Είναι σημαντικό, οι άνθρωποι που έχουνε δουλειά και κάποια λεφτά στην άκρη, αντί να μας δείχνουν πόσο ωραίο δέντρα στόλισαν να μας δείχνανε μερικές φωτογραφίες από κοινωνικά κέντρα όπου πήγαν και μαγείρεψαν με δικά τους έξοδα. Και όχι άπαξ, για να συνεννοούμαστε...
Σάββατο 21 Νοεμβρίου 2020
Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2020
Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2020
Επειδή συμβαίνουν πράγματα
Ο Μεγάλος Υπεύθυνος
Αναρωτιέμαι πόσο κακομαθημένος, μεγαλομανής, αδιάφορος για τα προβλήματα των ασθενέστερων συμπολιτών του και το δημόσιο χρήμα, ιδιοτελής παρτάκιας και ανεπίγνωστος μπορεί να είναι ένας πολιτικός νέας κοπής υποτίθεται, όπως ο Δήμαρχος Αθηναίων Κωστάκης Μπακογιάννης. Μιλώντας στον Σκάϊ για τον ανεκδιήγητο «μεγάλο περίπατο», δήλωσε αφοπλιστικά και σαν να μην τρέχει τίποτε ότι η πρωτοφανής ταλαιπωρία στην οποία υπέβαλε τον κόσμο το τελευταίο τρίμηνο, ήταν μια «πιλοτική» προσπάθεια, «μια προσομοίωση που βγήκε και δεν βγήκε», ένας «πρόχειρος και προσωρινός τρόπος» για ένα έργο μεγαλύτερο (ωχ…) που όταν θα έρθει θα κάνει, όπως… απείλησε την Πανεπιστημίου αγνώριστη!.. Τα λεφτά βεβαίως, γύρω στα 2 εκ. ευρώ, βγήκαν και δεν ξαναμπαίνουν στο ταμείο.
Κι από το μυαλό αυτού του ατάλαντου, ούτε σαν υποψία περνά ότι με τα έξοδα αυτής της παρωδίας, θα έστηνε μερικούς ξενώνες για αστέγους, ώστε να φύγουν από τους αφιλόξενους δρόμους και να βρούνε τροφή και στέγη κάμποσοι από αυτούς τους αόρατους ανθρώπους.
Το χειρότερο με τον… Κωστάκη, είναι δεν πρόκειται να συντριβεί κάτω από το βάρος των πράξεών του. Θα δώσει ανελέητη μάχη το σύστημα της μητέρας του Ντόρας, για να μας πείσει ότι αξίζει να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός. Βέβαιο είναι ότι θα μας προσφέρει καινούργια… ομηρικά επεισόδια η Οικογένεια, αφού ο Κυριάκος βγάζει όχι και τόσο ανεπαίσθητα στον αφρό τον δικό του γιό, Κωνσταντίνο.
Και οι θλιβερές ζαρντινιέρες; Και οι μαραμένες Ουασιγκτόνιες; «Βεβαίως θα αποσυρθούν!» δήλωσε αποφασιστικά χωρίς να σηκώνει μύγα στο σπαθί του ο Κωστάκης. Λες και τις τοποθετήσαμε εμείς…
Σαν από ειρωνεία, την ώρα που έγραφα βιαστικά το σχόλιο, ακουγόταν κάτω από το παράθυρο η φωνή του γύφτου «Όλα τα παληά μαζεύω…».
Σάββατο 22 Αυγούστου 2020
Από τη σημερινή "Δημοκρατία" όπου εργάζομαι
Οι ανοιχτοί λογαριασμοί που υπάρχουν στην Κουμουνδούρου και επιτείνονται εξαιτίας της αναβολής (και λόγω της πανδημίας, του Συνεδρίου) ανοίγουν στον ΣΥΡΙΖΑ τον ασκό του Αιόλου. Προσωπικές, ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές που δεν συζητήθηκαν εγκαίρως και τώρα εκκρεμούν, συνθέτουν πλέον ένα εξαιρετικά εύφλεκτο «χαρμάνι» που τροφοδοτεί απανωτά επεισόδια στο διαδίκτυο εκθέτοντας σε κοινή θέα ένα δυσάρεστο θέαμα το οποίο εν πολλοίς, αφήνει αδιάφορους τους χειμαζόμενους από την τριπλή κρίση (οικονομία, κορονοϊός, Ελληνοτουρκικά) πολίτες. Στο μεταξύ η αντιπολίτευση στις βαρειές κυβερνητικές αστοχίες, μπορεί (;) να περιμένει.
Το τελευταίο διάστημα και μάλιστα με γεωμετρική πρόοδο, μαίνεται ένας ιδιότυπος πόλεμος ανάμεσα σε εσωκομματικές φατρίες που προϊδεάζουν για μια εξοντωτική εσωκομματική αναμέτρηση στην οποία κυοφορείται ήδη ο σπόρος μιας ραγδαίας επερχόμενης διάσπασης. Προς το παρόν, οι εχθροπραξίες περιορίζονται σε πρόθυμους «αναλώσιμους» και σε στελέχη «από τα κάτω ράφια» της κομματικής ιεραρχίας. Εντούτοις, δεν ξεφεύγει την προσοχή ότι οι τροχιοδεικτικές βολές φθάνουν στα ενδιαιτήματα της ηγεσίας και στρέφονται απευθείας στον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα ο οποίος αποφεύγει την μετωπική σύγκρουση για όσο καιρό τουλάχιστον δεν βγαίνει κάποιος θαρραλέα απέναντί του σε τούτον τον ιδιότυπο πόλεμο φθοράς.
Στην ιστοσελίδα commonality.gr που απηχεί τις απόψεις της εσωκομματικής αντιπολίτευσης των «53+», εμφανίστηκαν χθες κείμενα οξείας κριτικής κατά της ηγεσίας στα οποία γίνεται λόγος για απροκάλυπτες καταστατικές παραβιάσεις-προκειμένου να εξηγηθεί το άνοιγμα προς την Κεντροαριστερά-και έλλειψη Δημοκρατίας στο κόμμα. Την ίδια στιγμή, ασκείται και έμμεση κριτική στην ηγεσία μέσω της επίθεσης στον Παύλο Πολάκη ο οποίος υποστηρίζει σταθερά ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ευθύνεται για το ρήγμα στην μεσαία τάξη που κόστισε εκλογικά.
Και τέλος, επαναλαμβάνεται η δυσανεξία του «ιστορικού ΣΥΡΙΖΑ» απέναντι στους φερέοικους του πρώην ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι κατά γενική ομολογία, μην έχοντας άλλη επιλογή στις κάλπες, κράτησαν παρ΄ ελπίδα όρθιο το κόμμα, όταν όλα έδειχνα να έχουν χαθεί, στις πρόσφατες εθνικές εκλογές.
«Θα τα δούμε όλα αυτά, από την Δευτέρα» δηλώνουν στην «Δημοκρατία» αρμόδιες πηγές, αναγνωρίζοντας ότι το Συνέδριο –για την διεξαγωγή του οποίου πρυτανεύουν σκέψεις μικτής διεξαγωγής, ήτοι και δια ζώσης και δια ψηφιακού τρόπου…-δεν μπορεί πλέον να αναβάλλεται επ΄ αόριστον.
Δέκτης αυτού του νοσηρού κλίματος που έχει αρχίσει να εγκαθίσταται πάνω από την Κουμουνδούρου ο Γραμματέας του Κόμματος Πάνος Σκουρλέτης, στηλίτευσε χθες («105.5 στο Κόκκινο») τα εκφυλιστικά φαινόμενα «ενός υποτιθέμενου διαλόγου ο οποίος έχει ανοίξει κυρίως στον χώρο του διαδικτύου, που μόνο διάλογος δεν είναι» και τόνισε ότι τα στελέχη του κόμματος πρέπει να επιβεβαιώσουν αυτό που γνωρίζει όλος ο κόσμος, ότι «είναι ένα κόμμα το οποίο ξέρει και συζητάει με όρους δημοκρατίας, αλληλεγγύης και συντροφικότητας».
Παρασκευή 7 Αυγούστου 2020
Τρίτη 4 Αυγούστου 2020
Εντούτοις αυτός ο ιδιότυπος ανασχηματισμός, που ακυρώνοντας τα πολιτικά ειωθότα... προαναγγέλθηκε, έχει την πολιτική σημασία του.
2. Μαρτυρά, όσο και αν αυτό ακούγεται φαινομενικά μόνο αντιφατικό, την αποκαλυπτική αδυναμία του Μητσοτάκη να προχωρήσει σε ριζικές αλλαγές, έρμαιο παραλυτικών ισορροπιών που επιβάλλουν στο εσωτερικό του κόμματος κραταιά τζάκια και φεουδάρχες
3. Το κλειδί βρίσκεται στην αναβάθμιση του Θεόδωρου Σκυλακάκη, ενός αγόγγυστου αχθοφόρου των επιδιώξεων της Οικογένειας και τώρα του Κυριάκου. Από τη θέση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, θα ελέγχει για λογαριασμό του πρωθυπουργού τη ροή του κοινοτικού χρήματος, δεδομένου ότι στην Ελλάδα, αν όλα πάνε καλά, υπολογίζεται να εισρεύσουν γύρω στα 50 δισ. ευρώ την προσεχή εφταετία (προϋπολογισμός και κοινοτικά ταμεία) και ο Μητσοτάκης δεν θέλει επ΄ ουδενί αυτά τα λεφτά να πέσουν σε ξένα χέρια. Καταλαβαινόμαστε όλοι θαρρώ… Όποιος διαθέτει το χρήμα σε τούτη την καθυστερημένη χώρα, διαμορφώνει ή καλύτερα αγοράζει και το πολιτικό κλίμα. Για σχέδιο ούτε λόγος...
4. Η αναβάθμιση του Παπαθανάση στο υπ. Ανάπτυξης και η τοποθέτηση του συντηρητικού και άκρως συστημικού καθηγητή Π. Τσακλόγλου στο Εργασίας, θα μπορούσαν να εκληφθούν και σαν «κίτρινες κάρτες» στους Άδωνη και Βρούτση που τα έχουν προκόψει, αλλά, δεν πρόκειται να έχουν ευεργετικά αποτέλεσμα καθόσον η πολιτική δεν αλλάζει. Συνιστούν συνοπτικά, μια έμμεση, μεν, αλλά υποκριτική αναγνώριση του Μαξίμου ότι οι συγκεκριμένοι υπουργοί, αντιστρόφως ανάλογα από την πληθωρική και άκρως ενοχλητική τηλεοπτική τους παρουσία, δεν τραβάνε.
5. Η μη πλήρωση της θέσης του υφυπουργού Δικαιοσύνης που παραιτήθηκε επειδή δεν… έκανε τίποτε και δεχόταν επίμονες και ανυπόφορες πιέσεις, όπως γράφηκε, από το σύστημα Μαρινάκη προκειμένου να κλείσει εξωδίκως πολύκροτες δικαστικές υποθέσεις, δείχνει ότι ο Κυριάκος διατηρεί τις σχέσεις του με τον κουμπάρο σε μια ισορροπία τρόμου. Αφήνει πάντως το θέμα για την ώρα να σέρνεται, μέχρι να σκεφτεί- αν σκεφτεί…- κάτι αποδοτικότερο (για την αφεντιά του, πάντα…). Επιπλέον ο Τσιάρας, θα επιδοθεί απερίσπαστος τώρα στις διώξεις των πολιτικών αντιπάλων.
6. Συνεχίζεται το άγος των Γενικών και Ειδικών Γραμματέων. Πρόκειται για θέσεις οι οποίες στον εγχώριο πολιτικό ανταγωνισμό, έχουν αμιγώς κομματικό χαρακτήρα και λειτουργούν σαν γραφεία προσλήψεων. Ήδη στον πρώτο χρόνο της, η ΝΔ βόλεψε πάνω από 2.800 μετακλητούς, ξεπερνώντας τον ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος μέσα σε πέντε χρόνια είχε τοποθετήσει γύρω στους 2.700.
7. Δεν έχουμε σωσμό. Αν η κυοφορία τόσων εβδομάδων κατέληξε σε αυτό το οικτρό αποτέλεσμα, δεν είναι μονάχα ένδειξη δεινή λειψανδρίας ικανών στελεχών εντός της πολιτικής. Δείχνει τις περιορισμένες δυνατότητες της πολιτικής ελίτ που κινείται εντός του νεοφιλελεύθερου στρατοπέδου και απειλεί να μας συμπαρασύρει αύτανδρους στους αφρούς της αποτυχίας της.
Σάββατο 25 Ιουλίου 2020
Τον κοιτάζω εξεταστικά. Το εννοούσε. «Άσε με ρε Νίκο» του λέω, «εμένα βρήκες τέτοιαν ώρα; Δεν έχω μία…».
«Έχω εγώ ρε» μου λέει «μη σε νοιάζει, μου τα δίνεις όποτε» και με τραβάει δυνατά απ΄ το χέρι…
Σηκώθηκα πιο πολύ από περιέργεια να δω που θα το φτάσει. Παγαίνουμε σε μια Τράπεζα στη Σέκερη και κάνει ανάληψη. Κι ύστερα σταματά ένα ταξί κι ανηφορίζουμε Μαυρομιχάλη πριν την Αλεξάνδρας σε κάτι αλάνια. Το εργαλείο- που το ΄χω ακόμα κι εννοείται το ξεπλήρωσα- στην πένα. Γελούσαν και τα μουστάκια μου. Κι ο Νικόλας με μιαν έγνοια μην γίνει καμιά ζημιά, με πρόσεχε στη χαρά μου, αλλά με τρόπο να μη γίνει η φάση μελό.
Την άλλη μέρα, Σάββατο, κατηφόρισε στη Νέα Σμύρνη και το συνδέσαμε με τον ενισχυτή. Έναν παληό χειροποίητο εγγλέζικο Magnum που είχα αγοράσει με σκληρές οικονομίες. Κρατούσε πεσκέσι δυο δίσκους: Βάν Μόρισον και Βέρντι με τον οποίον ειδικά κοίμιζα τον αχάριστο υιό αγκαλιά όταν τον πιάνανε αφόρητοι κολικοί. (σ.σ: αυτόν τον υιό που αργότερα ένας άλλος Φίλος γενναιόδωρα και με ανιδιοτέλεια όταν πέρασε Πανεπιστήμιο φρόντισε…).
Ο Νίκος ήταν δεινός συλλέκτης βινυλίων. Και είχε πληρώσει πολλά λεφτά για δίσκους. Άσε την τελειομανία του με τα «εργαλεία» και τους λαμπάτους ενισχυτές… Ως εκ τούτου, έχοντάς τον συνοδέψει όταν γνωριστήκαμε περισσότερο στα στέκια αυτών των ιδιαίτερων ανθρώπων φρόντιζε να με προφυλάσσει. «Μη αγοράζεις τίποτε. Θα σου τα γράψω εγώ σε CD». Κι αυτό συνήθως γινότανε.
Μιλώ κι εγώ τώρα, σαν να μιλάω σε ανθρώπους που τον ξέρανε… Ο Νίκος Αλιβιζάτος ήταν ένας σπουδαίος Δημοσιογράφος. Αλλά και, αφού λίγοι τον θυμούνται, δεν ήταν. Και προφανώς αυτό δεν είναι νεκρολογία. Για την «Μακεδονία» έγραφε της Θεσσαλονίκης –μαζί με κάτι σπουδαίες Δημοσιογράφους (επίτηδες το Δ, κεφαλαίο) ας πούμε σαν την Λασκαρίνα Γερασίμου- που τώρα, κοτζάμ… συμπρωτεύουσα, δεν έχει της προκοπής Εφημερίδες.
Στο μεταξύ, ένα βράδυ, έχουμε ανέβει με τον Αλιβιζάτο στο σπίτι του στου Γκύζη από ένα μπαρ κι από όλους τους δίσκους που είχε σε δυο δωμάτια, επέλεξε να βάλει τον συγκεκριμένο με την Λίτσα Διαμάντη. Όταν τον βγάλαμε απ΄ το πικ- απ το πρωΐ δεν είχαμε τι να πιούμε. Και λίγο καιρό μετά πήγαμε να αποχαιρετήσουμε τα μάτια του στου Ζωγράφου για τελευταία φορά.
