Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2019

Τι πάθος ατελείωτο, σου λέει ο άλλος...

Η εγχώρια λογοτεχνία δεν έχει μυθοπλασία-και πως να έχει- αφού αυτοί οι υστερικά αυτοαναφορικοί γραμματικοί, αρκούνται να κάνουν άγονη επίδειξη γνώσεων κι ανακαλύπτουν, ας πούμε τον Μάρκο, στα βαθειά γεράματα. Θέλαν άλλη μια ζωή κι ούτε που θα παίρνανε χαμπάρι. Όποιος περνάει ξυστά απ΄ τη ζωή, ξυστά γράφει. Για τούτο και δεν συγκινούν κανέναν. Ούτε καν το σινάφι τους. Δε γαμιέται λέω... Μας στέργει εμάς, όπως στην ταινία του Βέντερς, ο μαύρος άγγελος. Στις ξενητειές μας. Εκεί όπου η ζωή είναι ποινή. Σαν ισόβια. 
Η φράση θα μπορούσε να έχει ως εξής *:

"Με ένα παιδί 16 ετών μιλάς! Δεν είναι Βορίδης...".

*Αναφορά στο σχόλιο του υπουργού Γεωργίας (του επονομαζόμενου "τσεκουράτου") με αφορμή την διακωμώδηση της παρέλασης στη Νέα Φιλαδέλφεια -"με ένα παιδί 16 ετών μιλάς. Δεν είναι ανάπηρο...".


Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 2019

Γεια σου κυρία Κεραμέως με τα ωραία σου!

Την «άκουσε» φαίνεται για τα καλά η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως για την αστοχία στο προχθεσινό της μήνυμα, όπου δεν υπήρχαν οι «κακές» λέξεις «ναζισμός» και «φασισμός», αντικαταστημένες από τις εθνοκουλτουρέ «δυνάμεις της βίας» και δήλωσε εισαγωγικά σήμερα μετά την μαθητική παρέλαση:

«Σήμερα, μικροί και μεγάλοι, τιμούμε όλους εκείνους που πολέμησαν και που θυσίασαν ακόμη και την ίδια τους τη ζωή για την Ελευθερία, τη Δημοκρατία, την Ανθρώπινη Αξιοπρέπεια, ενάντια στο φασισμό και το ναζισμό».  


Α γειά σου! 
Το νόημα της Ημέρας.

Η Βέμπο, ο Πρωτοψάλτης του Αγίου Δημητρίου Θεσσαλονίκης Ταλιαδώρος που είναι σε βιολογική αποδρομή πλέον κι αυτός, κι ο Στελάρας τονίζουν τα σύμφωνα. Οι υπόλοιποι ανήκουν στην Επιμελητεία....

Πάγαινε η μάνα, μικρό κορίτσι τότε, ξεσκάλτσωτη, Λέχοβο- Αμύνταιο με τα πόδια και πάλε πίσω. Μέσα σε αυτά τα λίγα χρόνια ξεπέσαμε από τη φτώχεια στο δήθεν.

Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2019

Ρε την προοδευτικάρα τον Χελάκη!

Η Κατάκτηση του Euro 2004 συνδέθηκε δυστυχώς με δύο υστερικές φυσιογνωμίες της καθυστερημένης εγχώριας αθλητικογραφίας. Του Βερνίκου και του Χελάκη. Όποτε υποκύπτει κανείς στην συγκίνηση και θέλει να ξαναθυμηθεί εκείνες τις μεγάλες στιγμές, είναι υποχρεωμένος να σβήσει τον ήχο για να μην τους ακούει.
Και ο μεν Βερνίκος, κουκιά τρώει, κουκιά μαρτυράει.
Αλλά, ο κύριος Χελάκης που πέρασε σαν κομήτης κι από τον ΣΥΡΙΖΑ, την ροζ Αριστερά, διεκδικεί, όπως καταλαβαίνω εγώ με το φτωχό μυαλό μου,  το ντεμέκ επίχρισμα μιας προοδευτικότητας στις ντεμέκ αναλύσεις του, για τους χαϊδοκώληδες στους οποίους απευθύνεται.
Ο Χαϊδοκ... σόρι, ο Χελάκης, την βγαίνει τώρα από τα ψευτοαριστερά στο υφυπουργό Αθλητισμού Λευτέρη Αυγενάκη, τον οποίον εγκαλεί για τους δανεικούς παίκτες που έχει δώσει ο ΠΑΟΚ σε άλλες Ομάδες. Μιλάμε για τον ΠΑΟΚ που πρότεινε να γίνουν "δεύτερες" ομάδες των πρωτοπόρων στην Β΄Εθνική ώστε να αξιοποιούνται τα φυτώρια... Και μιλάμε για τον δαφνωστεφανωμένο γκαίϋ τον Ολυμπιακό, που έχει χρόνια τώρα δευσμεύσει μέσω δανεισμών έναν σκασμό Ομάδες.
Δεν γνωρίζω αν ο Χελάκης είναι στην μισθοδοσία του Ολυμπιακού και ποτέ δεν θα το ισχυριστώ. Αλλά, μπορώ να διακρίνω την εμπάθεια και την μεροληψία του σε έναν κόσμο όπου η μαφία του λιμανιού νομίζει ότι μπορεί να επιβάλει τους νόμους της. Όχι σε μας! Όχι στην Τούμπα! Στην Τρούμπα, μπορεί...Εκεί όπου κυκλοφοράνε λευκά Golf  και βαράνε Τζήλους.
Σε μας απάνω στον Βορά, αυτές οι μπογιές δεν πιάνουν!   
Να ζήσεις αθάνατη ελληνική Επαρχία με τα «αγνά και πατροπαράδοτα» ήθη σου!

Το ποιον του 57χρονου ιερέα Νίκου Σταματόγιαννη, στην Οχιά της Μάνης, ήταν γνωστό.
«Όλοι το γνώριζαν», λέει κάτοικος της περιοχής: «Κυκλοφορούσε μεθυσμένος όλη μέρα. Γνωρίζαμε ότι παρενοχλούσε παιδιά και φροντίζαμε να φυλάμε τα δικά μας παιδιά μακριά του».
Σωστός… Η 12χρονη που συστηματικά βίαζε, ήταν θυγατέρα της Βουλγάρας με την οποίαν συζούσε ο πολύτεκνος- άρα και υπόδειγμα οικογενειάρχου- βιαστής. Οπότε όλα καλά…

Ρε, μακριά απ΄ τον κώλο μας και που να μπλέκεις τώρα… 
Μια σφαίρα ανάμεσα στα μάτια, σε όλους παρακαλούμε! Να σβηστεί παραδειγματικά από τον χάρτη η Οχιά και τα "φίδια" της. 
Είχα γράψει λίγο καιρό μετά από τις εθνικές εκλογές αυτό το ρεπορτάζ στην εφημερίδα «Δημοκρατία». Μέρες που΄ ναι, νομίζω, πως διατηρεί μιαν ορισμένη επικαιρότητα…


Το αναγκαστικό δάνειο που κατέβαλε στους Γερμανούς την περίοδο της κατοχής η Ελλάδα, φέρνει σήμερα από ένα παράξενο παιχνίδι της μοίρας τον Χρήστο Σταϊκούρα αντιμέτωπο με το παρελθόν του.
Από τη θέση του πολιτικού προϊσταμένου στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ο σημερινός υπουργός Οικονομικών, είχε επιτελέσει σοβαρό έργο, συνιστώντας το 2012 ειδική Ομάδα Εργασίας στην οποία ανέθεσε την ευθύνη της ποσοτικής αποτίμησης των γερμανικών επανορθώσεων/ αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου. Πόσο υπολογίζεται σε σημερινά λεφτά ειδικά το τελευταίο;
Περί τα 13 δισ. ευρώ, κάτι λιγότερο δηλαδή από το μερίδιο της δανειακής «βοήθειας» που δόθηκε από την Γερμανία στην Ελλάδα στο πλαίσιο του Μνημονίου και της νέας Κατοχής, το οποίο θα αρκούσε ώστε να μειωθεί το χρέος χωρίς πρόσθετα μέτρα και περαιτέρω ύφεση. 

Πρόκειται για ένα θέμα με συγκλονιστικό ενδιαφέρον, το οποίο εδώ  και χρόνια σκοντάφτει πάνω στην άρνηση του γερμανικού κράτους να δεχθεί οποιαδήποτε νομική και πολιτική συζήτηση επ΄ αυτού, αλλά και στην απροθυμία των ψοφοδεών κυβερνήσεων- προ και μετά Μνημονίων- της χώρας να διεκδικήσουν σθεναρά από το Βερολίνο αυτά που δικαιούται η Ελλάδα. Το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, είναι «ο ελέφαντας στο δωμάτιο» που όλοι προσποιούνται ότι δεν τον βλέπουν και τον αξιοποιούν μονάχα για την εξυπηρέτηση κομματικών σκοπιμοτήτων στον εγχώριο πολιτικό ανταγωνισμό.

Είναι χαρακτηριστική επ΄ αυτού η καιροσκοπική στάση του ΣΥΡΙΖΑ. Έχοντας μόλις υποστεί μια βαρειά ήττα στις Ευρωεκλογές και ενώ η χώρα βάδιζε προς τις εθνικές κάλπες…θυμήθηκε ξαφνικά στις 4 Ιουνίου την Έκθεση της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής που αράχνιαζε τέσσερα χρόνια στο συρτάρι για να επιδώσει ρηματική διακοίνωση καλώντας τη γερμανική πλευρά να προσέλθει σε διαπραγματεύσεις για την επίλυση του εκκρεμούς ζητήματος των αξιώσεων της Ελλάδας από τη Γερμανία για την καταβολή πολεμικών επανορθώσεων και αποζημιώσεων από τον Πρώτο και τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Επρόκειτο φυσικά για μια άσφαιρη και σπασμωδική ενέργεια προεκλογικού χαρακτήρα, ένα φτωχό πυροτέχνημα που έσβυσε άδοξα μπροστά στα απόκοσμα τείχη του Βερολίνου που δήλωσε λακωνικά: «το θέμα είναι νομικά και πολιτικά διευθετημένο». 

Διεκδικήσεις τέτοιου βεληνεκούς απαιτούν ρήξεις και συγκρούσεις και φυσικά, εκτός από κενές διακηρύξεις, ένα συγκεκριμένο και μεθοδικό οδικό χάρτη αλλά και μια αποφασισμένη κυβέρνηση που εκτός άλλων, δεν θα ψελλίζει μισόλογα, αλλά, θα τολμήσει να εγγράψει και να ψηφίσει στον κρατικό προϋπολογισμό το ποσόν του κατοχικού δανείου και όλες τις δίκαιες απαιτήσεις των Ελλήνων σε βάρος της Γερμανίας.

Το πράγμα λοιπόν θα επέστρεφε και αυτήν τη φορά στη συνήθη στασιμότητα, σαν μια μακρυνή σκιά στις διμερείς σχέσεις, αφήνοντας την διαχείριση της λήθης σε κάτι «ευαγή» ιδρύματα με στομφώδεις τίτλους, όπως το «Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον», αν στο μεταξύ, δεν παρενέβαιναν απροσδόκητα οι ίδιοι οι Γερμανοί!

Με πρωτοβουλία του Κόμματος της γερμανικής Αριστεράς Die Linke- το οποίο και άλλες φορές στο παρελθόν έχει διατηρήσει «ζεστή» την υπόθεση- που υπέβαλλε σχετικό αίτημα, η Επιστημονική Επιτροπή του γερμανικού Κοινοβουλίου αποδέχθηκε ουσιαστικά στις 10 Ιουλίου, τρεις ημέρες δηλαδή μετά τη νίκη της ΝΔ στις εκλογές, την βασιμότητα των ελληνικών διεκδικήσεων. «Η θέση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας είναι εύλογη κατά το Διεθνές Δίκαιο, αλλά σε καμία περίπτωση δεσμευτική» αποφάνθηκε η Επιτροπή, ενθαρρύνοντας την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, προκειμένου να αρθεί η νομική αβεβαιότητα.

Για το θέμα του κατοχικού δανείου έχουν ειπωθεί τόσα πολλά, ώστε να έχει αποκτήσει υπέρμετρες έως τραγελαφικές διαστάσεις στη συλλογική μυθολογία. Όμως η λεγόμενη «Επιτροπή Σταϊκούρα», φρόντισε να διαλύσει τους μύθους και τις ανεδαφικές προσδοκίες, όσων το ταύτιζαν με το κέρας της Αμάλθειας, κάνοντας απλά τη «βρώμικη δουλειά» στην οποία βασίστηκε μετέπειτα η Διακομματική Επιτροπή της Βουλής.
Από τη θέση του αναπληρωτή, τότε, υπουργού Οικονομικών ο κ. Σταϊκούρας, αποφάσισε τον Σεπτέμβρη του 2012 να συσταθεί Ομάδα Εργασίας από ανώτερα στελέχη του ΓΛΚ στα οποία δόθηκε εντολή να ερευνήσουν σχολαστικά τα υπηρεσιακά αρχεία που αφορούσαν τους δύο Μεγάλους Πολέμους και να καταγράψουν το σχετικό υλικό που είχε περιπέσει στην μαύρη τρύπα του χρόνου. 

Το όλο εγχείρημα αποδείχθηκε γρήγορα ανηφορικό. Όπως θυμούνται μέλη της Ομάδας το αρχειακό υλικό ήταν διάσπαρτο σε διαφορετικά κτίρια και διευθύνσεις, αταξινόμητο-φυσικά ούτε λόγος για ψηφιοποίηση- έκθετο στη φθορά του χρόνου και του καιρού. Εντούτοις, τον Μάρτιο του 2013 η Ομάδα Εργασίας έφερε σε αίσιο πέρας το έργο της (εκτείνεται σε 761 φακέλους και δερματόδετους τόμους) και στη συνέχεια, αφού προηγήθηκε νομική τεκμηρίωση από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, με νέα απόφαση Σταϊκούρα, συστάθηκε Ειδική Επιτροπή, αποτελούμενη από μέλη του ΓΛΚ, της ΤτΕ και του ΟΔΔΗΧ για τον ακριβή ποσοτικό προσδιορισμό των γερμανικών οφειλών.

Το έργο ολοκληρώθηκε 30 Δεκεμβρίου του 2014 και η Επιτροπή λογάριασε αναλυτικά ότι οι Γερμανοί χρωστάνε στην Ελλάδα, συνολικά 332 δισ. ευρώ σε τέσσερα μέτωπα διεκδικήσεων που αφορούν: το αναγκαστικό δάνειο, τις αποζημιώσεις θυμάτων που έχουν αναγνωριστεί, (εκτελεσθέντες, αιχμάλωτοι, φυλακισμένοι), στα οποία το 1962 καταβλήθηκαν ισχνές αποζημιώσεις, τις μαζικές σφαγές αμάχων όπως στο Δίστομο και στην Κάνδανο, αλλά και σε χιλιάδες μαρτυρικά χωριά που δεν έχουν ακόμα αναγνωριστεί και τις λεηλασίες και καταστροφές υποδομών που υπέστη η κατεχόμενη χώρα. Ειδικά για το κατοχικό δάνειο, η Επιτροπή υπολόγισε ότι σε τρέχουσες τιμές, αντιστοιχεί σήμερα σε ένα ποσόν γύρω στα 13 δισ. ευρώ. Και αν η παρούσα συζήτηση εστιάζεται στο δάνειο, συμβαίνει επειδή είναι άμεσα διεκδικήσιμο, χωρίς τις χρονοβόρες διαδικασίες που απαιτούν οι υπόλοιποι φάκελοι. (σ.σ: Το Βερολίνο τρέμει στο ενδεχόμενο να ανοίξει ο Ασκός του Αιόλου. Μόνο η Πολωνία, διεκδικεί από το 2018, ποσά κοντά στο 1 τρισ. ευρώ…). 

Οι ίδιοι οι Γερμανοί, πάντως, είχαν αποδεχθεί ρήτρα αναπροσαρμογής του δανείου, κάτι που θέτει ευθέως ζήτημα ανατοκισμού, ενώ, όπως αναφέρει ο πρώην υπουργός Οικονομικών Νίκος Χριστοδουλάκης που έχει συντάξει ευσύνοπτη και υποδειγματική μονογραφία, το δάνειο δεν είχε εμπράγματες εγγυήσεις  προκειμένου να περιληφθεί στις υλικές επανορθώσεις του 1945, ούτε ήταν σε γερμανικά ομόλογα ώστε να υπαχθεί στην διαγραφή του γερμανικού χρέους το 1953.
Οι αρχές Κατοχής απέφυγαν την συμβατική οδό καταγραφής, αφήνοντάς το εκτός προϋπολογισμού, με αποτέλεσμα το δάνειο να παραμένει 70 χρόνια τώρα ακέραιο, χωρίς να έχει υποστεί «κούρεμα».

Κατά την Επιτροπή, η ιδεώδης μέθοδος για την αποτίμηση του σημερινού ύψους του δανείου, θα ήταν να καταγραφούν οι κατηγορίες προϊόντων και οι αντίστοιχες ποσότητες που αφαίρεσαν από τη χώρα οι Γερμανοί με τα λεφτά του δανείου και να υπολογιστεί η αξία τους σε σημερινές τιμές, πράγμα όμως που είναι πρακτικά αδύνατον. Εναλλακτικά, εξετάστηκε η λύση της τιμαριθμικής αναπροσαρμογής η οποία επίσης αποκλείστηκε διότι ο υπερπληθωρισμός και η κατάρρευση της δραχμής (ήδη από την Κατοχή) όπως και οι ανώμαλες νομισματικές εξελίξεις που ακολούθησαν την Απελευθέρωση με τις απανωτές υποτιμήσεις του νομίσματος, οδήγησαν σε εξαιρετικά ασταθή και ασυνεχή πορεία του ελληνικού τιμάριθμου, ενώ και το μάρκο υποδεκαπλασιάστηκε στο τέλος του Πολέμου. Κάποιοι επέλεξαν τη λύση της μετατροπής του δανείου σε χρυσές λίρες, μέθοδο απολύτως ανακριβή, αφού η λίρα δεν είναι νόμισμα αλλά προϊόν και μάλιστα ευμετάβλητο στις διακυμάνσεις του χρυσού και συνεπώς δεν υπάρχει αντίστοιχο επιτόκιο.  

Για τους λόγους αυτούς η πιο αποδεκτή μέθοδος αποτίμησης αποδείχθηκε η μετατροπή των δραχμών σταθερής αγοραστικής αξίας σε ένα διεθνές νόμισμα, όπως είναι το δολάριο,  το οποίο αφενός δεν υπέστη ουσιαστικές επιπτώσεις από τον Πόλεμο και αφετέρου παραμένει ένα νόμισμα του οποίου η αξία και τα επιτόκια διαμορφώνονται ελεύθερα από την αγορά.  Την ίδια στιγμή το δολάριο αποτελεί και το μοναδικό νόμισμα για το οποίο υπάρχει συνεχής παρουσία στοιχείων αποδόσεων κρατικών χρεογράφων που εκδόθηκαν σε αυτό. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι η αμερικανική αγορά κρατικών ομολόγων λειτουργεί αδιαλείπτως από το 1870 τόσο στο βραχυχρόνιο, όσο και στο μέσο και μακροχρόνιο τμήμα της καμπύλης αποδόσεων οι οποίες, ειδικά στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο παρουσίασαν αξιοσημείωτη σταθερότητα.
Κατόπιν τούτων η Επιτροπή μετέτρεψε το αρχικό δραχμικό ποσό του δανείου σε δολάρια και στη συνέχεια προχώρησε σε εκτοκισμό αυτού του ποσού από τον Ιανουάριο του 1945 έως το τέλος του 2014, δηλαδή για 70 χρόνια.
Λόγω του μακροχρόνιου χαρακτήρα του δανείου επιλέχτηκε το επιτόκιο των 10ετών ομολόγων του Αμερικανικού Δημοσίου επειδή δεν υπάρχουν τίτλοι 30ετίας για όλη την υπό έρευνα περίοδο.
Η αξιοπιστία των εκτιμήσεων, παρατηρεί η Επιτροπή, είναι αδιαμφισβήτητη και μάλιστα χωρίς να περιλαμβάνει και άλλα ποσά που προστέθηκαν επίσης αυθαίρετα σαν έξοδα κατοχής. Σημαντικό είναι να ειπωθεί ότι οι Γερμανοί με τις τεράστιες αναλήψεις πιστώσεων προκάλεσαν τον κατοχικό υπερπληθωρισμό και την πλήρη εξάρθρωση και διάλυση της ελληνικής οικονομίας όχι μόνο στα χρόνια της Κατοχής, αλλά και τις δεκαετίες που ακολούθησαν την Απελευθέρωση- συνέπειες που μέχρι και σήμερα δεν έχουν υπολογιστεί επαρκώς.
Και υπόψιν, βεβαίως, ότι παρά την διεθνή αστάθεια, η ελληνική Οικονομία με βάση τα επίσημα στοιχεία, εισήλθε στον πόλεμο σε λίαν ικανοποιητική κατάσταση. Οι νομισματικές συνθήκες ήταν ευνοϊκές, τα δημόσια οικονομικά υγιή και το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών σημαντικά μειωμένο και κατά συνέπεια απουσίαζαν εντελώς οι προϋποθέσεις πληθωρισμού και πολύ περισσότερο υπερπληθωρισμού, ο οποίος ήταν αποτέλεσμα των ασυγκράτητων προκαταβολών που αποσπούσαν οι Γερμανοί καθημερινά από την ΤτΕ για να καλύπτουν τις δαπάνες Κατοχής.
Να σημειωθεί επίσης ότι οι Γερμανοί δεν ενεργούσαν χωρίς επίγνωση των συνεπειών. Είχαν υποστεί τις ανελέητες μέρες του υπερπληθωρισμού το 1923 και ως εκ τούτου γνώριζαν με ακρίβεια τις ολέθριες επιπτώσεις που προκαλούσαν οδηγώντας σε πλήρη διάλυση την ελληνική Οικονομία και ουσιαστικά τη χώρα χωρίς εθνικό νόμισμα.
Είναι ενδεικτικό ότι στο τέλος της βαρειάς Κατοχής οι αποταμιεύσεις και οι τραπεζικές καταθέσεις είχαν εξανεμιστεί πλήρως και η εμπιστοσύνη στο εθνικό νόμισμα και στις Τράπεζες είχε ολοκληρωτικά αποσυρθεί. Οι όποιες αποταμιεύσεις μετακατοχικά δεν κατευθύνονταν στις Τράπεζες αλλά σε επενδύσεις σε χρυσό και ακίνητα ή φυγαδεύονταν στο εξωτερικό, ενισχύοντας την άνιση κατανομή των συντελεστών παραγωγής, τις στυγνά κερδοσκοπικές συμπεριφορές και την μαζική μετανάστευση. (σ.σ: θυμίζουν κάτι αυτά, στα μολυβένια χρόνια που έζησε ο ελληνικός λαός την μνημονιακή περίοδο της οικονομικής Κατοχής;).
Δεν είναι λοιπόν το θέμα ότι «μαζί τα φάγαμε» με τους Γερμανούς, αν και κάποια σημερινά τζάκια, έλκουν την καταγωγή τους σε εκείνα τα χρόνια του ζόφου. Είναι ότι η Ελλάδα πλήρωνε για δεκαετίες τις συνέπειες του κατοχικού δανείου, καθηλωμένη στην καθυστέρηση και στην αβεβαιότητα που ενθάρρυνε ευκαιριακές οικονομικές συμπεριφορές με γνώμονα το βραχύβιο κέρδος και την αρπαχτή.
Η ανάπτυξη που ακολούθησε λοιπόν, κουβαλούσε όλα τα συμπτώματα μιας λεηλατημένης χώρας που συνέβαλε στο γερμανικό μεταπολεμικό θαύμα- όπως και σήμερα…- για να βυθιστεί στα χρέη και τις μακροοικονομικές ανισορροπίες που την οδήγησαν στην σκηνοθεσία του Καστελόριζου, παρία στην εξώπορτα μιας βλοσυρής κι αφιλόξενης Ευρώπης. Τι θα πράξει αλήθεια η σημερινή κυβέρνηση; Θα φανεί σε λίγο καιρό από σήμερα, όταν ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης διαβεί τις πόρτες της σιδηρόφρακτης καγκελαρίας για να συναντηθεί με την Άγκελα Μέρκελ.

Για την ιστορία, η Ειδική Επιτροπή που συνέστησε ο κ. Σταϊκούρας, απαρτιζόταν από τους:

-Παναγιώτη Καρακούση, συντονιστή, επίτιμο γενικό διευθυντή του ΓΛΚ
-Βασίλειο Μανεσιώτη, διευθυντή Οικονομικών Μελετών της ΤτΕ
-Βασίλειο Κατριβέση προϊστάμενο της Γενικής Διεύθυνσης συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων από την Ε.Ε
-Στυλιανό Μαραβελάκη αν. προϊστάμενο της Γενικής Διεύθυνσης Δημοσιονομικών Ελέγχων
-Δημήτριο Τσάκωνα, νυν επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ
-Γεωργία Χαλούλου, Εισηγήτρια, στέλεχος του ΓΛΚ.



Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2019

Ρε, παίδες, τι "εργαλείο" είναι αυτή η Κεραμέως!.. 

Αναδημοσίευση από το imerodromos.gr. Άρθρο του Γεράσιμου Χολέβα


Ναζισμός – φασισμός: Οι «άγνωστες λέξεις» της «αριστείας»                            

"Θα ήταν γελοίο και κωμικό το μήνυμα της υπουργού Παιδείας, Νίκης Κεραμέως, εάν δεν αφορούσε ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν την ανθρωπότητα τον 20ο αιώνα. Το μήνυμα της «άριστης» υπουργού Παιδείας, της «άριστης» κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη, για την 28η Οκτωβρίου ήταν κάτι σαν «έκθεση ιδεών» (για κάτω από τη βάση). Απευθύνεται σε μαθητές και εκπαιδευτικούς με ένα κείμενο, το οποίο θα «ταίριαζε» σε κάθε περίσταση, και γράφει για κάποιους καλούς και κάποιους κακούς… Εδώ όμως μιλάμε για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το ναζισμό και τον φασισμό, λέξεις που απουσίασαν από το μήνυμα της υπουργού Παιδείας. 
Να σημειωθεί ότι η «άριστη» κυρία υπουργός μάλλον δεν ήξερε ούτε πότε ξεκίνησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, αφού στο μήνυμα της όταν πρωτοδημοσιεύθηκε σε πολλές ιστοσελίδες (και εκπαιδευτικές) έγραφε ότι η 28η Οκτωβρίου 1940 τοποθετείται στις «παραμονές” (!)  του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου», ο οποίος, όμως  ξεκίνησε το 1939. Στη συνέχεια, προφανώς, η… “αριστεία” εντοπίστηκε και στην ιστοσελίδα του υπουργείου το “παραμονές” έχει αντικατασταθεί από το «στις αρχές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου»… 
Ας δούμε όμως το μήνυμα της υπουργού: 
«Γιορτάζουμε μία από τις πιο σημαντικές στιγμές της μακράς και ένδοξης ιστορίας της χώρας μας. Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι μία ημέρα που φέρει ιδιαίτερο βάρος για τη συλλογική μας ταυτότητα, για τρεις ιδιαίτερους λόγους, ανάμεσα σε άλλους πολλούς: Μας υπενθυμίζει τα επιτεύγματα του Ελληνισμού. Στις αρχές (σ.σ εδώ ήταν οι «παραμονές»…) του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, της πιο μελανής ίσως σελίδας της παγκόσμιας ιστορίας, οι αντίξοες συνθήκες και η δυσανάλογη ισχύς προς τον κατακτητή δεν πτόησαν τον ελληνικό λαό. Αψηφώντας κάθε δυσκολία, οι Έλληνες αποφάσισαν να υψώσουν το ανάστημά τους και να αντιταχθούν στις δυνάμεις του μίσους και της βίας, υπερασπιζόμενοι την ελευθερία μας».
Κυρία Κεραμέως, δεν θέλουμε να σας στενοχωρήσουμε αλλά δεν ήταν γενικά «δυνάμεις του μίσους και της βίας», δεν ήταν κάποιο video game ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος! Ο ναζισμός και ο φασισμός επιτέθηκαν στην ανθρωπότητα!  Με τις πλάτες του αγαπημένου σας καπιταλισμού (αλλά αυτό δεν σας το λέμε για να μην πληγωθείτε). 
«Αποτελεί διδαχή και αναδεικνύει τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες μας. Η έμφυτη τάση του λαού μας να αντιμετωπίζει θαρραλέα τις δυνάμεις που τον απειλούν συνιστά επαναλαμβανόμενο μοτίβο στην μακραίωνη ιστορία μας. Η ισχύς αυτή πηγάζει από την ικανότητά μας να συσπειρωνόμαστε γύρω από έναν κοινό στόχο, όταν οι θεμελιώδεις αξίες μας κινδυνεύουν».
Κυρία Κεραμέως, δεν φτάνει που το γράψατε και στο προηγούμενο απόσπασμα το επαναλαμβάνετε και σε αυτό. Δεν πολέμησαν, δεν αντιστάθηκαν όλοι οι Έλληνες. Και αυτό λέγεται κι εξηγείται κι αλλιώς: 28 Οκτώβρη: «Όλοι μαζί», ε; Αλήθεια;
«Στις μέρες μας, που οι ακραίες φωνές του λαϊκισμού επιδιώκουν να δυναμώσουν, που ο ατομικισμός και η αποξένωση μαστίζουν την ανθρωπότητα, είναι πιο κρίσιμο από ποτέ να αναβιώσουμε αξίες, όπως η αυταπάρνηση, ο αλτρουισμός και η αλληλεγγύη, που μας επιτρέπουν σήμερα να ζούμε σε μία ελεύθερη, δημοκρατική χώρα».
Μα, πόσο συγκινητική είστε κυρίας Κεραμέως! Τι ωραίες λέξεις: «Αυταπάρνηση» «αλτρουισμός» και η «αλληλεγγύη» και… «δεν θα περάσει ο λαϊκισμός»! Για τον φασισμό, κουβέντα! 
«Αναδεικνύει τη σημασία της εκπαίδευσης στην προσπάθεια να διατηρήσουμε την εθνική μας μνήμη, καθώς και να καλλιεργήσουμε μια πιο διαδραστική σχέση με το παρελθόν μας. Η αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας και η γνωριμία με την ιστορική μας ταυτότητα, η δυνατότητα εντοπισμού και αξιολόγησης αξιόπιστων ιστορικών πηγών, αποτελούν γνώσεις και δεξιότητες που οφείλει να καλλιεργήσει στους μαθητές ένα σύγχρονο σχολείο. Αγαπητά μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, αξιοποιώντας το πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό της ιστορικής κληρονομιάς μας, μπορούμε να διδάξουμε και να διδαχτούμε από το παρελθόν και να προετοιμαστούμε κατάλληλα για το παρόν και το μέλλον. Χρόνια πολλά σε όλες και όλους!».
Χρόνια πολλά κυρία Κεραμέως, αλλά ακόμα αναζητάτε την ιστορική αλήθεια για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο; Θα βοηθούσε αν είχατε μια πιο «διαδραστική σχέση με το παρελθόν». Θα… ανακαλύπτατε και μια ακόμα λεξούλα, το ναζισμό. 

Υ.Γ: Στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο υπήρχε ένας Κόκκινος Στρατός που τσάκισε το ναζισμό. Στην Ελλάδα υπήρχε το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ που αντιστάθηκαν σε αυτούς που εσείς γενικόλογα ονομάζετε κατακτητές όταν κάποιοι «την έκαναν» για άλλες χώρες ή συνεργαζόταν με τους ναζί (τους κατακτητές, ντε!). Αυτά, όμως, καλά κάνετε και δεν τα ακουμπάτε. Είναι επικίνδυνα για «αρίστους»… "

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2019

"Ίνα θραύσω αυτούς..."
Πιστεύει κανείς ότι θα έλειπε κάτι στη ζωή μας αν δεν ήταν υπουργός Παιδείας η κυρία Νίκη Κεραμέως;
Θα ήμασταν καλύτερα λέω, αν όλοι(ες) αυτοί οι τσαρλατάνοι υπουργοί και υπουργέσσες αντί να σκιαμαχούν με τα μόνιμα προβλήματα της Εκπαίδευσης που, έχει αποδειχθεί, ότι είναι ανίκανοι(ες) να τα λύσουνε- Νοέμβρης μπαίνει και, ακόμα και στα σχολειά της Αττικής δεν έχουνε καθηγητές και το ημερήσιο πρόγραμμα διαμορφώνεται με αυτοσχεδιασμούς...- να κάνανε μια Μουσική Ακαδημία. Μια Μουσική Ακαδημία ρε ξεφτίλες υπουργάρες! Ούτε αυτό το ελάχιστο δυνηθήκατε...


Ο άνθρωπος είναι το ύφος

«Έχει ο Τσίπρας μεγάλο μίσος εναντίον μου, δεν με ενοχλεί, τον μισώ εξίσου και τον σιχαίνομαι περισσότερο, τον θεωρώ μεγάλο καταστροφέα της Ελλάδος, δεν τρέφω καμία εκτίμηση γι αυτόν».
Άδωνις Γεωργιάδης

Απορία: Και τι θα γίνει τώρα ρε «γίγαντα»; Βρες τον στη Βουλή και ζήτα του τον λόγο. Να καθαρίσεις σαν «Μπουμπούκος»! Κι όποιον φάει η άσφαλτος! Εμάς γιατί μας απασχολείς με τα αστεία πάθη σου;

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2019

Τω αγνώστω εφοπλιστή

Από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων, πληροφορηθήκαμε ότι παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του Συμβουλίου Επικρατείας, το ζήτημα "αν είναι συνταγματική η αφαίρεση του διαβατηρίου εφοπλιστή".
Ποιανού εφοπλιστή; Του Ευάγγελου Μαρινάκη
Για ποια υπόθεση; Για την υπόθεση του πλοίου Noor 1 που έφερε στη χώρα δύο τόνους ηρωίνης πριν από πέντε χρόνια και στην οποία οκτώ μάρτυρες έχουν δολοφονηθεί μέχρι τώρα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, δικαστές ζήτησαν εξαίρεση (κάποιοι μετά από βόμβες) και έμμεσα για την ώρα συνδέεται με τον Ολυμπιακό και το βαρύ αφεντικό του.

Υ.Γ: Στη Σαλονίκη, παίζανε καθυστέρηση κάποιοι επιτήδειοι που κρατούσανε τις φιληνάδες τους αστεφάνωτες τόσα χρόνια και ορκιζόντουσαν "θα σε παντρευτώ ρε κούκλα όταν πάρει το νταμπλ ο ΠΑΟΚ". Πέρσι που το πήρε, καταγράφηκε κατακόρυφη αύξηση γάμων στην αγαπημένη καρντασούπολη!
Κάποια αλάνια τώρα, παίζουνε πιο σίγουρα διαβεβαιώνοντας τις αγαπημένες τους "θα σε παντρευτώ ψυχή μου, όταν δικαστεί ο Μαρινάκης"!.. 

Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2019

Από την εφημερίδα "Δημοκρατία" της περασμένης Κυριακής

"Πέντε ημέρες μετά τις εκλογές της 7ης Ιουλίου ο διοικητής της ΤτΕ Γιάννης Στουρνάρας στεκόταν κάτω από την πασίγνωστη νεραντζιά του Μαξίμου και αφού δήλωνε με καϋμό ψυχής «3,5 χρόνια είχα να δρασκελίσω αυτό το κατώφλι», έσπευδε να προβλέψει με τη συνήθη ανεδαφική του- κάποιοι την χαρακτηρίζουν εκδικητική- βεβαιότητα: «φέτος θα υπάρξει δημοσιονομικό κενό» το οποίο η Τράπεζα της Ελλάδος το υπολόγιζε γύρω στο 0,6%-1%.
Μόλις την περασμένη Τρίτη, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, ανακοίνωσε ότι το πρωτογενές πλεόνασμα στο 9μηνο της φετινής χρονιάς ήταν τελικά τριπλάσιο από τον στόχο και διπλάσιο σε σύγκριση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα και έφτασε στα 4,479 δισ. ευρώ, ενισχύοντας τις προσδοκίες για κοινωνικό μέρισμα, το ύψος του οποίου θα καθοριστεί στα μέσα Νοεμβρίου. 

Το «ξυπνητήρι» της ΤτΕ για επικείμενη «δημοσιονομική εκτροπή» εντός του 2019, ακούγεται πλέον σαν μια ξεκούρδιστη υπόμνηση πολιτικής εμπάθειας.
Δεν ήταν βέβαια η πρώτη φορά που η σκληρή πραγματικότητα διέψευδε την πικρόχολη προβολή των επιθυμιών του κ. Στουρνάρα στο μέλλον.

Οι προσεκτικοί, πρόλαβαν να σημειώσουν το γεγονός ότι η κυβερνητική αλλαγή, σε συνδυασμό με την δημιουργική αξιοποίηση των αριθμών- όταν υπάρχει καλή πρόθεση…- ενίσχυσε την πολιτική ευλυγισία του κι έτσι ο κ. Στουρνάρας καθώς μας αποχαιρετούσε το θέρος, ανέβλεψε.
Με βάση τα δημοσιονομικά στοιχεία του Αυγούστου η ΤτΕ ανακοίνωσε με νέα…αδιαπραγμάτευτη βεβαιότητα και αυτήν τη φορά τον περασμένο Σεπτέμβριο, ότι οι δημοσιονομικοί στόχοι του 2019 θα επιτευχθούν και ότι δεν θα υπάρξει το δημοσιονομικό κενό που προέβλεπε τον (προεκλογικό) Ιούνιο. Απέδωσε δε την προσαρμογή (ή ίσως την θεαματική κωλοτούμπα, αν προτιμά κανείς, ανάλογα με την αισθητική του) στην συγκράτηση που προηγήθηκε το τελευταίο δίμηνο στο σκέλος των δαπανών συνδυαστικά με την αύξηση των εσόδων, ειδικά στην είσπραξη του ΦΠΑ τους δύο τελευταίους μήνες του καλοκαιριού. 

Οικονομική πολιτική για ορισμένους είναι να προβλέπεις ότι κάτι θα πάει στραβά και αν αλλάξει η κυβέρνηση, να εξηγείς γιατί όλα θα μεταβληθούν επί τα βελτίω προσπερνώντας υπεροπτικά την προηγούμενη μεροληπτική αστοχία  σου…
Παρακολουθώντας κανείς με σταθερό βλέμμα την διαδρομή του κ. Στουρνάρα, δυσκολεύεται να διακρίνει που σταματά ο θεσμικός ρόλος του «κεντρικού τραπεζίτη» της χώρας που οφείλει με αποστειρωμένο ύφος να διατυπώνει τις παρατηρήσεις του για την Οικονομία και που αρχίζει ο ρόλος του πολιτικού που ακροβολίζεται για να υποδείξει δεσμευτικές προτεραιότητες.

Ο «καλύτερος εκτελωνιστής στη χώρα των θέσεων του ΔΝΤ και των Ευρωπαίων δανειστών», ένας τίτλος που δικαιωματικά του έχει απονείμει η πολιτική αγορά, φροντίζει κάθε στιγμή να αποδεικνύει πόσο σημαντικός είναι στους υπηρεσιακούς προϊσταμένους του. Παραμονές της εξόδου της χώρας από τα καταστροφικά Μνημόνια που στοίχισαν στην Ελλάδα πολεμικού χαρακτήρα απώλειες εν καιρώ Ειρήνης και προλαβαίνοντας ή ίσως διερμηνεύοντας τον επικεφαλής της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, ο κ. Στουρνάρας δήλωσε- χωρίς να εκπλήξει και πολλούς είναι αλήθεια…- ότι «θα ήταν συνετό να ζητηθεί προληπτική πιστωτική γραμμή από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης». 

Προειδοποίησε μάλιστα, πως χωρίς πιστοληπτική γραμμή η ΕKΤ θα άρει το περίφημο waiver – την εξαίρεση δηλαδή, μέσω της οποίας η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αποδεχόταν τα ελληνικά ομόλογα ως εξασφαλίσεις προκειμένου να αναχρηματοδοτεί φθηνότερα τις εγχώριες τράπεζες. (Τον διέψευσαν οικτρά οι τρεις επιτυχημένες έξοδοι στις αγορές που επιχείρησε ερήμην του προεκλογικά, ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους). 

Η κρίσιμη λεπτομέρεια πάντως είναι ότι οι δηλώσεις αυτές έγιναν την ώρα που η προηγούμενη κυβέρνηση διαπραγματευόταν την έξοδο από τα Μνημόνια και αντικειμενικά, όπως λέει στη «δ» στέλεχος εκείνου του οικονομικού επιτελείου, «έστειλαν μήνυμα αβεβαιότητας για την εύθραυστη ελληνική οικονομία στις αγορές». Οι πολιτικές λύσεις, λένε στα πολιτικά καφενεία, είναι έξω από το ρεπερτόριο ενός ανθρώπου που έχει ορκιστεί πίστη στις αγορές και θεωρεί με ανεξήγητη έπαρση, ότι οι τεχνοκράτες μπορούν να σώσουν τον κόσμο. Στο «μυαλό του Στουρνάρα», όπως ειρωνικά σχολιάζουν, η «δημοσιονομική πειθαρχία» έχει την έννοια της θεολογικής αποκάλυψης. Ίσως γι΄ αυτό, προσθέτουν, στο πρώτο εξάμηνο του 2015 ταυτίστηκε τόσο πολύ με τους Προτεστάντες Γερμανούς στον μανιώδη πόλεμο κατά της Ελλάδας καθώς Μέρκελ- Σόϊμπλε θεωρούν ότι ο οικονομικός όλεθρος που έχουν εξαπολύσει στους ευρωπαϊκούς λαούς, έχει ηθικό έρεισμα στο αξίωμα «δεν υπάρχει χρεοκοπία χωρίς ντροπή». (σ.σ: όταν ωστόσο, η καθημαγμένη Ελλάδα συναινούσε στην ευνοϊκή ρύθμιση των γερμανικών χρεών το 1953, φαίνεται πως οι Γερμανοί δεν ντρέπονταν…).

Στον ίδιο μάλιστα καταλογίζουν- και όχι μόνο ο Γιάννης Βαρουφάκης, αλλά και στελέχη της τραπεζικής αγοράς- ότι είναι από τους βασικούς υπαίτιους της μαζικής εκροής καταθέσεων από τη χώρα, όταν λίγο μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, σε μια παγκόσμια πρωτοτυπία, δήλωσε- αυτός, ένας κεντρικός τραπεζίτης!- δημόσια τους φόβους του, ότι «θα υπάρξει πρόβλημα ρευστότητας στην αγορά», προαναγγέλλοντας ουσιαστικά τον έλεγχο κεφαλαίων.
Το βράδυ της περασμένης Δευτέρας, ένας καλοντυμένος για την περίσταση κόσμος, κατηφόρισε στο Μουσείο Μπενάκη, με αφορμή την επίσημη παρουσίαση του πολυδιαφημισμένου βιβλίου των Ελένης Βαρβιτσιώτη και Βικτώριας Δενδρινού (εκδόσεις Παπαδόπουλος) με τίτλο «Η τελευταία μπλόφα». 
Επιλέγοντας αποσπασματικά μια μόνο πράξη –δυστυχώς όχι την  τελευταία, ώστε να ελπίζουμε σε κάθαρση…- του ελληνικού δράματος, οι δύο δημοσιογράφοι εστίασαν την έρευνά τους σε όσα συνέβησαν εκείνο το βασανιστικά μακρόσυρτο καλοκαίρι του 2015 και οδήγησαν σε ατιμωτική συνθηκολόγηση, όχι μόνο τον Αλέξη Τσίπρα, του οποίου η κεφαλή κοσμεί έκτοτε την αίθουσα κυνηγετικών τροπαίων του σκαιού Β. Σόϊμπλε, αλλά την ίδια τη χώρα, η οποία μάτωσε για να απαλλαγεί από την κατοχή των Μνημονίων και συνεχίζει τώρα την περιπετειώδη περιπλάνησή της στην άγονη γραμμή της Ενισχυμένης Εποπτείας.

Ο κ. Στουρνάρας όπως και κάμποσοι άλλοι, αξιοποίησαν την –διόλου σεμνή- τελετή για να διεκτραγωδήσουν τα βάσανα που πέρασαν επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ.
Η εκκωφαντική όμως αφωνία του διοικητή σήμερα, δικαιώνει όσους διακρίνουν προφανή ιδιοτέλεια στην στάση του. Η προηγούμενη κυβέρνηση, όπως σχολιάζουν, έχει το μερτικό της ασφαλώς στην φτωχοποίηση του λαού, διαψεύδοντας αποκαρδιωτικά τις ελπίδες του, αλλά, δυστυχώς για μερικούς, δεν είναι πλυντήριο βαρέων ανομημάτων".
Γιώργος Χατζηδημητρίου

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019

Αυτή η παληά (και αεί όμορφη!) καραβάνα στα απωθητικά πλέον «ΝΕΑ» του Μαρινάκη, Έλενα Ακρίτα, έγραψε το παρακάτω άρθρο που νομίζω πως αξίζει να αναδημοσιευθεί.

Τίτλος: «Αρκεί όντως η προσπάθεια, κυρία Κεραμέως;»

Κυρία υπουργέ, με αφορμή την τροπολογία που προβλέπει την επιλογή σημαιοφόρου στο Δημοτικό με βάση την επίδοση, είπατε αυτό:
«Προκρίνεται η προσπάθεια έναντι της τύχης».

Και το αιτιολογήσατε ως εξής:

«Αξίζει οι μαθητές μας να προσπαθούν να βελτιώνονται και όχι να επιδιώκουν να είναι τυχεροί στη ζωή τους. Αυτό είναι το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε ως κυβέρνηση».

Να τα πιάσουμε ένα- ένα. Στο Δημοτικό κυρία υπουργέ, όλα σχεδόν τα παιδάκια στον έλεγχο παίρνουν 10άρια. Και πολύ σωστά. Ο μικρός μαθητής πρέπει να πατήσει στα ποδαράκια του κι όχι να αρχίσει τη βαθμολογική ξεπερασούρα με τους συμμαθητές του.
Με ποια βάση, λοιπόν, θα επιλεγεί ο σημαιοφόρος της καρδιάς σας; Ποιο δεκάρι θα υπερισχύσει των υπόλοιπων; Αν π.χ. στα 25 παιδιά μιας τάξης τα δεκαοκτώ πάρουν Άριστα, ποιο Άριστα κρατάει τη σημαία; Μήπως το Άριστα που είναι ψηλότερο ή εμφανίσιμο ή και τα δύο; Πάμε στοίχημα μια τυρόπιτα ότι στην επόμενη παρέλαση τη σημαία θα σηκώσει το 10 το καλό; Το ψηλό; Το ευειδές; Εγώ πάντως σας το λέω, θα στηθώ στην παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου να δω τους σημαιοφόρους και τους παραστάτες από το GNTM με τα 10άρια τα πιο γαμάτα από των άλλων παιδιών.

