Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2020

Είναι σημαντικό, οι άνθρωποι που έχουνε δουλειά και κάποια λεφτά στην άκρη, αντί να μας δείχνουν πόσο ωραίο δέντρα στόλισαν να μας δείχνανε μερικές φωτογραφίες από κοινωνικά κέντρα όπου πήγαν και μαγείρεψαν με δικά τους έξοδα. Και όχι άπαξ, για να συνεννοούμαστε...     

Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2020

Πίσω απ΄ τις λέξεις "κρύβεται" ο Αλέξης...

Ο ακραία επιθετικός και ομοφοβικός τρόπος με τον οποίον ο γνωστός Κούγιας απευθύνεται στους μάρτυρες στη δίκη για την δολοφονία του Μένη Κουμανταρέα, αποκαλύπτει έναν άνθρωπο που θέλει να απαλλαγεί απεγνωσμένα από έναν "εφιάλτη" που τον καταδιώκει.

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2020

 Επειδή συμβαίνουν πράγματα

Το προπερασμένο Σάββατο ο υπόδικος υπαρχηγός της Χρυσής Αυγής Ηλ. Κασιδιάρης που φιλοδοξεί να διαδεχθεί στην ηγεσία της ναζιστικής- εγκληματικής οργάνωσης τον οριστικά ξεπεσμένο «φυρερίσκο» Νίκο Μιχαλολιάκο, επικεφαλής μιας μικρής ομάδας ανυπόληπτων, μισάνθρωπων και αξιοθρήνητων μπράβων ανηφόρισε στη Σαλονίκη.

Μπροστά από το άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου στην παραλία, κάπου 250 ναζήδες, ακροδεξιοί συνταξιούχοι και κυρίες με ξεβαμμένο μαλλί δώσανε μια θλιβερή παράσταση και κατευθύνθηκαν μετά σαν μια κωμική οπισθοφυλακή, μια υστερική κουρελαρία, προς το Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο, όπου επρόκειτο να μιλήσει ο Κυρ. Μητσοτάκης. Οι Φίλιες αστυνομικές δυνάμεις που τους παρακολουθούσαν διακριτικά με αγνά αισθήματα, τους απαγόρευσαν με βαρειά καρδιά την προσέγγιση.

Αυτό όμως δεν εμπόδισε τα ανυπόληπτα μπραβάκια να βρωμίζουν και να λερώνουν στο διάβα τους, τους χώρους από όπου προηγουμένως περνούσαν με νοσηρά και απειλητικά συνθήματα του τύπου «Θα έχετε την τύχη του Φύσσα» και να ζωγραφίζουν στους τοίχους της νέας παραλίας σβάστικες και τα αποκρουστικά σύμβολα των Ναζί, κάτι που διόλου ανεξήγητα δεν φάνηκε να ενοχλεί τα «αδέλφια» τους των ΜΑΤ.

Τέσσερις ημέρες αργότερα, (16 Σεπτεμβρίου απόγευμα) ξεκίνησε από το «Μακεδονία Παλλάς» λίγο πιο κάτω μια ειρηνική πορεία παιδιών. Επειδή την επομένη επρόκειτο στην πόλη-όπως άλλωστε συνέβη σε πολλές περιοχές ακόμα και νησιωτικές της χώρας- να διαδηλώσουν οι πολίτες στη μνήμη του Παύλου Φύσσα, περίπου 200 πιτσιρικάδες, φοιτητές στην συντριπτική τους πλειοψηφία οργάνωσαν μια δική τους αντιφασιστική πορεία, στην διάρκεια της οποίας έσβησαν από τους τοίχους τα εμετικά συνθήματα των Ναζί.

Εκεί στον Λευκό Πύργο, την ώρα που το διαλύανε κι ο καθένας ετοιμαζόταν να πάει στη δουλειά του, εφόρμησαν με πρωτοφανή βιαιότητα οι Πραιτοριανοί του Χρυσοχοΐδη με στόχο να μακελέψουνε ανελέητα, νέα παιδιά, κορίτσια κι αγόρια- ένα κι ένα όπως τα έκοψα κοιτώντας τα καθαρά πρόσωπά τους!- μεταξύ 19 έως το πολύ 24 ετών.

Δύο από αυτά κατέληξαν με άγριες κακώσεις στο νοσοκομείο και άλλοι 51 στα κρατητήρια της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης (Γ.Α.Δ.Θ), ενώ ένας… «άνδρας» των ΜΑΤ, ο οποίος σύμφωνα με το ελεεινό ρεπορτάζ των διαύλων του Πέτσα τραυματίστηκε σοβαρά, είχε απλώς στραμπουλίξει το χέρι του και του συστήθηκε κρυοθεραπεία… (αποφεύγω τα σχόλια…).

Εκεί στη Γ.Α.Δ.Θ σε έναν χώρο «δύο επί τρία» στοιβάχτηκαν αυτά τα 51 παιδιά υπό άθλιες συνθήκες και σε καθεστώς αυστηρών επιδημιολογικών μέτρων και επιπλέον χωρίς τροφή και νερό «για να μάθουν»! Παραβιάζοντας τον νόμο και τις Διεθνείς Συμβάσεις με κάθε πιθανό τρόπο, οι δεσμοφύλακες, τους δώσανε όλα κι όλα για 51 κρατούμενους 4 (ολογράφως, τέσσερα!) μικρά μπουκαλάκια νερό! Τα αντιπαρήλθαν όλα με χιούμορ βέβαια, κι όταν κάποιοι από τους νεαρούς ζητούσαν να πάνε τουαλέτα και γέμιζαν με την ευκαιρία νερό από τις βρύσες –ένα νερό που μύριζε έντονα χλώριο και δεν πινόταν, όπως λέγανε- οι ανθρωποφύλακες σχολιάζανε βλοσυρά: «μην τα αφήνετε τα τσογλάνια να πάνε για κατούρημα. Γεμίζουν με νερό τα μπουκάλια»!.. Σε έναν πιτσιρικά δε που του είχανε σπάσει τρία δάχτυλα, απαντήσανε χλευαστικά «τι μας πέρασες ρε; Για νοσοκόμες;», όταν ζήτησε μια καινούργια γάζα να δέσει το πληγωμένο χέρι του.

Εν κατακλείδι: Η πορεία ήταν άοπλη. Στους ειρηνικούς διαδηλωτές, ούτε στυλιάρια, ούτε μολότωφ, ούτε και κάτι που να δήλωνε «προδιάθεση να τα κάψουν» βρέθηκε απάνω τους. Η κατηγορία λοιπόν μέχρι εκείνη την στιγμή, ήταν πλημμεληματικού χαρακτήρα κι έφτανε μέχρι τα όρια της «διατάραξης κοινωνικής ειρήνης».
Την επομένη το πρωί ωστόσο, κατέφτασε ασθμαίνων ένας αρχαιολόγος που κατέθεσε πρόθυμα ότι οι νεαροί αντιφασίστες έγραψαν συνθήματα πάνω στον Λευκό Πύργο-μνημείο ιδιαιτέρου κάλλους και αξίας- δίνοντας έτσι την δυνατότητα, στο «σικέ» τρίγωνο Αστυνομία- Αρχαιολογική Υπηρεσία- Εισαγγελία, να μετατρέψουν την κατηγορία σε κακούργημα!..

Η αλήθεια είναι ότι οι αντιφασίστες, έγραψαν κάποια δικά τους συνθήματα. Μόνο που αυτό συνέβη στον περιβάλλοντα χώρο του Λευκού Πύργου, πάνω σε κάτι πέτρες που έχουν τοποθετηθεί εκεί πριν από 10 περίπου χρόνια. Τόσο αρχαίες!.. Στα κρατητήρια του Δικαστικού Μεγάρου που μεταφέρθηκαν την περασμένη Παρασκευή οι συνθήκες συνωστισμού δεν ήταν καλύτερες. Και χρειάστηκε να δώσουν κανονική μάχη οι αγωνιστές Δικηγόροι και λίγοι αποφασισμένοι γονείς για να επιτραπεί στους κρατούμενους να πάρουν από ένα μπουκαλάκι νερό και κάτι φτηνά φαγώσιμα.

Το κατηγορητήριο- φως φανάρι ότι είχε κατασκευαστεί με άνωθεν πολιτική υπόδειξη, καθώς ζυγώνει η μέρα της απόφασης για την Χρυσή Αυγή στις 7 Οκτωβρίου, (τ΄ ακούς απόκοσμε και έρμε Χρυσοχοΐδη;)- δεν μπορούσε να ήταν πιο σαθρό, όπως θέλοντας και μη αναγνώρισαν ακόμα και οι εκπρόσωποι της Αστικής Δικαιοσύνης. Καμία εξατομικευμένη κατηγορία, τίποτε συγκεκριμένο εις βάρος κανενός. Έδρασαν-λέει…- όλοι από κοινού και με κοινούς στόχους κλπ, κλπ, οπότε, αφού δεν υπήρχε τίποτε στέρεο, πάρτε (σαν κλομπιά στο κεφάλι) μια συλλογική ευθύνη μπας και φοβηθείτε και για να σας κρατάμε τουλάχιστον για το επόμενο διάστημα σε κατάσταση ποινικής ομηρείας. Αλλά, πως γίνεται να μπουκάρεις και να συλλαμβάνεις μια ολόκληρη (ειρηνική, ξαναλέω!) πορεία; Ακόμα και το ΚΚΕ- προς τιμή του-όπως κι ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά και οι καθηγητές στα τμήματα των φοιτητών, έβγαλαν καταδικαστικές ανακοινώσεις, βλέποντας ότι η απροκάλυπτη καταστολή χτυπά χωρίς διακρίσεις την πόρτα καθενός.
Αργά το βράδυ της Παρασκευής, για να διασώσουν τα προσχήματα αυτού του νομικού αίσχους, άφησαν τα παιδιά ελεύθερα με τον περιοριστικό όρο της παρουσίας στο Α.Τ της γειτονιάς τους μια φορά το μήνα. Απαγόρευση εξόδου από τη χώρα, παρότι αιωρήθηκε για κάμποση ώρα απειλητικά στον αέρα, τελικά δεν επιβλήθηκε. Θα γελούσαν και τα τσιμέντα της Τούμπας, όταν στον μέγα υπόδικο του Noor -1, Βαγγέλη Μαρινάκη ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέστρεψε σεβαστικά το διαβατήριο.
Τόσα κωλόπαιδα να φανταστείς, και δεν είχαν απάνω τους, ούτε μπάφο…

 Ο Μεγάλος Υπεύθυνος

Αναρωτιέμαι πόσο κακομαθημένος, μεγαλομανής, αδιάφορος για τα προβλήματα των ασθενέστερων συμπολιτών του και το δημόσιο χρήμα, ιδιοτελής παρτάκιας και ανεπίγνωστος μπορεί να είναι ένας πολιτικός νέας κοπής υποτίθεται, όπως ο Δήμαρχος Αθηναίων Κωστάκης Μπακογιάννης. Μιλώντας στον Σκάϊ για τον ανεκδιήγητο «μεγάλο περίπατο», δήλωσε αφοπλιστικά και σαν να μην τρέχει τίποτε ότι η πρωτοφανής ταλαιπωρία στην οποία υπέβαλε τον κόσμο το τελευταίο τρίμηνο, ήταν μια «πιλοτική» προσπάθεια, «μια προσομοίωση που βγήκε και δεν βγήκε», ένας «πρόχειρος και προσωρινός τρόπος» για ένα έργο μεγαλύτερο (ωχ…) που όταν θα έρθει θα κάνει, όπως… απείλησε την Πανεπιστημίου αγνώριστη!.. Τα λεφτά βεβαίως, γύρω στα 2 εκ. ευρώ, βγήκαν και δεν ξαναμπαίνουν στο ταμείο.

Κι από το μυαλό αυτού του ατάλαντου, ούτε σαν υποψία περνά ότι με τα έξοδα αυτής της παρωδίας, θα έστηνε μερικούς ξενώνες για αστέγους, ώστε να φύγουν από τους αφιλόξενους δρόμους και να βρούνε τροφή και στέγη κάμποσοι από αυτούς τους αόρατους ανθρώπους.

Το χειρότερο με τον… Κωστάκη, είναι δεν πρόκειται να συντριβεί κάτω από το βάρος των πράξεών του. Θα δώσει ανελέητη μάχη το σύστημα της μητέρας του Ντόρας, για να μας πείσει ότι αξίζει να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Βέβαιο είναι ότι θα μας προσφέρει καινούργια… ομηρικά επεισόδια η Οικογένεια, αφού ο Κυριάκος βγάζει όχι και τόσο ανεπαίσθητα στον αφρό τον δικό του γιό, Κωνσταντίνο.

Και οι θλιβερές ζαρντινιέρες; Και οι μαραμένες Ουασιγκτόνιες; «Βεβαίως θα αποσυρθούν!» δήλωσε αποφασιστικά χωρίς να σηκώνει μύγα στο σπαθί του ο Κωστάκης. Λες και τις τοποθετήσαμε εμείς…  

Σαν από ειρωνεία, την ώρα που έγραφα βιαστικά το σχόλιο, ακουγόταν κάτω από το παράθυρο η φωνή του γύφτου «Όλα τα παληά μαζεύω…».

Σάββατο 22 Αυγούστου 2020

Από τη σημερινή "Δημοκρατία" όπου εργάζομαι  

Οι ανοιχτοί λογαριασμοί που υπάρχουν στην Κουμουνδούρου και επιτείνονται εξαιτίας της αναβολής (και λόγω της πανδημίας, του Συνεδρίου) ανοίγουν στον ΣΥΡΙΖΑ τον ασκό του Αιόλου. Προσωπικές, ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές που δεν συζητήθηκαν εγκαίρως και τώρα εκκρεμούν, συνθέτουν πλέον ένα εξαιρετικά εύφλεκτο «χαρμάνι» που τροφοδοτεί απανωτά επεισόδια στο διαδίκτυο εκθέτοντας σε κοινή θέα ένα δυσάρεστο θέαμα το οποίο εν πολλοίς, αφήνει αδιάφορους τους χειμαζόμενους από την τριπλή κρίση (οικονομία, κορονοϊός, Ελληνοτουρκικά) πολίτες. Στο μεταξύ η αντιπολίτευση στις βαρειές κυβερνητικές αστοχίες, μπορεί (;) να περιμένει.  

Το τελευταίο διάστημα και μάλιστα με γεωμετρική πρόοδο, μαίνεται ένας ιδιότυπος πόλεμος ανάμεσα σε εσωκομματικές φατρίες που προϊδεάζουν για μια εξοντωτική εσωκομματική αναμέτρηση στην οποία κυοφορείται ήδη ο σπόρος μιας ραγδαίας επερχόμενης διάσπασης. Προς το παρόν, οι εχθροπραξίες περιορίζονται σε πρόθυμους «αναλώσιμους» και σε στελέχη «από τα κάτω ράφια» της κομματικής ιεραρχίας. Εντούτοις, δεν ξεφεύγει την προσοχή ότι οι τροχιοδεικτικές βολές φθάνουν στα ενδιαιτήματα της ηγεσίας και στρέφονται απευθείας στον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα ο οποίος αποφεύγει την μετωπική σύγκρουση για όσο καιρό τουλάχιστον δεν βγαίνει κάποιος θαρραλέα απέναντί του σε τούτον τον ιδιότυπο πόλεμο φθοράς.

Στην ιστοσελίδα commonality.gr που απηχεί τις απόψεις της εσωκομματικής αντιπολίτευσης των «53+», εμφανίστηκαν χθες κείμενα οξείας κριτικής κατά της ηγεσίας στα οποία γίνεται λόγος για απροκάλυπτες καταστατικές παραβιάσεις-προκειμένου να εξηγηθεί το άνοιγμα προς την Κεντροαριστερά-και έλλειψη Δημοκρατίας στο κόμμα. Την ίδια στιγμή, ασκείται και έμμεση κριτική στην ηγεσία μέσω της επίθεσης στον Παύλο Πολάκη ο οποίος υποστηρίζει σταθερά ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ευθύνεται για το ρήγμα στην μεσαία τάξη που κόστισε εκλογικά.   

 Και τέλος, επαναλαμβάνεται η δυσανεξία του «ιστορικού ΣΥΡΙΖΑ» απέναντι στους φερέοικους του πρώην ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι κατά γενική ομολογία, μην έχοντας άλλη επιλογή στις κάλπες, κράτησαν παρ΄ ελπίδα όρθιο το κόμμα, όταν όλα έδειχνα να έχουν χαθεί, στις πρόσφατες εθνικές εκλογές.

«Θα τα δούμε όλα αυτά, από την Δευτέρα» δηλώνουν στην «Δημοκρατία» αρμόδιες πηγές, αναγνωρίζοντας ότι το Συνέδριο –για την διεξαγωγή του οποίου πρυτανεύουν σκέψεις μικτής διεξαγωγής, ήτοι και δια ζώσης και δια ψηφιακού τρόπου…-δεν μπορεί πλέον να αναβάλλεται επ΄ αόριστον.  

Δέκτης αυτού του νοσηρού κλίματος που έχει αρχίσει να εγκαθίσταται πάνω από την Κουμουνδούρου ο Γραμματέας του Κόμματος Πάνος Σκουρλέτης, στηλίτευσε χθες («105.5 στο Κόκκινο») τα εκφυλιστικά φαινόμενα «ενός υποτιθέμενου διαλόγου ο οποίος έχει ανοίξει κυρίως στον χώρο του διαδικτύου, που μόνο διάλογος δεν είναι» και τόνισε ότι τα στελέχη του κόμματος πρέπει να επιβεβαιώσουν αυτό που γνωρίζει όλος ο κόσμος, ότι «είναι ένα κόμμα το οποίο ξέρει και συζητάει με όρους δημοκρατίας, αλληλεγγύης και συντροφικότητας».

Παρασκευή 7 Αυγούστου 2020

Εν Θερμώ
Οι ανεπίσημες πληροφορίες για το περιεχόμενο της Συμφωνίας με την Αίγυπτο δεν δικαιολογούν σε καμία περίπτωση το πανηγυρικό κλίμα που έσπευσαν να καλλιεργήσουν η κυβέρνηση και οι πρόθυμοι με το αζημίωτο- αγιογράφοι της.

Πηγές του ΥΠΕΞ σε μια προσπάθεια να προληφθούν οι αντιδράσεις έλεγαν πως «η παρούσα οριοθέτηση είναι τμηματική, δηλαδή αποτελεί τμήμα συνολικής οριοθέτησης μεταξύ των δύο χωρών» που θα ολοκληρωθεί σε μεταγενέστερο χρόνο. Στην παρούσα φάση, όπως προκύπτει από τον σχετικό χάρτη που δημοσιεύθηκε, η «τμηματική οριοθέτηση» αφορά στο δυτικό τμήμα των ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου και ο απώτερος στόχος της, κάτι που με πρωτοφανή σπουδή επιδίωξε η κυβέρνηση, είναι, όπως αναγνώρισε ο Νίκος Δένδιας, να ακυρωθεί το τουρκολιβυκό σύμφωνο. Η άποψη δεν στερείται λογικής. Οι εκπτώσεις όμως που γίνονται όπως και στην περίπτωση της Συμφωνίας με την Ιταλία, ανοίγουν νέα προβληματικά μέτωπα.

Στον χάρτη αποτυπώνεται το γεγονός ότι η ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία αφήνει εκτός το Καστελόριζο, για το οποίο αναφέρεται προκειμένου να μετριαστούν οι αρνητικές εντυπώσεις, ότι θα υπάρξουν περαιτέρω διαπραγματεύσεις, αφού όπως διατυπώνεται ρητά στη συμφωνία και οι δύο πλευρές αναγνωρίζουν πως τα νησιά διαθέτουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.

Η Συμφωνία όμως δεν περιλαμβάνει ούτε καν ολόκληρη την Ρόδο την οποία τέμνει ο 28ος μεσημβρινός προκειμένου να μην δυσαρεστηθεί η Τουρκία η οποία τον θεωρεί απαράβατο δυτικό όριο κυριαρχίας. Οριοθετώντας μια λειψή ζώνη δυτικά του 28ου μεσημβρινού, η Ελλάδα αναγνωρίζει δικαιώματα της Τουρκίας στην ανατολική πλευρά του. Είναι ιδιαιτέρως σημαντικό επίσης ότι η Ελλάδα εγκαταλείπει την αρχή της μέσης γραμμής, πάγια ελληνική θέση, και παραχωρεί θαλάσσιες εκτάσεις στην Αίγυπτο το εύρος των οποίων μένει να αποσαφηνιστεί. Ομοίως άγνωστη προσώρας παραμένει η τύχη του νησιωτικού συμπλέγματος των Δωδεκανήσων και ειδικά των Κάσου και Καρπάθου. 

Αφήσαμε για το τέλος την σημαντικότερη πτυχή αυτής της Συμφωνίας που αφορά την Κρήτη. Εάν επαληθευτεί η (ανεπίσημη) πληροφορία πως η Ελλάδα αναγνώρισε ότι το μεγαλύτερη νησί της χώρας και ένα από τα μεγαλύτερα της Μεσογείου έχει μειωμένη επήρεια, (έστω κατά 10%)τότε τινάζεται στον αέρα η υπερασπιστική γραμμή όλων των ελληνικών κυβερνήσεων ότι τα νησιά του Αιγαίου διαθέτουν ακέραιη υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ και θα μιλάμε για τη νέα «Κερκόπορτα» στην εθνική κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.

Τρίτη 4 Αυγούστου 2020

Δυό λόγια για τον… ανασχηματισμό

Θα μπορούσε να διαπιστώσει στερεότυπα κανείς ότι το… νέο κυβερνητικό σχήμα που ανακοίνωσε (με το ίδιο πάντα άδειο βλέμμα του ροφού…) ο Στέλιος Πέτσας ήταν κατώτερο των προσδοκιών και να καθαρίσει. Είναι άλλωστε φανερό σε όσους έχουν δυό δράμια μυαλό και δεν τρώνε ατελώνιστο το κουτόχορτο που σερβίρει η θηριώδης επικοινωνιακή προπαγάνδα, ότι η κυβέρνηση αυτή μπάζει από παντού. Πρόκειται συνοπτικά για μια πινακοθήκη αδιάφορων πολιτικών όπου απουσιάζει το ταλέντο και περισσεύει η ιδιοτέλεια. 

Ούτε ένας υπουργός στον χρόνο που πέρασε δεν έκανε κάτι της προκοπής, που αξίζει να μνημονεύουμε. Αντίθετα, οι περισσότεροι είτε βαρύνονται –στην καλύτερη περίπτωση…-με απραξία, είτε έχουν προλάβει να νομοθετήσουν μικρά και μεγαλύτερα εγκλήματα που ευνοούν με ταξικό και μεροληπτικό τρόπο τα ιδιωτικά συμφέροντα στα οποία αναφέρεται και από τα οποία χρηματοδοτείται η ΝΔ.

 Όσο για τους υφυπουργούς αν βρεθεί έστω ένας πολίτης που να θυμάται απέξω, όχι πολλά, δύο μόλις ονόματα από αυτό το «τσούρμο των αφανών» θα πρόκειται για φαινόμενο. Εδώ είναι απολύτως αδιάφοροι ακόμα και σε μας τους δημοσιογράφους, αφού δεν έχουνε αρμοδιότητες και χτυπάνε μύγες…
Εντούτοις αυτός ο ιδιότυπος ανασχηματισμός, που ακυρώνοντας τα πολιτικά ειωθότα... προαναγγέλθηκε, έχει την πολιτική σημασία του.

1. Είναι εκλογικός. Έχοντας κατά νου πάντα τον εκλογικό αιφνιδιασμό ο πρωθυπουργός αποφεύγει να ανακατέψει γενναία την τράπουλα, περιμένοντας τις εξελίξεις του Σεπτεμβρίου βασικά στο μέτωπο της πανδημίας. Το ξέρουν στο Μαξίμου πως εάν καθυστερήσουν οι εκλογές, το πράγμα από φθινόπωρο στην κοινωνία δεν θα μαζεύεται.
2. Μαρτυρά, όσο και αν αυτό ακούγεται φαινομενικά μόνο αντιφατικό, την αποκαλυπτική αδυναμία του Μητσοτάκη να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές, έρμαιο παραλυτικών ισορροπιών που επιβάλλουν στο εσωτερικό του κόμματος κραταιά τζάκια και φεουδάρχες
3. Το κλειδί βρίσκεται στην αναβάθμιση του Θεόδωρου Σκυλακάκη, ενός αγόγγυστου αχθοφόρου των επιδιώξεων της Οικογένειας και τώρα του Κυριάκου. Από τη θέση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, θα ελέγχει για λογαριασμό του πρωθυπουργού τη ροή του κοινοτικού χρήματος, δεδομένου ότι στην Ελλάδα, αν όλα πάνε καλά, υπολογίζεται να εισρεύσουν γύρω στα 50 δισ. ευρώ την προσεχή εφταετία (προϋπολογισμός και κοινοτικά ταμεία) και ο Μητσοτάκης δεν θέλει επ΄ ουδενί αυτά τα λεφτά να πέσουν σε ξένα χέρια. Καταλαβαινόμαστε όλοι θαρρώ… Όποιος διαθέτει το χρήμα σε τούτη την καθυστερημένη χώρα, διαμορφώνει ή καλύτερα αγοράζει και το πολιτικό κλίμα. Για σχέδιο ούτε λόγος...
4. Η αναβάθμιση του Παπαθανάση στο υπ. Ανάπτυξης και η τοποθέτηση του συντηρητικού και άκρως συστημικού καθηγητή Π. Τσακλόγλου στο Εργασίας, θα μπορούσαν να εκληφθούν και σαν «κίτρινες κάρτες» στους Άδωνη και Βρούτση που τα έχουν προκόψει, αλλά, δεν πρόκειται να έχουν ευεργετικά αποτέλεσμα καθόσον η πολιτική δεν αλλάζει. Συνιστούν συνοπτικά, μια έμμεση, μεν, αλλά υποκριτική αναγνώριση του Μαξίμου ότι οι συγκεκριμένοι υπουργοί, αντιστρόφως ανάλογα από την πληθωρική και άκρως ενοχλητική τηλεοπτική τους παρουσία, δεν τραβάνε.
5. Η μη πλήρωση της θέσης του υφυπουργού Δικαιοσύνης που παραιτήθηκε επειδή δεν… έκανε τίποτε και δεχόταν επίμονες και ανυπόφορες πιέσεις, όπως γράφηκε, από το σύστημα Μαρινάκη προκειμένου να κλείσει εξωδίκως πολύκροτες δικαστικές υποθέσεις, δείχνει ότι ο Κυριάκος διατηρεί τις σχέσεις του με τον κουμπάρο σε μια ισορροπία τρόμου. Αφήνει πάντως το θέμα για την ώρα να σέρνεται, μέχρι να σκεφτεί- αν σκεφτεί…- κάτι αποδοτικότερο (για την αφεντιά του, πάντα…). Επιπλέον ο Τσιάρας, θα επιδοθεί απερίσπαστος τώρα στις διώξεις των πολιτικών αντιπάλων.
6. Συνεχίζεται το άγος των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων. Πρόκειται για θέσεις οι οποίες στον εγχώριο πολιτικό ανταγωνισμό, έχουν αμιγώς κομματικό χαρακτήρα και λειτουργούν σαν γραφεία προσλήψεων. Ήδη στον πρώτο χρόνο της, η ΝΔ βόλεψε πάνω από 2.800 μετακλητούς, ξεπερνώντας τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος μέσα σε πέντε χρόνια είχε τοποθετήσει γύρω στους 2.700.
7. Δεν έχουμε σωσμό. Αν η κυοφορία τόσων εβδομάδων κατέληξε σε αυτό το οικτρό αποτέλεσμα, δεν είναι μονάχα ένδειξη δεινή λειψανδρίας ικανών στελεχών εντός της πολιτικής. Δείχνει τις περιορισμένες δυνατότητες της πολιτικής ελίτ που κινείται εντός του νεοφιλελεύθερου στρατοπέδου και απειλεί να μας συμπαρασύρει αύτανδρους στους αφρούς της αποτυχίας της.

Σάββατο 25 Ιουλίου 2020

Χειμώνα του 2000, ό,τι έχει γεννηθεί ο γιος μου με δανεικά και μπουκάρει ο Αλιβιζάτος στην αίθουσα των κοινοβουλευτικών συντακτών (εννοείται στη Βουλή).«Σήκω όπως είσαι» μου λέει επιτακτικά «σου έχω βρει ένα πικ- απ Thorens λαχείο που ο τύπος το γύρισε πίσω μόλις το΄ βγαλε απ΄ το κουτί! Έκανε τετρακόσα και τώρα έπεσε στα διακόσα χιλιάρικα!».
Τον κοιτάζω εξεταστικά. Το εννοούσε. «Άσε με ρε Νίκο» του λέω, «εμένα βρήκες τέτοιαν ώρα; Δεν έχω μία…».
«Έχω εγώ ρε» μου λέει «μη σε νοιάζει, μου τα δίνεις όποτε» και με τραβάει δυνατά απ΄ το χέρι…
Σηκώθηκα πιο πολύ από περιέργεια να δω που θα το φτάσει. Παγαίνουμε σε μια Τράπεζα στη Σέκερη και κάνει ανάληψη. Κι ύστερα σταματά ένα ταξί κι ανηφορίζουμε Μαυρομιχάλη πριν την Αλεξάνδρας σε κάτι αλάνια. Το εργαλείο- που το ΄χω ακόμα κι εννοείται το ξεπλήρωσα- στην πένα. Γελούσαν και τα μουστάκια μου. Κι ο Νικόλας με μιαν έγνοια μην γίνει καμιά ζημιά, με πρόσεχε στη χαρά μου, αλλά με τρόπο να μη γίνει η φάση μελό.
Την άλλη μέρα, Σάββατο, κατηφόρισε στη Νέα Σμύρνη και το συνδέσαμε με τον ενισχυτή. Έναν παληό χειροποίητο εγγλέζικο Magnum που είχα αγοράσει με σκληρές οικονομίες. Κρατούσε πεσκέσι δυο δίσκους: Βάν Μόρισον και Βέρντι με τον οποίον ειδικά κοίμιζα τον αχάριστο υιό αγκαλιά όταν τον πιάνανε αφόρητοι κολικοί. (σ.σ: αυτόν τον υιό που αργότερα ένας άλλος Φίλος γενναιόδωρα και με ανιδιοτέλεια όταν πέρασε Πανεπιστήμιο φρόντισε…).
Ο Νίκος ήταν δεινός συλλέκτης βινυλίων. Και είχε πληρώσει πολλά λεφτά για δίσκους. Άσε την τελειομανία του με τα «εργαλεία» και τους λαμπάτους ενισχυτές… Ως εκ τούτου, έχοντάς τον συνοδέψει όταν γνωριστήκαμε περισσότερο στα στέκια αυτών των ιδιαίτερων ανθρώπων φρόντιζε να με προφυλάσσει. «Μη αγοράζεις τίποτε. Θα σου τα γράψω εγώ σε CD». Κι αυτό συνήθως γινότανε.
Μιλώ κι εγώ τώρα, σαν να μιλάω σε ανθρώπους που τον ξέρανε… Ο Νίκος Αλιβιζάτος ήταν ένας σπουδαίος Δημοσιογράφος. Αλλά και, αφού λίγοι τον θυμούνται, δεν ήταν. Και προφανώς αυτό δεν είναι νεκρολογία. Για την «Μακεδονία» έγραφε της Θεσσαλονίκης –μαζί με κάτι σπουδαίες Δημοσιογράφους (επίτηδες το Δ, κεφαλαίο) ας πούμε σαν την Λασκαρίνα Γερασίμου- που τώρα, κοτζάμ… συμπρωτεύουσα, δεν έχει της προκοπής Εφημερίδες.
Στο μεταξύ, ένα βράδυ, έχουμε ανέβει με τον Αλιβιζάτο στο σπίτι του στου Γκύζη από ένα μπαρ κι από όλους τους δίσκους που είχε σε δυο δωμάτια, επέλεξε να βάλει τον συγκεκριμένο με την Λίτσα Διαμάντη. Όταν τον βγάλαμε απ΄ το πικ- απ το πρωΐ δεν είχαμε τι να πιούμε. Και λίγο καιρό μετά πήγαμε να αποχαιρετήσουμε τα μάτια του στου Ζωγράφου για τελευταία φορά.

Εμείς και οι μπακάληδες...

Λίγες μέρες μόνο μακριά απ΄ το χρόνια νοικιασμένο σπίτι της Αθήνας κι ανηφορίζοντας στον Βορά και αποχή από το facebook σου δείχνουν ότι οι συγκινήσεις της μεγάλης πόλης βουλιάζουν σε μικρές και μεγάλες ιδιαιτερότητες ανθρώπων που θέλουν οπωσδήποτε να μιλήσουν. Αυτοί χρειάζονται ατομικές ερήμους για να ουρλιάζουν την ωραιότητά τους, σκέφτομαι.
Εμείς οι επαρχιώτες εκείνες τις ώρες-σύγχρονοι Ξανθόπουλοι- χαϊδεύουμε το χέρι της μάνας, μαζεύουμε τις δαμασκηνιές της αυλής κι έπειτα πίνουμε τσίπουρα με αυτούς που υπερασπίζονται πράγματα και συνήθειες που αξίζει να υπάρχουν.
Υπό αυτές τις συνθήκες δεν υπάρχει λόγος να μισείς κανέναν.
Αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα ήθελες εκείνην ακριβώς την ώρα να εξαφανιστούν απ΄ την ταλαίπωρη ζωή μας οι συσπάσεις του Αδ. Γεωργιάδη ή του Λοβέρδου και των Σαμαροβενιζέλων και του υστερικού Κεγκέρογλου φερ΄ ειπείν- δεν είμαστε τόσο γενναιόδωροι ώστε να κάνουμε τόσο μεγάλες εκπτώσεις... Θα έπρεπε να μην μας ταλαιπωρούν τόσο αυτές οι οικτρές προσωπικότητες που βράζουν στους αφρούς της αποτυχίας τους. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι λέω να περιγράψουμε την φθορά από την δική τους υστεροβουλία που υπερασπίζεται μια κάθιδρη ενοχή που μας βύθισε στα Μνημόνια και την βαρειά παρακμή.
Μας έχουν εγκλωβίσει όμως αυτές οι περιπτώσεις της πολιτικής αγυρτείας στην χωρίς νόημα αοριστία και το ζοφερό κενό τους όπου ευδοκιμούν μονάχα αυτοί οι προσκυνημένοι που μας πουλάνε συστήματα ελπίδων και όνειρα που ούτε καν θα μπορέσουμε να αγγίξουμε.
Υπερασπίζονται μια γλώσσα που μυρίζει Θάνατο. Κι έχουνε ξεμείνει πλέον από τεχνάσματα. Και το μόνο που έχουμε απέναντί τους, είναι να βαδίσουμε τον δρόμο της Βίας κατάστηθα σε αυτούς τους μπακάληδες. 
  

Δευτέρα 6 Ιουλίου 2020

Περίπατος στην άγνοια

Στεκόμουν πάντα καχύποπτα απέναντι σε δημοσιογράφους που καταφέρονταν με πύρινα λόγια εναντίον κυβερνήσεων, υπερβαίνοντας όμως, επαγγελματικά όρια. Ο λόγος ήταν ότι καμπόσους από αυτούς τους έβλεπα στη συνέχεια βολεμένους. (Αποδείχθηκε αυτό δυστυχώς ακόμα και με καλούς γνωστούς. Αν βάλουμε κάτω τα χρόνια της ανεργίας μας θα χάσουν όλοι!)
Κάποια στιγμή στην αίθουσα των συντακτών στη Βουλή, χρειάστηκε να βάλω άκομψα στη θέση του έναν "δημοσιογραφίσκο" του Σκάϊ που περιφερόταν υστερικά στην αίθουσα -τόνε βλέπω τώρα κάπου μεροκαματιάρη-την ώρα που εμείς κάναμε σκληρά τη δουλειά μας για να προκαλέσει "ζυμώσεις"  κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είχα ποτέ πρόβλημα με τις εκδοχές της γελοιότητας. Τον έβγαλα όμως κακήν- κακώς από την αίθουσα ώστε να έχωμε κάποια (σχετική...) ηρεμία να τελειώσουμε τη δουλειά μας. Τελευταίο μου "θύμα" και το παινεύομαι η Σοφία Βούλτεψη την οποία υποχρέωσα επίσης, με πιο αβρόν όμως τρόπο, να εξέλθει της αιθούσης, για να με αποκαλέσει προς μεγάλη μου τέρψη, "αλήτη"! Που να΄ ξερε η έρμη ότι στην δική μου κλίμακα αξιών με απογείωσε!
Συνοπτικά: Η δημοσιοποίηση της τραγελαφικής και εξόφθαλμα μαγειρεμένης "Λίστας Πέτσα" για το ποιοι πήραν τα λεφτά της καμπάνιας "Μένουμε Σπίτι" έδειξε σε ποιους καταλήγουν πάντα τα κρατικά λεφτά.
Βίζιτες χαμηλών δυνατοτήτων και χωρίς προσχήματα. Όποιος έχει αξιώσεις να ντρέπονται αυτοί οι αναξιοπρεπείς τύποι που πληρώνονται για να σπέρνουν στον κόσμο εμπάθεια, δεν ξέρω σε ποια χώρα ακριβώς ζει.   

Σάββατο 20 Ιουνίου 2020

Άντε ρε Πολάκηδες!

Εύγε στους φωστήρες του ΣΥΡΙΖΑ. Κατάφεραν ένα βαρύ σκάνδαλο, όπως είναι η αδιαφανής διανομή 22 εκ. ευρώ σε δικούς της ΝΔ και ανύπαρκτα μέσα, να το μετατρέψουν σε πόλεμο με τους δημοσιογράφους. Αυτό το γελοίο σποτάκι που βάλανε σε κυκλοφορία, ενοχοποιεί συλλήβδην τους επαγγελματίες του κλάδου μας, όπου, όσοι ακόμα εργάζονται, αντιμετωπίζουν απάνθρωπες συνθήκες. Και τ΄ ακούν κι από πάνω!.. Από ποιους; Τους Πολάκηδες; Δεν είναι σε θέση ΟΛΟΙ αυτοί -προσωπικώς μιλώντας- να μου δέσουν ούτε τα κορδόνια! 
Έχω και έχωμε ράμματα για τη γούνα πολλών Συριζαίων. Ανθρώπων που με κάθε κυβέρνηση, σε αντίθεση με κάποιους από εμάς, που χρόνια τώρα αρνούμασταν τες συναλλαγές, βγάζανε μεροκάματο γλείφοντας ξεδιάντροπα κάθε εξουσία. Ποτέ όμως δεν ισχυρίστηκα ότι αυτό το κόμμα είναι συνολικά διαβρωμένο. Δικαιούμαι να πω πλέον βλέποντας το επίπεδο διαβίωσής τους, ότι είναι αδιάφοροι για τις σκληρές βιοτικές μέριμνες των απλών ανθρώπων. Και ότι πρόκειται για το νέο ΠΑΣΟΚ που αφήνει παντελώς αδιάφορους τους χειμαζόμενους πολίτες.  Και ότι οι τύποι αυτοί, βρέξει χιονίσει τα παίρνουν. Γιατί, όπως αποδείχτηκε στην θλιβερή περίπτωση Παπαδημούλη δεν έχουν αρχές!

Πληρώνουμε τα Οιδιπόδεια της (γνωστής) ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ...

Τι είναι αλήθεια αυτός ο "μεγάλος περίπατος" του Κωστή Μπακογιάννη σε μια πυρακτωμένη άσφαλτο χωρίς αλέες και σκιερά δένδρα στο αθηναϊκό κέντρο; "Αυτό είναι τεστ κόπωσης" μου λέει η οξυδερκής θυγατέρα μου. Κι έχει δίκηο. Πως λαμβάνονται πρόχειρα τέτοιες αποφάσεις που στοιχίζουν στη ζωή των ανθρώπων του Κέντρου; Για ποια Πόλη μιλάνε όλοι αυτοί; Και ποιο το σχέδιό τους; Φτηνά πολιτικάντικα πυροτεχνήματα... Και να σκεφτείς ότι όλες αυτές οι χαμούρες, βρίζανε τον υπαρκτό σοσιαλισμό.  

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2020


Θέλει κι ο γιος της Ντόρας να γίνει ηγέτης. Στην πλάτη μας…

Γράφει κάποιο από αυτά τα δημοσιογραφικά πιστόλια για τους ερασιτεχνισμούς του Κωστάκη Μπακογιάννη στο αθηναϊκό κέντρο:

1.«Ήδη, οι πιλοτικές παρεμβάσεις του Μεγάλου Περιπάτου στην Βασιλίσσης Όλγας, αντιμετωπίστηκαν θετικά από εκατοντάδες πολίτες που βρέθηκαν στην περιοχή κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου». (σ.σ: Από Δευτέρα, εκατοντάδες χιλιάδες βρέθηκαν στα μαρτύρια…)

2. «Για την πρώτη ημέρα της πιλοτικής εφαρμογής των ρυθμίσεων στην οδό Πανεπιστημίου, που αποτελεί μια πολύ πιο κεντρική αρτηρία στο κέντρο της πόλης, οι συγκοινωνιολόγοι του ΕΜΠ, αξιολογούν τα δεδομένα και θα συνεχίσουν να το κάνουν το επόμενο χρονικό διάστημα».
(σ.σ: Σοβαρά; Τι λέτε;)               

3. Οι άνθρωποι αυτοί, προτείνουν για το διάστημα του συλλογικού βασανισμού εναλλακτικές διαδρομές, οι οποίες σχεδόν πάντα είναι φρακαρισμένες... 

Κυριακή 14 Ιουνίου 2020


Θα γνωριστούμε με τρόπο δυσάρεστο...

Η περικοπή είναι από το άθλιο φιλοκυβερνητικό ι- εφημερίδα, όπου αφού παραθέτει τις μαλακίες του Σπυράδωνι Γεωργιάδη, στο τέλος μόνο (είμαστε και δεοντολόγοι...), προσθέτει την εξής παράγραφο που αφορά τον πολύ κόσμο: 

«Σχετικά με τις ανατιμήσεις προϊόντων που παρατηρήθηκαν στην αγορά, ο Υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων τόνισε καταρχήν πως δεν υπάρχει αύξηση στον πληθωρισμό. Εξήγησε πως οι ανατιμήσεις σε συγκεκριμένα προϊόντα οφείλονται στην καραντίνα εξαιτίας της πανδημίας και σημείωσε πως η αύξηση δεν ήταν μεγάλη».

Αφού δεν υπάρχει αύξηση στον Πληθωρισμό, σύμφωνα με αυτές τις Αντουανέτες, όλα βαίνουν καλώς. Να δούμε τι θα πούνε όταν θα μας δούνε στην οξώπορτά τους όπου θα τους εξηγήσουμε τα μεγέθη της ακρίβειας...   


Κούλης ο... ανεκτικός.

Ο Αλέξης Πατέλης, 50χρονος Οικονομολόγος είναι προϊστάμενος στο οικονομικό γραφείο του Κούλη. Και δίνει συνέντευξη στην κυριακάτικη "Καθημερινή" για να πει ότι στην Ελλάδα, δεν επέστρεψε αλλά, "'ήρθε" με τον σύντροφό του για "να κάνει κάτι δικό του". Κλείνει ή έτσι νομίζει τουλάχιστον ο Κούλης, όπως τον ορμηνεύουν οι ακριβοπληρωμένοι (από τα λεφτά μας...) σύμβουλοί του το ενοχλητικό κεφάλαιο του στενού άλλοτε συνεργάτη του Νίκου Γεωργιάδη (του κάτσε λίγο στην άκρη μέχρι να περάσει η μπόρα...)που καταδικάστηκε για παιδεραστία.
Τι είναι αυτά τα προχωρημένα; Όταν κυκλοφορούν ελεύθεροι ακόμα οι φονιάδες αυτού του φτωχοδιάβολου του Ζακ; Υποκριτές... 
Στοιχεία Κούλη!!!

Γιατί δεν δίνει αυτή η "ταβανόβουρτσα" ο κυβερνητικός απρόσωπος Στέλιο Πέτσα (σ.σ: τον γράφω επίτηδες έτσι γιατί σε αρβανιτόβλαχο φέρνει η ξινισμένη σκατόφατσά του) τα στοιχεία για τα λεφτά που δώσανε και τα μέσα που τα δώσανε; Δώστε τα στοιχεία ρε Χαμούρες!!!  Διαφορετικά σταματήστε να μιλάτε κάτι διεφθαρμένοι όπως εσείς για διαφάνεια.   
Ψυχραιμία...

Δεν θα΄ πρεπε να αντιδρούμε σπασμωδικά κάθε φορά που κάποιος εκπρόσωπος του εχθρικού τουρκικού καθεστώτος δηλώνει ας πούμε, προκειμένου να γίνει αρεστός στο ακροατήριό του, ότι η Αγιά Σοφιά θα πρέπει να γίνει τζαμί. Ε και; Ας γίνει. Κι ας τα βρούνε αυτοί με την Unesco. Προσωπικώς με ενδιαφέρει να μην επιτρέψουμε στην εχθρική Τουρκία να υψώσει τζαμιά στο Καστελόριζο και στα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
Επίσης, είναι καιρός, όποιος δηλώνει Τούρκος στην Ελλάδα, να τα μαζεύει. Να φύγει από αυτά τα χώματα. Να πάει να ζήσει στην πατρίδα των ονείρων του με την ισόβια τιμωρία, όταν καταλάβει περί τίνος πρόκειται, να μην του επιτραπεί ξανά η είσοδος στη χώρα! Άντε γιατί πολλά μας τα΄ πατε...  

Σάββατο 13 Ιουνίου 2020

Τρεις Λόγοι
Βαθμηδόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης γίνεται ιδιαιτέρως αντιπαθής. 1. Επειδή δεν έχει σχέδιο (σ.σ: να βγείτε στο εξωτερικό είπε σε νέους τις προάλλες) 2. επειδή το κουμάντο το κάνουν Αμερικανοί και 3. επειδή αυτή η Οικογένεια την  οποίαν εκπροσωπεί είναι Ανώνυμη Εταιρεία.  

Τετάρτη 10 Ιουνίου 2020

Εδώ κάπου βρισκόμαστε...

Η Συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και Ιταλίας για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στο Ιόνιο χαιρετίστηκε ως θετική. Εγείρονται ήδη ζωηρές αμφιβολίες. 
Ειδικός δεν είμαι, αλλά, από τα λίγα που ξέρω και ρώτησα, δεν είναι μόνο το ζήτημα ότι η ελληνική πλευρά εμφανίζεται να κάνει παραχωρήσεις μέσω του δικαιώματος αλιείας στους Ιταλούς ψαράδες σε περιοχές εθνικής κυριαρχίας, αλλά, ότι αποδέχεται, χονδρικά, κάνοντας σημαντικές εκπτώσεις, ότι το σύμπλεγμα των μικρών ελληνικών νήσων της περιοχής (Διαπόντεια νησιά, Παξοί, Αντίπαξοι κ. άλ) έχουν μικρή, όπως ονομάζεται «επήρεια», στο θαλάσσιο μέτωπο. 

Η κυβέρνηση το έπραξε αυτό, προκειμένου με μια υποχωρητική Συμφωνία να εξασφαλίσει από την πάντοτε καιροφυλακτούσα και άκρως ανταγωνιστική (και διόλου φιλική όπως θέλουν να πιστεύουν αρκετοί στο Λεκανοπέδιο…) Ιταλία, ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Στις διεθνείς σχέσεις όμως καθένας παίρνει ό,τι διεκδικεί. 

Δεν είναι βέβαιο ότι αυτή η υποχώρηση θα λύσει τα μείζονα προβλήματα που έχει η χώρα με την απολύτως εχθρική Τουρκία. Και δεν αποτελεί πρόκριμα, ώστε τώρα να μεταβεί στις 18 του μηνός ο Υπ.Εξ. Ν. Δένδιας στην Αίγυπτο και να διαπραγματευθεί μια συμφωνία για την οριοθέτηση και ανακήρυξη της ΑΟΖ που θα θέτει εκτός πεδίου το Καστελόριζο επειδή το Κάιρο θέλει να αποφύγει περιττές εντάσεις με την Τουρκία. Έχει ήδη δώσει άθλιο δείγμα γραφής ο Κυρ. Μητσοτάκης και ο υπουργός του που δήλωσε ότι δεν θα κάνουμε πόλεμο για λίγα μέτρα γης στον Έβρο. Ελπίζω να μην έχουν το θράσος να μας πούνε τώρα, ότι δεν θα πολεμήσουμε για το Καστελόριζο. 

Από τις πληροφορίες που διαχέονται μαθαίνουμε κι εμείς ότι ο Αμερικανός πρέσβης Πάϊατ –με επιτυχή θητεία στην ανωμαλία της Ουκρανίας, θυμίζω…- αυτήν την εποχή, ανακαλώντας εποχές Πιουριφόϋ, μπαινοβγαίνει στα πολιτικά γραφεία και λύνει και δένει για να διευκολύνει «συναινέσεις». Φαίνεται αυτό από την στάση της Αντιπολίτευσης η οποία αντί να βγάλει τον κόσμο στους δρόμους, βάζει πλάτη στις νέες εθνικές υποχωρήσεις δια χειρός Κυριάκου Μητσοτάκη. Λυπάμαι αλλά δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε από αυτούς. Χωρίς πόλεμο η Τουρκία μας έχει στριμώξει στη γωνία. Κι αν φτάσουμε ως εκεί, θα έχωμε μια κοινωνία απροετοίμαστη.

«Δεν είναι μαθηματικά βολικό για την Ελλάδα να εμπλακεί σε πόλεμο με την Τουρκία» μας απείλησε πριν από λίγες ώρες ο Τούρκος υπουργός Άμyνας Χουλουσί Ακάρ. Και δεν βρέθηκε ούτε ένας από το λαλίστατο για τις ημερήσιες μπούρδες επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου ή από το Πεντάγωνο να του απαντήσει ότι ποτέ εμείς οι Έλληνες δεν τα πηγαίναμε καλά με τις υπεροπλίες και τα γαμημένα Μαθηματικά…

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2020


Μη τα βαράς τόσο άγρια τα αφεντικά μωρέ Κούλη…
Μειωμένη, μόνο στα χαρτιά, εργασία, γιατί στην πράξη αυτό δεν υφίσταται, υπό το καθεστώς των εργοδοτικών απειλών και ανείπωτων (εδώ κολλάει αυτό το επίθετο που έχει κακοπάθει) και ωμών ψυχολογικών εκβιασμών, μειωμένος μισθός- κατάσταση που προϋπήρχε ασορτί με την πολύμηνη καθυστέρηση στην μισθοδοσία, απλώς τώρα επιδεινώνεται- γενική μείωση των άθλιων μισθών χωρίς διαπραγμάτευση τουλάχιστον κατά 20%, (σ.σ: σκέψου την πινακοθήκη αυτών των γελοίων, Κούλη, Χατζηδάκη, Άδωνη, Βορίδη και δεν συμμαζεύεται να γυρνάνε με μηνιάτικο στο σπίτι στα έξι κατοστάρικα και με παιδιά στον "πόλεμο") παροχή δυνατότητας στα αφεντικά να απολύουν αυθωρεί όσους/ες εργαζόμενους/ες δεν ενταχθούν στο μειωμένο ωράριο (δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς σε ποια... προνομιακή θέση περιέρχεται ο "κόσμος της εργασίας"...), δυνατότητα της εργοδοσίας να ανακοινώσει αδιακρίτως μαζικές απολύσεις και αυτών που εργάζονται με μειωμένο ωράριο μετά τις 15 Οκτωβρίου οπότε λήγει το διαβόητο Πρόγραμμα ΣΥΝ- ΕΡΓΑΣΙΑ.

Αυτούς τους βαρειά επαχθείς όρους που γράφηκαν από το μολύβι των εργοδοτών νομοθέτησε για όσους από εμάς αντέχουμε ακόμα στην κόλαση της ιδιωτικής αγοράς η αδίστακτη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη που κρύφτηκε πίσω από την συντηρητική γραβάτα του Τσιόδρα για να εισηγηθεί τη νέα αγριότητα.
Έχει παληώσει ακόμα κι η κόπωσή μας. Κι απομένει στην ψυχή μας, ένας βαρύς και σκοτεινός Θυμός. Το θέμα ήταν πάντα ή αυτοί ή εμείς. Η χυδαιότητά τους κι η μελαγχολία μας. Η περιφρόνησή τους σε ό,τι μας συνέχει και η δική μας απελπισία που δεν μας επιτρέπει να παραιτηθούμε απ΄ το όνομά μας και το ακλόνητο αίτημα να ξαναχτίσουμε τη ζωή μας

Δευτέρα 25 Μαΐου 2020

Ετοιμάζουν στα εργαστήρια την επόμενη βία;

Όταν ένας κρατούμενος όπως ο Βασίλης Δημάκης απευθύνεται στην Γενική Γραμματέα (τρομάρα της!) Αντεγκληματικής Πολιτικής Σοφία Νικολάου με το Υστερόγραφο:
" Άϊ στο γεροδιάολο κυρά μου! Μπράβο σου, τα κατάφερες…", αυτό σημαίνει ότι στο μαύρο αίμα του, η αηδία έχει υπερβεί τα όρια που του αναλογούν κι έχει λάβει τις αποφάσεις του.


Δεν με απασχολεί πως θα κοιμηθεί απόψε αυτή η ανυπόληπτη τραγική κυράτσα που εξαργυρώνει την εκλογική της αποτυχία με ένα νευραλγικό πόστο. Ένας πειθαρχικός έλεγχος θα έβαζε ίσως τα πράγματα στη θέση τους. 