Λίγες μέρες μόνο μακριά απ΄ το χρόνια νοικιασμένο σπίτι της Αθήνας κι ανηφορίζοντας στον Βορά και αποχή από το facebook σου δείχνουν ότι οι συγκινήσεις της μεγάλης πόλης βουλιάζουν σε μικρές και μεγάλες ιδιαιτερότητες ανθρώπων που θέλουν οπωσδήποτε να μιλήσουν. Αυτοί χρειάζονται ατομικές ερήμους για να ουρλιάζουν την ωραιότητά τους, σκέφτομαι.
Εμείς οι επαρχιώτες εκείνες τις ώρες-σύγχρονοι Ξανθόπουλοι- χαϊδεύουμε το χέρι της μάνας, μαζεύουμε τις δαμασκηνιές της αυλής κι έπειτα πίνουμε τσίπουρα με αυτούς που υπερασπίζονται πράγματα και συνήθειες που αξίζει να υπάρχουν.
Υπό αυτές τις συνθήκες δεν υπάρχει λόγος να μισείς κανέναν.
Αυτό δεν σημαίνει πως δεν θα ήθελες εκείνην ακριβώς την ώρα να εξαφανιστούν απ΄ την ταλαίπωρη ζωή μας οι συσπάσεις του Αδ. Γεωργιάδη ή του Λοβέρδου και των Σαμαροβενιζέλων και του υστερικού Κεγκέρογλου φερ΄ ειπείν- δεν είμαστε τόσο γενναιόδωροι ώστε να κάνουμε τόσο μεγάλες εκπτώσεις... Θα έπρεπε να μην μας ταλαιπωρούν τόσο αυτές οι οικτρές προσωπικότητες που βράζουν στους αφρούς της αποτυχίας τους. Υπάρχουν και άλλοι τρόποι λέω να περιγράψουμε την φθορά από την δική τους υστεροβουλία που υπερασπίζεται μια κάθιδρη ενοχή που μας βύθισε στα Μνημόνια και την βαρειά παρακμή.
Μας έχουν εγκλωβίσει όμως αυτές οι περιπτώσεις της πολιτικής αγυρτείας στην χωρίς νόημα αοριστία και το ζοφερό κενό τους όπου ευδοκιμούν μονάχα αυτοί οι προσκυνημένοι που μας πουλάνε συστήματα ελπίδων και όνειρα που ούτε καν θα μπορέσουμε να αγγίξουμε.
Υπερασπίζονται μια γλώσσα που μυρίζει Θάνατο. Κι έχουνε ξεμείνει πλέον από τεχνάσματα. Και το μόνο που έχουμε απέναντί τους, είναι να βαδίσουμε τον δρόμο της Βίας κατάστηθα σε αυτούς τους μπακάληδες.
Δευτέρα 6 Ιουλίου 2020
Στεκόμουν πάντα καχύποπτα απέναντι σε δημοσιογράφους που καταφέρονταν με πύρινα λόγια εναντίον κυβερνήσεων, υπερβαίνοντας όμως, επαγγελματικά όρια. Ο λόγος ήταν ότι καμπόσους από αυτούς τους έβλεπα στη συνέχεια βολεμένους. (Αποδείχθηκε αυτό δυστυχώς ακόμα και με καλούς γνωστούς. Αν βάλουμε κάτω τα χρόνια της ανεργίας μας θα χάσουν όλοι!)
Κάποια στιγμή στην αίθουσα των συντακτών στη Βουλή, χρειάστηκε να βάλω άκομψα στη θέση του έναν "δημοσιογραφίσκο" του Σκάϊ που περιφερόταν υστερικά στην αίθουσα -τόνε βλέπω τώρα κάπου μεροκαματιάρη-την ώρα που εμείς κάναμε σκληρά τη δουλειά μας για να προκαλέσει "ζυμώσεις" κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είχα ποτέ πρόβλημα με τις εκδοχές της γελοιότητας. Τον έβγαλα όμως κακήν- κακώς από την αίθουσα ώστε να έχωμε κάποια (σχετική...) ηρεμία να τελειώσουμε τη δουλειά μας. Τελευταίο μου "θύμα" και το παινεύομαι η Σοφία Βούλτεψη την οποία υποχρέωσα επίσης, με πιο αβρόν όμως τρόπο, να εξέλθει της αιθούσης, για να με αποκαλέσει προς μεγάλη μου τέρψη, "αλήτη"! Που να΄ ξερε η έρμη ότι στην δική μου κλίμακα αξιών με απογείωσε!
Συνοπτικά: Η δημοσιοποίηση της τραγελαφικής και εξόφθαλμα μαγειρεμένης "Λίστας Πέτσα" για το ποιοι πήραν τα λεφτά της καμπάνιας "Μένουμε Σπίτι" έδειξε σε ποιους καταλήγουν πάντα τα κρατικά λεφτά.
Βίζιτες χαμηλών δυνατοτήτων και χωρίς προσχήματα. Όποιος έχει αξιώσεις να ντρέπονται αυτοί οι αναξιοπρεπείς τύποι που πληρώνονται για να σπέρνουν στον κόσμο εμπάθεια, δεν ξέρω σε ποια χώρα ακριβώς ζει.
Σάββατο 20 Ιουνίου 2020
Εύγε στους φωστήρες του ΣΥΡΙΖΑ. Κατάφεραν ένα βαρύ σκάνδαλο, όπως είναι η αδιαφανής διανομή 22 εκ. ευρώ σε δικούς της ΝΔ και ανύπαρκτα μέσα, να το μετατρέψουν σε πόλεμο με τους δημοσιογράφους. Αυτό το γελοίο σποτάκι που βάλανε σε κυκλοφορία, ενοχοποιεί συλλήβδην τους επαγγελματίες του κλάδου μας, όπου, όσοι ακόμα εργάζονται, αντιμετωπίζουν απάνθρωπες συνθήκες. Και τ΄ ακούν κι από πάνω!.. Από ποιους; Τους Πολάκηδες; Δεν είναι σε θέση ΟΛΟΙ αυτοί -προσωπικώς μιλώντας- να μου δέσουν ούτε τα κορδόνια!
Έχω και έχωμε ράμματα για τη γούνα πολλών Συριζαίων. Ανθρώπων που με κάθε κυβέρνηση, σε αντίθεση με κάποιους από εμάς, που χρόνια τώρα αρνούμασταν τες συναλλαγές, βγάζανε μεροκάματο γλείφοντας ξεδιάντροπα κάθε εξουσία. Ποτέ όμως δεν ισχυρίστηκα ότι αυτό το κόμμα είναι συνολικά διαβρωμένο. Δικαιούμαι να πω πλέον βλέποντας το επίπεδο διαβίωσής τους, ότι είναι αδιάφοροι για τις σκληρές βιοτικές μέριμνες των απλών ανθρώπων. Και ότι πρόκειται για το νέο ΠΑΣΟΚ που αφήνει παντελώς αδιάφορους τους χειμαζόμενους πολίτες. Και ότι οι τύποι αυτοί, βρέξει χιονίσει τα παίρνουν. Γιατί, όπως αποδείχτηκε στην θλιβερή περίπτωση Παπαδημούλη δεν έχουν αρχές!
Τι είναι αλήθεια αυτός ο "μεγάλος περίπατος" του Κωστή Μπακογιάννη σε μια πυρακτωμένη άσφαλτο χωρίς αλέες και σκιερά δένδρα στο αθηναϊκό κέντρο; "Αυτό είναι τεστ κόπωσης" μου λέει η οξυδερκής θυγατέρα μου. Κι έχει δίκηο. Πως λαμβάνονται πρόχειρα τέτοιες αποφάσεις που στοιχίζουν στη ζωή των ανθρώπων του Κέντρου; Για ποια Πόλη μιλάνε όλοι αυτοί; Και ποιο το σχέδιό τους; Φτηνά πολιτικάντικα πυροτεχνήματα... Και να σκεφτείς ότι όλες αυτές οι χαμούρες, βρίζανε τον υπαρκτό σοσιαλισμό.
Δευτέρα 15 Ιουνίου 2020
Κυριακή 14 Ιουνίου 2020
Ο Αλέξης Πατέλης, 50χρονος Οικονομολόγος είναι προϊστάμενος στο οικονομικό γραφείο του Κούλη. Και δίνει συνέντευξη στην κυριακάτικη "Καθημερινή" για να πει ότι στην Ελλάδα, δεν επέστρεψε αλλά, "'ήρθε" με τον σύντροφό του για "να κάνει κάτι δικό του". Κλείνει ή έτσι νομίζει τουλάχιστον ο Κούλης, όπως τον ορμηνεύουν οι ακριβοπληρωμένοι (από τα λεφτά μας...) σύμβουλοί του το ενοχλητικό κεφάλαιο του στενού άλλοτε συνεργάτη του Νίκου Γεωργιάδη (του κάτσε λίγο στην άκρη μέχρι να περάσει η μπόρα...)που καταδικάστηκε για παιδεραστία.
Τι είναι αυτά τα προχωρημένα; Όταν κυκλοφορούν ελεύθεροι ακόμα οι φονιάδες αυτού του φτωχοδιάβολου του Ζακ; Υποκριτές...
Γιατί δεν δίνει αυτή η "ταβανόβουρτσα" ο κυβερνητικός απρόσωπος Στέλιο Πέτσα (σ.σ: τον γράφω επίτηδες έτσι γιατί σε αρβανιτόβλαχο φέρνει η ξινισμένη σκατόφατσά του) τα στοιχεία για τα λεφτά που δώσανε και τα μέσα που τα δώσανε; Δώστε τα στοιχεία ρε Χαμούρες!!! Διαφορετικά σταματήστε να μιλάτε κάτι διεφθαρμένοι όπως εσείς για διαφάνεια.
Δεν θα΄ πρεπε να αντιδρούμε σπασμωδικά κάθε φορά που κάποιος εκπρόσωπος του εχθρικού τουρκικού καθεστώτος δηλώνει ας πούμε, προκειμένου να γίνει αρεστός στο ακροατήριό του, ότι η Αγιά Σοφιά θα πρέπει να γίνει τζαμί. Ε και; Ας γίνει. Κι ας τα βρούνε αυτοί με την Unesco. Προσωπικώς με ενδιαφέρει να μην επιτρέψουμε στην εχθρική Τουρκία να υψώσει τζαμιά στο Καστελόριζο και στα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
Επίσης, είναι καιρός, όποιος δηλώνει Τούρκος στην Ελλάδα, να τα μαζεύει. Να φύγει από αυτά τα χώματα. Να πάει να ζήσει στην πατρίδα των ονείρων του με την ισόβια τιμωρία, όταν καταλάβει περί τίνος πρόκειται, να μην του επιτραπεί ξανά η είσοδος στη χώρα! Άντε γιατί πολλά μας τα΄ πατε...
Σάββατο 13 Ιουνίου 2020
Τετάρτη 10 Ιουνίου 2020
Η Συμφωνία μεταξύ Ελλάδος και Ιταλίας για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών στο Ιόνιο χαιρετίστηκε ως θετική. Εγείρονται ήδη ζωηρές αμφιβολίες.
Ειδικός δεν είμαι, αλλά, από τα λίγα που ξέρω και ρώτησα, δεν είναι μόνο το ζήτημα ότι η ελληνική πλευρά εμφανίζεται να κάνει παραχωρήσεις μέσω του δικαιώματος αλιείας στους Ιταλούς ψαράδες σε περιοχές εθνικής κυριαρχίας, αλλά, ότι αποδέχεται, χονδρικά, κάνοντας σημαντικές εκπτώσεις, ότι το σύμπλεγμα των μικρών ελληνικών νήσων της περιοχής (Διαπόντεια νησιά, Παξοί, Αντίπαξοι κ. άλ) έχουν μικρή, όπως ονομάζεται «επήρεια», στο θαλάσσιο μέτωπο.
Η κυβέρνηση το έπραξε αυτό, προκειμένου με μια υποχωρητική Συμφωνία να εξασφαλίσει από την πάντοτε καιροφυλακτούσα και άκρως ανταγωνιστική (και διόλου φιλική όπως θέλουν να πιστεύουν αρκετοί στο Λεκανοπέδιο…) Ιταλία, ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ. Στις διεθνείς σχέσεις όμως καθένας παίρνει ό,τι διεκδικεί.
Δεν είναι βέβαιο ότι αυτή η υποχώρηση θα λύσει τα μείζονα προβλήματα που έχει η χώρα με την απολύτως εχθρική Τουρκία. Και δεν αποτελεί πρόκριμα, ώστε τώρα να μεταβεί στις 18 του μηνός ο Υπ.Εξ. Ν. Δένδιας στην Αίγυπτο και να διαπραγματευθεί μια συμφωνία για την οριοθέτηση και ανακήρυξη της ΑΟΖ που θα θέτει εκτός πεδίου το Καστελόριζο επειδή το Κάιρο θέλει να αποφύγει περιττές εντάσεις με την Τουρκία. Έχει ήδη δώσει άθλιο δείγμα γραφής ο Κυρ. Μητσοτάκης και ο υπουργός του που δήλωσε ότι δεν θα κάνουμε πόλεμο για λίγα μέτρα γης στον Έβρο. Ελπίζω να μην έχουν το θράσος να μας πούνε τώρα, ότι δεν θα πολεμήσουμε για το Καστελόριζο.
Από τις πληροφορίες που διαχέονται μαθαίνουμε κι εμείς ότι ο Αμερικανός πρέσβης Πάϊατ –με επιτυχή θητεία στην ανωμαλία της Ουκρανίας, θυμίζω…- αυτήν την εποχή, ανακαλώντας εποχές Πιουριφόϋ, μπαινοβγαίνει στα πολιτικά γραφεία και λύνει και δένει για να διευκολύνει «συναινέσεις». Φαίνεται αυτό από την στάση της Αντιπολίτευσης η οποία αντί να βγάλει τον κόσμο στους δρόμους, βάζει πλάτη στις νέες εθνικές υποχωρήσεις δια χειρός Κυριάκου Μητσοτάκη. Λυπάμαι αλλά δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε από αυτούς. Χωρίς πόλεμο η Τουρκία μας έχει στριμώξει στη γωνία. Κι αν φτάσουμε ως εκεί, θα έχωμε μια κοινωνία απροετοίμαστη.
«Δεν είναι μαθηματικά βολικό για την Ελλάδα να εμπλακεί σε πόλεμο με την Τουρκία» μας απείλησε πριν από λίγες ώρες ο Τούρκος υπουργός Άμyνας Χουλουσί Ακάρ. Και δεν βρέθηκε ούτε ένας από το λαλίστατο για τις ημερήσιες μπούρδες επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου ή από το Πεντάγωνο να του απαντήσει ότι ποτέ εμείς οι Έλληνες δεν τα πηγαίναμε καλά με τις υπεροπλίες και τα γαμημένα Μαθηματικά…
Πέμπτη 4 Ιουνίου 2020
Δευτέρα 25 Μαΐου 2020
Όταν ένας κρατούμενος όπως ο Βασίλης Δημάκης απευθύνεται στην Γενική Γραμματέα (τρομάρα της!) Αντεγκληματικής Πολιτικής Σοφία Νικολάου με το Υστερόγραφο:
" Άϊ στο γεροδιάολο κυρά μου! Μπράβο σου, τα κατάφερες…", αυτό σημαίνει ότι στο μαύρο αίμα του, η αηδία έχει υπερβεί τα όρια που του αναλογούν κι έχει λάβει τις αποφάσεις του.
Δεν με απασχολεί πως θα κοιμηθεί απόψε αυτή η ανυπόληπτη τραγική κυράτσα που εξαργυρώνει την εκλογική της αποτυχία με ένα νευραλγικό πόστο. Ένας πειθαρχικός έλεγχος θα έβαζε ίσως τα πράγματα στη θέση τους.
Μου κάνει εντύπωση όμως η αφωνία του αχαμνού πρωθυπουργού και του αμερικανόφωτου υπουργού Δημόσιας Τάξης. Οδηγούν κυνικά τα πράγματα στα όρια, γνωρίζοντας ότι το καζάνι βράζει κι ότι πολιτικά δεν έχουν κανένα καλό χαρτί να ρίξουν προσεχώς στο τραπέζι. Φονιάδες εκ προμελέτης...
Παρασκευή 22 Μαΐου 2020
Η ζωή δε θα άξιζε ούτε καν μια δεύτερη ματιά, αν απουσίαζε η αλητεία.
«Υψώνομαι προς τον ουρανό
Εκεί θα πάω όταν πεθάνω
Όταν αναπαυθώ
Θα πάω να τα πιω με τον Τζορτζ Μπεστ».
Αλήτης με τα όλα του και γόης, πρότυπο αρσενικού, αληθινός αστέρας, τράβηξε τα πάθη του μέχρι τα όρια, ώσπου να καεί οριστικά εντός του μύθου του, όπως με μανία επεδίωκε, από αυτά. Ποτά, Γυναίκες και γρήγορα αυτοκίνητα τον στροβίλιζαν έξω από τα λασπωμένα γήπεδα της Αγγλίας όπου χόρευε τις άμυνες των αντιπάλων. Το ποδόσφαιρο άλλωστε, είναι το μπαλέτο των φτωχών και ο Μπεστ έδινε κάθε Σάββατο μοναδικές παραστάσεις.
Κι όταν έμαθα ότι πέθανε δεν τον πένθησα. Κατέβασα αργά ένα ποτήρι στο μπαρ κι ευχήθηκα μέσα μου «καλό ταξίδι Τζορτζ! Αν υπάρχει Θεός όταν βρεθούμε θα βάλω αν επιτρέπεις έναν γύρο στη μπάρα παρέα με τον γερο- Μπάσμπυ…».
* «Αν με ρωτούσαν τι θα προτιμούσα: να παίξω σε ένα ντέρμπι με τη Λίβερπουλ ή να πήγαινα στο κρεβάτι με την Μις Κόσμος δεν θα ήξερα τι να απαντούσα. Τα έχω κάνει και τα δυό…»
* «Το 1969 έκοψα τις γυναίκες και το αλκοόλ. Ήταν τα χειρότερα 20 λεπτά τις ζωής μου»
* «Αν είχα γεννηθεί άσχημος, κανείς δεν θα ήξερε τον Πελέ»!
Simply the Best!
Δεν είναι μόνο ο επελαύνων κορονοϊός... Είναι κι αυτός ο αστάθμητος αφεντικοϊός. Ταξικά, είναι πολύ πιο επικίνδυνος. Κι άμα έρθεις σε επαφή μαζί του, τον κολλάς με τη μία. Κι ύστερα σταματάνε να σε πληρώνουν...
Επίσης, για να μην ταλαιπωρώ. Ας ξανασκεφτούν το ζεύγος Κούλη- Μαρέβας αν κάνει καλό στην δημόσια εικόνα τους η αποστολή χαζοχαρούμενων ευχών στο βλαστάρι τους την ώρα που εμείς χάρη στα μέτρα που πήρε ο Κούλης δεν ημπορούμε να πληρώσουμε ένα μετρημένο φοιτητικό νοίκι στη Σαλονίκη, επειδή όλες αυτές οι νυν και πρώην χαμούρες δεν φρόντισαν να εξασφαλίσουν φοιτητική στέγη. Είσαστε που είσαστε πορφυρογέννητοι (αφορά και τον Τσίπρα αυτό!) μη μας τη χαλάτε κι από πάνω!..
Δευτέρα 18 Μαΐου 2020
Και τι να κάνουν αλήθεια οι πολίτες βλέποντας τον υπουργό Οικονομικών της χώρας να πετάει λευκή πετσέτα; Ν΄ αρχίσουμε από αύριο κιόλας επιθέσεις στις Τράπεζες;
Δευτέρα 11 Μαΐου 2020
"Ο ρόλος μας είναι να κάνουμε συστάσεις" δήλωσε ένας ακροδεξιός συνδικαλιστής των μπάτσων, ονόματι Σταύρος Μπαλάσκας που πληρώνεται από τους φορολογούμενους για να κάθεται και να παίρνει κομματικές (υπέρ της ΝΔ φυσικά και της ακροδεξιάς φάρας του) θέσεις κι ανάθεμά με κι αν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του.
Υπόψιν ότι μετά το πογκρόμ στην πλατεία στην Κυψέλη, οι μπάτσοι, κρατήσανε στη ΓΑΔΑ μόνο τα παιδιά που είχανε κακοποιήσει και σε αυτά αποδόθηκαν κατηγορίες, ώστε να φανεί ότι ήσαν ένοχοι!
Κυριακή 10 Μαΐου 2020
Το διαφημιστικό φιλμάκι της Γ.Γ Πολιτικής Προστασίας που ανακλήθηκε ως σεξιστικό, δεν ήταν ίσως και τόσο σεξιστικό.
Η βιασύνη τους να το αποσύρουν άρον- άρον αποκαλύπτει την ενοχική παραδοχή τους ότι το έχουν παρακάνει με την επικοινωνία.
Φοβούνται πλέον την κριτική. Και φοβούνται ότι η δήθεν "εκλεπτυσμένη" βία που μας σερβίρουν, δεν είναι και τόσο εύπεπτη. Και δεν έχει πολιτικές αντιστοιχίες. Δεν μπορείς να αρωματίσεις το σφαγείο.
Κι αυτό θα το βρούνε μπροστά τους!
Κυριακή 26 Απριλίου 2020
Είχε βγει μια φορά εκδρομή με τους μαθητές της Σχολής του αυτός ο κορυφαίος Θεατράνθρωπος Βασίλης Παπαβασιλείου στη Μύκονο. Και μια μαθήτρια για να τον εντυπωσιάσει με τις γενικές της γνώσεις , του λέει κάποια στιγμή: "Κι από δω, βλέπουμε τώρα το σπίτι της Βάνας Μπάρμπα, Δάσκαλε! Το απέκτησε με τη δουλειά της...".
Κοντοστάθηκε προβληματισμένος ο Παπαβασιλείου και λέει: "Ε, μα προφανώς απ΄ την δουλειά της. Γίνονται τέτοια σπίτια απ΄ το Θέατρο;"...
Άνθρωπος που δεν έχει ακούσει και δεν έχει γουστάρει με τον Στέλιο, είναι σαν να σου λέει ότι είναι φίλος του Βαγγέλη Βενιζέλου. Κοιτάει τη ζωή μέσα από ψυχώσεις.
Τα λεφτά δεν χτίζουνε όμως σχέσεις αυθεντικές. (κι αυτός μοίρασε...) Στην υποτέλεια υπάρχουνε όλοι αυτοί. Στην εκδούλευση και στην συναλλαγή.
Αφήστε μας ήσυχους λέω. Εσείς στις μικρές σας διευθετήσεις κι εμείς στα αυτοκαταστροφικά μας ελαττώματα. Μαλάκες! Άντε λαδοπόντικες μαλάκες!
Αν δεν εργαζόντουσαν ορισμένοι καλοί και φίλεργοι Δημοσιογράφοι στο Βήμα και στα Νέα, δεν θα στεναχωριόμουν καν αν έκλειναν αύριο αυτές οι δύο ιστορικές εφημερίδες, έτσι που τις κατάντησε σαν τα μούτρα του αυτός ο Noor-Μαρινάκης...
Το θέμα πάντα είναι, τι βάζεις στη θέση τους. Τον... "Πρωταθλητή" ας πούμε; Οι καλοί επαγγελματίες που βρίσκονται ακόμα εκεί, συνεχίζουν να κάνουν συνειδητά τη δουλειά τους.
Αλλά, δίνουν τον τόνο τα αναίσχυντα κωλόπαιδα της νέας εποχής που αντλούν την (τιποτένια) εγκυρότητά τους από την εύνοια του γελοίου ιδιοκτήτη.
Με το συμπάθειο μάγκες, αλλά εγώ εφημερίδα του "φαταούλα" και του Ολυμπιακού δεν αγοράζω! Ας τα βλέπει αυτά ο Νίκος Παππάς και κυρίως ο Τσίπρας που με τους ερασιτεχνισμούς, την εμπάθεια, την άγνοια και την μνησικακία τους και άλλα τόσα που ξεχνάω, άνοιξαν τον δρόμο ώστε να΄ χουμε σήμερα αυτό το καταθλιπτικό τοπίο στην ενημέρωση...
(Διαμαρτύρονται σήμερα ότι τους αποκλείουν και τους έχουν χεσμένους. Ε, προφανώς είναι πρόβλημα. Και μάλιστα βαρύ. Δεν λέω χαιρέκακα ας πρόσεχαν. Αλλά, δεν έχουν μάθει τίποτε. Και δεν είναι δουλειά μας να τους πούμε εμείς που κάνουν λάθος)
Σάββατο 25 Απριλίου 2020
"Μπράβο στον Κυριάκο!" βροντοφωνάζει στεντόρεια και η Βάνα Μπάρμπα.
Ξέρουν οι βίζιτες που είναι κάθε φορά το συμφέρον τους.
(Θα άξιζε σε όλα αυτά τα σκουπίδια ένας εξονυχιστικός έλεγχος μιας κανονικής Εφορίας, σε ένα Κανονικό Κράτος. Αλλά, ούτε κανονική εφορία έχουμε,ούτε κανονικό κράτος είμαστε. Γι΄αυτό και η πάσα μία βίζιτα γίνεται θέμα με τις παπαριές που λέει χωρίς συνέπειες...).
Δεν το λέω στωικά, αλλά, στην Τέχνη και ειδικά στις ανθυποκατηγορίες της, όπου ανήκει αυτή η βρωμιάρα Άλκηστις Πρωτοψάλτη, πάντα θα υπάρχουν αυτοί που μπουκώνονται με χρήμα ή και σε είδος για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά της εξουσίας.
Δεν προξενεί εντύπωση ότι ο Μητσοτάκης επέλεξε την συγκεκριμένη "τσιρίδα"- όποιος θεωρεί ότι η Πρωτοψάλτη είναι ερμηνεύτρια, πάσο...- για να στήσει Σάββατο απομεσήμερο ένα φτηνό πανηγυράκι έξω από το Μαξίμου για τους ίδιους και την παρεούλα τους...
Ποιο ήταν το μήνυμα που θέλανε να στείλουν κι εμείς η πλέμπα δεν το καταλάβαμε;
Ολούρμου ρε χαμούρες...