του Παντελή Στ. Αθανασιάδη
Βουλευτής Κορινθίας με μακρά πολιτική δράση, ήταν ο Ιωάννης Δεληγιάννης του Νικολάου, ο οποίος εξελέγη πρόεδρος της Βουλής το 1873.
Ο Ιωάννης Δεληγιάννης του Νικολάου, εξελέγη βουλευτής Κορινθίας το 1859 και το 1861, αλλά παραιτήθηκε από το βουλευτικό αξίωμα στις 23 Μαρτίου 1861. Το 1862, διετέλεσε πληρεξούσιος Κορινθίας στη Β΄ Εθνοσυνέλευση. Στη συνέχεια εξελέγη βουλευτής Κορινθίας και Αργολιδοκορινθίας το 1872, το 1873, το 1875, το 1879 και το 1890.
Δεν έχουν διασωθεί επαρκή βιογραφικά στοιχεία του, ούτε και εικονογραφική απεικόνισή του.
Ο Ιωάννης Δεληγιάννης του Νικολάου, δεν πρέπει να συγχέεται με τον Ιωάννη Δεληγιάννη του Αναγνώστη, διπλωμάτη, βουλευτή Γορτυνίας και πεζογράφο.
Πρόεδρος της Βουλής εξελέγη ο Ιωάννης Δεληγιάννης, με χρήση κυάμων το 1873 και προήδρευσε σε 73 συνεδριάσεις. Η εκλογή του έγινε στις 11 Μαΐου του έτους εκείνου. Επί 162 ψηφισάντων βουλευτών ο Ιωάννης Δεληγιάννης έλαβε 82 ψήφους έναντι 76, που έλαβε ο αντίπαλός του Κωνσταντίνος Λομβάρδος. Βρέθηκαν επίσης 4 λευκά ψηφοδέλτια.
Ο Δεληγιάννης καταλαμβάνοντας την προεδρική έδρα, τόνισε μεταξύ άλλων:
«Η ελευθερία των συζητήσεων εν τω νομοθετικώ Σώματι, είναι το κύριον γνώρισμα παντός ευνομουμένου Έθνους. Την αρχήν όθεν ταύτην εφαρμόζων μετ’ ευλαβείας, θα καταγίνω πάσαις δυνάμεσιν, ώστε αύτη να συμβαδίζη μετά της τάξεως».
Η εκλογή του όμως έγινε μέσα σε κλίμα έντασης. Σύμφωνα με περιγραφές εφημερίδων, στο φρουραρχείο που ήταν πολύ κοντά στη Βουλή, την ημέρα της εκλογής είχε εμφανισθεί επιπλέον της φρουράς, ένας λόχος στρατιωτών με τους σάκους εκστρατείας. Παράλληλα, ο λόχος των πυροσβεστών και οι στρατιωτικές δυνάμεις της πρωτεύουσας είχαν τεθεί σε κατάσταση επιφυλακής. Η αστυνομία είχε πολλούς φανερούς και μυστικούς αστυνομικούς στην περιοχή. Τελικά, δεν χρειάσθηκε η επέμβασή τους, αλλά η εκλογή θεωρήθηκε ήττα της κυβέρνησης Δεληγεώργη.
Ο «Αιών» έγραφε ότι παρά την εκλογή, η κυβέρνηση ουσιαστικά ηττήθηκε, γιατί η διαφορά των έξη ψήφων στην πραγματικότητα ήταν διαφορά δύο μόνον ψηφοδελτίων, αφού τα τέσσερα λευκά, αποδίδονταν σε βουλευτές της αντιπολίτευσης. Επιπλέον την ίδια ημέρα, η αντιπολίτευση είχε κατορθώσει να εκλέξει δύο εκ των τριών αντιπροέδρων και δύο εκ των τεσσάρων γραμματέων του Προεδρείου.
Τον Φεβρουάριο του 1874 ο Ιωάννης Δεληγιάννης ήταν και πάλι υποψήφιος για τον προεδρία της Βουλής, αλλά έχασε από τον υποψήφιο της αντιπολίτευσης Θρασύβουλο Ζαΐμη με ψήφους 87, έναντι 72 και δύο αποχών. Η αντιπολίτευση θεωρώντας ότι το αποτέλεσμα αυτό αποτελούσε αποδοκιμασία της κυβέρνησης Επαμεινώνδα Δεληγεώργη ζήτησε την παραίτησή της, αλλά η κυβέρνηση απτόητη διένειμε στη Βουλή για ψήφιση σχέδιο Προϋπολογισμού.
Διεξήχθησαν τότε σημαντικές συζητήσεις στη Βουλή και αναπτύχθηκε γόνιμος προβληματισμός για το πώς και κάτω από ποιες προϋποθέσεις μπορεί να ασκεί εξουσία, μια κυβέρνηση που, ουσιαστικά, έχει απωλέσει την πλειοψηφία.
Ο Ιωάννης Δεληγιάννης, διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών το 1876 σε κυβέρνηση του Επαμεινώνδα Δεληγεώργη.-
*Ο συνάδελφός μας Παντελής Αθανασιάδης «φιλοτέχνησε» τα πορτρέτα των Προέδρων του ελληνικού κοινοβουλίου για την εκπομπή ‘Κοινοβουλευτική Ιστορία’ του τηλεοπτικού σταθμού της Βουλής των Ελλήνων. Τα πορτρέτα αναδημοσιεύονται «στης Βουλής τα Έδρανα», κατά τη σειρά εκλογής των Προέδρων.
**Η σειρά "Οι Πρόεδροι της Βουλής" δημοσιεύεται πλέον και στο έγκυρο περιοδικό Εικονογραφημένη ΙΣΤΟΡΙΑ του εκδοτικού οίκου "Πάπυρος".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου