Παρασκευή 27 Απριλίου 2007

Πρόγραμμα Βουλής 30 Απριλίου – 4 Μαΐου 2007

Δευτέρα, 30 Απριλίου
-



Τρίτη, 1 Μαΐου

Πρωτομαγιά



Τετάρτη, 2 Μαΐου
09.30 (Γερουσίας) Επιτροπή Εθνικής Άμυνας κ Εξωτερικών: Συνέχιση της επεξεργασίας και εξέτασης του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εξωτερικών «Κύρωση ως Κώδικα του "Οργανισμού του Υπουργείου Εξωτερικών"».
10.30 (ολομέλεια) Συζήτηση επί του σχεδίου νόμου: «Έγκριση της σύστασης Ιδρύματος με την επωνυμία «Ίδρυμα Ερευνών, Μουσικής, Τεχνών κ Επιστημών Ευάγγελου Παπαθανασίου» και κύρωση του Οργανισμού του».

Πέμπτη, 3 Μαΐου
09.30 (150) Επιτροπή Εθνικής Άμυνας κ Εξωτερικών:
α.«Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Σλοβακίας σχετικά με την προστασία διαβαθμισμένων πληροφοριών οι οποίες ανταλλάσσονται μεταξύ των δύο χωρών».
β.«Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Βουλγαρίας σχετικά με την προστασία διαβαθμισμένων πληροφοριών οι οποίες ανταλλάσσονται μεταξύ των δύο χωρών».
10.30 (ολομέλεια) Συζήτηση προ Ημερησίας Διατάξεως, με πρωτοβουλία της προέδρου της ΚΟ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα, σε επίπεδο Αρχηγών
Κομμάτων με θέμα την Αγροτική Πολιτική.

Παρασκευή, 4 Μαΐου
10.30 (ολομέλεια) Επίκαιρες ερωτήσεις.

Α1.του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Θεόδωρου Κολιοπάνου προς τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σχετικά με τη λήψη μέτρων στήριξης των παραγωγών ακτινιδίων του νομού Άρτας κλπ.
Α2.του βουλευτή του ΚΚΕ Αντωνίου Σκυλλάκου προς τον υπουργό Δημόσιας Τάξης, σχετικά με την κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων στο Πυροσβεστικό Σώμα κλπ.
Β1.του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Γεωργίου Παπαγεωργίου προς τον υπουργό Δικαιοσύνης, σχετικά με την ίδρυση μόνιμου Εφετείου στη Χαλκίδα κλπ.
Β2.του βουλευτή του ΚΚΕ Άγγελου Τζέκη προς τους υπουργούς Ανάπτυξης και Οικονομίας κ Οικονομικών, σχετικά με την καταβολή των δεδουλευμένων στους εργαζόμενους της εταιρείας «Μακεδονική Βιομηχανία Μετάλλου ΑΕ» στη Δράμα, τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας κ.λπ.

11.30 (ολομέλεια) Επερώτηση βουλευτών του ΠΑΣΟΚ σχετικά με την πολιτική της κυβέρνησης για τη δημόσια ασφάλεια.

Πέμπτη 26 Απριλίου 2007

Τι γιορτάζει η Βόνταφον στο Σύνταγμα;

Ο επίτιμος μίλαγε για δέκα χρόνια. Για τις υποκλοπές δεν χρειάστηκαν ούτε δέκα μήνες. «Κοκκίνισαν» τα σκαλοπάτια των σταθμών του μετρό για τη γιορτή της Βόνταφον στο Σύνταγμα (αλήθεια τι γιορτάζει;). Γέμισε η μικρή οθόνη με το «δράκο» να διαφημίζει τις μικρές μας στιγμές, υπέρ της αγγλικής εταιρείας κινητής τηλεφωνίας. Εάν νομίζετε όμως, ότι είστε οι μόνοι που ενοχλείστε, κάνετε (ευτυχώς) λάθος. Δείτε τι γράφουν οι συνάδελφοι μπλόγκερ «Δε Μασάμε Ρε» εδώ και εδώ, ArxediaMedia, Οι Άλλοι, Dealsend, και άλλοι.

εκπτωτική κάρτα για τα media στο "Καστελλόριζο"


Όταν ο όμιλος "Καστελλόριζο" ανέλαβε τη διαχείριση του καφενείου της Βουλής, αύξησε την τιμή του καταλόγου έως και 50% (πχ ο φραπέ, από 80 λεπτά πήγε 1,20 ευρώ). Μετά τα πρώτα αρνητικά σχόλια στον Τύπο, ο όμιλος έκανε έκπτωση 20% στους κοινοβουλευτικούς συντάκτες, όχι όμως και στους υπαλλήλους στο κοινοβούλιο, προκαλώντας νέες αντιδράσεις. Παράπονα ακούστηκαν και από εργαζόμενους του ομίλου για υπερβολικά ωράρια, μη καταβολή ενσήμων και αναρρωτικών αδειών. Κάποιοι, δε, εξ αυτών απολύθηκαν διότι διεκδίκησαν τα δικαιώματά τους! Το κακό παράγινε όταν αποκαλύφθηκαν στην εκπομπή "Αποδείξεις" του ΑΝΤ1 οι μέθοδοι ψύξης και απόψυξης τροφίμων, αλλά και παρασκευής φαγητών που ακολουθούσαν στο εστιατόριο της Βουλής. Μετά από όλα αυτά, το Ταμείο Αλληλεγγύης των Υπαλλήλων της Βουλής (ΤΑΥΒ), που έχει στην ευθύνη του τα κυλικεία του κοινοβουλίου, προκήρυξε διαγωνισμό για νέο μισθωτή. Όλως τυχαίως (;) κόπηκε και η έκπτωση του ομίλου στους δημοσιογράφους της Βουλής. Φαίνεται όμως ότι το ξανασκέφθηκαν και προέβησαν σε δύο κινήσεις "δημοσίων σχέσεων" (α) τους κάλεσαν για φαγητό στο εστιατόριο "Λυκαβηττός" του ομίλου και (β) πρόσφεραν ονομαστικές (!) εκπτωτικές κάρτες για όλα τα εστιατόρια και καφέ του ομίλου "αποκλειστικά για δημοσιογράφους και γενικότερα στελέχη των media". Πως σας φαίνονται όλα αυτά;

Τετάρτη 25 Απριλίου 2007

Κάδος ανακύκλωσης μπαταριών!


Μη πετάτε τις μπαταρίες σας στα σκουπίδια. Περιέχουν ψευδάργυρο, άνθρακα, νικέλιο, κάδμιο, υδράργυρο και άλλα επιβλαβή υλικά που μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα και το έδαφος. Μοναδική λύση, η ανακύκλωσή των ηλεκτρικών στηλών από ειδικά εργοστάσια, τα οποία θα φροντίσουν να δώσουν νέα ζωή στα επικίνδυνα μέταλλα. Εμείς, το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να εναποθέσουμε τις μπαταρίες μας στους ειδικούς κάδους. Έναν τέτοιο κάδο της "ΑΦΗΣ" διαθέτει και η αίθουσα των κοινοβουλευτικών συντακτών, για μπαταρίες από μαγνητοφωνάκια, κινητά τηλέφωνα, ρολόγια κλπ. Παρόμοιους κάδους τοποθέτησαν οι αρμόδιες υπηρεσίες της Βουλής και σε άλλα σημεία του κτιρίου. Περισσότερες πληροφορίες στη διεύθυνση της μη κερδοσκοπικής εταιρείας «Ανακύκλωση Φορητών Ηλεκτρικών Συσκευών-ΑΦΗΣ» http://www.afis.gr.



Σάββατο 21 Απριλίου 2007

Τα τείχη της ανθρωπιάς

Η "ευωδιά" που προέρχεται αυτές τις μέρες από τον Εύοσμο Θεσσαλονίκης είναι αποπνικτική. Αντιδρά η τοπική κοινωνία και θεωρεί ότι υποβαθμίζεται με την απόφαση του Δήμου να ιδρύσει σπίτι φιλοξενίας ψυχικά ασθενών που βρίσκονται σε στάδιο επανένταξης. Φοβούνται ότι η γειτνίαση με τους συνανθρώπους μας, των οποίων η ψυχική υγεία κλονίστηκε είναι επικίνδυνη για τα παιδιά τους και απαιτούν φθάνοντας μέχρι του σημείου να χειροδικήσουν και να καταλάβουν την είσοδο του κτιρίου να πάει ο ξενώνας...κάπου αλλού.
Αγνοούν ίσως τα στοιχεία που δείχνουν πώς η μάστιγα του εικοστού πρώτου αιώνα δεν θα είναι ο καρκίνος, το έϊτζ ή άλλες γνωστές αρρώστιες αλλά οι ψυχικές παθήσεις. Κλείνουν τα μάτια στο γεγονός ότι ουδείς έχει την υγεία στο τσεπάκι του και ότι τα παιδιά μας κινδυνεύουν από τη στιγμή που θα γεννηθούν και κυρίως κινδυνεύουν από τους γονείς τους, το κοινωνικό περιβάλλον και τα μηνύματα που δέχονται καθημερινά.
Αυτάρεσκα κλείνονται στο σπίτι τους με την σφιχταγκαλιασμένοι με την ψευδαίσθηση ότι στο δικό τους σπίτι δεν θα χτυπήσει ποτέ την πόρτα η ψυχική νόσος ούτε τα ναρκωτικά (κάτι ανάλογο είχε συμβεί πριν από τέσσερα χρόνια με ένα κέντρο αποκατάστασης εξαρτημένων από ουσίες).
Αν τους έλεγε κάποιος ότι αυτοί οι συνάνθρωποι τους θα πάνε σε ένα σύγχρονο Καιάδα θα ανακουφίζονταν. Και θα συνέχιζαν να χρεώνονται για το νέο μοντέλο κινητού και τις ξένες γλώσσες και τα φροντιστήρια των γόνων τους.
Η Δημοκρατία μας ακούει τη θέληση και την άποψη των τοπικών κοινωνιών. Ειδικά όταν απειλούν ότι θα εξεγερθούν υπερασπιζόμενες τα δίκαια αιτήματα τους. Ας μην ξεχνάμε ότι είναι και ψηφοφόροι αυτοί οι πολίτες.

Παρασκευή 20 Απριλίου 2007

αφιερωμένο..


του Ηλία Πετρουλάκη


αφιερωμένο στους καπετάνιους, οικονομολόγους, σεισμολόγους και λοιπούς πανεπιστήμονες που δημοσιογραφούν ανάμεσά μας..

Πέμπτη 19 Απριλίου 2007

"Όποιος πέρασε απο κει, λέω για πάντα έχει σωθεί"; Όχι δυστυχώς...

Ο συστηματικός αναγνώστης του Ελληνικού Τύπου, μπορεί εύκολα να διαπιστώσει πόσο πολύ έχει υποχωρήσει το "αντιαμερικανικό μένος" τα τελευταία χρόνια στις εφημερίδες.
Δεν μιλάμε για έναν τυφλό και αδιέξοδο αντιαμερικανισμό που προδίδει μια ανήμπορη και μάταιη λύσσα, αλλά, για μια συνεπή δημοσιογραφική στάση που δεν θεοποιεί με δέος και εθελόδουλη προθυμία ο,τι προέρχεται απο την άλλη άκρη του Ατλαντικού, ενω, παρακολουθεί κριτικά και αναδεικνύει τις φαιές όψεις της πνιγηρής πλανητικής αυθαιρεσίας.
Πριν απο δύο Κυριακές, στην αριστερή εβδομαδιαία εφημερίδα "ΠΡΙΝ", δημοσιεύθηκε ανώνυμο σχόλιο στο οποίο ο συντάκτης διαπίστωνε εκτεταμένη αμερικανική προσπάθεια για την άλωση του Ελληνικού Τύπου. Η εφημερίδα "Καθημερινή" πήρε το θέμα προσωπικά. Και θεώρησε ως ένοχο τον διευθυντή του "ΠΡΙΝ", Γιώργο Δελαστίκ, ο οποίος εργαζόταν ταυτόχρονα στο πολιτικό- διπλωματικό ρεπορτάζ της "Κ". Ράβδος εν γωνία άρα βρέχει...
Με συνοπτικές διαδικασίες ο Δελαστίκ την περασμένη βδομάδα απολύθηκε απο την "Κ", κατακτώντας αθελά του, μια ανεπιθύμητη θέση ανάμεσα σε όλους τους Έλληνες δημοσιογράφους που έχουν χάσει την δουλειά τους για πολιτικούς λόγους. Απτόητος ο εκδότης της "Καθημερινής", Αντώνης Καρκαγιάννης, επιχείρησε εκ των υστέρων μετά την αρνητική δημοσιότητα που προκάλεσε η απόφασή του, να εμφανίσει την απόλυση, σαν μια ακόμα τυπική περίπτωση προσωπικής διένεξης ενός δημοσιογράφου με τους συναδέλφους του και την εφημερίδα που...τον τάϊσε γλυκό ψωμί. Τον κατηγόρησε μάλιστα οτι δεν είχε το θάρρος να παραιτηθεί αν και συκοφάντησε συναδέλφους του...
Ο ίδιος ο Δελαστίκ, σε χθεσινή επιστολή του στην ΕΣΗΕΑ, αφού καταγγέλει τα καθέκαστα, εξομολογείται δηκτικά "προσωπικά πάντως, θα εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στον Αν. Καρκαγιάννη, γιατί, όπως στα επικά χρόνια της νιότης του στο σύρμα της Μακρονήσου συνεισέφεραν, μαζί με τις θυσίες των αγωνιστών της Αριστεράς, στην γαλούχηση πολλών απο εμάς στο να κρατάμε ψηλά το μέτωπό μας, έτσι και τα σημερινά, ύστερα χρόνια και πεπραγμένα του μας διδάσκουν πως να μην καταντήσουμε πολιτικά".
Λυπηρό, αλλά αληθές...