Πάμε παρακάτω. «Προκρίνεται η προσπάθεια έναντι της τύχης».
Ποιοι μαθητές προσπαθούν πιο σκληρά; Εκείνοι με το IQ ξεφτεριού ή τα παιδιά μετριότερης ευφυΐας; Οι ατσίδες ή οι συμμαθητές τους με μαθησιακές δυσκολίες για παράδειγμα; Με δυσλεξία, κινητικά προβλήματα, δυσκολίες στην ανάγνωση και την κατανόηση κειμένου; Ξέρετε, εκείνα τα παιδιά που παλιά τα δέρναν στο σχολείο και τα λέγανε στούρνους κι αλητάκια. Ερώτημα, λοιπόν, κυρία Κεραμέως. Αν όντως αυτοί οι μαθητές προσπαθούν πιο σκληρά από όλους, αυτοί θα σηκώσουν και τη σημαία. Έτσι δεν είναι;

Αυτά περί «προσπάθειας». Πάμε στην «τύχη» τώρα.
Ξέρετε κυρία υπουργέ, η τύχη δεν αφορά μόνο μια κλήρωση, ή το τζόκερ, ή το ξυστό. Η τύχη η ατιμούλα κι έχει να κάνει και με άλλα πραγματάκια. Π.χ. πού γεννήθηκε ένα παιδί, σε τι περιβάλλον, με τι γονείς, αν ζει σε πόλη ή σε χωριό, αν έχει λεφτά ή δεν έχει, αν, αν και πάλι αν.
Πόσο «τύχη» είναι αυτή η τύχη, κυρία υπουργέ; Ένα παιδί φοιτά σε δημόσιο ή σε ιδιωτικό σχολείο από τύχη; Ένα παιδί μπορεί να πληρώνει ιδιαίτερα μαθήματα από τύχη; Ένας νέος βρίσκει καλή δουλειά από τύχη – ή από τα κονέ του μπαμπά; Άλλος νέος με το ίδιο βιογραφικό θα πάει γκαρσόνι από τύχη – ή για να ζήσει το σπίτι του; Ξέρετε πολλούς επιστήμονες από τζάκι που να δουλεύουν ντελίβερι;
Κυρία υπουργέ δεν το μάθατε από μένα, αλλά στον πολιτικό στίβο όπου και εσείς ευ αγωνίζεστε, κουμάντο ανέκαθεν έκαναν τα τζάκια. Του Παπανδρέου, του Καραμανλή, του Μητσοτάκη και τα μικρότερα. Ξέρετε, αυτά τα αξιοκρατικούλια: που όταν εγκατέλειπε ο μπαμπάς την πολιτική, έβαζε το βλαστάρι του στη Βουλή, σε μια έδρα που προφανώς έφερε ως προικώο απ’ τον παππού του.
Έτσι πάει το εργάκι παρακάτω κι όλα τ’ άλλα είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Μεταξύ μας τώρα αυτό, ναι;
Λοιπόν; «Αρκεί η προσπάθεια» κυρία Κεραμέως; Και δεν εννοώ των παιδιών. Εννοώ την δική σας. Είστε υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων. Και επειδή το «Θρησκευμάτων» η μέχρι τώρα θητεία σας μάς το απέδειξε και με το παραπάνω, μήπως ήρθε η ώρα να ασχοληθείτε και με την Παιδεία; Λέω μήπως».


Όποιος ρωτά, μαθαίνει!
Ρωτάει ο Χρήστος Παπαδόπουλος ("Παιδιά της Πάτρας") τον θρύλο Μπάμπη Μπακάλη τη γνώμη του για τις δισκογραφικές εταιρείες κι ανάμεσα σε γλαφυρές περικοκλάδες, όπου λες ότι ο μάγκας πάει να την κάνει γυριστή, απαντά ο μεγάλος λαϊκός συνθέτης "το κεφάλαιο δεν έχει αισθήματα φίλε... Ούτε σημαία, ούτε σύνορα έχει..."! Ο Μπακάλης, μετρημένος μάγκας που έγραψε μεγάλες λαϊκές επιτυχίες, πολλές από αυτές με τον Στέλιο, ήταν κομμουνιστής και υπέστη διώξεις, στις οποίες οφείλεται εν πολλοίς και η ασήκωτη μελαγχολία σε πολλά τραγούδια του.

Παρεμπιπτόντως ο Παπαδόπουλος, έχει επιμεληθεί μια σειρά εξαιρετικών εκπομπών για το λαϊκό τραγούδι και όχι μόνο, που παρουσιάζονται στο ιδιαίτερο ώρες- ώρες Κανάλι της Βουλής, με τίτλο "Χάριν Ευφωνίας", στις οποίες χρησιμοποιεί και υλικό απο συνεντεύξεις που πήρε την δεκαετία του ΄90 για το κανάλι Seven X. Τον φανταζόμουν πιο αδιάφορο, αλλά, ο τύπος έχει συγκρότηση, πολλές πληροφορίες κι όχι μόνο για τον χώρο του, σπουδαγμένο παιδί γαρ, και είναι αποκάλυψη!

Υ.Γ: Μπακάλης για Καζαντζίδη στην ίδια εκπομπή: "ο Στέλιος, είχε μέταλλο, η φωνή του είχε έκταση, ανέβαινε σε δύο οκτάβες, είχε άρθρωση και είχε συναίσθημα. Δεν βρίσκονται εύκολα τέτοιες φωνές".  

Σάββατο 19 Οκτωβρίου 2019

Λεφτά υπάρχουν!
Διαβάζω στην "Εφημερίδα των Συντακτών" ότι η Βασιλική- Βίκυ Φλέσσα που δυστυχώς για μας απέτυχε να αποκτήσει μια θέση στην ευάερη πινακοθήκη της Βουλής, προσλήφθηκε στο Κανάλι του Κοινοβουλίου από το οποίο θα πληρώνεται, αλλά, θα προσφέρει λέει, αμισθί, τις υπηρεσίες της στην ΕΡΤ όπου θα συνεχίσει την παγκοσμίου φήμης μεταμεσονύχτια εκπομπή της "Στα Άκρα".
Κανονικότητα, άμα λάχει να΄ουμ...

Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2019

Άσε μας ρε ΕΣΗΕΑ!..

Περάσανε τρία 24ωρα από την αποκάλυψη του Νίκου Μελέτη και της εφημερίδας "Δημοκρατία" ότι τα κατάπτυστα "ΝΕΑ", σημαία άλλοτε της δημοκρατικής παράταξης προτού πέσουν στα χέρια του Έλληνα Μπερλουσκόνι, Β. Μαρινάκη, η άλλοτε συνετή "Καθημερινή" (η οποία παρόλα αυτά διαθέτει ακόμα κάποιες αξιόλογες υπογραφές...) και το βαρδινοκάναλο Star πήγανε και κάλυψαν την τουρκική εισβολή στη Συρία δαπάναις της τουρκικής δικτατορίας!
Είναι τόσο χορτάτοι εκεί στην ΕΣΗΕΑ, αυτοί που ψηφίζει ο διεφθαρμένος κλάδος, ώστε αδυνατούν να καταλάβουν ότι η αξιοπρέπεια δεν είναι θέμα τιμής και να συγκαλέσουν έστω για τους τύπους το Πειθαρχικό...

Υ.Γ.: Άσχετα μεν, αλλά, απολύτως σχετικά με το χάλι μας.

1. Όλη η Ελλάδα χάρηκε τη νίκη της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου επί της Βοσνίας. Εκτός από το νοσηρό σύστημα Μαρινάκη που έβαλε μπροστά τους δειλούς Καραπαπάρες και τα "μισθολόγια" να πουλήσουν νοσταλγία για την ΕΠΟ του χεριού τους...

2. Η- ήδη αποτυχημένη!..- υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως, μπορεί να το ξεκίνησε καλά ιδεολογικά, καταργώντας το πανεπιστημιακό άσυλο- η γελοία...- αλλά στο μεταξύ άφησε αφρόντιστες κάποιες λεπτομέρειες. Μέσα Οκτωβρίου και, ακόμα και στην Αττική υπάρχουν κενά στα σχολεία, με αποτέλεσμα το ωρολόγιο πρόγραμμα να διαμορφώνεται ανά μέρα!..

Σύνοψη: Θα γράψει ιστορία ο Κυριάκος δεν το συζητάμε. Θα πρόκειται γι΄ αυτήν την μικρή περίμετρο των πραγμάτων που θα την ζήσουμε ολότελα άδοξα αποχαιρετώντας αυτήν την γαμημένη ζωή άκεφοι και χωρίς κανένα φωτοστέφανο.

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2019

Οι δημοσιογραφικές και δημοκρατικές αντοχές του (γνωστού και μη εξαιρετέου…) iefimerida.gr.

Με μια αυτοαναφορική ανάρτησή του στο facebook για την οποία ζητά συγγνώμη, ο δημοσιογράφος Γιώργος Καρελιάς κοινοποιεί το 25ο κείμενό του στην βραχύβια συνεργασία του μe το iefimerida.gr η οποία διακόπηκε άδοξα, αφού το επίμαχο άρθρο «κόπηκε», προφανώς «εκ της διευθύνσεως»…

Έχει τη σημασία της η παρατήρηση, ότι όπως λέει:
  1. Την συνεργασία δεν την επεδίωξε ο ίδιος, αλλά ήταν πρόταση του site
  2. Συναίνεσε, αφού προηγουμένως εξασφάλισε ισχυρές διαβεβαιώσεις ότι θα έχει απόλυτη ελευθερία γνώμης.

Ο Καρελιάς είναι δημοσιογράφος με γωνίες. Προσωπικά, διαφωνούσα με την αρθρογραφία του, έχοντάς τον κατατάξει στους «Ηρακλείς του Σημιτικού στέμματος», χωρίς όμως ποτέ να αμφισβητήσω την εντιμότητά του. Τέκνο μιας σχολής, της παληάς "Ελευθεροτυπίας", όπου- όπως στο παλαιό "Ποντίκι" άνθησε η δημοσιογραφική ελευθερία, εξομολογήθηκε το πάθημα- μάθημά του.

Ιδού το κομμένο άρθρο υπό τον τίτλο:

«Κλώνοι του Άδωνη και του Πλεύρη χαλάνε το «κεντρώο» αφήγημα του
Μητσοτάκη…».      

"Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κέρδισε τις εκλογές στηριζόμενος, εκτός των άλλων, σε ένα «κεντρώο» αφήγημα. Τον ευνοούσαν, άλλωστε, οι συνθήκες. Το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο είχε κυριαρχήσει και ο Αλέξης Τσίπρας, υπό το κράτος της επερχόμενης ήττας, χρησιμοποίησε μια πολωτική και σε πολλά σημεία ακραία ρητορεία, η οποία έσπρωχνε προς τη ΝΔ τα μετριοπαθέστερα τμήματα του ενδιάμεσου εκλογικού σώματος.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα χάνονταν και υποβαθμίζονταν οι κραυγές, η ακροδεξιά ρητορεία και οι εθνικοπατριωτικές κορώνες στελεχών της ΝΔ σε κρίσιμα θέματα. Όσοι έλεγαν ότι αυτές τις κραυγές η ΝΔ θα τις βρει μπροστά της όταν έρθει στην εξουσία, επίσης δεν ακούγονταν. Ήταν θέμα χρόνου να δούμε την επιβεβαίωση.
Το πρώτο παράδειγμα είναι το Μακεδονικό και η Συμφωνία των Πρεσπών, στα οποία η μεγαλοπρεπής κωλοτούμπα των ντεμέκ μακεδονομάχων της ΝΔ έχει περάσει πλέον στην αρμοδιότητα των γελοιογράφων. Όμως, το θέμα αυτό έληξε-ευτυχώς- και το αφήνουμε.
Δυστυχώς, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για το προσφυγικό-μεταναστευτικό, το οποίο μπορεί να έχει ανησυχητική εξέλιξη. Οσα συνέβησαν χτες με την οργάνωση της Νεολαίας της ΝΔ στην Πεντέλη είναι πολύ αποκαλυπτικά. Πρώτα πρώτα προκαλεί ανατριχίλα το γεγονός ότι νέα παιδιά χρησιμοποιούν λόγο και «επιχειρήματα» που ξεπερνούν τα αντίστοιχα παλιών ακροδεξιών. Και ακριβώς αυτό είναι το πρόβλημα της ΝΔ.
Τα παιδιά αυτά δεν έχουν αυτόνομο ακροδεξιό και ρατσιστικό λόγο. Από κάπου τον πήραν. Τόσα χρόνια άκουγαν ότι τους πρόσφυγες και μετανάστες «τους φέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ». Άκουγαν διάφορα μπουμπούκια του κόμματός τους να μεταφέρουν ανενόχλητοι σ’ αυτό την ρητορεία του καρατζαφερικού ΛΑΟΣ, καλώντας τους δημάρχους του ΣΥΡΙΖΑ «να πάρουν τους λαθρομετανάστες στους δήμους τους».
Τα παιδιά αυτά, λοιπόν, είναι πολιτικοί κλώνοι του Άδωνη Γεωργιάδη και του Θανάση Πλεύρη. Είχαν πιστέψει ότι, μόλις το κόμμα τους θα ερχόταν στην εξουσία, θα λυνόταν το προσφυγικό πρόβλημα. Τώρα βλέπουν τους σημερινούς υπουργούς να ζητούν από τους δημάρχους(και) της ΝΔ να πάρουν πρόσφυγες και μετανάστες στους δήμους τους. Και γράφουν ακροδεξιά και ρατσιστικά παραληρήματα, όπως αυτό που περιλαμβάνεται στην επιστολή της νεαρής προέδρου της τοπικής ΟΝΝΕΔ. Πάλι καλά που δεν ζήτησε από τον Χρυσοχοΐδη αυτό που είχε ζητήσει ο (του ΛΑΟΣ) Πλεύρης, δηλαδή να υπάρχουν «νεκροί μετανάστες στα σύνορα» και όσοι μετανάστες έρχονται εδώ «να ζουν μια κόλαση».
Ο Άδωνης και ο Πλεύρης έπαψαν πια να λένε τέτοια. Είναι υπουργοί και βουλευτές και φυλάγονται. Αλλά ο σπόρος , που έχουν σπείρει, έχει φυτρώσει. Υπάρχουν κλώνοι τους παντού. Από τον φανφαρόνο Μπογδάνο, που έχει χαρακτηρίσει τους μετανάστες «εισβολείς», μέχρι έναν άλλον που μίλησε για «μετανάστη-πίθηκο» και τώρα την ΟΝΝΕΔίτισσα, που φοβάται ότι η γειτονιά της θα…μολυνθεί από τους μετανάστες.
Όλοι αυτοί δεν είναι μεμονωμένες περιπτώσεις. Ο ακροδεξιός λόγος είναι ισχυρός στη ΝΔ. Και στην περίπτωση του μεταναστευτικού ο κ. Μητσοτάκης δεν θα ξεμπερδέψει εύκολα. Όσο η ΝΔ ήταν στην αντιπολίτευση, όλα καλύπτονταν από το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μένος. Τώρα ο κ. Μητσοτάκης θα καλείται κάθε τρεις και λίγο να συμμαζεύει τους Μπογδάνους, τους Γιάνναρους και τις Νικητοπούλου.
Το λέει πολύ καλά αυτή η παροιμία: «Όποιος κατουράει στη θάλασσα το βρίσκει στο αλάτι».


Περήφανοι για σας αδέρφια!

Την καταδίκη της εισβολής των τουρκικών δυνάμεων στη Συρία δήλωσαν με τον τρόπο τους οργανωμένοι του ΠΑΟΚ, (σ.σ: γιατί έχουμε και κάτι κουμάσια…) με ένα πανό που κρέμασαν στην Πυλαία, για το ματς με την τουρκική ομάδα Μπεσίκτας στην πρεμιέρα, χθες Τρίτη 15/10 του φετινού Basketball Champions League.

Οι φίλοι του «Δικεφάλου του Βορρά» έστειλαν ηχηρό αντιπολεμικό μήνυμα, ενώ παράλληλα εξέφρασαν και την συμπαράστασή τους στους πρόσφυγες και τους Κούρδους αντάρτες.

«Εάν δεν θέλετε πρόσφυγες, σταματήστε να τους δημιουργείτε! Αλληλεγγύη στους Κούρδους μαχητές», ανέφερε στα αγγλικά το αναρτημένο στα κάγκελα πανό.



Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2019

Περιστρεφόμενες πόρτες, το λένε...

(Αναδημοσίευση από το info-war.gr)

Το γνωμικό «κανείς καλός δεν χάνεται», έχει αποδειχτεί πολλάκις αληθές στην ελληνική πολιτική σκηνή και στη διαπλοκή της με επιχειρηματικούς ομίλους και διεθνείς «θεσμούς». Ένα ακόμη παράδειγμα της σοφίας τούτης, είναι όπως φαίνεται η περίπτωση του Στέργιου Πιτσιόρλα.

Ο πρώην πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, πρώην Υφυπουργός και μετέπειτα Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης των κυβερνήσεων Τσίπρα, ήταν από τους κύριους εκφραστές της μεταστροφής του ΣΥΡΙΖΑ προς την πολιτική του «ΤΙΝΑ» (There Is No Alternative), προωθώντας ιδιωτικοποιήσεις-ξεπουλήματα και κερδίζοντας τον θαυμασμό και την εκτίμηση δανειστών και νεοφιλελεύθερων πολιτικών αντιπάλων.

Μία από τις μεγάλες του «επιτυχίες» ήταν και το ξεπούλημα 14 περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας στη γερμανική εταιρεία Fraport. Και τώρα, λίγο καιρό μετά το τέλος της κυβερνητικής του πορείας, εξαργυρώνει την «εκτίμηση» της αγοράς προς το πρόσωπό του.
Αναλαμβάνει πρόεδρος του Δοικητικού Συμβουλίου του ομίλου AVIAREPS, στον οποίο ανήκουν, μεταξύ άλλων, οι Sky Express, Swissport, SkyServ, και που ελέγχει περίπου το 70-80% της επίγειας εξυπηρέτησης αεροδρομίων στην Ελλάδα, έχοντας μάλιστα λάβει από το ελληνικό δημόσιο και την αποκλειστική εξυπηρέτηση 9 «άγονων γραμμών» με τετραετή σύμβαση από το 2017 — εποχή που ο Πιτσιόρλας ήταν ακόμα πρόεδρος του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου.


Προφανώς ο Στέργιος Πιτσιόρλας δεν είναι ούτε ο πρώτος, ούτε ο τελευταίος που μετακινείται από κομβική θέση στο δημόσιο, σε κομβική θέση στον ιδιωτικό τομέα. Αλλά εκ της φύσεως της μετακίνησης και του ρόλου που είχε ο Πιτσιόρλας ως «αξιοποιητής» της δημόσιας περιουσίας, γεννώνται ερωτήματα που αφορούν τον ίδιο προσωπικά, αλλά και το κόμμα του οποίου υπήρξε επί χρόνια σημαντικό στέλεχος. Πώς ακριβώς θα αντιπολιτευθεί ο ΣΥΡΙΖΑ τη ΝΔ σε θέματα ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας, όταν έχει αυτά τα πεπραγμένα στην διακυβέρνησή του και όταν στελέχη του τίθενται επικεφαλής επιχειρηματικών ομίλων;
Κοροϊδία...

Έλαβα κι εγώ το ηλεκτρονικό μήνυμα του Σωματείου μας για την υποχρέωση και φέτος των δημοσιογράφων να υποβάλουν δήλωση "Πόθεν Έσχες". Και με πιάσαν τα γέλια. Άρα επικίνδυνος κατάστασις, στα πρόθυρα αυτοδικίας.

Διότι η κυβέρνηση απαλλάσσει από την ίδια υποχρέωση και απο την "ονομαστικοποίηση" των μετοχών μέχρι φυσικού προσώπου όσους μπαίνουν σε επιχειρήσεις ΜΜΕ, με διάταξη που μπήκε "από το πλάϊ" στο διαβόητο αναπτυξιακό νομοσχέδιο.

Κι αυτό λέει το κάνει, για να τονώσει τις επενδύσεις στον χώρο των ΜΜΕ. (σ.σ: από τον Μαρινάκη εννοείται...).
Εκείνη την απορία του Κυριάκου "Αν ερχόταν ένας λαθρέμπορος και σας έδινε 200 εκ. θα του δίνατε άδεια να φτιάξει κανάλι;" την θυμούνται άραγε στο Μαξίμου; 

Υ.Γ: Απο το ενημερωτικό δελτίο της ΕΣΗΕΑ, πληροφορούμαστε μεταξύ άλλων: "Υπόχρεος που παραλείπει να υποβάλει δήλωση μετά την πάροδο εξήντα (60) ημερών από την παρέλευση της προθεσμίας υποβολής (αποκλειστική προθεσμία τριών μηνών από την λήξη της προθεσμίας υποβολής της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος) ή υποβάλει ανακριβή ή ελλιπή δήλωση, τιμωρείται με φυλάκιση και με χρηματική ποινή έως 100.000 ευρώ.

Επίσης, θεωρείται ανακριβής και η δήλωση όταν τα δηλωθέντα στοιχεία ή η επαύξηση αυτών δεν δικαιολογείται από τα πάσης φύσεως νομίμως αποκτηθέντα εισοδήματα. Τέλος, αν ο υπόχρεος τελεί το αδίκημα με σκοπό την απόκρυψη περιουσιακού στοιχείου αξίας άνω των 30.000 €, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δύο (2) ετών και με χρηματική ποινή από δέκα χιλιάδες (10.000) ευρώ έως πεντακόσιες χιλιάδες (500.000) ευρώ.

Πλέον ποινικές ευθύνες υπέχουν και οι σύζυγοι που παραλείπουν την κατάθεση της δήλωσης πόθεν έσχες".

Μάλιστα... 




Άρθρο- έκπληξη, αντιγραφή από τον «Ημεροδρόμο» που το αναδημοσιεύει από την εφημερίδα «Τα ΝΕΑ», του Γιώργου Παλιούρα, υποστράτηγου ΕΛ.ΑΣ. ε.α:

Πολλή συζήτηση γίνεται αυτές τις μέρες, ιδιαίτερα στα ΜΜΕ, για το επεισόδιο μεταξύ διαδηλωτών και ΜΑΤ στο άγαλμα του Τρούμαν και τη στάση του ΚΚΕ, που, κατά ορισμένους σχολιαστές, ανέχεται την κουλτούρα της βίας και πιστεύει ότι μπορεί να εξαιρείται από τους δημοκρατικούς κανόνες.

Βέβαια, οι σχολιαστές, υπερασπιζόμενοι το μονοπώλιο της κρατικής βίας, επιχειρούν στην ουσία να συγκαλύψουν τον λόγο ύπαρξης αυτών των μηχανισμών καταστολής, που δεν είναι άλλος από τον αποκλειστικό προσανατολισμό τους στο χτύπημα του αγωνιζόμενου λαού. Παραλείπουν να αναφέρουν ότι και η κρατική βία δεν είναι ανεξέλεγκτη, αλλά μπαίνει σε στοιχειώδεις κανόνες. Ιδιαίτερα για την αστυνομική βία και καταστολή η νομοθεσία προβλέπει ότι ο αστυνομικός, για την τήρηση και εφαρμογή του νόμου, προσφεύγει στη βία μόνο όταν είναι απολύτως αναγκαία και χρησιμοποιεί τα κατά το δυνατόν ηπιότερα μέσα.

Ακόμη όμως και αυτή η «νομιμότητα» της αστυνομικής δράσης δεν χαρακτηρίζει τον σχεδιασμό και τις ενέργειες των δυνάμεων καταστολής κάθε φορά που αντιμετωπίζουν τον αγωνιζόμενο λαό. Αντίθετα, κυριαρχεί μια βίαιη αντίληψη για τη μεθοδολογία της καταστολής, που παραβιάζει ακόμη και τους αστικούς δημοκρατικούς κανόνες, που επικαλούνται οι σχολιαστές και την έχουν γνωρίσει πολύ καλά οι διαδηλωτές, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, μαθητές, γυναίκες και παιδιά. 

Όλοι αυτοί έχουν αισθανθεί το «μέτρο» της νομιμότητας της αστυνομικής δράσης στα ανοιγμένα από τα γκλομπς κεφάλια τους και στα γεμάτα από χημικά πνευμόνια τους. Σε καμιά, όμως, από τις άδικες αυτές περιπτώσεις δεν έχει υπάρξει ο ανάλογος σχολιασμός και πολύ περισσότερο η διάθεση για έλεγχο και τιμωρία των υπαίτιων αστυνομικών.

Όταν, λοιπόν, οι πράξεις καταστολής που στρέφονται κατά του λαού είναι καταφανώς άδικες, δηλαδή παράνομες, καθένας έχει το δικαίωμα να αντιδράσει. Εξάλλου, η άμυνα δεν είναι τίποτε περισσότερο από τη φυσική αντίδραση του ανθρώπου που δέχεται άδικη επίθεση.

Σ
το επεισόδιο, λοιπόν, κατά την πορεία χιλιάδων διαδηλωτών, μπροστά στο άγαλμα του μακελάρη των λαών, δεν έχουμε τίποτε άλλο παρά μια άδικη επίθεση των δυνάμεων καταστολής ενάντια στο πλήθος των διαδηλωτών. Το λέκιασμα του λαομίσητου αγάλματος από μια μικρή ομάδα διαδηλωτών δεν δικαιολογεί τη βίαιη επίθεση κατά του πλήθους και αποτελεί σε κάθε περίπτωση καταχρηστική άσκηση βίας. 

Η επιχείρηση της εκ των υστέρων δικαιολόγησης από την κυβέρνηση, την Αστυνομία και το συνδικαλιστικό φορέα των αστυνομικών της άδικης επίθεσης των δυνάμεων καταστολής δεν πείθει κανέναν. Ούτε και τους ίδιους τους αστυνομικούς, που, μέσω του συνδικαλιστικού τους οργάνου, ζητούν να αποδεσμευτούν από τα καθήκοντα φύλαξης συγκεκριμένων ακίνητων στόχων. 

Προφανώς, το ιδεολόγημα για το συμβολισμό του αγάλματος Τρούμαν ως σύνδεσμο της σχέσης της χώρας μας με τον δυτικό κόσμο δυσκολεύεται πλέον να βρει θιασώτες μπροστά στα όσα εξελίσσονται σήμερα με τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς ιμπεριαλιστές στην περιοχή μας.

Σάββατο 12 Οκτωβρίου 2019

Πολιτισμός είναι ο Τσιτσάνης με την Σωτηρία Μπέλου να τραγουδάει με τη φωνάρα της (στεντόρεια θα λέγανε οι φιλόλογοι) τον απόκληρο! Αυτό το πράγμα (συνθήκη το λένε επίσης οι φιλόλογοι)  που σε οδηγεί σε μια κατάσταση, όπου δεν έχεις διαφυγή. Ο Πολιτισμός είναι μια ασφυξία. Και μια διέξοδος στο τέλος. Μια βαρειά ανάσα. Σαν την πρώτη, σαν και την τελευταία. 
Πάλι εμείς θα το πάρουμε! 

Ημπορεί και να ακούγεται παράταιρο και άσχετο στις μέρες μας, αλλά, ο ΠΑΟΚ, είναι η πιο ακμαία Ιαχή σε αυτό το κουρασμένο κράτος. Που να εξηγείς στον άλλον τώρα... Δεν είναι το θέμα Τέμπη- Νότος. Είναι ότι μας γαμούνε τη ζωή όπου κι αν είμαστε, οριζοντίως. Ευτυχώς που γίνηκε το αποτεφροτήριο. Να σκορπίσουνε τις στάχτες μας στην Τούμπα. Να τελειώσουνε οι "Σιβηρίες" μας και τα βάσανά μας. 
Τελεσίδικο

Αυτοί που στείλαν τον Μπογδάνο στη Βουλή, δεν έχουν γιατρειά.Μόνο μια σφαίρα ανάμεσα στα μάτια... 

Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2019

Άντε ρε (κατα)καημένοι... 
Μαζικές διαρροές και εσωτερικά προβλήματα στον ΣΥΡΙΖΑ πρόβλεπαν στο "τουρκοκάναλο" τον "Σκάϊ" ότι θα δημιουργούσε η μυστική ψηφοφορία για την σύσταση Προκαταρκτικής Επιτροπής σε βάρος του "σκοτεινού" Δημήτρη Παπαγγελόπουλου για το σκάνδαλο της Novartis.

Απο τους πιο γελοίους δημοσιογραφικά, έως τους ανεξήγητα θεωρούμενους "σοβαρούς" (π.χ Τσίμας σε στυλ "μου λένε πολλοί [Συριζαίοι, εννοείται]ότι πρέπει ν΄απαλλαγούμε από τον Παπαγγελόπουλο")...
Τελικά, επιβεβαιώθηκαν άπαντες, αλλά, από την ανάποδη! Οι διαρροές μετά την καταμέτρηση υπήρξαν και ήσαν έξι. Με τη διαφορά ότι προέρχονταν από ΝΔ- ΚΙΝ.ΑΛ. Δεν άκουσα πως το αντιπαρήλθαν. Ποιος ασχολείται. Η εμπάθειά τους αφορά μονάχα την πάρτη τους και το νοσηρό κοινό που τους παρακολουθεί. 

Τρίτη 1 Οκτωβρίου 2019

"Είναι οι προσπάθειές μας σαν των Τρώων..."

Απεργία της ΕΣΗΕΑ στις 2 Οκτωβρίου, σε έναν άνεργο και ρημαγμένο από πολλά σακατιλίκια κλάδο. Αυτοί που είναι βολεμένοι σε γραφεία τύπου ή σε κρατικά και άλλα μπερεκέτια, δεν θα κατέβουν στον δρόμο. Οι απελπισμένοι, επίσης. Σαρκάζουν στυφά, μιας και έχουν μάθει το μάθημά τους.
Οι εναπομείναντες, θέλοντας και μη-και σκεπτόμενοι παράλληλα, το χαμένο μεροκάματο που κατατίθεται όλο και αργότερα- θα απεργήσουν. Ε, και; Δεν υποστηρίζω ότι οι αγώνες είναι μάταιοι. Αλλά, αυτό το Σωματείο τι βιολί επιτέλους βαράει; Ενημερωθήκαμε αργά το βράδυ της περασμένης Δευτέρας από blog κι από site και μόλις την Τρίτη, παραμονές, η ΕΣΗΕΑ έβγαλε ανακοίνωση!.. Δεν δίνονται έτσι οι αγώνες. Εκτός αν θέλεις να εξασφαλίσεις την αδιαφορία και την (χαμένη) τιμή των όπλων...