Κυριακή 11 Ιουλίου 2010

Τίποτε δεν χάθηκε/ Όλα αρχίζουν τώρα!

Είναι ένας μαγκίτης μαύρος σαξοφωνίστας ονόματι Cannonball Adderley που κάθομαι και τον ακούω εδώ και ώρα.
Το παίξιμό του σε ένα κομμάτι που λέγεται «τα πράγματα πηγαίνουν καλύτερα», είναι σαν ξυράφι που γλυστράει πάνω σε βελούδινο ύφασμα.
Σαν να διασχίζει την απόκοσμη σιωπή, ένα σκοτεινό πλεούμενο που φέρνει καλά νέα.
Καμιά αντιστοιχία, σκέφτομαι, με ο, τι ζούμε…..
Όποιος ήθελε να μελαγχολήσει την περασμένη Πέμπτη δεν είχε παρά να πάρει θέση στα θεωρεία της Βουλής. Να δει τους βουλευτές του… «Σοσιαλιστικού Κινήματος» της χώρας να ψηφίζουν για να κοπούν οι συντάξεις των φτωχών.
Κανένας από αυτούς δεν έχει πια δημοκρατική νομιμοποίηση. Εκλεγήκανε μ΄ ένα προεκλογικό πρόγραμμα που υποσχόταν κοινωνική δικαιοσύνη και αναδιανομή του πλούτου.
Και ψηφίζουνε θεατρικά κατηφείς, άδικα μέτρα, που μας στέλνουν όλους στο περιθώριο και τη βαρειά ανάγκη.
Θα τους το ξεπληρώσουμε αυτό στην κάλπη, αλλά αυτό νομίζω πως είναι το λιγότερο…
Μονάχα η Σοφία Σακοράφα από αυτούς, στάθηκε στο ύψος των καιρών.
«Αν δεν μπορείς να είσαι σοσιαλιστής μέσα σε αυτήν την δεινή κρίση- τους είπε με βαθειά γνώση αυτή η επίμονη και ανθεκτική Θεσσαλή που τίμησε τον κόπο των γονιών της- τότε δεν μπορείς να είσαι ποτέ!».
Βυθίζοντας στις ενοχές τους τέως συντρόφους της παρατήρησε ήρεμα «κυρίες και κύριοι βουλευτές, από δω, από την αίθουσα του Κοινοβουλίου, που νομίζω ότι λίγοι
έχουμε καταλάβει ότι στη συνείδηση του μέσου Έλληνα αυτό που αποκαλούμε ναό της Δημοκρατίας είναι ναός της διαπλοκής, της ρεμούλας και της συναλλαγής, εκφράζω την αγωνία μου. Που νομίζουμε ότι θα πάει όλη αυτή η συσσωρευμένη βία που υφίστανται οι πολίτες; Που νομίζουμε ότι θα εκτονωθεί ο τεράστιος θυμός που γεννά αυτή η αδικία; Που θα χυθεί όλη αυτή η οργή που παράγει η ανεργία, η φτώχεια, η ακρίβεια, η παρακμή, η αλαζονεία και το ψέμα; Σε άλλες χώρες αυτές οι στιγμές αποκάλυψης ζέσταναν το αυγό του φιδιού. Η μαμή της ιστορίας, ας είναι αυτήν τη φορά η κοινή πολιτική δράση όσων αντιστεκόμαστε, όλων όσοι υποδεικνύουμε έναν άλλο δρόμο κι ένα άλλο όραμα για τους πολίτες».
Είδα με τα μάτια μου υπουργούς και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να της σφίγγουν θερμά το χέρι, δίνοντας να καταλάβει με το βλέμμα και τα αμήχανα λόγια τους πως έκανε, ο,τι δεν τόλμησαν αυτοί. Νομίζω πως η Σακοράφα είναι η μοναδική από όλους τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που έχει δημοκρατική νομιμοποίηση. Γιατί τιμά, τις προεκλογικές δεσμεύσεις που ανέλαβε απέναντι στους πολίτες. Και σε όσους λένε ότι θα έπρεπε να παραιτηθεί, εγώ, λέω, πως το ερώτημα δεν την αφορά. Γιατί αυτοί που πρέπει να παραιτηθούνε είναι οι υπόλοιποι ΠΑΣΟΚοι βουλευτές που φέρονται αυτήν την ώρα χωρίς ευθύνη, έχοντας έγνοια μόνο για την πάρτη τους και την αβέβαιη εκλογική τους επιβίωση.
Εν κατακλείδει και για να μην αδικώ και τον αθυρόστομο εαυτό μου, το θέμα τίθεται ως εξής: αν η απάντηση του ΠΑΣΟΚ στην κρίση που ζούμε, βρίσκεται στα Δεξιά, τότε να πάνε να γαμηθούνε !!! Αλλά στα ακριβά διαμερίσματά τους, αυτή τη φορά. Μακρυά από μας! Να μην τους βλέπουνε τα μάτια μας και θαμπώνουν…

Δεν υπάρχουν σχόλια: