Βαλαωρίτου.

Είχε βρει μια θεωρία και την υπερασπιζόταν με θέρμη στις κοινές παρέες, ότι η ύπαρξη δεν έχει πάχος. «Γελοία πράματα ρε μαλάκες!..» έλεγε «ανοίγεις την κληρονομιά και δεν υπάρχει τίποτε! Όλα φαινομενικά και στο βάθος να έρχεται το τρόλλεϋ κουβαλώντας τη βεβαιότητα του θανάτου». Φορούσε ένα ωραίο πουκάμισο εκείνη τη μέρα. Του το, πε μια γυναίκα φεύγοντας απ΄ το μπαρ. Γέλασε κι εκείνος με συγκατάβαση.  Ο,τι κι αν γίνει, σκέφτηκε, υπάρχουν άνθρωποι που δίνουν νόημα στα σκοτάδια.