Μου κάνει εντύπωση όμως η αφωνία του αχαμνού πρωθυπουργού και του αμερικανόφωτου υπουργού Δημόσιας Τάξης. Οδηγούν κυνικά τα πράγματα στα όρια, γνωρίζοντας ότι το καζάνι βράζει κι ότι πολιτικά δεν έχουν κανένα καλό χαρτί να ρίξουν προσεχώς στο τραπέζι. Φονιάδες εκ προμελέτης...

Παρασκευή 22 Μαΐου 2020

Καθάρματα... 

Στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο παραπέμπονται στις 21 Οκτωβρίου οι κατηγορούμενοι για τον θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου, τον Σεπτέμβριο του 2018 στο κέντρο της Αθήνας.
 
Στο εδώλιο κατηγορούμενοι για το αδίκημα της θανατηφόρας σωματικής βλάβης, θα καθίσουν ο καταστηματάρχης του κοσμηματοπωλείου και ο μεσίτης ως φυσικοί αυτουργοί καθώς και τέσσερις αστυνομικοί, οι οποίοι έσπευσαν στον πεζόδρομο της οδού Γλάδστωνος.

Φοβάμαι ότι όλα αυτά τα καθάρματα που χτύπησαν αλύπητα ένα ανυπεράσπιστο άνθρωπο θα την γλυτώσουν, οι θρασύδειλοι, με αναστολή... 
Χάθηκε μια ζωή κι αυτά τα καθάρματα θα κυκλοφορούν ελεύθερα δίχως τύψεις! 
Γαμώ την "δημοκρατία" σας... 
Γεια σου ρε Μπεστ!
George Best - Αρχική σελίδα | Facebook

Ένας καταραμένος που δεν λυτρώθηκε ποτέ από τα πάθη του. Στην αναμέτρηση με τον εαυτό του κυρίως, δεν ζήτησε ποτέ τη μεσιτεία της συμβατικότητας. Πιστός στο αρχέγονο παρελθόν, διέσωσε το αρχέτυπο της βίας, αλλά, όχι με τον απωθητικό τρόπο των Γερμανών και της Νationalmannschaft που αποζητούν την ταπείνωση του αντιπάλου.
Εκείνος, ακόμα και για τους αντιπάλους, το έκανε να μοιάζει μαγικό. Γι΄ αυτό και μας αιχμαλώτισε τα έκθαμβα νιάτα. Το ζόρικο αλάνι του Μπέλφαστ. Ο Τζωρτζ Μπέστ!
Αυτός ο φλεγόμενος κομήτης που άναβε κάθε Σάββατο στα γήπεδα της Αγγλίας, κι έσβυνε μετά μέσα σε ποτάμια αλκοόλ και στις παράφορες αγκαλιές των γυναικών που τις λάτρεψε και τον αποθέωσαν βιαστικά, γνωρίζοντας με τη συνετή σοφία τους την εφήμερη λάμψη των πραγμάτων.
Η ζωή δε θα άξιζε ούτε καν μια δεύτερη ματιά, αν απουσίαζε η αλητεία.
Πολλοί θεωρούν ότι το να φτάνει κανείς στα άκρα είναι απόδειξη κακού γούστου. Όμως η φυσική ροπή των ανθρώπων είναι προς τον ίλιγγο της πτώσης. Βαθμιαία και με μαγνητική έλξη, όλα συντελούν επίμονα στην φθορά. Εφορμούμε οι περισσότεροι κάθετα στη φρίκη. Μερικοί επιλέγουν να συντομεύσουν τη διαδρομή. Ακόμα πιο λίγοι το κάνουν με ταλέντο. Και ελάχιστοι, όσοι φαίνεται να υποφέρουν υπερβολικά από αυτό κι από τον αναχρονισμό των πνιγηρών συμβόλων... Επειδή γνωρίζουν ότι η έντονη εσωτερική ζωή, δεν είναι ένας κλήρος που αναλογεί στους συντηρητικούς και στους λεπταίσθητους που ζούνε ακίνητοι με το φόβο του θανάτου και είναι χωρίς να το ξέρουν επιληπτικοί δίχως εξάρσεις.
Στην ομίχλη του Μάντζεστερ κάθε χρόνο εκεί γύρω στα μέσα Νοεμβρίου, στις παμπ της πόλης που λυγίζουν κάτω από το βάρος της βραδυνής υγρασίας και στις ιερές κερκίδες του Όλντ Τράφορντ που πλημμυρίζουν από συγκίνηση, οι φίλαθλοι της Γιουνάϊτεντ όρθιοι τραγουδάνε με πάθος:
«Υψώνομαι προς τον ουρανό
Εκεί θα πάω όταν πεθάνω
Όταν αναπαυθώ
Θα πάω να τα πιω με τον Τζορτζ Μπεστ».
Ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής που έβγαλε ποτέ το «Νησί», το ίνδαλμα για κάποιους από μας των παιδικών μας χρόνων, ο Τζορτζ Μπεστ γεννήθηκε σαν σήμερα 22 Μαΐου κι έφυγε από τη ζωή μόλις στα 59 του χρόνια στις 25 Νοεμβρίου του 2005.
Αλήτης με τα όλα του και γόης, πρότυπο αρσενικού, αληθινός αστέρας, τράβηξε τα πάθη του μέχρι τα όρια, ώσπου να καεί οριστικά εντός του μύθου του, όπως με μανία επεδίωκε, από αυτά. Ποτά, Γυναίκες και γρήγορα αυτοκίνητα τον στροβίλιζαν έξω από τα λασπωμένα γήπεδα της Αγγλίας όπου χόρευε τις άμυνες των αντιπάλων. Το ποδόσφαιρο άλλωστε, είναι το μπαλέτο των φτωχών και ο Μπεστ έδινε κάθε Σάββατο μοναδικές παραστάσεις.
Το συνόψισε εκπληκτικά ο Ρέι Φέαρφαξ, αμυντικός της Νορθάμπτον που είχε αναλάβει να μαρκάρει τον Βορειοϊρλανδό δαίμονα σε ένα παιχνίδι όπου, σαν ανελέητη καταιγίδα πέτυχε 6 γκολ, αναγνωρίζοντας με το φλέγμα του παλαιού ιπποτισμού: «Η μόνη φορά που στην πραγματικότητα βρέθηκα αρκετά κοντά του, ήταν όταν χαιρετηθήκαμε στο τέλος του αγώνα»!..
Ζωγράφιζα τον Μπεστ από μικρός, αενάως. Ξεσήκωνα τις ντρίμπλες του στην αλάνα της γειτονιάς και αργότερα στην εφηβική ομάδα της πόλης, ζηλεύοντας πάντα το πάθος και την ορμή του που τα σάρωνε όλα στον ασταμάτητο καλπασμό του προς τα αντίπαλα δίχτυα.
Κι όταν έμαθα ότι πέθανε δεν τον πένθησα. Κατέβασα αργά ένα ποτήρι στο μπαρ κι ευχήθηκα μέσα μου «καλό ταξίδι Τζορτζ! Αν υπάρχει Θεός όταν βρεθούμε θα βάλω αν επιτρέπεις έναν γύρο στη μπάρα παρέα με τον γερο- Μπάσμπυ…».
Υ.Γ: Απ΄ όλες τις ατάκες του, δείγμα μιας ευφυΐας που δεν έψαχνε προσχήματα για να αποκαλυφθεί, κράτησα τις εξής:
* «Αν με ρωτούσαν τι θα προτιμούσα: να παίξω σε ένα ντέρμπι με τη Λίβερπουλ ή να πήγαινα στο κρεβάτι με την Μις Κόσμος δεν θα ήξερα τι να απαντούσα. Τα έχω κάνει και τα δυό…»
* «Το 1969 έκοψα τις γυναίκες και το αλκοόλ. Ήταν τα χειρότερα 20 λεπτά τις ζωής μου»
* «Αν είχα γεννηθεί άσχημος, κανείς δεν θα ήξερε τον Πελέ»!
Simply the Best!
Υπάρχουν και χειρότερα

Δεν είναι μόνο ο επελαύνων κορονοϊός... Είναι κι αυτός ο αστάθμητος αφεντικοϊός. Ταξικά, είναι πολύ πιο επικίνδυνος. Κι άμα έρθεις σε επαφή μαζί του, τον κολλάς με τη μία. Κι ύστερα σταματάνε να σε πληρώνουν... 
Επίσης, για να μην ταλαιπωρώ. Ας ξανασκεφτούν το ζεύγος Κούλη- Μαρέβας αν κάνει καλό στην δημόσια εικόνα τους η αποστολή χαζοχαρούμενων ευχών στο βλαστάρι τους την ώρα που εμείς χάρη στα μέτρα που πήρε ο Κούλης δεν ημπορούμε να πληρώσουμε ένα μετρημένο φοιτητικό νοίκι στη Σαλονίκη, επειδή όλες αυτές οι νυν και πρώην χαμούρες δεν φρόντισαν να εξασφαλίσουν φοιτητική στέγη. Είσαστε που είσαστε πορφυρογέννητοι (αφορά και τον Τσίπρα αυτό!) μη μας τη χαλάτε κι από πάνω!..

Δευτέρα 18 Μαΐου 2020

Έχετε κάτι που να συναινεί στη ζωή;
Αν εξαιρέσεις ότι προσεχώς «η ανεργία θα αυξηθεί, η Οικονομία θα βρεθεί σε βαθιά ύφεση, το χρέος θα διευρυνθεί, το μέσο διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών θα συρρικνωθεί», όπως πρόβλεψε δυσοίωνα σήμερα ο Χρήστος Σταϊκούρας, τελικώς το 2020-21 δεν πρόκειται να πάθουμε και τίποτε…
Ο υπουργός Οικονομικών της χώρας δεν έπαθε ξαφνικά κρίση ειλικρίνειας. Άλλοθι στην ανικανότητά του γυρεύει, επειδή η κυβέρνηση του Κούλη όπου ο ίδιος υπουργεύει, έχοντας πρόχειρο ένα περιφρονητικό σχόλιο για κάθε συνάδελφό του, δεν διαθέτει στην πραγματικότητα κάποιο σχέδιο για μας -για τους προστάτες τους αντίθετα εξαντλούν την επινοητικότητά τους βεβαίως...- ώστε να μετριαστεί η ένταση της κρίσης που πέφτει πάλι με βία στους δικούς μας ώμους.
Ο κορονοϊός δεν μπορεί όμως να αποτελέσει την βολική δικαιολογία της ιδιοτέλειας και της ανεπάρκειάς τους.
Και τι να κάνουν αλήθεια οι πολίτες βλέποντας τον υπουργό Οικονομικών της χώρας να πετάει λευκή πετσέτα; Ν΄ αρχίσουμε από αύριο κιόλας επιθέσεις στις Τράπεζες;
Υ.Γ: Βοήθεια από το Δημόσιο (δηλαδή από εμάς) αλλά, χωρίς η εταιρεία του να γίνει κρατική, ζήτησε χθες το αφεντικό της Aegean. Όχι ρε πονηρέ. Έτσι γινόμαστε κι εμείς επιχειρηματίες... Δέκα χρόνια μνημόνια, όπου πάθαμε και χάσαμε όλοι μας και μοναχά η κρατικοδίαιτη και παρασιτική επιχειρηματική τάξη της χώρας δεν άλλαξε συνήθειες. Αυτές οι αηδιαστικές σιγουράντζες, που πλουτίζουν αιώνες τώρα με το δικό μας αίμα για να ποζάρουν με αναίδεια στην διαδρομή Αράχοβα- Μύκονος...

Δευτέρα 11 Μαΐου 2020

Ε, ρε "συστάσεις" που σας χρειάζονται!..

"Ο ρόλος μας είναι να κάνουμε συστάσεις" δήλωσε ένας ακροδεξιός συνδικαλιστής των μπάτσων, ονόματι Σταύρος Μπαλάσκας που πληρώνεται από τους φορολογούμενους για να κάθεται και να παίρνει κομματικές (υπέρ της ΝΔ φυσικά και της ακροδεξιάς φάρας του) θέσεις κι ανάθεμά με κι αν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του.
Υπόψιν ότι μετά το πογκρόμ στην πλατεία στην Κυψέλη, οι μπάτσοι, κρατήσανε στη ΓΑΔΑ μόνο τα παιδιά που είχανε κακοποιήσει και σε αυτά αποδόθηκαν κατηγορίες, ώστε να φανεί ότι ήσαν ένοχοι! 

Κυριακή 10 Μαΐου 2020

Δεν αρωματίζεται το σφαγείο!

Το διαφημιστικό φιλμάκι της Γ.Γ Πολιτικής Προστασίας που ανακλήθηκε ως σεξιστικό, δεν ήταν ίσως και τόσο σεξιστικό.
Η βιασύνη τους να το αποσύρουν άρον- άρον αποκαλύπτει την ενοχική παραδοχή τους ότι το έχουν παρακάνει με την επικοινωνία.
Φοβούνται πλέον την κριτική. Και φοβούνται ότι η δήθεν "εκλεπτυσμένη" βία που μας σερβίρουν, δεν είναι και τόσο εύπεπτη. Και δεν έχει πολιτικές αντιστοιχίες. Δεν μπορείς να αρωματίσεις το σφαγείο.
Κι αυτό θα το βρούνε μπροστά τους! 
Αντιγραφή από το pontiki.gr με την επισήμανση ότι αυτή η βία των μπάτσων θα γυρίσει απάνω τους!!!
Σοκ προκαλεί το καταγγελία ενός εκ των συλληφθέντων της αστυνομικής επιχείρησης στην Κυψέλη, τα ξημερώματα του Σαββάτου. 
Η καταγγελία του Γ.Κ. αναφέρει πώς έλαβε χώρα ο ξυλοδαρμός του και η σύλληψή του από άνδρες της ομάδας «ΔΡΑΣΗ» (πρώην ομάδα «Δέλτα»), καθώς και όλα όσα έγιναν μέχρι το πρωί του Σαββάτου.
«Το Σάββατο 9/5, λίγο μετά τη 1:30 π.μ. βρισκόμουν στο σπίτι μου στην Κυψέλη και έβλεπα ταινία μαζί με άλλα 2 άτομα. Ξαφνικά άρχισαν να ακούγονται απ’ έξω σειρήνες, μαρσαρίσματα από μηχανάκια και ουρλιαχτά. Βγαίνοντας στο μπαλκόνι να δω, κατάλαβα ότι κάτι συμβαίνει στην οδό Κυψέλης, λίγα μέτρα από τη συμβολή με την όδο Παξών. Είπα στα άλλα 2 άτομα που ήμαστε μαζί ότι κατεβαίνω να δω τι συμβαίνει. Μετά από 1 λεπτό βγήκα από την πόρτα του σπιτιού μου, το οποίο βρίσκεται στη συμβολή των οδών Παξών και Σπετσών και κινήθηκα προς την οδό Κυψέλης. Στο δρόμο είχαν κατέβει και άλλοι γείτονες.
Ύστερα από 30 περίπου μέτρα και χωρίς να έχω άμεση οπτική επαφή με αυτό που γινόταν στην οδό Κυψέλης, άκουσα πίσω μου μαρσάρισμα από μηχανάκι. Γύρισα και είδα μία μηχανή της ομάδας “Δράση” να κινείται γρήγορα προς το μέρος μου. Τότε ο συνεπιβάτης αστυνομικός πετάχτηκε από το μηχανάκι και ήρθε τρέχοντας κατά πάνω μου. Εγώ αντανακλαστικά κόλλησα στον τοίχο και επιδεικνύοντας τα κλειδιά που είχα στα χέρια μου, φώναξα προς τη μεριά του αστυνομικού ότι “είμαι κάτοικος” και ότι “μένω εκεί” δείχνοντας την πόρτα του σπιτιού μου. Μάταια.
Ο αστυνομικός όρμησε πάνω μου και ενώ φώναζα επανειλημμένα ότι “μόλις βγήκα από το σπίτι”, ένας δεύτερος αστυνομικός με πέταξε κάτω. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα όλα έγιναν θολά. Κατάλαβα ότι πολλοί αστυνομικοί είχαν μαζευτεί από πάνω μου, δεν κατάλαβα πόσοι, πάντως σίγουρα πάνω από 5. Ενώ ο ένας με κρατούσε ακίνητο κάτω, οι υπόλοιποι ουρλιάζοντας πράγματα όπως “θα πεθάνεις ρε πούστη” και “τελείωσες τώρα”, άρχισαν να με βαράνε με γκλοπ, να με κλωτσάνε στο κεφάλι και στο πρόσωπο και να με χτυπάνε με μπουνιές. Δεν κατάλαβα πόσο κράτησε όλο αυτό. Νομίζω μεταξύ 30 δευτερολέπτων και ενός λεπτού. Στη συνέχεια μου φόρεσαν tire-up στα χεριά πισθάγκωνα, με σήκωσαν κρατώντας τα δεμένα χέρια μου ψηλά με αποτέλεσμα σχεδόν να σέρνομαι κάτω και με τράβηξαν αιμόφυρτο προς την οδό Κυψέλης.
Εκεί αντίκρισα περίπου 25 άτομα που ήταν δεμένα και πεταμένα στο πάτωμα, τα περισσότερα νέοι άνθρωποι της ηλικίας μου ή και μικρότερης. Όλα τα παιδιά που βρίσκονταν εκεί ήταν τρομοκρατημένα και αρκετοί ήταν χτυπημένοι εμφανώς. Οι αστυνομικοί της “Δράσης” συνεχίζοντας να ρίχνουν σε όλους σποραδικά χτυπήματα, ούρλιαζαν και μας απειλούσαν. Στη συνέχεια μας έβαλαν να καθίσουμε κάτω όλοι και όλες μαζί, ο ένας πάνω στον άλλον. Το σημείο που επέλεξαν να μας βάλουν ήταν κάτω από πυλωτή πολυκατοικίας, δεν είχε κανένα φως και είχε ελάχιστη ορατότητα από τα γύρω μπαλκόνια.
Στο σημείο αυτό ξεκίνησα να φωνάζω ότι οι αστυνομικοί μας έχουν χτυπήσει και συνεχίζουν να μας χτυπάνε και τότε ένας - δύο κινήθηκαν απειλητικά προς το μέρους μου ουρλιάζοντας να σκάσω. Εγώ τους απάντησα με φωνές ότι αυτό που συμβαίνει είναι αδιανόητο, ότι με συνέλαβαν ενώ κατέβηκα μόλις από το σπίτι μου και βρισκόμουν 30 μέτρα από αυτό, ότι φοράω πιτζάμα(!) ότι με έχουν σπάσει στο ξύλο και ότι θέλω να με δει ιατρος άμεσα και άλλα τέτοια. Τότε ένας έβγαλε το γκλοπ του και ήρθε να με χτυπήσει στο κεφάλι. Μία κοπέλα που βρισκόταν διπλά μου, δεν πρέπει να ήταν πάνω από 20, πήρε το κεφάλι μου αγκαλιά και φώναξε “μην τον χτυπήσεις” και ο αστυνομικός σταμάτησε. Αν το διαβάζει αυτό τώρα να ξέρει ότι πραγματικά την ευχαριστώ όσο δεν φαντάζεται.
Στη συνέχεια ήρθε ο επικεφαλής από ότι κατάλαβα της ομάδας, και φώναξε “πίσω όλοι, δεν τους ακουμπάει κανείς, ότι έγινε έγινε, τέλος τώρα” και οι υπόλοιποι κάπως ηρέμησαν. Εγώ συνέχισα να φωνάζω και να διαμαρτύρομαι. Μετά από λίγα λεπτά έφτασε ένα βανάκι-κλούβα για να μας πάρει. Καθώς μας έβαζαν μέσα ο επικεφαλής της ομάδας ήρθε δίπλα μου και μου είπε πολύ σιγά στο αυτί: “Θες να φας και άλλο ξύλο; Γιατί φωνάζεις; Αν δεν σταματήσεις, δεν θα μπορώ να σε προστατεύσω”. Είχα ήδη ανοιγμένο κεφάλι, 3 σπασμένα δόντια και μώλωπες.
Φτάνοντας στο ΑΤ Κύψελης, μετά από κάποια ώρα το κλίμα άλλαξε. Οι φωνές είχαν σταματήσει και λιγότερο από 30 λεπτά από τη στιγμή που οι ίδιοι αστυνομικοί μας χτυπούσαν ουρλιάζοντας, ξεκίνησαν να παριστάνουν τους φίλους μας, να κάνουν πλάκα και να μας κοροϊδεύουν με έναν φιλικό τόνο ότι “αυτό ήταν τώρα δεν θα ξαναπατήσετε σε πορεία”.
Μετά από κάποια ώρα μας ρώτησαν ποιοι είναι χτυπημένοι και πήραν έναν-έναν όσους είχαμε χτυπήματα να πλυθούμε και να μας ψάξουν πρώτους, υποτίθεται για να ξεμπερδεύουμε. Αυτό που κατάλαβα μετά από λίγο, τη στιγμή που με βάλανε στο κρατητήριο και είδα τα υπόλοιπα άτομα που ήταν μέσα, ήταν ότι οι αστυνομικοί έβαλαν μέσα κυρίως, όσους είχαμε χτυπήματα, προφανώς για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους κατηγορώντας μας με ψέμματα.
Καθώς οι ώρες περνούσαν και οι υπόλοιποι προσαχθέντες αποχωρούσαν, έγινε σαφές ότι αυτοί που βρισκόμασταν στο κρατητήριο θα μετατρεπόμασταν σε συλληφθέντες. Μέχρι τις 7 το πρωί δεν είχαμε καμία ενημέρωση για το τι γίνεται, δεν μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε με δικηγόρο, ενώ όταν ζητήσαμε να μας δει γιατρός ή έστω να μας δώσουν απλά ένα ντεπόν (!) τίποτα τέτοιο δεν έγινε πότε.
Τελικά όπως έμαθα αργότερα βρέθηκα κατηγορούμενος για 4 πλημμελήματα:
Απόπειρα επικίνδυνης σωματικής βλάβης, βία κατά υπαλλήλων (αντίσταση κατά της αρχής), απείθεια και εξύβριση.
Έμαθα επίσης όταν μου διαβάστηκαν οι καταθέσεις των αστυνομικών για μένα, ότι τους έβριζα πριν και κατά τη διάρκεια της σύλληψης, ότι ΓΛΙΣΤΡΗΣΑ ΚΑΙ ΕΠΕΣΑ όταν με συνέλαβαν, ότι με κυνηγούσαν από την πλατεία μέχρι την οδό Παξών και διάφορα ακόμα, όπως ότι πέταγα μπουκάλια και πέτρες.
Δεν ξέρω τι πραγματικά τι να πρωτοπώ μετά από όλα αυτά. Αν αυτό δεν είναι αστυνομικό κράτος, πώς μπορεί να το ονομάσει ένας άνθρωπος που έζησε όλα αυτά;
Όσοι βρίσκονταν στην πλατεία Αγιού Γεωργιού και δέχθηκαν την βάναυση και απρόκλητη επίθεση της αστυνομίας, χωρίς να προηγηθεί η παραμικρή σύσταση, χτυπήθηκαν και κυνηγήθηκαν κάτω από τα σπίτια τους, τι μπορεί να σκέφτονται σήμερα;
Όσοι επέλεξαν να στήσουν όλο αυτό το τηλεοπτικό show, να μιλάνε για σεσημασμένους(!) συλληφθέντες και για απρόκλητη επίθεση που δέχθηκε η αστυνομία η οποία μας τσάκισε με αυτόν τον τρόπο τι θα πούνε αύριο;
Τι θα πούνε αυτοί οι εγκληματίες όταν της ομάδας “Δράση” οδηγηθούν στα δικαστήρια για αυτά που έκαναν σε μένα, αλλά και σε άλλους αυτή τη νύχτα;
Θα συνεχίσουν τα ψέμματα; Την προπαγάνδα; Τον τρόμο;
Θα υπερασπιστούν το ξύλο και την απρόκλητη βία που χρησιμοποιήθηκε εναντίον νέων ανθρώπων γιατί το χειρότερο που έκαναν είναι να βρίσκονται πολλοί μαζί σε μία πλατεία, σε έναν από τους ελάχιστους δημόσιους χώρους που υπάρχουν σε μία από τις ποιο πυκνοκατοικημένες γειτονιές της Ευρώπης;
Εδώ είμαστε και εδώ θα είμαστε...
ΥΓ. Ευχαριστώ από καρδιάς κάθε έναν και καθεμία που βρέθηκε δίπλα μου αυτές τις μέρες, που επικοινώνησε να δει τι γίνεται και αν είμαι καλά, που βρέθηκε έξω από το ΑΤ Κυψέλης ή έξω από τα δικαστήρια της Ευελπίδων.
Ίσως λίγο παραπάνω τους γιατρούς που με περιποιήθηκαν στο Δημόσιο Νοσοκομείο, όπου προσπαθούσαν με ελάχιστα μέτρα αυτοπροστασίας που τους παρέχονται να κάνουν τη δουλειά τους και να μας κρατήσουν όλους καλά αυτές τις μέρες.
ΥΓ2. Κατά τη μεταφορά αλλά και κατά τη διάρκεια της παραμονής μας στο τμήμα δεν μας δόθηκε κανένα μέσο αυτοπροστασίας όπως μάσκες και γάντια, παρά το πρωί πλέον του Σαββάτου και πριν μεταφερθούμε στο Τμήμα Μεταγωγών. Στο τμήμα βρισκόμασταν στις σκάλες καθισμένοι πάνω από 20 προσαχθέντες καθώς και το σύνολο σχεδόν της ομάδας “Δράση” που μας συνέλαβε. Δηλαδή πάνω από 40 άτομα, σε ελάχιστα τετραγωνικά.»
Γ.Κ»