Τετάρτη 18 Απριλίου 2007

Κακό "κορίτσι"...

Ανησυχεί ζωηρά ο πρέσβης των ΗΠΑ στην Αθήνα, Τσάρλς Ρής απο τις επιλογές της χώρας μας στο νέο ενεργειακό παιχνίδι που έχει εγκαινιάσει η Μόσχα και προειδοποιεί για τον...κίνδυνο να γίνει η Ελλάδα ενεργειακός όμηρος της Ρωσίας.
Ο νέος ανθύπατος δεν είναι τόσο πονόψυχος όσο θέλει να δείχνει. Απλώς συμπεριφέρεται όπως κάθε νταβαντζής που σέβεται τον εαυτό του. Τόσα χρόνια το "κορίτσι" τα΄ φερνε αδιαμαρτύρητα. Τώρα που φαίνεται πως άρχισε να καταλαβαίνει οτι οι άλλες πληρώνονται για τις υπηρεσίες τους, του κ. Ρής του κακοφαίνεται...

Δευτέρα 16 Απριλίου 2007

Οι δύο πυρκαγιές του Μεγάρου της Βουλής*




Του Παντελή Στεφ. Αθανασιάδη.


Το Μέγαρο του Κοινοβουλίου (τότε Ανάκτορα) ταλαιπωρήθηκε δύο φορές από μεγάλες και καταστρεπτικές πυρκαγιές.

Η πρώτη επί πρωθυπουργίας Χαρίλαου Τρικούπη, τον Ιούλιο του 1884. Η εφημερίδα «Αιών» έγραφε στις 24-7-1884: «…προσέδραμον δ’ εκεί και πάντες οι υπουργοί, εν οίς πρώτος ο πρωθυπουργός κ. Τρικούπης». Τα ίδια έγραφε και η «Νέα Εφημερίς». Ο Τρικούπης μάλιστα, όταν είδε την αδυναμία των πυροσβεστών να περιορίσουν τη φωτιά, έδωσε εντολή να μεταφερθεί άφθονο χώμα από τον κήπο για να σκορπισθεί στα πατώματα για να περισταλεί το πυρ. Ο πρωθυπουργός εκείνη την ημέρα είχε μείνει στο μέτωπο της φωτιάς από τις 10 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα.

Ο «Ραμπαγάς» στις 27 Ιουλίου 1884 σε ποίημα του με τίτλο «Φωτιά στα Παλάτι» επέκρινε τη διακοπή της ύδρευσης της πόλης για να σβήσει η φωτιά των Ανακτόρων γράφοντας μεταξύ άλλων:

Έκοψαν απ’ τα σπίτια
Το νερό μέσα στην πόλη
Για το σπίτι που με ίδρω
Τόχουμε χτισμένο όλοι.
Κι επροτίμησαν πολίται
Απ’ τη δίψα τους να σκάσουν
Παρά ένα τέτοιο σπίτι
Κανακάρικο να χάσουν.

Η πυρκαγιά σημειώθηκε στον 3ο όροφο του κτιρίου, στη βορινή πλευρά, αυτή δηλαδή που βλέπει προς τη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας. Τότε κάηκε μεγάλο μέρος της στέγης. Κατά την εφημερίδα «Πρωία» δύο εκδοχές υπήρχαν. Ή η φωτιά προήλθε από την καπνοδόχο των μαγειρείων, ή από αμέλεια κάποιων εργατών ενός συνεργείου, που συγκολλούσαν τσίγκους της στέγης. Η βασιλική οικογένεια ολόκληρη έλειπε σε ταξίδι στην Κοπεγχάγη.

Ο Γεώργιος Σουρής, πολιτικοποιώντας ακόμα περισσότερο το ζήτημα, με βάση τα αιτήματα προς το Στέμμα για περισσότερο εκδημοκρατισμό έγραφε με υπονοούμενα στο «Ρωμηό» της 28ης Ιουλίου 1884 για το Ανάκτορο που πήρε φωτιά:

Αλλ’ όμως πιο καλύτερα μαύρος σωρός να γίνης
Και άσμα επικήδειον στην τέφρα σου να ψάλω
Κι ήθελα στάκτη στη φωτιά της Τρίτης ν’ απομείνεις
Μήπως επάνω εις αυτήν στηθεί Παλάτι άλλο
Αστράπτον εγκαλώπισμα του Δήμου της Παλλάδος
Κι Ανάκτορον μίας σεμνής κι ηρωικής Ελλάδος.

Η δεύτερη μεγάλη πυρκαγιά σημειώθηκε στις 24 Δεκεμβρίου 1909. Κατέστρεψε μεγάλο μέρος του κτιρίου και ειδικότερα την κεντρική πτέρυγα και τμήματα της ανατολικής και δυτικής πτέρυγας. Η πυρκαγιά προήλθε μάλλον από το ορθόδοξο παρεκκλήσιο της βασίλισσας Όλγας, όπου υπήρχαν καντήλια αναμμένα. Τότε ακόμα και αγήματα αγγλικών και ρωσικών πολεμικών πλοίων τα οποία ναυλοχούσαν στον όρμο του Φαλήρου πήραν μέρος στην κατάσβεση της πυρκαγιάς. Τις εργασίες κατάσβεσης της πυρκαγιάς συντόνιζε επιτόπου ο πρωθυπουργός Μαυρομιχάλης. Η φωτιά εκείνη κατέστησε ακατάλληλο το μέγαρο για διαμονή της βασιλικής οικογένειας.

Ο Σουρής σχολιάζοντας πάντα την επικαιρότητα, έγραψε μετά από λίγες μέρες, που συνέπιπταν πια με την Πρωτοχρονιά του 1910:

Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά κι αρχή καλός σας χρόνος
Για τη φωτιά του Παλατιού να μη σας καίη πόνος
Κι αν κάηκαν του Παλατιού και σκεύη και στολίδια
Μπορούνε κι άλλα σαν αυτά να ξαναγίνουν ίδια.



Σ
ήμερα το ιστορικό και διατηρητέο Μέγαρο της Βουλής, καλύπτεται από σύγχρονα μέσα πυρανίχνευσης και πυρόσβεσης.

*Το θέμα πρωτοπαρουσιάστηκε στον τηλεοπτικό σταθμό της Βουλής των Ελλήνων.

Παρασκευή 13 Απριλίου 2007

Μεσολόγγι: Η πλατεία των πέντε πρωθυπουργών*

του Παντελή Στεφ. Αθανασιάδη

Το Μεσολόγγι από τις αρχές του εθνικού πολιτικού βίου, πρωταγωνίστησε με κάθε τρόπο στα ελληνικά πολιτικά πράγματα. Είτε με τη συμμετοχή των Μεσολογγιτών στον Αγώνα της Ανεξαρτησίας, είτε με τη συμμετοχή τους στην πολιτική, αλλά και πνευματική ζωή της χώρας.

Το Μεσολόγγι, γεννά ήρωες, πρωθυπουργούς και ποιητές. Η μικρή αυτή πόλη της Ρούμελης, που άφησε κατάπληκτη την Ευρώπη με τις δραματικές πολιορκίες της από τους Οθωμανούς και την ηρωική έξοδο των κατοίκων της, ετούτο τ’ αλωνάκι, όπως την αποκαλούσε ο Διονύσιος Σολωμός στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους», γέννησε πέντε πρωθυπουργούς, αριθμός σημαντικός, ανάλογα και με τον πληθυσμό της πόλης.

Στο Μεσολόγγι, μια μικρή πλατεία, με εμπορικά καταστήματα και καφετέριες, η Πλατεία των Πέντε Πρωθυπουργών, θυμίζει στους περαστικούς, τη μεγάλη πολιτική κληρονομιά της Ιεράς Πόλεως. Πρόκειται για τους Σπυρίδωνα Τρικούπη και το γιο του Χαρίλαο Τρικούπη, τους αδελφούς Ζηνόβιο και Δημήτριο Βάλβη και τον Επαμεινώνδα Δεληγιώργη.


Ο ιστορικός της Επαναστάσεως του 1821 Σπυρίδων Τρικούπης γεννήθηκε το 1788 και πέθανε το 1873. Λόγιος, διπλωμάτης και ιστορικός, υπήρξε μια πολυσχιδής φυσιογνωμία. Πήρε μέρος στην Επανάσταση του 1821 και μετά την Απελευθέρωση ο Ιωάννης Καποδίστριας το 1828 τον διόρισε γραμματέα Επικρατείας, αξίωμα ισοδύναμο με το αξίωμα του πρωθυπουργού και υπουργό Εξωτερικών. Μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια, διετέλεσε πρώτος πρωθυπουργός στο διάστημα της Αντιβασιλείας. Είναι αυτός που έπεισε τον Διονύσιο Σολωμό, να γράφει τα ποιήματά του στην ελληνική γλώσσα αντί της ιταλικής. Πρωταγωνίστησε στην έξωση του Όθωνα το 1862. Συνέταξε μάλιστα ο ίδιος το ψήφισμα της έκπτωσης του από το θρόνο της Ελλάδας.

Ο Ζηνόβιος Βάλβης γεννήθηκε στο Μεσολόγγι. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και αργότερα Νομικά στην Πίζα. Σταδιοδρόμησε στο δικαστικό κλάδο και μετά την Επανάσταση των Μακρυγιάννη- Καλλέργη το 1843 ήταν πληρεξούσιος Μεσολογγίου στην Α΄ Εθνική Συνέλευση. Στις εκλογές του 1844 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Μεσολογγίου. Το 1849 διορίσθηκε υπουργός Οικονομικών και το 1863 υπουργός Δικαιοσύνης και μετά την παραίτηση του Κωνσταντίνου Κανάρη ανέλαβε την πρωθυπουργία. Το 1864 του ανατέθηκε εκ νέου η πρωθυπουργία, που την κράτησε για τρεις μήνες. Πέθανε το 1866.

Ο αδελφός του Δημήτριος Βάλβης γεννήθηκε στο Μεσολόγγι το 1814. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στο Λιβόρνο και σπούδασε νομικά στη Πίζα. Σταδιοδρόμησε στο δικαστικό σώμα και το 1855 έγινε Πρόεδρος του Αρείου Πάγου. Το 1866 όταν οι στόλοι της Ευρώπης απέκλεισαν τα ελληνικά παράλια, η κυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννη εξαναγκάσθηκε σε παραίτηση. Τότε ο βασιλιάς Γεώργιος ανέθεσε στο Δημήτριο Βάλβη το σχηματισμό υπηρεσιακής κυβέρνησης στις 30 Απριλίου 1866.

Μεσολογγίτικης καταγωγής είναι και ο τέταρτος πρωθυπουργός, ο Επαμεινώνδας Δεληγιώργης, που γεννήθηκε το 1829 στην Τρίπολη. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και σταδιοδρόμησε στη δικηγορία. Υπήρξε δραστήριος ως φοιτητής στις αντιοθωνικές κινητοποιήσεις και αργότερα πρωτοστάτησε στην έξωση του βασιλιά Όθωνα. Εξελέγη βουλευτής Μεσολογγίου για πρώτη φορά το 1859. Διετέλεσε υπουργός Δημόσιας Εκπαίδευσης, Εξωτερικών και Οικονομικών. Ανέλαβε την πρωθυπουργία έξι φορές από το 1865 έως το 1877. Ο Δεληγιώργης, σε ηλικία 36 ετών, έγινε και παραμένει ο νεώτερος πρωθυπουργός της Ελλάδας!

Ο Μεσολογγίτης Χαρίλαος Τρικούπης γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1832. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και το Παρίσι και εισήλθε στο διπλωματικό σώμα. Με την πολιτική ασχολήθηκε το 1865, όταν εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Μεσολογγίου. Διετέλεσε επτά φορές πρωθυπουργός, έξι φορές υπουργός Εξωτερικών, τρεις φορές υπουργός Εσωτερικών, έξι φορές υπουργός Οικονομικών και δύο φορές υπουργός Στρατιωτικών. Προώθησε αποφασιστικά τον εκσυγχρονισμό της Ελλάδας με μεγάλα έργα υποδομής. Θεωρείται ο πλέον ολοκληρωμένος Έλληνας πολιτικός του 19ου αιώνα. Πέθανε στις Κάννες το 1896.

Το Μεσολόγγι, δεν έπαψε ποτέ να γεννά ήρωες, πολιτικούς και ποιητές.


*Το θέμα πρωτοπαρουσιάστηκε στον τηλεοπτικό σταθμό της Βουλής των Ελλήνων.

Νέος μπλόγκερ-βουλευτής!

Ο Γιάννης Σκουλάς (Ηρακλείου, ΠΑΣΟΚ) προστέθηκε στο μικρό -ακόμα- κατάλογο βουλευτών που γράφουν ιστοημερολόγια. Πέραν των θέσεων και της καθημερινής δράση του, ο κ. Σκουλάς περιλαμβάνει στο μπλογκ του μία "ψηφοφορία" για το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ καθώς και συνδέσεις προς το διαδικτυακό ραδιόφωνο και τη σελίδα διαλόγου του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ιστολόγια διαθέτουν επίσης οι:

Μίμης Ανδρουλάκης (Επικρατείας, ΠΑΣΟΚ) [από 26/1/2006]
Ευάγγελος Βενιζέλος (Α' Θεσσαλονίκης, ΠΑΣΟΚ) [3/11/2006]
Ντίνος Βρεττός (Αττικής, ΠΑΣΟΚ) [9/1/2007]
Γιάννης Μαγκριώτης (Α' Θεσσαλονίκης, ΠΑΣΟΚ) [17/12/2006]
Γιάννης Σκουλάς (Ηρακλείου, ΠΑΣΟΚ) [4/2007]

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ. Παπανδρέου, γράφει ιστοημερολόγιο ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς [από 18/10/2006]


Για πλήρη κατάλογο βουλευτών με ιστολόγια και ιστοσελίδες εδώ.

Παρασκευή 6 Απριλίου 2007

Απουσία;

Είναι Μ.Παρασκευή. Η Βουλή δε συνεδριάζει. Τα γεγονότα τρέχουν. Οι κοινοβουλευτικοί συντάκτες, όλοι εμεις με τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Και ο Γιάννης Διακογιάννης μας λείπει.
Δεν το λέμε. Μοιάζει να είναι παρών ενώ είναι απών. Η απουσία του-απο τα Χριστούγεννα- μας πληγώνει αλλά δεν το συζητάμε. Τα μεσημέρια στη Βουλή τρώμε χωρίς την παρουσία του, που άναβε τις συζητήσεις και περνούσαμε αβίαστα από τα δημόσια στα ιδιωτικά. Τότε που μας έκανε να γελάμε ακόμα και λίγο πριν από το τέλος. Το γραφείο του δεν είναι πια πόλος έλξης για όλους. Θυμάμαι τις νεότερες συναδέλφους να του ζητάνε συνέχεια μια συμβουλή, μια πληροφορία, έτσι δεν είναι Λώρα, Κατερίνα; Ωρες-ώρες νομίζουμε ότι ο Γιάννης δεν έχει φύγει οριστικά αλλά βρίσκεται σε κάποια αποστολή στο Αφγανιστάν, το Ιράκ ή αλλού. Και θα ανησυχούμε μέχρι να γυρίσει και μόλις έρθει θα τα πίνουμε παρέα και θα τον πειράζουμε για τις όμορφες ξένες συναδέλφους με τις οποίες συνεργαζόταν εκεί στις πολεμικές συρράξεις. Όμως η πραγματικότητα είναι αμείλικτη. Ο Γιάννης δεν θα ξαναγυρίσει μετά το Πάσχα. Στο εξής θα είναι μόνο ανάμνηση. Τουλάχιστον θα μας κάνει καλύτερους;