίδα της Βουλής (www.hellenicparliament.gr) υλοποιήθηκε μέσα σε τρία χρόνια και κόστισε 1.059.516,27 ευρώ (80% κοινοτικοί - 20% εθνικοί πόροι).