Άντε ρε ΠΑΟΚ! Αυτό είναι Σωστό!
Φύσα αγέρα πάρε τα /χόρεψτα τα παιδάκια...".
Δεν υπάρχει άλλος στίχος ωραιότερος από του Νικόλα που να εκφράζει βαθειά την ψυχή ημών των ΠΑΟΚτζήδων αυτήν την ώρα. Τέτοιοι είμαστε! Φιλοπαίγμονες μαγκίτες και με τον ιδιαίτερο τρόπο μας, όμορφα αλάνια κι ασυγχώρητα νάρκισσοι και αεί παίδες. Άνθρωποι με βαρύ χαρακτήρα και εμπνεύσεις έξω από τα συνηθισμένα. Είμαστε ΠΑΟΚ όχι για τους (αγορασμένους) τίτλους του γαμημένου ΠΟΚ. Αλλά, επειδή μας βοηθάει αυτή η αξιακή κοινότητα της μαύρης φυλής, να αντιπαρερχόμαστε με περιφρόνηση την χυδαιότητα αυτών των άδοξων καιρών!
Για μας η ύπαρξη δεν είναι συναίνεση. Ή ΠΑΟΚ ή Τίποτε! Το αίμα μας είναι γεμάτο αηδία. Επειδή είμαστε Δίκαιοι. Διαστέλλεται μέσα μας η περηφάνεια! Και μας προφυλάσσει αυτή η ιδιαίτερη μελαγχολία μας, λέω, και δεν αφηνόμαστε στην παρακμή αυτού του κόσμου που μετεωρίζεται μπροστά στο κενό.
Για μας η ύπαρξη δεν είναι συναίνεση. Ή ΠΑΟΚ ή Τίποτε! Το αίμα μας είναι γεμάτο αηδία. Επειδή είμαστε Δίκαιοι. Διαστέλλεται μέσα μας η περηφάνεια! Και μας προφυλάσσει αυτή η ιδιαίτερη μελαγχολία μας, λέω, και δεν αφηνόμαστε στην παρακμή αυτού του κόσμου που μετεωρίζεται μπροστά στο κενό.
Μπορεί να περάσουν άλλα τριάντα χρόνια.Ε, και; Όσα χρόνια και αν περάσουν, κι άλλα τόσα, ο ΠΑΟΚ θα είναι πάντα η πιο ακμαία ιαχή σε αυτό το κουρασμένο κράτος!!! Ο ΠΑΟΚ συνοπτικά, για μας, είναι η προσευχή που κάνουμε πάνω απ΄ την άβυσσο.
Υ.Γ: Και, (πέρα από τον Κούδα που έπεσε απ΄τα σύννεφα αν θέλουμε να λέμε αλήθειες...) ο ΠΑΟΚ για μας τους νεότερους, είναι οι επινοήσεις αυτού του ντιλετάντη και Αλήτη με όλα τα άλφα κεφαλαία του Δημήτρη Παρίδη το σπάνιο αριστερό μας εξτρέμ που μας πήρε ισόβια την ψυχή, όταν χόρευε υπό βροχήν την άμυνα της μεγάλης Μπάγερν. Τρεις φορές χτύπησε το μπενάλτι ο Αουγκεντάλερ για να μας αποκλείσουνε και να χτίσουνε τον μύθο τους οι χαμούρες... Είναι το δέος μπροστά στη θωριά του γίγαντα Φουντουκίδη, η έπαρση του επελαύνοντος Τερζανίδη που εφορμούσε πάντα, σημαία χωρίς διάθεση υποστολής με προτεταμένο στήθος και το κεφάλι ψηλά, η σοφία του συνετού (και γραμματιζούμενου παρακαλώ!..Μέχρι τη NASA έφτασε!!!) Αποστολίδη, η αυταπάρνηση του Ιωσηφίδη, το τσιμεντένιο κεφάλι του φόβου και τρόμου και αμετακίνητου και σεμνού Σαράφη, το πάθος των Πέλιου, Κερμανίδη και Αναστασιάδη, ακόμα και του Ασλανίδη, η αυθεντική μαγκιά του Νέτο (Γκουερίνο) που έμεινε για πάντα μαζί μας στη Σαλονίκη και η εγγύηση του Μπλάντεν (Φορτούλα) αυτού του σκληροτράχηλου Σέρβου αετού κάτω απ΄ τα δοκάρια!