Κυριακή 26 Απριλίου 2020

Ο Κόσμος έχει δουλειές και "δουλειές"...

Είχε βγει μια φορά εκδρομή με τους μαθητές της Σχολής του αυτός ο κορυφαίος Θεατράνθρωπος Βασίλης Παπαβασιλείου στη Μύκονο. Και μια μαθήτρια για να τον εντυπωσιάσει με τις γενικές της γνώσεις , του λέει κάποια στιγμή: "Κι από δω, βλέπουμε τώρα το σπίτι της Βάνας Μπάρμπα, Δάσκαλε! Το απέκτησε με τη δουλειά της...".
Κοντοστάθηκε προβληματισμένος ο Παπαβασιλείου και λέει: "Ε, μα προφανώς απ΄ την δουλειά της. Γίνονται τέτοια σπίτια απ΄ το Θέατρο;"... 
Ίσα ρε ξενέρωτοι γραμματικοί...

Άνθρωπος που δεν έχει ακούσει και δεν έχει γουστάρει με τον Στέλιο, είναι σαν να σου λέει ότι είναι φίλος του Βαγγέλη Βενιζέλου. Κοιτάει τη ζωή μέσα από ψυχώσεις.
Τα λεφτά δεν χτίζουνε όμως σχέσεις αυθεντικές. (κι αυτός μοίρασε...) Στην υποτέλεια υπάρχουνε όλοι αυτοί. Στην εκδούλευση και στην συναλλαγή.
Αφήστε μας ήσυχους λέω. Εσείς στις μικρές σας διευθετήσεις κι εμείς στα αυτοκαταστροφικά μας ελαττώματα. Μαλάκες! Άντε λαδοπόντικες μαλάκες! 
Καλά τα καταφέρατε!.. 

Αν δεν εργαζόντουσαν ορισμένοι καλοί και φίλεργοι Δημοσιογράφοι στο Βήμα και στα Νέα, δεν θα στεναχωριόμουν καν αν έκλειναν αύριο αυτές οι δύο ιστορικές εφημερίδες, έτσι που τις κατάντησε σαν τα μούτρα του αυτός ο Noor-Μαρινάκης...
Το θέμα πάντα είναι, τι βάζεις στη θέση τους. Τον... "Πρωταθλητή"  ας πούμε; Οι καλοί επαγγελματίες που βρίσκονται ακόμα εκεί, συνεχίζουν να κάνουν συνειδητά τη δουλειά τους.
Αλλά, δίνουν τον τόνο τα αναίσχυντα κωλόπαιδα της νέας εποχής που αντλούν την (τιποτένια) εγκυρότητά τους από την εύνοια του γελοίου ιδιοκτήτη.

Με το συμπάθειο μάγκες, αλλά εγώ εφημερίδα του "φαταούλα" και του Ολυμπιακού δεν αγοράζω! Ας τα βλέπει αυτά ο Νίκος Παππάς και κυρίως ο Τσίπρας που με τους ερασιτεχνισμούς, την εμπάθεια, την άγνοια και την μνησικακία τους και άλλα τόσα που ξεχνάω, άνοιξαν τον δρόμο ώστε να΄ χουμε σήμερα αυτό το καταθλιπτικό τοπίο στην ενημέρωση...
(Διαμαρτύρονται σήμερα ότι τους αποκλείουν και τους έχουν χεσμένους. Ε, προφανώς είναι πρόβλημα. Και μάλιστα βαρύ. Δεν λέω χαιρέκακα ας πρόσεχαν. Αλλά, δεν έχουν μάθει τίποτε. Και δεν είναι δουλειά μας να τους πούμε εμείς που κάνουν λάθος)  

Σάββατο 25 Απριλίου 2020

Αυτοί οι Θάνατοι θα πάρουν τον ύπνο του φασίστα Ερντογάν! Κι ας ελπίσουμε να ξυπνήσουν όλους εμάς...
Έφυγε από τη ζωή, στα 28 χρόνια του, μετά από 297 μέρες απεργίας πείνας στα κάτεργα της Τουρκίας ο Mustafa Koçak, μέλος του συγκροτήματος  Grup Yorum λιγότερο από έναν μήνα μετά τον θάνατο, επίσης από απεργία πείνας, της τραγουδίστριας του ίδιου συγκροτήματος, Helin Bolek στις 3 Απριλίου. Στο μεταξύ στα πρόθυρα του θανάτου βρίσκεται και ο κιθαρίστας του συγκροτήματος İbrahim Gökçek ο οποίος διεξάγει και αυτός πολύμηνη απεργία πείνας μέχρι θανάτου.
Πριν μερικές εβδομάδες, η δικηγόρος του φυλακισμένου απεργού πείνας είχε καταγγείλει ότι ο Μουσταφά υποβαλλόταν σε υποχρεωτική σίτιση δεμένος με οχτώ χειροπέδες στα χέρια και στα πόδια καθώς και με σχοινιά από το σώμα και το κεφάλι.
Αυτήν την Τουρκία στηρίζουν η Μέρκελ και οι Αμερικανοί
Απλά πράγματα...

"Μπράβο στον Κυριάκο!" βροντοφωνάζει στεντόρεια και η Βάνα Μπάρμπα.
Ξέρουν οι βίζιτες που είναι κάθε φορά το συμφέρον τους.

(Θα άξιζε σε όλα αυτά τα σκουπίδια ένας εξονυχιστικός έλεγχος μιας κανονικής Εφορίας, σε ένα Κανονικό Κράτος. Αλλά, ούτε κανονική εφορία έχουμε,ούτε κανονικό κράτος είμαστε. Γι΄αυτό και η πάσα μία βίζιτα γίνεται θέμα με τις παπαριές που λέει χωρίς συνέπειες...). 
Να μπορούσα (ως) στα σύννεφα να΄ χα τις καταθέσεις μου 

Δεν το λέω στωικά, αλλά, στην Τέχνη και ειδικά στις ανθυποκατηγορίες της, όπου ανήκει αυτή η βρωμιάρα Άλκηστις Πρωτοψάλτη, πάντα θα υπάρχουν αυτοί που μπουκώνονται με χρήμα ή και σε είδος για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά της εξουσίας.

Δεν προξενεί εντύπωση ότι ο Μητσοτάκης επέλεξε την συγκεκριμένη "τσιρίδα"- όποιος θεωρεί ότι η Πρωτοψάλτη είναι ερμηνεύτρια, πάσο...-  για να στήσει Σάββατο απομεσήμερο ένα φτηνό πανηγυράκι έξω από το Μαξίμου για τους ίδιους και την παρεούλα τους...

Ποιο ήταν το μήνυμα που θέλανε να στείλουν κι εμείς η πλέμπα δεν το καταλάβαμε;
Ολούρμου ρε χαμούρες...