Ένα εκλεπτυσμένο ΄65...

Η παρέμβαση των ΜΜΕ στην πολιτική διαδικασία, δεν είναι νέο φαινόμενο στη χώρα. Απο το 1909, για να μην πάμε μακριά, όταν ο Γεώργιος Ποπ βάφτιζε "Φιλελεύθερο" το κόμμα του Βενιζέλου-του Εθνάρχη, όχι του Βαγγέλη για να ξηγιόμαστε...-και μετέπειτα ο ίδιος βάφτιζε και το κόμμα των "Εθνικοφρόνων" του Γούναρη,(σ.σ: σχετικά έχει γράψει στο blog ο συστηματικός και φίλεργος ερανιστής συνάδελφός μας Π. Αθανασιάδης) μέχρι τον Κόκκα της "Ελευθερίας" και τον Δ. Λαμπράκη των "Νέων", οι παραδοσιακοί εκδότες διεκδικούσαν, άλλοτε με κάποια δόση πολιτικού ρομαντισμού κι άλλοτε πάλι απο απλή πλην όμως κατανοητή, ανθρώπινη ματαιοδοξία, ένα ζωτικό χώρο στην πολιτική αγορά.
"Ή μου δίνεις υπουργείο, ή σου βγάζω εφημερίδα!" ήταν ο γνωστότερος εκβιασμός, αλλά έφτανε ως εκεί...
Η διαφορά με το σήμερα είναι οτι στη θέση τους, βρίσκονται κυνικοί επιχειρηματίες για τους οποίους οι εφημερίδες και πολύ περισσότερο τα τηλεοπτικά κανάλια είναι απλώς η βιτρίνα των απώτερων κερδοσκοπικών τους επιδιώξεων. Στη χώρα έχουνε εισρεύσει τα τελευταία χρόνια πολλά χρήματα που θα μπορούσαν να αλλάξουν την παραγωγική της βάση. Όμως φευ, χάρη στις κυβερνήσεις που τα διαχειρίστηκαν κατέληξαν σε χέρια ολίγων οι οποίοι δυναστεύουν σήμερα τον τόπο. Τα λεφτά πολλά και η τελευταία ευκαιρία είναι το 4ο Κοινοτικό Πακέτο...
Γι΄ αυτό και οι παρεμβάσεις τους, έχουν ξεφύγει απ΄ τα όρια και γίνονται διαρκώς και πιο απροκάλυπτες και ωμές. Όμως υπάρχει Δικαιοσύνη...Και η τελευταία ενορχηστρωμένη επίθεση στήριξης των ΜΜΕ αλλά και των... παραταξιακών εφημερίδων που υπέδειξαν ευθέως στον άλλοτε εκλεκτό, Γ. Παπανδρέου να ξεκουβαλάει, προωθώντας τόσο άγαρμπα τη δοτή λύση του πρόθυμου Βενιζέλου, ήταν τόσο κραυγαλέα ώστε προκάλεσε τον δημοκρατικό κόσμο και ανακάλεσε τις μνήμες του ΄65, όταν αγανακτισμένοι οι πολίτες έκαιγαν τα "Νέα" έξω απο τη Χρήστου Λαδά!..
Όπως και να το δούμε, είναι απωθητική η λογική των αναλώσιμων ηγετών που πάνε να επιβάλλουν στην πολιτική οι χυδαίες δυνάμεις της αγοράς, λες και τα κόμματα δεν έχουν καταστατικές αρχές ώστε να βρούνε την άκρη.
Ποιους εκφράζει σήμερα αυτό το κατ΄ όνομα σοσιαλιστικό κίνημα;
Και άραγε το πρόσωπο του ηγέτη είναι το πρόβλημα, ή μήπως η πολιτική φυσιογνωμία και τα ιδεολογικά του χαρακτηρηστικά;
Νομίζω οτι ο πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι να εμπιστευτεί έναν μεσσία που θα οδηγήσει τις κουρασμένες λεγεώνες του κόμματος στα δροσερά λειβάδια της εξουσίας. Τουναντίον, επείγει να αναλυθεί γιατί απο το 1996, για να μην πούμε απο το 1983, άρχισε να εκφυλλίζεται σταδιακά, σε ένα δεξιό συμπλήρωμα της ΝΔ, που έφτασε επι των άθλιων ημερών του Σημίτη να αφήσει απροστάτευτους τους πολίτες στην απάνθρωπη λογική του κοινωνικού δαρβινισμού και της ατομικής σωτηρίας.
Είναι παρήγορο οτι ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ δείχνει οτι αρνείται τις δοτές ηγεσίες-κι αυτό ανεξάρτητα απο τα χοντρά λάθη και την ανικανότητα του αρχηγού του να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει και να πει κάτι σοσιαλιστικό επιτέλους! (σ.σ: το να κάθεται κανείς να αναλύει διεξοδικά τις αστοχίες του Γιώργου είναι σαν να κλέβει εκκλησία...)
Είναι επίσης ευχάριστο το γεγονός οτι σε τούτη την κρίση κάηκε οριστικά ο Σημίτης, (σ.σ: ο...Μητσοτάκης της παράταξης!..)ο οποίος αφού την κοπάνησε δόλια μπροστά στην επερχόμενη ήττα το 2004 έχοντας δώσει το δαχτυλίδι στον ΓΑΠ, θέλησε να επιστρέψει τώρα ως εγγυητής για την στέψη του Βενιζέλου!
Δεν περνά εξάλλου, απαρατήρητο οτι στο πλευρό του Βενιζέλου, έχουν παραταχθεί μερικά απο τα χειρότερα πολιτικά αθύρματα που προκάλεσαν τους πολίτες με το θράσσος και το ευτελές τους ήθος, αφού μπήκαν στην πολιτική πάμπτωχοι και βγήκαν με υπολογίσημη περιουσία.
Και δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστη η στάση ορισμένων άλλων, όπως η Δαμανάκη και ο Ανδρουλάκης που είτε σιωπούν απο πολιτικό καιροσκοπισμό, είτε παίρνουν ανοιχτά θέση εναντίον του Γιώργου, δείχνοντας οτι δικαίως το ήθος της Αριστεράς τους έπεφτε βαρύ!..
(Ους έθρεψε το μάνα...ή κατά πως θα΄ λεγε σταυροκοπούμενη με δέος η γιαγιούλα μου η κυρα- Δέσποινα Πραπαβέση, "χόρτασε η ψείρα και βγήκε στον γιακά παιδάκι μου"...).
Υστερόγραφη δήλωση προθέσεων: ΠΑΣΟΚ δεν υπήρξα ποτέ! Παιδιόθεν όμως με ενοχλούσε η λαιμαργία...