Με αυτήν την ομάδα σκαλώσαμε. Γιατί είμασταν βέβαιοι, ότι δικαιούταν ένα τουλάχιστον πρωτάθλημα ακόμα. Μας το στερήσανε στα γραφεία. Και γίναμε μετά εμείς ισόβια Αλάνια! Από τον φόβο μην καταλήξουμε σαν την φτηνή πάρτη τους...
Ας έχουν οι άλλοι όσα εκατομμύρια οπαδούς θέλουνε. Ο ΠΑΟΚ Υπάρχει όσο θα Υπάρχουμε και θα Υπάρχουμε κάθε φορά που θ΄ ανάβει στα τζουκμπόξ της ψυχής μας ένα καινούργιο Αλάνι, κάποιο παληό τραγούδι του Καζαντζίδη.
Υ.Γ: Και, (πέρα από τον Κούδα που έπεσε απ΄τα σύννεφα αν θέλουμε να λέμε αλήθειες...) ο ΠΑΟΚ για μας τους νεότερους, είναι οι επινοήσεις αυτού του ντιλετάντη και Αλήτη με όλα τα άλφα κεφαλαία του Δημήτρη Παρίδη το σπάνιο αριστερό μας εξτρέμ που μας πήρε ισόβια την ψυχή, όταν χόρευε υπό βροχήν την άμυνα της μεγάλης Μπάγερν. Τρεις φορές χτύπησε το μπενάλτι ο Αουγκεντάλερ για να μας αποκλείσουνε και να χτίσουνε τον μύθο τους οι χαμούρες... Είναι το δέος μπροστά στη θωριά του γίγαντα Φουντουκίδη, η έπαρση του επελαύνοντος Τερζανίδη που εφορμούσε πάντα, σημαία χωρίς διάθεση υποστολής με προτεταμένο στήθος και το κεφάλι ψηλά, η σοφία του συνετού (και γραμματιζούμενου παρακαλώ!..Μέχρι τη NASA έφτασε!!!) Αποστολίδη, η αυταπάρνηση του Ιωσηφίδη, το τσιμεντένιο κεφάλι του φόβου και τρόμου και αμετακίνητου και σεμνού Σαράφη, το πάθος των Πέλιου, Κερμανίδη και Αναστασιάδη, ακόμα και του Ασλανίδη, η αυθεντική μαγκιά του Νέτο (Γκουερίνο) που έμεινε για πάντα μαζί μας στη Σαλονίκη και η εγγύηση του Μπλάντεν (Φορτούλα) αυτού του σκληροτράχηλου Σέρβου αετού κάτω απ΄ τα δοκάρια!
Με αυτήν την ομάδα σκαλώσαμε. Γιατί είμασταν βέβαιοι, ότι δικαιούταν ένα τουλάχιστον πρωτάθλημα ακόμα. Μας το στερήσανε στα γραφεία. Και γίναμε μετά εμείς ισόβια Αλάνια! Από τον φόβο μην καταλήξουμε σαν την φτηνή πάρτη τους...
Ας έχουν οι άλλοι όσα εκατομμύρια οπαδούς θέλουνε. Ο ΠΑΟΚ Υπάρχει όσο θα Υπάρχουμε και θα Υπάρχουμε κάθε φορά που θ΄ ανάβει στα τζουκμπόξ της ψυχής μας ένα καινούργιο Αλάνι, κάποιο παληό τραγούδι του Καζαντζίδη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου